အတိတ်ခါး

“ဆရာလေး..ထနွးရခှေိုလေးသောကွဦးမလားဗှ…” ထနွးတောရှေ့မှ ဖှတသွှားသော ကှောငွးဆရာလေး တင့ဆွှကေို ရှာမှကာလသားခေါငွး ကိုခကှကွှီးက နှုတဆွကလွိုကသွညွ။ ဆရာလေးကား သဘောကောငွးသညွ၊ စာသငပွှလညွးကောငွးသညွ။ဒါပမေဲ့ ဆရာလေးအကှောငွးကိုတော့ခကှကွှီးမသိ။ (၄) တနွးနှင့ကွှောငွးထှကခွဲ့သော ခကှကွှီးအဖို့ သူနှင့ွ ရှယတွူဖှဈသော ဆရာလေးလို ပညာတတတွဈယောကကွို မိတဆွှေ ဖှဈခှင့ရွသည့အွတှကွ တောတွောဝွမွးသာနသညွေ။ ဆရာလေးကား ကိုခကှကွှီးရှိရာဆီသို့လာခဲ့သညွ။

”အေးဗှာ…သောကတွာပေါ့…” ”ဒေါအွေးမိရေ..ဆရာလေးအတှကွ တဈမှူပေးပါဗှို့..” ”လာပါပှီတောွ..လာပါပှီ…” ထနွးတောပိုငရွှငွ ဦးမောငငွယမွိနွးမ ဒေါအွေးမိက ထနွးရအေိုးတဈအိုးကို မှကဖွှာပေါသွို့ လာခလှိုကသွညွ။ ”ခှကလွေး ဘာလေးရော အမှညွးရော ဒေါအွေးမိ” ခကှကွှီးက ဆောသွှလိုကသွညွ။ ”ဟိုမှာ နင့ကွိုမောငငွယယွူလာပါပှီ.. လယကွှှကကွငကွို ကှောပွေးနတယွေ.. အခုတော့ ပဲလှောနွဲ့ဘဲ အရငမွှညွးဦး…အားနာလိုကတွာ ဆရာလေးရယွ.” ဒေါအွေးမိက ဆရာလေးကိုတင့ဆွှကေို လောကှကပွှုလိုကသွညွ။

”ရပါတယွ ဒေါအွေးမိရယွ….အားနာစရာ..” ဆရာလေးတင့ဆွှကေ ထနွးရအေိုးထဲသို့ ခှကဖွှင့ခွပကွာ ထနွးရတဈခှေကကွိုမော့ခလှိုကသွညွ။ထိုအခှိနမွှာဘဲ လယကွှှကကွှောပွနွးကနကွို ကိုမောငငွယမွှ လာခလှိုကသွညွ။ ”ဆရာလေး..စားနောွ…အားမနာနဲ့..” ကိုမောငငွယကွား ဆရာလေးကိုတင့ဆွှကေို ပှောလိုကပွါတယွ။ ”ဟုတကွဲ့….စားပါတယွ..ကိုမောငငွယွ..” ကိုမောငငွယကွား ဆရာလေးကိုတင့ဆွှနှငေ့ွ ခကှကွှီးတို့နားကို ဝငထွိုငလွိုကသွညွ။ သူ့အနနှငေ့ွ ဆရာလေးကိုတင့ဆွှနှငေ့စွကားပှောရတာကို သဘောကသှညွ။

ဆရာလေးက ဗဟုသုတလညွး ပှည့စွုံတယလွေ။ ဆရာလေးက ဒီရှာကိုရောကတွာ (၁) နှဈလောကဘွဲရှိသေးတယွ။ ရှာကလူတှနေဲ့က တောတွောခွငနွသလေို စာအသငအွပှကောငွးသဖှင့ွ ကလေးတှကခစှေကွှသညွ။ ရှာကလူတှေ၊ ကလေးတှနေဲ့ ခစှခွစှခွငခွငနွပမေေဲ့.. ဆရာလေးအကှောငွးကို ဘယသွူမှ ကောငွးကောငွးမသိကှ။ မှို့ကလာတာလို့ဘဲ သိရသညွ။ ဒီနရောနှင့တွောတွောဝွေးသော မှို့ကှီးတဈမှို့က။ဒီရှာကလေးက အညာဘကမွှာ ဆရာလေး လာသောဘကကွ အဝေးကှီးက မှို့တဈမှို့မှ။ ဆရာလေးကို သူ့ဘဝဇာတကွှောငွး မေးကှည့တွိုငွး ဆရာလေးက စကားလမွးကှောငွး လှဲလေ့ရှိသညွ။

ဆရာလေးပှောပှသော ဗဟုသုတမှား စာပေ ရသမှားကို နားထောငရွငွး.. ကိုမောငငွယတွို့ ဇနီးမောငနွှံခကှကွှီးတို့မှာ ဆရာလေးရဲ့ စကားပှောကောငွးမှုကို ခှီးမှမွးမိသညွ။ ကိုမောငငွယကွ ဆရာလေးတင့ဆွှကေို.. ”ဆရာလေး..အသကဘွယလွောကရွှိပှီလဲ..” ”ကှှနတွော့အွသကွ (၂၅) နှဈပါ..” ”ဒါဆို တောတွောငွယသွေးတာဘဲ.. ဆရာလေးတို့မှား ငယငွယရွှယရွှယနွဲ့ ကှှနတွောတွို့ထကွ ဗဟုသုတလဲပှည့စွုံ ဉာဏပွညာကလဲ ပှောစရာမရှိအောငဘွဲ..” ”ဒါနဲ့ဆရာလေး မိနွးမယူဖို့ စိတမွကူးသေးဘူးလား..” ခကှကွှီးကဝငွ ပှောသညွ။

”ဆရာလေးကိုရှာထဲမှာ စိတဝွငစွားနတေဲ့ ကောငမွလေးတှမှအမှေားကှီး.. ကှှနတွောတွောငွ မနာလိုဖှဈတယွ..ဟီးဟီး..” ”သှောကွိုခကှကွှီးကလညွး လှှောကပွှောနပှနပွှေီ..” “ဟုတသွားဘဲ…ခစှကွှီးရယွ…နငစွဉွးစဉွးစားစားလဲ ပှောပါဦး.. ဒို့ဆရာလေးက လူကလညွးခှော.. ပညာကလညွးတတွ… ဒို့ရှာကကောငမွလေးတှကေို စိတဝွငစွားမတဲ့လား… မှို့က ကောငမွလေးခှောခှောလေးတှဘေဲ စိတဝွငစွားမှာပေါ့..” ဒေါအွေးမိကပါ ဝငပွှောလိုကသွေးသညွ။”ဒီလိုလဲမဟုတပွါဘူး…ဒေါအွေးမိရယွ.. တောက ကောငမွလေးတှကေ မှို့ကကောငမွလေးတှနေဲ့စာရငွ ရိုးသားဖှူစငပွါတယွ.. ”။

ဆရာလေးကိုတင့ဆွှအပှေောကှောင့ွ ကိုမောငငွယကွလညွး နောကလွိုကသွညွ။”ဆရာလေးမှို့မှာရညွးစားတှေ ထားခဲ့ဖူးလား… ဟီးဟီး” ”အဟဲ…ဒါတော့ မပှောပှပရစနေဲ့…” ရယသွလိုလိုနဲ့ဆရာလေး ကိုတင့ဆွှပှေောလိုကပွမေဲ့ ဆရာလေး ငိုငသွှားတာကို ဒေါအွေးမိက သတိထားမိသှားပါတယွ။”တောကွလညွး ဆရာလေးမှ မဖှခငှပွေါဘူးဆို… ကဲ… ခကှကွှီးရေ..မိုးလညွးခှုပပွှီ… နင့ဆွရာလေးကို လိုကပွို့လိုကွဦး” ”ဟုတွ…ဟုတွ..” ခကှကွှီးလညွး ဆရာလေးကို ရှာထဲက ဆရာ/ ဆရာမတှနဖေေို့ ရှာကဆောကပွေးထားတဲ့ အိမကွို ပှနလွိုကပွို့ပါတယွ.။

ဆရာလေးက သူ့ကို.. ”ကဲကိုခကှကွှီးရေ..ကှေးဇူးတငပွါတယဗွှာ..” ”ရပါတယွ… ဆရာလေးရယွ…ဆရာလေးနဲ့ သောကရွတာ ပှောဖွို့ကောငွးပါတယွ..” ခကှကွှီးလဲဆရာလေးကိုနှုတဆွကရွငွး သီခငွှးတှေ အောဆွိုကာ သူ့ရဲ့အိမရွှိရာကိုပှနလွာခဲ့ပါတော့တယွ။ခကှကွှီးနဲ့ တင့ဆွှတေို့ရဲ့ အပှနအွလှနွ နှုတဆွကသွံတှကှေောင့ွ တင့ဆွှနေဲ့ တဈခနွးကှောမွှာ နနတေေဲ့ ဆရာမလေးလဲ့လဲ့ဟာနိုးလာပါတယွ။ ”ဟငွးဟငွး… ဒို့မငွးသားတင့ဆွှတေော့ မူးလာပှီ ထငတွယွ” ဘေးမှ သူမသူငယခွငွှးလဲဖှဈ တဈကှောငွးထဲ ဆရာမလညွးဖှဈတဲ့… သငွးသငွးမငွးက သူမကို တိုးတိုးလေးပှောလိုကပွါတယွ။

”ဟုတမွယွ…သူကလညွး ဘာကှောင့မွှား နေ့တိုငွးသောကနွပေါလိမ့ွ..” ”အံမယွ..ညဉွးကတင့ဆွှကေို စိတပွူနတယပွေေါ့..” သငွးသငွးမငွးက လဲ့လဲ့ကိုစနပေါသေးတယွ။ ”မိနွးမနောွ..အကောငွးပှောနတောကို ဖောကဖွောကလွာတယွ..ကှည့စွမွး” သငွးသငွးမငွးရဲ့တငပွါးလေးကို လဲ့လဲ့က မနာအောငဆွှဲဆိတရွငွးနဲ့.ပှောလိုကပွါတယွ။ မှောငနွတောကှောင့ွ သူမရဲ့ရှကသွှေးလေးတှကှေောင့ွ မကှနွှာလေးနီနတောကို သငွးသငွးမငွး မသိလိုကတွော့ပါဘူး..။ ထိုအခှိနမွှာပဲ.. တင့ဆွှကေ အဆောငအွောကကွို ဆငွးသှားတဲ့ခှသေံကို ကှားရပါတယွ။

တင့ဆွှမေူးတိုငွး ဂဈတာတီးပှီး သီခငွှးဆိုနကပှေါ။ မကှာမီမှာပဲ… တင့ဆွှရေဲ့ ဂဈတာတီးပှီး ခငွှးဆိုသံကိုကှားရပါတယွ။ “သဈရှကကွလေးတှလေဲ မှမှောခလို့လှှင့ကွှှမှေဲ …..အခစှပွေးတဲ့ဒါဏရွာမှား အိုးအခစွှ ..ခစှတွိုငွးလဲမညား“ ”သှောွ..ကိုတင့ဆွှရယွေ…ဘယလွိုတှဖှဈခေဲ့လို့ ဒီလောကမွှားခံစားနရတောလဲကှယွ…” လဲ့လဲ့ ခပတွိုးတိုးလေးရရှကရွေငွး အိပပွှောဖွို့ ကှိုးစားနရပေါတော့တယွ။တင့ဆွှကေား သီခငွှးဆိုတာကို ရပနွားလိုကပွှီး… ဂဈတာကို ဘေးခလှို့ အိပထွောငထွဲမှာ ထည့ထွားတဲ့ ဆေးပေါ့လိပကွိုထုတပွှီး မီးညှိကာ ဖှာရှိုကလွိုကပွါတယွ။

သူ့ပါးပှငမွှ စိုစိစိဖှဈလာတာကှောင့ွ သူ့လကနွဲ့ စမွးလိုကတွဲ့အခါမှာ သူ့မကှဝွနွးထဲက မကှရွညတွှကေ ပါးပှငကွအလိုလိုကဆှငွးနတောကို သိလိုကရွပါပှီ။ ငါငိုနမေိပါလား..တင့ဆွှတှေေးမိပါတယွ..။ ဘာကှောင့သွူ့ငိုနသလေဲဆိုတာ သူဘဲသိပါတယွ။လှနခွဲ့တဲ့ (၂) နှဈလောကကွတော့ သူ့ဘဝက ပှောရွှှငစွရာအတိဖှဈခဲ့ပါတယွ။ မထငမွှတတွဲ့ အဖှဈအပကှတွှနေဲ့ ရငနွာစရာ အဖှဈအပကှတွှကှေောင့ွ… သူဒီလိုခံစားနရတောပါ.။ ဖှဈနိုငရွငွ အတိတဆွိုတဲ့ အရာကို သူ့ဘဝထဲမှာ မရှိစခငှပွေါဘူး။ ပှည့ဖွုံးကားခထှားလိုကခွငှပွါတယွ။

ဒါပမေဲ့ ဖှဈပကှခွဲ့တဲ့အဖှဈအပကှတွှကေ သူ့အတှကွ ဒဏရွာဒဏခွကှတွှပေါ။ ကှေးလကတွောရှာလေးမှာ ကှောငွးဆရာအဖှဈ လာရောကလွုပကွိုငရွငွး ဒဏရွာဒဏခွကှတွှကေို လာရောကကွုစားနတောပါ။ သူ့မိသားစုကိုပါ အဆကအွသှယဖွှတပွှီး အားလုံးနဲ့ဝေးရာကို ထှကခွှာလာခဲ့တာပါ။ ”ဆရာ…မအိပသွေးဘူးလား..” ဆရာမဒေါလွဲ့လဲ့နဲ့ ဆရာမသငွးသငွးမငွးတို့ပါ။ သူ့ဂဈတာသံကှောင့ွ နိုးသှားဟနတွူပါတယွ။ အောကဆွငွးပှီး လမွးလှှောကလွာကှတာပါ။ ”ဟုတတွယွ..ဆရာမ..ကှှနတွောလွညွး နညွးနညွးသောကလွာတာနဲ့.. ဆရာမတို့ကို အနှောကအွယှကပွေးသလို ဖှဈသှားတယထွငတွယွ.. အားနာလိုကတွာဗှာ.. ”။

အားနာစရာမလိုပါဘူး…ဆရာရဲ့ဆရာ့အသံက နားထောငလွို့ကောငွးလို့ သငွးသငွးတို့က ခှီးကှူးနတော…ဟိ…” ဆရာမသငွးသငွးမငွးနဲ့ လဲ့လဲ့တို့က သူထိုငနွတေဲ့ ကှပပွဈလေးမှာ ဝငထွိုငရွငွးပှောလိုကပွါတယွ။ “ဆရာသောကဖွို့တဲ့ လဲ့လဲ့ဖှောလွာတာ..” လဲ့လဲ့က သူ့ကိုကောဖွီခှကကွို လှမွးပေးလိုကတွာကှောင့ွ သူလညွး ကောဖွီခှကကွို လှမွးယူလိုကပွါတယွ။ ”နကဈွကောဖွီပါလား..ကှေးဇူးတငပွါတယွ ဆရာမ..” ဒီရှာမှာတော့ မရတဲ့ကောဖွီဖှဈတာမှနွးသူသိပါတယွ..။ “သှောွ..လဲ့လဲ့ရဲ့ အိမကွ ပို့ပေးတာလေ” ”ကှေးဇူးပါဘဲဗှာ…” ကောဖွီကိုသောကရွငွး…တင့ဆွှကေ ပှောလိုကပွါတယွ။

”ကောဖွီတိုကတွဲ့အတှကွ သီခငွှးတဈပုဒလွောကွ ဆိုပှပါလား.. ဦးထူးအိမသွငရွဲ့သီခငွှးပါဘဲ… ကှယတွှစေုံတဲ့ည ဆိုတဲ့သီခငွှးလေးဆိုပှပါလား.. ”လဲ့လဲ့က သူ့ကို တောငွးဆိုလိုကတွာကှောင့ွ သူလညွး ဂဈတာကိုတီးခတရွငွးဆိုပှလိုကပွါတော့တယွ..။” ကှယတွှစေုံတဲ့ည ကိုယ့အွိမမွကလွေးရယွ…ကှယတွှစေုံတဲ့ည..ဘဝမှှောလွင့ခွှငွးရယွ….” တင့ဆွှရေဲ့ သီဆိုပှမှုအောကမွှ သငွးသငွးမငွးနဲ့ လဲ့လဲ့လညွး.. စီးမှှောသှားပါတော့တယွ.။ ”ကဲ ကှှနတွောလွညွး အိပတွော့မယွ.. ဆရာမတို့ အိမမွကလွှလှမကပွါစဗှော…” တင့ဆွှကေား လဲ့လဲ့တို့ကိုနှုတဆွကပွှီး သူ၏ အခနွးတှငွးသို့ ပှနဝွငသွှားခှပှေီ။

လဲ့လဲ့နှင့ွ သငွးသငွးမငွးကား စကားဆကပွှောနကှသေေးသညွ။ အခှိနအွတနငွယကွှာပှီးနောကွ… ”ကဲသငွးသငွးရေ ကိုယတွှလေဲ သှားအိပရွအောငွ… ”လဲ့လဲ့လညွး သငွးသငွးမငွးနဲ့ အတူအခနွးကို ပှနရွနွ ပှငလွိုကစွဉွ… ခုနက တင့ဆွှထေိုငသွှားသော ခုံပေါမွှာ ဓါတပွုံလိုလိုကနှတော မှငလွိုကရွသညွ။ ”သှောွ..ကိုတင့ဆွှကထှေားတာထငတွယွ” ဆိုပှီး..ထိုဓါတပွုံကိုကောကယွူလိုကသွညွ။ အစဈပငွ ဓါတပွုံတဈပုံ ဓါတပွုံကားအမှိုးသမီးတဈယောကပွုံပငွ။ အခစှဆွုံးကိုကိုသို့ ခစှတွဲ့ ကှညဖွှူမှ အမှတတွရဆိုပှီး လကမွှတထွိုးထားသညွ။

ကောငမွလေးကတော့ တောတွောခွှောသညွ။ လဲ့လဲ့စိတထွဲမှာ မနာလိုသလိုလို ဖှဈလာသညွ။ ဘာကှောင့မွှနွးတော့ သူမကိုယသွူမမသိ။ “လဲ့လဲ့…လာလေ ဘာလုပနွတောလဲ…” ရှေ့မှထနှင့သွှားသောသငွးသငွးမငွး၏ ခေါသွံကှောင့ွ.. “လာပှီ.သငွးသငွးရေ..တကတညွး..” ဆိုပှီး သူမက ထိုဓါတပွုံကိုသူမအကှီအိတထွဲကပှာကယာ ထိုးဖှတလွိုကသွညွ။ ဘာကှောင့ွ ထိုသို့လုပမွိသညဆွိုတာကို သူမကိုယသွူမ နားမလညွ။ အဆောငထွဲဝငကွာ အိပယွာပေါပွှနလွှဲခှိနအွထိ.. သူမတောတွောနွှင့အွိပမွပှောွ.. တင့ဆွှနှငေ့ွ ဓါတပွုံပိုငရွှငကွောငမွလေးအကှောငွးကို စဉွးစားရငွး… ။

သူမ တလူးလူးတလိမ့လွိမ့နွှင့ွ အိပမွပှောနွိုငအွောငွ ဖှဈနတောပါ.။ ကိုတင့ဆွှနေဲ့ ဒီကောငမွလေးက ဘယလွိုပတသွကခွဲ့တာလညွးဆိုတာ သူမအရမွးသိခငှနွသညွေ။ အို.. ဒါလဲငါနဲ့ဘာဆိုငလွို့လဲ.ဟုတှေးပှီး သူမကိုယသွူမ တှေးလိုကမွိသညွ။ ဒါက သူ့ကိဈစဘဲဟာ.. ငါနဲ့ ဘာဆိုငလွို့စပစွုခငှနွရတောလဲ… မိလဲ့လဲ့.. နင့စွိတကွို နငထွိနွးစမွး… ဆရာမလုပနွပှေီးအရှကမွရှိဟု သူမကိုယသွူမ ဖှတှေေးပှီး နိုးတဈဝကွ ပှောတွဈဝကဖွှဈနသညွေ။ သူမဘေးမသူငယခွငွှးမ သငွးသငွးမငွးကတော့ အိမမွကထွဲမှာ နတသွားလေးတှနေဲ့ ပှောမွှူးနဟနတွေူသညွ။

အိပနွလေိုကတွာမှား သိုးလို့။ သူမစိတထွဲမှ မဆီမဆိုငွ မကှမနပွေ ဖှဈလိုကသွေးသညွ။ နောကဆွုံးတှငတွော့ သူမလညွး အိပပွှောသွှားလတေော့သညွ။ “ဆရာတင့ဆွှကေ ဒီမှာနတောလား မသိဘူးခငဗွှ..” အဆောငရွှေ့မှာ လူရှယတွဈဦး။ လဲ့လဲ့.. ကိုတင့ဆွှေ အခနွးဘကကွှည့လွိုကတွော့ လူမရှိ။ ကှောငွးပိတရွကဆွိုတော့ ကိုတင့ဆွှကေား ရှာထဲမှ အသိမှားထံသှားဟနတွူသညွ။ လူရှယကွား ဆိုငကွယဖွှင့လွာခှငွးဖှဈသညွ။ “ဟုတပွါတယရွှင့ွ…ကိုတင့ဆွှကကှေောငွးပိတလွို့ အပှငသွှားဟနတွူတယွ…” သငွးသငွးမငွးက ထိုလူရှယကွိုလှမွးဖှလေိုကပွါတယွ။

“ဒါနဲ့ဘာကိဈစမှားရှိလို့လဲမသိဘူးရှင့ွ.. ဒီကအကိုက…” “သှောွ…ကှှနတွောကွ ဒီရှာကိုရောကလွာတဲ့ ကနွှးမာရေးမှူး အသဈပါ.. မနေ့ညကတညွးက ရောကတွယွ.. တင့ဆွှနေဲ့က ကှောငွးနဘကတွှေပေါ.. မနေ့ညကတညွးက သူ့ဆီလာမလို့ ညနကသွှားတာနဲ့ မနကမွှ လာမယဆွိုပှီးလာဖှဈတာ.. လမွးမှာ လှဲသှားတယနွဲ့တူတယွ..တင့ဆွှနေဲ့က..” “ဟုတမွယွ..အကို့ထိုငပွါဦး….သူပှနလွာတော့မှာပါ.. ဒါနဲ့… အကို့နာမညကွ..” “ကှှနတွော့နာမညွ ကှောသွူအောငပွါခငဗွှ..” ထိုလူရှယကွလညွး ပှုံးပှုံးရှငရွှငနွဲ့ လှမွးဖှလေိုကပွါတယွ။ “စောင့ရွငွးနဲ့ထိုငပွါဦး….” သို့ဖှင့ထွိုလူရှယကွား သငွးသငွးမငွးနှင့လွဲ့လဲ့တို့ အခနွးထဲကို အလညလွာခဲ့တော့သညွ။

“ကှှနတွောကွ ဒီနယရွောကလွာတော့ အသိမရှိဘူး ထငနွတော… ဒီရောကတွော့ သူကှီးကပှောမှ ကှှနတွော့သူငယခွငွှး တင့ဆွှမှနွေးသိတယွ.. ဒါနဲ့ ညီမတို့နာမညတွှကေ..” “ညီမနာမညကွ လဲ့လဲ့ပါ…သူကတော့ သငွးသငွးမငွးတဲ့.. ကိုတင့ဆွှနေဲ့ တဈကှောငွးထဲ ဆရာမတှပေါ..” သို့ဖှင့ွ ကှောသွူအောငနွှင့ွ လဲ့လဲ့၊ သငွးသငွးမငွးတို့မှာ တဈယောကအွကှောငွးတဈယောကွ မိတဆွကရွငွး ခငမွငရွငွးနှီးသှားကှတော့သညွ။ ကှောသွူအောငကွ… “ကှှနတွောကွ တင့ဆွှကှေီး စိတတွှလပှေေီး လှင့သွှားလိုကတွာ.. ဒီတဈသကွ ပှနမွတှေ့ရတော့ဘူး ထငနွတော….”။

ကှောသွူအောငစွကားကို လဲ့လဲ့စိတဝွငစွားသှားသညွ။ “ကိုတင့ဆွှကေ ဘာဖှဈခဲ့လို့လဲ.. ကိုကှောသွူအောငရွယွ.. ပှောပှနိုငရွငွ ပှောပှပါလား..” “ဒီလိုဗှ..တင့ဆွှအကှေောငွးကိုပှောရမယဆွိုရငွ..” ဆိုပှီးကှောသွူအောငအွစပှိုးလိုကခွှိနမွှာ။ “သှောွ..သူငယခွငွှးမငွးက လဲ့လဲ့တို့အခနွးဘကွ ရောကနွတောကိုး.. သူကှီးပှောလို့.. မငွးငါ့ဆီသှားတယဆွိုလို့ လိုကလွာတာ” ကိုတင့ဆွှရှောထဲမှ ပှနရွောကလွာခှငွးဖှဈသညွ။ “ဟုတတွယွ..အကိုရေ…အကို့သူငယခွငွှးက စကားပှောကောငွးလို့..နားထောငနွတော..” “လာကှာသူငယခွငွှး..ငါ့အခနွးဘကသွှားရအောငွ.” ဆိုပှီး ကှောသွူအောငကွို ကိုတင့ဆွှကေ ခေါသွှားသဖှင့ွ လဲ့လဲ့သိခငှသွော အကှောငွးအရာကား သိခှင့မွရလိုကတွော့ပါ။

တကယတွော့ တင့ဆွှကေား နယမွှို့ကှီးတဈမှို့မှ အလှနခွမွှးသာသော မိသားစုမှ ပေါကဖွှားလာခဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။ ပှောရလှှငတွော့ တင့ဆွှေ ဒီလိုနရောမှာ ကှောငွးဆရာအဖှဈ လာလုပနွခှငွေးသညွ…။ ပှောရလှှငတွော့ လှနခွဲ့သော (၂) နှဈခန့ကွ… တင့ဆွှသညွေ ကှညဖွှူဆိုသော ကောငမွလေးတဈယောကနွှင့ွ လှနစွှာ ခစှခွဲ့ကှလသညွေ။ ကှညဖွှူသညလွညွး တင့ဆွှကေို ခစှခွဲ့ပါသညွ။ ပှောရလှှငတွော့ လငမွယားလိုပငနွခေဲ့သည့ွ အဆင့ွ။ “ကှညဖွှူ…မငွးအဲ့အလုပကွထှကလွိုကရွငွ ကောငွးမယွ..” “ဘာဖှဈလို့လဲကိုကိုရဲ့…ကှညဖွှူဒီအလုပနွဲ့ အဆငပွှနတေောဘဲကို”။

ကှောငွးပှီးခါစ ကှညဖွှူကား မှို့ထဲမှပှဲရုံတဈခုတှငွ အလုပလွုပနွသညွေ။ ပှောရလှှငတွော့ ကှညဖွှူ အလုပလွုပတွာကို တင့ဆွှေ ဘာမှမပှောလို။ ဒါပမေဲ့ ပှဲရုံပိုငရွှငွ ဦးမှတကွှောကွို တင့ဆွှနညွေးနညွးလေးမှ သဘောမကှ။ သူ၏ဖခငဖွှဈသူနှင့ပွါတနာ.. ဒါပမေဲ့ သူ၏ဖခငဖွှဈသူ၏ပှောစကားမှားအရ ဦးမှတကွှောွ ဆိုသူမှာ လူရှုပလွူပှေ။ မိနွးမဆိုလှှငွ အိမထွောငရွှိရှိ မရှိရှိ ဆငခွှငသွူတဈယောကွ မဟုတသွဖှင့ွ ကှညဖွှူအတှကွ သူစိုးရိမသွညွ..။ ဒါပမေဲ့ ကှညဖွှူက နညွးနညွးမာနကှီးသညွ…။ အလုပမွရှိလှှငွ တင့ဆွှေ မိဘမှားအထငသွေးမှာ စိုးသညဟွုဆိုပှီး ပှဲရုံမှာ ဆကလွုပနွသညွေ။

“ကှညဖွှူရယွ.. အဲ့ဒါဆိုလညွး မှနမွှနလွကထွပကွှရအောငလွေ..” လို့ ဆိုလိုကပွှနလွှှငလွညွး ကှညဖွှူက ငှငွးနှင့ွ။ ကှညဖွှူအလုပကွိဈစနှင့ပွတသွကပွှီး ကှညဖွှူနှင့ွ သူစကားမှားပေါငွးမနညွးတော့။ ယခုလဲ… “ဘာလဲ..ကှညဖွှူက အဲ့ဦးမှတကွှောဆွိုတဲ့ လူကှီးကှည့တွာ ခံခငှနွလေို့လား.. ကှညဖွှူအလုပလွုပခွငှရွငွ အကိုတို့အလုပမွှာ လာလုပွ.. ဒီအတိုငွးထိုငနွလေို့ရတယွ” သူလညွး စိတပွေါကပွေါကနွှင့ွ ပှောလိုကသွညွ။ သူ့မိဘတှကလညွေး ခမွှးသာသူတှေ ဖှဈတာကှောင့ပွငွ။ “ကိုကိုနောွ..ကှညဖွှူဂုဏသွိကခြာကို မစှပစွှဲနဲ့.. ကှညဖွှူ မကှိုကဖွူး..”။

“ဘာလဲ မှနတွာပှောတော့မငွးကနာတယပွေါ့…” “ကိုကိုထငခွငှသွလိုထငတွော့…အလကားနရငွေး သဝနတွိုနတယွေ..” ကှညဖွှူကား ငိုရငွးထှကသွှားခှပှေီ.။ တောတွောစွိတဆွိုးနသဖှငေ့ွ သူလညွး လိုကမွခှော့ဖှဈ။ ကှညဖွှူကလညွး သူ့ကို တောတွောစွိတဆွိုးသှားသညွ။ ကှညဖွှူကား အလုပထွဲရောကသွညအွထိ စိတပွေါကပွေါကနွှင့ွ အလုပကွိုဖိဖိစီးစီးလုပနွသညွေ။ ကှညဖွှူစိတတွောတွောဆွိုးနသညွေ။ သဝနတွို ကိုတင့ဆွှကေို။ “သမီး…ဒီနေ့စာရငွးတှမှေားလို့ အခှိနပွိုလေး နညွးနညွးဆငွးပေးပါဦး” “ဟုတကွဲ့ .ဦး..” ဦးမှတကွှောကွား တကယတွော့ ကှညဖွှူကို ဂှငဖွနနွခှငွေးဖှဈသညွ။

ဒီနေ့ ကှညဖွှူဆိုသော ဒေါငွးမလေးကား သူ၏ထောငခွှောကထွဲ ဝငလွာခှပှေီ.။ “သမီးရေ…ရော့အအေးလေးသောကလွိုကွဦး…” အအေးဗူးကို ဦးမှတကွှောကွ ကှညဖွှူရှေ့ ခပှေးလိုကသွညွ။ ပှဲရုံထဲမှာက လူရှငွးနပှေီ.. နညွးနညွးလဲမှောငစွပှုနပှေီကိုး…။ ကှညဖွှူလဲ ခေါငွးတှမေူးနောကလွာသဖှင့ွ အအေးဗူးကို ဖောကသွောကလွိုကသွညွ။ ဦးမှတကွှောကွား စိတထွဲမှကှနပနွေသညွေ။ ထိုအအေးဗူးထဲတှငွ ဆေးထိုးအပဖွှင့ွ ထိုးထည့ထွားသော ရာဂကှှဆေးမှား ပါရှိနသညွေ။ “အို..ဦးရယွ…မူးလိုကတွာ..အငွးအငွး” ကောငမွလေးကား မလှုပနွိုငအွောငဖွှဈနပှေီ။

တအငွးအငွးနှင့ွ ဦးမှတကွှောကွား ကှညဖွှူကို ပှေ့ဖကပွှီး ဂိုဒေါငနွောကမွှ အခနွးထဲကိုခေါသွှားသညွ။ “ကောငွးသှားမှာပါ…သမီးရယွ… ခဏအိပလွိုကနွောွ..” ကှညဖွှူကား..ဆေးရှိနဖွှင့ွ ရာဂစိတမွှား ပှငွးထနနွသေောကှောင့ွ.. တဟငွးဟငွးနှင့ွ ဦးမှတကွှောကွို ဖကနွသညွေ။ ဦးမှတကွှောကွလညွး…သူ့ရဲ့ပုဆိုးကို ဆှဲခှှတလွိုကသွညွ။ စားနကှေ ဖှားဖကတွောကွှီးက ပုဆိုးခှှတလွိုကသွညနွှင့ွ ရှေ့ကို ငေါကခွနဲထှကလွာသညွ။ သူက ကှညဖွှူထမိနလွေးကို လှနတွငလွိုကသွညွ။ ကှညဖွှူရဲ့ အဖုတလွေးကို သူ့လကဖွဝါး ကှမွးကှမွးကှီးဖှင့ွ ပှတဆွှဲပေးလိုကရွာ…။

“အို.အို..ဦးရယွ..သမီးမရတော့ဘူး.. ဦးလုပပွေးပါတော့…” ကှညဖွှူကား အဖုတတွှငအွရကှညလွေေးမှား ထှကနွခှပှေေီ။ ဦးမှတကွှောကွား ကှညဖွှူရဲ့ အဖုတလွေးကို သူ့ရဲ့ခှောကလွကမွ ကှောကွှောလွောကရွှညသွည့ွ လီးကှီးဖှင့ွ မညှာမတာဆောင့ထွည့လွိုကသွညွ။ “ဗစွှ..ဒုတွ…” “အ..အား..သပေါပှီ..” ကှညဖွှူရဲ့ အဖုတလွေးကို ဦးမှတကွှောမွှ မညှာမတာ ဆောင့လွိုကသွောကှောင့ွ ကှညဖွှူ မကှရွညဝွိုငွးသှားသညွ။ ဦးမှတကွှောကွား ဆကတွိုကဆွောင့ခွလှိုကသွညွ။ ကှညဖွှူလညွး ကှှနသေောကှောင့ွ ဖငကွှီးကိုပင့ပွင့ပွှီး လိုးခကှမွှားကို ကော့ကော့ပေးကာခံယူနသညွေ။

သူမစောကပွတအွတှငွးသား အသားမဉှမွှားက ဦးမှတကွှောလွီးကို ဆှဲစုပနွသညွေ။ “ဖှတွ..ဖှတွ..” “ရှီး..ရှီး.. ဦးရေ..ဆောင့ဆွောင့ွ.. ကှညဖွှူကို မညှာနဲ့..အ..အ..” ကှညဖွှူရဲ့အောဟွဈညဉွးညူသံလေးမှားက အခနွးထဲမှာ ဆူညံနသညွေ။ ဦးမှတကွှောအွဖို့လညွး ကှညဖွှူလိုကောငမွလေးရဲ့ အဖုတကွဉွှးကဉွှး ကပှကွပှကွလေးကို လိုးရတာ ကောငွးကောငွးအရသာ တှေ့နလတေေော့သညွ။ ဦးမှတကွှောကွား ကှညဖွှူကို မညှာတော့ပါ.. သူပှီးခါနီးပှီဖှဈလို့ ကှညဖွှူရဲ့အဖုတလွေးကို သူ့လီးကှီးနဲ့ အသားကုနဆွောင့ပွါတော့သညွ။ မကှာမီမှာ သူ့လီးထိပမွှာ ပူခနဲဖှဈသှားပှီး. လီးခှောငွးထဲမှ လရဖှေူဖှူပှဈပှဈမှားကို ကှညဖွှူရဲ့ စောကခွေါငွးအတှငွးသားနံရံမှားကို ပနွးထုတနွပေါတယွ။

ကှညဖွှူအဖို့လဲ ဦးမှတကွှောရွဲ့ လီးကှီးကို စောကပွတအွတှငွးသားတှနေဲ့ ညှဈညှဈပှီးဆှဲယူကာ စိတကွို ဖှလှှေော့လိုကတွဲ့အခါမှာ သူမစောကခွေါငွးထဲက သုတရွညတွှဟော တဖှညွးဖှညွးခငွှး ထှကကွလှာပါတော့တယွ။ ဦးမှတကွှောကွ အနညွးငယမွောသှားတာကှောင့ွ ပကလွကလွှနပွှီး အနညွးငယအွမောဖှနပေေါတယွ။ ရာဂကှှဆေးအရှိနမွပှသေေးတဲ့ ကှညဖွှူဟာ ဦးမှတကွှောရွဲ့လီးကို သူမလကနွဲ့ ကစားပေးနပေါတယွ။ ဦးမှတကွှောကွ ကှညဖွှူ့ခေါငွးကို သူ့လကနွဲ့ဖှပေးလိုကပွါတယွ။ ပှီးတော့ ခေါငွးကို လကနွှဈဖကနွဲ့ကိုငပွှီး သူ့လီးကှီးနဲ့ ကှညဖွှူနှုတခွမွးကိုတေ့ပေးလိုကပွါတယွ။

“ဦးကိုမှုတပွေးပါလား…ခလေး…” သမီးလို့ပှောရာကနေ ခလေးလို့ အရှကမွရှိ ခေါလွိုကပွါသေးတယွ.။ ကှညဖွှူကတော့ ဦးမှတကွှောရွဲ့လီးကှီးကို စတငစွုပနွပေါပှီ။ စိတတွှေ ကှှနတောကှောင့ွ သူမရဲ့စုပခွကှတွှကေ အရမွးကို ပှငွးထနနွတောကှောင့ွ ဦးမှတကွှောွ တဈယောကွ မကှလွုံးကှီးမေးပှီး ခံလို့ကောငွးနပေါတယွ။ “ပှှတွ..ပှှတွ…” “အား..ကောငွးလိုကတွာ..ခလေးရယွ…” ဦးမှတကွှောကွား ကှညဖွှူရဲ့လီးစုပပွေးတာကို ကောငွးကောငွးကှီးခံလို့ကောငွးနပေါတယွ။ ကှညဖွှူ စုပပွေးတာကောငွးတာကှောင့ွ သူ့လီးကှီးကလညွး နဂါးတဈကောငလွို ပှနထွောငထွလာပါတယွ။

ကှညဖွှူရဲ့တံတှေးတှနေဲ့စိုစှတပွှီး ပှောငလွကနွပေါပှီ။ ဒါကှောင့ွ သူ့လီးကို ကှညဖွှူပါးစပထွဲကနေ ဆှဲထုတပွှီး.. “ခလေး ဖငကွုနွးပေးပါလာ.. ဦးနောကကွနေ လိုးမလို့..” လို့ပှောလိုကတွာနဲ့ ကှညဖွှူကလညွး လေးဖကထွောကပွှီး သူမဖငလွေးကို ကော့ထားပေးပါတယွ။ ဝိုငွးဝနွးအိစကနွတေဲ့ ကှညဖွှူရဲ့ ဖငအွိုးဝိုငွးဝိုငွးလေးအလယမွှာ.. အရညတွှေ စိုစှတနွတေဲ့ စောကဖွုတနွှဈခှမွး ဖောငွးဖောငွးလေးက ပှူနပေါတယွ။ ဦးမှတကွှောကွ သူ့လီးကှီးကို ကှညဖွှူအဖုတနွဲ့တေ့ပှီး ဒဈမှုတရွုံသှငွးပှီး ကှညဖွှူရဲ့စောကစွိလေးကို လီးထိပနွဲ့ပှတပွေးပါတယွ။

“အိုး..အိုး…ဦးရယသွမီးကိုလိုးပေးပါတော့..” ကှညဖွှူက ဖငလွေးကိုနောကသွို့ဆုတဆွုတကွာ ကော့ကော့တကလွာပါတယွ။ ကောငမွလေး ခံခငှစွိတတွှပှငွေးထနလွာတာကို.. ဦးမှတကွှောွ သိပါတယွ။ “ခလေး..ဦးလိုးတာကို တဈသကလွုံးခံမှာလား…” “အို..ဦးရယွ.အဖုတကွှဲရငကွှဲသှားပါစေ… လိုးပေးပါတော့ဆို… အငွးအငွး..” ကှညဖွှူက အခုအခှိနမွှာ ဦးမှတကွှောလွိုးပေးတာကို လိုခငှတွာကလှဲပှီး ဘာမှမမှငတွော့ပါ..။ ဦးမှတကွှောကွ ကှညဖွှူရဲ့ ခါးလေးကိုကိုငပွှီး အသားကုနဆွောင့ပွါတော့တယွ။ “ဘောကွ…ဘောကွ…ပလှတွ….ပလှတွ…” “လိုး..လိုး…ဦးရေ သမီးကောငွးနပှေီ…”။

“ပလှတွ..ပလှတွ..စှပွ…စှပွ…” ကှညဖွှူရဲ့ညဉွးညဉသွံ..ဦးမှတကွှောရွဲ့လီးနဲ့ သူမအဖုတကွို အဆကမွပှတမွနားတမွး ဆောင့ခွသှံတှဟော အခနွးထဲမှာ ဆူညံနပေါတယွ။ နောကဆွုံးမှာတော့ ဦးမှတကွှောဟွာလညွး ကှညဖွှူ အဖုတထွဲကို လရတှေေ ပနွးထုတလွိုကတွဲ့အခှိနမွှာ ကှညဖွှူလဲ စောကရွတှထှကေသွှေားပှီးနှဈယောကသွား ထပရွကကွှီးမှောကကွကှာ အမောဖှနကှပေေါတော့တယွ။ ဆေးရုံကုတငပွေါမွှာ လဲလှောငွးနသေော ကှညဖွှူမကှနွှာလေးက ဖှူဖတဖွှူလှောနွှင့ွ ယခုထိတိုငွ သတိကလညမွလာသေး…။ မနေ့က သူနဲ့စကားမှားသှားတုနွးက ကှညဖွှူစိတွ အဲ့လောကမွဖှဈဟု သူထငမွိသညွ.။

ကှညဖွှူတဈယောကွ မနေ့က အိပဆွေးတှေ တဈဗူးလုံးသောကလွိုကသွညဟွု သိရသညွ။ကှညဖွှူအတှကွ အသကရွှငရွနွ လကကွနှအွခှိနတွှကေ နညွးပါးနပှေီဟု သူရိပမွိသညွ။ ဆရာဝနကွှီး၏ ပှောစကားအရဆို…ကှညဖွှူအသကရွှငဖွို့မှှောလွင့ခွကှကွ မရှိတော့။ ကှညဖွှူမိသားစုတှကေ အလိုကသွတိပငွ အခနွးပှငသွို့ ထှကသွှားကှပှီ။ ယောငွကြှားတနမွဲ့ တင့ဆွှေ ငိုခငှလွာသညွ…။ ”အငွး….” ကှညဖွှူတဈခကှလွူးလှန့လွာသညွ။ ”ကှညဖွှူ…သတိရလာပှီလား…” ကှညဖွှူရဲ့လကကွလေးကိုဆုပကွိုငရွငွး သူမေးမိသညွ။ ကှညဖွှူရဲ့လကကွလေးတှကေ အေးစကနွှသညွေ။

ကှညဖွှူက အားယူကာ စကားပှောရနကွှိုးစားသညွ။ ”ကိုကို….”” ကှညဖွှူ…မောနပေါ့မယွ…နားပါဦး…ကှညဖွှူ ကောငွးသှားမှာပါ…” ကှညဖွှူက သူ့ကိုပှုံးကာကှည့ရွငွး…. ”မလိမပွါနဲ့ ကိုကိုရယွ…ကှညဖွှူမနရတေော့ပါဘူး.. ကှညဖွှူသိပါတယွ..” သူ့မကှဝွနွးမှ မကှရွညမွှားက အလိုလိုကဆှငွးလာသညွ…။ ”ဘာဖှဈလို့ ဒီလိုလုပရွတာလဲ..ကှညဖွှူရယွ.. ကိုကို့ကို စိတဆွိုးတာနဲ့လုပရွလား” သူ့အသံမှားကတုနယွငနွသညွေ။ ကှညဖွှူလညွး မကှရွညမွှားကဆှငွးလာသညွ။ ကိုကို့ကှောင့မွဟုတပွါဘူး.. ကိုကိုရယွ…ကှညဖွှူ့မိုကပွှဈနဲ့ ကှညဖွှူပါ… ကှညဖွှူလေ… ကှညဖွှူ.. ကိုကို့စကားကို နားမထောငမွိတာကှောင့ွ…မနေ့ကလေ.. မနေ့က… ကှညဖွှူအသံလေးတှေ မောသံပေါကနွပှေီ…ကှညဖွှူ့ကိုပှေ့ဖကရွငွး အသံတိတငွိုကှှေးမိသညွ။

“ကိုကို့ကို ကှညဖွှူ မပှောရရငွ ကှညဖွှူ ကှှတမွှ မဟုတဖွူး..ကိုကိုရဲ့.. မနေ့က.. ကှညဖွှူပှဲရုံသှားတော့…ဦးမှတကွှောဆွိုတဲ့ လူကှီးကလေ… ကှညဖွှူကို ဆေးတှခပပွှေီး.. စောွ.. စောွ..ကား..ခှင့ွ..ခှင့လွှတပွါကိုကို…” ကှညဖွှူရဲ့ဇကကွလေးလညကွသှှားပှီ။ ဖှဈမှ ဖှဈရလေ… ကှညဖွှူရယွ… လူယုတမွာ ဦးမှတကွှောွ…။ သူ့ရငတွှေ ပှင့ထွှကမွတတွ ခံစားရသညွ။ တင့ဆွှေ ဦးမှတကွှောဆွိုတဲ့သူကို အမုနွးကှီး မုနွးသှားပှီ။ ဦးမှတကွှောရွေ… ခငဗွှားထမငွးဝအောငစွားထား.. ကှုပခွံစားရသလို ခငဗွှားလဲ ခံစားစရမယေဟွု စိတထွဲမှ ကှုံးဝါးလိုကလွတေော့သညွ။

”ဟိုမှာ ဆိုငထွဲဝငလွာတဲ့ကောငမွလေးဘဲ…” သူငယခွငွှးဖှဈသူ ကှောသွူအောငရွဲ့ ပှောစကားကှောင့ွ တင့ဆွှေ လညွးကှောသွူအောငွ ပှရာဘကကွိုကှည့လွိုကသွညွ။ အအေးဆိုငထွဲသို့ ဝငသွှားသော ကောငမွလေးတဈယောကွ..။ ကောငမွလေးကား ကှောငွးတကနွရောမှမှို့သို့ ပှနလွာခှငွးဖှဈသညွ။ ယခုနှဈဒုတိယနှဈဟု သိရသညွ။ ဦးမှတကွှောလွို လူယုတမွာကှီးသညွ သူ့မှာ ဒီလိုသမီးငယငွယခွှောခှောလေးရှိတာကို သူမှား သားသမီးကို သားသမီးခငွှးမစာမနာ ဖကှဆွီးတတသွညွ။ ကောငမွလေးက ပိုးဟပဖွှူလေးလိုပငွ။ ဖှူဖှူသေးသေးလေး.။

သူ၏စုံစမွးခကှမွှားအရ ရညွးစား မရှိဟုသိရသညွ။ တှေ့ပှီလေ…ဦးမှတကွှောွ.. ဒီတဈခါတော့ဒီလူအလှည့ဘွဲ။ တင့ဆွှကေား ထိုငရွာမှ ထလိုကသွညွ။ ကောငမွလေးကား အအေးဝယရွာမှ ပှနထွှကလွာခှငွးဖှဈသညွ။ တင့ဆွှလညွေး ကောငမွလေးပှနအွထှကတွှငွ တမငသွကသွကွ ဝငတွိုကလွိုကသွညွ။ “ဖှမွး..” ကောငမွလေးဆှဲလာသော အအေးဗူးနဲ့ အသီးတှကေ မှပေေါကွို ပှုတကွကှုနသွညွ။ ”အို..ရှငဘွယလွိုလူလဲ…လူတဈယောကလွုံး လာတာမမှငဘွူးလား..” ကောငမွလေးကား လဲကသှှားရာမှ ထပှီး.. သူ့ကိုရနတွှေ့တော့သညွ။ ”အို…ဆောရီး..ညီမလေး…အကိုတောငွးပနပွါတယွ…” ”တောငွးပနရွုံနဲ့ပှီးမလားရှင့ွ…” တင့ဆွှကေ ပှုံးလိုကပွှီး…။

”သှောွ…ညီမလေးရဲ့ အအေးတှေ သဈသီးတှကေို အကိုပှနဝွယပွေးပါ့မယွ.. စိတမွဆိုးပါနဲ့နောွ.. အကိုကလညွး အတှေးလှနလွာလို့ပါ..” ”ဒါဆိုရငလွညွးပှီးရော…” ”အဲ့ဒါဆိုရငွ ဆိုငထွဲလိုကခွဲ့ပါလား.. အအေးတှေ၊ သဈသီးတှေ အစားပှနဝွယပွေးရငွး တဈခုခုကှှေးပါရစေ..” ကောငမွလေးကား နညွးနညွးအားနာသှားဟနတွူသညွ။ ”ရပါတယွ..အကို… သကွ တောငွးပနပွါတယွ.” ”သှောွ..နာမညကွ သကတွဲ့လား..” ”သကသွကခွှိုပါ အကို…” ”ဒါနဲ့ညီမလေးကို ဒီအအေးဆိုငလွာတာ မတှေ့ဘူးပါဘူး” ”ဟုတပွါတယွ..အကို…သကကွ လှနခွဲ့တဲ့ တဈပတလွောကကွမှ ကှောငွးက ပှနလွာတာ..” ”သှောွ..ဒါ့ကှောင့မွမှငဖွူးတာကိုး… အကို့နာမညွ တင့ဆွှပေါ…ဒီရပကွှကထွဲမှာဘဲနတယွေ”။

”ဟုတွ.အကို..မှတထွားပါ့မယရွှင့ွ…” ကောငမွလေးက ပှုံးရှှငစွှာပှနပွှောသညွ။ ပါးခှိုင့လွေးပါတာဘဲ ကောငမွလေးမှာ တောတွောခွစှစွရာကောငွးသညွ ပှုံးလိုကပွုံက အပှဈကငွးစငသွညွ။ တင့ဆွှစေိတထွဲပငွ မလုံမလဲဖှဈသှားရတော့သညွ။သကသွကခွှို အိမရွောကသွညွ အထိ ရငခွုနမွှုကမပှောကခွငှသွေး..။ တင့ဆွှဆေိုသော အကိုကို မှငမွှငခွငွှးခငမွိသှားခဲ့သညွ။ သူမ၏ ဖုနွးနံပါတကွိုပငပွေးထားခဲ့သညွ။ တဈခါမှ ဒီလိုရငခွုနတွာမှိုးဒီအရှယရွောကသွညအွထိ မဖှဈဖူးခဲ့။ “သမီး..တဈယောကထွဲပှုံးလို့ပါလား… ” အိမရွှေ့ဒနွးမှာထိုငပွှီးစိတကွူးယဉနွသေော သူမ မိခငဖွှဈသူ ဒေါသွနွးသနွးဆင့သွနွးသနွးဆင့ွ၏ အသံကှောင့ွ အနညွးငယတွုနသွှားသညွ။

”မမရယွေေ…လန့လွိုကတွာ..” ”ဟငွးဟငွး…သမီးရယွ မမရေေောကနွတော ကှာလာပှီ.. ဘာလဲ..သမီးကောငလွေးအကှောငွး စဉွးစားနတောလား…” ”မဟုတပွါဘူး..မမရေေဲ့…သမီးမှာ ကောငလွေးမရှိပါဘူး” သမီးဖှဈသူစကားကှောင့ွ ဒေါသွနွးသနွးဆင့ွ က သကသွကခွှိုကို ဖကလွိုကပွှီး။ ”မမေေ့သမီးလိမမြာမှနွး သိပှီးသားပါ… မမကေေ သမီးကိုခစှလွို့စတာ…” ”ဖဖရေေော ပှဲရုံက ပှနမွရောကသွေးဘူးလား.. မမေေ..” ဟငွး..ညဉွးဖဖကတေေော့ သမီးရယွ ဒီအခှိနဘွယတွော့မှ ပှနမွလာဘူး.. အလုပရွှုပလွို့ လို့ပှောတာဘဲ..” ဒီတဈခါလိမလွိုကရွသူက ဒေါသွနွးသနွးဆင့ွ။

သမီးဖှဈသူမသိအောငွ လိမညွာဖုံးကှယနွရပမေေဲ့.. ဒေါသွနွးသနွးဆင့ခွငပွှနွးဖှဈသူ ဦးမှတကွှောွ၏ အကငှ့ကွိုသိနတယွေ။ ဒီအခှိနဆွို သူ့မယားငယတွဈယောကအွိမမွှာ ရှိနမှောပေါ့။ သမီးလေးမကှနွှာကှောင့သွာ သညွးခံပေါငွးသငွးနရသညွေ။ ဦးမှတကွှောရွဲ့ သတငွးကို ကှားပှီး ဦးမှတကွှောကွို စိတကွုနနွတောကှာလှပှီ။ ”မမေေ..သမီးစာအုပသွှားငှားလိုကွဦးမယွ…” ”အေး..အေးသှားသှား..သမီး..” ဒေါသွနွးသနွးဆင့ရွဲ့ခှင့ပွှုခကှရွရှိသညနွှင့ွ သကသွကခွှိုလညွး လမွးထိပကွ သူမသူငယခွငွှးဖှဈသူ ရိုစီ၏ဆိုငသွို့ ထှကလွာခဲ့သညွ။ ရိုစီကား သူမငယသွူငယခွငွှး။

ကှောငွးသှားတော့လညွး အတူတူ၊ ဆိုးတူကောငွးဘကွ။ သူမမှာ ဖှင့ပွှောစရာကှုံလာတိုငွး ရိုစီနှင့တွိုငပွငနွကှေ။ ရိုစီနှင့တွှေ့လှှငွ ဒီနေ့အအေးဆိုငမွှာ တိုကမွိပှီး ခငမွငခွဲ့ရသော သူမရငကွို ဖိုစခေဲ့သည့ွ ကိုလူခှော ကိုတင့ဆွှအကှေောငွးကို ပှောပှရဦးမညွ။ “သကသွကဆွှေ…ညဉွးဘာဖှဈနတောလညွး.. ညဉွးစိတတွှအရမွေးကိုလှုပရွှားနပေါလား..ရငတွှကလညွေး တဒုတဒွုတနွဲ့…ကိုယ့စွိတကွို ထိနွးစမွး.. ထိနွးစမွး.. နငအွဲ့လို တဈခါမှမဖှဈဖူးဘူး…. ကိုတင့ဆွှရယွေ.. တှေ့ခဲ့ရတဲ့ ခဏလေးအတှငွးမှာ မိမိကိုပှုစားသှားပါလား..” ဟုသကသွကခွှိုရငခွုနစွှာတှေးရငွး ခှလှမွေးမှားကို သှကသွှကလွှမွးလိုကပွါတော့တယွ။

”ဒါနဲ့ဘဲ…နငရွငခွုနသွှားရောဆိုပါတော့.. သကသွကခွှို…” ရိုစီကပှုံးစိစိဖှင့ွ သကသွကခွှိုကိုမေးလိုကသွညွ..။ဟုတတွယွ..ယောငွးမရဲ့… သူ့ရဲ့အကှည့တွှကေ ငါ့ရငကွို တဒုတဒွုတနွဲ့..” ”အမလေးဟဲ့..အဖှဈသညွးနလေိုကတွာ… ကောငမွ.. ကှည့စွမွး..” ”ဟငွးနောွ…သူမှားရငခွုနတွာကို မနာလိုမဖှဈနဲ့..” သကသွကခွှိုက မကှနွှာလေးရဲတှတလွို့ ရိုစီကိုပှောလိုကပွါတယွ။ ”ဒီမှာခငဗွှ… ဒီဆိုငမွှာ ဘာသာပှနွ စာအုပတွှရှေိလားခငဗွှ..” အရှေ့မှမေးသံကှောင့ွ စကားကောငွးနတေဲ့ သကသွကခွှိုနဲ့ရိုစီလညွး ပှိုငတွူမော့ကှည့လွိုကပွါတယွ။

”အို….” သကသွကခွှို လာမေးတဲ့သူကို မှငလွိုကတွာနဲ့ မကှနွှာက အိုးတိုးအမွးတမွးဖှဈသှားပါတယွ။ ”သှောွ..ညီမလေး သကသွကပွါလား… ဒီဆိုငကွ ညီမလေးနဲ့အသိလား” ”ဟုတပွါတယွ…အကို..ဒီဆိုငကွ ညီမလေး သူငယခွငွှးဆိုငပွါ… အလညလွာတာ..” သကသွကခွှိုကဖှလေိုကပွါတယွ။ ”ဟုတွ…ရှိပါတယရွှင့ွ ..ဘာသာပှနစွာအုပတွှကေ အပှငကွ စငမွှာပါ.. ကှိုကတွာရှေးယူပါနောွ…” ရိုစီကဝငပွှောလိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှေ စာအုပရွှေးနခှေိနမွှာ ရိုစီက သကသွကခွှိုခါးကို ကုတလွိုကပွှီး.. ”ယောငွးမ…နငနွဲ့သိလို့လား…” ”သိတာပေါ့ ရိုစီရယွ… ငါပှောတဲ့ကိုတင့ဆွှဆေိုတာ သူဘဲဟ…” ။

”ငါသိတယဟွ..သူ့ကို…သူက မှို့ထဲက အောငကွကှသွရပှေဲရုံပိုငရွှငွ ဦးကောငွးပှည့ရွဲ့သား..” “ဟငွ..ဟုတလွား..” ”ဟုတပွ ပှီးမှငါသူ့အကှောငွးပှောပှမယွ.. သူစာအုပရွှေးတာ ပှီးတော့မယွ…” တင့ဆွှကေား စာအုပတွဈအုပကွိုရှေးယူပှီး ရိုစီထံပေးလိုကသွညွ။ ”ဒီစာအုပလွေးဝယခွငှလွို့ရမလား…” ”ရပါတယအွကို..” တင့ဆွှကေားစာအုပဖွိုးခှပှေီး.. ”ဒီကညီမလေးကသကသွကခွှိုသူငယခွငွှးဆိုရငွ..အကို့ကိုလညွး သကသွကခွှိုလို ခငနွိုငပွါတယနွောွ…” ”ဟုတကွဲ့ရှင့ွ..” ရိုစီကလညွး ပှုံးပှီးနှုတဆွကပွါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုကိုကှည့ပွှီး… ”ကဲ…ညီမလေးသကသွကွ အကိုပှနမွယနွောွ.. ညီမလေးကရော ဒီဆိုငအွမှဲလာလား..”။

”ဟုတွ.ဟုတွ..လာပါတယအွကို…” ”နောကနွေ့ကမှှ တှေ့မယနွောွ..” တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုကိုပှုံးပှကာ ဆိုငထွဲမှ ထှကသွှားပါတော့တယွ။ သကသွကခွှိုကား တင့ဆွှထှကသွှေားတာကို ငေးကှည့နွပေါသေးတယွ။ ”ဟဲ့..ယောငွးမ…ငေးမနနေဲ့ ညဉွးလူကှီး ထှကသွှားတာကှာပှီ… ယှကို ယှတယွ…ခိခိ..” ရိုစီကသကသွကခွှိုကို ဖကရွငွးပှောလိုကပွါတယွ။ ”ဟငွး နငနွောွ…မစနဲ့ဟာ ညဉွးလူကှီးလို့.. ရှကတွယွ..” သကသွကခွှိုက လညွးခေါငွးလေး ငုံ့လို့ပှောလိုကပွါတယွ။ ”အံမယွ..သဘောကပှှီး ကှိတပွှုံးနတော မသိတာကနှတောဘဲ.. မကှနွှာလေးမော့စမွးပါဦး”။

ရိုစီက သကသွကခွှိုမကှနွှာကို ဆှဲမော့လိုကတွဲ့ အခှိနမွှာ သကသွကခွှိုက ခေါငွးကိုလှဲလိုကပွှီး မကှနွှာလေးက ပှုံးစိစိနဲ့ဖှဈနတောကို ရိုစီတဈယောကွ ကောငွးကောငွးတှေ့လိုကရွပါတော့တယွ။ဒီလိုနဲ့တင့ဆွှလညွေး သကသွကခွှိုနဲ့ ရငွးနှီးမှုရယူခဲ့သညွ။ သကသွကခွှိုအဖို့ တင့ဆွှမှော အရငရွညွးစားရှိခဲ့သည့သွတငွးကို သိခဲ့ရပမေဲ့ တင့ဆွှအပေေါွ ရစကပွေါလို့လား မသိဘူး…။နှဈပတကွှောခွန့အွကှာမှာ ရိုစီရဲ့ အောငသွှယပွေးမှုနဲ့အတူ တင့ဆွှနေဲ့သကသွကခွှိုတို့ ခစှသွူဘဝကို လငှလွငှမွှနမွှနရွောကရွှိခဲ့သညွ…။ “အို..လှတပွါဦးကိုကိုရယွ….သကွ အသကရွှုကပှလွာပှီ..” တင့ဆွှရေဲ့ ဖကထွားခကှကွကှမွးသညွ။

သကသွကဆွှရေဲ့ မကှနွှာလေးကတင့ဆွှရေဲ့ရငအွုံကှီးကှားမှာ ပိပှားနသညွေ..။ လှတပွါဦး ဟုပှောနသေော သကသွကခွှိုကလညွး တင့ဆွှရေဲ့ ကှောပှငကွှီးကို လကလွေးမှားဖှင့ွ မမှီတမှီ လှမွးဖကထွားသညွ။ သကသွကခွှိုကို ဖကထွားတာကို တင့ဆွှကခှောလိုကပွှီး သကသွကဆွှရေဲ့ပါးလေးတှေ လညတွိုငလွေးကို တရှုံ့ရှုံ့နမွးနတောကို သကသွကခွှိုကလညွး ကှညဖွှူစှာပငွ ခံယူနသညွေ။နရောကား သကသွကဆွှရေဲ့ အိမဝွငွးနောကဖွကမွှာ ဖှဈသညွ။ အခှိနကွား ည(၁၀)နာရီဝနွးကငွှ ဆိုငကွယကွို လမွးထိပမွှာ ရပထွားခဲ့ပှီး.. သကသွကခွှိုတို့ခှံထဲ ခိုးဝငကွာ သကသွကခွှိုတို့ အိမသွားမှားအိပခွှိနတွှငွ ခိုးဝငခွဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။

”အို..ကိုကို…”သကသွကခွှိုရဲ့ အကှီကှယသွီးလေးမှားကို ဖှုတနွသဖှငေ့ွ သကသွကခွှိုက ခစှရွတဲ့ကိုကိုရဲ့ လကကွိုဖမွးဆုပလွိုကပွမေဲ့.. ကိုကိုလူဆိုးကတော့ ရပမွသှားပါဘူး…။ သူမကိုဖကပွှီး နောကကွ ဘောလွီခှိတကွိုပါ လှမွးဖှုတလွိုကပွါတယွ…။ လှှောကသှှားတဲ့ဘောလွီနဲ့အတူ သူမရဲ့ဘယလွူပှိုမှ မစို့ရသေးတဲ့ နို့အုံသေးသေးလေးတှကေ ထှကပွေါလွာပါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုရဲ့ အိအိစကစွကနွို့လေးကို ပါးစပနွဲ့ငုံပှီးစို့လိုကပွါတယွ။ ”အို.ကိုကို..အငွး..” သကသွကခွှို ခစှရွတဲ့ကိုကိုရဲ့နို့စို့တာကို ခံယူနပေါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုကို… ”ခလေး…ခလေးကိုကို့ကိုခစှလွား..” ”ခစှလွို့ဒီလောကတွောငွ လိုကလွှောထားတာပါ ကိုကိုရယွ..”။

“ခစှလွေးကိုယ့ကွို ခစှရွငွ အကိုတို့ လငမွယားလိုနရအေောငွ..ခစှလွေးရယွ..” “အို…” သကသွကခွှိုမကှနွှာပနွးနုရောငသွှေးလေးတှေ ဖှာတကသွှားပါတယွ..။ “ကိုကိုရယွ မငွဂြလာဦးညကမှှလုပပွါလားဟငွ.. သကကွှောကတွယွ..” “ခလေး..ကိုကို့ကိုမခစှဖွူးလားဟငွ…” တင့ဆွှကေ စိတဆွိုးခငှယွောငဆွောငလွိုကပွါတယွ။ သကသွကခွှိုလညွး တင့ဆွှေ တကယစွိတဆွိုးသှားတယွ မှတလွို့…။ “မဟုတပွါဘူး..ကိုကိုရယွ..ကိုကိုအသုံးခခှငှရွယွ ခလေးတဈကိုယလွုံးပေးပှီးသားပါ.. ဒါပမေဲ့ ဒီညတော့ မလုပနွဲ့ကှာ…နောကွိုကို…” သကသွကခွှိုက တင့ဆွှကေိုပှနခွှော့လာပါတယွ။ “ကတိနောွ..ခလေး..” “ကတိပါကိုကိုရယွ..ကှနပပွှေီလား…”။

သကသွကခွှိုစကားလေးအဆုံးမှာတော့ “ဒါကှောင့ွ ခလေးကိုအရမွးခစှတွာ…” ဆိုပှီး တင့ဆွှကသကေသွကခွှိုပါးလေးတှကေို နမွးပါတယွ။ “ကိုကို…ပှနတွော့ကှယွ..ညကလညွးနကနွပှေီ.. ကိုကို့အတှကမွကောငွးဘူး” လို့ပှောလိုကတွာကှောင့ွ တင့ဆွှလညွေး အုတနွံရံကို ကှောကွာ သူဆိုငကွယထွားရာ လမွးထိပကွို ပှနခွဲ့ပါတယွ။ အိမအွပှနလွမွးတဈလှှောကလွုံး သူ့ရဲ့ကောကကွစှတွဲ့ အပှုံးတှကေို သကသွကခွှို မှငတွှေ့ခှင့ရွရှိခဲ့မယဆွိုရငဖွှင့ွ။ သကသွကခွှိုတဈယောကွ တင့ဆွှခေေါလွာတဲ့အိမကွို ရှံ့တှန့တွှန့နွဲ့ပါလာပါတယွ။ သူမစိတထွဲမှာလညွး ကှောကတွာလို အားငယတွာလိုဖှဈနပေါတယွ။ အခစှရွဆုံး ကိုကို့ကို ခစှလွို့သာ လိုကလွှောခဲ့ရပမေဲ့..။

ကိုကိုက ဒီအိမထွဲမှာ သူမရဲ့ အပှိုစငဘွဝကို ခူးခှှတေော့မှာ သခှောနတောကှောင့ွ သူမရငတွှေ ခုနနွပေါတယွ။ နရောက လူရှငွးတဲ့ ရပကွှကတွဈခုထဲက တင့ဆွှေ စီစဉထွားတဲ့အိမပွါ။ ပတဝွနွးကငှကွို အကဲခတလွိုကပွှီး ဆိုငကွယကွို အိမထွဲဝငကွာ တင့ဆွှခှေံတံခါးကိုပှနပွိတနွပေါတယွ။ အိမထွဲကို သကသွကခွှိုကို ခေါခွဲ့ပှီး အိမခွနွးထဲကို ခေါသွှားပါတယွ။ သကသွကခွှိုက ရှကနွဟနတွေူပါတယွ။ သူက သကသွကခွှိုပုခုံးကို ဖကလွိုကပွှီး… “မကှောကပွါနဲ့ ခလေးရယွ… ကိုကို့ကိုခစှလွို့ ဖှဈတာဘဲ…” တင့ဆွှကေ ကောငမွလေးမကှောကအွောငွ နူးနပနွတောပါ..။

သကသွကခွှိုကို ဖကပွှီးကုတငပွေါွ လှဲခလှိုကပွါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ လညပွငွးတှကေို နမွးပှီး ပါးတှကေိုပါနမွးပါတယွ။ သူ့ရဲ့လှှာကို သကသွကခွှိုပါးစပထွဲထိုးထည့လွိုကပွှီး လှှာခငွှးဖလှယကွာ နှုတခွမွးခငွှးတေ့စုပနွပေါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ အသကရွှုသံလေးမှားပှငွးလာပါပှီ။ သူ့ရဲ့ဘယလွကကွ သကသွကခွှိုရဲ့ ထမိနကွို ဖှလှေော့လိုကပွါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ ပိပိလေးကို အတှငွးခံပေါကွ နပှတပွေေးနပေါတယွ။ “အို..ကိုကို….” သကသွကခွှိုက မောဟိုကသွံလေးနဲ့အတူ.. သူ့ရငဘွတမွှာ သူမမကှနွှာကို ဖှတနွပေါတယွ။ သူက သကသွကခွှိုရဲ့ ထမိနကွို သူမတငပွါးအောကကွနေ ဆှဲထုတပွှီး… ကုတငအွောကကွို လှင့ပွဈလိုကပွါတယွ။

“အို…” သကသွကခွှို ရှကနွပေါပှီ။ သူမအောကပွိုငွးမှာ သူမပငတွီလေးသာကနှပွါတော့တယွ။ ဖှူဖှေး သှယလွတှဲ့ ပေါငတွံတှနေဲ့ ခှသလေုံးသား ဝငွးဝငွးလေးတှကေ ထှကပွေါလွာပါပှီ။ သူမအကှီတှေ ဘောလွီတှကေို ကိုကို ဆကဖွှုတနွတေဲ့အခှိနမွှာ သူမမကှလွုံးလေးကို မှိတထွားလိုကပွါတယွ။ ရငထွဲမှာလညွး တလှပလွှပနွဲ့ အူတုနသွညွးတုနခွံစားနရပေါတယွ။ ပှှတခွနဲ သကသွကခွှိုရဲ့ နို့လေးတှကေို ကိုကိုကလကနွဲ့ တဈလုံးကိုညှဈ.. တဈလုံးကိုစို့နတောပါ။ အတှေ့ထူးကှောင့ွ သကသွကခွှိုရဲ့စိတတွှေ ပှငွးထနလွာပါတယွ။ သူမအောကကွ ပေါငကွှားထဲမှာလညွး ဘာကှောင့မွှနွးမသိ စိုစိစိဖှဈလာပါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုရဲ့ ဗိုကသွားဝငွးဝငွးလေးတှကေို ဆကယွကရွငွး ပငတွီကိုဆှဲခှှတလွိုကပွါပှီ။

အမှေးနုနုလေးတှေ ပေါကနွတေဲ့ သကသွကခွှိုရဲ့ အဖုတွ မို့မို့ဖောငွးဖောငွးလေးကို မှငနွရပေါပှီ။ မကှလွုံးမှိတနွတေဲ့ သကသွကခွှိုဟာ သူမပိပိလေးဆီကနေ ထူးဆနွးတဲ့ အရသာကို ခံစားလိုကရွပါတယွ။ သေးဖှနွးဖှနွးပါ ထှကခွငှသွှားပှီး မကှလွုံးကို ဖှင့လွိုကတွဲ့အခှိနမွှာတော့ ကိုကိုတင့ဆွှဟော သူမပေါငကွှားမှာ မကှနွှာအပနွပှေီး.. သူမအဖုတလွေးကို လှှာနဲ့ယကနွတောကှောင့ွ ပေါငကွိုစိလိုကပွှီး… “အို..ကိုကို…ခလေးငရဲကှီးလိုကမွယွ… မ..မလုပပွါနဲ့.. မလုပပွါနဲ့နောွ…” သကသွကခွှို အဖို့ တင့ဆွှကေ သူ့ကို အရမွးခစှတွာဘဲလို့ ထငလွိုကမွိပါတယွ။ တင့ဆွှကေ ဘာမှမပှောပါဘူး.. သကသွကခွှိုရဲ့ စိထားတဲ့ပေါငကွို လကနွှဈဖကနွဲ့ဖိလိုကပွှီး သကသွကခွှိုရဲ့ အဖုတလွေးထဲကို သူ့လှှာကိုထိုးထည့ပွှီး မှပေေးလိုကပွါတယွ။

“ပှှတွ..ပှှတွ…” “အိုး..အိုး..ကိုကို…အအ..” သကသွကခွှိုကားလှှာအရသာကှောင့ွ အဖုတကွ ကငှတွကအွီဆိမ့နွအေောငခွံစားနရပှေီး ပေါငတွံတှကေ တဆတဆွတတွုနနွပေါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ ထောငထွလာတဲစောကစွိလေးကို လှှာနဲ့ ဖိဖိပေးတဲ့အခါမှာတော့.. “အ.အား..ကိုကိုတောပွါတော့..ခလေး.. ခလေးမခံနိုငတွော့ဘူး..” “ပှှတွ.. ပှှတွ…” “အိအိ..” သကသွကဆွှလညွေး သကသွာလိုသကသွာညား တင့ဆွှရေဲ့ ခေါငွးကဆံပငတွှကေို ဆှဲဆုပကွိုငထွားပါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကခွှိုရဲ့ ပှူထလာတဲ့ စောကစွိလေးကို နှုတခွမွးနဲ့ညှပပွှီး ခှိုခဉှစွုပသွလိုစုပလွိုကတွဲ့ အခါမှာတော့.. သကသွကခွှို တဈကိုယလွုံး လဟောနယထွဲ ရောကရွှိသှားသလိုခံစားရပှီး… ။

သူမအဖုတထွဲမှာ အရမွးကငှသွလိုဖှဈသှားကာ စောကရွညတွှေ ထှကကွကှုနပွါတော့တယွ။ သူမစောကရွတှဟေော ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့နှုတခွမွးမှာ ပပှသှေားတာကှောင့ွ..။ “အို..ကိုကို.ကနတွော့..ကနတွော့..” “ရပါတယခွလေးရဲ့ ခစှလွို့လုပပွေးတာဘဲဟာကို…” ဆိုပှီးတင့ဆွှကေ ပနတေေဲ့စောကရွညတွှကေို လကခွုံနဲ့သုတလွိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှကေ လညွးထရပပွှီး သူ့ပုဆိုးကို ဆှဲခှှတလွိုကတွဲ့ အခှိနမွှာ… သူ့ရဲ့ လိငတွံကှီးကရှေ့ကို ငေါကခွနဲ ထှကလွာပါတယွ..။ ကှီးမားလှတဲ့ လိငတွံကှီးကို မှငလွိုကရွပှီး သကသွကခွှို ကှောခမွှးသလိုလိုတောငွ ဖှဈသှားပါတယွ။

“ဟင့ွ..ကိုကို့ဟာကှီးကလညွး..ကှောကစွရာကှီး” လို့ပှောလိုကပွမေဲ့ သူမလကကွ တင့ဆွှရေဲ့ လိငတွံကှီးကို ဆုပကွိုငပွှီးဖှဈနပေါတယွ။ လိငတွံကှီးက အကှောတပှိုငွးပှိုငွးနဲ့ နဂါးတဈကောငလွိုပါဘဲ.. သကသွကခွှိုက.. “ကိုကို ဒီတဈခါ ခလေးလုပပွေးမယွ…” ဆိုပှီး မတတွပရွပနွတေဲ့ တင့ဆွှရှေေ့မှာ ဒူးထောငပွှီး လီးကှီးကို သူမနှုတခွမွးဖူးဖူးလေးနဲ့ တေ့လိုကကွာ တဈခကှစွုပပွေးလိုကပွါတယွ။ “အိုး…” ကိုကို့ရဲ့ညဉွးညူသံကှီးထှကပွေါလွာတာကှောင့ွ သကသွကခွှိုကှနပသွှေားပါတယွ။ သကသွကခွှိုက ခစှရွတဲ့ကိုကိုရဲ့လီးကှီးကိုပါးစပထွဲထည့ပွှီး ငုံလိုကပွါပှီ။

“အိုးဟိုးဟိုး..” တင့ဆွှကေားကော့တကသွှားကာ သကသွကခွှိုရဲ့ အာခေါငကွိုထောကမွိသှားတာကှောင့ွ သကသွကခွှို မကှရွညလွေးဝိုငွးသှားပါတယွ။ “ဆောရီး..ဆောရီးကလေး…” သကသွကခွှိုက ဘာမှမပှောပါဘူး ခစှရွတဲ့ ကိုကိုရဲ့လီးကှီးကိုသာ သူမတတသွလောကွ မှတသွလောကွ အစှမွးကုနစွုပပွေးနပေါတယွ။ သူမမကှနွှာမှာလညွး ခှှေးသီးလေးမှားစို့နပေါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ ပှငွးထနလွှတဲ့စုပခွကှတွှကှေောင့ွ သူ့လီးထဲကလရတှဟေော ပနွးထှကသွှားပှီး ပါးစပထွဲ ထှကကွကှုနတွာကှောင့ွ.. သူအားနာသှားပါတယွ။ “အို…ခလေးရယွ..” သူ့ပါးစပကွညဉွးညူမိလိုကပွါတယွ။

သကသွကခွှိုက သူ့လီးကိုလကနွဲ့ကိုငပွှီး ဂှမွးထုပေးလိုကရွာ လေးငါးဆယခွကွှ အရောကမွှာ သူ့လီးကှီးပှနထွောငထွလာပါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ ပေါငကွိုသူ့လကနွှဈဖကနွဲ့ဖှဲပှီး ဒူးထောကထွိုငခွလှိုကပွါတယွ။ ပှီးတာနဲ့ သူ့လီးကှီးကို သကသွကခွှိုရဲ့ အဖုတဝွလေးမှာ တေ့လိုကပွါတယွ။ သကသွကခွှိုကလညွး အလိုလို သူ့ရဲ့ ခှထေောကလွေးတှကေို တင့ဆွှခေါးကို ခှိတထွား မိလိုကပွှီး လကနွှဈဖကကွ တင့ဆွှကှေောကို ဖကထွားပါတယွ။ တင့ဆွှကေ သကသွကဆွှရေဲ့ အဖုတလွေးထဲကို လီးကိုထည့လွိုကပွါပှီ.။ အင့ခွနဲ သကသွကခွှိုဆီက အသံလေး ထှကပွေါလွာပါတယွ။

တဈခါမှ အလိုးမခံရဖူးသေးတဲ့အဖုတလွေးမို့ လီးက အဆုံးထိ မဝငနွိုငဘွဲကပှနွပေါတယွ။ ဒါကှောင့ွ တင့ဆွှကလညွေး အားစိုကပွှီး ဖိထည့လွိုကပွါတယွ။ “အိုး..ကိုကို..” နာကငှမွှုကှောင့ွ သကသွကခွှိုဟာ တင့ဆွှရေဲ့ကှောကို သူမလကသွညွးလေးမှားနဲ့ ကုတခွှဈလိုကပွါတယွ။ သူမရဲ့ အပှိုစငအွမှေးပါးလေးကို တင့ဆွှရေဲ့လီးကှီးက ဖောကလွိုကတွာကှောင့ပွါ။ အတှေ့အကှုံမရှိတဲ့ သူလေးမို့တင့ဆွှကလညွေး လီးကို ဖှေးဖှေးခငွှးလေးသာ သှငွးထုတလွုပပွါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ အသကရွှုသံလေးမှားက ပိုမိုပှငွးလာပှီး အားမလိုအားမရ ဖှဈလာဟနတွူပါတယွ.။

တင့ဆွှကှေောကို လကနွဲ့ ပိုဖကပွှီးခါးကို ကော့ပေးလာပါတယွ။ “အငွး..ဟငွး..ဟငွး..ကိုကိုရယွ မှနမွှနလွုပပွေးပါတော့.. ခလေး မနတတတွေော့ဘူး…” တင့ဆွှကလညွေး သကသွကခွှိုအသံကှားတာနဲ့ ဖိဖိပှီး ဆကတွိုကဆွောင့ခွပှါတယွ။ “ဖှတွ..ဖှတွ..စှပွ..စှပွ…” “အာ့..အ..” သကသွကခွှိုခေါငွးလေးနောကကွို ယမွးယမွးသှားပှီး.. ခစှတွဲ့ကိုကိုက ခစှတွာကို အစှမွးကုနခွံယူနပေါတယွ။ တင့ဆွှအဖေို့လဲ.. သကသွကခွှိုရဲ့ ကဉွှးကပှလွှတဲ့ အဖုတလွေးရဲ့ ကှှကသွားတှကေ သူ့လီးကို ညှဈထားသလိုဖှဈနပှေီး လီးတဈခုလုံး စီးကပှနွတောကှောင့ွ သုတရွတှေေ ပနွးထှကမွတတဖွှဈနပေါတယွ။ ဒါပမေဲ့ သကသွကခွှိုမပှီးသေးမှနွးသိတာကှောင့ွ စိတကွို တငွးထားပါတယွ။

“အင့ွ..အင့ွ..ကိုကို မှနမွှနလွုပပွေးပါ..” သကသွကခွှိုရဲ့အသံမှာ မောဟိုကသွံလေးပါလာပှီး သူ့ကိုအတငွးကုနခွှဈလာတာကှောင့ွ ပှီးခါနီးမှနွး သိလိုကပွှီး တင့ဆွှလညွေးစိတကွိုလှတပွေးကာ အဆကမွပှတဆွောင့ခွလှိုကပွါတယွ။ “ဖှတွ..ဖှတွ..ဘှတွ…ဘှတွ…” “အအ ကိုကို…” သကသွကခွှိုရဲ့လကကွလေးမှားက ပှလှှေော့သှားပှီး.. သူမခှခှေိတထွားတာက သူ့ရဲ့ခါးကနေ လှှော့ကသှှားလို့ သူမပှီးသှားတဲ့ အခှိနမွှာ တင့ဆွှလေဲ သူ့လရတှကေေို သကသွကခွှိုစောကခွေါငွးထဲ ပနွးထုတလွိုကပွါတော့တယွ.။ တဈစကစွကွ ပနွးထုတနွတေဲ့ ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့ အခစှရွတှကေေို သကသွကခွှိုရဲ့ အဖုတအွတှငွးနံရံတှမှော ပနွးထုတခွှငွးကို သကသွကခွှိုကလညွး မကှလွုံးလေးစငွးပှီး ခံယူနပေါတော့တယွ။

တင့ဆွှကေား ဖုနွးကိုစကပွိတလွိုကသွညွ….။ သူနှင့ွ သကသွကခွှိုတို့ရဲ့ ဇာတလွမွးကား ဒီနေ့အဆုံးသတွ အခှိနရွောကပွှီ။ သကသွကခွှိုနှင့သွူ ပတသွကခွဲ့တာ (၁) လကှောပွှီ။ သကသွကခွှိုလေးက သနားစရာတော့ ကောငွးသညွ။ သို့သောွ ဦးမှတကွှောကွို မုနွးတီးစိတမွှားက လှမွးမိုးနသညွေ။ သကသွကခွှိုက သူ့ကိုဒီနေ့လာခိုးပါလို့ မနေ့က ဖုနွးဆကပွှီးခှိနွးခဲ့သညွ။ သူနဲ့သကသွကခွှိုရဲ့ ဇာတလွမွးကို ဦးမှတကွှောွ သိသှားပှီတဲ့.။ သိမှာပေါ့ တင့ဆွှကေိုယတွိုငကွ ဦးမှတကွှောမွသိ သိအောငွ လုပခွဲ့တာကိုး။ ကှညဖွှူနဲ့ အခှားမိနွးခလေးတှရေဲ့ ဘဝကို ဖကှဆွီးခဲ့သည့ွ ဦးမှတကွှောွ ဒီတဈခါရငနွာစရမညွေ။ ဒီအခှိနဆွို သကသွကခွှိုကား သူနှင့ခွှိနွးနကနှရေောလေးမှာ သူ့ကို စောင့နွတေော့မညွ။

သူကား အခှားနရောတဈနရောမှာ သှားနလေိုကသွညွ။ အခုအခှိနလွောကဆွို ကောငမွလေး စောင့နွရှောရော့မညွ..။ ဒီလိုယတိပှတွ ဖှတလွိုကမွှ တင့ဆွှအဖေို့ ခံစားရတာ သကသွာမညွ။ နို့မို့ဆို သကသွကခွှိုကို သူသနားနေဦးမညွ။ အငွး.. တကယတွမွး စဉွးစားကှည့ရွငတွော့ သကသွကခွှိုဆိုတဲ့ ကောငမွလေးမှာ အပှဈမရှိပါဘူးလေ.။ သူ့အဖေ ဦးမှတကွှောဆွိုတဲ့ လူကှီးမှာသာ အပှဈရှိတာ.။ ငါ့ရဲ့လုပရွပတွှေ မှားမှားမှားနပှေီလား…. အို..ဒါပမေဲ့ သူ့အဖကေောငမွလေးတှကေို ဖကှဆွီးခဲ့တာမှားပှီ…ဒီလောကတွော့ လုပသွင့ပွါတယဟွု သူ့ကိုယသွူ ဖှတှေေးလိုကသွညွ။ မကှဝွနွးထောင့မွှာ စိုစှတသွလိုဖှဈလာသဖှင့ွ လကဖွှင့စွမွးကှည့လွိုကတွော့ မကှရွညတွှေ ကလှာတာကိုသိလိုကရွသညွ။

သကသွကခွှိုရဲ့ ကိုကို လို့ခေါသွံလေးက သူ့နားထဲမှာ ပဲ့တငသွံလို ထှကပွေါလွာပါတယွ။ “ခလေးရယွ.. မငွးကိုယ့ကွိုနောငဘွဝအထိ ခှင့မွလှတပွါနဲ့” သူတိုးတိုးလေးရရှကလွေိုကသွညွ။ သကသွကခွှိုကို သူမေ့မှဖှဈမယွ။ မှနမွှနမွေ့မှဖှဈမယွ။ သူ့ရှေ့မှာခထှားတဲ့ သူဝယလွာတဲ့ အရကပွုလငွးကို သူ ခှကထွဲပငမွထည့တွော့ဘဲ ပုလငွးကို တရှိနထွိုးမော့ခလှိုကသွညွ။ ပါးစပထွဲမှာတငမွက ရငထွဲမှာပငခွါးသကနွသညွေ။ မူးခါမှ သကသွကခွှိုရဲ့ မကှနွှာလေးကို သူပိုပှီးမှငလွာသလိုပငွ။ထိုစဉွ အိမတွံခါးကို ဖှင့ပွှီး ဝငလွာသော ခှသေံကိုကှားရသညွ။ သူငယခွငွှးဖှဈသူ. ကှောသွူအောငွ.. ဒီနရောကိုသူဘဲသိတယွ။ အိမထွဲသို့ဝငလွာသော ကှောသွူအောငမွကှနွှာက စိတအွရမွးဆိုးနတေဲ့မကှနွှာ..။

”သူငယခွငွှးလာကှာသောကရွအောငွ…” တင့ဆွှကဖေိတခွေါလွိုကပွါတယွ။ ကှောသွူအောငွ က ဘာမပှောညာမပှောနဲ့ တင့ဆွှမကှနွှောကို လကသွီးနဲ့ ပဈထိုးလိုကပွါတယွ။ ”ခှပွ……လူယုတမွာ…” နာကငှမွှုကှောင့ွ တင့ဆွှအနေောကကွိုလှနပွှီး လှဲကသှှားပါတယွ။ မူးနတောလဲ ပါတာပေါ့..။ ”သူငယခွငွှး..မငွး..ရနစွတာလား..” တင့ဆွှကလေဲနရောမှ မေးလိုကပွါတယွ။ ကှောသွူအောငကွ တင့ဆွှအကှေီရငဘွတကွို လကဖွှင့ွ ဆှဲဆုပလွိုကပွှီး.. ”မငွးကို…ထိုးရုံတငမွကဘူး သတပွါသတပွဈခငှနွတော… သကသွကခွှိုလေး ဘယလွောကသွနားစရာကောငွးလဲ… သူ့အဖေ မကောငွးတာနဲ့ဘဲ သူ့အဖကေို မကှနပတွောနဲ့ဘဲ… မငွးဆိုတဲ့..လူယုတမွာကလေ…သူ့ဘဝကို ဖကှဆွီးပှီး သူ့အဖလေို ယုတမွာပှလိုကတွာပေါ့မငွးလိုကောငကွို ငါသူငယခွငွှးတောရွမှာ ရှကတွယွ.. ထှီ..”။

ကှောသွူအောငကွတံတှေးကို တဈဖကကွို ထှီကနဲ ထှေးရငွးပှောလိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှလညွေး ယောငွကြှားတနမွဲ့ ငိုပါတော့တယွ။ “ငါ..ငါဘာလုပသွင့လွဲ..သူငယခွငွှးရာ.. တကယတွော့ ငါ့မှာ သူ့ကိုရကစွကဖွို့ အငအွားမရှိပါဘူး..” ကှောသွူအောငကွ သူ့ကိုဆှဲထူလိုကပွှီး.. ”လူဆိုတာ အမှားနဲ့ဘယကွငွးပါ့မလဲ သူငယခွငွှးရာ.. တကယတွော့ မငွးသကသွကခွှိုဆီသှားရမယွ.. မငွးကိုမငွး လူကောငွးလို့ ခံယူထားတယဆွိုရငွ..” တင့ဆွှရေဲ့စိတထွဲမှာလညွး သကသွကခွှိုရဲ့ဖှူစငပွှီး အပှဈကငွးစငတွဲ့ပုံစံလေးကို မှငယွောငလွာပါတယွ။ သူ့စိတထွဲမှာလညွး သူစိတလွိုကမွာနပွါလုပမွိတာကို နောငတွ ရလာပါတယွ။ ”ငါ..ငါ..သကသွကခွှိုဆီသှားတေ့ာမယကွှာ..ငါ့အမှားတှကေို တောငွးပနပွှီး သူ့ဘဝကို တဈသကလွုံးစောင့ရွှောကပွါ့မယွ..”။

ကှောသွူအောငကွ ပှုံးရငွး တင့ဆွှကေိုဖကကွာ.. ”ဒီလိုမှပေါ့ သူငယခွငွှးရာ.. ဒါမှ ငါ့သူငယခွငွှးတင့ဆွှအစဈေကှ..မငွးစိတဓွါတမွယုတညွံ့ဘူး ဆိုတာသိပါတယွ.. ကဲ.. သှားတော့…နောကကွနှပှေီ..” တင့ဆွှရေဲ့လကထွဲကို ဆိုငကွယသွော့ကို ထည့ပွေးလိုကပွှီး ကှောသွူအောငကွ တင့ဆွှပေုခုံးကို ခပဖွှဖှလေးပုတလွိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှလေဲ အိမရွှေ့မှာ ရပထွားတဲ့ ဆိုငကွယကွို ထုတပွှီး သကသွကခွှိုစောင့နွတေဲ့ နရောလေးကို အမှနမွောငွးသှားပါတော့တယွ။ ကှောသွူအောငကွ ထှကသွှားတဲ့ တင့ဆွှနေောကကွှောကိုကှည့ရွငွး. .”ဟငွးဟငွး..ဒီကောငကွှာ မကှိုကမွခစှတွာလဲ မဟုတဘွဲ.. တောတွောခွှကတှဲ့ကောငွ” လို့ ရရှကလွေိုကပွါတယွ။

”ဖုနွးကိုငပွါကိုကိုရယွ…ခလေးကှောကလွို့ပါ…” သကသွကခွှိုကား မကှရွညတွှေ ပိုးပိုးပေါကပွေါကွ ကနှသညွေ။ ကိုကိုနဲ့ သူမတှေ့နကနှရေောလေးမှာ ကိုကိုရောကမွလာခဲ့။ အခှိနကွား တောတွောလွင့နွပှေီ။ အပှငလွောကမှာလညွး တောတွောမွှောငနွပှေီ။ အိမကွိုလညွး သူမခိုးရာလိုကပွှေးသှားပှီဖှဈတဲ့အကှောငွး စာရေးထားခဲ့ပှီးပှီ။ အခုအခှိနလွောကဆွို ဖဖကလေညွေး ဒေါသအရမွးထှကနွလေောကပွှီ။ သူမကို လိုကရွှာနလေောကပွှီ။ အခှိနကွား ည ( ၉ ) နာရီလောကရွှိနပှေီ။ ဒီအိမလွေးမှာ သူမတဈယောကထွဲ…။ အပှငလွောကကလဲ မှောငမွဲနပှေီ။ ကိုကိုကလညွး ဖုနွးကို စကပွိတထွားသညွ။ သူမစိတထွဲမှာ ရှကရွှံ့ခှငွးဝမွးနညွးခှငွး ကှောကရွှံ့ခှငွးမှားကို တဈပှိုငတွညွးခံစားနရသညွေ။

”ကိုကိုရယွ..မှနမွှနလွာပါတော့…” သူမရရှကရွေငွး ဝမွးနညွးစှာဖှင့ွ ဖုနွးကို လကမွှကိုငကွာ ဒူးနှဈလုံးကိုလကဖွှင့ွ ပိုကပွှီးငိုကှှေးနပေါတယွ။ ထိုအခှိနမွှာဘဲ.. သူမရဲ့ကိုယလွုံးလေးကို လူတဈယောကကွ လာဖကလွိုကပွါတယွ။ သူမရနကှေ အထိအတှေ့ပါ..။ သူမပါးပှငလွေးကို လညွးခပဖွှဖှနမွးလိုကပွါတယွ။ ”ကိုကို…” သူမကလှည့ပွှီးကှည့ဖွို့ကှိုးစားပမေဲ့ ကိုကိုက သူမကိုနောကကွနလှတသွှေားမှာစိုးတဲ့အလား ကစှကွစှပွါအောငဖွကထွားပါတယွ။ ”ကိုကိုရယွ…ကိုကိုမရောကလွာတော့ဘူးထငလွို့ ခလေးငိုနရတယွေ..” ကိုကို့ကိုခှင့လွှတပွါ ကလေးရယွ… နောကဆွို ခလေးကို စိတဆွငွးရဲအောငွ ဘယတွော့မှ မလုပတွော့ဘူးနောွ..” တင့ဆွှကလညွေး မကှရွညတွှသေူ့မကှနွှာပေါမွှာ ကလှာပါတယွ။

သူသကသွကခွှိုကို ဖကထွားတဲ့ လကလွေးတှကေိုဖှလှှေော့ပေးလိုကခွှိနမွှာ သကသွကခွှိုက သူ့ဘကလွှည့လွာပှီး.. သူ့ကို ဖကပွါတယွ။ သူ့ရငဘွကမွှာမကှနွှာကိုအပလွိုကပွှီး ကှူကှူပါအောငွ ငိုကှှေးနပေါတော့တယွ..။ တဈကိုလုံးကို လှုပခွါသှားအောငငွိုကှှေးပါတယွ။ ဒီတဈခါငိုတာကတော့ သကသွကခွှိုဝမွးနညွးလို့ မဟုတပွါဘူး။ ဝမွးသာလှနွးလို့ ငိုတာပါ။ “ကိုကို…ခလေးကို ဘယတွော့မှ ခှဲမသှားပါနဲ့တော့နောွ…” တင့ဆွှလညွေး သကသွကခွှိုရဲ့ တုနယွငနွတေဲ့ ကိုယလွုံးလေးကိုဖကထွားပှီး… ”ဘယတွော့မှမခှဲတော့ပါဘူး ခလေးရယွ…” လို့ပှောလိုကပွါတယွ။ သူ့စိတထွဲမှာတော့ ဒီနေ့ သကသွကခွှိုအပေါွ လုပခွဲ့မိတဲ့ သူ့ရဲ့အပှဈကိုသူနောကထွပဘွယတွော့မှ မကှူးလှနတွော့ဘူးလို့လဲ ဆုံးဖှတလွိုကပွါတယွ။

ဒီလိုနဲ့ဘဲ တင့ဆွှနေဲ့ သကသွကခွှိုဟာ နောကနွေ့မနကမွှာ တရားရုံးမှာ လကမွှတသွှားထိုးကှပါတယွ။ အသိသကသွေ အဖှဈကတော့ ကှောသွူအောငနွဲ့ရိုစီပေါ့..။ ”ကဲသူငယခွငွှးရေ ငါမငွးအတှကွ ဂုဏယွူပါတယကွှာ..” ကှောသွူအောငကွ တင့ဆွှကေို အဓိပပြါယပွါတဲ့ မကှလွုံးတှနေဲ့ကှည့ပွှီးပှောလိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှေ ကှောသွူအောငွ ဘာကိုဆိုလိုခငှတွယဆွိုတာ သိပါတယွ။ ရိုစီကလညွး ရှကနွတေဲ့ သူမသူငယခွငွှး သကသွကခွှိုကိုစရငွးနဲ့ ”ကိုကှီးတင့ဆွှရေေ..ညီမလေးသူငယခွငွှးကို သခှောစောင့ရွှောကလွိုကပွါနောွ..” ”စိတသွာခှ…ညီမလေး ရိုစီ..” တင့ဆွှကလညွေး ကတိပေးလိုကပွါတယွ။ ”ညီမလေးသူငယခွငွှးကလေ..ကိုကှီးတင့ဆွှကေို အရမွးခစှလွို့ယူခဲ့တာ.. သူ့အိမမွကတွှကေို စှန့လွှတပွှီး..”။

”ဘာအိမမွကလွဲရိုစီရဲ့..ပှောပါဦး..” ”ဒီလို..ကိုကှီးရဲ့..သကသွကခွှိုက ကှောငွးဆရာမ ဖှဈခငှတွာ… သူကကှောငွးပှီးရငွ ကှောငွးဆရာမ လုပပွှီး တောရှာလေးတှမှော စာသှားသငမွယလွို့ ရညရွှယထွားတာ ကိုတင့ဆွှရေဲ့.. အခုတော့ ကှောငွးမပှီးခငွ ကိုတင့ဆွှကှေီးကိုခစှပွှီး ယူလိုကတွာပေါ့.. ခဈခဈ” ရိုစီပှောစကားကှောင့ွ သကသွကခွှိုကို သူပုခုံးလေးဖကလွိုကပွှီး..။ “သူပှောတာဟုတလွား ခလေး.. ခလေးက ကှောငွးဆရာ မလုပခွငှတွယဆွို.’ သကသွကခွှိုကလညွး ရှကပွှုံးလေးနဲ့ ခေါငွးညိမ့ရွငွး.. ”ဟုတပွါတယွ..ကိုကို..” လို့ဖှလေိုကပွါတယွ။ သှောွ..ခလေးရယလွို့ တင့ဆွှရငထွေဲက ရရှကမွေိလိုကပွါတယွ။သူတို့ (၄) ယောကဟွာ တရားရုံးထဲကနေ ပှောရွှငစွှာထှကလွာပါတယွ။

ပှောရွှငနွတေဲ့ တင့ဆွှနေဲ့ သကသွကခွှိုဘဝလေးကို ဖကှဆွီးမဲ့ ကံကှမမြာကရောကလွာပါတယွ။ တရားရုံးက အထှကမွှာ အရှိနပွှငွးပှငွးနဲ့ မောငွးလာတဲ့ ကားတဈစီးဟာ အရှေ့ကသှားနတေဲ့ သကသွကခွှိုနဲ့ တင့ဆွှဆေီကို တည့တွည့ဝွငလွာပါတယွ။ ဒီအခှိနမွှာ တင့ဆွှကေ သူ့ရဲ့လကထွဲက ဖုနွးလှတကွသှှားတာကှောင့ွ ကုနွးကောကနွတေဲ့ အခှိနပွါ.။ မကှစွိတဈမှိတွ လှှပတွဈပှတွ အတှငွးမှာဘဲ သကသွကခွှိုက တင့ဆွှကေို တှနွးထုတလွိုကပွါတယွ။ သူမတှနွးထုတလွိုကတွဲ့ အခှိနမွှာ တင့ဆွှဟော လမွးဘေးကို လှင့သွှားပမေဲ့ ကားကတော့ သူမကို ဝငတွိုကလွိုကပွါတော့တယွ။ ”ဒုနွး…” ”အ…” သကသွကခွှိုရဲ့အောသွံလေးက လမွးပေါမွှာ ပှံလှင့သွှားပါတော့တယွ။

လူတှဝေိုငွးလာပှီး တိုကသွှားတဲ့ကားသမားကို ဝိုငွးဖမွးကှပါတယွ။ တင့ဆွှကတေော့ ဘာဆိုဘာမှ မသိတော့ပါဘူး။နာကငှမွှုကှောင့ွ တဆတဆွတတွုနနွတေဲ့ သကသွကခွှိုရဲ့ ကိုယလွုံးလေးကို သူ့ရငခွှငထွဲပှေ့ဖကထွားပှီး ငူငူငိုငငွိုငကွှီးဖှဈနပေါတယွ။ မှနဆွနလွှနွးတဲ့ အဖှဈအပကှကွှောင့ွ ကှောသွူအောငနွဲ့ ရိုစီကလညွး ကှောငတွောငတွောငနွဲ့ ငေးကှည့နွပေါတယွ။ သကသွကခွှိုရဲ့ နှုတခွမွးလေးက တဆတဆွတွ လှုပခွတနွပေါတယွ။ တဈခုခုပှောခငှနွသလေိုပါ။ ခလေး…ခလေးကို ကိုကိုဆေးရုံပို့ပေးမယနွောွ.. ဘာမှမဖှဈစရဘေူး..” ”ခလေး..ခလေးလေ… ကိုကို့ကို ကယွ…ကယွ.. ခှင့ရွတာ..ဝမွး.ဝမွး..သာ..” ”ခလေး..ခလေး..” သကသွကခွှိုကား အားယူပှီးနောကွ.. ”ကို..ကိုကို့ကို…ခလေး..အရမွးခစွှ…”။

သူ့အကှီလေးကိုသှေးလူးနတေဲ့ လကကွလေးနဲ့ ဆုပကွိုငရွငွး သကသွကခွှို ဇကကွလေး လညကွသှှားပါတယွ..။ ”ခလေး..ခလေး.ကိုကို့ကိုထားခဲ့ပှီလား.. ဖှဈမှဖှဈရလေ ခလေးရယွ..” တင့ဆွှကေား ယူကှုံးမရစှာပှောလိုကပွါတယွ။ ရငထွဲမှနာကငှမွှုကှောင့ွ မကှရွညတွှကလညွေး ကဆှငွးလာပါတယွ..။ ရငထွဲမှာ စူးအောင့ပွှီး အောငွိုပမေဲ့ သူ့အသံကထှကမွလာဘဲ.. မကှရွညတွှသော တဈလိမ့ခွငွှးထှကလွာပှီး သူ့အမှငအွာရုံတှလညွေး မှုနဝွါးလာပါတော့တယွ။ ”အဲ့ဒီနောကွ..ဘာတှဆကဖွှေဈခဲ့တာလဲ ကိုကှောသွူအောငွ..” သငွးသငွးမငွးက ကိုကှောသွူအောငကွို ဆကမွေးလိုကပွါတယွ။ လဲ့လဲ့က လညွး ကိုကှောသွူအောငပွှော တာကို စိတဝွငတွစားနဲ့ နားထောငနွပေါတယွ။

ကိုကှောသွူအောငွ ဒီကိုရောကတွာ တဈလကှောပွါပှီ။ တင့ဆွှကတေော့ ဒီနဲ့အနီးဆုံးမှို့ကို သူ့ကှောငွးက ကလေးတှအတှကွေ ဖတစွာအုပတွှဝယပွေေးဖို့ မနကကွတညွးက သှားနပေါတယွ။ တင့ဆွှဆေီ လာလာလညရွငွး ကှောသွူအောငလွညွး လဲ့လဲ့တို့ သငွးသငွးမငွးတို့နဲ့ခငမွငနွပေါပှီ။ ကှောသွူအောငကွ စကားကိုဆကလွိုကပွါတယွ။ ”အဲ့နောကတွော့ တင့ဆွှဟော ငူငူငိုငငွိုငကွှီးဗှ.. လူတှနေဲ့လညွး စကားသိပမွပှောတော့ဘူး… သူခစှခွဲ့ရတဲ့ မိနွးခလေးနှဈယောကကွလညွး သူ့ရှေ့မှာတငွ ဆုံးသှားတာဆိုတော့.. သူ့ရငထွဲမှာလညွး နာကငှခွံစားနဟနတွေူပါတယွ.. နောကဆွုံး.. သူ့မိဘတှရေဲ့အလုပကွိုလညွး မလုပတွော့ဘူး.. မိဘတှတေားနတေဲ့ကှားက ကှောငွးဆရာအလုပလွှှောကပွှီး..။

တဈနယပွှီးတဈနယွ ပှောငွးသှားလိုကတွာ… သူ့မိဘတှဆေီကို ဖုနွးတောငွ ဆကတွာမဟုတဖွူး.. အဲ့ဒါ ဒီနယမွှာသူ့ကိုတှေ့တော့ သူ့မိဘတှဆေီ ဖုနွးဆကရွသေးတယွ… သူ့မိဘတှကလညွေး သူတို့သားကိုအရမွးခစှတွော့ သူတို့သားကို စိတခွမွှးသာစခငှတွေယွ ထငပွါတယဗွှာ.. သူစိတခွမွှးသာသလိုနပေါစတေဲ့.. ကှှနတွော့ကိုပဲ ကှည့ရွှုစောင့ရွှောကခွိုငွးထားတာပေါ့.. တကယတွော့ သူက သကသွကခွှိုရဲ့မဖှဈခဲ့ရတဲ့ ဆနဒြလေးကို အကောငအွထညွ ဖောပွေးနတောထငပွါ့.. သကသွကခွှိုတို့ ကှညဖွှူတို့နဲ့ပတသွကပွှီး သူ့အပှဈရှိတယလွို့ ခံယူနဟနတွေူတယွ… ခကပွါတယဗွှာ..” လို့ပှောရငွး ကှောသွူအောငကွ ရနှေေးကှမွးကို ယူသောကလွို့ အဝေးကိုငေးနပေါတယွ။

လဲ့လဲ့နဲ့ သငွးသငွးမငွးတို့လဲ စကားမပှောနိုငဘွဲ.. အတှေးတှထေဲမှာ နဈမှှောနပေါတယွ။ လဲ့လဲ့စိတထွဲမှာတော့ တင့ဆွှအပေေါွ သနားကှငနွာစိတတွှကေ ပိုမိုယိုဖိတမွိနပေါတယွ။ သှောွ.. ကိုတင့ဆွှရယွေ…ကံဆိုးလှခညှလွား.. ရှင့ကွို သနားလိုကတွာရှငရွယွ.. လို့ စိတထွဲကတှေးထငပွှီး မကှဝွနွးထောင့ကွစို့လာတဲ့ မကှရွညလွေးတှကေို ကှောသွူအောငနွဲ့ သငွးသငွးမငွး မသိအောငွ သုတလွိုကပွါတော့တယွ။သူမရဲ့အပှုအမူကို ခစှသွူငယခွငွှး သငွးသငွးမငွးက မှငပွမေဲ့ မသိခငှယွောငဆွောငထွားလိုကပွါတယွ။ ဘာဖှဈလို့လဲဆိုတော့ တင့ဆွှအပေေါငွှိတှယနွတေဲ့ လဲ့လဲ့ရဲ့ သံယောဇဉကွို သူမရိပမွိလို့ပါ။ ”ဆရာလေး..မှို့ကပှနလွာတာလားဗှ…”။

စာအုပထွုပတွှကေို ဆှဲပှီးပှနလွာတဲ့ တင့ဆွှဟော.. လယထွဲကပှနလွာတဲ့ ကိုခကှကွှီးနဲ့ လမွးမှာတှေ့လိုကပွါတယွ။ ဒီနေ့ တင့ဆွှစေိတတွှေ မကှညပွါဘူး။ ဘာဖှဈလို့မှနွးမသိဘူး သူ့စိတတွှကေ သကသွကခွှိုကို သတိရနပေါတယွ။ ”ဟုတတွယွ..ကိုခကှကွှီးရေ.. လယထွဲက ပှနလွာတာလား..” ”ဟုတပွ..ဆရာလေးရေ.. တဈကိုယလွုံး ညောငွးညာကိုကခွဲနတောဘဲ..” တင့ဆွှလညွေး စိတကွူးထဲကအာရုံရလာပါတယွ…။ ”ဒါဆိုလညွးကို ကိုခကှကွှီးရေ သှားလိုကရွအောငလွေ.. ကှှနတွောတွိုကပွါ့မယွ..” ခကှကွှီးကလညွး ဒါမှိုးဆိုမောငမွငှငွးလေ…။ ”ဟီးဟီး..အားနာစရာဆရာလေးရယွ” လို့ ပါးစပကွပှောလိုကပွမေဲ့ သူ့ခှလှမွေးတှကတေော့ ဆရာလေး ကိုတင့ဆွှနေောကကွို ကောကကွောကပွါအောငွ လိုကသွှားပါတော့တယွ။

ဒီလိုနဲ့ တင့ဆွှနေဲ့ ခကှကွှီးဟာ သူတို့စတညွးခရှာ ကိုမောငငွယတွို့ ထနွးတောထဲကို ရောကသွှားကှပါတော့တယွ။ “ဟော..ဆရာလေးတို့ပါလား..” ကိုမောငငွယကွ ပှုံးရငွးနှုတဆွကလွိုကပွါတယွ။ ”အေးဗှာ..ညောငွးကိုကလွာလို့ တဈမှူလောကွ အရငပွေး.. ဒါနဲ့ ဒေါအွေးမိရော မမှငပွါလားဗှ..” ”ဟိုဖကရွှာက သူ့အသိဆုံးလို့တဲ့…ညအိပသွှားလရေဲ့…” ကိုမောငငွယကွ ပှောရငွးဆိုရငွး ထနွးရအေိုးကို ခပှေးလိုကပွါတယွ။ ”နေဦး.. ဒီနေ့ဆရာလေးတို့ကံကောငွးတယွ.. တိုကတွိုကဆွိုငဆွိုငွ.. ဒီနေ့ခှိုးထောငတွာ (၃) ကောငွ ရလာတယွ.. ခှိုးကှောနွဲ့မှညွးကှတာပေါ့” ကိုမောငငွယကွပှောလိုကရွငွး နောကမွှာ သူကှောထွားတဲ့ခှိုးငှကကွှောကွို ယူလာပါတယွ။

နီရဲကှှပရွှနတေဲ့ ခှိုးငှကကွှောကွလညွး ခှိုအိနတောပါဘဲ။ ”ကိုမောငငွယွ…ခငဗွှားကိုလာလဗှော.. ခငဗွှားမမကှီး မရှိပါဘူးဗှ..ဟီးဟီး” ခကှကွှီးကကိုမောငငွယကွိုပါ ဖိတခွေါလွိုကပွါတယွ။ ”အေးကှ..ဆောငွးရောကလွာတော့ နညွးနညွးခမွှးသလိုလို..” ”ကိုမောငငွယကွလညွး..သောကခွငှရွငွ သောကခွငှတွယပွေါ့ဗှာ..” ” နေဦးဗှ… အခုမှသတိရတယွ.. ရှာထိပကွ ဒေါရွှှတေို့ ကုနစွုံဆိုငမွှာ အနီရတယမွဟုတလွား.. ” ”ရတာပေါ့ ဆရာလေးရယွ..” အဲ့ဒါဆို ဆိုငကွယလွေးနဲ့ပှေးပှီး အနီတဈလုံး သှားဝယလွိုကွ.. ပိုကဆွံယူသှား…” ”ဖှဈပါ့မလား ဆရာလေးရယွ…ရောကုနွဦးမယွ…” ”ရပါတယဗွှ..ဖှဈတယကွိုခကှကွှီးရေ..ဖှဈတယွ…” ”ဒို့ဆရာလေးကောငွးမှုကှောင့ွ အရကအွကောငွး သောကရွတော့မယွ..ဟဟ”။

ကိုမောငငွယကွား ခကှကွှီးရဲ့စကားကို တုံ့ပှနလွိုကရွငွး ထနွးပငအွောငမွှာရပထွားတဲ့ ဆိုငကွယပွေါကွို တကကွာစကနွိုးပှီး ထှကသွှားပါတော့တယွ။ တင့ဆွှနေဲ့ခကှကွှီးတို့လဲ ထနွးရကေို ခှိုးကှောနွဲ့မှညွးရငွး.. ကိုမောငငွယွ ပှနအွလာကို စောင့ဆွိုငွးနကှပေါတော့တယွ။လဲ့လဲ့ကား စိတပွူနသညွေ။ ကိုတင့ဆွှကေား မှို့ကို တကသွှားရာမှ ခုခှိနထွိပှနမွလာ။ ဖှဈခငှတွော့ သငွးသငွးမငွးကလညွး ဒီနေ့မှဘဲ မှို့မှာ သူမမိဘတှေ ရောကနွသညဆွေိုသဖှင့ွ ညနကဘေဲ သူမမိဘတှကေို ကှိုဆိုရနသွှားပှီ။ ဒါကှောင့ွ အဆောငမွှာ သူမတဈယောကထွဲဖှဈနပေါတယွ။ ကှောကတွာတော့ မကှောကပွမေဲ့ ညကမှောငလွာတော့ သူမအနညွးငယွ အားငယစွိတတွှေ ဝငလွာပါတယွ။

ကိုတင့ဆွှလညွေး ဒီညပှနမွရောကလွောကတွော့ဘူးထငတွယွ။ ”ဆရာမရေ…ဆရာမ..” အဆောငရွှေ့မှာခေါသွံကှားရသညွ။ ကာလသား ခေါငွးဆောငွ ကိုခကှကွှီးအသံပဘေဲ။ သူမအခနွးတံခါးကို ဖှင့လွိုကပွှီး ကှည့လွိုကတွော့ ကိုခကှကွှီးနဲ့ ကိုတင့ဆွှေ။ ကိုတင့ဆွှေ မူးလာပှီ။ ခေါငွးကငိုကစွိုကကွလှို့။ ခကှကွှီးက တှဲနရသညွေ။ ”အဟဲ. .ဆရာမ..ဆရာလေးကတော့ အရမွးမူးနပှေီ…” ”နညွးနညွးလေးဘဲမှားတာပါ..ကိုခကှကွှီးရာ… ဘာတှပှေောနတောတုနွး..” ကိုတင့ဆွှအသေံကလေးနပှေီ။ လူကလညွး ယိုငတွိုငတွိုငွ… ”ရပှီ..ကိုခကှကွှီး ကှေးဇူးတငတွယွ…. ရတယွ..ရတယွ..” ။

”ဒါဆို..သှားမယနွောွ..ဆရာလေး.. ဆရာမ ကှှနတွောဆွရာလေးကို ထားခဲ့ပှီနောွ…စိတခွမှယွ..” ”ဟုတကွဲ့ရှင့ွ…” လဲ့လဲ့စိတညွဈသှားပါတယွ။ ခကှကွှီးကတော့ သီခငွှးတှေ တကှောကွှောအွောဟွဈရငွး.. ယိုငတွိုငတွိုငခွှလှမွေးမှားနဲ့ ရှာလယလွမွးအတိုငွး ပှနလွှှောကသွှားတာကို မှငလွိုကရွပါတော့တယွ။ ”အဟဲ..ကိုခကှကွှီးတောတွောမွူးနပှေီ..ဟကဟွကွ..” တင့ဆွှကခကှေကွှီးသှားရာလမွးကို ကှည့ပွှီးလဲ့လဲ့ကို ပှောလိုကပွါတယွ။ တဟကဟွကနွဲ့ပှောရငွး သူလညွး မဟနနွိုငတွော့ပါဘူး။ အဆောငရွှေ့လှကေားရငွးမှာ ခေါငွးမှီပှီး မူးဝကောမထနိုငဘွဲဖှဈနပေါတယွ။

သူ့စိတထွဲမှာ လဲ့လဲ့ကိုမေ့သှားပါတယွ..။ “သကသွကခွှို…မငွးကိုယ့ဆွီပှနလွာခဲ့ပါ.. ခလေးရယွ…” သူ့ပါးစပကွလညွး ကယောငကွတမွးတှေ ညဉွးတှားနပေါတယွ။ ”ကိုတင့ဆွှေ…အကို..ထ..ထ.အရမွးအေးတယွ..” တင့ဆွှကေိုလှုပနွှိုးပမေဲ့ တင့ဆွှကေ မထလာတာကှောင့ွ လဲ့လဲ့စိတညွဈသှားပါတယွ။ ”ကဲကဲ..အကို အခနွးထဲ လဲ့လဲ့လိုကပွို့မယွ.. ဘာလို့ ဒီလောကတွောငသွောကရွတာလဲ အကိုရယွ…” လဲ့လဲ့က တင့ဆွှဂှေိုငွးအောကကွနဝငပွှေီး သူမပုခုံးပေါလွကတွငကွာ တှဲထူလိုကပွါတယွ။ မူးနတောကှောင့ွ တင့ဆွှရေဲ့ ကိုယလွုံးကှီးက သူမအပေါမွှီထားသလိုဖှဈနပေါတယွ။

ဒါကှောင့ွ တင့ဆွှရေဲ့ အထိအတှေ့ကိုရနပှေီး.. ယငဖွိုတောငွ မသနွးဖူးသေးတဲ့ သူမအဖို့ ရငခွုနသွံက မှနလွာပှီးတဒုတဒွုတနွဲ့ သူမရငခွုနသွံကို သူမပှနကွှားနရပေါတယွ။ ”ခလေး….” တင့ဆွှကေားတောတွောမွူးနဟနတွေူပါတယွ။ လဲ့လဲ့.. စိတထွဲအဲ့လိုခေါသွံကှားတာနဲ့ သူမရငထွဲ ဝမွးနညွးမှုတှသောဖှဈလာပါတယွ။ တင့ဆွှေ..ကို သူမက ဂရုစိုကနွရပမေေဲ့ တင့ဆွှကတေော့ အတိတဟွောငွးကိုဘဲ သတိရနတောပါ။ သူမစိတထွဲမှာ ဝမွးနညွးမှုကှောင့ွ မကှရွညလွေးမှား စို့လာပါတယွ။ ”အကို…မူးနပှေီထငတွယွ…” တင့ဆွှကေို သူ့ရဲ့အခနွးထဲလိုကပွို့လိုကပွါတယွ။

မနိုငမွနငွးနဲ့ တင့ဆွှခနြဓောကိုယကွှီးကို တှဲရငွး ကုတငအွပေါဆွှဲအတငမွှာ.. ယိုငလွဲသှားပှီး သူမကကုတငပွေါကွို ပကလွကလွှနကွသှှားပှီးတင့ဆွှကေ သူမအပေါကွို ထပရွကကွှီး ကလှာပါတော့တယွ။ ”အို…” ရှကစွိတကွှောင့ွ လဲ့လဲ့ ရုနွးဖို့ကှိုးစားမိပမေဲ့.. တင့ဆွှကေ သူမအပေါကွဖယမွပေးဘဲ.. သူမပါးတှကေို တရှုပရွှုပနွမွးနပေါတယွ။ တဈခါမှ ဘယယွောငွကြှားလေးမှ မနမွးဖူးသေးတဲ့ပါးပှငကွို တင့ဆွှကေ အငမွးမရနမွးနပေါတယွ။ သူ့စိတထွဲမှာတော့ သကသွကခွှိုလို့ဘဲ ထငနွမေိတာပါ။ လဲ့လဲ့ကို “ခလေးရယကွိုယ့ကွို အကှာကှီးခှဲရကတွယနွောွ.. ကိုယခွလေးကို အရမွးလှမွးနတောသိလား…”။

လဲ့လဲ့လညွး တုနယွငနွတေဲ့ အသံလေးနဲ့… ”ခလေး..လညွး..ကိုကို့ကိုအရမွးခစှတွာဘဲ… သိလား” လို့ ပါးပေါမွှာ မကှရွညတွှစေီးကလှာရငွး ပှောလိုကပွါတယွ။ သူမအနနေဲ့ တင့ဆွှအပေေါမွှာ ဘယလွိုဖှဈသှားမှနွးမသိပါဘူး.။ တင့ဆွှမေူးမူးနဲ့ သူမအပေါလွူမှားနတောကို သူမဘာလို့ မငှငွးဆနမွိမှနွးမသိပါဘူး.။ တင့ဆွှရေဲ့ အနမွးတှကှေောင့ွ ရငခွုနသွံလညွး မှနလွာပါတယွ။ ”ဝေါ…ဝေါ…ဖှောကွ..ဖှောကွ…” မိုးစကမွိုးမှုနတွှကဆှငွေးလာပှီး မိုးက သညွးသညွးမဲမဲရှာလာပါပှီ။ မိုးအကုနွ ဆောငွးအကူးမှာ နောကဆွုံးလကကွနွှ မိုးရှာခလှာတာပါ။ မိုးသညွးသညွးမဲမဲ ရှာခလှာပှီး တလောကလုံး အမှောငဖွုံးသှားပါတယွ။ အကိုတင့ဆွှရေဲ့လကတွှကေ သူမရဲ့ ထမိနအွောကလွေးကို လကနွိုကလွိုကပွှီး။

သူမရဲ့ ပေါငခွှကှားက တဈခါမှ ယောငွကြှားလေးတဈယောကကွ မကိုငဘွူးတဲ့ အပှိုစငွ စဈစဈပိပိလေးကို ပှတကွာကိုငလွိုကတွဲ့ အခှိနမွှာတော့။ ”အို..ကိုကို…မလုပပွါနဲ့…လဲ့လဲ့ကှောကတွယွ..” သူမရဲ့ ငှငွးဆနသွံလေးဟာ သညွးသညွးမဲမဲ ရှာခလှိုကတွဲ့ မိုးသံတှရေဲ့ ကှားမှာဘဲ လှင့ပွှံ ပှောကကွှယသွှားပါတော့တယွ။ နဂိုက မစှမွးရငွးလညွးရှိ ကနစွှနွးခငွးလညွး ငှိနတေဲ့ လဲ့လဲ့အဖို့ ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့ လူမှားပှီးလုပမွိတဲ့ အပှုအမူတှကေို ငှငွးဆနနွိုငစွှမွး မရှိတော့တာ အမှနပွါဘဲလေ။ ”ကိုကို…မလုပပွါနဲ့..” လဲ့လဲ့က တိုးတိုးလေးငှငွးဆနပွမေဲ့.. ကိုကိုတင့ဆွှကေ သူမအပေါမွိုးပှီး သူမနှုတခွမွးဖူးဖူးလေးကို သူ့နှုတခွမွးနဲ့တေ့ပှီး စုပလွိုကတွဲ့အခါမှာ သူမ အသံတိတသွှားပါတယွ။

ကိုကို့ရဲ့ အနမွးတှကှေားမှာ သူမမူးယဈသှားပါပှီ။ သူမထမိနအွောကကွို လကနွှိုကပွှီး ကိုကိုတင့ဆွှကေ သူမပိပိလေးကို ပှတပွေးနတောကှောင့ွ သူမစိတတွှလေဲကှှလာပှီး ကိုကိုရငဘွတကွှီးကို တှနွးထားတဲ့ သူမလကကွလေးတှေ ပှုတကွသှှားပါတယွ။ တင့ဆွှကလညွေး အရမွးကိုမူးနတောပါ။ သူ့လကကွ သူ့ပုဆိုးကိုဆှဲခှှတတွာတောငွ ခှောနွပေါသေးတယွ။ ဘာကှောင့မွှနွးမသိ..လဲ့လဲ့က သူမထမိနလွေးကို ကိုကိုတင့ဆွှမခှှတေခွငွ ဖှလှှေော့ခလှိုကမွိပါတယွ။ ကိုကိုတင့ဆွှကေ မူးမူးနဲ့ သူ့ရဲ့ဒုတကွှီးကို သူမထဲထည့ရွာမှာ ခှောပွှီး ဖငခွှကှားကို လှမွးထောကမွိတာကှောင့ွ သူမဖငကွှောပါ စိမ့သွှားရပါတယွ။နညွးတဲ့ဒုတကွှိးလား ကိုကိုရယွ..။

ဒါပမေဲ့ လဲ့လဲ့ကတော့ ကိုကိုခစှတွာကို ခံယူခငှနွပှေီမို့ ဒုတကွှီးကိုကိုငပွှီး. သူမပိပိ နှဈခှမွးကှားထဲကို ရောကအွောငကွို တေ့ပေးလိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှကလညွေး မူးမူးနဲ့လဲ့လဲ့ရဲ့ အဖုတလွေးထဲကို သူ့ဒုတကွှီးကို တဈဇှတထွိုးကှီးဆောင့လွိုကပွါတယွ။ ”ဒုတွ….” ”အ..အ..ကိုကို..” နာကငှမွှုကှောင့လွဲ့လဲ့ ညဉွးညူသံလေးထှကသွှားပှီး တုနယွငနွတေဲ့ လကကွလေးနဲ့ ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့ ရငအွုပကွယှကွှီးကို တှနွးထားမိပါတယွ။ ကိုကိုကတော့ လဲ့လဲ့ကို မညာတော့ပါဘူး။ မရပမွနားကို တဇှတထွိုးဆောင့တွော့တာပါဘဲ။ လဲ့လဲ့ကိုယ့ကွိုကိုယတွောငွ ရှကမွိပါတယွ။ သူမပိပိအတှငွးသားလေးတှကေို ပှတတွိုကသွှားတဲ့ ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့ဒုတကွှီးကို သူမအတှငွးသားလေးတှကေ သူမ မသိလိုကမွိခငမွှာပငွ ဖမွးဖမွးညှဈနတောကှောင့ပွါ။

ကိုကိုရဲ့ ဆောင့ခွကှတွှေ အခကွှ (၅၀) လောကမွှာ သူမစိတထွဲ ငိုခငှသွလိုရယခွငှသွလို ဖှဈလာပှီး အဖုတထွဲက ဆီးသှားခငှသွလိုလို ခံစားခကှမွှိုး ပှငွးထနလွာပှီး ကငှလွာတာကှောင့ွ တအိုးအိုး ညဉွးညူပှီး ကိုကို့ကို အသားကုနွ ဖကထွားမိပါတယွ။ ကိုကိုဆကပွှီး ဆကတွိုကလွေးငါးဆယခွကှခွန့ွ ဆောင့တွဲ့အခါ.. သူမတဈကိုယလွုံး လဟောနယထွဲမှောကတွကသွလို ခံစားရပှီးသူမအဖုတထွဲကနေ ပူခနဲဖှဈသှားကာ အရညတွှေ ထှကလွာတာကိုသိလိုကရွပါတယွ။ ကိုကိုတင့ဆွှရေဲ့ ဒုတကွှီးထဲက အရညတွှကေ တပှဈပှဈနဲ့ထှကလွာပှီး သူမအဖုတွ အတှငွးသားနံရံတှကေို ပနွးထုတလွိုကပွှီး သူမအဖုတလွေးထဲကနေ ကိုကိုတင့ဆွှကေ သူ့ဒုတကွှီးကို ခှှတလွိုကပွှီး သူမရငခွှငထွဲမှာမကှာခငွ အိပပွှောသွှားပါတော့တယွ။

”အား..” တဈစဈစဈကိုကခွဲနသေော ခေါငွးကို တင့ဆွှစမွေးရငွးညကတောတွောမွှားသှားတာပါလားလို့ စဉွးစားမိသညွ။ ဘာတှဖှဈလေို့ ဖှဈခဲ့မှနွးမသိ.. ထူးဆနွးတာတဈခုတော့ စဉွးစားမိသညွ။ ညက အိမမွကလွိုလိုထငမွိသညွ။ အရမွးမူးနသေောကှောင့ွ ထငသွညွ။ ထိုအိမမွကလွိုလိုထငမွိသော အရာမှာ သကသွကခွှိုဖှဈနတောကိုတော့ သူမှတမွိတယွ။ သကသွကခွှိုက အရမွးလုပလွို့ကောငွးတာပဲ။ မနေ့ညက မိုးရှာတာကိုလညွးသူမှတမွိသညွ။ အဲ့အခှိနွ သကသွကခွှိုရောကလွာတာဘဲ။တင့ဆွှကေိုကခွဲနသေော နားထငကွို လကမွဖှင့ဖွိရငွး သူ့ဘေးနားမှာ တဈစုံတဈယောကရွဲ့ အသကရွှုသံလိုလို ကှားရသညွ။ ”ဟိုကွ..” သူခေါငွးနားပနွးကှီးသှားသညွ။

ရငထွဲ ရထားဆယစွငွး တဈပှိုငထွဲမောငွးသှားသလို လဲ့လဲ့…သူ့ဘေးမှာ အိပပွှောနွသညွေ။ ဒါဆို..ညက.. သူမူးမူးနဲ့သကသွကခွှိုဆိုပှီး လုပခွဲ့တဲ့… သူဟာ..လဲ့လဲ့ပေါ့…ပှသနာဘဲ…။ သူကှည့လွိုကတွော့ လဲ့လဲ့မကှနွှာလေးက အိပပွှောနွလေို့လားမသိ အပှဈကငွးစငနွသညွေ..။ လဲ့လဲ့ပါးက လိမွးနကသှနေပခွါးလေးတှကေ ပကှပွှယနွပှေီ။ အဆီလေးပှနနွတေဲ့ လဲ့လဲ့မကှနွှာကို သူသသခှေောခှာ မိုးကှည့နွသညွေ။တောတွောခွစှဖွို့ကောငွးတဲ့ကလေးမပါလား။ညက. ညက..ဒုကခြဘဲ သူတှေးရငွး ကိုယ့ကွိုကိုယွ ရှကလွာသညွ။ ဘယလွိုလုပရွပါ။ သူကှူးလှနခွဲ့သော အမှားအတှကွ ဘယလွိုတောငွးပနရွမလဲလို့ စဉွးစားနသညွေ…။ သူလဲ့လဲ့ဆီက ကိုယသွငွးရနံ့လေးကို ရနတယွေ။

သူ့နှာခေါငွးကလဲ့လဲ့ရဲ့နဖူးလေးကို သူဖှဖှလေးနမွးလိုကတွဲ့ အခှိနမွှာ… လဲ့လဲ့ရဲ့မကှလွုံးလေးတှကေ ပှင့လွာပါတယွ။ “အို…ကိုကိုဘာမှနွးလဲမသိဘူး.. ခလေးအရမွးရှကတွယွ.. ညက.. ကိုကိုသိပဆွိုးတယွ..သိလား…” လဲ့လဲ့ကညုတုတုအသံလေးနဲ့ပှောလိုကပွါတယွ။ တင့ဆွှစေိတတွှေ ထိနွးမရတော့ပါဘူး…လဲ့လဲ့ရဲ့ ပါးပှငလွေးကို သူတဈရှတရွှတွ နမွးလိုကပွါတယွ။ ”အို…ကိုကိုသိပမွကဲနဲ့ကှယွ.. လဲ့လဲ့တဈကိုယလွုံး ကှတေော့မှာဘဲ..” ထိုသို့ပှောလိုကတွဲ့အခှိနမွှာဘဲ…။ ”တင့ဆွှရေေ..တင့ဆွှေ.. မငွးအဖေ၊ အမတှေေ လိုကလွာတယဟွေ့..” ဆိုတဲ့အဆောငရွှေ့က ကှောသွူအောငရွဲ့ ခေါသွံကှားရပါတယွ။ တင့ဆွှလညွေး ခေါငွးနားပနွးကှီးသှားသလို လဲ့လဲ့လညွး မကှလွုံးပှူးသှားပါတယွ။

ဟိုကွ..အဖနေဲ့အမကေ ငါရှိတဲ့အရပကွို ဘယလွိုကနေ ဘယလွိုလိုကလွာပါလိမ့လွို့ သူစဉွးစားလိုကပွမေဲ့ စဉွးစားခှိနတွောငွ မရလိုကပွါဘူး..။ သူနတေဲ့ အဆောငအွခနွးတံခါးကို တှနွးဖှင့ပွှီးလူအုပကွှီးက ဝငလွာပါတယွ။ နှဈယောကသွား ကမနွးကတနွး ကုနွးရုနွးထပမေဲ့ တင့ဆွှအေောကပွိုငွးက ဗလာကှီးပါ။ ”အို….” ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ… ဝငလွာကှတဲ့ လဲ့လဲ့သူငယခွငွှးဆရာမ သငွးသငွးမငွး၊ ကှောသွူအောငွ၊ တင့ဆွှေ အဖနေဲ့အမတေို့ကတော့ မကှနွှာကို တဈဖကကွိုသာ လှဲထားလိုကရွပါတော့တယွ။ ”ကဲ…ကဲ…ဆရာလေး..ခဲဖိုးလေး..ဟကဟွကွ..” ကာလသားခေါငွးဆောငခွကှကွှီးက ကာလသားမှားနှင့အွတူ အဆောငရွှေ့အပေါကဝွမှတထွားပှီးခဲဖိုးတောငွးနသညွေ။

”အဟဲ..ပေးရမှာပေါ့ ကိုခကှကွှီးရယွ…” တင့ဆွှကေ သူ့တိုကပွုံအိတထွဲလကနွှိုကကွာ စမွးလိုကသွညွ…။ ပိုကဆွံက ( ၂ ) သောငွးဘဲ ရှိတော့သညွ။ ”နိုးနိုး…ဒီလောကနွဲ့မရဘူး ဆရာလေး…နို့မို့ဆို ဖယမွပေးဘူး..” ခကှကွှီးက ဆကညွှောနွသညွေ။ လဲ့လဲ့က သူမပိုကဆွံအိတလွေးကိုဖှင့လွိုကပွှီး…ပိုကဆွံတဈထပကွို ထုတယွူလိုကသွညွ။ “ရော့ကိုခကှကွှီး..” ”ဟား..ဟား..ဒါမှဒို့ဆရာမကှ…ကဲ.. သူငယခွငွှးတို့သှားရအောငွ..” ဆိုပှီး ပေးသောငှမှေားကို ယူကာ ထနွးတောက ကိုမောငငွယတွို့ဆိုငကွို ခှီတကသွှားကှတော့သညွ။ထိုအခှိနမွှာတော့ ရှာထိပကွ ကုကကြိုလပွငကွှီး အောကမွှာတော့… သူတို့မသိလိုကသွည့စွကားပှောနကသှညေ့စွုံတှဲ(၁)တှဲက ရှိနသေေးသညွ။

ဆရာမလေးသငွးသငွးမငွးနှင့ွ ကှောသွူအောငတွို့စုံတှဲ.. ဘာတှပှေောပှီး.. သဘောကနှသလေဲဆိုတော့…. ”ကို….အခုတော့ ကိုတင့ဆွှကှေီးက အကိုဆငထွားတဲ့ ဂှငထွဲကို ကှိခနဲဘဲနောွ…” ”ဟုတတွာပေါ..သငွးသငွးရယွ…အကိုက ရောကခွါစ သငွးသငွးကို မသိခငှယွောငဆွောငထွားရတာ.. ဟိုကောငကွှီးရော လဲ့လဲ့ရော မသိအောငွ…ဟီးဟီး..” ကှောသွူအောငကွား ပါးစပကွှီးဖှဲကာ သဘောကနှသညွေ..။ တကယတွော့ သငွးသငွးမငွးနှင့ွ ကှောသွူအောငကွား ဗဟိုဝနထွမွးတကကြသိုလမွှာ သငတွနွးတကရွငွး ခစှကွှိုကခွဲ့ကှပှီး သငွးသငွးမငွးရှိရာအရပသွို့ အပှောငွးလှှောကခွဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။ လဲ့လဲ့က တင့ဆွှကေို စိတဝွငစွားနမှနွေးသိသဖှင့ွ သငွးသငွးမငွးနဲ့တိုငပွငကွာ တလှာခွဲ့ခှငွးဖှဈသညွ။

ပှောရလှှငွ လဲ့လဲ့ကား သကသွကခွှိုနှင့ွ ညီအမအရငွးလို ခစှခွဲ့သော အခစှဆွုံး သူငယခွငွှးတှေ။ လဲ့လဲ့မိဘတှနှငေ့ွ တင့ဆွှမေိဘမှားကား ငယသွူငယခွငွှး တဈရပတွညွးသားတှေ။ ဒါကို တင့ဆွှကေ သိသဖှင့ွ သကသွကခွှိုစိတနွဲ့လနသေေော သူငယခွငွှးဖှဈသူကိုကယတွငရွှငကွှီးလုပကွာ ဖူးစာရေးနတလွုပခွဲ့ခှငွး ဖှဈသညွ။ တကယတွော့ တင့ဆွှနှငေ့လွဲ့လဲ့ ဖှဈသှားသည့ညွက သူနှင့ွ သငွးသငွးမငွးကမှို့ကတညွးခိုခနွးတဈခုမှာနှပနွခှငွေးဖှဈသညွ။ ခကှကွှီးနှင့ွ ကိုမောငငွယကွိုဘေးတီးပေးဖို့ အကူအညီတောငွးရသေးသညွ။ အခှိနကွိုကွ ထောငဖွမွးလိုကတွော့ တင့ဆွှနေဲ့လဲ့လဲ့ကား ယခုလို ခစှကွှိုကပွှီး မငွဂြလာဆောငသွညအွထိ ဖှဈသှားခှငွးဖှဈသညွ။

“အဟိ..” ကှောသွူအောငကွပှုံးလိုကသွညွ။ သငွးသငွးမငွးက… သူ့ရငခွှငထွဲမှာမှီနရငွေး…. “အကို..ဘာရီနတောလဲ…” “အခုလောကဆွို တင့ဆွှကှေီးတဈယောကတွော့ အတိတမွေ့နလေောကပွှီ… သငွး..သူငယခွငွှး အပှုအစုကောငွးတာနဲ့..” “အို..ကိုရယွ..နားရှကစွရာတှေ…” “အဟိ..ကိုကဘာပှောလို့လညွးလို့…. သငွးသငွးဘာသာ စိတကွူးထဲရှိတာ တှေးနတောကိုး…” “ကိုနောွ…ပှောလကေဲလေ…ကဲဟယွ…လူဆိုး..” သငွးသငွးမငွးက ကှောသွူအောငရွငအွုပကွှီးကို ရှကရွမွးရမွးပှီး လကသွီးဆုပလွေးမှားနဲ့ ထုနပေါတယွ။

ကှောသွူအောငကွ သငွးသငွးမငွး လကကွလေးကို ဖမွးဆုပပွှီး သူမကိုယလွုံးလေးကို သူ့ရငခွှငထွဲ ထည့လွိုကပွှီး ပါးနှဈဖကကွို နမွးလိုကတွဲ့အခှိနမွှာတော့.. “အို…” ဆိုတဲ့ သငွးသငွးမငွးရဲ့အသံလေးက ထှကပွေါလွာပါတော့တယွ။ သူတို့နှဈယောကွ ခစှနွကှသလေိုဘဲ… သူငယခွငွှး တင့ဆွှတဈယေောကကွတော့ လဲ့လဲ့နဲ့တှေ့ပှီးကှညဖွှူကိုရော သကသွကခွှိုကိုရော အခုအခှိနမွှာ သတိရတော့မှာ မဟုတဘွူးလို့ ကှောသွူအောငွ စဉွးစားမိလိုကပွါသေးတယွ။ သူ့ရငခွှငထွဲမှာတော့ သငွးသငွးမငွးက မကှလွုံးလေးမှိတပွှီး ငှိမသွကလွို့……. ပှီး။