သရီးဝမ်းအတွေ့အထိ

ဒေါမွိမိတဈယောကွ မိုးအေးအေးနဲ့ကုတငပွေါမွှာ ဖုနွးလှောကပွှတနွသညွေ။ အမှတမွထငွ အပှာစာပမှေားစုစညွးရာထဲ ဝငကွှည့လွိုကမွိပှီး ဇာတလွမွးတဈပုဒကွို ဖတမွိလိုကသွညွ။ ဇာတလွမွးက ရုံးတဈရုံးကို အခှခေံပှီးယောကှာွးနဲ့ မိနွးမနမွးစုပယွကတွာတှေ ကိုငတွှယပွှတသွပတွာ တှေ တနဆွာကိုစုပယွကတွာတှေ နညွးပေါငွးစုံနဲ့ ကာမစပယွှကတွာတှကေို ပဈပဈနှဈနှဈ သုံးနှုံးရေးထားတာ ဖတရွသညွ။ စာရေးသူရဲ့ ရေးသားမှုက ဆှဲဆောငမွှုရှိလှနွးလို့ ဆကဖွတရွငွး စောကစွိထဲကယာပှီးပှီးသှားလို့ ထမီပေါကွနေ စောကစွိကိုဖိပှီး ကာမအရသာကို ခံစားလိုကရွသညွ။ အထကတွနွးပှ အပှိုကှီးဆရာမ ဒေါမွိမိတဈယောကွ ခါတိုငွးစိတထွလို့ အာသာဖှတောထကွ ပိုကောငွးပါလားလို့ တှေးနမေိသညွ။ အသကွ ၃၀ သာရှိသေးတဲ့ အပှိုကှီးဆိုပမေဲ့ သှေးနဲ့ကိုယသွားနဲ့ကိုယမွို့ ကာမအရသာကိုတော့ ခံစားမှဲဖှဈသညွ။ ဇာတလွမွးကို ဆကဖွတရွငွးထမီထဲ လကလွှှိုကာ စောကဖွုတကွိုဖှဖှလေးပှတရွငွး ဖီးလဆွကယွူလိုကသွညွ။

ဇာတလွမွးကလညွး ခပကွှမွးကှမွး ဖှဲ့နှဲ့ပုံကလညွး ကောငွးလှနလွို့ စိတတွှအကှေှဆုံးဖှဈနရသညွေ။ “ဆရာမ-” ဆရာမနဲ့ခေါသွံကှားမှ သူအခှိနပွိုသငပွေးဘို့ ခေါထွားတဲ့ဝလငွေးကို သတိရသှားလို့ ထမီးဝတကွာ တံခါးသှားဖှင့ပွေးလိုကသွညွ။ ပှနအွလှည့မွှာတော့ ဆရာမထမီမှာ ကှကနွတောကို ဝလငွေးမှငသွှားပှီး ထူးဆနွးနသညွေ။ ဆရာမစိတပွါပှီးကှကနွတော ဘာကှောင့ပွါလိမ့လွို့လညွး တှေးမိလိုကသွညွ။ စာသငတွော့လညွး ဆရာမအသံက တုနပွှီးခှောကကွပနွသညွေ။ မကှလွုံးကလညွး ခါတိုငွးနဲ့မတူဘဲ ဆငွးနသညွေ။ ဝလငွေးစာသငနွတောကို စိတမွရောကဘွဲ ဆရာမအကှောငွးဘဲ စဉွးစားနမေိသညွ။ ဒါကှောင့ွ… “ဆရာမ–ဘာဖှဈနလေို့လဲ– သားကိုစာသငတွာ–ဒီနေ့တမှိုးကှီးဘဲ” လို့ပှောတော့ မိမိသူပှောငွးလဲနတောကို ဝလငွေးသိပါလားဆို လန့သွှားတုံး တဆကတွညွးဝလငွေးက… “ဆရာမထမီနောကမွှာလညွး ကှကနွတယွေ” ပှောလိုကလွို့ မကှနွှာကှီးနီရဲသှားတော့သညွ။

“ဆရာမခစှသွူရောကနွရငလွေညွး သားပှနလွိုကမွယွ” လို့ဆကပွှောတော့ ပိုဆိုးကုနတွော့သညွ။ “ဟင့အွငွး ဆရာမမှာ–ခစှသွူမရှိဘူး” လို့ခကှခွငွှးပှနပွှောလိုကသွညွ။ ဒါမဲ့ သူအဲ့လိုပှောပှီးခနအကှာ ဒီကောငလွေး ငါစိတကွှှနလေို့ အရညထွှကပွှီးကှကနွတောကို သိပါလားလို့တှေးမိပှီး ရှကနွတေော့သညွ။ “ကဲ မငွးကှည့ရွတာလညွး စာထဲစိတမွပါသလိုဘဲ ဒီနေ့ဒါလောကဘွဲပေါ့နောွ” ပှောအပှီးဝလငွေးစာအုပတွှထေဲ့နတေုံး မိုးက သဲသဲမဲမဲရှာခလှာတော့သညွ။ “မိုးတိတမွှဘဲ ပှနတွော့” လို့ပှောပှီး မိမိအိမသွာထဲသှားပှီး စောကဖွုတကွို ရဆေေးလိုကသွညွ။ ဝလငွေးဧည့ခွနွးဆကတွီမှာ ထိုငပွှီးဂိမွးဆော့နသညွေ။ မိမိလညွး ခပတွညတွညနွဲ့ သူမကှနွှာခငွှးဆိုငမွှာ ထိုငပွှီးအပှာစာပထေဲက နောကတွဈပုဒကွို ဆကဖွတဖွို့ဖှင့လွိုကသွညွ။ ခစှတွဲ့ဆရာမဆိုတဲ့ ခေါငွးစဉဖွှဈပှီး တပည့နွဲ့ဆရာမ အပှာဇာတလွမွးဖှဈနသညွေ။

သူဒင့ဖွှင့ွ ဇာတလွမွးကိုပှောငွးဘို့ လုပပွမေဲ့ စာသားက ဆှဲဆောငနွလေို့မပှောငွးဘဲ ဆကဖွတနွမေိသညွ။ ပေါငခွှံမှာ နှေးကနဲစီကလှာတာသိလိုကပွှီး စောကစွိကကှငလွာသညွ။ သူထိမွးမရဘဲ ခနဓြာကိုယတွှန့လွိနကွာ အငွးဟငွးဆို ညီးမိလိုကသွညွ။ ဝလငွေးမကှလွုံးက သူဆီရောကလွာပှီး ကှည့တွဲ့အကှည့ကွ သူဖီးလတွကသွှားတယဆွိုတာ သိတဲ့ပုံရပှီး ထလာကာ.. “ဆရာမရယွ သားသိတယွ” ဆိုပှီးဆှဲထူကာ ဖကထွားသညွ။ မိမိလညွး ကာမအရှိနမွကုနသွေးဘဲ ဝလငွေးဖကထွားတာကိုက တမှိုးပိုကောငွးနရှောသညွ။ ဝလငွေးက မိမိနှုတခွမွးလေးကို ဖှဖှလေးစုပနွမွးတော့ မိမိနှုတခွမွးလေးတဆတဆွတတွုနနွရှောသညွ။ ဝလငွေးပုဆိုးအောကကွ တောငလွာတဲ့လီးက ပေါငခွှမှာလာထောကပွှနတွော့ မိမိဒူးပငမွခိုငတွော့လို့ ဝလငွေးကို အတငွးပှနဖွကထွားရသညွ။ တကိုယလွုံးတုံရီနရငွေး အသံတုနတွုနနွဲ့.. “သားရယွ ဧည့ခွနွးထဲမှာကှာ” လို့ပှောတော့ ဝလငွေးကခါးကနဖကပွှေီး အိပခွနွးထဲခေါသွှားသညွ။

အခနွးထဲရောကတွော့လညွး ဖကပွှီးနှုတခွမွးကို နမွးပှနသွညွ။ ဝလငွေးကနမွးရငွး မိမိထမီးကို ဖှခှှတလွေိုကလွို့မိမိလန့သွှားပှီး… “သားကလဲကှာ” ဆိုပှနကွောကတွော့ ခှနေဲ့နငွးထားကာ ပှနဆွှဲထူသညွ။ မိမိတကိုယလွုံးထူပူသှားပှီး ကွဖေုတကွို လကနွဲ့အုပထွားသညွ။ ဝလငွေးက နမွးနရငွေးကုတငဆွီကို တှနွးပို့ကာ ကုတငစွောငွးမှာ တှနွးလှဲပှီး တကခွှသလိုအနအထေားနဲ့ နှုတခွမွးကို ဆကနွမွးနသညွေ။ မိမိကတဈခကှခွကွှ ပှနစွုပနွမွးနသညွေ။ ဝငွေးလငွးက အိမိအကှီကှယသွီးတှကေို ဖှုတပွှီးနို့တှကေို စို့ပေးနပှနသွေညွ။ “အားလားလားသားရယွ–တို့ခေါငွးတှမေူးလာပှီ-ရှှီး-အို” နဲ့ညီးနတေုံးဝလငွေးက စောကဖွုတကွို ကုနွးယကပွှနသွညွ။ “အီး-မလုပနွဲ့-မလုပနွဲ့” လို့မိမိကတာပမေဲ့မရပါ။ ဝလငွေးလှာက စောကဖွုတပွေါမွှာ အထကအွောကွ စုံခှီဆနခွှီပှေးလှားနသညွေ။ “အီးဟီး–အရမွးဆိုးတယကွှာ- ဆရာမကှောကတွယွ–အီး” နဲ့ပှောနတေုံးဝလငွေးလကကွ နို့သီးခေါငွးလေးနှဈကို ကိုငကွစားပေးနပှနေိသညွ။

မိမိတအားကို ကောငွးနပှေီးခေါငွးကို ခါယမွးနရှောတာ ဆံပငတွှတေောငွ ရှုပထွှေးကုနလွာသညွ။ ကာမပနွးတိုငဆွီရောကတွိုငွး ကော့ကော့ပေးရငွး တရှှီးရှှီးနဲ့ညီးနရှောသညွ။ မကှနွှာကနီရဲပှီး အဆီပှနနွရှောသညွ။ “တောပွှီတောပွှီ–တို့-တအားမောနပှေီ” ပှောမှဝလငွေးရပလွိုကသွညွ။ မိမိမကှစွိမှိတကွာ နဖူးပေါလွကတွငပွှီး တအငွးအငွးတိုးတိုးလေး ညီးနသညွေ။ ဝလငွေးကတော့ သူဆရာမစောကဖွုတကွှီးကို မကှတွောငမွခတဘွဲ ကှည့နွသညွေ။ စောကမွှေးပါးပါးလေးအောကကွ စောကစွိလေးက သေးပမေဲ့ ပှူထကနွလေို့ သူှုဆရာမလကနွဲ့ အာသာဖှနတေောမနဲပါလားလို့ တှေးနသညွေ။ စောကဖွုတဘွေး နှုတခွမွးသားပါးပါလေးကှားမှာ အရညတွှနေဲ့ လဲ့နတေဲ့အတှငွးသား ပနနွုရောငနွဲ့အနီရောနတေဲ့ အသားနုလေးတှဖှဈသေညွ။ မိမိအမောဖှပှေီးမှ သူစောကဖွုတကွို ဝလငွေးကှည့နွတေော့မှာဘဲဆိုတဲ့ အသိဝငပွှီးလကနွဲ့လှမွးဖုံးကာ မကှလွုံးဖှင့ကွှည့တွော့ ဝလငွေးကပှုံးပှီး…. “ဖုံးမနပေါနဲ့ ဆရာမရယွ– သာသခှော- ကှည့ပွှီးသှားပှီ” လို့ပှောသညွ။

မိမိကလူဆိုလေးဆိုထထိုငပွှီး ဖကလွိုကသွညွ။ ပုဆိုးအောကကွနတေောငနွတေဲ့ ဝလငွေးလီးက မိမိပါးဘေးကို လာထောကနွသညွေ။ “ဒီတခါ–ဆရာမကှည့အွလှည့ွ” ဆိုပှောပှီးဝလငွေးပုဆိုးကို ဖှခလှေိုကသွညွ။ ဒဈပှဲပှဲကှီးနဲ့ ဝလငွေးလီးတုတတွုတကွှီးကို မိမိတှေ့လိုကသွညွ။ သူတို့နှဈဦးရဲ့ ရငနွှီးခငမွငမွှုက ခါတိုငွးထကပွိုသှားသညွ။ မိမိက သူဖတဖွူးတဲ့ အပှာဇာတလွမွးထဲကအတိုငွး ဝလငွေးလီးကို ငုံစုပပွေးလိုကတွော့သညွ။ “ကနတွော့နောွ ဆရာမ” လို့ ဝလငွေးကပှောတော့ ကိဈစမရှိ ကှောငွး မိမိကလကကွာပှကာ ဆကစွုပပွေးနသညွေ။ ဇာတလွမွးထဲကပါသလို လီးထိပကွို လှာနဲ့ထိုးလိုကွ လီးကို နှုတခွမွးနဲ့ညှပဆွှဲလိုကွ လုပတွော့ ဝလငွေးခါးကော့ ခှဖှေားထောကကွာ ညီးသံထှကလွာသညွ။ ဒါကို မိမိကသဘောကပှှီး သူအပှာစာဖတခွဲ့တဲ့အကှိုးဆိုပှီး တှေးမိကာ ဆကစွုပပွေးနသညွေ။

ဝလငွေးစိတတွအားပါလာပှီး… “လိုးခငှတွယွ–ဆရာမရယွ” ဆိုတော့ “သားကလညွးကှာ–အဲ့လိုကှီးမပှောနဲ့လေ” လို့ပှောပှီးဝလငွေးဗိုကကွို ခေါငွးစောငွးကပကွာ ဖကထွားသညွ။ ပှီး.. “သား–ဆရာမအဲ့လောကထွိ–မစှန့စွားရဲဘူးကှာ” လို့ပှောသညွ။ ဝလငွေးက.. “သား–အပှငမွှာပှီးမှာပါ” ဆိုတော့မိမိက.. “အဲ့ဒါမဟုတဘွူး– ဆရာမနဲ့တပည့ွ–မသင့တွောဘွူး ထငလွို့ပါ” ပှောသညွ။ ဝလငွေးလညွး တအားတငနွပှေီးမို့… “ဆရာမနဲ့– သားနှဈယောကထွဲ–သိတာဘဲဗှာ” လို့ပှောသညွ။ မိမိက ပှုံးပှီး… “သားနှုတလွုံမယပွေါ့လေ” လို့ဆကပွှောသညွ။ ဝလငွေးခေါငွးညိမ့ပွှတော့ ဝလငွေးကိုယကွှီးကို အတငွးဖှဈညှဈပှီး သဘောသဘောဆိုကာ ကုတငစွောငွးမှာဘဲ ပကလွကလွှနအွိပခွလှိုကသွညွ။ အပှာဇာတလွမွးထဲက ကုတငစွောငွးမှာ သိပကွောငွးတယဆွိုတာကို မိမိသတိရလိုကသွညွ။ ဝလငွေးက ဒူးနှဈဖကကွို လကနွဲ့ဆှဲမှှောကတွော့မိမိက… “ဖှေးဖှေးတော့လုပနွောွ– ဒါတို့အတှကွ– first timeမို့ပါ” လို့ပှောသညွ။

ဝလငွေးကလီးကို စောကဖွုတဝွမှာတေ့ပှီး ဖှေးဖှေးလေးထိုးသှငွးနသညွေ။ ဒဈကှှံဝငအွပှီးမိမိ ဆီက… “အီးဟီး-သားရယွ–ဖှေးဖှေး” ဆိုလကနွဲ့တားထားသညွ။ ဗှဈကနဲဝငသွှားတော့ မိမိစောကဖွုတကွယားပှီး… “အမလေး” ဆိုတဈခကှအွောကွာတှန့သွှားသညွ။ လကနွဲ့တောငွ ထဲ့အဆောငမွခံဘူးတဲ့ မိမိတဈယောကွ သူ့စောကဖွုတကွငွှးကငွှးလေးထဲ လီးတဈခှောငွးလုံ အပှည့ဝွငတွော့နဲနဲတော့ နာသလိုခံစားရလိုကသွညွ။ ပှညနွှကနွပေါလားဆိုတဲ့ အသိဝငနွတေုံး ဘှတဘွှတဘွှတနွဲ့အဆောင့ခွံရတော့သညွ။ “အီး–အီး–အိုး” နဲ့အံကှိတရွငွး မိမိကောငွးသလိုရှိလာသညွ။ လီးဒဈလုံးကှီးရဲ့ စောကဖွုတအွတှငွးသားတှကေို ပှတဆွှဲတဲ့အထိအတှေ့ကှောင့ွ သူတကိုယလွုံးကှငပွှီး အထှဋအွထိပရွောကသွှားခဲ့သညွ။ “အီး–အီးဟီး–ကောငွးလိုကတွာကှာ” ဆိုတဆတဆွတတွုံနရှောသညွ။ ဝလငွေးက မနားတမတွဘှတဘွှတနွဲ့ ဆကတွိုကဆွောင့နွလသညွေေ။

“အီး–သားရယွ-တို့ကောငွးနပှနပွှေီး–လုပလွုပွ-ဆောင့ပွါ-လုပပွါ–လိုးပါကှာ” ဆိုအတားအဆီးမဲ့စကားတှေ ထှကလွာတော့သညွ။ မိမိကောငွးနတေုံး ဝလငွေးကဗှှတကွနဲလီးကို ဆှဲထုတကွာဂှငွးထုရငွးလီး ရညတွှေ ပနွးထုတနွတေော့သညွ။ ဒါကိုမကှလွုံးလေးစငွးပှီး မိမိကှည့နွရှောသညွ။ ပှီးမှ ဝလငွေးက သူ့ဆရာမအပေါွ မှောကအွိပပွှီးပါးတှကေို နမွးကာ… “လိုးအုံးမှာနောွ” လို့ပှောတော့မိမိက… “တနကေုနလွိုး” လို့ရငွးရငွးနှီးနှီးပှနပွှောသညွ။ “ကဲထအုံး–တို့ရှုးပေါကပွှီး–ရဆေေးအုံးမယွ”ွ လို့ ပှောပှီးထမီကိုကောကကွိုငလွို့ ဝလငွေးက ပှနလွုထားသညွ။ ဖငပွှောငပွှောငနွဲ့ ထှကသွှားတဲ့ သူ့ဆရာဖငကွိုကှည့ရွငွး အတောဂွှောကောငွးပါလားလို့ တှေးမိလိုကသွေးသညွ။ ဝလငွေးလညွး ရဆေေးပှီးပှနလွာရော မိမိက ဝလငွေးလီးကို လကနွဲ့ဖှဲကှည့ကွာ… “မှိုကှီးအတိုငွးဘဲနောွ”ွ လို့အပှိုဖမွှးလေးတဈယောကလွသေံနဲ့ ပှောလသညွေ။ ဝလငွေးက မိမိရဲ့အကှီနဲ့ ဘရာစီယာကိုပါ ခှှတပွေးပှီး သူ့စှပကွယှပွါခှှတလွိုကသွညွ။

“ဟေ့ခုန–သူပှီးတော့–လက့နွဲ့လုပတွာ–ယောကှာွးလေးတှေ–ဂှငွးထုတယွ–ဆိုတာလား” ဆိုပှုံးပှီးမေးသညွ။ ဝလငွေးက.. “ဟုတတွယ”ွ လို့ပှောပှီး…. “မိနွးခလေးတှလကနွေဲ့ပှတွ– အာသာဖှတော ဘယနွရောလဲ ဆရာမ” ဆိုတော့ မိမိကစောကစွိနရောကို လကနွဲ့ပှတပွှသညွ။  အပှငမွှာမိုးကဝုနွးဒိုငွးကှဲလာပှနသွညွ။ ကုတငပွေါမွှာ ခှစငွေးပှီးကားထိုငနွတေဲ့ ဝလငွေးပေါငနွှဈခုကှားကို မိမိက ဝငတွိုးထိုငပွှီးမှီထားသညွ။ ဝလငွေးလကတွှကေ မိမိကိုဖကထွားရငွး နို့သီးခေါငွးလေးတှကေို လကနွဲ့ပစားပေးနသညွေ။ “တို့ကို-သူဘယနွရောကိုငကွိုငွ–ကောငွးတယွ သိလားလို့” ဆရာမအပှိုကှီးက အပှိုပေါကစွလေးလို လသေံန ဲ့ပှောနလသညွေေ။ သူလကနွောကပွှနနွဲ့ ဝလငွေးလီးပှော့ကှီးကို ကိုငစွှ ပေးနသေေးသညွ။ပှီး.. “မငွးက–တို့ကိုဆရာမလို့–မခေါဘွဲ မမလို့ဘဲ ခေါတွော့နောွ– တို့ကတော့ ကှိုကသွလိုခေါမွယွ– ဟုတပွှီလား” ဆိုတော့ဝလငွေးက… “မမ–မမ–မမ” လို့ခေါတွော့ အပှိုကှီးမိမိက… “ရှင့ွ” ဆိုထူပှီးရီလိုကကွှသညွ။

ပှီးဝလငွေးရဲ့ ဘယဘွကလွကမွောငွးဘကကွနေ ခေါငွးတခှမွးစောငွးပှီး ဝလငွေးကို မိမိက ကဈဆငဆွှဲတော့သညွ။ ဝလငွေးက သူလှာလေးကို မိမိပါးစပထွဲထဲ့ပှီး လှာခှငွးကလိပေးလိုကသွညွ။ နိုသီးခေါငွးတှကေို စှနတေဲ့လကတွဖကကွို မိမိပေါငကွှားဆီပို့ပှီး စောကစွိလေးကို ပှတပွေးလိုကသွညွ။ “အို–ကလေးရယွ–မမအရမွးကောငွးတယကွှာ” လို့တိုးတိုးလေးပှောလာသညွ။ ဝလငွေးလီးလညွး မာစပှုနပှေီးဖှဈသညွ။ “ကလေးရယွ–မမဘာဂှာ–လိုခငှတွယွ” လို့တောငွ တောငွးဆိုလာတော့သညွ။ ဝလငွေးက လှာနဲ့ မိမိစောကဖွုတအွတှငွးသားလေးတှကေို ထိုးပေးလိုကသွညွ။ စောကရွညအွရညခွဲလေးက ဝလငွေးလှာမှာကပပွါသှားသညွ။ “အို–မောငရွယွ–တအားကောငွးလှခညှ့လွာကှယွ–ခစှတွယမွောငွ” ဆိုခှှဲပဈတဲ့အသံလေးနဲ့ပှောလာသညွ။ ဝလငွေးက စောကဖွုတဘွေးသားလေးနှဈခုကို ပါးစပထွဲမှုပွပွါလာအောငွ စုပယွူလိုကသွညွ။ “အူးရှှီး–အားလားလား–မောငကွ တအားတောတွာဘဲကှာ– တို့ကောငွးအောငွ လုပပွေးတတတွယွ– အငွးဟငွး” ဆိုမိမိဖငကွှီးကှှတကလွာသညွ။

မိမိက သူ့လကနွဲ့နို့အုံတှကေို ပှတနွလေို့ ဝလငွေးလကနွဲ့ လှမွးပှတပွေးလိုကသွညွ။ပှီး.. “မမ-ပှီးအောငွ မောငစွောကစွိကို လုပပွေးမယွ” ဆိုတော့.. “အငွး” လို့မိမိကပှနပွှောသညွ။ ဝလငွေးက လှာနဲ့စောကစွိထိတယဆွိုယုံဘဲထိပှီး ဝိုကယွကပွေးလိုကသွညွ။ မိမိရငဘွတကွှီး မောကလွာလိုကပွှနကွှသှားလိုကဖွှဈနသလေို ဗိုကကွလညွး ဖေါငွးလာလိုကပွှနွ ခပှသွှားလိုကနွဲ့ ခါရမွးနတေော့သညွ။ “မောငရွယွ–ကောငွးလိုကတွာ-တို့အရမွးကောငွးတယွ မောငရွယွ-ရှှီး–ကှှတကွှှတွ” နဲ့ဆကတွိုကညွီးရငွးပှောနသညွေ။ မိမိခှတဖကေကွ လီးကှီးကို လိုကစွမွးပှီးပှတနွသညွေ။ “မောငရွေ–တို့ပှီးခငှနွပှေီကှာ–အတငွးဖိစုပလွိုကွ” လို့ပှောလာသညွ။ ဝလငွေးလဲနှုတခွမွးကို စူပှီးစုပပွဈလိုကသွညွ။ “အူးရှှီး-အမလေးလေး–အီး–အို့ဟိုး–ကောငွးလိုကတွာမောငွ” ဆိုမိမိကာမအရသာထူးကို ရသှားတော့သညွ။ စောကဖွုတဝွက အရညတွှထှကကွေလှာလို့ ဝလငွေးစုပယွူလိုကသွေးသညွ။ မိမိက ဝလငွေးကိုဆှဲဖကပွှီး ကိုယပွေါတွငကွာ ဖကထွားသညွ။

လီးကစောကဖွုတဝွမှာ တေ့နတောတာ ဝလငွေးထိုးသှငွးလိုကသွညွ။ လီးတဝကလွောကဝွငနွပှေီး မိမိမှိနွးနသညွေ။ “မောငရွယွ-တို့ပှီးနတော- မောင့လွီးကှီးထိုးထဲ့တော့– ပိုကောငွးတယွ” လို့ပှောလိုကသွေးသညွ။ “မမ-အရညတွှတအေားထှကတွယနွောွ” လို့ပှောလိုကတွော့…. “ကောငွးတာကိုမောငရွဲ့” လို့မိမိကပှနပွှောသညွ။ “မောငွ–လိုးတော့လကှော” ဆိုပေါငကွားပှီးခှမှှေောကပွေးလိုကသွညွ။ “ရှမေိရေ-ရှမေိ” ရဆေိုလှလှဌေးခေါသွံက မိမိအတှကွ ငှကဆွိုးထိုးတဲ့အသံလိုဖှဈနသညွေ။ မိမိက “ရှုး–တိုးတိုးနနေောွ” အဝတတွှကမနွေးကတနွးဝတပွှီး အခနွးထဲက ပှေးထှကသွှားသညွ။ အဝတအွစားက ကပိုကရိုဖှဈသည့အွပှငွ ဆံပငတွှလညွေး ပှနတောမှငလွို့ လှလှဌေးက မိမိကိုကှည့ပွှီး အံ့အောသှားသညွ။ အမှဲတနွး သပသွပရွပရွပနွတတသွေည့မွိမိကို လှလှဌေးထူစမွးနပှေီး… “ဟဲ့-နငဘွယလွိုပုံ ဖှဈနတောလဲဟ” လို့ပှောတော့ မိမိကိုယ့ကွိုယကွို မလုံဖှဈသှားသညွ။

အောကပွိုငွးမိုးရတှစေေိုနတေဲ့ လှလှဌေးက ခါတိုငွးလိုဘဲအပိုပါလာတဲ့ အဝတတွှလေဲဘို့ မိအိအိပခွနွးကိုဝငလွဲဘို့ လုပတွော့မိမိကဆှဲထားပှီး… “ဧည့သွညရွောကနွလေို့” လို့ပှောလိုကမွိတော့သညွ။ လှလှဌေးက မကှလွုံးပှူးသှားပှီး… “ဟယွ–နငစွှံနပှေီကို-” လို့ပှုံးရငွးပှောသညွ။ ပှီးလှလှဌေးရခှေိုးခနွးထဲသှားပှီး အဝတလွဲနသညွေ။ မိမိပထမတော့ ရှကသွှားပှီးနောကပွိုငွးမှ ဘီးအီးဒီတကစွဉကွ သူတို့နှဈယောကအွပှနအွလှနနွမွးရှုံ့ပှီး ကဲခဲ့ကှတာဘဲဆိုပှီး စိတဖွှလေိုကသွညွ။ သူတို့က ပှောမနာဆိုမနာ တဈယောကအွကှောငွး တဈယောကသွိသူမှားလညွး ဖှဈကှတာကိုတှေးပှီး စိတသွကသွာရာရသှားသညွ။ နောကသွူကလညွး အိမထွောငကွှဲမို့ နာလညပွှီး ရှကစွရာမရှိဘူးလို့ပါ တှေးလိုကသွညွ။ ရခှေိုးခနွးထဲက လှလှဌေးထှကလွာတော့.. “မငွးက စိုပှတေဲ့ဘဝရောကနွပှေီပေါ့လေ–ငါကတော့ နပေူထဲ ခှောကကွပနွတေဲ့ဘဝပါ” လို့ညှိုးငယစွှာန ပှောလာသညွ။ ဒီလိုဆိုတော့လညွး မိမိက လှလှဌေးကိုသနားသှားပှနသွညွ။

ပှီး “ငါ့ကို မိတဆွကပွေးလဟယွေ” လို့ဆိုပှီးပှောလာသညွ။ အဲ့ဒီကမှှ မိမိက တပည့လွေးဖှဈတဲ့အကှောငွးပှောပှလိုကသွညွ။ “နငပွှောတာနဲ့ငါတောငွ စိတဝွငစွားသှားပှီဟယွ” လို့ပှောလာသညွ။ လှလှဌေးက အိပခွနွးထဲဝငတွော့ မိမိမတားတော့ပါ။ ဝလငွေးတဈယောကွ ဧည့သွညလွာတာကိုသိပှီး အဝတတွှပှနဝွေတထွားမယွ ထငလွိုကသွညွ။ သူတို့နှဈယောကအွခနွးထဲရောကတွော့ ဝလငွေးက ကုတငပွေါမွှာ လီးတောငလွကွှ ကိုယတွုံးလုံးနဲ့ထိုငနွသညွေ။ “ဟယွ-အမလေး” ဆိုလှလှဌေး ပှနထွှကသွှားသညွ။ မိမိလညွး ဝလငွေးကိုစိတဆွိုးရအခကဖွှဈသှားသညွ။ “ဟဲ့–တကဲ့ခှာတိတလွေးဘဲနောွ–” နငတွကယတွောတွယွ မိရယွ– မလှတစွနေဲ့သိလား-ရအောငခွှိတထွား” လို့တိုးတိုးလေးပှောသညွ။ ပှီး ရီကှဲကှဲနဲ့… “ငါ့လဲပေးစားပါဟယွ” လို့ကှောငွးတုံးကအတိုငွးပှောသညွ။ “နငမွနာလိုတော့မဖှဈနဲ့နောွ–ငါတကယပွှောတာပါဟယွ” လို့ထပပွှောသညွ။ မိမိကသူ့ပါးစပပွေါကကွို ပိတနွိုငအွောငွ… “နငသွဘောကရှငလွဲ သှားပှောကှည့ွ” လို့ပှောလိုကသွညွ။

လှလှဌေးက ခနွးထဲဝငသွှားပှီး ခနအကှာပှနထွှကလွာသညွ။ပှီး.. “မငွးတပည့ကွ-မငွးသဘောမပါရငွ– သူမနဘေူတဲ့-အလာကှီးနော– လိုကပွှောပါအုံး” လို့ပှောနသညွေ။ ဝလငွေးကလညွး စိတထွဲကနေ ယောကှာွးလေးဘဲ မိနွးခလေးကစလာရငွ တှယခွငှတွာပေါ့လို့ပှောနသညွေ။ လှလှဌေးက.. “လာပှောပါအုံးဟယွ” ဆိုလကဆွှဲခေါလွို့မိမိပါသှားသညွ။ အခနွးထဲရောကတွော့… “သား– ဒါဆရာမနဲ့သိပခွစှတွဲ့ သူငယခွငွှးဘဲ–သူနံမညကွ လှလှဌေးတဲ့– သူက —မှို့ကဆရာမဘဲ–မငွးကို စိတဝွငစွားလို့တဲ့” လို့ပှောတော့ဝလငွေးက ငူတူတူပုံစံနဲ့… “မမခှင့ပွှုတယပွေါ့” လို့မေးသညွ။ မိမိက… “နပေေးလိုကပွါကှာ–တို့အပှငကွနေ စောင့ပွေးမယွ” ဆိုတော့ ဝလငွေးလညွးအကှကရွသှားသညွ။ “နဆေိုနမယလွေေ–ဒါမဲ့ ဆရာမပါ အခနွးထဲနရမယွေ” ဆိုဝလငွေးကပှောခလှိုကသွညွ။ လှလှဌေးက… “ရှမေိရယွ–မငွးခှာတိတကွ လောဘကှီးတယွ ထငတွယွ” ဆိုရီပှီးပှောသညွ။ “ကဲပါ–ရှမေိရယွ-ကှောငွးတုံးကလိုပေါ့” လို့လှလှဌေးကပှောခလှိုကသွညွ။

ဝလငွေးက လီးတနွးလနွးနဲ့ထလာပှီး မိမိကိုဖကကွာ ကဈဆငဆွှဲတော့သညွ။ ပှီးဖငလွုံးအောကကွနခှေီပှီး မကာကုတငဆွီသှားတော့… “ဟိတွ–မနိုငိရငွ-ပှုတကွမှယွ–ခပှါမောငရွယွ” လို့လှတကွနဲထှကသွှားသညွ။ လှလှဌေးက… “အလဲ့–ရှမေိတို့ကတော့-မောငတွှပေါတှေ-ဖှဈကုနပွါလား” ဆို ပှောတော့သညွ။ ဝလငွေးမိမိကုတငပွေါလွညွး ရောကရွောထမီကို အတငဆွှဲခှှတပွှီ ဘာဂှာထပကွိုငပွှနသွညွ။ “အူးဟီး–အမလေး-အီး” နဲ့ မိမိအတောကွောငွးသှားသညွ။ ဝလငွေးက ဘာဂှာကိုငရွငွး မိမိအကှီတှကေိုပါ ဆှဲခှှတနွသညွေ။ ပေါငကွိုအတငွးတှနွးရငွး မိမိမှငအွောငစွောကဖွုတကွို လှာနဲ့ယကပွှသညွ။ “တောပွှီ-ယားတယမွောငရွဲ့” လို့ပှောတော့ ပေါငကွို လကနွဲ့တှနွးထားမှဲနဲ့ ရပပွှီးလှလှဌေးကို… “ဟိုဆရာမ-အဝတတွှခှှတွှငွေပြးလာခဲ့လေ” လို့ခေါလွိုကသွညွ။ လှလှဌေးက ကှောငွးတုံးကအတိုငွး ဗရုတကွခှငှစွိတနွဲ့… “ဟုတကွဲ့ပါမောငရွဲ့” လို့ပှောလို့မိမိရီ နသညွေ။ လှလှဌေးက အဝတတွှလေဲခှှတပွှီးရော… “ကမှလှရဲ့လာမောငွ” ကိုယကွိုတပါတလွှည့ပွှသညွ။

ပှီးကုတငနွားကိုလာပှီး မိမိနို့တှကေို ကုနွးစို့ပေးနသညွေ။ ဝလငွေးက မိမိကိုဘာဂှာဆကမွှုတရွငွး လှလှဌေးဖငကွှားက စောကဖွုတကွို လကထွိုးထဲမှပေေးလိုကသွညွ။ “အူး-ဟေး မိရေ မငွးခှာတိတကွ အလာကှီးဟ” ဆိုပှောသညွ။ “မောငွ-တို့အစေ့ကှိမွးနပှေီ–ဌေးကို မှုတပွေးလိုကပွါ” လို့ပှောသညွ။ အိမထွောငကွပှှီး သဘာရှိတဲ့ လှလှဌေးက ကိုယတွိုငနွရောခသှညွ။ ပကလွကအွနအထေားနဲ့ ဝလငွေးမကှနွှာနားသူက ဖငပွေးခှသညွ။ မိမိကိုတော့ဝလငွေးလီးကို စုပခွိုငွးသညွ။ ပှီး “သားလေး–လှာဘဲထုတထွား–ငှိမငွှိမနွေ ဇကနွာသှားမှာစိုးလို့-တီခယှဟွာ တီခယှလွှုပရွှားမယွ” လို့ပှောသညွ။ပှီး လှလှဌေးကဖငကွို ခါကစားရငွး သူစောကဖွုတကွို ဝလငွေးလှာနဲ့ကို တိုငပွှတသွညွ။ မိမိကဝလငွေးလီးကို စုပရွငွး လှလှဌေးစောကဖွုတကွှီးနဲ့ ဝလငွေးလှာပှတနွတောကို စိုကကွှည့ရွငွး ဖီးလပွိုတကနွရသညွေ။ လှလှဌေးလညွး ဝလငွေးလှာနဲ့ စောကဖွုတကွိုထိလို့ ဖီးလတွကကွာ တအငွးအငွးနဲ့ညီးရငွး ဖငကွိုသှကသွှကလွေးခါ ကစားလာသညွ။

တခါတခါလှလှဌေးစောကပွတကွ ဝလငွေးမကှနွှာကိုပှတမွိနသညွေ။ ဒါကှောင့ွ ဝလငွေး နှာခေါငွးနဖူးနဲ့ပါးတှမှော လှလှဌေးစောကရွညတွှေ ငပကှေံကုနသွညွ။ လှလှဌေးကလညွး သူ့သူငယခွငွှး ရှမေိလီးစုပတွာကို ကှည့ရွငွး ဖီးလအွရမွးတကနွသညွေ။ ဝလငွေးလကနွှဈဖကနွဲ့ လှလှဌေးဖငကွိုမထားပှီး စောကစွိကို ပှှတကွနဲ ပှှတကွနဲ မှညအွောငွ စုပလွိုကသွညွ။ “အမလေးလေး–ကောငွးလိုကတွာကလေးရယွ–တီခယှပွှီးသှားပှီ အုအူးအီး–တောလွိုကတွာကှာ” ဆိုခှဆငွးသှားသညွ။ ပှီး လှလှဌေးက… “မိမိကို. တလှည့စွီစုပပွေးလိုကမွယွ” ဆိုဝလငွေးလီးကှီးကိုငုံလိုကသွညွ။ လီးတဝကလွောကနွေ အပေါအွောကနွှုတခွမွးနဲ့ ညှပှီးဖှေးဖှေးခငွှးဆှဲ ငွထြုတပွေးလာသညွ။ ဝလငွေးက လှလှဌေးပုလှကေို ကှိုကသွှားသညွ။ ပှီး နောကတွဈခကှပွှနငွုံတော့ လီးတဆုံး အာခေါငအွတှငွးထိ ထိုးထဲ့ထားသညွ။ ဝလငွေးလီးမှေးတှနေဲ့ လှလှဌေးနှာခေါငွးတောငွ ဖိမိနသညွေ။ ပှီးဖှေးဖှေးခငွှ ဆှဲထုတပွေးလာတော့… “အူးဟူး–တီခယွှ-သားပှီးသှားလိမ့မွယွ” လို့တောငွ ဝလငွေးပှောလိုကရွသညွ။

“ကောငွးလားသား– -ပှီးခငှလွညွး–တီခယှပွါးစပထွဲမှာပှီးလိုကွ” လို့လှလှဌေးကပှောလို့ မိမိအံ့အောသှားသညွ။ လှလှဌေးက လီးရညတွောငမွှိုခမှယတွဲ့လား ဆိုတှေးပှီး ဝလငွေးတော့ သူ့ကိုစှဲသှားရငွ ဒုကခြလို့ပူလိုကမွိသညွ။ ဒီတဈခကှပွှနငွုံရာမှာလညွး လှလှဌေးက အာခေါငထွဲထိ ထိုးသှငွးပှီး ပှနအွထုတမွှာ ဝလငွေးဘယလွိုမှ ထိမွးမရဘဲ လီးရညတွှအောခေါငထွဲ ပနွးထှကသွှားသညွ။ လှလှဌေးက အလငှမွှီပုံမပကှမွှိုခနှလသညွေေ။ မိမိက လှလှဌေးကိုကှည့ပွှီး သူက အိမထွောငကွဘှူးခဲ့တာကိုးလို့ တှေးမိသညွ။ တဆတဆွတတွှန့ရွငွး ကောငနွတေဲ့ ဝလငွေးကိုကှည့ရွငွး မိမိဘေးကနလှေဲကာ သှားဖကလွိုကသွညွ။ လှလှဌေးက လီးထဲကထှကလွာတဲ့ လကကွနှလွီးရညကွို လှာနဲ့သပယွူတော့… “အား–မရတော့ဘူး” ဆိုကုနွးထပှောသညွ။ ပှီး… “တောပွှီတီခယွှ-မထိနဲ့အရမွးယားတယွ- အရမွးလဲ ကောငွးတယွ” လို့ဝလငွေးကပှောသညွ။ လှလှဌေးက ဝလငွေးအရှိနမွကသှေးတာမို့ ဝလငွေးနို့လေးတှကေို လှာနဲ့ထိုးယကပွေးရငွး ဝလငွေးကို အမောဖှပေေးနသညွေ။

မိမိက… “မောငွ–ဌေးစုပတွာ-တအားကောငွးလားဟငွ” .လို့မေးလိုကသွညွ။ ဝလငွေးက… “တကဲ့ပုလှေ expartဘဲမမ” လို့ ပှောတော့မိမိက… “မငွးငါ့ခစှကွလေးကိုတော့–လုမသှားနဲ့နောွ” လို့ပှောလိုကတွော့… “စိတခွပှါရှမေိရာ–ခနဘဲငှားမှာပါ” လို့ပှောရငွး မိမိနဲ့လှလှ ဌေးတို့ရီနကှသညွေ။ လှလှဌေးက ဝလငွေးတဈဖကနွခေေါငွးမော့ ပှီး ဝလငွေးကို ကဈဆငဆွှဲနသညွေ။ ဝလငွေးအောကနွှုတခွမွးကို ပှုတထွှကပွါသှားလုမတတွ စုပပွှီး ဝလငွေးလှာကို သူ့လှာကှီးနဲ့ မှိုးစုံကလိပေးနသညွေ။ ဝလငွေးဆီက ညီးသံတောငထွှကလွာသညွ။ မိမိက သူတို့နမွးနတော ကိုကယတွခှမွးစောငွးကှည့ရွငွ ဝလငွေးလီးပှော့ကှီးနဲ့ လီးမှေးတှကေို ပှတဖွှကစားပေးနသညွေ။ ဝလငွေးက အခုမှလှလှဌေး နဲ့ကဈဆငရွိုကဖွူးပှီး အတောကွှှမွးပါလားလို့ တှေးမိသညွ။ လှလှဌေးက သဝလငွေးပါးစပနွားကိုသူ့နို့ပို့ပှီး… “တီခယှကွို–နို့စို့ပေးအုံး” လို့ပှောလိုကသွညွ။

ဝလငွေးက တဈဖကလွှည့ပွှီး လှလှဌေးနို့တှကေို စို့ပေးနသညွေ။ လှလှဌေး ညီးသံလေးထှကလွာပှီး ဝလငအွေောကဖွကကွို ရှေ့ကာ ပုလှကေိုငပွေးပှနသွညွ။ ပှီး… “မိ-ခုနကိုလုပသွလို–မငွးကလှုပရွှားပေးလိုကွ” လို့ပှောလာလို့ မိမိတဈယောကွ ဝလငွေးမကှနွှာနား ဖငပွေးကာခှ တကလွိုကသွညွ။ ဝလငွေးက လှာလေးထုတထွားပေးပှီး လှလှဌေးကဖငကွို လှုပရွမွူကာ စောကပွတနွဲ့လှာကို ပှတတွော့သညွ။ ဒီတခါ လှလှဌေးက အာဂေါငထွဲထိ မထည့ဘွဲ ဒဈကိုသာ စုပလွိုကဒွဈနားက အသားနုလေးထိသာ နှုတခွမွးနဲ့ဆောင့လွိုကလွုပပွှီး လီးကှီးကို ဗိုကပွေါလွှနခွကှာ တဆတဆွတနွဲ့ မနာ့တနာသှားနဲ့ ကိုကနွသညွေ။ လီးကပှနတွောငလွာပှီး ထောငလွာသညွ။ လှလှဌေးက ဂှငွးထုပေးနရငွေး.. “မိမိ–လာသူငယခွငွှး -မငွးအပေါကွနလေိုကွ” “အူးဟူးဟူး–အို–အီးဟီး” နဲ့မိမိငှိမကွသှှားတော့သညွ။ ကိုယတွိုငလွှုပရွှားပှီး ကိုယ့စွိတကွှိုကသွလိုလုပယွူလိုကရွလို့ မိမိအရမွးကောငွးသှားသညွ။ သူငှိမနွရောကနေ ခါးကိုဝိုကကွာ လှည့မွိနရငွေး စောကဖွုတထွဲက အယားမပှဘေဲကောငွးနသညွေ။

လှလှဌေးလညွး ဖငကွိုခါရငွး ဝလငွေးလှာနဲ့စောကစွိကို ထိမိလှနွးလို့ စောကဖွုတတွဈခုလုံးယားပှီးအရသာတှေ့နရှောသညွ။ “သားတီခယှကွို–ခုနလို–စုပပွဈလိုကွ” ဆိုဖငကွိုကှှပေးလိုကသွညွ။ ဝလငွေးကလညွး စောကစွိကို သူနှုတခွမွးထဲပါလာတဲ့အထိ ဖိစုပပွဈလိုကသွညွ။ “အအ–အို–အီး-မလှတနွဲ့–အူး–ရှှီး- ကောငွးလိုကတွာ ကလေးရယွ” ဆိုလှလှဌေးလညွး စောကဖွုတကွယားပှီး အကှောတဈထောငစွိမ့သွှားရှာသညွ။ “အငွးဟငွး–မိ–ဖငပွှီးရငွ ကိုယ့အွလှည့ပွေးအုံးကှာ” လို့လှမွးပှောသညွ။ မိမိလညွး ဘာဂှာအမှုတခွံရာကနေ လီးနားမှာသှားခှပှီး ဆောင့ခွလှိုကသွညွ။ ဗှဈကနဲ နာကငှမွှုနဲ့ အကောငွးရောထှေးသှားသညွ။ မိမိက အတှေ့အကှုံမရှိတော့ သူလုပတွတသွလိုဘဲ လှုပရွှားလိုကသွညွ။ လှလှဌေးက မိမိနရောကို ဝငယွူပှီး ဖငကွိုခါကာ စောကပွတအွယကခွံပှနသွညွ။ ဝလငွေးက ဘာမှမလှုပရွှားရပမေဲ့ လှာရောလီးရော အလုပလွုပရွနသညွေ။ မိမိစောကရွညတွှကေ ထိနွးမနိုငအွောငထွှကကွလှာခဲ့သညွ။ ဆိုတောငွးဆိုလိုကသွညွ။

မိမိလညွး နှဈခှီဆကတွိုကပွှီးသှားပမေဲ့ အာမရသေး။ ဒါမဲ့လှလှဌေးကို အားနာပှီးဖယပွေးလိုကသွညွ။ ပှီးဝလငွေးဘေးမှာ လှဲအိပကွာဖကွ ပှီးနလေိုကသွညွ။ လှလှဌေးက ဝလငွေးပေါငနွှဈလုံးကို ဆှဲစိလိုကသွညွ။ မိုပေါထွောငနွတေဲ့ ဝလငွေးလီးဒဈကှီးက ပိုတငွးပှီးကှီးလာသညွ။ ဒီအထာကိုသိတဲ့သူမို့ ပုံစံခလှိုကခွှငွးဖှဈသညွ။ ပှီးသူတကခွှကာ လီးကိုကိုငပွှီး စောကဖွုတဝွမှာတေ့ပှီး ဖှေးဖှေးခငွှး ထိုငခွသှှငွးလိုကသွညွ။ “အူးဟီး–ထိလိုကတွာကှာ–အမလေး–ကလေးငှိမငွှိမနွေ –တီခယှလွိုးမယွ–မလှုပနွဲ့” ဆိုတဘှတဘွှတနွဲ့ဆောင့နွတေော့သညွ။ မိမိက လှလှဌေးစောကဖွုတကွှီးထဲ လီးကှီးဝငထွှကနွတောကို ကှည့ရွငွး စောကစွိလေးကို လကနွဲ့ ပှတဖွီးလယွူနလသညွေေ။ ပှတနွရငွေး ယားပှီးပှီးသှားပှနလွို့… “အအ-အား-အငွးအီး” ဆိုတှန့လွိနနွပှနသွေညွ။ လှလှဌေးလညွး ဝလငွေးရဲ့လှာအစှမွးနဲ့ခံစားတာမို့ ပှီးခငှလွာလို့ အတငွးဖိဆောင့ရွငွး.. “အမလေးလေး–ကောငွးလိုကတွာကှာ” ဆိုဝလငွေးကိုယပွေါမွှောကကွလှာတော့သညွ။ မိမိက သူတို့နှဈယောကရွဲ့ကိုယလွုံးကှီးတှကေို ပူဖကခွှပှီး စောကဖွုတထွဲကယားတဲ့အရှိနကွို ညှောင့ရွငွး ဖီးလယွူနတေော့လသညွေ။ သူရဲ့ ပထမဆုံး ကာမအတှေ့အကှုံမှာပငွ သရီးဝ◌မွး အတှေ့အထိနဲ့ အရသာထူးကဲနရတေော့သညွ…..ပှီး။