ေဟာ… ကိုထြန္းထြန္းပါလား၊ ဘယ္တုန္းကေရာက္လဲ…”“တပတ္ေလာက္ရွိၿပီဗ်…၊ သင္တန္းလာတက္တာ…”“ဘယ္ေတာ့ျပန္မွာလဲ…”“သဘက္ခါ…”“ဒါဆိုအေတာ္ပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္လူၾကဳံရွာေနတာဗ်၊ ခင့္ကို တေယာက္တည္းဒီမွာထားခဲ့ရမွာမို့ ေနာက္ဆံငင္ေနတုန္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေတြ႕ရေတာ့ အဆင္ေျပသြားတာေပါ့၊ ဟုတ္ဘူးလားခင္၊ခင္လည္း သန္ဘက္ခါျပန္မွာ။ ခင္ဗ်ား ဒီမွာပဲ တည္း ေနတာလား”“ဟုတ္တယ္၊ ၀မ္းဆဲဗင္းတူး၀မ္းမွာ…”“ကၽြန္ေတာ္တို့က တူးအိုသရီးနိုင္း…။ ခင္ဗ်ားေရာက္တာ ၾကာၿပီလား”“၁၅ရက္ရွိၿပီဗ်”“ကၽြန္ေတာ္တို့က ၅ရက္ရွိၿပီ။ မဆုံဘူးေနာ္။ ေအးဗ်ာ၊ အခုေတာ့ ခင့္အတြက္ စိတ္ေအးရတာေပါ့။ ဒီလို ကိုထြန္းထြန္းေရ၊ ကၽြန္ေတာ္တို့ႏွစ္ေယာက္က လာတုန္းကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။ ဒီက်ေတာ့မွကၽြန္ေတာ့္မွာ အလုပ္ေပၚလာလို့ ထိုင္၀မ္ကို ဒီေန႔ ေန႔ခင္းပဲ ကူးရေတာ့မွာ။ ထိုင္၀မ္မွာ တရက္ေနၿပီးရင္ အေမရိကကို ဆက္သြားရဦးမွာဆိုေတာ့ ခင့္ကို ေခၚသြားလို့မျဖစ္ေတာ့ဘူး။
ဒါနဲ႔ ခင္ဒီေန႔ျပန္လို့ရမလားလို့ထိုင္းအဲယားခင္းကို လွမ္းေမးေတာ့လည္း ၀ယ္ထားတဲ့ေန႔ထက္ ေစာခ်င္လို့မရဘူး၊ ေနာက္ကို ေရႊ႕ခ်င္ရင္ေတာ့ ျဖစ္တယ္လို့ ျပန္ေျပာတယ္။ ခင့္အတြက္ ဒုကၡေရာက္ေနတာေပါ့…”“ေအာ္… သဘက္ခါ တီဂ်ီနဲ႔လား။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တီဂ်ီနဲ႔ပဲဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့ကိုျမင့္နိုင္…”“ေအးဗ်ာ။ မျပန္ခင္လည္း ခင့္ကို ခင္ဗ်ား အေဖာ္လုပ္ေပးပါဦးဗ်ာ…” “စိတ္ခ်၊ စိတ္ခ်”ဇာတ္လမ္းက ထိုေနရာတြင္ စပါ၏။နိုင္ငံကား ေဟာင္ေကာင္။ ေနရာကား ရွန္ဂရီလာ ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္ႀကီး၏ဧည့္ႀကိဳစားပြဲေရွ႕မွာ။ အခ်ိန္ကား တခုေသာ ေသာၾကာ၊ မြန္းတည့္စအခ်ိန္။ ထိုနိုင္ငံသို့ အလုပ္ကိစၥႏွင့္ေရာက္ေနေသာ ထြန္းထြန္းမွာဆြမ္းခံရင္း ငွက္သင့္ရေလၿပီ။ျမန္မာျပည္ရန္ကုန္ၿမိဳ့တြင္ တၿမိဳ့တည္းေနၾကေပမယ့္ သာေရးနာေရးမရွိလၽွင္ ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္ရ၍ပ္ကာ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ဆုံျဖစ္ဖို့ တႏွစ္တခါပင္ၾကဳံရခဲ့သည့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျမင့္နိုင္တို့လင္မယားကို ေဟာင္ေကာင္မွာမွတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္လာ ဆုံရ၏။
ျမင့္နိုင္ကား လူခ်မ္းသာတဦးျဖစ္ေနၿပီ။ သူ႔ဇနီး ခင္(ေခၚ) ခင္ခင္ေအးမွာလည္း ျမင့္နိုင္ႏွင့္မညားခင္ကတည္းက ရင္းႏွီးခဲ့သူျဖစ္ပါ၏။ ျမင့္နိုင္မခ်မ္းသာခင္၊ သူလည္း လူပ်ိဳကိုယ္လြတ္ဘ၀တုန္းက ျမင့္နိုင္တို့အိမ္သည္ သူ႔စားအိမ္ေသာက္အိမ္ျဖစ္ခဲ့သည္မို့ ျမင့္ နိုင္ႏွင့္ တင္မကဘဲ ခင္ခင္ေအးႏွင့္ပါ အလြန္ရင္းႏွီးပါ၏။ေနာက္ပိုင္း ျမင့္နိုင္ ခ်မ္းသာလာေသာအခါတြင္မူ သူကလည္း အိမ္ေထာင္ေတြက်၊ သူ႔ဘ၀အတြက္လည္း ႐ုန္းကန္ေနရသျဖင့္ အေနခင္းခဲ့ၾက၏။ယခုဆုံမယ့္ဆုံေတာ့ ေဟာင္ေကာင္မွာ။ ျမင့္နိုင္ကေတာ့ သူ႔ေလာဘေဇာႏွင့္ ဇနီးသည္ကို ထားရစ္ကာခရီးဆက္ေလၿပီ။ သူ႔ မိန္းမကို အေဖာ္လုပ္ေပးဖို့လည္း မွာသြား၏။ ၂။ ညေန ၄နာရီေလာက္တြင္ ထြန္းထြန္းအခန္းမွ ဖုန္းကျမည္လာ၏။ “ကိုထြန္းထြန္းေရ၊ ခင္ပါ…” “ဟုတ္ကဲ့ပါ ခင္…” “ခင္ ေႏွာင့္ယွက္ရာမ်ားေရာက္သြားလား…” “မေရာက္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ပ်င္းတာနဲ႔ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနတာ” “ဒီညေန ကိုထြန္းမွာ ဘာအစီအစဥ္ေတြရွိလဲ…” “အထူးမရွိပါဘူး ခင္၊ ေစ်းေလးဘာေလး ၀ယ္ၿပီး၊ ညစာစားဖို့ပါပဲ…” “ဘယ္သူေတြပါဦးမွာလဲ…” “ဟင့္အင္း… မပါပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္တေယာက္တည္းပါ။
သင္တန္းကအဖြဲ႕ေတြက ျပန္ကုန္ၾကၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ ေရာက္ တုန္းေပါက္တုန္း ၀ယ္ရျခမ္းရေအာင္ေနခဲ့တာ…” “ခင္လိုက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကိုထြန္းထြန္းအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာလားဟင္…” “ဟာ… ခင္ကလည္း လုပ္ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္ ခင့္ကို ေခၚဖို့စဥ္းစားေနတာ။ ခင္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို့…” “ဒါဆို ခင္လိုက္ပါရေစေနာ္၊ ညစာလည္း တူတူစားၾကတာေပါ့…” ၃။ ဓာတ္ေလွခါးထဲမွ ထြက္လာေသာ ခင္ခင္ေအးကို ၾကည့္ကာ ထြန္းထြန္း အသက္ရွူမွားခ်င္သလိုျဖစ္သြားျခင္းသည္ ယခုဆက္ လက္ေဖာ္ျပမည့္ ဇာတ္လမ္းအတြက္ အသက္ျဖစ္ပါ၏။ ေျပာရလၽွင္ ထြန္းထြန္းအသက္လည္း မငယ္ေတာ့ပါ။ ၄၀ရွိပါၿပီ။ ခင္ခင္ေအးလည္း မငယ္ေတာ့ပါ။ သူ႔ထက္ ၃ႏွစ္ငယ္သျဖင့္ ၃၇ႏွစ္ေပါ့။ ထြန္းထြန္းကိုယ္တိုင္က သားႏွစ္ေယာက္ဖခင္ျဖစ္ေနသလို ခင္ခင္ေအးသည္လည္း ကေလးႏွစ္ေယာက္မိခင္ျဖစ္ပါ၏။ သို့ေသာ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ေက်ာ္၊ ျမင့္နိုင္ႏွင့္အိမ္ေထာင္မက်ခင္ကတည္းက ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္အတိုင္း ခင္ခင္ေအးက သြယ္ လ်ေနဆဲျဖစ္ပါ၏။
ခင္ခင္ေအး၏မ်က္ႏွာမွာလည္း ရင့္က်က္လာသည့္အတြက္ ပိုမိုၾကက္သေရရွိလာသည္မွအပ လြန္ခဲ့တဲ့၁၅ႏွစ္ေက်ာ္က လိုပင္ လွပတင့္တယ္ဆဲလည္း ျဖစ္ပါ၏။ ရန္ကုန္တြင္ေနစဥ္က တခ်ိန္လုံး ထဘီႏွင့္ ျမန္မာလို၀တ္စားထားသည္ကိုသာေတြ႕ဖူးထားရေသာ ထြန္းထြန္းအတြက္ ခင္ခင္ ေအးကို အခုလို မီနီစကပ္ႏွင့္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့ အသက္ရွူမွားခ်င္သည္မွာ မဆန္းလွေပ။ ျဖဴ၀င္းေသာအသားအေရ၊ ဆံပင္ထုံးဖြဲ႕ပုံႏွင့္ ျပည့္တင္းေသာ န၍တ္ခမ္းကို စိုစိုရဲရဲဆိုးထားသည္မ်ားေၾကာင့္ ခင္ခင္ေအး၏ မ်က္ႏွာေလးက ဖူးေနေအာင္လွေနပါ၏။ ၀တ္ထားေသာ အျပာႏုေရာင္ မီနီစကပ္က အသားကပ္ျဖစ္ေနေလရာ ခင္ခင္ေအး၏ရိ၍က္ႀကီးဖို ငယ္အသြယ္သြယ္ကိုတင္းတင္းရင္းရင္းျမင္ေနရ၏။ ယုတ္စြအဆုံး နို့သီးေခါင္းအရာေလးမ်ားကိုပင္ ျပဴးျပဴးကေလးေတြ႕ေနရသလိုပင္။ ေပါင္လယ္အထိတိုေသာ စကပ္ကို ၀တ္ဆင္ထားသျဖင့္ ေပါင္တံသြယ္သြယ္မ်ားႏွင့္ ေျခသလုံးေဖြးေဖြးတို့၏အလွကိုလည္း စာ ဖြဲ႕ရမလိုျဖစ္ေနပါေတာ့၏။
ဒါ ငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ့မိန္းမပဲဟု မိမိကိုယ္ကို သတိေပးရင္း ထြန္းထြန္းတေယာက္ သက္ျပင္းခ်ကာ ဟိုတယ္တြင္းမွ ႏွစ္ ေယာက္သား ထြက္ခဲ့ၾကပါ၏။ ခင္ခင္ေအးက စကားေတြ ေဖာင္ေနေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းမွာ မၾကားတခ်က္ၾကားတခ်က္၊ လမ္းအကူး မွာ သူ႔လက္ေမာင္းကို လွမ္းဆုပ္ေတာ့လည္း ရင္ထဲ ဖိုခ်င္သလိုလို။ ကုန္တိုက္ေတြတခုၿပီးတခုသြားကာ ၀ယ္ၾကျခမ္းၾကသည္၊ ၿပီးေတာ့ ပစၥည္းေတြ ဟိုတယ္ ျပန္ထား၏။ ညရွစ္နာရီခြဲက်ေတာ့ ဟိုတယ္အနီးက တ႐ုတ္ဆိုင္ေလးမွာ ညစာစားၾက၏။ ခင္ခင္ေအးက ဝိုင္ေသာက္ခ်င္သည္ဆို၍ ဝိုင္အျဖဴတလုံးမွာကာႏွစ္ေယာက္သား ေသာက္ရင္း စကာေတြေဖာင္ဖြဲ႕ၾက၏။ အဓိကကေတာ့ ခင္ခင္ေအး ျမင့္နိုင္ကို မေက်နပ္ေၾကာင္းသာျဖစ္၏။ ခင္ခင္ေအး မေက်နပ္ခ်င္လည္း မေက်နပ္ခ်င္စရာ။ ဇနီးအရင္းေခါက္ေခါက္ကို သူမ်ားနိုင္ငံမွာ ထားရစ္ကာ သူက ခရီးဆက္သြားျခင္းအတြက္ ခင္ခင္ေအး ဘယ္နည္းႏွင့္နားလည္ေပးနိုင္ပါ မည္နည္း။ ေတာ္ပါေသးရဲ့… ကိုထြန္းထြန္းနဲ႔ ေတြ႕ေပလို့ေပါ့တဲ့။
ဝိုင္တပုလင္းမွာ ထြန္းထြန္းက ႏွစ္ခြက္သာ ေသာက္လိုက္ရ၏။ ခင္ခင္ေအးက စကားတေျပာေျပာႏွင့္ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ ေလ၏။ ဟိုတယ္သို့ ျပန္ၾကေတာ့ ည ၁၀နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ လမ္းက ရွင္းေန၏။ ေျခလ်င္ေလၽွာက္ခါ ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ လမင္းႀကီးက ထိန္ထိန္သာေန၏။ ခင္ခင္ေအးက သူ႔လက္ေမာင္းကို မွီတြဲရင္း ခပ္ျဖည္းျဖည္းေလၽွာက္လာရာမွ ခပ္တိုးတိုးေျပာ၏။ “ခင့္ကို အထင္ေသးခ်င္လည္း ေသးေတာ့ ကိုထြန္းရယ္…၊ ခင္ေျပာခ်င္တယ္…” “ေျပာပါ ခင္ရဲ့၊ ဘာလို့ အထင္ေသးရမွာလဲ…” “ခင္အခုအခ်ိန္မွာ အရမ္းအထီးက်န္ေနတာ ကိုထြန္းသိတယ္မဟုတ္လား…” “သိတာေပါ့…” “အခု ခင္တို့ တျခားနိုင္ငံ၊ တျခားကမၻာတခုမွာ ေရာက္ေနတယ္ေနာ္…” “ဟုတ္တယ္ ခင္…” “ခင့္အထီးက်န္ကမၻာေလးထဲမွာ ကိုထြန္း ခဏေလာက္ လာေနေပးနိုင္မလားဟင္…” သူ႔ရင္မွာ ပူေႏြးလာ၏။ ခင္ခင္ေအးက ရိ၍က္ငင္သလိုအသံမ်ိဳးျဖင့္ ခပ္တိုးတိုးဆက္ေျပာ၏။ “အို… ခင္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာပါရေစေနာ္၊ သဘက္ခါ ရန္ကုန္ျပန္မေရာက္ခင္အထိ ကိုထြန္းကို ခင့္ခ်စ္သူအျဖစ္ ခင့္အနားမွာေခၚထားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုထြန္း ခင့္ကို သိပ္အထင္ေသးသြားမွာလားဟင္…”။
သူ႔လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ထားေသာ ခင္ခင္ေအး၏လက္ေပၚသို့ သူ႔လက္တဖက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ဆုပ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး သူျပန္ေျပာလိုက္ ပါ၏။ “ဘာလို့ အထင္ေသးရမွာလဲ ခင္ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင့္ကို အဲလိုပဲ ေျပာခ်င္တာ၊ ခင့္ကို ေစာ္ကားမိသလိုျဖစ္မွာစိုးလို့ မနည္းစိတ္ထိန္းထားရတာပါဗ်ာ…” ခင္ခင္ေအးက လမ္းခုလတ္တြင္ ရပ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ သူ႔ကို ရႊန္းရႊန္းစားစားေမာ္ၾကည့္၏။ “တကယ္ေျပာတာလားရွင္…” “တကယ္ပါ ခင္ရယ္၊ ညေနက ဓာတ္ေလွခါးထဲက ထြက္လာတဲ့ ခင့္ကို ျမင္လိုက္ေတာ့ အသက္ရွူေတာင္ မွားသြားတယ္။ လွလိုက္တာ ခင္ရယ္၊ ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာလို့ ေျပာခ်င္လိုက္တာ။ ျမင့္နိုင္မ်က္ႏွာ…” ထြန္းထြန္းစကားမဆုံးခင္ ခင္ခင္ေအးက သူ႔လက္ကေလးျဖင့္ ထြန္းထြန္း၏န၍တ္ခမ္းကို ပိတ္လိုက္ပါ၏။ “အဲဒါေတြ မေျပာနဲ႔ေတာ့ ကိုရယ္၊ ဒီမွာ ခင္ရယ္၊ ကိုရယ္၊ ကိုရယ္ ခင္ရယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိတယ္၊ က်န္တဲ့သူေတြ ဘယ္သူမွ ဒီကမၻာေလးထဲမွာ မရွိဘူး၊ ခင္နဲ႔ ကို၊ ကိုနဲ႔ခင္ပဲရွိခ်င္တယ္…”။
ေျပာပုံေလးကိုသေဘာက်လြန္းသျဖင့္ ခင္ခင္ေအး၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲယူလိုက္ၿပီး အႏွစ္ႏွစ္အလလက နမ္းခ်င္ခဲ့ေသာ ခင္ခင္ ေအး၏ န၍တ္ခမ္းထူထူျပဲျပဲေလးကို တယုတယနမ္းစုပ္လိုက္မိရပါေတာ့၏။ “တခုေတာ့ေတာင္းပန္ပါရေစေနာ္…” အနမ္းရွည္၏အဆုံးမွာ ခင္က ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူ ခင့္ပါးေလးကို အုပ္ကိုင္ထားရင္းႏွင့္ ခင့္မ်က္လုံးေတာက္ေတာက္ေလးေတြ ကို ေငးၾကည့္လိုက္၏။ “ခင္ေျပာတဲ့ကမၻာေလးက ဒီ ေဟာင္ေကာင္မွာပဲေနာ္။ ေဟာင္ေကာင္ေျမက ေလယာဥ္ထြက္တာနဲ႔ ကိုလည္း ကို့ကမၻာထဲျပန္ ေရာက္သြားၿပီ။ ခင္လည္း ခင့္ကမၻာထဲ ျပန္ေရာက္သြားၿပီမို့ ခင္တို့ႏွစ္ေယာက္ အရင္ကလို မိတ္ေဆြေတြအျဖစ္ပဲ ရွိေနခ်င္တယ္။ ခင္ေျပာ တာ ကိုနားလည္ေပးနိုင္မလားဟင္…” သူေခါင္းညိတ္၏။ ခင္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို့ တိုး၀င္လာရင္း ခပ္တိုးတိုးေျပာေနပါေသး၏။ “ဒီမွာရွိေနတဲ့ ခင္တို့ကမၻာေလးဟာ အိပ္မက္ေလးတခုလို့ ေအာက္ေမ့ေပးပါလို့ ခင္ ကို့ကို “ကိုေတာင္းပန္ထားမယ္ေနာ္…” “စိတ္ခ်ပါ ခင္ရယ္၊ အားလုံး ခင့္စိတ္တိုင္းက် ျဖစ္ရပါေစ့မယ္လို့ ကိုယ္ကတိေပးပါတယ္…” ခင္က သူ႔ကိုခပ္တင္းတင္းဖက္လိုက္ပါ၏။
အသက္၄၀ေယာက္်ားတေယာက္ႏွင့္ အသက္၃၇ႏွစ္အရြယ္မိန္းမတေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အိမ္ေထာင္သယ္ေတြျဖစ္၏။ သို့ေသာ္ ထိုႏွစ္ေယာက္မွာ အခုက်ေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ခ်စ္သူရည္းစားမ်ားႏွယ္ ကယုကယင္ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ခင္ခင္ေအး၏အခန္းသို့သူလိုက္သြားရ၏။ ခင္က သန္႔စင္ခန္းသို့၀င္ေနခ်ိန္မွာ သူက ခင္ခိုင္းထားခဲ့ သည့္အတိုင္း ခင့္အခန္းတြင္း ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အသင့္ရွိေနေသာ ရွန္ပိန္ပုလင္းကို ဖြင့္ကာ တခြက္ျဖည့္ထားလိုက္၏။ သန္႔စင္ခန္းမွ ခင္ျပန္ထြက္လာေသာအခါ ဖန္ခြက္ကို ခင့္ထံ လွမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ခင္ကေခါင္းရမ္း၏။ သူငုံၿပီး န၍တ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာတိုက္မွေသာက္ မည္ဟုေျပာသျဖင့္ တငုံငုံကာ ခ်စ္မက္လွေသာ ခင့္န၍တ္ခမ္းထူထူေလးကိုထိကပ္ၿပီးရွန္ပိန္ေအးကိုခင့္ပါးစပ္ထဲေျပာင္းထည့္ေပးလိုက္၏။ ခင္က သူ႔လည္ပင္းကို အားပါးတရ ျပန္လည္သိုင္းဖက္ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းက ခြာလို့မရေတာ့ပါ။ လမ္းမွာနမ္းတုန္းက တယုတယႏွင့္ ဖြဖြသာသာျဖစ္ေပမယ့္ အခန္းထဲက အနမ္းက်ေတာ့ မြတ္သိပ္ျပင္းျပလြန္းေနၾကၿပီ။
နုတ္ခမ္းခ်င္း လၽွာခ်င္းအတင္းတိုးထိပြတ္သပ္ကာ မက္မက္ေမာေမာနမ္းလို့ပဲ မ၀နိုင္။ သူကလည္း ခင္ခင္ေအး၏ကိုယ္လုံးသြယ္သြယ္လ်လ်ကို တအားဖက္ထားမိသလို ခင္ကလည္း သူ႔ကို တအားျပန္ဖက္ထားေလ၏။ တကယ္ေတာ့ ထိုန၍တ္ခမ္းမ်ားကို သူနမ္းခ်င္ေနခဲ့သည္မွာ ၁၅ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ျမင့္နိုင္က သူႏွင့္လက္ထပ္မည့္သူအျဖစ္ မိတ္ ဆက္ေပးခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကတည္းက ဆိုပါေတာ့။ ခင့္န၍တ္ခမ္းေတြက ျပည့္ျပည့္ေလးေတြျဖစ္၏။ ထူသည္ဟုပင္ ေျပာလိုကေျပာနိုင္ေသး၏။ သို့ေသာ္ ေထာ္ေနေအာင္ထူသည္မဟုတ္ဘဲ လွပ႐ုံ ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြသာျဖစ္၏။ ေနာက္ၿပီး ခင့္ပါးစပ္ေလးက က်ယ္က်ယ္ ေလး၊ သြားတက္ကေလးေတြေပၚေအာင္ ျပဳံးလိုက္ေသာအခါ အရမ္းလွသြားေသာ ခင့္န၍တ္ခမ္းေတြကို ထိုကတည္းက သူနမ္းခ်င္ခဲ့၏။ သို့ေသာ္ ပိုင္သူရွိႏွင့္ၿပီးဆိုေတာ့လည္း သူေမ့ေဖ်ာက္ခဲ့ပါ၏။ ေနာက္ပိုင္း ခင္ႏွင့္ရင္းႏွီးလာေသာအခါတြင္မူ ထိုန၍တ္ခမ္းမ်ားက သူ႔ကို ဖမ္းစားဆဲ။ ကေလးတေယာက္ရအၿပီးမွာေတာ့ ခင့္န၍တ္ခမ္းတင္မက ခင့္ကိုယ္လုံးကပါ သူ႔ကို ဖမ္းစားလာေလေတာ့၏။
ကေလး ႏွစ္ေယာက္ရအၿပီးမွာေတာ့ ခင္က ႏွစ္သားေမြး၊ ႏွစ္ေသြးလွလာသည္ဟုပင္ သူထင္ခဲ့၏။ ခင့္ရင္သားမ်ားမွာ အပ်ိဳတုန္းကထက္ ဖြံ့ထြား လာသည္ကို သူသတိထားမိသလို ခင့္တင္ပါးေတြမွာလည္း အပ်ိဳတုန္းကထက္ ကားစြင့္တရစ္လာခဲ့သည္ကို သူေကာင္းစြာသတိထားမိ ၏။ အျမင္ရိုင္းေအာင္ထြားႀကိဳင္းလာျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ က်ဥ္ေသာခါးႏွင့္လိုက္ဖက္ေသာ အသားစိုင္မ်ားသာျဖစ္ေနခဲ့၏။ ၿပီးေတာ့ ခင္က ကစားသည္လားမသိ၊ ခင့္ဗိုက္သားမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေမဟု ဘယ္လိုမွ မထင္ရေအာင္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ရွိေနခဲ့သည္ကိုလည္း သူ သတိထားမိခဲ့၏။ ထိုအလွအပမ်ားေၾကာင့္လည္း သူသည္ ခင္တို့ထံသို့ အေရာက္အေပါက္နည္းသြားခဲ့ျခင္းလည္းျဖစ္၏။ ခင့္ကို ျမင္ေလတိုင္း ေပၚေပါက္လာတတ္သည့္ လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္မ်ားကို ထိန္းသိမ္းေနရသည္ကိုက သူ႔အတြက္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလြန္းလွ၍လည္းျဖစ္၏။ ကိုယ္ႏွင့္မဆိုင္ ခြင့္မပိုင္ ဆြဲကိုင္ၾကည့္ခြင့္မရွိမွေတာ့ မျမင္ရေလေကာင္းေလဟုပင္ သူေအာက္ေမ့ခဲ့၏။ အမွန္ကို၀န္ခံရလၽွင္ သူ႔အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ခင္မၾကာခဏရွိခဲ့ဖူးပါ၏။
သို့ရာတြင္ ပိုင္သူလည္းရွိၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ ခင္ကိုယ္ တိုင္က အင္မတန္အိေ`ႏၵႀကီးသူ၊ အေနတည္သူ၊ ေအးေဆးသူျဖစ္သည့္အတြက္ အိပ္မက္သည္ အိပ္မက္ဘ၀တြင္သာ ရွိေနခဲ့ပါ၏။ ယခုေတာ့ ထို ခင္သည္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ သူ႔ကို သူ႔လိုပင္ မြတ္သိပ္စြာ တုံ႔ျပန္နမ္းေနေသာ ခင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေအာင္းထားခဲ့ရေသာ ဆႏၵမ်ား ျပည့္ဝေတာ့မည္ျဖစ္၍ သူရင္ေတြခုန္ေန၏။ ခင္၏ခ်ိဳၿမိန္မြတ္သိပ္လွေသာ အနမ္းေရယဥ္ေၾကာမွာ မည္မၽွၾကာေအာင္ ေမ်ာသြားမိသည္မသိ။ ခင့္ဘယ္လက္ကေလးက သူ႔ အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကိုစတင္ျဖဳတ္ေနေသာအခါမွသာ သူသတိ၀င္လာ၏။ သူ႔လက္တိုရွပ္အကၤ်ီၾကယ္သီးမ်ားကို ကူျဖဳတ္ေပးလိုက္၏။ န၍တ္ခမ္းခ်င္းကေတာ့ ခြာလို့မရနိုင္ၾက။ ၾကယ္သီးေတြျပဳတ္သြားေသာအခါ ခင္က သူ႔အကၤ်ီကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ခၽြတ္ေနသျဖင့္ သူကူကာခၽြတ္လိုက္၏။ ေလေအးစက္ တပ္ထားေသာအခန္းထဲတြင္ အနည္းငယ္ေအးေနေသာ္လည္း ေသာက္ထားေသာဝိုင္အရက္ႏွင့္ တက္ေနေသာ အခ်စ္ရွိန္ေၾကာင့္ကိုယ္ခၽြတ္ ဗလာျဖစ္သြားသည့္တိုင္ ေနသာထိုင္သာပင္။
အကၤ်ီၿပီးေတာ့ ခင့္လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က သူ႔ခါးပတ္ကို ျဖည္ေနျပန္ပါၿပီ။ သူ ကူရျပန္ပါၿပီ။ အမွန္က သူသည္ မႏူးမနပ္ကေလးလည္းမဟုတ္ပါ။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို တဖက္ကမ္းခတ္ကၽြမ္းက်င္သူသာျဖစ္ပါ၏။ သို့ေသာ္ ယခုေတာ့ ခင္က ဦးေဆာင္သူျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေဘာင္းဘီကိုေတာ့ လူခ်င္းမခြာဘဲ ခၽြတ္လို့မရေတာ့ေပ။ ထို့ေၾကာင့္ လူခ်င္းခြာကာ မတ္တတ္ရပ္ၿပီး ခါးမွ ေဘာင္းဘီရွည္ကို ခၽြတ္ခ်ၿပီး အနီးရွိ စာေရးစားပြဲမွ ကုလားထိုင္ေပၚပစ္တင္လိုက္၏။ ယခုအခါ သူ႔ကိုယ္ေပၚတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီတိုေလးသာက်န္ ေတာ့၏။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အသားေရာင္ေလးထဲတြင္ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနသည္ကို ခင္က မ်က္ေတာင္ မခတ္ၾကည့္ရင္း သူ႔လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခါးတဖက္ဆီမွ ဆြဲကာ ထိုေဘာင္းဘီေလးကို ခင္ကပင္ ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့၏။ ခၽြတ္ ခ်ရင္းက ၾကမ္းေပၚသို့ ဆင္းလိုက္ပါ၏။ ေျခခ်င္း၀တ္သို့ေရာက္သြားေသာ ေဘာင္းဘီကို ေျခေထာက္မွ ႐ုန္းအထြက္တြင္ ဗိုက္ႏွင့္ထိ ေတာ့မတတ္ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ႔ေရႊပန္းႀကီးက ခင့္မ်က္ႏွာလွလွေလးကို တရမ္းရမ္းႏွင့္ သြားပြတ္ေနေခ်ေသး၏။
ေဘာင္းဘီေလးကို ငုံ႔ခၽြတ္ေနရာမွ ေဘာင္းဘီကၽြတ္အသြားတြင္ ခင္က ေမာ့လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္ ကပ္ေနေသာ ေရႊပန္းႀကီး ကို ႏွာေခါင္းဖ်ားေလးျဖင့္ ဖိကာဖိကာ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းလိုက္ရာ သူ႔ရင္မွာ ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ားအျပည့္ျဖင့္ ျဖစ္သြားရပါ၏။ ေရႊပန္း တေခ်ာင္းလုံးကို အဖ်ားမွ အရင္းအထိ အႏုစိပ္ကေလး ႏွာေခါင္းႏွင့္ဖိကာနမ္းလိုက္႐ုံတင္မက တြဲေလာင္းက်ေနေသာ ဥႏွစ္လုံးကိုပါ ဘယ္ လက္ႏွင့္ ညင္ညင္သာသာေလး အုပ္ကိုင္ကာ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းျပန္၏။ တဏွာရာဂေတာ့တဏွာရာဂပါ။ သို့ေသာ္ စုံမက္ျမတ္နိုးမ၍ပါ တြဲဖက္ပါ၀င္ေနေသာ ထိုအျပဳအမူေလးေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက တိတ္တခိုးစြဲလန္းရသူ ခင့္အေပၚတြင္ သူ႔အၾကင္နာေတြက ယိုဖိတ္လၽွံက်ေနပါေတာ့၏။ ခင္က ဥေအာက္ပိုင္းမ်ားကိုပါ ႏွာေခါင္းႏွင့္ က်က်နန နမ္းၿပီးေတာ့မွ လွပျပည့္တင္းကာ န၍တ္ခမ္းနီမ်ားမရွိေတာ့ၿပီျဖစ္သည့္ တိုင္ ပန္းေသြးေရာင္ျဖင့္ယွက္သမ္းဆဲ န၍တ္ခမ္းေလးျဖင့္ သူ႔ဒစ္ပန္းေရာင္ကို ညင္ညင္သာသာေလး ပတ္ခနဲနမ္းစုပ္လိုက္ျပန္ပါ၏။ ထို့ ေနာက္တြင္ကား ထိုန၍တ္ခမ္းလႊာမ်ား ပြင့္အာသြားကာ သူ႔လိင္တံႀကီးကို ခင္တေယာက္ အငမ္းမရစုပ္နမ္းေနပါေတာ့၏။
ေႏြးေထြးေသာ ခင့္ခံတြင္းတင္မက သြက္လက္ေသာ ခင့္လၽွာေလးကပါ သူ႔လိင္တံကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာေပးေနေလၿပီ။ အိေ`ႏၵရွင္၊ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕သူအျဖစ္သာ သူသိထားခဲ့ေသာ ခင့္ထံမွ ထိုအျပဳအစုကို ခံယူရသည့္အခါ ၾကည္ႏူးျခင္းကအတိုင္း မသိေအာင္ပင္ျဖစ္သြားရပါေတာ့၏။ ခင္သည္ ေနရာႏွင့္ေနရာ ေနတတ္ေသာ မိန္းမသားတဦးေပတကား။ ဘယ္မိန္းမမွ အဆုံးအထိ မငုံေပးနိုင္ခဲ့ေသာ သူ႔လိင္တံႀကီးကို ခင္က အဆုံးအထိ ငုံလိုက္ေသာအခါတြင္ကား သူ႔မွာ အသည္း ခိုက္ေအာင္ပင္ အရသာ ေတြ႕ရေလၿပီ။ ခင္က လိင္တံႀကီးကို သူ႔ခံတြင္းထဲသို့ တဆုံးသြင္း၊ တဆုံးထုတ္ကာ စုပ္ေပးေန၏။ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးၾကာမွ တ၀က္ခန္႔ကို ငုံကာ လၽွာကေလးျဖင့္ ထိုးေမႊကလိျပန္၏။ ထို့ေနာက္ ဒစ္ႀကီးကို လၽွာႏွင့္ကလိ၏။ ထို့ေနာက္ ညာလက္ျဖင့္ လိင္တံ၊ ဘယ္လက္ျဖင့္ ေဂြးဥမ်ားကို ေဖးကိုင္ထားရင္း လိင္တံေအာက္ပိုင္းကို လၽွာႏွင့္လ်က္လိုက္၊ န၍တ္ခမ္းႏွင့္စုပ္လိုက္လုပ္၏။ ေဂြးဥ ကို ငုံကာခဲရင္း လၽွာႏွင့္လည္း ေမႊ၏။ ၿပီးေတာ့ လိင္တံႀကီးကိုပဲ ဆတ္ခနဲစုပ္ယူျပန္၏။
သူ႔မွာေတာ့ အရသာေတြ ရွိၿပီးရင္း ရွိရင္း။ သူ႔စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြထဲမွာ ခင့္န၍တ္ခမ္းလႊာမ်ားအၾကား သူ႔လီးကို ထိုးထည့္ၿပီး ခင္က စုပ္ေပးတာကို ခံၾကည့္ခဲ့ဖူး၏။ ယခုတကယ္ခံရေသာအခါတြင္ေတာ့ စိတ္ကူးထဲကထက္ေတာင္ ခင္ကေကာင္းေနေခ်ေသး၏။ ျဖဴ၀င္းေသာ ခင့္မ်က္ႏွာႏွင့္ သူ႔လိင္တံညိဳမဲမဲႀကီးကား လိုက္ပင္ လိုက္ေပေသးေတာ့။ မ်က္လုံးမ်ား ေမွးစင္းကာ အငမ္းမရစုပ္ေနေသာ ခင့္မ်က္ႏွာေလးမွာ ရမၼက္ခိုးမ်ားျဖင့္ ၀င္းပၿပီး ခါတိုင္းထက္ အဆမ်ားစြာပင္ ပိုလွေနေပေသးေတာ့၏။ အေတာ္ႀကီးၾကာလာေတာ့ သူက ခင့္ကို ဆြဲထူလိုက္ရ၏။ “နားပါဦး ခင္ရယ္…” ခင္က အလိုက္သင့္ေလးပါလာေသာအခါ ခင့္ခါးေပၚမွ မီနီစကပ္ကို ပုခုံးႏွစ္ဖက္မွ ေလၽွာခ်ကာ သူခၽြတ္လိုက္၏။ မိုးျပာ ေရာင္စကပ္ကေလးက ၾကမ္းေပၚသို့ ပုံက်သြားသလို ခင့္ကိုယ္ေပၚမွာက ဘာအ၀တ္မွ မက်န္ေတာ့။ ေစာေစာက သန္႔စင္ခန္း၀င္စဥ္က တည္းက ခင္က အတြင္းခံမ်ားကို ခၽြတ္ထားခဲ့ဟန္တူ၏။ ျပည့္တင္းလုံး၀န္းေသာ ခင့္ရင္ႏွစ္မႊာမွာ ပုံ႔ပုံ႔အိအိကေလး။ နို့သီးေခါင္းေလးမ်ားကလည္း ကေလးအေမ၊ အအိုမ မပီသစြာပင္ ပန္းေသြးေရာင္ျဖင့္ တင့္တယ္ေန၏။
ၾကည့္ရတာ နို့တင္းေဆးေတြ၊ နို့သီးပန္းေရာင္ေပါက္ေဆးေတြ မွန္မွန္လိမ္းၿပီး ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ပုံ ပင္။ သူၾကည့္ေနဆဲမွာ ခင္က ခ်ာခနဲလွည့္လိုက္ၿပီး ခုတင္ေဘးစားပြဲငယ္ေပၚမွ ဖန္ခြက္ကို ယူလိုက္ကာ သူ႔ကိုေပးၿပီး “ခင့္ကိုတိုက္ ပါဦး ကိုရယ္…”ဟုေျပာ၏။ သူက ခင့္တကိုယ္လုံးကို ျခဳံၾကည့္ရင္း လွမ္းယူခိုက္မွာ ခင္ကေမး၏။ “ခင္က ကို့အတြက္ လွရဲ့လားဟင္…” “သိပ္လွတာပဲ ခင္…” “ခင့္ကို သိပ္လွတယ္လို့ ကို အျမဲထင္တာပဲလားဟင္…” “ဟင္…၊ ဘာလို့ေမးတာလဲခင္…” “ကို ခင္နဲ႔စသိတဲ့ေန႔ကတည္းက ဒီေန႔အထိ ခင္နဲ႔ေတြ႕တိုင္း ကို့မ်က္လုံးေတြ တမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္သြားတာ ခင္သတိထားမိတယ္။ ဘာမွန္းေတာ့မသိဘူး။ ညေနက ခင္ဓာတ္ေလွကားထဲက ထြက္လာေတာ့ ကို့မ်က္လုံးေတြလည္း အဲလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါကို့မ်က္လုံး ေတြ ေျပာင္းသြားတာက ခါတိုင္းထက္ပိုၾကာတယ္၊ အဲေတာ့ ခင္သိလိုက္တယ္၊ ကို့မ်က္လုံးထဲမွာ ခင္ေတာ္ေတာ္လွေနတယ္လို့…” “ခင္က အရမ္းပါးတာပဲေနာ္…” “ဒါေတာ့ မိန္းမပဲကိုရယ္၊ ကိုယ့္ကိုၾကည့္တဲ့မ်က္လုံးေတြကို အဓိပၸာယ္ေဖာ္ခ်င္တာေပါ့…။
ကို့အၾကည့္ေတြကို ခင္ႀကိဳက္တယ္။ ခင့္ကို မက္ေမာတာ၊ တြယ္တာတာ၊ ျမတ္နိုးတာေတြပဲျမင္ရတယ္၊ စားမတတ္ဝါးမတတ္ၾကည့္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ…” “ေတာ္ေသးတာေပါ့…” “ဒါေပမယ့္ ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမဆိုေတာ့လည္း ခ်စ္ၿပီဆိုရင္ ခ်စ္တာတခုတည္းနဲ႔တင္လည္း ၿပီးမွာမဟုတ္ဘဲ ေပါင္းခ်င္ေသး ညားခ်င္ေသးတာလည္း သဘာ၀ပဲမဟုတ္လားကိုရယ္။ စကတည္းက ညားခ်င္တဲ့မ်က္လုံးနဲ႔ မျဖစ္ရင္ၿပီးတာပဲ။ အခု ခင့္ကိုအ၀တ္အစား မပါဘဲနဲ႔ ျမင္ရေတာ့ေရာ ခင္ကလွရဲ့လားကို…။ အမွန္အတိုင္းေျပာေနာ္… ခင္ စိတ္မဆိုးဘူး…” “သိပ္လွေနတာပါပဲ ခင္ရယ္… အမွန္အတိုင္းေျပာတာပါ” စကားအဆုံးမွာ သူက ဖန္ခြက္ကို အၿပီးသတ္ေမာ့လိုက္ရင္း တငုံကို ပါးစပ္ထဲတြင္ ခ်န္ထားလိုက္၏။ ခင္က သူ႔ဆီသို့ တိုး ကပ္လာၿပီး သူ႔ပုခုံးကို သိုင္းဖက္လိုက္သည္မို့ ခင့္ကို ျပန္ထိန္းဖက္လိုက္ရင္း ခင့္ေက်ာဘက္က စားပြဲပုေလးေပၚမွာ ဖန္ခြက္လြတ္ကို တင္လိုက္၏။ န၍တ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ ရွန္ပိန္ေအးေအးကို ခင့္ခံတြင္းထဲသို့ ေျပာင္းေပးလိုက္၏။ ခင္က သူ႔လည္ပင္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ျပန္ဖက္ရင္း ရွန္ပိန္ကိုစုပ္ယူလိုက္သလို သူ႔န၍တ္ခမ္းမ်ားကိုလည္း နမ္းစုပ္လိုက္ပါ၏။
သူက ခင့္ကို အသာထိန္းရင္း ကုတင္ေပၚသို့ အသာလွဲခ်လိုက္၏။ ခင့္ကိုယ္ေပၚတြင္ ကိုယ္တပိုင္း ေမွာက္ကာ ခင့္ကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ခင့္န၍တ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရပင္ျပန္လည္စုပ္ယူနမ္းရိ၍က္ေနမိရျပန္၏။ တဆက္တည္းမွာပင္ သူ႔ညာလက္ကလည္း ခင့္ဘယ္ဘက္နို့အုံေလးကို စမ္းသပ္မိသြားရေသး၏။ မိမိခႏၵာကိုယ္ကိုေကာင္း မြန္စြာထိန္းသိမ္းထားေသာေၾကာင့္ထင္ပါ၏။ ခင္၏နို့အုံမွာ အအိုတေယာက္၏နို့အုံဟု ယူဆစရာ လုံး၀မရွိေအာင္ တင္းတင္းရင္းရင္း ရွိေနေလ၏။ နို့အုံကို ခပ္ဖြဖြဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ရာမွခင့္နို့သီးေခါင္းေလးကိုလက္ညိဳးေလးႏွင့္ဖြဖြပြတ္လိုက္ေရာ ခင္တြန္႔ခနဲျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ကို ဖက္ထားေသာလက္မ်ားမွာလည္းတင္းၾကပ္လာပါ၏။ ထိုအခါ ခင့္နို့သီးေလးကို လက္ညိဳးနဲ႔လက္မၾကားမွာ လွိမ့္ကစားေနလိုက္၏။ ထို့ေနာက္ ခင့္ကိုယ္ေပၚတြင္ ကိုယ္တပိုင္းတင္ထားရာမွ န၍တ္ခမ္းခ်င္းမခြာဘဲ ေဘးသို့ ေစာင္းလွဲလိုက္ကာ ခင့္ကိုလည္း သူ႔ဘက္အသာ လွည့္ေစာင္းရင္း ညာဘက္နို့သီးကို လက္မႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ဘယ္ဘက္နို့သီးကို လက္သူၾြကယ္ႏွင့္လည္းေကာင္း ပြတ္သပ္ကစားေနမိရ ျပန္၏။
သူ႔ညာလက္တဖက္တည္းႏွင့္ ခင့္နို့သီးေခါင္းေလးႏွစ္လုံးစလုံးကို တၿပိဳင္နက္တို့ထိ ပြတ္သပ္လိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္ပါ၏။ ခင္တေယာက္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားရပါ၏။ အိမ္ေထာင္သည္မိန္းမသားတေယာက္အေနႏွင့္ ဒီလိုအေတြ႕အၾကဳံမ်ိဳးမွာ အဆန္းမဟုတ္ေသာ္လည္း ကို့ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ ေနပုံမ်ားကမူ ခင့္အတြက္ အလြန္ထူးျခားေနေပ၏။ အို… ကိုနမ္းပုံကိုက ဘယ္သူနဲ႔မွ မတူပါဘူးေလ။ နို့သီးေလးမ်ားကို ကစားေနပုံက လည္း ခင့္အသည္းကို အပ္ကေလးႏွင့္ မနာေအာင္ဆြေပးေနသလို တရြရြရွိလွပါ၏။ ခဏၾကာေတာ့ သူက န၍တ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ၿပီးခင့္ကို ပက္လက္လွန္လိုက္ျပန္ကာ ခင့္ဘယ္ဘက္ နို့သီးေခါင္းေလးကို စို့ေန ျပန္ပါ၏။ သူ႔ညာဘက္လက္ကလည္း ခင့္ဘယ္နို့အုံႏွင့္ နို့သီးကို တခ်ိန္တည္းမွာ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေနေသး၏။ ခင့္ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးမ၍၊ သာယာမ၍ႏွင့္အတူ ရာဂစိတ္မ်ားကလည္း ပိုမိုယိုဖိတ္လာရပါေတာ့၏။ ခင့္ကိုယ္ခင္ သတိ မထားမိခင္မွာပင္ ခင့္တင္ပါးမ်ားမွာ တခ်က္တခ်က္တြင္ တြန္႔ကာ၊ ေကာ့ကာျဖစ္ေနရပါေလေတာ့၏။ ခဏေနေတာ့ သူက ဘယ္ဘက္နို့သီးေလးအား ေျပာင္းစို့ျပန္၏။
သူ နို့စို့ပုံကလည္း အင္မတန္ထူးျခားလွ၏။ ခင့္နို့သီး ေလးမ်ား နာက်င္မွာ စိုးသည္ထင္၏၊ ဖြဖြသာသာေလး စို့ေနျခင္းျဖစ္သလို သူ႔လၽွာေလးကလည္း ခင့္နို့သီးေလးကိုပြတ္သပ္ကစားေနသည္ မွာ ညင္ညင္သာသာေလး။ တခ်က္တခ်က္တြင္ေတာ့ “ကိတ္မနိုင္ခဲမရျဖစ္ပုံမ်ိဳးႏွင့္ နို့သီးေလးကို သြားမ်ားျဖင့္ ခပ္ဖြဖြခဲျပန္၏။ တတ္လည္း တတ္နိုင္တဲ့ကိုပါပဲ။ ခင့္ညာဘက္လက္ကလည္း ကို့လိင္တံႀကီးကို ရွာေဖြကာ ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားမိရျပန္၏။ ခင့္ဘ၀တြင္ တခါမွမလုပ္ဘူး ေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ေနခဲ့မိပါၿပီ။ ေစာေစာက ကို့လိင္တံႀကီးကို နမ္းစုပ္မိျခင္းမွာလည္း ခင့္ဘ၀တြင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္၏။ နိုင္ငံ ျခားမွ ၀င္လာေသာအျပာကားမ်ားတြင္ ျမင္ဖူးေသာ္လည္း ခင္ကိုယ္တိုင္ကမူ တခါမွ စိတ္မကူးဖူးပါ။ ကို့လိင္တံႀကီးကိုျမင္ရေတာ့ ခင့္ စိတ္ေတြကို ခင္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ တခါမွ မလုပ္ဖူးေသာအလုပ္ကို လုပ္လိုက္ရပါ၏။ အိမ္ေထာင္သည္၊ ကေလးအေမပင္ျဖစ္လင့္ကစား ခင့္မွာ လိင္တံကို နမ္းစုပ္ဖူးဖို့ ခင္းစြ၊ ယခု ကို့လိင္တံႀကီးကို ကိုင္ဆုပ္သလိုပင္ ခင့္လင္သား၏လိင္တံကို တခါမွ မကိုင္ဖူးပါ။
ယခု ကို့လိင္တံကို ကိုင္ဆုပ္မိသည္ႏွင့္ ခင့္ရင္ထဲမွာ ခြန္အားသစ္ေတြျဖင့္ ျပည့္လာသလိုထင္ရ၏။ ထိုလိင္တံႀကီးကိုလိုခ်င္ မက္ေမာေသာစိတ္ကလည္း ျပင္းျပသထက္ ျပင္းျပလာပါေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ညာလက္ကလည္း ခင့္ပိုက္သားေလးကို စတင္ပြတ္သပ္၏။ ထို့ေနာက္ ခင့္ဆီးခုံေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ပြတ္ သပ္ျပန္၏။ ဆီးခုံေပၚက အေမြးမ်ားၾကားတြင္ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ အသာအယာကုတ္ကာ ကစားလိုက္ရာ ခင့္မွာတင္ပါးမ်ား ေကာ့တက္လာေအာင္ပင္မရိုးမရြျဖစ္သြားရေလ၏။ ထို့ေနာက္ ထိုလက္က ခင့္ဘယ္ဘက္ေပါင္တံေပၚ ေရာက္သြားၿပီး ဒူးဆစ္အထိ မထိတထိ ပြတ္သပ္သြားျပန္၏။ ဒူးဆစ္ေရာက္ေသာအခါ သူ႔လက္က ေပါင္အတြင္းပိုင္းသို့ ေရာက္သြားၿပီး ေပါင္ရင္းဆီ တရြရြေရြ႕လာ ျပန္ရာ ခင့္ရင္ေတြခုန္လာရျပန္၏။ ခင့္ေပါင္ၿခံမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ ရႊဲနစ္ေနပါ၏။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ေပါင္ရင္းခြဆုံႏွင့္ နီးလာေလေလ၊ ခင့္ရင္ေတြ ခုန္လာ ေလေလပင္။ သို့ေသာ္ ထိုလက္ေခ်ာင္းမ်ားက ေပါင္ရင္းခြဆုံေရာက္သြားေသာအခါ ခင္ရင္ခုန္ေနေသာ ေနရာကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ညာဘက္ ေပါင္ၿခံအတြင္းသားေလးမ်ားထံ တရြရြေရာက္သြားပါေတာ့၏။
ခင့္မွာ မခ်င့္မရဲႏွင့္ အားမလိုအားမရေတြ ျဖစ္က်န္ရစ္ကာ လက္တဖက္ ျဖင့္ ခင့္နို့ကိုစို့ေပးေနေသာ သူ႔ေခါင္းကိုအတင္းဖက္လိုက္မိသလို ညာလက္ထဲမွ သူ႔လိင္တံႀကီးကိုလည္းတအားဆုပ္မိရျပန္၏။ သူ႔လက္မ်ားက ကၽြမ္းက်င္ေသာ စႏၵယားဆရာ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွယ္ပင္။ ခင့္ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားကို ရြရြေလး ပြတ္သပ္ ေနပါ၏။ ေကာင္းစြာ စိုရႊဲေနေသာ ခင့္ေပါင္ၿခံခြဆုံမွာလည္း သူ႔လက္က တဝဲ၀ဲတလည္လည္ပင္။ သို့ရာတြင္ ခင္ထိေစ၊ ကိုင္ေစခ်င္လွၿပီ ျဖစ္ေသာ ခင့္အဂၤါဇာတ္ကိုမူ လုံး၀မထိေခ်။. ခင့္မွာေတာ့ ထိေစခ်င္လြန္းလွၿပီမို့ တင္ပါးကို ေကာ့ကာ၊ ရမ္းကာျဖင့္ သူ႔လက္ရွိရာကို ခင့္ အဂၤါဇာတ္ေရာက္သြားေအာင္ အလိုလိုလ၍ပ္ရွားေပးေနမိရ၏။ ခင္ဘယ္လိုလ၍ပ္ရွားလ၍ပ္ရွား သူကမူ ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို မထိေအာင္ လွည့္ပတ္ေရွာင္ေနသည္မို့ ခင္ဒူးေတြေထာင္ကာ ေပါင္ကို ကားေပးမိရင္းက တင္ပါးမ်ားကို ပို၍ေကာ့ေပးမိရျပန္၏။ ထိုအခါ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးက ခင္ဘယ္လိုမွ ထင္မထားေသာ ေနရာကို သြားစမ္းေလ၏။ ခင့္စအိုဝေလးကိုပင္ျဖစ္၏။ ခင္တခါမွ မခံစားဖူးေသာ အထိအေတြ႕လည္းျဖစ္၏။
အူထဲအသည္းထဲတြင္ တလိ၍က္လိ၍က္ယားယံလာေအာင္ သူမို့တတ္နိုင္ လွပါ၏။ အံႀကိတ္ထားသည့္ၾကားမွ ခင့္န၍တ္ဖ်ားက ဟင့္ခနဲ ညည္းသံေလး စတင္ထြက္ေပၚလာ၏။ တင္ပါးကိုလည္း ေမြ႕ယာေပၚျပန္ ခ်ေပးရ၏။ အဂၤါဇာတ္ကို ပြတ္ေပးပါေတာ့ ကိုရယ္၊ ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို ကို့လက္နဲ႔ပြတ္ေပးတာ ခင္ခံခ်င္လွပါၿပီဟု စိတ္ထဲက တိုးတိုးေလး ေတာင္းပန္ေနမိပါ၏။ သို့ေသာ္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက အဂၤါဇာတ္ကို ေက်ာ္လႊားသြားျပန္ကာ ဆီးခုံအေမြးမ်ားၾကားတြင္ ကစားေနျပန္၏။ ခင္က တင္ပါးမ်ားကို ျပန္ေကာ့လိုက္ရျပန္၏။ သူက အဂၤါဇာတ္ႏွင့္ဘယ္ေပါင္ရင္းၾကား အသားဆိုင္ေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ေနျပန္ရာ ခင္က ေကာ့ထားေသာ တင္ပါးကို ဘယ္ဘက္သို့ ရမ္းလိုက္ရျပန္၏။ ထိုအခါ သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက အဂၤါဇာတ္ႏွင့္ညာဘက္ေပါင္ရင္းၾကား အသားဆိုင္မ်ားကို ပြတ္ျပန္၏။ ခင့္တင္ပါးေတြ ညာဘက္ကို ေစြ႕ခနဲေရြ႕သြားရျပန္၏။ သိပ္ဆိုးတဲ့ကိုပါပဲကြယ္။ ခင္မခံမရပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္လာ၏။ ထို့ေၾကာင့္ ခင့္ေပါင္ၿခံတဝိုက္တြင္ တရြရြလုပ္ေနေသာ သူ႔လက္ကို ခင့္ဘယ္လက္ နဲ႔ ဆြဲယူၿပီး ခင့္အဂၤါဇာတ္ေပၚတင္ေပးလိုက္မိရေတာ့၏။
ခင္တခါမွ မလုပ္ဖူးေသာအလုပ္ထဲတြင္ ဒါလည္းပါပါ၏။ သို့ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္က ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို မထိေအာင္ အုပ္ကိုင္ထားျပန္၏။ ခင့္ရင္ထဲမွာ မခ်င့္မရဲပိုၿပီးျဖစ္လာရသျဖင့္ ညာ လက္ထဲမွ သူ႔လိင္တံကိုသာ ပိုမိုဆုပ္ညႇစ္ဆြဲေဆာင့္ေနမိရေတာ့၏။ “ဟင့္… ကိုရယ္…”ဟုလည္း န၍တ္မွ ညည္းညဴမိရျပန္၏။ သူက နို့သီးေပၚမွ န၍တ္ခမ္းကို ခြာလိုက္ၿပီး ခင့္ဘယ္နို့အုံကို ဖြဖြေလး နမ္းစုပ္ေနျပန္၏။ ထို့ေနာက္ ခင့္ရင္ႏွစ္မႊာၾကားကို နမ္းစုပ္ျပန္၏။ ဆီးစပ္ေပၚမွ သူ႔လက္ကလည္း တရြရြႏွင့္၊ အဂၤါဇာတ္ကို မထိထိေအာင္ ခင္လ၍ပ္ရွားသမၽွ ေရွာင္ကြင္းကာ ခင့္ကို မရိုး မရြျဖစ္သထက္ျဖစ္လာေအာင္ တို့ထိကစားေနျပန္၏။ သူ႔န၍တ္ခမ္းမ်ားက ရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွ တရြရြေရြ႕သြားၿပီး ခင့္ခ်က္ဆီေရာက္သြားျပန္၏။ ခ်က္ေလးကို လၽွာေလးႏွင့္ေမႊလိုက္ ျပန္ေသာအခါ ခင္မခံစားဖူးေသာ ယားယံမ၍တမ်ိဳးကို ခံစားရသည္မို့ ခင့္မွာ ဟင့္ခနဲညည္းရျပန္၏။ ထိုလၽွာက ခ်က္ေအာက္ကို ဆင္းသြားၿပီး ခင့္ဆီးခုံေမြးေတြၾကားကို တိုး၀င္သြားၿပီး ဆီးခုံကေလးကို လၽွာႏွင့္ေမႊျပန္၏။
ခင့္ မ်က္လုံးထဲမွာ ခင္ၾကည့္ဖူးထားေသာ အျပာကားေတြထဲမွ ျမင္ကြင္းမ်ား ေပၚလာ၏။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတေယာက္အေနႏွင့္ဘယ္ေတာ့မွ ရနိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ခင္ယုံၾကည္ထားေသာ အေတြ႕အၾကဳံတခုကို ခင္ခံစားရေတာ့မည္လား။ ခင့္ရင္မွာ တသိမ့္သိမ့္ခုန္လာရ၏။ သို့ေသာ္ ခ်စ္ေသာကို့ကို ထိုသို့မလုပ္ေစခ်င္ပါ။ မခံစားဖူးေသာ အေတြ႕အၾကဳံတခုကို ခင္ခံစားၾကည့္ခ်င္လွေသာ္လည္း ကို့ကိုမူ ဘုန္းမနိမ့္ေစခ်င္ပါ။ သူ႔လၽွာက ဆီးခုံကို ေမႊေနေသာေၾကာင့္ မရိုးမရြေတြျဖစ္လာသည့္အတြက္ ခင့္တင္ပါးေတြ ေကာ့ေပးေနမိေသးေသာ္ လည္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႔ေခါင္းကို အတင္းဆြဲဖယ္ရင္း ခင္ေျပာမိရပါၿပီ။ “ဟင့္… မလုပ္ပါနဲ႔ကိုရယ္၊ ကို့မွာ ဖုန္းနိမ့္မွာ ခင္စိုးရိမ္လို့ပါ…၊ မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္… “ သို့ေသာ္ ခင့္စကားမေအာင္ပါ။ ေျပာလိုက္မွ ပိုဆိုးသြားပါေသး၏။ ခင့္ဆီးခုံေပၚမွ လၽွာက ခင့္ေပါင္ၿခံခြၾကားေလးထဲသို့ ေရာက္သြားျပန္၏။ အဂၤါဇာတ္ႏွင့္ ညာဘက္ေပါင္ၾကား အသားဆိုင္ မ်ားတြင္ ကပ္ေပေနေသာ ခင့္အခ်စ္ရည္မ်ားကို လၽွာႏွင့္လ်က္ေနျပန္၏။
“ဟင့္… မလုပ္ပါနဲ႔ကိုရယ္… ခင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုရယ္… ကို ဖုန္းနိမ့္မွာစိုးလို့ပါဆို… ဟင့္…” ခင့္လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔ေခါင္းကို အတင္းဆြဲဖယ္ေနေသာ္လည္း သူကိုဘယ္လိုမွ ေျပာလို့၊ ဖယ္လို့မရပါ။ သူက ခင့္အဂၤါဇာတ္ရဲ့ ဘယ္ဘက္အျခမ္းမွာရွိေသာအရည္မ်ားကိလည္း လ်က္ယူေနျပန္၏။ ခင့္ရင္မွာ အားနာျခင္းႏွင့္အတူ ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ားပါခံစားရ၏။ သူ ခင့္ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာပဲဟုလည္း ခင္ခံစားရ၏။ ခင့္လို ကေလးအေမတေယာက္၏အဂၤါဇာတ္မွ ထြက္ေသာ အရည္မ်ားကို သူမရြံမရွာ လ်က္ေနသည္မဟုတ္ပါလား။ ခင္ ကိုယ္ တိုင္ကလည္း ေစာေစာကပင္ တခါမွ မလုပ္ဖူးေသာအလုပ္ျဖစ္သည့္ သူ႔လိင္တံကို နမ္းစုပ္ေပးမိခဲ့သလို သူကလည္း ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို နမ္းေတာ့မည္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ပင္။ သူကေတာ့ ေထာင္ၿပီးျဖဲထားေသာခင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားခြဆုံမွ ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို ၾကည့္ကာ သေဘာေတြက်ေနပါ၏။ သူ အႏွစ္ႏွစ္အလလကစိတ္ကူးနဲ႔႐ူးခဲ့ရေသာ၊ ခင္၏တကိုယ္လုံးမွ အဖိုးအတန္ဆုံးျဖစ္ေသာအရာက သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္အနီးဆုံးကိုေရာက္ေနပါၿပီ။
အရည္မ်ားရႊဲနစ္ေနေသာ ခင့္အဂၤါဇာတ္မွန၍တ္ခမ္းသားမဲမဲထူထူေလးေတြက ပြင့္ခ်ပ္ေလးမ်ားႏွယ္ ေဘးႏွစ္ဖက္သို့ပြင့္အာေနသျဖင့္ အရည္ ေတြရႊဲေနေသာ အဂၤါဇာတ္ကြဲေၾကာင္း ပန္းေရာင္ေလး သူ႔ကို ဖိတ္ေခၚေနပါ၏။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခင့္ဒူးေခါက္ေကြးကိုကိုင္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲလွန္လိုက္ေသာအခါ အဂၤါဇာတ္မွထြက္ေနေသာ အရည္မ်ားနစ္ေနသည့္ ခင့္စအိုဝေလးကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ သူ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါ။ ဒူးေခါက္ေကြးကို ခင့္ဆီထပ္တြန္းလိုက္ေသာအခါ ခင့္တင္ပါးမ်ား ပိုေကာ့လာပါ၏။ ထိုအခါ သူက ငုံ႔လိုက္ၿပီး ခင့္ စအိုဝေလးကို လၽွာႏွင့္ထိုးေမႊလိုက္မိရပါေတာ့၏။ “အို… ကိုရယ္…၊ မလုပ္ပါနဲ႔ဆိုကြယ္… ဟင့္…” အားနာျခင္းႏွင့္အတူ ခင့္ရင္မွာ အလြန္ပင္ၾကည္ႏူးသြားရပါ၏။ သူခင့္စအိုဝေလးကို လၽွာႏွင့္လ်က္ေနသည္ဟူေသာအသိက ပင္ ခင့္ကို အရမ္းၾကည္ႏူးေစပါ၏။ ခ်စ္လၽွင္အက်ိဳး၊ ျမတ္နိုးေတာ့ သဒၵာဆိုေသာ စကားရွိသည္ပင္။ သူခင့္ကို မည္မၽွခ်စ္ေၾကာင္း၊ မည္မၽွ ျမတ္နိုးေၾကာင္း၊ မည္မၽွသဒၵာေၾကာင္း ခင့္စအို၀ကို သူ႔လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ မရြံမရွာ လ်က္ေပးေနျခင္းကပင္သက္ေသထူၿပီးျဖစ္ေနပါ ေလၿပီ။ ေတာ္ပါေသးရဲ့…။
အခန္းသို့ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သန္႔စင္ခန္းသို့၀င္ကာ ထိုေနရာမ်ားကို ဆပ္ျပာေမႊးေမႊးႏွင့္ အားပါးတရ ေဆးထားခဲ့မိလို့သာ ေတာ္ေတာ့၏။ မဟုတ္လၽွင္ ခင္ သူ႔ကို ဒီ့ထက္အားနာမိေနရဦးမည္။ ခင္ သူ႔ကို မတားေတာ့ပါ။ ခင့္စအို၀ကို လၽွာႏွင့္ထိၿပီးမွေတာ့ က်န္တာေတြလည္း သူ႔စိတ္တိုင္းက်လုပ္ပါေစေတာ့။ ခင္ကိုယ္ တိုင္ကလည္း မခံစားဖူးေသာအရသာကို ခံစားခ်င္လွပါၿပီ။ စအိုဝေလးကို လၽွာဖ်ားေလးႏွင့္ေမႊေႏွာက္႐ုံတင္မက စအိုထဲသို့ပင္လၽွာထိပ္ ကေလးကို ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္ရာ ခင့္မွာ ကာမဆႏၵေတြ ပိုမိုထ0ျ143ကလာရပါေတာ့၏။ “ဟင့္… ဟင့္… ေတာ္ပါေတာ့ ကိုရယ္…”ဟုသာ ညည္းမိရပါေတာ့၏။ သူက ခင့္ဒူးေခါက္ေကြးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္တြန္းထားျခင္းကို ဖယ္ရွားလိုက္ေသာအခါ ခင္က ေျခေထာက္မ်ားကို ဒူးေထာင္ လ်က္အတိုင္း ျပန္ခ်လိုက္ပါ၏။ တင္ပါးကိုလည္း ေမြ႕ယာေပၚအသာျပန္ခ်ၿပီး ေပါင္မ်ားကို ျဖဲကာ ဖြင့္ေပးလိုက္မိရပါ၏။ ခင့္အဂၤါ ဇာတ္ကို သူ႔အတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ သို့ေသာ္ သူက ခင့္အဂၤါဇာတ္ကို မထိဘဲ ဆီးခုံကိုသာ လၽွာႏွင့္ထိုးေမႊေနျပန္၏။
ခင့္တင္ပါးမ်ား ျပန္လည္ေကာ့တက္လာရ ျပန္၏။ ထိုအခါသူ႔လၽွာေလးက ခင့္စအိုဝေလးကို ထိုးေမႊျပန္၏။ ခင့္တင္ပါးမ်ား ေမြ႕ယာေပၚျပန္က်လာရျပန္ၿပီ။ ထိုအခါ သူကခင့္ အဂၤါဇာတ္ညာဘက္ေဘးကေပါင္ခြၾကားေလးကိုလၽွာႏွင့္ေမႊျပန္၏။ ခင့္တင္ပါးမ်ားညာဘက္သို့ေရြ႕ၿပီးသူ႔လၽွာရွိရာသို့အဂၤါဇာတ္ကိုလိုက္ ေရႊ႕ေပးေနမိရ၏။ ခင္က ညာဘက္ေရႊ႕လၽွင္ သူ႔လၽွာက ခင့္ဘယ္ေပါင္ၿခံမွာ၊ ခင္က ဘယ္ဘက္ေရႊ႕လၽွင္ သူ႔လၽွာက ခင့္ညာေပါင္ၿခံမွာ၊ ခင္က တင္ပါးကို ေကာ့ေပးလိုက္မိလၽွင္ သူ႔လၽွာက ခင့္စအို၀မွာ၊ ခင္က တင္ပါးမ်ားခ်ေပးလၽွင္ သူ႔လၽွာက ခင့္ဆီးခုံမွာ။ အဂၤါဇာတ္နားမွာ သူ႔ လၽွာက ဝဲေနေသာ္လည္း အဂၤါဇာတ္ကို ထိပဲမထိေတာ့။ ခင့္မွာ မခ်င့္မရဲျဖစ္သည္ထက္ျဖစ္လာသည္ႏွင့္အတူ ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲမွာလည္း တခါမၽွ မခံစားဖူးေသာ ယားယံမ၍၊ ကိုက္ခဲမ၍တမ်ိဳးကို သိသိသာသာခံစားလာရ၏။ ထို့အတူ အရည္ေတြလည္း ပိုမိုရႊဲလာၿပီမွန္း ခင္ ကိုယ္တိုင္ပင္ သတိထားမိလာရ၏။ သိပ္ကို တတ္နိုင္တဲ့ကိုရယ္ကြယ္။ တဟင့္ဟင့္၊ တအင့္အင့္ညည္းသံေလးမ်ားကို နာခံကာ ခင့္အား အပ်ိဳမေလးတေယာက္အား ႏွူးသလိုႏွူးေနပါ၏။
ခင္တခ်က္ေကာ့အတက္မွာ ခင့္တင္ပါးကားကားတင္းတင္းမ်ားေအာက္ လက္လၽွိုၿပီး တင္ပါးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ခင့္ စအို၀ကို လၽွာႏွင့္ထိုးေမႊလိုက္ျပန္ရာခင့္မွာ မခံမရပ္နိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ရျပန္ပါၿပီ။ တင္ပါးကို ျပန္ခ်ၿပီး သူ႔လၽွာရွိရာသို့ အဂၤါဇာတ္ကို ထိုးေပးမိျပန္ေသာအခါတြင္မူ သူက ပူေလာင္ျပင္းျပေနေသာ ခင့္အဂၤါဇာတ္ကြဲေၾကာင္းထဲသို့ လၽွာကို ထိုးသြင္းလိုက္ပါ ေတာ့၏။ ခင့္ရင္မွာ ေက်နပ္ျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ ပီတိ၊ ရာဂ၊ အမ်ိဳးစုံေသာ ခံစားမ၍မ်ားျဖင့္ျပည့္လၽွမ္းသြားရသလို ခင့္တင္ပါးမ်ားက လည္း ေကာ့တက္ေနပါေတာ့၏။ “အို… ကိုရယ္… ဟင့္… ဟင့္… အို… အဟင့္…” ခင့္ကိုယ္ခင္ သတိမထားမိခင္မွာ ခင့္လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ေခါင္းကို ေပါင္ၿခံထဲသို့အတင္းဆြဲယူ ဖိကပ္ထားမိေနပါ၏။ ခင့္န၍တ္ခမ္းကို၊ ခင့္နို့သီးေလးမ်ားကို ခင့္တကိုယ္လုံးကို က်င္လည္စြာနမ္းစုပ္ခဲ့ေသာ န၍တ္ခမ္းႏွင့္လၽွာသည္ ယခုအခါ ခင့္ အဂၤါဇာတ္ကိုလည္း ထိုနည္းအတိုင္း ကၽြမ္းက်င္စြာ နမ္းစုပ္ေနပါေလၿပီ။ ခင္ထင္မွတ္ထားသည္ထက္ အဆမ်ားစြာ ထူးကဲေကာင္းမြန္ေသာ အရသာျဖစ္ပါ၏။ သူ႔လၽွာသည္ ခင့္ကြဲေၾကာင္းထဲသို့ တဆုံးတိုး၀င္ေမႊေနာက္ေန၏။
ရႊဲနစ္ေနေသာ ခင့္အရည္မ်ားကို အားပါးတရလ်က္ယူေန၏။ အတန္ၾကာေသာအခါ ခင့္တင္ပါးမ်ား ေမြ႕ယာေပၚသို့ျပန္က်လာၿပီး သူ႔ေခါင္းကို ဆြဲဖိထားေသာ ခင့္လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေလ်ာ့သြားေလ၏။ ထိုအခါ သူ႔လၽွာေလးက ခင့္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲမွ ထြက္သြားၿပီး ကြဲေၾကာင္းထိပ္ရွိ အစိေလးကို ထိုးေမႊေနျပန္ပါ ေတာ့၏။ “ဟင့္… ကိုရယ္… အဟင့္ဟင့္… ဟင့္ဟင့္…၏” ခင့္အစိကို ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္က လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးတတ္ပါ၏။ ယခု ကို့လၽွာေလးက လက္ေခ်ာင္းထက္အဆ မ်ားစြာႏူးညံ့လွသလို မထိတထိ ကလိကစားေနသည္ကလည္း လင္ေတာ္ေမာင္လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္သည္ထက္ ခင့္ရာဂအရွိန္ကိုအဆမ်ားစြာ ပိုတက္လာေစပါ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔ညာလက္က ခင့္ဘယ္ဘက္နို့သီးေခါင္းေလးထံေရာက္ရွိလာျပန္ကာ သူ႔လက္ညိဳးလက္မၾကားတြင္ နို့သီးေလး ကို လွိမ့္ကစားေနျပန္၏။ ဘယ္လက္၏လက္ေခ်ာင္းေလးတေခ်ာင္းက ခင့္ကြဲေၾကာင္းအဝေလးတြင္ တဆတ္ဆတ္လ၍ပ္ရွားေန၏။ ေနာက္လက္ေခ်ာင္းေလးတေခ်ာင္းက ခင့္စအိုဝေလးတြင္ လ၍ပ္ရွားေနျပန္၏။
သူ႔လၽွာေလးကလည္း ခင့္အစိေလးကို ဘယ္လိုေလးမွန္းမသိ တို့ထိေနသည္မွာ သြက္လက္ျမန္ဆန္လြန္းလွ၏။ “အဟင့္… ကိုရယ္… အဟင့္… ဟင့္…” သူ႔လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းက ခင့္ကြဲေၾကာင္းထဲကို တိုး၀င္သြားျပန္ၿပီ။ ထို့ေနာက္ ခင့္အဂၤါဇာတ္အတြင္းဖက္ အေပၚပိုင္းမွ တေနရာကို ဖိေန၏။ ကိုဘာေတြလုပ္ေနတာပါလိမ့္ဟု ေတြးေနဆဲမွာ ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲမွ တမ်ိဳးျဖစ္လာ၏။ ခင္ဆီးသြားခ်င္သလိုလို ဘာလိုလို ျဖစ္လာ၏။ ခင္ခ်က္ခ်င္းသတိရလိုက္၏။ ခင္ဖတ္ဖူးေသာ ခႏၵာေဗဒစာအုပ္ေတြထဲမွာပါသည့္ေနရာကို သူစမ္းသပ္လိုက္တာပဲ။ ဂ်ီစေပါ့ ဟုေခၚေသာေနရာ။ ထိုေနရာကို ထိလၽွင္ ဆီးသြားခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာတတ္သည္ဟုေရးထားသည္ကိုလည္း ခင္ဖတ္ဖူး၏။ တကယ္ေတာ့ လည္း ဆီးကထြက္မည္မဟုတ္ပါတဲ့။ သို့ေသာ္ ထိုေနရာကို ကစားေပးလၽွင္ အစိကိုထိကစားသျဖင့္ၿပီးေသာအရသာထက္အဆေပါင္း မ်ားစြာ သာလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ၿပီးျခင္းကို ခံစားရသည္ဟုဖတ္ဖူး၏။
မည္သူကမၽွလည္း ခင့္ထိုေနရာကို မစမ္းဖူးခဲ့။ ခင္ကလည္း ဖတ္တုန္းကသာ ဖတ္လိုက္သည္ အမ၍မဲ့အမွတ္မဲ့။ အခုေတာ့ ကိုက ခင့္ဂ်ီစေပါ့ကို စမ္းသပ္တို့ထိေနပါၿပီ။ ကို့ကိုေတာ့ ခင္လန္႔သြားရပါၿပီ။ ကိုဟာ ေတာ္ေတာ္မိန္းမက်မ္းေၾကသူပါပဲ။ တဆက္တည္းမွာပင္ အရမ္းလည္းေက်နပ္သြားရ ပါၿပီ။ ကို့ကို မရွက္မေၾကာက္ဖိတ္ေခၚခဲ့မိသည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း အလြန္ေက်နပ္သြား၏။ ကိုက ဤမၽွ ကၽြမ္းက်င္ေနသည့္အတြက္ ခင့္မွာ စြန္႔စားရက်ိဳးနပ္႐ုံတင္မက အတိုင္းထက္အလြန္ပင္ျဖစ္ေနပါ၏။ ထို့အျပင္ ကိုက ခင့္ကို ရာဂတမ်ိဳးတည္းျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္ ျမတ္နိုးစိတ္အျပည့္ျဖင့္ ယုယုယယေဆာင္ရြက္ေပးေနသည္မို့ ခင့္မွာလည္း ရာဂစိတ္အျပင္ ၾကည္ႏူးပီတိမ်ားကိုပါ ခံစားေနရပါ၏။ ကို့ လုပ္ပုံကိုင္ပုံအရ ကိုသည္ ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္လို ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးမွာ တလမ္းသြားသမားဟုတ္ဟန္မတူပါ။ ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္ကေတာ့ သူ႔ အတြက္သူသာ အဓိကထားၿပီး ခင္က အ႐ုပ္တ႐ုပ္လို ေနေပးမွ ေက်နပ္တတ္သူျဖစ္၏။
ကိုကေတာ့ ခင့္မွာ ဆႏၵေတြျပင္းလာေအာင္ မ်ိဳးစုံႏွူးသည္၊ ထို့ေနာက္ ခင့္အာသာကို ေျပေပ်ာက္ေအာင္ “ကိုးစား၏။ ခင့္မွာ အရသာထူးေတြ ခံစားရေအာင္ လုပ္ေပးေနသည္မို့ ခင့္ကို ဦးစားေပးေနသည္မွာ ထင္ရွားေနပါ၏။ ထိုအတြက္လည္း ခင့္ရင္မွာပိုၾကည္ ႏူးရပါ၏။ “အဟင့္… ကိုရယ္… ဟင့္… ဟင့္… အို…၏ ကို… ခင္ေသေတာ့မယ္…၏ ခင္ေသေတာ့မယ္… အာ… အ… အ…” သူက ခင့္ဂ်ီစေပါ့ကို ခပ္ဖိဖိေလးႏွိပ္ကစားေနရင္း ကို့လၽွာကလည္း ခင့္အစိကို တရစပ္ကလိေနေတာ့ရာ ၅မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ မူ ခင့္ရင္ပတ္ထဲမွာ မီးေတာင္တခုေပါက္ကြဲသလိုျဖစ္သြားရပါေတာ့၏။ ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္က ခင့္အစိကို လက္ႏွင့္ကစားကာ ခင့္ကို ၿပီးေစတတ္ပါ၏။ ထို့ေၾကာင့္ ခင္ မၾကာခဏ ၿပီးဖူးပါ၏။ သို့ေသာ္ ယခုၿပီးရပုံမွာ အရင္ကၿပီးဖူးေသာအရသာမ်ားႏွင့္ ဘာမွ မဆိုင္ပါ။ ခင့္တကိုယ္လုံး ပြင့္ထြက္သြားသလို၊ ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲမွာ ေလာင္ၿမိဳက္ေပါက္ကြဲသြားသလို၊ ခင့္အရည္ေတြပဲ ဒလေဟာပန္းထြက္ကုန္သလို ျပင္းထန္လြန္းလွ၏။ ခင့္တင္ပါးႀကီးမ်ား ေကာ့ပ်ံလ်က္ ရမ္းခါေနသည္မွာ ငလ်င္လ၍ပ္ေနသည့္အတိုင္းပင္။
ခင့္မွာေတာ့ သတိလစ္သလိုပင္ျဖစ္ေနပါ ၏။ ခင္သတိထားမိခ်ိန္မွာ သူက ခင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာ ေနရာယူၿပီး သူ႔လိင္တံကို ခင့္ကြဲေၾကာင္း၀မွာ အသာေတ့ေနပါၿပီ။ ခင္ ရင္ခုန္လာ၏။ ၇။ ခင့္လင္သားမဟုတ္သည့္ သူစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္က ခင့္ကို သားမယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းေတာ့မည့္အခ်ိန္ျဖစ္ပါ၏။ ခင့္ရင္ထဲမွာ နာက်င္လာ၏။ မယားကို သူမ်ားတိုင္းျပည္တြင္ တဦးတည္းထားရစ္ကာ စီးပြားေရးေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားေသာ လင္သားကို စိတ္နာျခင္းက ေနာင္တရခ်င္သလိုလို၊ ျငင္းပယ္လိုက္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနေသာ ခင့္စိတ္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္း လဲသြားေစပါ၏။ ထို့အျပင္ ခင့္ကိုယုယေသာ၊ ခင့္ကို ျမတ္နိုးေသာ၊ ခင့္ကို ဂ႐ုစိုက္ေသာ ခ်စ္သူကို၏အယုအယကိုလည္း ခင္ကေတာင့္တလွပါ ၿပီ။ ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲမွ ၿပီးေနေသာအရွိန္ကလည္း အ၀တြင္ေရာက္ေနေသာ သူ႔လိင္တံကို အထဲသို့ ျမန္ျမန္သြင္းေပးလိုက္ေစခ်င္လာ ေအာင္ လ၍ံ့ေဆာ္ေနပါ၏။ သူက ခင့္ကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ကာ ခင့္နံေစာင္းႏွစ္ဖက္မွာ လက္ေထာက္ၿပီး သူ႔လိင္တံကို ခင့္ကြဲေၾကာင္းထဲသို့အသာအယာ ထိုးသြင္းလိုက္ပါ၏။
သူ႔လိင္တံကပဲ ႀကီးလြန္းေနသလားမသိ၊ ေတာ္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲသြင္းယူေနရ၏။ ခင္လိုခ်င္ေနပါတယ္ ဆိုမွေနာ္။ သူက ခါးကိုႏွဲ႕ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခ်ာ့သြင္းယူရာ တ၀က္ခန္႔ ၀င္လာပါ၏။ ခင့္အဂၤါဇာတ္တခုလုံးမွာ သူ႔လိင္တံျဖင့္အျပည့္အသိပ္ ျဖစ္ေနသည္မို့ ခင့္မွာအရသာရွိလွ၏။ ထိုတ၀က္ျဖင့္ပင္ သူက ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေလး ေညႇာင့္ေနပါေသး၏။ လင္ေတာ္ေမာင္ႏွင့္ မတူတာကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ကိုက ခင့္ကို အလြန္ညႇာ၏။ ခင္နာမွာကို စိုးရိမ္ဟန္ျဖင့္ ညင္ညင္ သာသာေညႇာင့္ေနရင္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးတိုးၿပီး သြင္းသြားသည္မွာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ခင့္သားအိမ္ကို သူ႔လိင္တံထိပ္ျဖင့္ပုတ္ခတ္လာ သည္အထိျဖစ္၏။ “ဟင့္… ဟင့္… ကိုရယ္… အဟင့္…” ခင္ အရမ္းအရသာေတြ႕ေနပါၿပီ။ ခင့္အိမ္ေထာင္သက္ ၁၅ႏွစ္လုံးလုံးမွာ လင္ေတာ္ေမာင္ျပဳသမၽွ ႏုခဲ့စဥ္ကအေတာ္ေကာင္းသည္ ဟု ထင္ထားခဲ့သမၽွ ကိုႏွင့္က်မွ တက္တက္စင္လြဲေနပါေတာ့၏။ ကို့လ၍ပ္ရွားမ၍မွာ အခ်က္တိုင္း ခင့္အတြက္ ထိထိမိမိရွိလွသလို ၿပီးေန ေသာ အရွိန္ကိုလည္း ျပန္မက်ေစဘဲ ဆက္တိုက္ တင္ေပးေနသလိုသာျဖစ္ေနပါ၏။
ခင့္ကိုယ္ခင္သတိမထားမိခင္ အေပၚက သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ခင္ကလည္း တင္ပါးမ်ားကို ေကာ့ေပးေနမိရပါေတာ့၏။ သူကလည္း တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမန္သြက္လာ၏။ ထိုအခါ ခင္က ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ဆြဲလွန္ေပးမိရျပန္ပါ၏။ “ဟင့္… ဟင့္… ကိုရယ္… ခင့္ကို အားမနာနဲ႔ေနာ္… အခုဆို ခင္က ကို့မယားျဖစ္ေနၿပီေနာ္၊ ဟင့္…၊ ကို့မယားဆိုေတာ့ ကို့စိတ္တိုင္းက်ေနာ္… အင့္… အဟင့္…” သူက ခင့္ကို ျပဳံးျပလိုက္ၿပီး ခင့္လက္ပင္းေအာက္ကိုလက္လၽွိုသိုင္းဖက္ၿပီး ခင့္န၍တ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရစုပ္နမ္းရင္းက ေဆာင့္ ခ်က္ကလည္း ပိုသြက္ ပိုၾကမ္းလာပါေတာ့၏။ ခင္ကလည္း သူ႔ကို အတင္းျပန္ဖက္ရင္း သူ႔အနမ္းကို တုံ႔ျပန္ေနမိပါ၏။ တခ်က္တြင္ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္က ခင့္အသည္းကို ခိုက္သြားသျဖင့္ ခင့္မ်က္ႏွာေလးရံ၍့မဲ့သြားပါ၏။ သူက န၍တ္ခမ္းကို ဆတ္ခနဲခြာလိုက္သျဖင့္ ေမွးစင္းေနေသာ ခင့္မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာရပါ၏။ “နာလို့လား ခင္…” ခင္ သူ႔ကိုသိပ္ခ်စ္သြားရပါၿပီ။ ေခါင္းကို ခပ္သြက္သြက္ရမ္းကာ သူ႔ကို တင္းတင္းဖက္ရင္း ေျဖလိုက္၏။ “ကိုရယ္… ခင့္ကို ညႇာမေနပါနဲ႔ကြယ္။ ခင္ေျပာၿပီးသားပဲ၊ ခင္ကို့မယားျဖစ္ေနပါၿပီလို့၊ ကို့စိတ္တိုင္းက်လုပ္ပါကိုရယ္။
ခင္ နာရင္ေျပာမွာေပါ့…။ ေစာေစာက ခင္အသည္းခိုက္သြားလို့ပါ။ ခင့္ကို အသည္းခိုက္ေအာင္ ကိုမို့တတ္နိုင္တယ္” “ခင္ သေဘာက်လား…” ခင္န၍တ္ႏွင့္မေျဖဘဲ ေခါင္းကိုသာ ညိတ္ျပလိုက္မိရပါေတာ့၏။ သူကခဏရပ္လိုက္ၿပီး ေထာင္ထားေသာ ခင့္ဒူးႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ပုံခုံးႏွစ္ဖက္ေပၚတြင္ ထမ္းလိုက္ၿပီး ခင့္ကိုယ္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ ၏။ ဒါကေတာ့ ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္လည္း တခါတရံလုပ္တတ္ေသာ အေနအထားပါပဲ။ သို့ေသာ္ သူဖိလိုက္သည္ကေတာ့ ခင့္လင္ေတာ္ေမာင္ႏွင့္မတူေတာ့ပါ။ သူ႔လိင္တံကပဲ ပိုရွည္လို့လားေတာ့ ခင္မသိ။ ခင့္သား အိမ္ကို ပိုၿပီး ထိမိေနသလို ဆီးခုံခ်င္းအထိမွာ သူ႔ဆီးခုံက ခင့္အစိကိုပါ တင္းခနဲျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္နိုင္ေလ၏။ မတူပုံက ထိုသို့လိင္တံကို ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲ အဆုံးအထိထိုးသြင္းထားၿပီး လုံးျဝပန္မထုတ္ဘဲ ဖိလိုက္ခြာလိုက္လုပ္ျခင္းျဖစ္ ၏။ လိင္တံႀကီးတေခ်ာင္းလုံး၏အရသာကို ခင့္အဂၤါဇာတ္အတြင္းသားမ်ားကမိမိရရခံစားေနရသလိုခင့္သားအိမ္ေခါင္းမွာလည္း လိင္တံ ထိပ္ႏွင့္ပြတ္သပ္ႏွိပ္နယ္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနသည္မွာ ထူးျခားလွ၏။
ထိုမၽွမကေသး ခင့္အစိေလးကိုပါ တင္းခနဲတင္းခနဲျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနသလိုျဖစ္ေနျပန္ရာ ခင့္မွာ ကိုႏွင့္က်မွ အရသာျပည့္စုံေတာ့သလိုပင္။ ခင့္မွာေတာ့ အင့္ခနဲ၊ ဟင့္ခနဲေပါ့။ ရင္ကလည္း တုန္လွ၏။ အသည္းကလည္း ခိုက္လွ၏။ ထိုနည္းအတိုင္း ၾကာလာေတာ့ သူက ခင့္ကိုယ္ေပၚမွ အသာ0ျကကာ ခင့္ဒူးေခါက္ေကြးကို ထိုးလွန္ထားရင္းက သူကမူ ဒူး ေထာက္လ်က္အေနအထားျဖင့္ ခပ္သြက္သြက္ခပ္ျမန္ျမန္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ျပန္၏။ ရင္တလွပ္လွပ္ျဖစ္ရျပန္ၿပီ။ ခဏေနျပန္ေတာ့ ဒူးေထာက္လ်က္မွ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ခင့္ပုခုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္းဆြဲၿပီး တခ်က္ခ်င္း ျပင္း ျပင္းႀကီးေဆာင့္ျပန္၏။ ခင့္မွာ အင့္ခနဲျဖစ္ကာ မ်က္ႏွာေလးရံ၍့သြားရျပန္၏။ ထိုအခါ သူက တဆုံးထိုးသြင္းထားရင္း နားလိုက္ျပန္ၿပီး ခင့္ကိုလွမ္းၾကည့္သျဖင့္ ခင္ခပ္သြက္သြက္ေျပာလိုက္ရျပန္၏။ “ကိုတေယာက္က ခက္ေနၿပီကြယ္… ခင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ အရမ္းထိေတာ့ ခင္အသည္းခိုက္လို့ ညည္းမိ၊ မဲ့မိတာပါ ကိုရယ္၊ မရပ္နဲ႔ေနာ္…” ျဖစ္နိုင္လၽွင္ လင္ေတာ္ေမာင္ ျမင္စမ္းေစခ်င္၏။
မိန္းမတေယာက္ကို ညႇာတာ၊ စာနာတတ္ေသာ ကို့ကိုေတာ့ ခင္သိပ္ခ်စ္ေနမိ ရပါၿပီ။ သူက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရင္းက ခပ္ျပင္းျပင္းခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေနျပန္ေတာ့ရာ ခင့္မွာ တအင့္အင့္ တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အရွိန္ ေတြ ပိုတက္လာရျပန္ပါ၏။ သူက လုပ္ေနရင္းက တမ်ိဳးထပ္ကဲလာျပန္၏။ ေထာင္ထားရေသာေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအနက္မွ ညာဘက္ ေျခမေလးကို ငုံကာစုပ္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ခင့္အသည္းႏွလုံးေတြ၊ ကလီစာေတြကို သိမ္းၾကဳံးၿပီး ဆုပ္နယ္လိုက္သလိုပင္။ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးရျခင္း ႏွင့္အတူ အူထဲမွာ လိ၍က္ခနဲျဖစ္ေနရၿပီး ခင့္အဂၤါဇာတ္မွာလည္း ၾကဳံ႕သြားကာ တိုး၀င္ေနေသာ သူ႔လိင္တံႀကီးကို ဆုပ္ညႇစ္ေပးေနသလိုပင္ ျဖစ္ေနေတာ့၏။ သူက ခင့္ေျခမေလးကို ငုံစုပ္ကာ လၽွာႏွင့္ေမႊလိုက္၊ ေျခမႏွင့္ေျခညိဳးၾကားကို လၽွာႏွင့္ကလိလိုက္၊ ဖေနာင့္ေလးကို မနာေအာင္ သြားႏွင့္ခဲရင္း လၽွာႏွင့္ေမႊလိုက္လုပ္ရင္းက သူ႔လိင္တံႀကီးကိုလည္း ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲသို့ ျပင္းျပင္းၾကမ္းၾကမ္းႀကီးေဆာင့္ေနသည္မွာ ေတာ္ ေတာ္ႏွင့္မရပ္ေတာ့ပါ။
သူေဆာင့္လိုက္တိုင္း သူ႔ဥႏွစ္လုံးကလည္း ခင့္တင္ပါးၾကားထဲကို ရိုက္ခတ္ေနျပန္ေတာ့ရာ ခင့္မွာအရသာေပါင္းစုံ ကို ခံစားရင္း အသက္ကို ဘယ္လိုရွူရမွန္းပင္မသိေတာ့။ ဟင္… ခင္ၿပီးခါနီးေနျပန္ၿပီလား… သတိထားမိသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္က ထိမိလြန္းေသာေၾကာင့္ ခင့္မွာ ေစာေစာကတင္ၿပီးခဲ့ေသာအရွိန္ကမကုန္နိုင္ သည့္အျပင္ ျပန္တက္လာသည္ကို သိလိုက္ရပါ၏။ မျဖစ္ဖူးတာေတြ တကယ္ျဖစ္ကုန္ၿပီပဲ။ “အို… ဟင့္… ကိုရယ္… မရပ္လိုက္နဲ႔ေနာ္… ခင္ ကလိုင္းမက္စ္ ေရာက္ခါနီးလာျပန္ၿပီ… ဟင့္… ကိုရယ္… ဟင့္…” ခင့္ကိုယ္ခင္သတိမထားမိတာေတြက မ်ားေနၿပီ။ ခုလည္း ခင္ၿပီးေတာ့မည့္အေၾကာင္း သူ႔ကို ေျပာမိလိုက္ရျပန္၏။ သူက ခင့္ စကားေၾကာင့္ထင္သည္ ေဆာင့္ခ်က္က ပိုမိုထိမိလာ၏။ ခင့္အဂၤါဇာတ္အေပၚပိုင္းကို မိမိရရပြတ္တိုက္ၿပီး လိင္တံ တေခ်ာင္းလုံးကို ဆြဲ ထုတ္၊ တေခ်ာင္းလုံးကို ေဆာင့္သြင္းေနသည့္အတြက္ ခင့္အစိေလးကိုေရာ၊ သားအိမ္ေခါင္းကိုေရာ၊ ဂ်ီစေပါ့ပါမက်န္ အခ်က္တိုင္း ထိ ေနသျဖင့္ ခင္အရွိန္တက္လာသည္မွာလည္း မဆန္းေပ။
“အို… ကိုရယ္… အိုင္(မ္) ကမ္းမင္း၊ အိုင္(မ္) ကမ္းမင္း… အို… ဟင့္… အင့္… အစ္… အစ္… အင့္ဟင့္ဟင့္…” ခင့္န၍တ္မွ တခါမွမထြက္ဖူးေသာ စကားေတြ ထြက္ကုန္ပါၿပီ။ ခင္ၿပီးတာကို ေျပာလိုက္မိျခင္းပင္ျဖစ္၏။ျမန္မာလိုမေျပာရဲ သျဖင့္ အဂၤလိပ္လိုပင္ေျပာလိုက္သည္ျဖစ္လည္း ခင္ၿပီးၿပီဟု ေျပာလိုက္ျခင္းသာပင္။ ခုတခ်ီၿပီးရသည္မွာလည္း ေစာေစာကထက္မေလ်ာ့ ပါေခ်။ ေပါက္ကြဲပြင့္ထြက္ရေသာ ၿပီးျခင္းမ်ိဳးသာျဖစ္သျဖင့္ ခင့္မွာ အလြန္ပင္ အားရလွ၏။ ခင္ၿပီးေနမွန္းသိေသာ္လည္း သူက မနားတမ္းပင္ ဆက္ေညႇာင့္ေပးေနျပန္ရာ ခင့္မွာ ၿပီးသည့္အရွိန္က မေသနိုင္ေတာ့ပါ။ သူ ကား အင္မတန္လုပ္နိုင္သူျဖစ္ေပ၏။ လုံး၀အရွိန္မေလ်ာ့ပဲ သြက္သြက္ျပင္းျပင္းႀကီးပင္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနေပေတာ့ရာ ၃-၄မိနစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ခင္ကိုယ္တိုင္က ေတာင္းပန္ယူရပါေတာ့၏။
“ဟင့္… ခဏေလာက္ နားပါဦး ကိုရယ္… ခင္ ေမာလွၿပီကြယ္… ဟင့္…” ထိုသို့ဆိုခါမွ သူက ေဆာင့္ေၾကာင့္အေနအထားမွ ျပင္လိုက္ၿပီး စုပ္ေနေသာ ခင့္ေျခေထာက္ကေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္သလို ခင့္ဒူးေခါက္ေကြးကို တြန္းထားေသာ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ဖယ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ ခင့္အဂၤါဇာတ္ထဲသို့ သူ႔လိင္တံကိုတဆုံးေဆာင့္ သြင္းကာ ခင့္ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ခ်လာ၏။ ခင္က သူ႔ကို ဆီးႀကိဳဖက္လိုက္မိသလို သူ႔ေျခေထာက္မ်ားကို ခင့္ေျခေထာက္မ်ားႏွင့္ပါခ်ိတ္တြယ္ရင္း ခင့္တင္ပါးကို ေကာ့ လိုက္မိရာ လိင္တံႀကီး၏အရသာကို ထပ္မံခံစားရျပန္သျဖင့္ ခင့္မွ တင္ပါးေတြ တဆတ္ဆတ္ခါေနရပါေသး၏။ သူက ခင့္လည္တိုင္၊ ခင့္ပါးျပင္၊ ခင့္နားသယ္၊ ခင့္နားရြက္မ်ားကို တို့ထိနမ္းေနျပန္ေသး၏။ ခင္က သူ႔ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္ထားရင္း သူ႔အနမ္းမ်ားၾကားမွာ အသက္ရွူမွန္ေအာင္မနည္းႀကိဳးစားေနေတာ့၏ ……ၿပီးပါျပီ။
