ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင် ရှယ်အခနိး တွေချည်းဖြစ်သည်။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်း သူမကတစ်ခန်း မမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်း ဧည့်သည်များအတွက်ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ်အရွယ်မှာကွယ်လွန်သွားတာကိုမြင်တော့ ဖေဖေနဲ့မေမေကို ဖိုးဖိုးကနားချသည်။သားသမီးတယောက်တည်းမွေးထားခြင်းဖြင့် မိဘများအရွယ်လွန်ချိန်ကျမှ သားသမီးဆုံးပါးသွားခဲ့လျင် မိမိမျိုးဆက်မကျန်နိုင်ကြောင်း မိဘများကအရင်ကွယ်လွန်ခဲ့လျင်လည်း လောကအလယ်တွင် ကျန်ခဲ့မည့်သားသမီးအနေဖြင့် အရင်းဆုံးဆွေမျိုးဟူသည်မှာ တဝမ်းကွဲသာဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်း အကြောင်းကိစ္စကြီးငယ်ပေါ်ပေါက်လာပါက မောင်နှမအရင်းအခြာကသာ ကျောချင်းကပ် ရင်ချင်းအပ်လေ့ရှိကြောင်း စသည်ဖြင့်နားချသောကြောင့် ပိုးအိလွင်ကိုထပ်မွေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ဖိုးဖိုးကလည်း မြေးအငယ်ဆုံးလေးကိုတုန်နေအောင်ချစ်သလို သူမဆန္ဒမှန်သမျှအကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးသောဖိုးဖိုးကိုသူမကလည်း အလွန်ချစ်ခဲ့သည်။သူမကိုအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုး သူမကလည်းအလွန်ချစ်သောဖိုးဖိုးကွယ်လွန်တော့ သူမစာမေးပွဲဆက်မဖြေနိုင်တော့။
ထိုကြောင့် ဆယ်တန်းကိုပြန်တက်နေရခြင်းဖြစ်သည်။Car showroom နှင့်သွင်းကုတ်ထုတ်ကုန်လုပ်ငန်းရှင်ဖခင်နှင့် စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသောမိခင်တို့၏ကြွယ်ဝမှုများကြောင့် အပူအပင်မရှိ ဘော်ဒါတက်နိုင်သော်လည်း အိမ်နှင့်မခွဲနိုင်သောသူမက သူငယ်ချင်းများနှင့်စုပြီး ဝိုင်းကျူရှင်သာတက်သည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းကစာတော်ခဲ့သောသူမကို မိဘတွေကလည်းယုံကြည်သည်။သူမဆန္ဒအတိုင်းသာဖြစ်စေသည်။တနေ့လျင် အနည်းဆုံး သုံးဝိုင်းခန့်လှည့်တက်နေရသည်။သူမအိမ်မှာတော့ အင်္ဂ ါ သောကြာ နှစ်ရက်သင်သည်။ကျူရှင်အကြိုအပို့အတွက် နှင်းအိလွင်က လုပ်ပေးသော်လည်း စီးပွားရေးဘွဲ့ရသူတဦးအနေဖြင့် မိဘကိုလည်းကူရင်း လုပ်ငန်းလည်းလေ့လာနေရသဖြင့် အချိန်လုရသည်။သူစိမ်းအမျိုးသားယာဉ်မောင်းနှင့်လည်း စိတ်မချသဖြင့် ဖေဖေ့ညီကိုခေါ်ကာ တာဝန်ပေးထားလိုက်သည်။မူလကတည်းကခေါ်ထားသော်လည်း အိမ်ထောင်ကွဲပြီးစိတ်လေနေသောကြောင့် ရုတ်တရက်မလာခဲ့။အိမ်ထောင်ကွဲသည်ဆိုရာမှာလည်း လင်မယားနှစ်ယောက်လုံးအပြစ်မကင်းကြ။ဇော်မြင့်က ကာမဆက်ဆံရာမှာကြမ်းတမ်းသည်။တည့်တည့်ပြောရလျင် အလိုးကြမ်းသည်။လူကြီးတွေပေးစားသော ဇင်မာအောင်နဲ့လက်ထပ်ပြီး မင်္ဂလာဦးညမှာ အိပ်ခန်းထဲရောက်ကြတော့ အလိုးခံရတော့မည်ဆိုတာသိနေသောဇင်မာအောင်မှာ ရှက်လည်းရှက် ကြောက်လည်းကြောက်မို့ ခမ်းနားစွာပြင်ထားသောမင်္ဂလာကုတင်ကြီးပေါ်ကိုမသွားရဲပဲ အိပ်ခန်းအလယ်ကောင်မှာ ခေါင်းလေးငုံ့ပြီးရပ်နေသောဇင်မာအောင်ရှေ့မှာ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကအဝတ်တွေအကုန်ချွတ်လိုက်တော့ “အို” ကနဲရွေတ်ပြီးမျက်နှာကိုလက်ဝါးလေးနှင့်အုပ်ထားသော သတို့သမီးအသစ်စက်စက်လေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ကာအိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်ပြီး တအိုအိုတအင်အင်ဖြစ်နေသောဇင်မာအောင့်ကိုယ်ပေါ်မှအဝတ်တွေကိုအကုန်ချွတ်ကာ ကာမစိတ်တွေထကြွလာအောင် နည်းမျိုးစုံဖြင့်နှိုးဆွကာ စောက်ဖုတ်ကိုမလိုးပဲ ဖင်ကိုလိုးရန်ပြင်သည်။ထင်မှတ်မထားသောအဖြစ်ကြောင့် မျက်လုံးပြူးမျက်ဆံပြူးလေးဖြင့်တောင်းပန်နေသောဇင်မာအောင်ကိုကြည့်ရင်း ပိုပြီးလိုးချင်လာသောကြောင့် သူမငြင်းဆန်တောင်းပန်နေသည့်ကြားမှ ဖင်ကိုမရမကလိုးသည်။ မင်္ဂလာပွဲအတွက်စီစဉ်ကြစဉ်ကတည်းက ဇင်မာအောင်ကိုမြင်တိုင်း ယူပြီးရင်တော့ဖင်ကိုအရင်လိုးပစ်မယ် ဟု စိတ်ထဲက တေးထားခြင်းဖြစ်သည်။
မိန်းကလေး သုံးယောက်ကိုတော့ဖင်လိုးဖူးသည်။တယောက်က သန္တာဆိုသောကောင်မလေးထိုကောင်မလေးက သူနဲ့မှအပျိုရည်ပျက်ရခြင်းဖြစ်သည်။သန္တာကို သုံးလခန့်စောက်ဖုတ်ကိုလိုးပြီးနောက်မှ ဖင်ကိုလိုးခဲ့သည်။နောက်တယောက်က မခိုင်။မခိုင်ကယောက်ျားရှိလျက်နှင့်အနေဝေးနေသောကြောင့်ဆာလောင်နေခိုက်မှာ လင်ရှိမယားကိုကျူးလွန်ကာ ဖင်ပါလိုးခဲ့သည်။နောက်တယောက်က ကေသွယ်ဆိုသောတခုလပ်မလေးဖြစ်သည်။ထိုသို့ဖင်လိုးဖူးသော်လည်း သူဖင်လိုးချိန်မှာအပျိုစင်မဟုတ်ကြတော့။ အပျိုစစ်စစ်ကိုဖင်လိုးချင်စိတ်ပြင်းထန်နေခဲ့သူမို့ ယခု ဇင်မာအောင်နဲ့ရတော့ လိုးဖြစ်အောင်လိုးတော့သည်။သူဖင်လိုးတာကို အပျိုမလေးဇင်မာအောင်ခမျာ မျက်ရည်စက်လက်နှင့်ခံရရှာသည်။ဖင်လိုးခံရပြီးအိပ်ရာပေါ်မှာတရှုံ့ရှုံ့ငိုနေသောဇင်မာအောင်ကိုကြည့်ရင်း လီးပြန်တောင်လာကာ ဖင်တက်လိုးပြန်သည်။သုံးရက်ဆက်တိုက်ဖင်ကိုချည်းပဲအလိုးခံရပြီး လေးရက်မြောက်ကျမှ စောက်ဖုတ်ကိုလိုးကာ အပျိုရည်ဖျက်ခံရခြင်းဖြစ်သည်။နောက်ပိုင်းရက်တွေမှာလည်း တရက်မှမလွတ်။စောက်ဖုတ် ဖင် ပါးစပ် တခုခုကိုတော့အလိုးခံရသည်ချည်းသာ။သို့သော် သူကအပြီးမြန်သဖြင့် ဇင်မာအောင်မှာ အဆွခံရသလိုဖြစ်ကာ အာသာမပြေတော့ပဲ FB သုံးပြီး ဆက်ဆီ ရာမှ ငြိသွားပြီးအပြင်မှာချိန်းကာ အလိုးခံလိုက်မိတော့သည်။အလိုးကျွမ်းသောသူ့ရင်ခွင်အောက်မှာ သူမ၏သွေးသားဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုတွေပြည့်ဝခဲ့ရသည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာချိန်းပြီးအားပါးတရလိုးခဲ့ကြတာတွေကို သူသိပြီးတရားစွဲမည်ပြုသောအခါ ဇင်မာအောင်ကလည်း သူမကိုဖင်လိုးတာ ပါးစပ်ကိုလိုးတာတွေ သူမကငြင်းဆန်ပုံတွေကို ဗီဒီယိုခိုးရိုက်ထားပြီးသားမို့ ဓမ္မတာနှင့်ဆန့်ကျင်ပြီးကာမကျူးလွန်မှုဖြင့်တရားပြန်စွဲမည်ဆိုသောအခါ သူလည်းတရားမစွဲရဲတော့ပဲ နှစ်ဦးသား ကွာရှင်းခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ဒါတွေကိုတော့ သူတို့နှစ်ဦးသာသိသည်။ကွာရှင်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာလည်း စောက်ဖုတ်ပေါင်းများစွာကိုလှည့်ပတ်လိုးနေခဲ့သည်။လိုးပါများလာတော့ အချိန်ကြာကြာထိန်းတတ်လာသည်။
ဝါသနာတူတွေ၏အကြံပေးမှုကြောင့် ဟိုဆေးလိမ်း ဒီဆေးလိမ်းနှင့် လီးကလည်းခုနစ်လက်မခန့်ရှိလာသည်။လုံးပတ်ကလည်း ဓာတ်ခဲသုံးလက်နှိပ်ဓာတ်မီးအရွယ်ခန့်တုတ်လာသည်။စိတ်တည်ငြိမ်လာပြီး အနည်ထိုင်လာချိန်ကျမှ အစ်ကိုဖြစ်သူဆီပြန်လာနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယာဉ်မောင်းရုံတငမဟုတ်ပဲ မီးပြင်တာ ရေပိုက်ပြင်တာလေးတွေပါ တတ်သလောက်မှတ်သလောက်လုပ်သည်။ပိုးအိလွင်အိပ်ခန်းနှင့်ရေချိုးခန်းထဲမှမီးလုံး မီးခေါင်းလဲတာတွေလည်း သူလာလုပ်ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးတီးလေးနှင့်ပိုးအိလွင်က ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်လာချိန်မှာ ဇော်မြင့်က ကားဂိုဒေါင်အပေါ်ထပ်ရှိ သူနေထိုင်ရာအခန်းထဲမှာကုတင်ပေါ်လှဲပြီး ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်သည်။ သုံးလေးချက်လောက်နှိပ်လိုက်တော့ ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ရေချိုးနေသော တူမဖြစ်သူပိုးအိလွင်၏တပ်မက်ဖွယ်ခန္ဓာကိုယ်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသည်။သူလျို့ဝှက်တပ်ဆင်ထားခဲ့သောစပိုင်ကင်မရာလေးတွေက ကောင်းကောင်းအလုပ်လုပ်နေသည်။ထိုကင်မရာလေးတွေ၏ကျေးဇူးကြောင့် နှင်းအိလွင်နှင့်ပိုးအိလွင်နှစ်ယောက်လုံး၏ခန္ဓာကိုယ်အလှအပတွေကို သူမြင်ဖူးခဲ့သည်။ သူမတို့ဖုန်းကြည့်ရင်း အာသာဖြေနေတာတွေကိုကြည့်ပြီးကွင်းထုခဲ့တာလည်းအကြိမ်ကြိမ်။တူမအရင်းခေါက်ခေါက်တွေဖြစ်သော်လည်း သူစိတ်ဖောက်ပြန်နေခဲ့သည်။မသင့်တော်မှန်းသိသော်လည်း တပ်မက်စိတ်က တား၍မရ။ညီအစ်မနှစ်ဦး၏တင်တွေ ရင်တွေကိုခိုးခိုးကြည့်ရင်း “လုံးတင်းနေတာပဲကွာလိုးရတဲ့ကောင်တော့ကံကောင်းတာပဲ“ဟုတွေးကာ ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့်အလိုးခံနေမည့်ပုံတွေကိုလည်းမြင်ယောင်ကြည့်ဖူးသည်။ အကြီးမနှင်းအိလွင်ထက် အငယ်မပိုးအိလွင်က ပို၍ရမ္မက်ကြီးသည်ဟုထင်သည်။နှင်းအိလွင်ကနေ့စဉ်အာသာမဖြေ။ပိုးအိလွင်က နေ့စဉ်အာသာဖြေသည်။အာသာဖြေရင်း ဖီးလ်တက်နေချိန်မှာလည်း နှင်းအိလွင်၏လှုပ်ရှားမှုကသာမန်မျှသာရှိပြီး ပိုးအိလွင်၏မျက်နှာအမူအယာနှင့်ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်ရှားနေပုံများက ရမ္မက်ကြီးသောမိန်းကလေးတယောက်ဖြစ်မှန်း သူ့အတွေ့အကြုံအရသိနေသည်။တူမအရင်းတွေဆိုတော့လည်း လိုးခွင့်ရဖို့မဖြစ်နိုင်သည့်အတူတူ ပိုးအိလွင်အာသာဖြေနေတာကိုကြည့်ရင်း ကွင်းသာထုနေမိတော့သည်။
“ဟဲ့ပိုးအိ ဟိုမှာကြည့်စမ်း နှင့်ဦးနဲ့ငါ့အမေခ်ခ်” ဒီနေ့က သရဖီတို့အိမ်မှာစာသင်အလှည့်။စာသင်ချိနိတနာရီခွဲခန့်သာကြာမည်မို့ ဇော်မြင့်ကဘယ်မှမသွားတော့ပဲ စောင့်နေကျဆိုတော့ ပိုးအိလွင်၏သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်းရင်းနှီးနေချေပြီ။အိမ်ရှင်ကဧည့်ခန်းမှာစောင့်ဖို့ပြောသော်လည်းသူက ရပါတယ် ဟုသာပြောပြီး ကားထဲမှာသာဖုန်းပွတ်ရင်းစောင့်နေလေ့ရှိသည်။ဟန်နီဇော်တို့အိမ်မှာစာသင်လှည့်ကျလျင်လည်း ထိုသို့ပင်နေလေ့ရှိသည်။ထိုအခါမျိုးမှာ ဟန်နီဇော့်အမေ ယမင်းလှိုင်က ကားဆီအရောက် ကော်ဖီ မုန့် လက်ဖက်သုပ်စသည့်စားစရာတွေကိုယ်တိုင်ပို့ပေးတတ်သလို စကားမရှိစကားရှာပြီးပြောနေလေ့ရှိမှန်း မိန်းမချင်းမို့ ပိုးအိလွင်ရိပ်မိနေသည်။ အသက် ၃၄ မှာငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့်မုဆိုးမဖြစ်ခဲ့ရသော ယမင်းလှိုင်ကလည်း အခုအသက်၃၇ ရှိလာသော်လည်းလှပနေဆဲ။ကိုယ့်ဦးလေးကတခုလပ်ဆိုသော်လည်း မုဆိုးမနဲ့တော့သဘောမတူချင်။မမနှင်းအိလွင်ကိုပြောပြတော့ “ဖြစ်သွားတော့လည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲသူလည်းအိမ်ထောင်ပြုချင်ပြုမှာပေါ့”ဟုဆိုတော့ ပိုပြီးစိုးရိမ်ပြန်သည်။ဟန်နီဇော်ကလည်း သူ့အမေနှင့်သဘောတူသည်ဟုဆိုသည်။ယခုပင်ရယ်ရယ်မောမောဖြင့်ခေါ်ပြနေသည်။အပေါ်ထပ်ပြူတင်းမှ သူမလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဦးသားကားဘေးမှာရပ်ကာ ပြုံးပန်းတဝေဝေနှင့်စကားပြောနေကြတာတွေ့သည်။သူမတို့ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ယမင်းလှိုင်က ဇော်မြင့်လက်မောင်းကို အသာရိုက်လိုက်တာကိုတွေ့တော့ ဘယ်လိုဘယ်လိုသဝန်တိုမှန်းမသိ။ယမင်းလှိုင်အိမ်ဘက်ပြန်အလာမှာ “ဟဲ့ဟဲ့နင့်ဦးကငါ့အမေဖင်ကြီးကိုကြည့်နေတယ်တွေ့လားတနေ့ကလည်းအဲ့လိုကြည့်နေတာကို အမေ့ကိုပြန်ပြောပြတော့ အမေကလည်း ဒီကောင်မလေးဟာလေ ဆိုပြီးရယ်နေတယ်” ဟုတ်သည်။ယမင်းလှိုင်၏စွင့်ကားဆဲတင်ပါးကြီးကိ တပ်မက်စွာကြည့်နေတာကိုမြင်ရပြန်သည်။ုကျူရှင်အပြီးမှာ သူမကားပေါ်တက်တော့ “ပြီးပြီလားသမီး” “ပြီးပြီလေပြန်မယ်လေးလေးကမပြန်ချင်ဘူးမဟုတ်လား” “ဟားဟားဘာဖြစ်လာတာတုန်း” “လေးလေးတို့အကြည်ဆိုက်နေတာမတွေ့ဘူးထင်လို့လားဟင်း” ဇော်မြင့်ကရယ်မောရင်းကားမောင်းထွက်လာလိုက်သည်။တလမ်းလုံးလည်းဗြစ်တောက်ဗြစ်တောက်လုပ်လာသည်။
အိမ်ရောက်တော့မှ “မလိုင်လုံးဝယ်မလို့ လေးလေးလုပ်လို့မေ့လာပြီ အခုသွားပြန်ဝယ်ပေး” သူမကားပေါ်ကဆင်းပြီး နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်တော့ သူမတင်ပါးကိုကြည့်နေသောလေးလေးဇော်မြင့်မျက်လုံးတွေကိုမြင်လိုက်တော့ ပိုးအိလွင်ရှက်သွားသော်လည်း ဘာမှမပြောပဲအိမ်ထဲဝင်လာလိုက်သည်။ ဇော်မြင့်မလိုင်လုံးသွားပြန်ဝယ်ခိုက် ပိုးအိလွင်ရေချိုးနေရင်း “လေးလေးက အန်တီယမင်းကိုလုပ်ချင်နေတာသေချာတယ်ဖင်ကိုကြည့်နေလိုက်တာများဟင်း အင်းလေသူလည်းမိန်းမနဲ့ကွဲနေတာကြာတော့ လုပ်ချင်မှာပေါ့ငါ့ဖင်ကိုကြည့်တာကျတော့ရော ငါ့ကိုလုပ်ချင်အမလေး” အပျိုမလေး တွေးရင်းမျက်လုံးလေးဝိုင်းကာ အတွေးတဝက်မှာပင် ရင်ဖိုသွားရသည်။မှုခင်းသတင်းတွေမှာလည်း သွေးသားရင်းချာချင်း ကာမဆက်ဆံပြီးဗိုက်ကြီးလာသောသတင်းတွေဖတ်ရသည်။တချို့ဆိုလျင် နှစ်နှင့်ချီပြီးလွန်ကျူးလာကြတာဖြစ်သည်။ “ငါ့ကိုလုပ်ချင်နေတာဆိုရင် ပေးလုပ်လိုက်ရလို့ကောင်းပါ့မလား ဦးလေးအရင်းနဲ့တူမအရင်းကြီး ဖေဖေတို့သိရင်လည်းပြဿနာတက်အရှက်ကွဲမှာ ငါကပေးမလုပ်လို့ အန်တီယမင်းကိုယူလိုက်ရင်ရော ဟင့်အင်းသဘောမတူဘူးအဲ့ဒါဆို ငါကပေးလုပ်နိုင်ပါ့မလားအာရှုပ်နေတာပဲ” ၁၆ နှစ်အရွယ်အပျိုမလေး တွေးတတ်သလောက်လိုက်တွေးရင်း ရင်တွေဖိုနေခိုက် ဇော်မြင့်ကလည်း ပိုးအိလွင်ဖင်ကြီးကိုလှမ်းကြည့်ခိုက် သူမကပြန်လှည့်အကြည့်မှာတွေ့သွားသော်လည်း ရှက်သွားပုံသာရပြီးစိတ်ဆိုးဟန်မပြသည့်တူမထွားထွားကြီးကို စည်းရုံးသိမ်းသွင်းပြီး လိုးလိုက်ရရင်ကောင်းမလားဟုစဉ်းစားနေသည်။နုဖတ်ကြွရွပြီး ချောမောလှပသလောက် ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းလွန်းလှသည့်တူမနှစ်ယောက်အနက် အငယ်မကသာပို၍လွယ်ကူမည်ဟုတွေးမိသည်။နှင်းအိလွင်က အသက် ၂၇ နှစ်ရှိနေပြီး မိဘလုပ်ငန်းတွေထဲမှာပါ ဝင်ရောက်ကူညီစီမံခန့်ခွဲနေပြီဖြစ်ရာ လူကြီးတပိုင်းဖြစ်နေပြီမို့ စဖို့မလွယ်။ ပိုးအိလွင်ကလွယ်ကူနိုင်သည်။
ရမ္မက်လည်းပို၍ထန်ပုံရသည်။တွေးရုံနှင့်ပင် လီးကတောင်လာသည်။စောက်ဖုတ်မလိုးရတာလည်းကြာပြီ။ငါ့လီးကြီးနဲ့သာထိုးသွင်းလိုက်ရင် ပိုးအိအော်လိုက်မယ့်ဖြစ်ချင်းရရင်တော့လိုးပစ်မယ်ကွာကိုယ်မလိုးလည်း နောက်တော့သူများလိုးမှာပဲ ဟူသောအတွေးရိုင်းတို့ဖြင့်အိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။မလိုင်လုံးဗူးလေးကိုင်ပြီးအပေါ်ထပ်တက်လာကာ ပိုးအိလွင်၏အိပ်ခန်းတံခါးကိုခေါက်လိုက်တော့ ကလစ်ကနဲမြည်ကာတံခါးပွင့်သွားပြီး အဖြူရောင်တဘက်ကြီးကိုရင်လျားထားသည့်ပိုးအိလွင်ကိုတွေ့ရသည်။ရေချိုးပြီးစဖြစ်ဟန်တူသည်။တဘက်ကသူမရင်သားတွေနှင့်ပေါင်လယ်လောက်အထိသာဖုံးကွယ်ထားနိုင်သဖြင့် ဝင်းမွတ်သောပုခုန်းသားလေးနှင့်ရင်ပတ်လေးအပြင် ပြည့်တင်းသောပေါင်လုံးကြီးတွေ၏တစိတ်တပိုင်းကိုတွေ့နေရသည်။ ဖုန်းထဲမှာမြင်ဖူးပြီးဖြစ်သော်လည်း အပြင်မှာအခုလိုမတွေ့ဖူးသေး။သူ့အကြည့်တွေကိုသတိပြုမိသွားသော ပိုးအိလွင်က ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဟန်လေးဖြစ်သွားပြီးမှမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ရင်ပတ်ပေါ်လက်ကလေးနှစ်ဖက်ယှက်ပြီး “အဲ့စားပွဲပေါ်မှာထားခဲ့ကိုယ့်တူမအတွက်တောင်သတိမရနိုင်အောင် ပီတိတွေဖြာလာတာလေဟင်း” ဇော်မြင့်ကအခန်းထဲဝင်ကာ မလိုင်လုံးဗူးလေးကိုစားပွဲပေါ်မှာတင်လိုက်ပြီး “ယမင်းက ချောပါတယ်သမီးရဲ့သမီးအန်တီချောချောလေးရမှာလေ” “သွားသွားအခုသွားယူသွား” ပိုးအိလွင်က ဇော်မြင့်၏ရင်ပတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေးများဖြင့်ထုသည်။ဇော်မြင့်ကရယ်မောရင်းသူမလက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုဖမ်းချုပ်ထားလိုက်ရာ ပိုးအိလွင်က ရုန်းရင်းအိပ်ရာပေါ်သို့နှစ်ယောက်သားလုံးထွေး၍လဲကျသွားခိုက် သူမရင်ပတ်ပေါ်မှာစည်းနှောင်ထားသောတဘက်ကြီးကလည်းပြေကျသွားလေရာ ဖွေးအုဖွံ့ထွားတောင့်တင်းသောအပျိုစင်ခန္ဓာကိုယ်က ထင်းကနဲပေါ်လာတော့သည်။ပိုးအိလွင်ကကုတင်စောင်းမှာကိုယ်တပိုင်းတင်လျက်သားနှင့်ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေပြီး ဇော်မြင့်က အပေါ်မှထပ်လျက်အနေအထားမှာ အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ဖြစ်နေသောပိုးအိလွင်ခမျာ ရှက်စိတ်တွေနှင့်ပူထူသွားသော်လည်း ဇော်မြင့်ကတော့ ရမ္မက်စိတ်တွေဟုန်းကနဲထကြွလာရသည်။
အဝတ်မဲ့အပျိုစင်မလေး၏တပ်မက်ဖွယ်ရာခန္ဓာကိုယ်အလှနှင့်နူးညံ့တင်းအိသောအထိအတွေ့တို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်မလိုးရတာကြာပြီဖြစ်သောလီးချောင်းကြီးက ပုဆိုးအောက်မှာချက်ချင်းမတ်ထောင်လာခဲ့သည်။ထိုလီးချောင်းကြီးက ပိုးအိလွင်၏စောက်ဖုတ်လေးပေါ်အမြှောင်းလိုက်ကြီးဖိကပ်သွားခိုက် ဇော်မြင့်မှာ ဘာလုပ်လိုက်မှန်းမိမိကိုယ်မိမိသတိမထားမိသေးခင်မှာပင် စောက်ဖုတ်ကိုလီးနှင့်ဖိ၍သုံးလေးချက်ညှောင့်လိုက်မိသည်။အိပ်ရာပေါ်လဲကျခြင်းနှင့် လီးဖြင့်အညှောင့်ခံရမှုတို့ကစက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းဖြစ်သွားခဲ့သည်။ရုတ်တရက်တွေ့ကြုံလိုက်ရမှုအပေါ်မှာအပျိုမလေးနားထင်နားရင်းတွေပူထူကုန်သည်အထိထိတ်လန့်ရှက်ရွံ့သွားရသည်။သတိဝင်လာခြင်းနှင့်အတူ ပြေကျသွားသောတဘက်ကိုပြန်ပတ်ရန်ကြိုးစားရင်း ဇော်မြင့်ရင်ခွင်အောက်မှလွတ်စေရန် မ သဘာဝအရသူမခန္ဓာကိုယ်ကို အပေါ်ဘက်ရွှေ့လိုက်ရာ အိပ်ရာပေါ်သို့တကိုယ်လုံးရောက်ရှိသွားခဲ့သော်လည်း ဇော်မြင့်က ထပ်လျက်ပါလာခဲ့သည်။ဒီအနေအထားမှာတော့ ဇော်မြင့်နောက်ဆုတ်ဖို့စိတ်မကူးတော့။အခုနေနောက်ဆုတ်လိုက်လျင် နောက်နောင်ဒီအခွင့်အရေးမျိုးရရန်မလွယ်။ မိန်းကလေးတွေဆိုတာ သူတို့စိတ်ပါအောင်ဆွနိုင်လျင် တက်လိုးခွင့်ပေးလေ့ရှိပြီး တခါအလိုးခံပြီးပါက နောက်ထပ်အကြိမ်ပေါင်းများစွာလိုးဖို့အလိုအလျောက်ခွင့်ပြုပြီးဖြစ်တတ်သည်ကို သူ့အတွေ့အကြုံအရသိထားပြီးဖြစ်ရာ ယခုမိမိမလိုးလည်း တချိန်ချိန်မှာ တခြားသူကတက်လိုးမှာပဲမို့ ရအောင်လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်ကာ ကောင်မလေးစိတ်ထအောင်ဆွပေးဖို့ နီရဲရွှန်းစိုသောနှုတ်ခမ်းလွှာလေးကို အငမ်းမရဖိကပ်စုပ်ယူခြင်းဖြင့်စတင်လိုက်သည်။ ထင်မှတ်မထားသောအဖြစ်မှာရုတ်တရက်အငိုက်မိသွားသောပိုးအိလွင်ခမျာ ဇော်မြင့်ရင်ခွင်အောက်မှာနှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရင်း လူးလွန့်သွားရသည်။ထို့နောက်ရုတ်ချည်းပင် ခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းလျက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုရုန်းပြန်သည်။ဇော့်မင့်ကမလွှတ်ပဲ သူမခေါင်းလေးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ထိန်းပြီး တမင်ပင်တပြွတ်ပြွတ်အသံမြည်အောင်စုပ်သည်။ သူမပါးစပ်အတွင်းသို့လျှာထိုးထည့်လိုက်တော့ ပထမတွင်နှုတ်ခမ်းလေးက စေ့နေသော်လည်း မသိမသာလေးပွင့်ဟလာသည်။
အထဲမှာလျှာခြင်းပွတ်သပ်ရင်း ညာဘက်လက်က နို့အုံဖွေးဖွေးကိုဖျတ်ကနဲဆုပ်နယ်လိုက်တော့ ပိုးအိလွင်ရင်ပတ်လေးကော့တက်သွားရသည်။ရည်းစားပင်မထားဖူးသေးသောကောင်မလေးမှာ အခုတော့အိပ်ရာပေါ်မှာကိုယ်လုံးတီးဖြင့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံ နို့အကိုင်ခံနေရတော့ ရှက်တာကြောက်တာတွေအပြင် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်၏အထိအတွေ့မှာသာယာတာကိုပါခံစားနေရသည်။ဒီအတိုင်းဆက်နေလျင် လေးလေးကမိမိကိုတက်လိုးတော့မည်ဆိုတာလည်း သဘာဝအရသိနေသည်။အပျိုစင်လေးမို့ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးထိုးသွင်းခံရမှာကိုကြောက်နေမိသည်။သူမအလိုးမခံလျင် ယမင်းလှိုင်နှင့်ဖြစ်သွားမှာကိုလည်းလုံးဝအဖြစ်မခံနိုင်။သို့သော် မိမိစောက်ဖုတ်ကိုတက်လိုးမည့်သူက ဦးလေးအရင်းဖြစ်နေသည်။ဘယ်လိုဆုံးဖြတ်ရမှန်းမသိသေးခင်မှာ နှုတ်ခမ်းချင်းပြွတ်ကနဲကွာသွားပြီး နို့အစို့ခံလိုက်ရတော့ ရင်ပတ်ထဲမှာအေးကနဲဖြစ်သွားရသည်။ “အိုးလေးလေးအာ” သူမဒီလောက်ပဲ အသံထွက်နိုင်သည်။ဇော်မြင့်၏လီးကြီးက ဘယ်အချိန်ကဘယ်လိုသူမပေါင်ကြားထဲရောက်လာမှန်းမသိ။လီးကိုသူမပေါင်တံပြည့်ပြည့်ကြီးတွေနှင့်ညှပ်ထားသလိုဖြစ်ကာ ဇော်မြင့်ကသူမပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုခွထားပြီး လီးနှင့်လေးငါးချက်အညှောင့်ခံလိုက်ရတော့ သူမစကားမဆက်နိုင်။ပုဆိုးခံနေသော်လည်းလီးချောင်းကြီး၏အထိအတွေ့ကသိသာလှသည်။စောက်ဖုတ်ကိုလီးနှင့်အဆွခံနေရသလိုအပေါ်ပိုင်းမှာလည်းနို့စို့ခံနေရတော့ အထိအတွေ့မရှိဖူးသောအစိမ်းသက်သက်အပျိုမလေးခမျာ ရင်ဖိုလှိုက်မောကာ အသက်ရှူပင်မဝတော့သလိုဖြစ်လာသည်။ကျန်နို့တလုံးကိုပါပြောင်းစို့လိုက်တော့ “အာ့လေးလေးရယ်ဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲအာ့ဟ” “လေးလေးအရမ်းလိုးချင်နေပြီသမီးရယ်လေးလေးတို့လိုးရအောင်နော်” “အာဟင့်အင်းသမီးကြောက်တယ်” သူမကိုလိုးဖို့ဗြောင်ဖွင့်ပြောလာတာကိုကြားလိုက်တော့ အပျိုမလေးခမျာ တုန်တုန်ရီရီဖြင့်ငြင်းဆန်ရှာသည်။
“သမီးကောင်းအောင်လေးလေးလိုးပေးမှာပါ” “ဟင့်အင်းလေးလေးရယ်အမျိုးအချင်းချင်းမလုပ်ပါနဲ့လေးလေးရယ်” “ဘယ်သူမှမသိပါဘူးသမီးရယ်လေးလေးနဲ့သမီးနဲ့ပဲသိတာပါ” နှုတ်ကငြင်းဆန်နေသော်လည်းလူးလွန့်နေသည်မှ ှလွဲ၍ရုန်းကန်ခြင်းမရှိသောကောင်မလေးကိုဆက်၍ဆွပေးရန်အတွက် စောက်ဖုတ်လေးကိုလီးနှင့်ထပ်ညှောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ “သမီးခွင့်မပြုရင်လေးလေးမလိုးပါဘူးပေါင်ကြားလေးထဲကိုပဲလိုးမယ်နော်အထဲကိုမသွင်းဘူးလေ” “အန်တီယမင်းနဲ့မဖြစ်ရဘူးနော်” “မဖြစ်ပါဘူးသမီးရယ်စိတ်ချ” “အခန်းတံခါးကြီးကပွင့်နေတယ်” အခြေအနေကောင်းပြီဆိုတာရိပ်မိလိုက်သည်။ “ဘယ်သူမှမလာပါဘူး” အိမ်ဖော်တွေက သူတို့မခေါ်ပဲအပေါ်ထပ်ကိုလုံးဝတက်ခွင့်မရှိ။လွတ်လွတ်လပ်လပ်လိုးလို့ရသည်။ “အာပိတ်လိုက်ပါ” ဇော်မြင့်အခန်းတံခါးပိတ်ကာ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ စပို့ရှပ်ကိုချွတ်လိုက်သည်။တက်ခွပြီးအညှောင့်ခံခွင့်ပြုလိုက်မိသောပိုးအိလွင်က ဇော်မြင့်၏ရင်အုပ်နှင့်လက်မောင်းကြွက်သားတွေကိုကြည့်ရင်း ရင်ဖိုနေခိုက် ဇော်မြင့်က သူ့ခါးမှပုဆိုးကိုပါချွတ်ချလိုက်ရာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ရင်ထဲမှာဒိန်းကနဲဖြစ်ပြီးနှုတ်ခမ်းအစုံကို လက်ဖျားလေးဖြင့်ပိတ်လိုက်မိသည်။ ဇော်မြင့်ကအိပ်ရာပေါ်တက်လာချေပြီ။သူမအသက်ရှူသံလေးတွေမြန်လာသည်။ဦးလေးအရင်းက သူမကိုတက်ခွပြီး စောက်ဖုတ်လေးကိုလီးချောင်းကြီးနှင့် အထိုးခံရပေတော့မည်။အိပ်ရာပေါ်မှာကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ပက်လက်လှန်ပေးထားသောပိုးအိလွင်၏တပ်မက်ဖွယ်ရာကောင်းလှသောခန္ဓာကိုယ်ဖွေးဖွေးလေးကို ရမ္မက်ထန်နေသောမျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်လိုက်ပြီး ပိုးအိလွင်၏ပေါင်နှစ်လုံးကိုကားလိုက်တော့သူမယောင်ရမ်းပြီး စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်လိုက်မိသည်။ထိုအခါသူမလက်ဖမိုးလေးကို လီးထိပ်ကြီးက လာဖိသည်။လီးထိပ်မှာစို့နေသောအရည်ကြည်ပျစ်ချွဲချွဲလေးတွေက လက်ဖမိုးပေါ်ပေကုန်သည်။ထိုအခါ အို့ ကနဲအသံလေးထွက်လာပြီး လက်ဖမိုးလေးကိုအိပ်ရာခင်းဖြင့်သုတ်လိုက်ရာ အကာအကွယ်မဲ့သွားသောစောက်ဖုတ်လေးကိုလီးကလာထိသည်။
သူမထိတ်လန့်စွာဖြင့် “လေးလေးဟိုမသွင်းနဲ့နော်လေးလေး” “မသွင်းပါဘူးသမီးရယ် ပေါင်ကြားထဲကိုပဲလိုးမှာပါ လေးလေးလီးကိုသမီးပေါင်နဲ့ညှပ်ထားပေးနော်” သူမမျက်နှာလေးရဲသွားသော်လည်းဘာမှမပြောပဲပေါင်နှစ်လုံးကိုအသာစေ့ပေးသည်။ပြည့်တင်းသောပေါင်သားအိအိနှစ်လုံးကြားမှာလီးကအလိုက်သင့်ညပ်သွားပြီးစောက်ဖုတ်လေးအပေါ်ကိုလည်းအမြှောင်းလိုက်ဖိကပ်မိနေတော့ ကောင်မလေးခမျာကြက်သီးမွေးညှင်းလေးများပင်ထသွားရသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်ကြည်တွေယိုစိမ့်ကျလာတာကိုလီးချောင်းကြီးမှာစိုသွား၍သိလိုက်သည်။ပင်ကိုယ်ကပင်ရမ္မက်ကြီးပြီး အထိအတွေ့မရှိဖူးသေးသောအစိမ်းသက်သက်အပျိုစင်လေးခမျာ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်တယောက်ကကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီးတက်ခွတာကိုခံရမှတော့ စိတ်မထပဲဘယ်နေလိမ့်မလဲ။ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲမှာညပ်နေသောလီးချောင်းမာမာကြီး၏ပူနွေးသောအထိအတွေ့က သူမအဖို့ရင်ဖိုလှိုက်မောစေသည်လေ။ဇော်မြင့်ကအသာစညှောင့်သည်။ပေါင်တွင်းသားနုနုလေးတွေကိုသာမက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးကိုပါလီးနှင့်ပွတ်တိုက်ခံရသောအပျိုမလေးခမျာ တဟင်းဟင်းအသံတွေထွက်လာတော့သည်။နို့တွေကိုပါထပ်စို့ပေးလိုက်ပြန်တော့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကပါလူးလွန့်လာရသည်။ပွင့်ဟနေသောနှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ချိန်မှာ သူမကပါအငမ်းမရပြန်လည်စုပ်လာတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းအပြန်အလှန်မွတ်သိပ်စွာစုပ်နမ်းရင်း အတန်ကြာအောင်ညှောင့်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှအရည်တွေပို၍ရွှဲလာသည်။ပိုးအိလွင်ထံမှ တဟင်းဟင်း ငြီးသံလေးတွေလည်းပို၍စိပ်လာသည်။နှုတ်ခမ်းချင်းခွာကာနို့တွေကိုစို့ပြန်သည်။ အောက်ပိုင်းမှာညှောင့်ပေးနေတာကလည်းမရပ်။ အပျိုမလေးနေရခက်လှသည်။ရင်ခွင်အောက်မှာလူးလွန့်နေသောကောင်မလေးကိုကြည့်ရင်းဗြူဟာတမျိုးပြောင်းလိုက်ပြန်သည်။နို့အုံဖွေးဖွေးလေးတွေကို အောက်ခြေမှပင့်၍ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းရဲရဲလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့်ညှပ်၍ချေပေးလိုက်တော့ “အိုဟိုဟိုအာ့ဟလေးလေးရယ်အာ” ကောင်မလေးခမျာရင်ပတ်ကလေးပင်ကော့တက်လာရသည်။သူ့ကိုလည်းအတင်းပြန်ဖက်ကာ သူမပေါင်နှစ်လုံးကြားရှိလီးချောင်းကြီးကိုလည်း ပေါင်သားတွေဖြင့်တအားဖိညှပ်လာသည်။လိုးမယ်ဆိုလည်းငြင်းမည့်အနေအထားမရှိတော့။ဖိုမအထိအတွေ့ကိုမကြုံဖူးသည့် မနူးမနပ်အပျိုမလေး ကာမစိတ်တွေထကြွလာပြီဆိုတာသူသိနေသော်လည်း မလိုးသေး။သူမကိုယ်တိုင်လိုလိုလားလားခွင့်ပြုသည်အထိဆွပေးပြီးမှ အားရပါးရတက်လိုးဖို့ကြံထားသည်။
ဒါမှသူ့အလွန်မဖြစ်မှာလေ။ “ကောင်းလိုက်တာပိုးအိရယ်ပေါင်ကြားထဲကိုလိုးရတာတောင်ဒီလောက်ကောင်းနေတာ အထဲကိုသွင်းပြီးတော့သာလိုးလိုက်ရရင် ဘယ်လောက်အရသာရှိလိုက်မလဲမသိဘူး“ “မြန်မြန်လုပ်ပါလေးလေးရယ်သမီးမနေတတ်တော့ဘူး” “ဘာလို့မနေတတ်တာလဲ” “လေးလေးဟာကြီးက မာတောင်ပြီး လာလာပွတ်နေတာကိုးဟင့်အ” “အဲဒါသမီးစောက်ဖုတ်လေးကိုလိုးချင်လို့ မာတောင်နေတာလေ” “အာမြန်မြန်လုပ်ပါဆို ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး” “ပေါင်ကြားထဲကိုလိုးရတာဆိုတော့ ကြာတာပေါ့သမီးရဲ့အထဲကိုသွင်းမှမြန်မြန်ပြီးမှာလေ” “သွင်းလို့ရပါ့မလားလေးလေးရယ်လေးလေးဟာကြီးက အကြီးကြီးဟာကို” “ရတာပေါ့သမီးရယ်” “မထူးတော့ပါဘူးသွင်းချင်လည်း သွင်းလိုက်ပါတော့” သူလိုချင်သောစကားကိုရလေပြီ ကောင်မလေးကကြည်ဖြူစွာလိုးခွင့်ပြုနေပြီမို့ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ကောင်မလေး၏ခြေသလုံးသားလေးနှစ်ဖက်ကို ပုခုန်းပေါ်ထမ်းတင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက အောက်မှပြူးထွက်လာသည်။တကယ်တမ်းအလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတော့ ကောင်မလေးတကိုယ်လုံးတုန်ယင်လာသည်။အာသာဖြေတာတောင် စောက်စေ့ကိုပွတ်၍သာ အာသာဖြေဖူးသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကိုလက်တောင်မထည့်ခဲ့။ ထိုစောက်ဖုတ်လေးထဲကို လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးထိုးသွင်းပြီးအလိုးခံရတော့မည်ဆိုတော့ ကြောက်လည်းကြောက်သည်။လိုးမည့်သူကလည်းသူစိမ်းမဟုတ် ဦးလေးအရင်း။သို့သော်အလိုးခံချင်စိတ်ကို သူမမထိန်းနိုင်တော့။ဇော်မြင့်က အရည်ရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်လေးအပေါ်သို့ တံတွေးထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကိုလည်း တံတွေးဆွတ်ကာ ပိုးအိလွင်၏ စောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပြီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အားအား အမလေး နာတယ်လေးလေးရယ်အဖြေးဖြေးသွင်းပါအား” လီးဒစ်ဝင်ရုံသာရှိသေးသည်။ကောင်မလေးမျက်ရည်ကျလာပြီ။နောက်ဆုတ်လို့တော့မဖြစ်။ပထမဆုံးအချီမှာရအောင်လိုးနိုင်လျင် နောက်ထပ်လိုးလို့ရပြီ။အခုနေနောက်ဆုတ်ပေးလိုက်လျင် လီးအသွင်းခံရသည့်နာကျင်မှုကိုကြောက်လန့်ပြီး နောက်အလိုးခံတော့မှာမဟုတ်။အတင်းထိုးသွင်း၍စောက်ဖုတ်လေးကွဲသွားလျင်လည်းပြဿနာတက်နိုင်သည်။ ဝင်နေသောဒစ်ကြီးကိုပြန်ချွတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးရှိမှန်တင်ခုံပေါ်မှ အုန်းဆီပုလင်းလေးကိုလှမ်းယူလိုက်သည်။လီးကျွတ်ထွက်သွားတော့ပိုးအိလွင်က သူမစောက်ဖုတ်လေးကိုလက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့်အုပ်ထားပြီးဇော်မြင့်ကိုလိုက်ကြည့်နေသည်။
အုန်းဆီပုလင်းကိုင်ပြီးကုတင်ပေါ်ပြန်တက်လာတော့ “လေးလေးအီးဟီးဟီးသမီးကိုမလုပ်ပါနဲ့တော့လေးလေးရယ်သမီးအရမ်းနာလို့ပါဟီး” ကောင်မလေးကငိုယိုကာတောင်းပန်နေသော်လည်း “ဆီဆွတ်သွင်းရင် သမီးမနာတော့ဘူး စိတ်ချသမီးအရသာရှိအောင်လေးလေးလိုးပေးမယ်” သူမကိုဆီဆွတ်လိုးတော့မည်ဆိုတာရိပ်မိလိုက်သည်။လီးပေါ်ကိုအုန်းဆီတွေလောင်းချကာ လီးတချောင်းလုံးနှံ့သွားအောင်လိမ်းလိုက်သည်။မတ်ထောင်နေသောလီးချောင်းကြီးကအကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းထနေပြီးခေါင်းတဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေတာကိုကြည့်ကာ ငါ့စောက်ဖုတ်ကိုလိုးမယ့်လီးကြီးပါလား ဟု တွေးမိလိုက်တော့ ကျောထဲကစိမ့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး ကြက်သီးများပင်ထမိသည်။သူမပေါင်နှစ်လုံးကိုထောင်ကာ ဘေးသို့ကားလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကိုလည်းအုန်းဆီတွေလောင်းချသည်။သူမကြည့်လည်းမကြည့်ရဲ မျက်နှာလည်းမလွှဲနိုင်။လက်တဖက်ကအုန်းဆီလောင်းချရင်း လက်တဖက်က လီးကိုကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရာမှ စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာစက်ဝိုင်းဝိုင်းသလိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိပွတ်လိုက်တော့ အလိုးခံရတော့မည့်ကောင်မလေးခမျာ ငိုတော့မလိုမျက်နှာလေးနှင့် အင်ဟင်ဟင် အင်ဟင်ဟင် ဟူသော ငိုသံလိုလို ငြီးသံလိုလိုအသံလေးထွက်လာသည်။ဇော်မြင့်ကဆီဆွတ်တာကိုရပ်လိုက်ပြီးကောင်မလေး၏ထောင်ထားသောပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်။သူ့လက်မှာပေနေသောအုန်းဆီတွေကို ချွတ်ထားသောပုဆိုးနှင့်သုတ်လိုက်ပြီး ကောင်မလေး၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ဆွဲဖြဲကာ လီးထိပ်ကြီးတေ့လိုက်သည်။ “အဟင့်ဟင့်လေးလေး“ အလိုးခံရတော့မည်ဟူသောအသိက အပျိုမလေး၏ တကိုယ်လုံးကိုရှိန်းကနဲဖြစ်သွားစေသည်။လီးဒစ်ကြီးဗြစ်ကနဲဝင်လာသည်။ “အားဟားလေ့လေ့” အသက်အောင့် အံကြိတ်ပြီးပြောလိုက်သံလေးက လေးလေး ဟုပင်မထွက်ပဲ လေ့လေ့ ဟုထွက်လာသည်။ဖင်ကိုတောင်ရအောင်လိုးလာသောဇော်မြင့်က စောက်ဖုတ်ဆီဆွတ်လိုးရတာကိုစာဖွဲ့မနေ။ ဒစ်မြုတ်နေပြီဖြစ်သောလီးကိုထပ်သွင်းသည်။ “ပြွတ်ပြွတ်ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်” “အားအား နာတယ် အား” နာကျင်စွာအော်ရင်းကယောင်ကတမ်းနှင့်ပြန်တွန်းလိုက်သောလက်ကလေးက စောက်ဖုတ်ထဲမှာတစ်လစ်ကြီးဝင်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုဆုပ်ကိုင်မိလျက်သား။
ပူနွေးမာတောင်နေသောလီးချောင်းကြီးကိုအမှတ်တမဲ့ကိုင်လိုက်မိသောအပျိုမလေးခမျာ သူမဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသောအရာသည် လီးချောင်းကြီးဆိုတာသိလိုက်သည်နှင့် ဓာတ်လိုက်ခံရသလိုတွန့်သွားပြီး ချက်ချင်းပြန်လွှတ်လိုက်သည်။တဝက်ခန့်ဝင်နေသောလီးကြီးကိုအနည်းငယ်ပြန်ဆွဲထုတ်ကာ လီးချောင်းကြီးပေါ်အုန်းဆီတွေမျှင်းမျှင်းလေးလောင်းချနေရင်း ဝင်နေသလောက်ကိုအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပါဆီဆွတ်သလိုဖြစ်သွားသဖြင့်အဝင်အထွက်လွယ်ကူလာသည်။ကျပ်သိပ်သောအထိအတွေ့ကိုတော့နှစ်ဦးလုံးခံစားနေရသည်။တဖြေးဖြေးဖိဖိသွင်းရင်း လီးထိပ်ကအပျိုမြှေးကိုထောက်မိသည်။ပိုးအိလွင်လည်းတကိုယ်လုံးချွေးတွေပြန်နေပြီးတအီးအီးတအားအားအဆက်မပြတ်ငြီးငြူနေရသည်။ယခင်ကစိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သောလီးအသွင်းခံခြင်းကိစ္စကို ယခုတော့လက်တွေ့ကြုံရချေပြီ။ပထမဆုံးလီးအသွင်းခံရလျင်နာကျင်မည်ဆိုတာ တခြားမိန်းကလေးတွေလို သူမလည်းသိခဲ့သည်။သွင်းမယ့်လီးကသေးသေးကွေးကွေးလည်းမဟုတ်။အခုတော့ဆီဆွတ်သွင်းရင်း တစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဝင်နေချေပြီ။ဇော်မြင့်က ပိုးအိလွင်ကိုယ်လုံးအိအိလေးပေါ်မှောက်ချကာ နှုတ်ခမ်းအစုံကိုအတင်းဖိကပ်စုပ်ရင်း အောက်ပိုင်းမှလီးကိုအရှိန်ယူပြီးဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်သည်။ “ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် ဖောက်ဒုတ်အီးအုအု ဝူး” လီး တဆုံးဝင်အောင်ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရသောပိုးအိလွင်ခမျာ မချိမဆန့်နာကျင်မှုစွာအော်လိုက်သော်လည်း နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံထားရသဖြင့် အော်သံကပီပီပြင်ပြင်မထွက်။ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ကြီးထွားရှည်လျားသည့်လီးချောင်းကြီးဖြင့်ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရသောပိုးအိလွင်ခမျာ မချိမဆန့်နာကျင်မှုနှင့်အတူ နားထဲမှာဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်ဟူသောအသံကြားလိုက်ရပြီး လီးထိပ်ကသားအိမ်ကိုဒုတ်ကနဲလာဆောင့်သဖြင့် အောင့်သွားသောဝေဒနာကိုပါခံစားလိုက်ရသည်။ဘယ်လီးမှအသွင်းမခံဖူးသေးသောစောက်ဖုတ်လေးမှာ လီးချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးထိုးသွင်းခံထားရသဖြင့် ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်ကာ ကွဲထွက်မတတ်ဖြစ်နေသည်။ရုတ်တရက်မို့အသက်ပင်မရှူနိုင်ပဲ တအင်းအင်းဖြစ်ကာ အသံထွက်ငြီးငြူလိုက်ရလျင်အနာသက်သာမလားဟူသော မသိစိတ်ကြောင့် နှုတ်ခမ်းလေးအစုံကိုလွတ်လိုလွတ်ငြားရုန်းနေသော်လည်း ဇော်မြင့်ကချက်ချင်းလွှတ်မပေးသေးပဲ အသံမမြည် မြည်အောင် လေးငါးချက်ခန့်တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်ပြီးမှလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
“အား အမလေးလေးလေးရယ် အရမ်းနာတယ်ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိဘူး အဟင့်ဟင့်အမလေးလေးအားရှီးကျွတ်ကျွတ်” “မကွဲပါဘူးသမီးရယ်သမီးစောက်ဖုတ်လေးကကျဉ်းနေလို့ပါ” “လေးလေးဟာကြီးကကြီးတာကိုးလို့ဟင့်ဟင့်နည်းနည်းပါးပါးမညှာဘူးအား” “အခုလီးတဆုံးဝင်သွားပြီလေသမီးနောက်ထပ်မနာတော့ပါဘူး” “အမလေးဒါ့ထက်ထပ်နာရင်လည်းသေဖို့ပဲရှိတော့တယ်” စကားပြောကာ အာရုံလွှဲရင်း နားရွက်လေးကိုနမ်းလိုက် လည်ပင်းလေးကိုနမ်းလိုက် နို့အုံကိုဖွဖွဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေပေးလိုက်ဖြင့် ဆက်လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူမအနာသက်သာသလိုဖြစ်လာသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲကိုလီးထိုးသွင်းခံရသောပထမဆုံးအတွေ့အကြုံမှာ သူမအတွက် မေ့နိုင်မည်မထင်တော့။သက်သာလာသည်ဆိုသော်လည်း နာတော့နာနေဆဲ။တင်းကျပ်တစ်ဆို့နေသည့်အတွက်လည်း နေရခက်နေသည်။ထိုအခိုက်မှာ ဇော်မြင့်က လီးကိုအသာပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သက်သာသလိုလိုဖြစ်သွားခိုက် ဒစ်ဖျားလောက်အရောက်မှာ ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။သူမ အိ ကနဲအသံလေးထွက်သွားစဉ် လီးကတဝက်လောက်မှာရပ်ပြီးပြန်ဆွဲထုတ်သွားပြန်သည်။ထို့နောက်ပြန်ဝင်လာပြန်သည်။အခုမှအလိုးခံဖူးသောအပျိ ုမလေးခမျာ သူမစောက်ဖုတ်ကို ချော့လိုးလိုးနေမှန်းမရိပ်မိ။ဆီဆွတ်အလိုးခံရတာမို့ လီးအဝင်အထွက်လေးငါးခါလောက်လုပ်လိုက်တော့ ဆီတွေ အရည်ကြည်တွေ နှင့်အတူ ပါကင်အဖွင့်ခံရမှုကြောင့်အပျိ ုမြှေးပေါက်သွားသဖြင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှထွက်လာသောသွေးတွေကလည်း လီးအဝင်အထွက်ချောမွေ့စေရန်ကူညီပေးသလိုဖြစ်နေသည်။လေးလေးဇော်မြင့်သည် သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးရင်း လီးကိုမသိမသာပိုပိုသွင်းနေတာကို သူမရိပ်မိစပြုလာသည်။နူးညံ့အိစက်ကျဉ်းမြောင်းသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများကို ပူနွေးမာကြောသောလီးချောင်းကြီးကပွတ်တိုက်နေမှုသည် ဘယ်လိုပါဟုပြောမပြတတ်သောအရသာကိုပေးစွမ်းနေမှန်းလည်းသိလာသည်။အလိုးခံရသောအရသာကိုသိလာသောအပျိ ုမလေးမှာ သူမကိုတက်လိုးနေသောလေးလေးဇော်မြင့်ကို အလိုလိုဖက်လိုက်မိသည်။ထိုအခိုက်မှာလီးကတဆုံးဝင်လာသည်။ “အီးအအ” “နာလို့လားသမီး” “အင်းနာတယ် ဒါပေမဲ့လုပ်ပါ ရပါတယ် အား” တူမဖြစ်သူ၏ရမ္မက်စိတ်ကို ဇော်မြင့်အံ့သြသွားရသည်။နာကျင်မှုကိုကြိတ်မှိတ်ခံရင်း ဆက်လုပ်ခိုင်းသောမိန်းကလေးအချို့ကိုကြုံဖူးသည်လေ။ “နာတော့နာတယ် ဒါပေမဲ့ နာမှအားရတယ်” ဟူသောမိန်းကလေးတွေကို အားမနာစတမ်း မညှာမတာလိုးပစ်ခဲ့ဖူးသည်။ဇော်မြင့်ကလည်း ထိုမိန်းကလေးမျိုးကိုကြိုက်သည်။
လိုးနေရင်းအရှိန်တက်လာပြီး အားရပါးရဆောင့်နေချိန်မှာ လူးလှိမ့်အော်ငြီးရင်း ဖြေးဖြေးလုပ်ဖို့ပြောလာလျင် လိုးရတာ ဖီလင်အောက်သည်ဟုထင်သည်။ဇော်မြင့်ကတော့ ညှာရိုးထုံးစံမရှိ။နာကျင်မှုကြောင့် ဘယ်လောက်ပင်ထွန့်ထွန့်လူးနေပါစေ စိတ်ရှိလက်ရှိလိုးပစ်သည်ချည်း။နာမှအားရတယ်ဆိုသောမိန်းကလေးမျိုးကျတော့ သူ့လီးချောင်းကြီးနှင့်အသားကုန်အဆောင့်ခံရလျင် အော်သည် ငိုသည် သို့သော် အလိုးကြမ်းတာကိုမတား။အဲ့ဒါမျိုးကိုသူအလွန်ကြိုက်သည်။ယခုတွေ့ရပြန်ချေပြီ။ “အဲ့ဒါဆို လေးလေးဆောင့်မယ်နော်” “ဟုတ်လေးလေး” “မခံနိုင်ရင်ပြောနော်” သူမခေါင်းလေးညိတ်ပြသည်။မျက်နှာလေးကတော့ ရှုံ့မဲ့နေလျက်။ ဇော်မြင့်က ပိုးအိလွင်၏ပုခုန်းလေးနှစ်ဘက်ကို ချိုင်းအောက်မှလက်လျှိ ု၍တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ တချက်ချင်းစ၍ဆောင့်သည်။ ဆောင့်ချက်တိုင်းက သားအိမ်ကိုထိသဖြင့် ပိုးအိလွင်အင့်ကနဲ အင့်ကနဲဖြစ်နေသည်။လေအေးစက်ဖွင့်ထားသော်လည်း သူမနဖူးဆံစပ်နှင့်နှာသီးဖျားလေးမှာ ချွေးလေးတွေစို့နေသည်။ဖွံ့ထွားတောင့်တင်းပြီးချောမောလှပသလောက် နုအိဝင်းမွတ်နေသောခန္ဓာကိုယ်ပိုင်ရှင် အပျိုစင်တူမအရင်းခေါက်ခေါက်လေးကို ပါကင်ဖွင့်လိုးနေရင်း ရမ္မက်ထန်လာတော့ ဇော်မြင့်ဆောင့်ချက်တွေပို၍စိပ်လာသည်။ပို၍လည်းအားပါလာသည်။အလိုးခံနေရသောပိုးအိလွင်ခမျာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း နာတာကပိုတာလား ကောင်းတာကပိုတာလားမခွဲခြားနိုင်တော့။တအီးအီးတအားအားအော်ရင်း ဦးလေးဖြစ်သူ၏အလိုးကိုခံနေရသည်။စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေပိုရွှဲလာသလို မျက်ရည်တွေလည်းပြန်ကျလာသည်။နာသည်။ဘယ်လောက်နာတယ်ဆိုတာပြောမပြတတ်အောင်နာသည်။ကောင်းတာကလည်း ကောင်းလွန်းလှသည်။ဆောင့်ချက်တွေပိုကြမ်းလာတော့ “အားအားလေးလေး အသေပါပြီလေးလေးရယ် အဟင့်ဟင့်အင့်အင့်အင့် အာ့အင့် အားအားအား အမလေးအီး “ “မခံနိုင်ရင်ပြောနော်သမီး” ဇော်မြင့်က ထပ်ပြောသော်လည်း ပြင်းထန်လွန်းသောဆောင့်လိုးချက်တွေကို အလူးအလဲခံနေရသော ပိုးအိလွင်ခမျာပြန်ပင်မပြောနိုင်။ထိုအခါ ဇော်မြင့်က သူမခံနိုင်သည်ဟုတွေးကာ မညှာမတာဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့ရာ ပို၍လည်းနာ ပို၍လည်း ကောင်းလာပြီးတွန့်လိမ်ကော့ပျံကာ ပထမဆုံးအချီပြီးသွားလေတော့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ကိုဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသောလီးချောင်းကြီးကို စောက်ဖုတ်ကြွက်သားများဖြင့်ညှစ်ရင်း “အအကောင်းလိုက်တာလေးလေးရယ်အား” ကော့တက်လာသော တူမဖြစ်သူ၏နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း အဆက်မပြတ်စိတ်ရှိလက်ရှိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း စောက်ဖုတ်အသစ်စက်စက်ကလေးထဲသို့ သုက်ရည်များပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်.. ပြီးပါပြီ။
