သူများစာအုပ်တွေတင်နေတာများပြီ ကိုယ့်အကြောင်းလေးပဲ ကိုယ်ပြောမယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃နှစ်လောက်ကပေါ့.။ဖြစ်တာ ပြောပါတယ်။ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ တစ်ဝမ်းကွဲပေါ့။ အသက်က သိပ်မကွာဘူး။ သူက အဲ့တုန်းက ၁၀တန်း။ ကျနော်က တက္ကသိုလ်တက်နေတာပေါ့။ သူ့အဖေက မလေးမှာအလုပ်လုပ်နေတာ။ အမေနဲ့ ၂ယောက်ထဲနေရတာပေါ့။ ကျနော်က ကျနော့်ညီမကိုအမြဲ စာပြပေးနေကျ။ သူ ၃ တန်းလောက်ထဲကစပြီး ၁၀တန်းထိ ကျနော်ပဲ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်ခဲ့တာ။ ၁၀တန်းကျတော့ သူကျူရွှုင်တွေဘာတွေတက်ခွင့်ရတယ်။ကျတော်က ဂိုက်ပေါ့။ မှတ်မှတ်ရရ အဲ့နေ့က သီတင်းကျွတ်။ ကျောင်းဆယ်ရက်ပိတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကျူရှင်က စာမေးပွဲဖြေရမယ်ဆိုတော့ သူ့ကို ညလုံးပေါက် သင်ရတာပေါ့။ ကျတော်လည်း အဒေါ့်အိမ်သွားအိပ်ရတာပေါ့။ သီတင်းကျွတ်ကာလဆိုတာ ၁၀တန်းကျောင်းသားတိုင်းအတွက် ရုန်းကန်နေရတဲ့အချိန်ပဲလေ။
စာတွေကလည်းများ ဖိအားကလည်းများဆိုတော့ အကုန်ကြိူးစားနေတဲ့အချိန်။ အဲ့နေ့ညက အမျိုးတစ်ယောက် မင်္ဂလာဆောင်တော့ သူ့အမေက သွားကူလုပ်ပေးတယ်။ အိမ်မှာ သူနဲ့ကျနော်၂ယောက်တည်း။ အဲ့အချိန်အထိ စိတ်ရိုင်းတွေမဝင်သေးပါဘူး။ ဒါပေမယ့် သူကမေးတယ်။ ‘ကိုကြီး မင်္ဂလာဆောင်ကြရင် ဘိုင်အိုထဲကလို လုပ်တာပေါ့နော် ဟီဟီ’ဆိုပြီး။ အဲ့စကားလည်းကြားရော ညီတော်မောင်က ထောင်းခနဲမတ်လာကော။ ကံဆိုးတာက အတွင်းခံဝတ်မလာမိဘူး။ ပုဆိုးကြီးနဲ့ ထိုင်ရာကမထပဲနဲ့ ခေါင်းပိတ်ခေါက်လိုက်။ ဒီကလေးမ ကလေးလိုမနေဘူး ဆိုပြီး ဆူပြီး စာလုပ်ခိုင်းထားပြီး သေးပေါက်ဖို့နောက်ဖေးထွက်လာခဲ့တယ်။ အဲ့တော့မှ ဒုက္ခရောက်တာ သေးပေါက်ပြီးပေမယ့် လီးတောင်တာက မကျသေးဘူး။ ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့။ အိမ်သာဘေးက ရေကန်ဘေးမှာလှမ်းထားတဲ့ စကပ်လေးတွေလည်းမြင်ရော ခွေးစိတ်က အဲ့တော့မှပေါက်လာတော့တာ။
စကပ်လေးတစ်ထည်ကို အသာရုတ်ပြီးတော့ လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ ဂွင်းတိုက်နေမိတယ်။ ကိုယ်ဘာလုပ်လို့လုပ်မိမှန်းလည်းမသိဘူး။ အညို့ခံထားရသလိုပဲဗျာ။ အဲ့ဒီအချိန်ဘာလာတာားတားရမယ်မထင်ဘူး။ လူစိတ်တွေလည်းပျောက်သွားတယ်။ ဂွင်းတိုက်လို့ သိပ်မကြာပါဘူး ၈ချက် ၁၀ ချက်လောက် ဆောင့်ပြီးပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတော့မှ လူစိတ်ပြန်ဝင်လာရော။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးမှာလည်း လရည်တွေ ပေကုန်ရော။ အဲ့တော့မှခေါင်းပူတာ။ အဒေါ်က ယောကျာ်းမရှိတော့ပေမယ့် လရည်နံံ့တော့ သိမှာလေ။ ညီမရဲ့ အတွင်းခံမှာပေနေတဲ့လရည်တွေကို အမြန်ရေလောင်းပြီးဆေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ခပ်တည်တည်ပဲ အိမ်ရှေ့စာသင်ဝိုင်းကို လာပြီး စာထိုင်မေးတယ်။ ညီမလေးက တော့ပြုံးစိစိနဲ့ ဘာကိုသဘောကျနေလည်းမသိဘူး။ အဲ့အရွယ်မြီးကောင်ပေါက်မလေးတွေက အမြဲအဲ့တိုင်းပဲဆိုတော့ သိပ်သတိမထားမိဘူး စာဆက်သင်နေုလိုက်တယ်။
ည၁၀နာရီလောက်ကျတော့ အဒေါ်ကပြန်ရောက်လာတယ်။ အဒေါ်ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ ကျနော်လည်းစက်ဘီးလေးယူပြီးပြန်လာတယ်။ နောက်နေ့ ညနေ စာသွားသင်တော့မှ ညီမက ‘ကိုကြီး…လျော်တာပြောင်လည်းမပြောင်ဘူး ် ခိ’ဆိုပြီး စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ မေးတယ်။ ကျနော်လည်း ကြက်သီးမွေးညှွုင်းတွေထပြီး ခေါင်းတွေကြီးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လူကြီးဆိုတော့ ခပ်တည်တည်ပဲ။ ‘အော် နင့်ဘောင်းဘီလား အေးလေ ငါရေအိမ်က အထွက်လက်ဆေးရင်းနဲ့ အဝတ်တန်းတိုက်မိတာ ပြုတ်ကျသွားလို့ ပြန်ဆေးပေးထားတာ’ ယုတ္တိမရှိတာတော့ သိတယ်။ မတတ်နိုင်ဘူးလေ ပါးစပ်ထဲရှိတာလျောက်ပြောရတာပဲ။ ‘ဒါဆို အနံ့တွေက ဘာနဲ့တွေတုန်း ဟွန်း ကိုကြီးနော် မေမေနဲ့တိုင်ပြောမယ်’ဆိုပြီး ထကောက်ပါလေရော။ အဲ့တော့ မှပြေးပြီး ကိုယ့်ညီမကိုယ်တောင်းပန်ရတာ။ ညီမလေးရယ် ကိုကြိးမှားပါတယ် စိတ်ကထ နေလို့ ဂွင်းတိုက်မိတာပါကွာ နော် မတိုင်ပါနဲ့ ညီမလေးကလိမ္မာပါတယ်ဆိုပြီး ပခုံးလေးကိုင်ရင်း ပြောတာပေါ့။
ဒါပေမယ့် သူက အူကြောင်ကြောင်ပြန်ကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ ‘ဂွင်းတိုက်တယ်ဆိုတာ ဘာကြီးလည်း ကိုကြီး’တဲ့။ အဲ့တော့မှ စကားလွန်သွားမှန်းသိတယ်။ သူက အဖြူထည်လေးလေ။ဘာမှသိတာမဟုတ်ဘူး။ ‘ဟီ..ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ။ လာထိုင်စာလုပ်မယ်’လို့ပြောပေမယ့် သကောင့်သားမက- ‘ ဟင့်အင်း မရဘူး။ပြောပြရင်ပြောပြမပြောပြရင် မေမေနဲ့တိုင်ပြောနဲ့ဆိုပြီးရစ်ပါလေရော။’ ကြံရာမရတဲ့အဆုံး ရှင်းပြလိုက်ရတယ်။ တစ်ကိုယ်ရည်အာသာဖြေတာဖြစ်တဲ့အကြောင်း စိတ်ရိုင်းဝင်သွားတာဖြစ်ကြောင်း။ အဒေါ်နဲ့မတိုင်ဖို့ကောပြောရပါလေရော။ အဲ့တော့မှ ပိုဆိုးကော။ဘယ်လိုလည်းလုပ်ပြတဲ့။ အဲ့တော့မှ ထိန်းထားတဲ့စိတ်က ထလာရော။ ကိုယ့်ညီမကိုယ်ဆိုပေမယ့် ၂ယောက်တည်း အိမ်ထဲမှာ။ ပြောနေတာကလည်း စိတ်ထစရာတွေဆိုတော့။ လာအခန်းထဲလာ ဆိုပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားပြီး ပုဆိုးကိုဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ပြတယ်။
အဲ့မှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မချွတ်ရသေး…လီးက တောင်နေတော့ ဖောင်းဖုဖုကြီးဖြစ်နေတာပေါ့။ အဲ့တော့ ညီမက ဆက်ပြောတယ်။ လုပ်ပြလေတဲ့။ ဟုတ်ပြီဆိုပြီး အတွင်းခံကို ချွတ်လည်ချွတ်လိုက်ရော ရမ်းတမ်းတမ်းကြီးထွက်ချလာပါလေတယ်။ ဟယ်..အကြီးကြီးပဲတဲ့။ ကျနော့်လီးကသိပ်တော့မကြီးပါဘူး။ ဒါပေမယ့်သူ့အတွက်တော့ ပထမဆုံးမြင်ရတဲ့လီးလေ။ သူရှက်သွားတယ်။ တော်ပြီကိုကြီး ပြန်ဝတ်တော့ဆိုပြီး။ ကုတင်ပေါ် အရုပ်ကြိုးပြတ် ုထိုင်ကျသွားတယ်။ အဲ့တော့မှ လူက ရွဲ့ချင်လာတာနဲ့။ ဟဲ့ကြည့်မယ်ဆိုလာလေ ဒီမှာကြည့် ဂွင်းတိုက်တယ်ဆိုတာ ဒီလို လီးကို ဒီလိုလေး ဒီလိုလေးဆိုပြီး သူ့မျက်နှာနား သွားပြီးလုပ်ပြတယ်။ သူလည်း ပထမတော့ ရှက်နေသေးတယ်။နောက်ကျတော့ ငိုက်ကျနေတဲ့ခေါင်းက မော့ကြည့်ပြီးတော့ ဇတ်ခနဲ့ ကျနော့်လီးကို ပစ်ကိုက်ပါလေရော။ အဲ့တစ်ခုကျနော်မပြောရသေးဘူး သူက ငယ်ငယ်လေးထဲက အသေကိုက်တာ။
ရန်ဖြစ်ရင်လည်းကိုက်တယ်…. စချင်ရင်လည်းကိုက်တယ် အခုက သူ စချင်လို့ပါ။လီးကို ဖြတ်ကိုက်တာ အား ခနဲဖြစ်သွားတယ်။နောက်တော့မှ ကိုက်ချင်ဦးဆိုပြီး ခေါင်းနောက်က ကိုင်ပြီးဆေင့်ထည့်လိက်တာ အာခေါင်ကိုထောက်သွားပြီးဝူးဝူးဝါးဝါးဖြစ်သွားတယ်။ အဲ့တော့မှ လူကို ရိုက်ရောဝူးဝူးနဲ့။ ဘယ်ရမလည်း ငါ့ကိုကိုက်တဲ့ ဟာမလေးဆိုပြီး ပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ လျာလေးတွေနဲ့ လီးနဲ့ပွတ်သတ်သွားတိုင်းလူက ပြီးချင်သလိုလိုဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဆောင့်ပေးနေလိုက်တာ ၅ ချက်၆ချက်လောက်နဲ့ လရည်တွေက သူ့ပါးစပ် အပြည့်ထွ့က်သွားပါလေတော့တယ်။ ညီမလေးပါးစပ်ထဲမှာ သုတ်ရည်တွေဝင်သွားကော ပျို့ခနဲ့ဖြစ်ပြီး ညီမလေးဝူးဝူးဖြစ်ကော။ အဲ့တာနဲ့သူ့ပါးစပ်ထဲကလီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးနားက ရေဘူးကိုလှမ်းပစ်ပေးလိုက်တယ်။ မျိုချဆိုပြီး။ မျိုချခိုင်းတယ်။ညီမလေးလည်း မထူးဇာတ်ခင်းတယ်ထင်ပါရဲ့ မျိုချလိုက်တယ်။
နှုတ်ခမ်းဘေးကနေကျလာတဲ့သုတ်တွေကိုတော့ ကျနော့် လက်ဖဝါးနဲ့ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်ကလည်း ကျနော့် ညီမလေးရဲ့ နို့အုံလေး၂ခုကို အပေါ်က မိုးကြည့်နေသလို ကျနော့်ရဲ့ လီးရှည်ရှည်ကြီးကို ညီမလေးကလည်း မခို့တရို့ပြန်ကြည့်နေတယ်။ ၁ချီပြီးသွားပြီဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ညီမရဲ့ပါးစပ်ကို ဆောင့်လိုးထားတာဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ကို တန်းခနဲ တန်းခနဲ ပြန်ထောင်မတ်လာစေတယ်။ နှစ်ယောက်သား ဘာလုပ်ရမှန်းမသိသေးခင်မှာ သူ့ရဲ့ ကုတင်ခေါင်းရင်းက နာရီက ၅နာရီထိုးပြီဖြစ်တဲ့ အကြောင်း အသံ၅ချက်မြည်ပြီး အချက်ပေးတယ်။ အဲ့တော့မှ သူက ‘ဟာ.. ကိုကြီး သမီး ၅နာရီကျရင် မြန်မာစာ ကိုကြီးဆီမှာ ဖြေရမယ်လေ’ဆိုပြီး ထပြေးဖို့ပြင်တယ်။ ကုတင်ပေါ်က သူထထချင်း ကျနော်လည်း သူ့ချိုုင်းကနေမပြီး ကုတင်ပေါ်ကို ပွေ့တင်လိုက်တယ်။ ‘ ဒီလိုရမလား ညီမလေးရာ ‘ ဆိုပြီး သူ့ရဲ့ ထမိန်ကိုဖြည်ပြီး မချွတ်ပဲနဲ့ ခေါင်းဝင်လျိုလိုက်တယ်။
အဲ့တော့မှတွေ့တာ မနေ့က အတွင်းခံလေး သူဝတ်ထားတာပဲ။ အတွင်းခံကလည်း စောက်ဖုတ်ကထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေနဲ့စိုရွဲနေတာပဲ။ ကျနော်လည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ဆီးခုံလေးကို ဘယ်ဖက်လက်နဲ့ ဖွဖွလေးပွတ်ပေးနေတယ်။ အတွင်းခံကို မချွတ်သေးပဲညာဖက်လက်ကလည်း စောက်ဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းလေး ကို လက်လေးချောင်းနဲ့ အထက်အောက် စုန်ဆန် ဆွဲပေးနေလိုက်တယ်။ သူ(မ)ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကိုလည်း ပါးစပ်နဲ့စုတ်ရင်း လျာနဲ့ယက်ရင်းပေါ့။ ၂မိနစ်လောက်လုပ်ပေးနေရင်း အားမရတာနဲ့ထမိန်ကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ညီမလေးရဲ့ မျက်နာဟာ နီမြန်းနေတာပါပဲ။ ညီမလေးရဲ့ အတွင်းခံကို အသာချွတ်လိုက်ပြီး လျာနဲ့ အဖုတ်ထိပ်က အစိလေးကို မထိတထိလေးတို့ပေးလိုက်ရော ‘ကိုကြီး ဘာတွေလုပ်နေတာလည်းး..အား…ဘုန်းတွေနိမ့်ကုန်တော့မှာကွာ…..အင်း’ဆိုပြီး အသံမျိုးစုံထွက်လာပါရော။
အစိလေးကို စုပ်လိုက် အကွဲကြောင်းလေးကို လျာလေးနဲ့လျက်လိုက်လုပ်ရင်း လက်ကလည်း တင်ပါးနှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဖြစ်ညှစ်ပေးနေတာပေါ့။ ကောင်မလေး ထွန့်ထွန့်လူးရင်းနဲ့ ၃မိနစ်လောက်နဲ့ အရည်တွေ ဒလဟောထွက်ကျလာတော့တယ်။ ”အား..ပြီးပီ ကိုကြီး အ အ”ဆိုပြီးတော့ အော်ရင်း ကျနော့်ကျောကုန်းကို ကုတ်ခြစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ “အင်း…အား…ကောင်းတယ်..။ ကိုကြီး ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း အိုး” ဒေါ်ပုံ့ပုံ့ အိမ်ရှေ့တံခါးက အဝင် ကြားလိုက်ရသောအသံဖြစ်သည်။ အသံကြားကြားချင်း ခေါင်းတွေခဲသွားသည်။ သမီးရဲ့ အခန်းထဲက လာသည့်အသံကြောင့် ကမ္ဘာကြီးလည်နေတာပိုမြန်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ ဒေါ်ပုံ့ပုံ့ အကြောင်းပြောပါဦးမည်။ ဒေါ်ပုံ့ပုံ့သည် ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ၁ရနှစ်ထဲက ချစ်သူနှင့်လိုက်ပြေးးပြီး အိမ်ထောင်ကျလာခြင်းဖြစ်သည်။ အသက်၁၈မှာ တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေး နွယ်ချည်ကို မွေးသည်။
ပုံ့ပုံ့တို့ လင်မယားမှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် အိမ်ထောင်ကျသောကြောင့် အဆင်မပြေကြပေ။ တစ်ပတ် ၄ရက်လောက်က ရန်သတ်နေကျပင်။ ယောကျာ်းကောမိန်းကကော ၂ဖက်မိဘ သဘောမတူသောကြောင့် ဒုက္ခဆင်းရဲကို ဒူပေဒန်ပေခံနေခြင်းသာဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သူတို့လင်မယားသည် အိမ်ထောင်သက်၁နှစ်မှာပင် ကလေးတစ်ယောက်ရသည်။ ဒီကလေးမလေး သူတို့လင်မယား ဖြစ်သမျှပြသနာတိုင်းအားပြေလည်စေသည်။ ကွဲဖို့ကွာဖို့အထိဖြစ်လာတိုင်း သမီးမျက်နှာပြန်ကြည့်နေရသောကြောင့် နွယ်ချည်ဟု ပုံ့ပုံ့ကပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေးမို့တုန်နေအောင်ချစ်သည်။ သူဌေးသားဘဝကနေ ကန်ချခံလိုက်ရသော ယောကျ်ားဖြစ်သူတောင်မှ သမီးရှေ့ရေးအတွက် နွယ်ချည်၈တန်းကတည်းက နိုင်ငံခြားသွား အလုပ်ကြမ်းလုပ်နေသည်။ အခုဖြစ်ရပ်ကြောင့် ဒေါသတွေမိုးပြိုသလို ဒေါ်ပုံ့တစ်ယောက် ပေါက်ကွဲရသည်။
ငါ့သမီးလေး လိမ္မာလှ လိမ္မာလှနဲ့ အခန်းထဲမှာ ဘယ်ကအကောင်နဲ့ ခွေးဇာတ်ခင်းနေသည်မသိ။ ဒေါ်ပုံ့ ထမိန်တိုတိုဝတ်ကာ အိမ်ထဲသို့ဝင်ချလာသည်။ အခန်နားအရောက်တွင် “အား ပြီးပြီ ကိုကြီး ပြီးပြီ “ဟူသော သမီး၏ ဏှာသံပါပါ စကားကိုကြားလိုက်ရသည်။ ဒေါ်ပုံ့ ဝုန်းဒိုင်းကြဲသောင်းကျန်းပစ်ချင်သည်။ သို့ရာတွင် အရင်ဆုံး သူတို့မရိပ်မိအောင် သမီးအခန်းနှင့်ဘေးချင်းကပ်လျက် သူမတို့လင်မယား အခန်းထဲမှနေကာ ထရံပေါက်ချိုးပြီး ချောင်းကြည့်လေသည်။ “ဟာ.. ဒီကောင် လေး… “ဒေါ်ပုံ့ စွံ့အသွားသည်။ ခုနက ဖြစ်နေသောဒေါသတွေလည်း ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ပျောက်သွားသည်။ သားတစ်ယောက်ကဲ့သို့ ယုံကြည်ချစ်ခင်ရသော တူတော်မောင်က မိမိ၏ ချစ်လှစွာသောသမီးလေးအား စောက်ဖုတ်ဖြဲကာ လျက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မြင်ကွင်းကိုမမြင်ခင်က ဖြစ်ခဲ့သော ဒေါသတွေပျောက်ပြီး အားငယ်ခြင်း လောကကြီးအပေါ်အယုံကြည်နည်းခြင်း။
မိမိ ချစ်ခင်ယုံကြည်သူတို့က သစ္စာဖောက်ခံရသော ခံစားချက်များ ဖြင့် ဝမ်းနည်းပက်လက်ဖြစ်မိနေသည်။ ထိုစဉ် တူတော်မောင် ကျော်နိုင်ထံမှ ” ညီမလေး ပေါင်ကားလိုက် ညီမလေးကို ကိုကြီးလိုးတော့မယ်”ဟူသော တစ်တစ်ခွခွ စကားသံကြီးအား ကြားလိုက်ရစဉ် ဒေါ်ထွေးတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းကြွလာလေတော့သည်။ ဒေါ်ထွေးသည် သွေးဆုံးနေသော အဖွားကြီးတစ်ယောက်မဟုတ် ၁၈နှစ်မှာ ကလေးရပြီ ၃နှစ်လောက် လိင်မဆက်ဆံရသေးသော ငယ်သွေးမကုန်သေးသော မိန်းမတစ်ယောက်သာဖြစ်သည်။ သူမအသက်မှာ ၃၂နှစ်သာရှိသေးသည်။ ဒီစိတ်တွေကုန်သေးသည်မဟုတ်။ အခုလည်း မိမိသမီးကို မိမိတူက ပေါင်ဖြဲကာ လိုးမည့်အကြောင့်ကိုနားနဲ့ဆတ်ဆတ်ကြားပြီးပြီးချင်း အဖုတ်မှာ ကြွလာသည်။ မိမိကိုယ်ကိုလည်း ရှက်မိသည်။ မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေရင်း သမီးလေး၏ အဖုတ်လေးထဲသို့ တူတော်မောင်က လီးထိပ်လေးကို တင်ရင်း စွပ်ခနဲထည့်လိုက်သည်။
သမီး၏ ဖင်လေးကော့တက်လာကာ “အ”ဟူသောအသံလေးထွက်လာသည်။ တူတော်မောင်က “ညီမလေး နာလား နာရင်မလုပ်တော့ဘူးနော်”ဆိုတော့ သမီးက “ရပါတယ်ကိုကြီးရယ် လိုးသာလိုးပါ” တဲ့။ ဒီသမီးတော်တော်ယွသည။် တွေ့ဦးမယ် ပြီးမှ တတောင်လောက်ရှိတဲ့သခွားသီးထိုးထည့်ဦးမယ်။ အခုတော့ဆက်ကြည့်နေမိသည်။ လီးထိပ်ဖျား စိုက်ဝင်နေသော သမီးအဖုတ်အား ကြည့်နေရင်း ဒေါ်ပုံ့ အဖုတ်ကြီးမှာ အတွင်းခံနှင့်မဆန့်တော့အောင်ဖောင်းကြွလာသည်။ ဒေါ်ထွေး မြင်ကွင်းကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်ရင်း ထမိန်ကိုချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ထွေးထမိန်ချွတ်ပုံမှာရယ်စရာတော့ကောင်းသည်။ ကြည့်ပါလေ..ကုတင်ပေါ်မှ နေကာ ထရံပေါက်မှနေပြီး လေးဖက်ထောင်ချောင်းကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးဖောင်းလာသဖြင့် ထမိန်ချွတ်တော့လည်း လက်နောက်ပစ်ပြီး ထမိန်ကို ဆွဲချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ဒေါ်ထွေးမှာ တခြားမိန်းမတွေလို ပိန်ညောင်ရိုးမ မဟုတ်ပေ။
စည်ပိုင်းကြီးလည်းမဟုတ်ပေ ဆိုဒ်က ၃၁.၂၄.၃၆ ဆိုဒ်ဖြစ်သည်။ ထမိန် ချွတ်လိုက်သော် ဖင်လုံးကြီးကပြူးခနဲပေါ်လာသည်။ အတွင်းခံကိုချွတ်တော့ အတော်လက်ဝင်နေသည်။ လက်ဝင်တာပေါ့ ဖင်ကြီးတဲ့မိန်းမပဲ ပုံမှန်ချွတ်တာတောင်မနည်းချွတ်ရတာ။ လေးဘက်ကုန်းအနေထားကို မပြင်ပဲနဲ့ မရရအောင်ချွတ်နေတော့ ချွတ်မရဖြစ်နေသည်။ ဖင်က ကုန်းလိုက် ကွလိုက်နဲ ဒေါ်ထွေးတစ်ယောက်ဒုက္ခတွေ့နေတော့သည်။ ကံဆိုးသည်မှာ ဒေါ်ထွေးဒေါသတကြီး အခန်းထဲဝင်လာစဉ်မေ့သွားသည်က ပြူတင်းးပေါက်တံခါးပိတ်ဖို့ဖြစ်သည်။ ဒေါ်ထွေးတို့ အိမ်ဘေးမှာ တစ်ကိုယ်တည်းသမား လူပျိုကြီး အေးမောင် နေသည်။ အမှန်ကအေးမောင်သည် လူပျိုကြီးမဟုတ် လူပြိုကြီးဖြစ်သည်။ ဏှာအလွန်ထန်သည်။ ညည ဖာများခေါ်ခေါ်ချနေကြဖြစ်သည်။ ဏှာကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ရင် အလွန်အကြံကြီးသည်။ ဒေါ်ထွေးတိုမိသားစု ဘေးအိမ်ကို ပြောင်းလာသည် သိသိချင်း။
သူ၏ ၂ထပ်အိမ်ကို အပေါ်ထပ်ပြူတင်းပေါက်များအား တန်ဖိုးကြီး တစ်ဖက်မြင်မှန်များပြောင်းတပ်ထားသည်။ နွယ်ချည်ရေချိုုးတိုင်းချောင်းနေကြဖြစ်သည်။ ဒေါ်ထွေးအခန်းကိုလည်းသူအိမ်ပေါ်ထပ် တက်ကြည့်ရင်မြင်ရသည်။ ထို့ကြောင့် ဒေါ်ထွေးမှာ ပြူတင်းတံခါးအား ဂရုတစိုက်ပိတ်လေ့ရှိသည်။ ကုတင်ဘေးတွင် ပြူတင်းပေါက်ရှိသည်။ ပြူတင်းပေါက်တွင် အေးမောင်မျက်လုံးရှိသည် ဟူသော အသိကြောင့် အလွန်ပူသော ညများမှာပင် တံခါးဖွင့်မအိပ်ရဲ။ ရေမိုးချိုးပြီးရင်လည်း အဝတ်အစားလဲဖို့တံခါးအရင်ပိတ်ရသည်။ အိမ်က ငွေကြေးခက်ခဲသောကြောင့် ခြံထဲမှရေစည်ကို သွပ်လေးသာကာထားနိုင်သည်။ ယခုတော့ ပြူတင်းတံခါးပိတ်ဖို့မေ့သည့်အပြင် ပြူတင်းပေါက်ဖက်သို့ ဖင်ကြီးထောင်ကာ ကော့လိုက် ကုန်းလိုက်နဲ့ အေးမောင် အကြိုက်ဖြစ်နေတော့သည်။ အေးမောင်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း ဘိုင်နိုကူလာ ခေါ် အေဝးကြည့်မှန်ဘီလူးကို သင်္ဘောတက်ထဲကဝယ်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
မှန်ဘီလူးတစ်လက်နဲ့ အေးမောင် အခုတော့ ဒေါ်ထွေးရဲ့ အောက်ပိုင်းနဲ့ အနောက်ပိုင်း အလှကို ခံစားရင်း ဂွင်းတိုက်နေလေတော့သည်။ ဒေါ်ထွေးတစ်ယောက် ဖင်တုံးကြီး ကော့ကာ လန်ကာနှင့် အတွင်းခံချွတ်နေတုန်း။ အနောက်မှ ပူပူနွေးနွေးအတံကြီးကို သွားစမ်းမိလေသည်။ လက်နောက်ပစ်ရင်း ထိုအတံကြီးအား ဖျစ်ကြည့်လိုက်ရာ တဒုတ်ဒုတ်နှင့်လှုပ်နေသည်။ ဒေါ်ထွေးတစ်ယောက်လည်း ယောကျာ်းတစ်ယောက်၏ လီးတံကြီးမှန်း သိလိုက်ကာ နောက်လှည့်ကြည့်ရန် အပြင် လက်အား ချိုးထားသည်။လက်ချိုးသည်ဆိုမှာ လက်အနောက်ပစ်ကာ လှုပ်မရအောင် ပင့်တင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ယောကျာ်းလေးများ ငယ်စဉ်က အချင်းချင်းစရင်းနောက်ရင်းလုပ်ဖူးကြသည်- စကားချပ် ဒေါ်ထွေး ရုန်းလိုက်တိုင်း ရုန်းလိုက်တိုင်း လက်က အောင့်ခနဲ နာသည်။ သို့သော်လည်းမအော်ရဲ။ လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ လေးဘက်ကုန်းတာ အတော်ကြာသွားသဖြင့် ခွေကျသွားကာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်သလိုဖြစ်သွားသည်။
ဘေးခန်းမှ သမီး၏ ” အား..အား.အ…ကောင်းတယ် အကို လိုးလိုး “ဟူသောအသံသည်လည်း နားထဲသို့ တောက်လျောက်ဝင်လာနေသည်။ ထိုစဉ်မိမိ၏ တင်ပါးပေါ်သို့ လီးတန်ကြီးအား တင်ထားသည်ကိုသိလိုက်ရသည်။ အနောက်မှလူသည် ဒေါ်ထွေးနားနားကပ်ပြီး “အော်ချင်အော်လိုက်လေ. . .မအော်ချင်ရင် လိုက်ခဲ့”ဟုတိုးတိုးလေးကပ်ပြောသည်။ ဒေါ်ထွေးဘာပြန်ဖြေရမှန်းမသိ။ ထိုလူမ.”လိုက်ခဲ့မယ်ဆိုခေါင်းငြိတ်စမ်း.. .”ဟုပြောရင်း ဒေါ်ထွေး၏လက်အား ဖိတွန်းလိုက်သည်။ နာကျင်လှသဖြင့် ခေါင်းကို တရစပ်ငြိတ်လိုက်မိသည်။ ထို့နောက်တွင်မူ ထိုသူသည် ဒေါ်ထွေး၏ အတွင်းခံကို အသာအယာချွတ်လိုက်သည်။ ဒေါ်ထွေးမှာ အပေါ်ပိုင်း ရင်ဖုံးအကျီၤနှင့် အောက်ပိုင်း ဗလာဖင်ပြောင် စောက်မွေးတစ်ထောင်ထောင်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်ထွေးအား ကုတင်ပေါ်မှထခိုင်းကာ ဖင်ပြောင်နှင့် ရေချိုးရာနေရာ ရေစည်နားသို့ခေါ်သွားသည်။ ဒေါ်ထွေးတို့ ခြံထဲတွင်ပင်ဖြစ်သည်။ သွပ်များဖြင့်ကာထားသော်လည်း အောက်ခြေကလွတ်နေသဖြင့်ခြေထောက်ကိုတော့မြင်ရသည်။
ရေစည်းနားရောက်မှကြည့်လိုက်ရာ ဘေးအိမ်မှ တဏှာရူးကောင်အေးမောင်မှန်းသိလိုက်ရသည်။ ဒေါ်ထွေး ရှက်စိတ်ကြောင့်မျက်နှာများနီမြန်းနေသည်။ “မရှက်ပါနဲ့ ထွေးရယ်… ကို က ထွေးကို ဟိုးအရင်ထဲက စိတ်ထဲမှာ ကြိတ်လိုးနေတာပါကွယ် ဟဲဟဲ”ဆိုပြီး.. ပုဆိုးကြီးအား ပုံကခနဲ ချွတ်ချလိုက်သည်။ အလို…. ၈လက်မနီးပါးရှည်သည့်လီးကြီးမှာ ဖုပိတ်တွေနှင့် အစိအစိတွေကောပါသေးသည်။ လုံးပတ်မှာ ကလေး လက်သီးစုတ် လောက်ရှိသည်။ လီးကြီးကိုကြည့်နေရင်ခုနက အထွတ်အထိတ်ရောက်နေသော ကာမစိတ်သည် ဗြန်းခနဲကွဲကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များစိမ့်ထွက်လာသည်။ အေးမောင်သည် လိုးနေကျကောင်ဖြစ်သည့်အတွက် ဒေါ်ထွေး အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီကိုသိသည်။ သို့ရာတွင် တက်မလိုးသေးပေ။ ဒေါ်ထွေးအားရေစည်ပေါ်သို့မတင်လိုက်သည်။ ရေစည်မှာ ခါးတစ်ရပ်ပဲရှိသည့်အပြင် သစ်သားအဖုံးဖုံးထားသည်။ ရေစည်ပေါ်တွင်ကားကားလေး တစ်တီတူးလိုဖြစ်နေသော ဒေါ်ထွေးအား ကြည့်နေရင်း။
လီးကြီးကို စောက်ဖုတ် ထိပ်ဝတွင်တေ့လိုက်သည်။ လီးထိပ်ဖျားကို စိုစွတ်စွတ်ဖြစ်သွားသော စောက်ဖုတ်အထိအတွေကြောင့် လီးကြီးမှာ ပိုလို့ကြီးလာသည်။ ဒေါ်ထွေးစောက်ဖုတ်ကြီးအား လက်ညိုးနှင့်လက်လခယ်၂ခုပေါင်းကာ ဖြဲပြီး စောက်စိတည့်တည့်တွင်လီးကိုတေ့ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင် ဒေါ်ထွေး၏ စအိုအဝတွင် လက်မဖြင့်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ ဒေါ်ထွေး ခုနကမှ အထွဋ်အထိပ်ရောက်ထားသော ကာမစိတ်တို့သည် အစိကိုလာထိသော လီးကြီးနှင့် ဖင်ဝသို့ ပွတ်သပ်မှုကြောင့် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်နေမိသည်။ ဒေါ်ထွေးကိုယ်တိုင်မသိပေမယ့် ဖင်ကြီးကော့ကာ ကော့ကာဖြင့် လီးကြီးကိုတောင့်တနေသည်။ မည်သို့ပင် ဒေါ်ထွေးလီးကိုတောင့်တတောင့်တ အေးမောင်ကတော့ ကြောင်ကကြွက်ကို ကစားသလို ကစားးနေသည်။ လီးကြီးကို အစိထိပ်မှဖယ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်သည်။ “ဗြစ်..ဗြစ် ..စွပ်”ခနဲ မြည်သွားသည်။ ဒစ်ဖျားအထိဝင်အောင်သွင်းပြီးမှ စွပ်ခနဲ ပြန်ထုတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒေါ်ထွေး လူစိတ်ပျောက်သွားသည်။ပက်လက်လှန်နေရာမှ ထပြီး ရေစည်ပေါ်မှောက်ချလိုက်သည်။ ခြေ၂ချောင်းကိုကားပေးထားသည်။ ပါးစပ်မှလည်း “လိုးပါ အကိုအေးမောင်လိုးပါ…အကို့လီးကြီးနဲ့ ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲပြဲအောင်လိုးပါ အကို” ဟုပြောရင်း လီးကြီးကိုအတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်နေသည်။ ထိုစဉ်အေးမောင်မှ ဒေါ်ထွေးတင်ပါးအား ဖြန်းခနဲရိုက်ချလိုက်သည်။ “စောက်ကောင်မတော်တော် ယွနေတာလား..အဲ့လောက်လီးဆာနေတာလား ဟေ။ နင်က အပျက်မလား စောက်ကောင်မ”ဟု ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း မိုက်ရိုင်းစွာပြောသည်။ သာမန်အချိန်တွင် အိန္ဒြေသိက္ခာအပြည့်ဖြင့်နေခဲ့သော ဒေါ်ထွေးမှာ လီးသာသခင် လီးသာဘုရားဖြစ်နေသဖြင့် “ဟုတ်ပါတယ်..အကိုလိုးပေးပါ ကျမတောင်းပန်ပါတယ်အကို.. ဟီး..ဟီး..”ဆိုပြီးငိုလေတော့သည်။ ရှက်စိတ်ကော လိင်စိတ်ပါ ငယ်ထိပ်တက်စောင့်နေသဖြင့် လီးတရူးမဖြစ်နေလေတော့သည် အေး ဟုတ်ပြီ နင့်ကိုငါ ဖင်အရင်ချမယ်။
ပြီးရင်စောက်ဖုတ်လိုးမယ် ဖင်အရင်မချရရင်မလိုးတော့ဘူး။ကျေနပ်လား။မကျေနပ်လည်းငါပြန်မယ် ဟု အေးမောင်သည် အပိုင်ပြောသည် ဒေါ်ထွေးလန့်သွာသည်။ လက်သန်းတောင်မဝင်သော သူမ စအိုပေါက်ထဲသို့ ၈လက်မခန့်ရှိသော အအေးပုလင်းဖင်ခန့် ကြီးသော လီးကြီးဝင်မည့်အကြောင်းတွေးရင်ကျောချမ်းသွားသည်။ သို့ရာတွင်စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေတရစပ်ကျနေသည်။ အလိုးအရမ်းခံချင်နေသည်။ မရတော့ပေ….”ဟုတ်ကဲ့ပါ အကို လိုးပါ ဖင်ကွဲပါစေ လိုးစမ်းပါ..။အကို လိုးလိုး””ဟု ဆိုကာ လီးကိုင်ပြီး ဖင်ဝတေ့ပေးသည်။ အေးမောင်လည်း…. “အေး အဲ့တာဆိုထစမ်းကောင်မ”ဟုပြောပြီး ရေစည်ထဲမ ရေတစ်ခွက်ခပ်ကာ လီးနှင့် ဒေါ်ထွေးဖင်အားရေနဲ့ပဲသည်။ပြီးနောက်ရေစည်ပေါ်သို့ နဂိုအနေထားတိုင်းပြန်ထားသည်။ ဘေးမှ ဆပ်ပြာတုံးယူကာလီးကိုပွတ်သပ်ရင်း ဒေါ်ထွေးစအိုဝကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်ပေးသည်။ထို့နောက်တွင်…ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်သည် မဝင်.. ဆပ်ပြာတွေ အမြုပ်ထနေတာတောင်မနည်းထဲ့ရသည်။
ခါးကိုနှဲ့ကာထည့်သည်။ ဒစ်ဖျားလေးဝင်သွားသည်ပြန်ထွက်လာသည်။ နောက်ဆုံးအားထည့်ကာ ဖိထည့်လိုက်သည်။ “အား…”ဟူူသောအော်သံကြီးထွက်လာသည်။အေးမောင်အမြန်ပါးစပ်ကိုပိတ်လိုက်သဖြင့် ဝူးးးခနဲဖြစ်သွားသည်။ သို့ရာတွင်အိမ်ထဲမှာ ၂ယောက်က ကြားသွားသည်။” ဘာဖြစ်တာလည်း ညီမလေး..” “စိတ်မပူနဲ့ ကိုကြီး.. ဟိုဘက်အိမ်က အောကာဖွင့်တာနေမယ်.. အမြဲ အသံနဲ့ဖွင့်နေကျ လိုးစရာရှိတာလိုး” “အင်းအင်း ညီမလေး..”ဆိုပြီး ၂ယောက်သားဆက်လိုးနေကြသည်။ ရေကပြင်မှာလည်း… ဒေါ်ထွေးဖင်ထဲ လီးက ၂လက်မလောက်ဝင်နေပြီ.. ဒေါ်ထွေးဖင်ကြီးထဲ စို့ရိုက်ထားသလိုခံစားရသည်။ အေးမောင်မှာလည်း တင်းကြပ်သော ကြွက်သားတွေကြောင့်ဆက်ထိုးထည့်မရ ဆွဲထုတ်မရဖြစ်နေသည်။ ကြံရမှာသည့်အဆုံး ရေစည်အား ကိုင်ကာ အားနဲ့ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။ “အူး…’ခနဲအော်ကာ ပုံ့ပုံ့တစ်ယောက်ဖင်ကွဲသွားသည်။ သွေးတွေကျလာသည်။
ဖင်ကွဲသွားသလို စောက်ဖုတ်မှ အရည်များလည်းကျလာသည်။ ဒေါ်ထွေးနောက်၂ချီလောက်ထပ်ပြီးသွားသည်။ အေးမောင်လည်း ဖင်ထဲမှလီးကို ဆွဲထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ အရည်များ ရွဲစိုနေသောကြောင့် ချောချောချူချူဝင်သွားသော်လည်း ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးကြောင့် စောက်ဖုတ်နံရံသားများ ပွန်းကုန်သည်။ လီးကြီးမှာ သားအိမ်ကိုလည်းသွားသွားထောက်နေသည်။ ကာမအရသာ အပြည့်အဝခံစားရင်း ဒေါ်ထွေးတစ်ယောက် တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။ စောက်ဖုတ်လည်း ထပ်ကွဲကာ သွေးများကျလာသည်။ သွေးများနှင့် စောက်ရည်တို့ပေါင်းကာ ညှီစို့စို့အနံ့သည် ရေကပြင်ဝယ် ထောင်းခနဲ ထနေသည်။
ထိုသို့ဖြင့် အချက်၃၀လောက်ဆောင့်ပြီးချိန်ဝယ် ဒေါ်ထွေးလည်း ရချီလောက်ပြီးကာ မျော့မျော့ပဲကျန်တော့သည်။ အေးမောင်လည်း ပီးချင်လာသောကြောင့် ပျော့ခွေနေသော ဒေါ်ထွေးအား ရေကပြင်ပေါ်သို့လှဲချပြီး သုတ်ရည်များအား မျက်နှာပေါ်သို့ပန်းချလိုက်သည်။ ပုံ့ပုံ့မှာလုံး၀ မလှုပ်နိုင်တော့ပေ။ “ထွေးလေး..ကိုနောက်နေ့တိုင်းလာလိုးပေးမယ်နော.်.. ခုတော့သွားဦးမယ်”ဟုဆိုကာ လိုးကပစ်(လိုးပြီးပစ်ထား)လုပ်ခဲ့သည်။ ဒေါ်ထွေးမှာ သုတ်ရည်ပူများမျက်နှာနှင့်ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် အပြည့်…ပေါင်တစ်လျောက်နှင့်ရေကပင်တွင်လည်း သွေးနှင့်သုက်ရည်တို့ ရောအိုင်ထွန်းကာ အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်…….ပြီးပါပြီ။
