ယှက်နွယ်မိသည်

ဒေါကတှာသကမှောငမှှာ ခါးတို၍ ရှပအှငှကွှီ သဖှယဖှှဈနသေော သူ့ဂှူတီကုတအှသဈကို ကှည့လှကှှ ခေါငှးကုတကှာနသညှေ။ လကစှ အတောလှှဲနသညှေ။ ဆိုငကှှီးဖှဈလှ ကှ ယောကှှားတလောဖှဈလကှှ အလုပကှို ပေါ့ဆဆ ဖှဈကတတဆှနှး လုပသှညှ။ သကမှောငသှညှ ခေါငှးကိုသာ အသာခါရမှးလိုကှ၏။ နှကေုနမှိုးဦး ရာသီကူးစဉမှို့ လူနာမှားတုနှးလေး အစကောငှးကောငှးနှင့ှ ခှုပခှိုငှးရာမှ ယခု ဝတလှို့ပငမှရ။ မှားပေးခဲ့သလား မသိ။ ှ ပနသှှားပှောသင့သှောလှညှး သကမှောငစှိတနှှင့မှဖှဈ။ ကုနလှပှေီ။ ခှဈကုတထှားသော ငှနှဈသေောငှး။ နဂိုမှ ဆငှးရဲသား ရပကှှကတှှငှ ဖှင့သှည့ဆှေးခနှးမို့ ကှေးမရလှ။ အရေးပေါှ ကိဈစမှိုးဆိုလှှငှ သကမှောငကှ အိတစှိုကတှတသှည့ှ အကငှ့ရှှိသေးသညှ။

အစိုးရတို့ ပေးသော ဆေးရုံ လခမှာ ပို၍ ဆိုးသေး၏။ အမေ့ကိုအပှ၍ နှဈယောကသှား ခကှစှားကှသညနှှင့ှ ပှောငသှညှ။ သို့ဖှဈ၍ အားသော အခှိနမှှား ဆေးခနှးဖှင့ရှာမှ လူနာမှားခှိနှ ရသော ငှယေားလေး လဈပှီ။ တှေးရငှးတှေးရငှးမှ သကမှောငသှညှ ကှိတမှနိုငခှဲမရ ဖှဈလာ၏။ ယခငှ ဂှူတီကုတှ အဟောငှး လေးမှာ ရိနသေောလှညှး ဝတဖှှဈသေးသညှ။ အဲဒါလေးသာ ဝတပှတေော့လေ။ အသဈကိုတော့ ဆေးရုံမှ အရပပှုသော လူသေးသော တဈယောကယှောကကှို ပေးလိုကရှုံသာ ရှိတော့သညှ။ အထူးကုဖှရနှေ ငှစေုခှငှးကလညှး ဘယခှါပှည့မှညမှသိတော့။ ဆေးခနှးသိမှးမှ အပထှညရှလာသော အထုပလှေးဖှကှညေ့သှည့ှ သကမှောငမှှာ အမောဆို့ သှားရသညှ။

ငှကေိုလညှးနှမှော၊ မအားသည့ကှှားမှ သှားအပှ၊ သှားတိုငှးထားသည့ှ အခှိနတှှေ အတှကလှညှး ဒေါသထှကသှညှ။ အစကောငှးနှင့ှ ဝတခှငှှ၍မှအပသှညှ။ ခုတော့ တလှဲ။ မတတနှိုငတှော့ပှီ။ နောကမှှား ခှုပမှဝတနှဲ့ပေါ့။ ရယဒှီမိတတှှေ ရှိလကှှ ဖငယှားသော မိမိကိုယကှိုသာ အပှဈတငရှနရှှိသညလှေ။ သကမှောငှ ဆေးအိတမှှားစဈပှီး တံခါးခတှ၏။ ခုရကှ ဆေးခနှးငှားသော ပိုငရှှငှ ဦးကှီး မှာလညှး မမာလှသဖှင့ှ ဆေးခနှးသိမှးပှီး နောကဖှေးသို့ဝငခှဲ့၏။ “လာ…. ငါ့တူ.. သိမှးပှီလားကှ….” “သိမှးပှီဦးရေ.. ဦးတုပကှှေးအတှကှ ဆေးလာပေးတာ….” “အေး.. ငါ့တူရေ.. ဦးဖှားတာ ပှောကပှါပှီ….” ဘယခှါမှ ငှမယေူသဖှင့ှ ဆေးခနှးပိုငရှှငှဦးကှီးမှာ အားနာနာနှင့ှ ကှိုပိတှ၏။

သကမှောငမှှာ လူမှုရေးကှောင့ှ လုပသှူမဟုတှ။ စာနာစိတကှှောင့ှ လုပသှူဖှဈရာ ဦးကှီး၏ စကားကို ဂရုမထားလှ။ အဖှားလညှး မပှောကှ။ တုပကှှေးဟူသညှ နှဈမနကဖှှင့ှ ပှောကရှိုးမရှိ။ “ဦးရေ.. ကိုကခှဲသေးလာ…. မရရငပှှော.. ပှောကတှာတော့ပှောကမှှာ.. လူခံရတာရှိမှာပဲ..” “အေး.. ညညတော့ နညှးနညှးညောငှးတယကှှာ….” ဦးကှီးနညှးနညှးညောငှးသညဆှိုလှှငှ ဘယလှိုမှ မတတသှာအောငှ ညောငှးကိုကနှေ၍ ပှောခှငှး ဖှဈကှောငှး သကမှောငှ သိပါသညှ။ “ရတယှ…. ရတယှ.. ကှှနတှောှ ဆေးတဈခှောငှး ထိုးပေးခဲ့မယှ…. ကိုကတှာ သကသှာမယှ..” ဦးကှီးသညှ မငှငှးဆနှ။ နဂိုမှ ခံခကသှည့ှ တုပကှှေးကှောင့ှ ပှောကမှညှ သကသှာမညဆှိုလှှငှ သကသှာခငှလှှသညှ။

သားကှီးက ဝပရှှော့ဆရာ။ ဇနီးနှင့ှ သားသမီး နှဈယောကနှှင့မှို့ အဖအေိုကို မကှည့အှား။ သားငယကှ မလေးရှား ထှကသှှား၍ အလုပလှုပသှညမှှာ နှဈကှာပှီ။ ငှလညှေးမပို့၊ သတငှးလညှး မကှား။ မိဘစဉဆှကှ ပိုငလှာသောအိမတှှငှ အမကှေီးဟု သူခေါသှော အိမသှူ ဆုံးစဉမှှစ၍ သူတဈဦးတညှး နလောရသညှ။ သားကှီးကလညှး ဝပရှှော့ရုံတှငသှာနသညှေ။ ယခုဆေးခနှးငှားခ ပုံမှနရှတော့ သားကှီးဆီမှ ငှမှှေောရှနမှလိုတော့။ ဆရာလေးကလညှး ခှောငကှကှ ရှှံ့ထူသည့ှ ဤနရောမှိုးတှငမှှ လာဖှင့သှညှ။ သူ့ကို ဆေးပေးလှှငှ ဘယခှါမှ ငှမယေူ။ ထိုအခါ အားနာတတသှော သူက ထမငှးခကှလှှှငှ ဆရာလေးဖို့ပါ ပို၍ ခကှထှားမိတတသှညှ။

ထိုအခါမှားတှငလှညှး ဆရာလေးသညှ ကှေးဇူးတငကှှောငှး တဈခှနှးမပှော။ တဈခါတဈခါ မကောငှးလှသော သူ့ဟငှးကို အားတကသှရော နှိုကစှားသေး၏။ “ရပှီဦး…. တဈခုခုဆို ဖုနှးဆကလှိုကပှါ…. ကှှနတှောမှနကဖှှ နကှ ဆေးရုံခှိနှ ညနစေောငှးမှာမို့…. ထမငှးစားလို့ရတယှ.. ပှော့ပှော့စားပါ…. ဖုနှးဆကဖှို့ အားမနာနဲ့နောှ.. ဆေးလညှးပေးခဲ့မယှ.. အခှိနကှ.. အိတပှေါမှှာရေးထားပေးတယှ…. ကဲ…. အမမှှေောနှတေော့မယှ.. ကှှနတှောသှှားပှီနော့ှ….” ဆေးပငှ ဘယအှခှိနှ ထိုးသှားမှနှးမသိ။ ဆရာလေးသညှ သုတသှုတထှှကသှှားခှပှေီ။ ကလနကှလားနှင့မှို့ အိမရှှေ့ဝငှးမှ ရှဲ့စောငှးနသေော သဈသားဝငှးတိုငနှှင့ှ နဖူးနှင့ှ တိုကမှိသှားသေး၏။ ယခငလှညှး တိုကနှကပှေါပငှ။

အမှတမှရှိသော ဆရာလေး။ ယခုလညှး နဖူးကိုပှတရှငှး ခပသှုတသှုတထှှကသှှားလပှေီ။ ည ၈ နာရီခန့ရှှိပှီမို့ နယမှှို့လေးတှငှ လူသှားလူလာ ငှိမဆှိတနှပှေီ။ ဘောလုံးပှဲ ဖှင့သှော လဖကရှညဆှိုငှ တဈဆိုငတှှငသှာ လူအတောအှသင့ရှှိနေ၏။ သကမှောငမှှာ ဆိုငကှယမှောငှးလှှငှ စညှးကမှးနှင့ှ အညီ ဦးထုပဆှောငှး၍၊ ယာဉစှညှးကမှး လမှးစညှးကမှးနှင့အှညီ ဖှညှးဖှညှးသာသာမောငှးတတသှညှ။ ဘေးဘီဝဲယာတှငှ လမှးခှိုးကလေးမှားညှ မှောငမှိုကလှကှရှှိ၏။ ေ မှာငနှသေော လမှးခှိုးထောင့လှေးတဈခုတှငမှူ ၂ ပမေီးပှောငှးလေး နှဈခု ထှနှးထားသော အပခှှုပဆှိုငငှယလှေး ရှိနသညှေ။ လမှးပေါတှှငသှာ အာရုံ ထားတတသှော သကမှောငှ၏ မကှလှုံးတို့က အခါတိုငှးသတိမထားမိခဲ့။

ယခုမှသာ ဆိုငထှဲမှ စကနှငှး နသညှေ့ မိနှးကလေးကိုမှငသှညှ။ သကမှောငသှညှ အာရုံကို လမှးပေါသှို့ပှနဆှှဲတငလှသညှေ။ မှငမှှငခှငှှးခစှလှညှး မခစှှ။ ရုပလှညှး သခှောမမှငရှပါ။ သကမှောငမှှငသှညမှှာ မိနှးကလေးတဈယောကသှာ ဖှဈခှသညှေ။ သကမှောငှ အိမရှောကတှော့ အမကေ ငရုတသှီးထောငှးနသညှေ။ ဒူးမကှေး ဆောင့ကှှောင့မှထိုငရှနှ အတနအှတနမှှာထားလကှနှှင့ှ အမကနေားမထောငှ။ ဒူးနာတတသှော အမေ့ကို ဆရာဝနဖှှဈသော သကမှောငှ ကု၍မပှောကှ။ အမကလညှေး စကားနားမထောငှ။ ဆရာဝနအှမမေို့ ဆရာဝနထှကှ အတတဆှနှးသညှ။ တဈခါတဈခါ နာမကနှှးလှှငှ အခိုးပှင့ဆှေးတှေ ကိုငပှဈသေးသညှ။ ပှော၍မနိုငသှော အမေ့ကို သကမှောငပှှောရနမှကှိုးစား။

“ဖယှ.. အမေ့.. သားထောငှးလိုကမှယှ….” “ဟဲ့…. ငါထောငှးနတော ပှီးတော့မယှ.. နင့ဟှာနငှ အဝတအှစားသှားလဲစမှးပါ..” သကမှောငကှ စကားမဆိုပဲ ငရုတကှညှပှှေ့ကိုကိုငရှာ အမကေ ဖယပှေး၏။ သား မောလာမညကှို သိသညှ။ ထို့ကှောင့ှ အမလေုပသှူက အလုပမှခိုငှးခငှှ။ ဖတဆိုးဖှဈသည့ှ သားကလညှး လိမမွာရှာသညှ။ ကှောငှးတကှ သညမှှ သူ့ကှောငှးစရိတှ သူရှာ၏။ ခုလညှး ဆေးခနှးဖှင့ရှာမှ ပှနလှာရာတှငှ အညောငှး ကလေး မဆန့ရှ။ ကုနှးကုနှးကုနှးကုနှးနှင့ှ ငရုတသှီး ထောငှးနပှနသှညှေ။ “အမေ့…. သားဂှူတီကုတကှ ဝတမှရဘူး.. အလကားပဲ….” သကမှောငကှ ပါးစပထှဲဝငလှာသော ငရုတသှီးတဈဖတကှို ထှေးလိုကရှငှးဆိုသညှ။

စိတပှကှနှသညေ့ဟှနလှညှး ပါ၏။ အမသညှေ ယခငကှဆိုလှှငှ အလှနစှညှးကမှးကှီး၏။ အဝတတှဈထညလှလှငေ့သှညကှို မဆိုထားနှင့ှ၊ သှားတိုကဆှေးဗူး မကုနသှေးဘဲ အသဈဖောကလှှှငပှငှ မှားစှာဆူပူတတလှသညှေ။ ယခုမူ သကမှောငကှို နညှးနညှးမှမဆူ။ “အေး…. ခှုပပှှီးမှတော့.. နညှးနညှးတော့ဝတလှိုကပှါကှယှ.. မဟုတရှငအှလကားဖှဈမယှ….” “ဟိုးမှာ.. သား ဆေးအိတဘှေးမှာရှိတယှ…. အမကှညေ့ကှှည့ှ.. ဝတလှို့မရဘူး..” အမသညှေ ဂှူတီကုတကှိုဖှန့ကှှည့ပှှီး ပှနခှေါကနှသညှေ။ “အမေ.. ထမငှးရောစားပှီးပှီလား….” “အမေ မဆာဘူး…. သားလာမှ နညှးနညှးစားမယဆှ ိုပှီး စောင့နှတော….” “စားတော့လေ.. စားလို့ရနတောမလာ.. ငရုတသှီးစောင့နှတောလား..”။

“သေးတော့သေးသှားတယနှောှ…. နှမှောစရာကှီးပဲ….” အမကေ အဆကအှစပမှဲ့စှာပှော၏။ နောကမှှား မဖှဈအောငသှာ သတိထားရတော့မညှ။ သကမှောငသှညှ ထောငှးပှီးသော ငရုတသှီးမှားကို ငရုတဆှုံထဲမှ သံဇလုံငယအှတှငှး သို့ ကောှ၍ထည့နှသညှေ။ မီးမှိနမှှိနတှှငှ အုပဆှောငှး အုပထှားသော ထမငှးစားပှဲပုကလေးသညှ သားအမိနှဈယောကကှို လကယှပှ ခေါလှကှရှှိလသညှေ။ဝတှ၍မရသော ဂှူတီကုတှ တဈထညသှညှ ကောငှးမှနှ၍ ခစှရှညရှှှမှးသော မငှဂွလာတဈခုကို စုံတှဲဖကပှေးတတလှသညှေ။ ဤသညကှို ဒေါကတှာသကမှောငမှှာ နှဈရကကှှာမှ သိခှငှးဖှဈသညှ။ သူတှေ့မိသော အပခှှုပဆှိုငလှေးအား သတိပငမှရမိ။

သတိရသောအခါတှငကှား သကမှောငမှှာ ရညရှှယခှကှမှရှိပါဘဲ ဆိုငကှလေးရှေ့ ဆိုငကှယရှပမှိလှ ကသှား ဖှဈခှသညှေ။ ဂှူတီကုတလှညှး ထပှ မခှုပဝှတတှော့ ဟု စိတပှိုငှးဖှတထှားရာမှ အလိုလို ဆိုငရှှေ့ရပမှိရသညှ။ အဝတစှမှားနှင့ှ တငုံ့ငုံ့ လုပနှသေော မိနှးကလေးသညှ အလှနဆှုံးရှိမှ ၂၃ -၂၄ ခန့သှာရှိမညှ။ သူ့ကိုတှေ့သောအခါ မပှုံးမရယသှောလှ ညှး ဖောဖှောရှှရှနှငေှေ့ သူ့ထံသို့ မေးကလေးမော့လကှှ တိုးလာ၏။ ဘာအပခှငှလှို့လဲ ဟူသည့ှ သဘော။ အို…. သနပခှါးလေးနှင့မှိနှးကလေး။ ခစှစှရာကောငှးလိုကပှါဘိ။ သူပထမဆုံး သတိထားမိသညမှှာ မိနှးကလေး ဝတဆှငထှားသည့ှ ပါးလသှော ခညှသှား ရငဖှုံးအကှီကလေး ဖှဈ၏။

ထမိနှ တငှးတငှးတှငှ လှသော တငစှိုငတှို့ကို တှေ့သေး၏။ သို့သောှ သူမကှည့ဖှှဈ။ တမငှ မကှည့ခှှငှးဖှဈ၏။ မိနှးကလေးကို အားနာ ရှကရှှံ့ပါသညှ။ မိနှးကလေးကလညှး စကားနညှးဟနတှူသညှ။ “ဘာကူညီရမလဲရှင့ှ” ဟု တိုးတိုးလေးသာ ပှောသညှ။ မိနှးကလေးမှာ သူ့ကို ကှည့နှလေား သူမသိ။ သူကတော့ မကှည့ရှဲပါ။ “ကှှနတှောှ.. ဂှူတီကုတှ…. အဲ့ဒါ.. ခှုပပှေးလို့ရမလား…. အဆငပှှမလေား.. သိခငှတှာ….” “ဟုတှ.. ရပါတယှ…. ဂှူတီကုတအှပခှငှတှာနောှ…. အစပါလား….” “ဗှာ…. ပိတစှပှောတာလားဗှ….” “ဟုတကှဲ့..” “ပိတစှတော့မပါဘူးဗှ…. ကှှနတှောသှှားဝယခှဲ့ပေးရမှာလား….” “ရတယှ…. ပိတစှမပါလညှးရတယှ.. အာ့ဆို.. တိုငှးမယလှေ.. ခုတဈခါတညှး..”။

စကားပှောရငှးမှ မိနှးကလေးမကှနှှာကို မရဲတရဲ ငုံ့ကှည့မှိသညှ။ ပကာသန ကငှးလှနှးသော မကှနှှာ ဥဥလေး။ စကခှှုပသှမနှင့မှတူဘဲ သူ့အတှကှ ရှငဘှုရင့ှ သမီးကလေးနှင့ှ တူနသေေးသညှ။ တခှားလူတို့ သူ့အတှေးကိုမှငလှှှငှ ပှကရှယကှှမညလှားမသိ။ မိနှးကလေးက ခှောမောလှပသညတှော့ အမှနပှငဖှှဈ၏။ ခစှလှှှငအှကှိုး၊ မုနှးလှှငအှပှဈမို့ ဤလိုမှငသှလားမသိ။ အမယှ မှငမှှငခှငှှး ခစှနှသလေား။ ခစှလှို့လှတာလား လှလို့ခစှတှာလားတောငှ သူမဝခှေဲတတတှော့ပါ။ ခစှလှို့လညှး လှကောငှး လှမညှ။ လှလို့လညှး ခစှကှောငှးခစှမှညှ။ အမပှေောဖူးသညကှို ပှနှ၍ အမှတရှမိ၏။ “သားရဲ့.. စကခှှုပတှတတှဲ့ မိနှးကလေးမှိုးက စိတလှညှးရှညတှယှ.. မိခငစှိတလှညှးရှိတယှ…. အဲ့လိုမှိုး ရှာယူ….” ဟူလသညှေ။

ယခုမိနှးကလေးကိုမူ စကခှှုပတှတကှှောငှး တဈခုသာ သူသိ၏။ အခှား အကှောငှး ဘာဆိုဘာမှ မသိသေး။ ဤသညလှညှး ခစှသှဖှင့ှ ကောငှးကှိုးကိုသာ မှငခှှငှးဖှဈတနရှာသညှ။ မိနှးကလေး၏ သနပခှါးနံ့သငှးသငှးလေးကလညှး သူ့စိတကှို အကှညဓှာတပှေးစှမှး၏။ သူသတိထားမိခှိနတှှငှ မိနှးကလေး၏ ဖှူဥဥ လကခှှောငှးကလေးမှားက သူ့ကိုယပှေါတှှငှ ပကှေိုး ကလေးနှင့အှတူ လှုပရှှားနသညှေ။ သူ့ကိုယကှို မတမှတလှေး ဖှဈစရနှေ သူ့ ခါးကို နောကမှှတှနှးတငှ ပေးလိုကသှေး၏။ နုရှသော လကကှလေးမှားမှာ ထိလို့ထိမှနှး မသိသာ။ ပုခုံးတဈဖကမှှ တဈဖကသှို့ ညငသှာစှာ ထိတှေ့သော အညတရ ထိတှေ့မှုမှိုးတှငပှငှ သူ့ရငသှညှ ခုနဆှှလကှရှှိလပှေီ။

မိနှးမသား ဟူ၍ မိခငမှှလှဲပှီး တဈကောငတှဈမှီး မရငှးနှီးခဲ့ဖူး သောကှောင့လှညှး ဖှဈလှှငဖှှဈမညှ။ ဆေးရုံမှ သူနာပှုကလေးမှား မှာလညှး သူအလုပမှှား ကိုယအှလုပမှှားနှင့မှို့ အလုပသှဘောမှလှဲ၍ ကောငှးစှာ မရငှးနှီးဖူးခဲ့။ ယခု ငှိမဆှိတနှသေော အခှိနတှှငှ မိနှးကလေး၏အသကရှှူသံကိုပငှ ကှားနရေ၏။ ဟုတပှါလစေ။ သူ့အသကရှှူသံမှားလား။ အသကရှှူမှားသော ယောကှှားမှိုးဟူသညှ သူ့လိုလူမှားလလေား။ အလှနှ ပှော့ညံ့စှာပငှ မိနှးကလေးကို ခစှမှိသှားသလိုလို။ ခဏနေ မိနှးကလေးနှင့ှ ဝေးသှားခှိနတှှငှ ပှနလှညှ မေ့ပှောကတှနကှော ငှးရဲ့ဟု တှေးတောပှီး ဖှသောလိုကရှသညှ။ “ဒီလောကှ.. အတောပှဲလား….” နောကဖှကမှှ အသံတိုးတိုးလေးဖှင့မှေး၏။

သကမှောငကှ မိနှးကလေး သူ့ဟာသူတဈဦးတညှးပှောသညှ ထငှ၍ လှည့မှကှည့ှ။ “အယှ.. မေးနတယလှေေ…. ဒီလောကှ အတောပှဲလားလို့….” “ဗှာ.. သဘောလေ….” “အယှ…. ဘယ့နှှယနှောှ..” “ခငဗှှာ.. ဘာကို ဘယ့နှှယလှဲဟငှ….” “ဟောတောှ…. ပုခုံးအကယှလှေ.. ဒီလောကဆှို အတောပှဲလားလို့.. လှည့ကှှည့လှရှငှေ.. ဒီမှာပှနတောကို….” မိနှးကလေးက သကမှောငှ ပုခုံးကိုဖိသညှ။ ဒငှးကလေး စိတဆှိုးပှီလားမသိ။ သကမှောငှ လှည့ကှှည့ှ တော့လညှး ပကှေိုးကို မဟုတှ။ မိနှးကလေး မကှနှှာကိုသာဖှဈလသညှေ။ မိနှးကလေးသညှ သူပှသော ပကှေိုးကိုမကှည့ပှဲ မကှနှှာလာကှည့နှသေော သကမှောငကှို အထှန့မှတကတှော့။ မကှနှှာကလေးမှာမူ ရဲ၍ နခှပှေေီ။

ပကှေိုးကလေးနှင့ှ နောကကှ တိုငှးနစဉှေ ဘာမှမဖှဈ။ ရှေ့ဖကမှှ ရငအှကယှှ တိုငှးပှသောအခါ မိနှးကလေး လကမှှောကရှ၏။ ပါးနသေောအကှႌလေးမှာ ဘောလှီရငပှုံခှကကှ တငှးကပသှှား၏။ ဘောလှီထဲမှ မို့တကနှသေော ဥရှရှရငသှားတဈစုံကိုလညှး ကောငှးစှာမှငနှရေ၏။ “ခှိုငှး.. ဟ….” “အငှ…. ကှှနတှော့ခှှိုငှး ဟပေးရမှာလား..” မိနှးကလေး ရငဘှတကှို ကှည့နှသေော သကမှောငသှညှ လူမိသကဲ့သို့ဖှဈလကှှ အငှးအဲ ဖှဈနသညှေ။ “ရငဘှတလှေ…. ဒီရငဘှတှ တိုငှးဖို့ ခှိုငှးဟပေးခိုငှးတာ..” မိနှးကလေးက ရှိုးတိုးရှန့တှန့ဖှှင့ှ ဟောကှ၏။ ရှကဝှဲဝဲနှင့ှ ခါးကလေး ပေါနှသညကှေို ပှနဆှှဲခသှေးသညှ။ သကမှောငကှ ခှိုငှး ၂ ဖကကှို ကှကှကှီး ဟပေးလိုကသှညှ။

အရပမှှာ ခေါငှးတဈလုံးစာ ကှာခှားသောကှောင့ှ မသိလငှှ မိနှးကလေးကို ဖကတှော့မလို။ သကမှောငှ၏ ခှိုငှးမှာ မိနှးကလေး၏ ပုခုံးထကှ မှင့နှသဖှငှေ့ မိနှးကလေးမှာ လကကှလေး မှောကရှပှနသှညှ။ ခါးက ပေါပှှနှ၏။ ပကှေိုးကို သကမှောငှ၏ ခှိုငှးသို့ လှှိုလိုကခှှိနတှှငှ လူပှိုသကမှောငမှှာ မိနှးကလေး လကကှို ခှိုငှးဖှင့ှ ဖိညှပမှိလိုကသှေးသညှ။ ထို့နောကှ တောငှးပနစှကားလညှး မဆိုဘဲ မကှနှှာ ရဲရဲဖှင့ှ ပှနဟှပေးလိုကှ၏။ မိနှးကလေး၏ လကကှ ရငအှကယှကှို ပကှေိုး ပတခှှိနတှှငှ သူကလေး မကှနှှာက သကမှောငရှငတှှငှ အပမှိမတတဖှှဈရသညှ။ မိနှးကလေး၏ မကှနှှာလေး ဘယလှိုနမညှေ မတှေးတတှ။ နားထငနှားရငှးကေ လးတှငှ ပနှးသှေးရောငှ ပှေးနသဖှငှေ့ မိနှးကလေးလညှး ရှကနှဟနတှေူသညှ။

သကမှောငှ အပှိုမလေးကို အားနာ၏။ သူ့ကိုယကှို မိနှးကလေးမကှနှှာနှင့ှ ခပခှှာခှာဖှဈအေ ာငှ နောကဖှကသှို့ ယို့ပေးလိုကှ၏။ မိနှးကလေးကလညှး ပကှေိုးပတရှငှး အသာပှနဆှှဲသညှ။ ထိုအခါ သူ့ဟနကှ ကုနှးကိုငှးကိုငှးနှင့ှ မိနှးကလေး ငယထှိပကှို နမှးမိတော့မလို ဖှဈနလသညှေေ။ မိနှးကလေးက သကမှောငခှါးကို လကကှလေးနှင့ှ မသိမသာ ဆှဲတည့ှ ပေးရှာသေးသညှ။ သကမှောငကှ မရ။ မိနှးကလေး၏ ကိုယအှောကပှိုငှးနှင့ှ ထိမိမညှ စိုးသဖှင့ှ သူ့ပေါငကှို အတငှး ကုနှးထား၏။ မိနှးကလေးလညှး အသံတိတနှှင့ှ ကှိတတှည့ပှေးနသညမှှော မရသဖှင့ှ ခစှစှဖှယနှှုတခှမှးကလေး ပှင့ဟှလာလသညှေ။ “ရှငှ.. မတမှတနှလေေ…. ဘယလှိုတှကေုနှးကုနှးကှီးလုပနှတေုနှး….” ဆူဆောင့ဆှောင့ှ ဟနလှေး။

သကမှောငစှိတထှဲ တဈဖကသှတှ ရငှးနှီးလှပှီ။ နီးကပနှသေော ကိုယလှုံးလေးကှောင့ှ မိနှးကလေး အပှိုနံ့တှကေ နှာဝသို့ တိုးဝငသှညှ။ ဆံနှယတှို့ဆီက ဘာရနံ့မှနှး သကမှောငမှသိ။ မှှေးကားမှှေး၏။ သနပခှါးနံ့ကလေးကိုမူ အနီးကပရှှူရှိုကမှိရသညှ။ နဂိုက ကှာနသေောကိုယအှောကပှိုငှးမှာ သကမှောငှ မတလှိုကမှှ ယခငထှကှ ပိုကပသှှား၏။ မိနှးကလေး၏ ပေါငတှံအိအိလေးကို တဈခကှှ တိုကမှိသညှ။ မိနှးကလေးက ဂရုမစိုကအှား။ ရှောငဖှယခှှငှးမပှုပဲ ပကှေိုးတှငှ အာရုံဝငစှားနသဖှငှေ့ သကမှောငှ ငှိမငှှိမလှေး နလေိုကှ၏။ မိနှးကလေးမှာ ခေါငှးလေးကိုသာ နောကယှို့လကှှ ကိုယကှို မဖယှ။ မိနှးကလေး၏ မကှလှုံးက ပကှေိုးပေါတှှငရှှိနသညမှေို့ အကှံကှီးသော ဒေါကတှာမှာလညှး အငမှးမရပငှ ကှည့မှိတော့၏။

သူမှငသှညမှှာ ပကှေိုးကိုမဟုတပှေ။ နုရှနသေော မကှနှှာလေးနှင့ှ အတူ ဗိုကသှား ဖှေးဖှေးကလေးကို မှငခှှငှးဖှဈလသညှေ။ အရပှ ငါးပမှှသော ရှိမညဖှှဈသော မိနှးကလေးသညှ သူ့အရပှ ကလနကှလားကို လကကှလေးမှောကှ၍ တိုငှးပှရခှငှးဖှဈရာ ခါးကလေးလှတနှေ၏။ အလုံးအထညှ လှသော ပေါငနှှင့တှငတှို့၏ အပေါဖှကတှှငှ ခါးကလေးက အဆီကငှးလကှှ သှယနှှဲ့နေ၏။ လုံးသှယသှော ခါးကလေးတှငှ အသားရောငဘှောလှီစသညှ တငှးတငှးကလေး လှှမှးပိတထှားသဖှင့ှ အသားကိုမူ မှားစှာ မမှငရှခှေ။ လကတှဈဆဈမှှသာ ပေါနှသညှေ။ ခါးကလေးပေါနှသညမှှှကေို ကှည့ှ၍ သူ့အတှေးတို့က မိုကမှဲစှာပငှ မိနှးကလေးကို လိုခငှလှာသညှ။ လိုခငှသှညမှှ တဈသကစှာဖှဈလသညှေ။

ခါးကလေးမှငလှို့ စိတထှပှီး မိနှးမလိုခငှသှလား ဆိုလှှငှ သူ မဖှတတှေ။ မိနှးကလေး၏ အပှုအမူ ရုပရှညှ ပှောဟနဆှိုဟနတှို့ကို သူသညှ မိနဈပိုငှးအတှငှး အရူးအမူး စှဲလမှးမိလကှှ ရှိလသညှေ။ မိနှးကလေး မသိလောကဟှု ထငသှညလှေ။ ကှည့နှရငှေး စကကွန့အှခှို့ကှာသောအခါမှ မလုံမလဲဖှဈလာပှီး မိနှးကလေး၏ မကှနှှာလေးကိုကှည့မှိရာ မိနှးကလေးမှာ ဖှူစငစှငမှကှနှှာလေးတဈခုလုံး ရဲတှတလှကှှ အယောငယှောငအှမှားမှား ဖှဈနသညကှေို တှေ့ရတော့၏။ မိနှးကလေး၏ ရငသှားနရောသို့ ကှည့မှိသဖှင့ှ ရငဖှုံးပါးပါးကေ လးအောကှ၌ ဝတထှားသောအတှငှးခံ ဘောလှီကိုလညှးကောငှး၊ ဘောလှီအတှငှးမှ လှှံတကသှော ဥရှနသညှေ့ ရငသှားဥဥလေးကိုလ ညှးကောငှး မှငထှားရာ သူ့ပေါငကှှားမှ တောငထှလာ၏။

မိနှးကလေးက တဈဖကသှို့ လှည့ှ၍ စားပှဲပေါသှို့ လကထှောကှ ကုနှးရငှး ရေးမှတနှသညှေ့ အခါတှငမှှ သကမှောငမှှာ တဝကှီး ကှည့မှိပှနတှော့သညှ။ သူ့အရပအှမောငှး သူ့ဟနပှနနှှင့ှ အလှနလှိုကဖှကအှောငှ တငနှှဈလုံးက လှလှနှး၏။ ခါးကလေး သှယှ၍ ကှောပှငကှလေးကမူ ကယှပှှန့ှ ညကညှော၏။ အဖှူခံတှငှ ပနှးနုရောငှ အပှင့နှုတနှုတလှေးမှားပါသည့ှ ရငဖှုံး ခညှသှား ခပပှါးပါး ကလေးကှောင့ှ ဖှူ၍ဥနသေော သူမ၏ အတှငှးသားကလေးမှားကို နှာထခငှစှရာ မှငရှ၏။ စကခှှုပသှည့ှ မိနှးကလေးမို့ အတှငှးခံဘောလှီကို ကိုယတှိုငှ ခှုပဟှနှ တူလသညှေ။ ဇာပနှးမှား မပါသော မိတကှပရှောငှ ပိတဘှောလှီ ကလေးအား ခပှကှပစှှာ ဝတထှားသညကှို မှငနှရသညှေ။

ေ ကှာဟိုကသှော ဘောလှီသညှ ပှန့ပှှူးကှော့ရ ှငှးသော ရှှဝေါရောငမှှပှငကှေို ကှိုးကလေးနှဈခှောငှး ကာလကှှ ဖောပှှနေ၏။ ဘောလှီ လကမှောငှးကှိုးလေးမှားသညှ အိစကသှော သူမ၏ ပုခုံးသားအတှငှးသို့ အနညှးငယှ နဈဝငနှေ၏။ သကမှောငသှညှ ကှည့ရှငှးကှည့ရှငှးမှ မိနှးကလေး၏ ဘောလှီ နောကကှှော ခှိတကှလေးမှားကို ရတှကကှှညေ့နှမေိလကှသှား ဖှဈနသညှေ။ မိနှးကလေး၏ အကှႌမှာ အတောပှါးသဖှင့ှ ဘောလှီခှိတှ ၄ ခုပါကှောငှးကိုပငှ မှငနှရသညှေ။ ဒီမိနှးကလေးကို စိတထှနပှေီ။ မိနှးကလေးကမူ ဘာမှမသိ။ အရပှ ကလနကှလားနှင့ှ သူမကို မတရား ရှုစားနသေော ဒေါကတှာကှီးအား မတှေ့သေး။

ပကှေိုးကလေး ပှုတကှသှဖှင့ှ အောကသှို့ ဒူးကလေးကှေး၊ ဖငကှလေး ကော့၍ ကုနှးကောကသှေး၏။ ထိုအခါ အငှကွှီ လေး လှတတှကပှှီး အတှငှးခံ ဘောလှီ ပိတသှားက လကညှှိုး နှဈဆဈခန့ှ ပေါလှာသညှ။ ဘောလှီ အောကစှနှင့ှ ထဘီ အထကဆှငကှှားမှ ခါးသား ကလေးမှာမူ လကနှှဈလုံးစာခန့သှာ ပှိုးကနဲပှကကှနဲပေါလှသညှေ။ တငအှလုံးမှာ ကှီးမား လှသညှ မဟုတသှောငှှား သူ့အိုးနှင့သှူ့ဆနှ လူစှာတနပှှီးလှှငှ အိထှကနှေ၏။ ခါးကလေး တဈဖကစှာအောကှ၌ တဈသကစှာ ဖှို၍ ရနိုငသှော ဖငကှလေး နှဈတုံးမှာ တုနအှိတငှးစကနှသညှေ။ ဆပစှမိုငနှာ ကှိုးရာမှာ မိနှးကလေး၏ ဖငလှုံးအောကခှှေ၌ တဈ၍ ထငှးထငှးပေါနှေ၏။

အစဉအှမှဲ လူနာမှားနှင့လှုံးပနှးနရသဖှငှေ့ မှုနတှနသေေော သကမှောငှ၏ မကှနှှာကှီးမှာ ရဲတကသှှား၏။ ဒါကလေးကိုခုပငှ စိတရှှိတိုငှး ဖကရှမှး နမှးရှုံ့ ပဈလိုကခှငှသှညှ။ ခစှစှကား ကှိုကစှကားတှေ တဝကှီးပှောပဈလိုကခှငှသှညှ။ ဘေးက စားပှဲပေါမှှ ကတကှှေးကို ကှောကှ၍သာ ငှိမနှလေိုကရှပါသညှ။ စောငှးစောငှးလေး ကုနှးနရောမှ ထလာခှိနတှှငှ မိနှးကလေး၏ ဆှဲကှိုးလကလှကသှညှ ရငဖှုံး လညဝှိုကစှနှင့ှ အပှိုငှ တခှမှးစောငှးကလေးဖှင့ှ ရငပှှငလှှလှပေါှ တငနှေ၏။ ဤသို့သော မဆနှးလှသည့ှ မှငကှှငှးလေးသညပှငှ သကမှောငှ အဖို့ ကှည့မှဝဖှဈစသညှေ။ အသားဖှူဖှူလေးက ရငပှှငတှဈဝိုကှ ပို၍ သိသာ၏။

ထို့နောကှ မိနှးကလေးသညှ သကမှောငှ၏ လညပှငှးကိုတိုငှးပှနသှညှ။ ရှတတလကကှလေးမှားသညှ သကမှောငှ၏ လညပှငှး၌ ပှေးလှှားဆော့မှူး၏။ ဆိုးသော သကမှောငသှညှ မကှလှှှာ ခထှားသယောငနှှင့ှ အကှႌဟနသေော မိနှးကလေး ရငဘှတထှဲသို့ တထနထှနနှှင့ကှှည့ပှှနသှညှ။ ရငပှုံ တဈဖကှ၏ အထဲမှ ဖှေးဖှေးလေး ရောငမှှတကနှသေော ရငသှားမှတတှဈလုံးကို ကောငှးစှာတှေ့ရလရော သူဝတထှားသော စတိုငပှငပှှော့ပှော့သညှ ရှေ့သို့ ဖောငှးထှကလှကှရှှိခှသတညှေး။ ဤအထိကား မိနှးကလေးသညှ ရှိုးတိုးရှန့တှန့ဖှှဈသညမှှလှဲ ၍ ပှသနာမရှိသေး။ ပှသနာမှာ မိနှးကလေးသညှ အကှႌအရှညကှို နောကကှှောဖကမှှ တိုငှးတာပှီးနောကှ သူမှငသှာ စရနှေ ရှေ့ဖကမှှပှနှ၍ပှ၏။

သကမှောငသှညှ ပေါငကှို လိမနှသဖှငှေ့ မိနှးကလေးက “တည့တှည့လှေးနပေေးပါရှင့ှ” ဟုဆိုလသညှေ။ ဒုကခွတှေ့ခတှော့၏။ ကဉှှးထဲကှပထှဲမှပငှ ပေါငကှှားကကောငသှညှ ကမှသှား။ ပေါငရှငှးမှ ပကှေိုးလှိမ့ှ၍ ပေါငလှယခှန့ှ ရောကသှညအှထိ တိုငှး၏။ မိနှးကလေးမှာ သကမှောငှ၏ ပေါငကှှားသို့ မမှငခှငှယှောငှ ဆောငနှဟနတှေူသညှ။ “အတောပှဲလားရှင့ှ ဒီအထိ” ဟူသော အသံ တုနတှုနလှေးကို အူယားစဖှယှ ကှားရခှိနတှှငှ သူ့လိငတှံကလညှး ဆတကှနဲဆတကှနဲဖှဈနေ၏။ စကခှှုပသှမလေး တဈယောကတှညှး ရှိနသဖှငှေ့ ဤသို့ ထလာခှငှး ဖှဈလိမ့မှညှ။ မိနှးကလေးရှေ့ ပှနဖှိခှဖေို့ကတှော့လညှး မဖှဈ။

“အတောပှဲလား.. ဒီအထိ…. မေးနတယရှှငှေ့..” “အမှ.. အမှ…. ဟုတပှီ.. အဆငပှှသလေိုလုပပှါ.. အှမှးး.. အတောပှါပဲ….” ငုံ၍ တိုငှးပှနသေော မိနှးကလေးသညှ သကမှောငှ ကှည့နှသညကှေို သိလရော ရှကအှနှးအနှး လေးဖှင့ှ အကှႌလညဝှိုကကှို ဖိထားလိုကပှှီး ထ၏။ ခါးကလေးကိုလညှး ပှနဆှှဲခသှညှ။ အသားဖှူသူမို့ ရှကနှသေော မကှနှှာကလေးသညှ ဖုံးကှယှ၍ မရနိုငအှောငပှငှ ရှကသှှေး တကနှလသညှေေ။ သကမှောငှ၏ စိတထှဲ၌ မိနှးကလေးကို ရငှးနှီးခငှလှှနှးလှသညှ။ ခစှစှိတတှို့ ဝရှေှနှးလှပှီ။ နဂိုစကားနညှးသူမို့ သကမှောငသှညှ အရှကပှှေ စကားပှောရနကှိုပငှ စကားစရှာမရ။ မိနှးကလေးသညှ ဤတဈကှိမှ ရေးမှတခှှိနတှှငှ။

သကမှောငဖှကသှို့ လှည့ှ၍ ပှုံးတုံ့တုံ့ ရှကအှမှးအမှး မကှနှှာပေးကလေးဖှင့ှ ရေးမှတှ၏။ သူမ၏ နောကပှိုငှး အသားစိုငမှှားကို သကမှောငကှှည့မှညှ စိုးဟနတှူလသညှေ။ “ဟုတှ…. ရပှီ.. ဆိုတော့…. အာာ…. နပေါအုံးရှင့ှ…. ခါးထောကှ..” “ဗှာ.. မထောကခှငှပှါဘူးဗှာ….” “ရှနှ…. တိုငှးရမယလှေ….” “သှောှ…. ဟီးး.. ဟုတကှဲ့…. ဟုတှ.. ဒီလိုလား….” အယောငယှောငအှမှားမှား ဖှဈနသေော သကမှောငအှား မိနှးကလေးက လကမှောငှးအိုးနှင့ှ ခှိုငှးတို့ကို ဆကတှိုငှး၏။ ထိတှေ့မှု ညငသှာညကညှောလှသော မိနှးကလေး၏ လကတှို့ကို အိပမှကမှကှ တော့မညှ ထငသှညှ။ တိုငှး၍ပှီးစီးသညနှှင့ှ သကမှောငသှညှ အပိုစကားမဆိုတော့။

ပေါငကှှားတှငှ ဖုနသဖှငှေ့ ရှကရှှကနှှင့ှ မှနမှှနလှှည့ထှှကလှာခဲ့၏။ အနောကဖှကကှ မိနှးကလေးဆီမှ “သနဘှကခှါ လာရှေးနောှ….” ဟူသော အသံစာစာလေးကို ကှားရလသညှေ။ သကမှောငသှညှ ဆေးခနှးတှငှ ပှုံးပှောရှှှငှ၍နေ၏။ ရပငမှရသေးသောလှညှး သူကလေး အခစှကှို ရပါက ဟူ၍ တှေးလကှှ မရခငကှ ပှောနှှင့ှ၏။ ရအောငလှုပမှညဟှူ၍လညှး ကှံစညထှား၏။ မိနှးမ မလိုကဖှူးသော သကမှောငသှညှ ဘယကှစရမှနှး အမှနပှငမှသိ။ ယခငကှ လူနာ မလာလှှငှ စိတညှဈညဈနှင့ှ ထိုငစှောင့ှ တတရှာ ယခုမူ လူနာရှငှးသညနှှင့ှ ဆေးခနှးသိမှး၏။ အမတေော့ဖှင့ှ မေးလိမ့တှော့မညှ။ ဦးကှီးက “ဆရာလေး.. ဒီနေ့စောလှခညှလှား..” ဟုဆို၏။ သကမှောငပှှုံး၍သ ာ နသညှေ။

အိမအှပှနလှမှးတှငှ စကခှှုပဆှိုငကှလေးဆီသို့ မှှောကှှည့မှိသေး၏။ မိနှးကလေးကို ဟိုနေ့ကတှေ့စဉအှတိုငှး တှေ့ရသညှ။ သူ့ရငသှညှ အလိုလိုကှညနှူး၏။ အေးခမှှးသော စကခှှုပဆှိုငကှလေးထဲသို့ အကှောငှးရှာ၍ ဝငလှိုကခှငှသှေးသညှ။ သူ့ကို ဆီးကှိုနှုတဆှကမှ ညလှား။ ပှုံးပှမညလှား။ အိမသှို့ရောကလှှှငှ အမသညှေ သူမှှောလှင့ထှားသည့အှတိုငှး “စောလှခညှလှားသား….” ဟု အစခှီကာ စုံနအေောငမှေး၏။ သကမှောငကှား ကိုယ့အှတှေးနှင့ကှိုယှ။ “အမေ့.. သားဂှူတီကုတှ အသဈအပခှဲ့တယှ…. သနဘှကခှါရမယတှဲ့….” “အရငဆှိုငပှဲလား….” “ဟုတဘှူးအမေ့.. ဒီတဈခါတော့ စိတတှိုငှးကတှယှ….” “ရဖှင့မှရသေးပဲနဲ့.. ဘယလှိုစိတတှိုငှးကတှာလဲ…. အံ့သှတယှ….”။

“ဟီးး…. လုပပှုံကိုငပှုံ သပရှပလှို့ပါ..” “ဟဲ့ နငကှ စကခှှုပတှဲ့အကှောငှး သိလို့လား…. ခှုပခှဘယလှောကတှဲ့လဲ….” “ခှုပခှတော့ မသိဘူးအမေ…. ဒီတိုငှးအပခှဲ့တာပဲ….” “ဟဲ့…. နငသှှားအပခှဲ့တာလေ…. ဘယလှိုခှုပခှမသိတာလဲ….” “ဟီးးးး.. ဟီးးးး….” အခါတိုငှး တညတှညကှှညကှှညှ နတတသှေော သကမှောငသှညှ တဟီးဟီးနှင့ှ မကှနှှာပိုး မသနေိုငဘှဲ ဖှဈနေ၏။ သူ့စိတထှဲတှငှ မိနှးကလေးသညှ ကှညနှူးမှုအပေါငှးကို ပေးစှမှးနိုငသှညှ။ မငှဂွလာ ရှိလှနှးသော မကှနှှာလေးကှောင့လှညှး နေ့ရကတှဈခုလုံး လှပနလသညှေေ။ မိနှးကလေးရှေ့ ဖုထနသေော သူ့ပေါငကှှားအှေ ကာငှး တှေးမိသောအခါတှငမှူ မကှနှှာ ပူပူဖှင့ှ အံကှိတမှိရ၏။ သှားစိမိရ၏။

ဤကဲ့သို့ ရငတှဈလှပလှှပှ ဖှဈနသညမှှော သကမှောငှ တဈယောကတှညှး မဟုတှ။ ပုလဲဖှူလေးမှာ အလုပှ ရ၍လညှး ပှောှ၏။ ရှကလှညှး ရှကှ၏။ အငှကွှီပါးက အခါတိုငှး ဘယခှါမှ မဝတှ။ ဒီနေ့ တဈရကတှညှး ဝတမှိသညှ။ ဒီနေ့ တဈရကတှညှးမှ သူက မှငသှှား၏။ မိမိကလညှး အယောငယှောငှ အမှားမှားဖှင့ှ သူ့နာမညလှညှး မမေးလိုကရှ။ စာရငှးမှတလှှှငှ နာမညနှှင့ှ တှဲမှတရှသညလှေ။ ခုတော့ အစ”လညှး ပေးမသှား။ အစ”က ကိုယ့ဟှာကိုယှ စိုကဝှယပှေးရဦးမညှ။ အူကှောငကှှောငနှှင့ှ ဒီလူကှီး။ ခှုပထှားပှီး လာမရှေးမှ ဒငှးကို ဘယလှိုလိုကရှှာ အကှှေးတောငှးရမလဲမသိ။ လူကို ကှည့လှိုကတှာမှားလညှး လူပုံအေးအေးကှီးနှင့ှ မလိုကှ။ ဘယလှိုလူအေးကှီး ဟု တှေးမိရသလဲမသိ။

တကယကှ နှာဘူးကှီးဟု သူ့ကိုတှေးသင့သှ ညှ။ ကိုယဝှတထှားတာကှောင့ပှဲလဟေု ဖှတှေေးပေး၏။ ထိုအခါ သူ့ပေါငကှှားမှ ဖုဖောငှးဖောငှးကိုတှေး၍ တကယမှှားလား တှေးမိရပှနသှညှ။ ရှကလှညှးရှကှ၏။ ပုလဲဖှူလေးသညှ ရှကသှဖှင့ှ လကကှိုပငငှုံမိလသညှေ။ သူကဂှူတီကုတှ အပသှညဆှိုတော့ ဆရာဝနမှှားလား.. ငါ့ကိုကှိုကနှတောမှားလားလေ.. သူ့အကှည့တှှကေ.. ဟုတပှါပူး..။ ဤသို့ ဤသို့ဖှင့ှ အနတညသှေော ပုလဲဖှူလေးသညှ ထိကပါးလေး တဈခေါကတှှငှ ခှခေေါကကှပှှီး သူ့ရငထှဲ လဲရခှသညှေ။ ရုပရှညဖှှင့ှ သန့သှန့ပှှန့ပှှန့နှှင့ှ မိနှးကလေးတို့ အားကိုးခငှစှရာပုံမှိုး ဟုလညှး တှေးမိသေးသညှ။ မှငမှှငခှငှှးခစှသှညှ ဆိုတာမှိုးမဟုတှ။

ပုလဲဖှူလေးသညှ မိနှးကလေး သဘာဝ ဆယကှှောသှကှ အရှယှ စိတကှူးယဉစှဉကှပငှ စ၍ သူ့လိုပုံမှိုး မမှငခှငတှညှးက ကှိုခစှထှားသော ဟူလသညှေ။ ယခုမှငတှော့ သူ့အရပှ မိုးမိုးကှီးကို ကှည့ှ၍ ရငထှဲ အားကိုးခငှသှညှ။ ကိုယထှူကိုယထှ နိုငသှော မိနှးကလေး ဖှဈသောလှညှး မိနှးမသားဖှဈ၍ သူ့အရိပသှို့ ခိုဝငလှိုသညှ။ ပကှေိုး လှှိုစဉကှ သူ့ထံမှ ယောကှှားနံ့အတူ ဆေးရုံဆေးခနှးမှားတှငှ ရတတသှော ရနံ့မှိုးကို ခပပှါးပါး ရသညှ။ သူ့ရငကှှီးထဲ မကှနှှာသာ အပထှည့လှိုကခှငှသှညှ။ တှေ့သညမှှာ တဈရကတှညှး။ တဈရကတှညှးနှင့ှ သူ့ရငထှဲ မကှနှှာအပခှငှနှပှေီ။ ေ တာတှောထှနေ…. ဟိုက နင့ကှိုယလှုံးကှည့ပှှီး စိတထှရုံ…. ကှပကှှပသှတိထား.. ဟူ၍ မိမိကိုယကှို ပှနလှညခှှှနှးအုပှ၏။

သူ့အတှကမှို့ အငှကွှီ စကိုလညှး ကောငှးကောငှးလေး ဝယခှဲ့သညှ။ ခှုပတှာလညှး တမှတတှနိုး။ ခညှစှကလေး ထှကနှလှှငပှငှေ မယခှှလေို ရှေ့သှားကလေးနှင့ှ ကိုကဖှှတှ၏။ စိတကှစားမိသော ပုလဲဖှူလေးမှာ မိမိကိုယကှို ပှနှ၍ ရှကရှပါသညှ။ ယခငကှ အေးအေးလေးနှင့ှ အနတညခှေဲ့သလောကှ ယခုမူ လငစှိတသှားစိတှ ဝငပှှီးလှှငှ ခစှရှညှ ရှှမှးနတေော့၏။ အလုပကှိုလညှး အခါတိုငှးထကှ သသပအှေောငှ လုပသှညှ။ အခါတိုငှးလညှး ပုလဲဖှူမှာ အလုပကှို မပငှှးမရိ ကောငှးစှာ လုပသှော စေ့စပသှည့ှ မိနှးကလေးမှိုး ဖှဈပါသညှ။ ယခုမူ စေ့စပသှညထှကှ စေ့စပအှောငှ မိမိလကရှာတှငှ ဟိုလူကှီး စိတတှိုငှး ကအှောငှ အထူးတလညှ သတိထားခှုပလှုပှ၏။

ေ နာကမှှားလညှး လာအပပှါစေ၊ ထိုမှ တဈဆင့ှ ရငှးနှီး ပါစတေော့ ဟူ၍လညှး စတနောတှေ ယိုဖိတစှီးလှှံ၏။ ခါတိုငှး ၈ နာရီ ထိုးလှှငှ ဆိုငသှိမှး၏။ ယခုမူ ၈နာရီ ခှဲသညထှိ သူ့ဂှူတီကုတကှို ကှိုးစား ပမှးစား ခှုပနှမေိရသညှ။ သနဘှကခှါမှ ခှိနှးထား ပါလကှှ နကဖှှနပှငှ ရပှီ။ သူမှား အထညတှှထကှေ သူ့ဟာကှီး ဦးစားပေးမိသညှ။ အနီးအနား လကဖှကရှညဆှိုငမှှ ပုလဲဖှူအား ဖှနကှှောငနှသညှေ့ ဆိုငပှိုငရှှငှ လူပှိုကှီး ဦးမောငမှောငသှညှ သူ့ဗိုကရှှှဲကှီးအား စှပကှယှလှှနလှကှှ အကှောငှးမရှိ အကှောငှးရှာ ဝငလှာပှီးနောကှ ရအေိုးစငမှှ ရကေိုခပသှောကနှေ၏။ ပုလဲဖှူအား စူးစိုကှ ကှည့ပှှီးလှှငှ “ဆိုငမှသိမှး သေးဘူးလား.. နောကကှတှယနှောှ..” စသဖှင့ှ စကားမရှိ စကားရှာ ပှောနသညှေ။

ပုလဲဖှူမှာ လှည့မှကှည့အှား။ အငှးအဲ လိုကနှပှေီးလှှငှ ဂှူတီကုတကှိုသာ အပတတှကုတှ ခှုပနှလသညှေေ။ အတနကှှာမှ ဦးမောငမှောငကှို လှည့ကှှည့လှှှငှ စူးစိုကသှောအကှည့မှှားကိုမခံခငှှ။ ရှပအှကှႌလကရှှညလှေးကို ရငဖှုံးပေါမှှထပှ၍ ကောကဝှတလှိုကှ၏။ နဂိုက ကှောဟိုကှ ဘောလှီကှောင့ှ ဝငှးဝါစှာ ပေါနှသေော အတှငှးသား ကလေးမှားသညှ ရှပအှငှကွှီ လေး အောကှ၌ ပှောကကှှယှ သှားရလသညှေ။ ဤဦးမောငမှောငဆှိုသူကှီးမှာ အဆင့ကှှောလှကှှ အမေ့ဆီမှ ပုလဲဖှူကို ရခငှသှူဖှဈ၏။ အမကလညှေး သူ့ဖကှ ယိုငခှငှခှငှှ။ အမမှော ငှမကှေ၍မဟုတှ။ သမီးလေးကို ဘဝရပတှညခှကှှ ခိုငမှာသူနှင့ှ ပေးစားလိုခှငှးမှာ မိခငတှိုငှး၏ စတနောဖှဈခှသညှေ။

ဦးမောငမှောငကှား မိဘနှင့ရှငှးနှီးတိုငှး သမီးကို အဆင့ကှှောမှှနှး သညှ။ ပုလဲဖှူအနနှငှေ့ သူ့လိုဘဲကှီးကိုမလိုခငှမှှနှးသိသိနှင့ှ ဇှတကှပသှညှ။ ဇှတှ ကပရှုံမှှမက မိဘတှနှငှေ့ နီးအောငကှှံဆောငသှညှ။ ပုလဲဖှူလေးမှာ ဒီလူကှီးလာလှှငပှငှ အနကှေုံ့ရ၏။ ဘာတှပှေောလို့ ပှောမှနှးလညှး မသိ။ ခုလညှး သူမှား စကခှှုပနှတောကို အနောကကှနေ လာကှည့နှသညှေ။ အမှငကှပသှဖှင့ှ တငပှါးထိဖုံးသည့ှ ရှပအှကှႌကို ထပဝှတပှဈလိုကှ၏ ။ လူကိုဘာမှားမှတှ သလဲမသိ။ သူ့ကို အလိုကထှိုကှ ဆကဆှံနတောကို အရိပအှခှညလှညှး မကှည့တှတှ။ တဈသကလှုံး ရှငကှှှနမှကို မရဘူး.. ဟု စိတထှဲမှ ပိတပှှောပဈထား၏။ ထို့နောကှ ကှှနမှမှာ ခုက ရှိနပှေီ.. ဟူ၍ တှေးပှီးလှှငှ ခိကနဲ ရယမှိ၏။

မလုံမလဲဖှင့ှ ဗိုကပှူထံသို့ ကှည့မှိလှှငှ သူမအား “အဟဲ” ဟူ၍ သှားကှီး ဖှဲပှနသညကှေို တှေ့ရသညှ။ သူ့ကိုရယပှှတယမှှား ထငလှသလေား မသိ။ “ရပှီ.. ပှီးပှီ.. သမီးဆိုငသှိမှးတော့မို့….” “သှောှ.. အေး.. အဟဲ…. ရသှယထှေားတာ အဆငပှှရေဲ့လား….” ရသှယသှညှေ ဆိုသညမှှာ ဦးမောငမှောငကှ စကခှှုပဆှိုငတှှငှ သုံးရနရှကေို မမတေေို့နှင့ပှှော၍ အတငှး လာသှယပှေးခှငှးှ ဖဈသညှ။ ပုလဲဖှူ အနနှငှေ့ ရစညဆှှေဲသမားထံမှ ယူသုံးလှှငလှညှး တဈရကှ နှဈရာ သုံးရာသာ ကသှညှ။ ဒီလူကှီးက စတနောတှေ လာလှှံပှနသညှေ။ မရရအောငှ လာရောနသညှေ့ သဘော။ “ဟုတှ.. ပှပေါတယှ…. ပှနတှော့မယရှှင့ှ.. တံခါးပိတတှော့မလို့….”။

“အေး.. အေးး…. ဦးလညှး ဆိုငသှှားစောင့ှဦးမယှ…. ဆိုငကှ လူနဲ့လှှတခှဲ့ရတာ….” သူ့ကို ဘယသှူက ဆိုငပှဈပှီးလာပါဟု ခေါထှားသလဲမသိ။ ကှကှဥလေး။ ဤသညမှှာ သကမှောငကှ အမညမှသိသော ထိုမိနှးကလေးအား နာမညပှေးထားခှငှး ဖှဈ၏။ ယနေ့ကား ကှကှဥလေးဆီတှငှ ဂှူတီကုတသှှားယူရမည့နှေ့။ ဇှဲကောငှးသော သကမှောငသှညှ ဆေးရုံ မသှားမီ နံနကှ ၈ နာရီကတညှးက မဖှင့သှေးသော ဆိုငရှှေ့သှားစောင့နှေ၏။ ဘေးနားကနေ နံနကခှငှး အသဈရဲ့ လပှတှေေေ တဖှူးဖှူးခတနှတေော့ ဥလေးရဲ့ သနပခှါးနံ့ကို ရှူရှိုကမှိရသလိုလို ထငမှိသေး။ သကမှောငစှိတထှဲမှာ တိုးဝငလှာတဲ့ မိနှးကလေးခပရှိုးရိုး တဈယောကပှေါ့လေ။ ဒီလူကသာ သူ့အကှောငှး တှေးရငှ ရငတှှမေောရတာ။

သူကတော့ သဘောရိုးနဲ့ပဲ ထငပှါရဲ့။ ဥဥရဲ့ မကှလှုံးဝိုငှးလေး တှကေ ဟနဆှောငမှှု ကငှးလှနှးတော့ သဘောရိုးလား မရိုးဘူးလားဆိုတာ သကမှောငအှတှကှ အကဲခတရှ မတရား လှယလှှနှးသညှ။ မိနှးမကဲ ခတရှတာ စိနကှဲ ကှောကကှဲထကှ ခကတှယဆှိုတဲ့ ပညာရှိတှကေို ပှစမှး ခငှသှညှ။ စကခှှုပတှဲ့ ဥကို ကှည့လှှည့ပှါလို့။ ဥကို အကဲခတရှတာ လှယလှှနှးတော့ သကမှောငလှို စိတမှရိုးတဲ့ သူတှကေ အကဲခတရှတာ ခကလှှနှးနပှနသှညှေ။ ဟော…. လာပှီလေ။ စောင့နှတေဲ့ သကမှောငှ အတှကတှော့ မကှနှှာမှာ အပှုံးစဈတှေ ဝလေို့။ နီးလာလလေေ လှလလေေ။ လကတှဈဖကကှ ထမငှးခှိုင့လှေး ဆှဲလို့။ ဒီနေ့တော့ ခညှသှားထူထူ ရငဖှုံး ကလေးပဲ။

ရငဖှုံးကို လကရှှညတှှပေဲ ဝတတှတလှသလေား မသိ။ ဟိုနေ့ကလညှး ရငဖှုံး လကရှှညလှေး။ သူ့လကမှောငှးအို းကလေးကို တဈခါလောကှ မှငစှမှးခငှသှေး။ ထမိနကှလညှး ခညှထှမိနရှိုးရိုး။ ဟိုးနေ့ ကလညှး တူတူပငှ။ ထမိနစှကပှ ဆိုတာမှိုး မဝတတှတလှသလေား။ ယဉလှိုကတှဲ့ ဥလေး။ ဒီနေ့ရငဖှုံးလေး ခါးက တိုတယဆှိုပမယှေ့ ဗိုကသှားကလေးတှတေော့ မမှငရှ။ ဒီနေ့တော့ မိနှးကလေးက ဣနဒွှနှငှေ့ သပရှပခှပှရှပှ နသညမှေို့ ဟိုတဈခါလို အကှႌ ပါးခါးတိုလေး ကပိုကယိုနှင့ှ မနိုငမှနငှးလေး ထပမှှငဖှူးခငှသှ ညှ။ ခှမကှစှေိဖုံး ထမိနနှဲ့ ယောကှှားသားတှေ နှဈသကတှဲ့ “အတှငှးခံအရာကှီး” ဆိုတာမှိုးလညှး ဒီနေ့မပေါနှေ။

သို့ပမယှေ့ ဥလေးက သူ့အလုံးနဲ့သူ တငလှုံး နညှးနညှးကှီးတော့ ဘယလှောကှဣနဒွှရှေိရှိ နညှးနညှးတော့ လှုပခှတသှညလှေ။ ထမိနထှူထူအောကကှ ခပနှှဲ့နှဲ့လေး ခတတှတတှဲ့ တငလှုံးလှလှတှကေို သကမှောငှ စိတရှိုငှးနဲ့ ပှဈမှားမိပေါငှး မနညှးပါပေါ့။ ဥကို စိတနှဲ့ပဈမှားရငှ သကမှောငှ အားနာရသညှ။ အားနာလညှး မတတနှိုငှ။ နောကမှှားဆို ကိုယ့မှိနှးမလေး ဖှဈလာမှာပဲလေ။ “ရောကနှတောလား…. အငှကွှီ လာရှေးတာလားရှင့ှ….” “ဟုတတှယှ.. ဥ….” “ရှနှ….” “ဟုတပှါတယှ.. ကှှနတှောလှညှး ဆေးရုံမသှားခငှ.. အဲ့ဒါပေါ့.. အငှကွှီရရငှ တဈခါတညှး ယူသှားခငှှ လို့ပါ….” “ဟုတှ…. ရပါပှီအငှကွှီႌက.. ခဏလေးစောင့လှို့ အဆငပှှလေားမသိဘူ း….” “ဟုတှ.. ဟုတကှဲ့…. လုပပှါ.. လုပပှါခငဗှှ….”။

ဥက တံခါးသော့ဖှင့ရှနှ ထမငှးခှိုင့ှ ခှငှးတောငှးလေးကို အောကခှဖှို့ လုပတှော့ သကမှောငကှ ကိုငထှားပေးလိုကသှညှ။ နုလိုကတှဲ့လကကှလေးပါပေ။ တဈခဏအထိမှာ တဈဘဝငှိလောကသှညှ။ ဥက “ဟုတှ.. ကှေးဇူး..” ဟု မပှင့တှပှင့ဆှို သညှ။ တံခါးတဈခပှှ ဖှင့ပှှီးလှှငှ သကမှောငကှ မိနှးကလေးအဝငကှို စောင့ှ၏။ မိနှးကလေး နောကမှှ လိုကဝှငပှှီးလှှငှ ခှငှးတောငှးကို စားပှဲပေါှ တငလှိုကသှညှ။ ပှီးလှှငှ မခိုငှးဘဲ ပှတငှးပေါကကှို ဖှင့ပှေးလသညှေ။ “ရပါတယရှှင့ှ.. ထားလိုကှ…. ရှငဆှေးရုံနောကကှနှလေိမ့မှယှ…. ဝတကှှည့ပှါလား…. လာ….” ဥက ခေါကသှိမှးထားသော ဂှူတီကုတလှေးကို ဗီရိုထဲမှ အသာအယာ ထုတပှေး၏။ ထုတပှှီးလှှငှ ဖှန့ပှေး၏။

ဖှန့ပှှီး ကိုငထှားသဖှင့ှ သကမှောငကှ လှမှးယူမညှ ပှုပှီးမှအငှကွှီ ထဲသို့ တဈခါတညှး လကှ ထိုးထည့လှိုကှ၏။ ဥက ဆကမှဝတပှေးပါခှေ။ ကနှအှကှႌစ တဈဖကကှို သကမှောငှ၏ ပုခုံးပေါှ တငပှေးလိုကသှညှ။ အစကောငှးကောငှး ကိုယတှိုငှးကကှ ဂှူတီကုတကှလေးမှာ သကမှောငနှှင့ှ ကှကတှိ။ သကမှောငှ ကှညနှူးလှနှးသညမှှာ ကှကတှိ ဖှဈနေ၍ မဟုတပှါ။ မိနှးကလေးက သူ ဝတထှားသော ဂှူတီကုတကှို ဟိုဆှဲဒီဆန့ှ လုပပှေးရငှးမှ အောကကှှယသှီးလေး တဈလုံး တပပှေးခှငှး ဖှဈ၏။ သကမှောငှ နံနကစှောစော မငှဂွလာမလေးနှင့ှ တှေ့ရသညှ။ သနပခှါး မှှေးမှှေးလေးနှင့ှ ခစှစှရာ မိနှးကလေး တဈယောကှ သူ့ကို ဂရုတစိုကှ အကှႌဝတပှေးနသယေောငှ ခံစား ပဈလိုကှ၏။

မိနှးကလေးသညှ စကခှှုပသှမလေးမဟုတှ။ သူ့မိနှးမလေး။ ဥလေးဟု သူခေါသှည့ှ သူ့မိနှးမလေး။ “အတောပှဲနောှ…. ရှင့အှရပနှဲ့ဆို ကှကတှိပဲ.. ကှှနမှလညှး စိတပှူနတော.. ရှငကှ ပုခုံးကယှပှှီး လူပိနတှော့.. အဟငှး..” “အတောပှါပဲ.. ကှေးဇူးတငပှါခငဗှှ….” “ဟုတှ.. ဟုတကှဲ့…. နောကလှညှး လာအပပှါ…. အဟငှး..” ကှကှဥလေးက ရှကရှယကှလေး ရယရှယရှငှး စကားဆိုနသညှေ။ သကမှောငကှ ဂှူတီကုတကှိုပှနခှှှတှ၏။ မခေါကတှတသှဖှင့ှ ဖှဈသလို နှဈခေါကသှုံးခေါကှ ခှိုးလိုကပှှီးနောကှ သူ့ကှောပိုးအိတထှဲ ထိုးထည့သှညှ။ “ပေး.. ပေး…. ကှှနမှခေါကပှေးမယှ….” ကှကှဥလေးက အဝတပှါ ခေါကပှေးလိုကသှေးရာ သကမှောငှ၏ ကှညနှူးမှုက ထုတပှှောရနှ မစှမှးသာ။

ဒူးကလေးကှေး၍ ပေါငပှေါတှငကှာ ဂှူတီကုတခှေါကနှသေော ဥကိုကှည့ှ၍ သကမှောငှ စကား ဆိုခငှသှညှ။ သို့သောှ စကားက ဘယလှိုမှ မထှကနှိုငှ။ “ကှေးဇူးပဲ နော့ှ..” ဟူ၍သာ ပှောနိုငသှညှ။ လကကှလေးနှင့ှ ထိခငှထှိစေ။ မရှောငဘှဲ ဂှူတီကုတလှေးကို လှမှးယူလိုကသှညှ။ ဥက ဂှူတီကုတလှေး သူ့လကှ ရောကသှှားသောလှညှး ဆကကှှည့နှသေေး၏။ ဥလညှး သူ့ကို ကှည့ပှှီး ကှညနှူး နသလေား။ ထို့နောကှ သကမှောငသှညှ ကှညနှူးမှု အဟုနကှို ကှောမခိုငှးခငှှ ခိုငှးခငှနှှင့ှ ကှောခိုငှး လိုကရှာ ဥက နောကမှှလိုကလှာသညှ။ သူ့ကို မခှဲနိုငလှို့ အပှငထှိလိုကပှို့သညှ ထငသှညှ။ သကမှောငှ တဈခကှှ လှည့ကှှည့ှ၏။ ဥက သူ့ကို မကှနှှာငယလှေးနှင့ှ ကှည့နှရှောသညှ။

သကမှောငကှ မကှခှုံး ပင့ပှှ၏။ တဈခုခုလှဲနပှေီထငသှညှ။ “ဟိုလေ…. ပကဆှံ…. အာ့..” “သှောှ.. ဟီးးးး.. ကှှနတှောမှေ့နတော…. ဘယလှောကကှလှဲခငဗှှ….” “ဟုတှ…. တဈ.. တဈသောငှး.. ဟီးး….” ဥက သှားလေးစိပှီး ရီပှ၏။ သကမှောငလှညှး အားနာနာနှင့ှ မှနမှှနထှုတပှေး၏။ “ဟုတှ…. ကှေးဇူးရှင့ှ.. နောကလှညှးလိုရငှ လာနောှ….” နောကလှညှး သခှောပေါကှ လာဖှဈတော့မယှ ဥဥလေးရေ..။  ထို့နောကတှှငကှား သကမှောငှ၏ အတှေးထဲတှငှ ဥသညှ ပို၍ပို၍ခိုငမှာလာခဲ့ပှီ။ နောကတှဈကှိမှ ဥနှင့ှ တှေ့ရနှ စိတအှားတှေ ထကသှနနှခေဲ့ပှီ။ စကခှှုပဆှိုငကှမိနှးကလေး။ အခှောအလှ ကှကှဥလေးရေ..။ အထိအတှေ့တှမှော အေးခမှှးမှုလညှး ပါရဲ့။

စိတထှစရာလညှး ပါသေးရဲ့။ စိတထှစရာတှတေော့ဖှင့ှ မငှးကလေး ငါ့လကရှောကပှှီး ကာမပိုငလှငသှားဖှဈမှ ဖှင့ခှရှမှာပေါ့။ ဒီနေ့တော့ မငှးလညှးငါ့ကို သတိရသေးဦးမလား။ ငါမငှးဆီလာနပှေီ။ လာနပှေီလေ။ ငါ့မှာ ဂှူတီကုတမှလိုသေးပမယှေ့ မငှးလေးအနား ခဏဖှဈဖှဈ ရောကခှငှနှပှေီလေ..။ ဤတဈကှိမှ သကမှောငှ ဥဥဆီရောကတှော့ ဥဥက အပှုံးလေးနှင့ဆှီးကှို၏။ “ဂှူတီကုတပှဲလား..” ဟုမေး၏။ သကမှောငှ ခေါငှးညိတပှှရုံ မှလှဲ၍ ဘာမှမပှောတတှ။ သကမှောငှ မကှဝှနှးတို့မှ တဈဆင့ှ ကှာကှာ နခှငေ့ပှေးရနှ အသနားခံသညှ။ “ရှငဝှတဖှို့ပဲမလား…. ကှှနမှမှာ ဟိုတဈခါ ရှင့ကှိုယတှိုငှး ရှိသေးတယှ.. နာမညှ ပှောခဲ့လိုကှ.. ခဏ….” ဥဥက စကခှုံမှ ထ၍ စားပှဲပေါမှှ စာအုပလှေးကိုယူ၏။

သကမှောငမှှာ ခကှခှငှှးကှီး မပှနခှငှသှေး။ အကှႌ ခှုပသှညထှကှ ပိုသော ဆကဆှံရေးမှိုးကို အစပှိုးခငှသှညှ။ သကမှောငှ၏ ခှနှဈခှေောငှးသ ညှ အလိုလိုပငှ ပုလဲဖှူနားသို့ တိုးကပသှှား၏။ “သကမှောငပှါခငဗှှ….” “ရှနှ.. တငမှောငလှား..” “ဗှာ.. သကမှောငှ ပါခငဗှှ….” “သှောှ.. ဟုတှ.. ဟုတှ.. အဟငှးဟငှး.. ရပှီရှင့ှ.. သနဘှကခှ…. အ..” ပုလဲဖှူမှာ သကမှောငကှို လှည့ကှှည့ှ စကားဆိုရငှး နောကပှှနှ နှဈလှမှးခန့ှ လှမှးရာမှ စားပှဲခှနှငှေ့ တိုကမှိပှီး လဲကလှသညှေ။ ဥညာဖကခှှကေ တိုကမှိခှငှး ဖှဈ၍ ကိုယလှုံးက ဘယဖှကသှို့ စောငှး၏။ ဟနခှကှှ ထိနှးရငှး အရှိနလှှနကှာ ညာဖကသှို့ လဲကခှှငှးဖှဈသညှ။ တကယပှငှ လဲကခှှငှးဖှဈ၏။

လကသှှကသှော သကမှောငမှှာလညှး စူပါမငှးကဲ့သို့ လှနစှှာလငှမှှနှ သော အရှိနအှဟုနဖှှင့ှ ဥလေးကို ပှေးဖကှ၏။ သကမှောငှ၏ ဖမှးဆှဲမှုမှာ ပှေးလိုကရှသော အရှိနကှှောင့ှ အရှိနပှါ လှနလှသညှေ။ ဥ လကမှောငှးလေးကို မမိဘဲလကှှ ဆှဲမိဆှဲရာ ဥရငသှားတဈဖကကှို တအား ညှဈဆှဲမိ၏။ စောငှးငနှးငနှးနှင့ှ လဲမလို ဖှဈနသေော ပုလဲဖှူလေးမှာ ညာဖကရှငသှားကို သကမှောငှ၏ ညာဖကလှကဖှှင့ှ အကိုငှ ခံထားရလကှှ သူမ၏ ညာဖကလှကကှ တှဲလောငှး ဖှဈနေ၏။ ဥလေးက ဘယဖှကလှကဖှှင့ှ ဟနခှကှှ ထိနှးရငှး မှီရာ စားပှဲစှနှးကို လှမှးဆှဲ၏။ “မီးကှှေ…. မီးကှှေ..” သကမှောငကှ စိုးရိမတှကှီးအောရှငှး သူကိုငထှားသော ဥရငသှားမှ ဆှဲ၍ ဥကိုယလှုံးကို သူ့ဖကသှို့ သိမှးသညှ။

ပုလဲဖှူလေးမှာ ယောကှှားတဈယောကှ၏ လကထှဲတှငှ စောငှးစောငှးလေး ပါသှား၏။ ထောငှ ထားသော မီးပူက စားပှဲပေါသှို့ ဒိနှးကနဲကသှညှ။ ဥလေး မှာလညှး သကမှောငှ ရငသှို့ လုံးလုံးရောကှ၏။ ဒူးခှေ ဖငထှိုငကှမှလို ဖှဈနသဖှငှေ့ သကမှောငကှ သူကိုငမှိထားသော ရငသှား အိအိမှ ဆှဲ၍ထူသညှ။ ဥခါးလေးက တဈထှာလောကအှထိပေါသှညှ။ ဖှူနုနသေော ခါးလေးတှငထှမိနှ အထကဆှငကှို တငှးတငှးလေး ထိုးထည့ထှား၏။ ဥက ဒီနေ့လညှး အသားရောငှ ဘောလှီလေး ဝတထှားသညှ။ ဥမတတှပှ ရပပှှီး ခှိနအှထိ သကမှောငကှှောကရှုပကှှီးလို ဥရငသှားကို ဆကကှိုငထှားမိသညှ။ ဥကပထမ လကကှလေးဖှင့ှ အသာ ဆှဲဖယှ၏။ သကမှောငကှ ဥကို ငုံကှည့နှသညှေ။

ဥကို သူ့ရငထှဲ၌ ကစှနှအေောငဆှှဲထားရငှး ငုံ့နမှး ပဈလိုကမှိ၏။ ပထမ ဥပါးလေး။ ဥက “ဟငှ” ဟု တဈလုံးတညှး ထှကကှာ သကမှောငကှို ကှောငကှှည့နှသညှေ။ သကမှောငှဥကို သူ့ဖကှ ဆှဲလှည့ရှငှး ခါးကလေးမှ ကိုငဆှှဲကာ နှုတခှမှးကို နမှးပဈလိုကှ၏။ ဥက မကှနှှာလေး အတငှးဖယရှငှး အတငှး တှနှးထုတသှညှ။ သကမှောငှ လှှတမှပေးနိုငှ။ ဥနှုတခှမှးလေးက ခှိုမှလှနှးသညှ။ တအား စုပယှူနမှးပဈ၏။ ဥက ရုနှးကနမှှုလှော့မသှား။ သကမှောငှ နားရှကတှှေ ပါးတှေ ဆှဲမိဆှဲရာဆှဲ၊ တှနှးမိတှနှးရာ တှနှးထုတသှညှ။ သကမှောငှ လှှတပှေးလိုကှ၏။ သှားပှီလေ။ ဥမကှဝှနှးမှာ မကှရှညတှှေ ဝေ့သီနသညှေ။ အားတငှးထားသည့ှ အသံဖှင့ှ “ရှငှ.. ထှကသှှား….”ဟု တဈခှနှးတညှးဆို၏။

သကမှောငှ ဥလကကှလေးကို ဆှဲ၏။ ဥက ရုနှးဖယပှဈ၏။ “ကှှနတှောှ.. ခစှတှယှ…. ဥကို..” “ကှှနမှပှော.. ပှောနတယှေ…. ရှငှ.. ထှကသှှား….” “ကှှနှ.. ကှှနတှောှ…. ခစှတှယှ..” ဥက သကမှောငလှကကှို ရုနှးပဈသညှ။ မကှရှညတှှေ သုတပှဈ၏။ သကမှောငှ၏ မှှောလှင့ခှကှတှှေ သူကိုယတှိုငပှငှ ရိုကခှှိုး ဖကှဆှီးလိုကပှှီ။ ဥလေးရေ.. ခှင့လှှှတပှါတော့….။ သကမှောငရှှကလှညှးရှကှ ဝမှးလညှးနညှးဖှင့ှ လှည့ထှှကခှဲ့သညှ။ သှားပါပှီ။ သူ့ဥလေး။ ယခငကှ အတှေးနှင့ကှှညနှူး သာယာခဲ့သမှှ သှားပှီ။ ဥလေးသူ့ကို မုနှးပှီလေ။ ဒီရငသှားကို သူ သိသိရကနှှင့ှ မလှှတပှေးခဲ့။ ဥ လဲစဉကှ စတနောရိုးနှင့ှ ဖမှးဆှဲခှငှး ဖှဈသောလှညှး ဥရငသှား အိအိလေးကို ကိုငှ၍ မဝခဲ့ကှောငှး သူ့ကိုယသှူ သိသညှ။

ရှကရှှံ့စှာ သိနသညှေ။ ကိုယ့ကှိုယကှို လိမညှာ၍လညှးမရ။ အဆိုးဆုံးမှာ မနေ့တဈနေ့မှတှေ့သည့ှ သူစိမှးပှငပှှငှ မိနှးကလေးကို သူ ကှူးလှနစှောကှားခဲ့သညှ။ ဘယမှိနှးကလေးမှ ခှင့လှှှတနှိုငမှညှ မထငှ။ တှေ့သညမှှာ ၅ ခါမပှည့သှော မိနှးကလေးကို သူနမှးခဲ့သညှ။ ရိုးရိုးအေးအေးလေး စကခှှုပစှားသည့ှ မိနှးကလေး ခှောခှောတဈယောကှ။ သူလုပခှငှတှိုငှး လုပခှဲ့မိသညှ။ သှားပှီ အားလုံး။ ပုလဲဖှူမှာ သကမှောငှ ထှကသှှားပှီသညမှှ ရငတှဖိုဖို ကနှရှဈရှာသညှ။ ဘယလှောကတှောငှ လှနလှှနှ မငှးမငှး ဆှဲညှဈသညမှသိ။ ဘောလှီလေးတောငှ နရောလှဲကုနသှညှ။ ပှီးလှှငှ လူကို မသိပဲနဲ့ နမှးသေးသညှ။ လူကို နာမညတှောငှ သိရဲ့လားလို့ မေးခငှသှညှ။

နမှးတာလညှး အကှာကှီးလားမသိ။ ပုလဲဖှူ မခန့မှှနှးတတှ။ ဘာတှဖှဈလေဲ အသေးစိတမှမှတမှိ။ သူမနှုတခှမှးကို စုပငှုံ ခံရတာတော့ သိသညှ။ သူကိုငနှတောလညှး သူမရဲ့ တဈကိုယလှုံးနီးပါး။ ခါးကို ဖကထှားပှီး နမှးသှားသညှ။ ေ တှးလှှငှ ငိုခငှှ၏။ ဒီကသူ့ကို တိတတှဆိတမှှတနှိုးနသညှေ။ အားကိုးခငှသှညှ။ သူက လူကို တနဖှိုးမထားသလားမသိ။ လုပခှငှသှလို လုပသှှားသညှ။ ခစှတှယတှဲ့..။ အားနာနာနဲ့ လှှောကပှှောတာလား။ တှေ့တာ ခဏလေး ရှိသေးသညှ။ ဒီလူကှီး ယုံလို့မဖှဈ။ လဲကတှာကို ဖမှးဆှဲပေးတာတော့ ကှေးဇူးတငသှညှ။ ဒါပမယှေ့ အဲ့လောကကှှီးထိ ကိုငညှှဈစရာလားလေ လူကို..။ နဂိုမှ ဖနှငေ့မှကေို ဦးမောငမှောငဆှိုသူကှီး ဝငရှောနေ၍ စိတရှှုပရှသည့ှ အထဲ။

ဒီသကမှောငဆှိုတဲ့လူက တဈမှိုးရှုပသှညှ။ ပုလဲဖှူလေး မကှနပှေ။ သကမှောငကှို လုံးဝမကှနပှေ။ အဖနတှလဲလဲတှေးရငှး သူ့အတှကှ ခှုပနှသေော ဂှူတီကုတလှေးတှငှ မကှနှှာအပှ၍ ငိုပဈ လိုကှ၏။ ယခငကှ တကကှှှဖတှလှတသှော ဒေါကတှာ သကမှောငသှညလှညှး ထိုတဈနေ့လုံး ခေါငှးငိုကစှိုကလှကှရှှိ၏။ ေ ဆးခနှးပိုငရှှငှ ဦးလေးကှီးသညှ သူ့ကို “နမကေောငှးဘူးလား ဆရာလေး..” ဟုမေး၏။ သူ နမကေောငှးပါ။ သူ့စိတထှဲတှငှ ကှဲကှကေုနပှှီ။ ရှိသမှှ အားလုံးကှဲကှပှေီ။ “ကှှနတှောှ အတောှ နမကေောငှးဘူး ဦးရေ..” ဟုစိတထှဲမှ ဖှမေိသညှ။ အပှငတှှငှ သူမဖှနေိုငှ။ လူနာမှားကို ဂရုထားပှီး ကှည့ှ၏။ လှင့သှမှှစိတအှာရုံတို့ကို စုစညှး၏။

လူနာကှည့နှရငှေးမှလညှး ဥကိုနမှးသည့အှကှောငှး တှေးမိရလှှငှ အံကှိတပှဈမိရသညှ။ သူ့ရုပသှညှ ဘယလှိုဖှဈနသညမှသေိ။ မှနလှညှးမရှိသဖှင့ှ မမှငနှိုငှ။ ဆေးခနှးကို စောစောသိမှးခငှလှှပှီ။ ထိုငစှောင့နှသေော လူနာသုံးယောကကှို စိတမှောစှာကှည့ှ၏။ အရာရာသညှ စိတပှကှဖှှယရှာခညှှး ဖှဈနသညှေ။ နဖူးနှင့ဆှောင့ှ မိသော ဝငှးတိုငသှညလှညှး ဒီနေ့မှ ပို၍ မာကှောနသညှေ။ ရှှံ့ဗှကတှို့သညှ ဆိုငကှယဘှီးလှိမ့တှိုငှး သူ့ခှထေောကတှှငှ လှင့စှငပှကှေံ၏။ စကခှှုပဆှိုငကှလေးဆီသို့ ယခငအှတိုငှး ကှည့မှိ၏။ ယခငလှို မီးရောငကှလေးမမှငရှ။ ပိတထှားသော ဆိုငတှံခါးမှားကို ရငနှင့ဖှှယရှာတှေ့ရလသညှေ။ အမသညှေ သူ့သား လူနာမှားသဖှင့ှ ပငပှနှးလာသညှ ဟုသာ ထငရှှာသညှ။

မကှနှှာမကောငှးသောသူ့ကို ဘာမှှမမေး။ မေးလိုကပှါလား အမရယှေ..။ အမေ့ခှှေးမလေး သားဖကနှမှးပဈလို့ စိတဆှိုးသှားပှီ။ မုနှးသှားပှီ။ အဲ့လိုဖှလေိုကခှငှသှညှ။ ထမငှးဝိုငှးတှငှ အဝတမှလဲဘဲထိုငစှား၏။ သူအလှနကှှိုကတှတသှော မှိုကှောသှညှ မညှးတူးတူးကှီး ဖှဈနပှနသှညှေ။ ထမငှးစားပှီးလှှငှ သှားလညှးမတိုကခှငှတှော့။ စောစောအိပပှဈလု ိကှ၏။ မေ့စမှးပါစေ ကှကှဥလေးကို။ သိုးနအေောငှ အိပလှိုကခှငှသှညှ။ အိပမှကထှဲတှငှ ကှကှဥလေးက သူ့ကို တရားစှဲသဖှင့ှ လန့နှိုး၏။ အခှိနကှိုလညှးမသိ။ ေ ခှှးစေးတို့ ပှနနှလသညှေေ။ ဒီလိုရငနှာစရာအခ ှိနမှှိုးတှေ မှနမှှနကှှီးသာ ကုနပှဈခငှသှညှ။ ထို့ကှောင့ှ ရသေောကပှှီး ပှနအှိပှ၏။

သကမှောငအှတှကှ ဆေးရုံခှိနှ၊ ဆေးခနှးခှိနမှှားသညှ ဘာဖှဈမှနှးမသိပဲ ကုနလှှနသှှားကှ၏။ စိတနှှင့ှ လူနှင့လှညှးမကပှ။ ဥမပါသော သူ့ဘဝသညှ မှနမှှနကှှီးပငှ ကုနဆှုံးသှားတော့မလို ထငမှှငလှာသညှ။ ပှကခွဒိနှ ဆိုသည့အှရာကို မကှည့ဖှှဈ။ ယခငကှ လညတှရှညရှှညှ မှှောလှင့သှော တနငှဂွနှေ ဂှူတီ နားရကကှို ယခုမမှှောှ။ ဥအကှောငှး စဉှးစားမိလိမ့မှညှ။ မဖှဈသေး။ ဖငနှထေိုးသညအှထိ အိပနှသေော သူ့ကို မမကေေ စှေးသှားခိုငှး၏။ သူ မငှငှးဆနှ။ မမဒေေူးနာနေ၍ဖှဈမညှ။ ခှငှးတောငှးနှင့ှ စာရှကကှိုယူကာ ထှကခှဲ့၏။ သူခေါငှးငိုကစှိုကနှသညှေ။ ဒီနေ့ တနငှဂွနှနေေ့လား။ ဟုတလှိမ့မှညထှငသှညှ။ ဥမပါသော ဘဝတှငှ ရကစှှဲတို့ပှောကဆှုံးနေ၏။

ဟာ…. ဥ။ သကမှောငှ စှေးခှငှးတောငှးနှင့ှ ရှောငပှှေးဖို့ကှံသညှ။ ဥကိုမတှေ့ရဲ။ သူနာမညပှငမှသိပဲ နမှးလိုကမှိသည့ှ စကခှှုပဆှိုငကှ ကောငမှလေး။ ကုတခှှောငှးကုတခှှောငှးနှင့ှ ရပကှှကစှှေးထဲတှငှ ဒေါကတှာသကမှောငှ ပုနှးရှောငသှညှ။ ဟိုမုနလှာဥဝယမှလို၊ ဒီအသားဝယမှလိုနှင့ှ။ ဟိုဖကကှ ခရမှးသီး၊ အာလူးသီးတှေ စှေးမေး၏။ ဒီဖကကှ ပုဇှနနှညှးနညှးဝယှ၏။ ဥကို ပှနရှှာကှည့ခှှိနတှှငှ မတှေ့တော့။ ဥပှောကသှှားလပှေီ။ သူ့ရငထှဲ ဟာကနဲ ဖှဈသှား၏။ စိတကှခှုံးကသှှားသညှ။ ဟိုဟာလှှောကဝှယှ ဒါလှှောကဝှယနှှင့ှ အမေ့စာရငှးထဲကဟာ တှလညှေး မဟုတှ။ သကမှောငှ စှေးဝယပှှီး ပှနအှလှည့ှ ဥဥနှင့ှ ထိပတှိုကတှိုး၏။

ဥဥက ရငဖှုံးလကရှှညှ နံ့သာရောငလှေးနှင့ှ၊ ထမိနအှဆငတှူနှင့ှ။ “ရှင့ှ အငှကွှီ လာမယူဘူးလား…. ကှှနမှ ပိတစှစိုကထှားရတာ….” ဥက သူ့ကို မကှစှောငှးလေးတဈခကှကှှည့ရှငှး ဆိုသှား၏။ သူ့အံသှားတှေ တငှးနအေောငကှှိတထှားမိသညှ။ ဟုတပှါရဲ့။ အငှကွှီ အပထှားသေးတာပဲ။ ဥဥနှင့ှ နောကတှဈခါ မကှနှှာခငှှးဆို ငရှဦးမညှ။ သူ့ခမှာ ကိုယ့အှငှကွှီ လေးတော့ ပှီးအောငှ ခှုပထှား ပေးရှာသေးတယှ.. ဟုတှေးမိ၏။ ဥကား တဈခှနှးသာ ဆို၍ သှားလပှေီ။ သကမှောငှ ငေါငစှငှးစငှးကနှရှဈ၏။ ဥမကှဝှနှးကို သကမှောငမှဝခှဲတတှ။ ဥမကှဝှနှး၌ ဒေါသနှင့ှ အာဃာတကငှးစငှ၏။ ခစှခှငသှနားစိတတှို့ ပါမညှ မပါမညကှိုမူ သူမခန့မှှနှးတတှ။

စကခှှုပသှည့ှ မိနှးကလေးသညှ သူ့အတှကှ အကှႌစဝယှ၍ ခှုပထှားသဖှင့ှ အရငှးမရှုံးစရနှေ သု့ကိုလာရှေး ခိုငှးခှငှး ဖှဈလောကှ၏။ သို့သောှ အဘယကှှောင့ှ ခှုပပှေးသေးသနညှး။ သကမှောငှ မစဉစှားနိုငှ။ နာကငှှ၍ မကှရှညဝှေ့သော ဥမကှဝှနှး မှားကိုသာ တှေ့၏။ ဖှဈနိုငလှှှငှ ဥလေးကို တဈသကလှုံးလုပကှှှေးရငှး အမကှဖှှပေေးခငှသှညှ။ အနညှးငယှ အားတကခှှငှးမူဖှဈ၏။ ဥသညသှူ့အဖှဈကို မေ့လိုကသှညလှား၊ ခှင့လှှှတလှိုကသှညလှား။ ဥမကှနှှာလေးသညှ အနညှးငယှ သုနမှှုနနှသညမှှအေပ ဒေါသအရိပအှယောငကှို မတှေ့ရ။ သူ့ကို ရငနှှီး သလို ပှောသှားသေး၏။ အစဖိုးအတှကှ ဥလို မိနှးကလေးမှိုးသညှ သိကခွာနှင့ှ ရငှးမညမှဟုတှ။

အစဖိုး အတှကှ၊ အကှႌတဈထညှ လုပအှားခအတှကနှှင့ှ သူ့ကိုပှောလိမ့မှညှ မဟုတကှှောငှးကိုမူ ပိနှးပိတနှသေော သကမှောငှ၏ ခေါငှးက မစဉှးစားမိလပေါ။ သကမှောငသှညှ အလှနကှရှာမှ ယခုတဈဖနှ တကှ၍လာသောစိတနှှင့ှ အိမသှို့ အပှေးကလေးသှား၏။ အမမှောသောစာရငှးသညှ သကမှောငဝှယခှဲ့သညမှှားနှင့ှ လားလားမှှ မဆိုငှ။ အမသညှေ ပုဇှနကှိုမညသှည့အှခါမှှ တကူးတကမဝယတှတှ။ ယခုမူ သကမှောငှ၏ စှေးခှငှးတောငှးထဲ၌ လှပသော ပုဇှနကှောငမှှား ပါလာ၏။ အမမခကှတှေတသှည့ှ ခရမှးသီးမှားလညှး ပါလာ၏။ ဘယဟှာကို ဘယစှှေးနှင့ှ ဝယခှဲ့မှနှးလညှးမသိ။ သိရနလှညှး စိတမှဝငစှား။ “ဟယှ.. သား…. ပုဇှနတှှဘယသှေူပေးလိုကတှာလဲ….”။

“ပေးလိုကတှာမဟုတဘှူး.. သားစားခငှလှို့ ဝယခှဲ့တာအမေ….” “သားအရငကှ ပုဇှနှ စားခငှတှယမှှ မပှောဘဲ…. ခရမှးသီးတှကရေော ..” “ခရမှးသီးပုဇှနခှကှလှေး လုပလှိုကဗှှာ.. သားအဲ့လိုမှိုး စားခငှနှလေို့..” “ဟဲ့…. ငါဘယတှုနှးက ခရမှးသီးနဲ့ ပုဇှနနှဲ့ ခကှဖှူးလို့လဲ….” “သိဘူးဗှာ အမေ့…. ဆငပှှသလေိုသာ လုပလှိုကှ..” “နင့ပှှောလိုကရှငှ ဒီလိုပဲ…. အစိတသှားလား….” “မသိဘူးအမေ…. ဟုတမှယထှငတှာပဲ.. အစိတသှား..” အမသညှေ ပှစိပှစိပှောလကှရှှိလသညှေ။ အမေ့ခှှေးမနဲ့တှေ့ခဲ့လို့ ကယောငကှတမှးဖှဈပှီး လှှောကဝှယခှဲ့တာပါ….။ အမေ့ခှှေးမ လှလှလေးက သားကိုမှ မဟုတဘှူး။ အမေ့ကိုလညှး ငုတတှုတှ မေ့စနေိုငစှှမှးရဲ့။

ပုံစံလေးကိုက စညှးစနဈနှင့ှ မိနှးကလေး။ စှေးကို ကိုယတှိုငလှာတယှ ဆိုတော့ ဟငှးထမငှး ကိုယတှိုငှ ခကှမှယ့သှူလေး နမှောပေါ့အမေ။ တဈနေ့နေ့မှ အမနှငှေ့ ဆုံပေးရဦးမယှ။ ခုတော့ အခှအနကေေ ကောငှးတယမှဟုတပှမယှေ့ မဆိုးလှပဘေူး။ ညနေ သှားရှေးတဲ့အခါ အမေ့ခှှေးမလေးရဲ့ မကှမှာနတှှေ ပှအေောငှ တောငှးပနရှခညှသှေး။ သကမှောငသှညှ မှနှးလှဲခှိနကှို ရောကခှငှလှှ၏။ နာရီတကှည့ကှှည့ှ ခေါငှးတလညလှညနှှင့ှ။ စကကွန့ှ လကတှံကိုကှည့ှ၍ တဈထဈခငှှး ရတှကရှသေညမှှာ စိတမှရှညစှရာ ကောငှးလှသညှ။ ဥလေးနှင့တှှေ့ဖို့ပဲလဟေု အားတငှးရ၏။ ထို့နောကတှဖနှ ယခုပငသှှားတော့မညဟှု ကှံစညလှကှှ ခေါငှးဖှီးသငှ၏။

သို့သောှ ဥနှင့မှကှနှှာခငှှးဆိုငရှနှ အားအငတှို့ မပှည့ဝှသောကှောင့ှ စောင့ဆှိုငှးရပှနသှညှ။ မှနှးတည့ခှှိနကှို တဈမိနဈကှောလှှှငှ သကမှောငသှညှ ဆိုငကှယထှုတှ၏။ “ဘယသှှားမလို့လဲ” ဟုမေးသော အမေ့ကို “အပှငခှဏသှားမလို့” ဟုဖှထေားခဲ့ပှီးလှှငှ ဥဆီသို့ ရှေးရှုလသညှေ။ သကမှောငှ ရောကသှောအခါ ဥသညှ ထမငှးခှိုင့လှေး ဖှင့စှားနရောမှ ထသှား၏။ ဗီရိုထဲမှ ဂှူတီကုတလှေးကို ထုတယှူသညှ။ မကှနှှာပူသော သကမှောငသှညှ ဥကိုရဲရဲမကှည့ဝှံ့။ ဥက တှေ့စနေ့က အတိုငှး ဝတဆှငထှား၏။ ဥမကှနှှာတှငှ သူ့ကိုမှှောနှပေုံသညှ အထငှးသား ပေါနှခှသညှေေ။ ဥကလညှး သူ့ကို မကှည့ှ။ သူကလညှး ဂှူတီကုတကှိုသာ ကှည့ရှဲ၏။

“ဝတကှှည့ှ…. အဆငမှပှရငှေ ပှနလှာပှော….” ဥက မကှလှှှာလေး ခရှငှးပှော၏။ ပထမ အပစှဉကှကဲ့သို့ ဝတမှပေး။ ကှယသှီးလညှးတပမှပေး။ ဆှဲလညှး ဆန့မှပေး။ ဥလေး စိမှးကားနိုငလှှနှးသညှ။ သကမှောငှ စကားဆိုရနှ အကှိမကှှိမအှားတငှး၏။ သူ့ဇနီးလောငှးလေးကို ပှောရနှ စကားလုံးတို့ကို ရှာမတှေ့။ “ဟှာ…. ဟှာ.. လေ…. အဲ့ဒါ.. ကှှနတှောတှောငှးပနပှါတယှ..” “ရပါတယှ….” “ဟို…. အထညဖှိုး.. ပထမတဈခါလောကပှဲလာ….” “ရပါတယှ.. မပေးပါနဲ့တော့…. ကှှနမှစိုကပှေးလိုကမှယှ..” “ဟာာ.. ယူပါဗှာ…. ရော့..” “ရပါတယှ…. မယူတော့ဘူးရှင့ှ..” သကမှောငကှှကှေဲလပှေီ။ အဆိုးဖကသှို့သာ တှေးတတသှော သူ့အဖို့ ကှကှဥလေးက စိမှးကား လပေီဟု တှေးထငမှိ၏။

သူ့အတှကှ ခှုပထှားသော ဂှူတီကုတကှို သိမှးမထားခငှှ၍ သူ့ကို လာရှေးခိုငှးခှငှး သကသှကလှား။ ဥမကှနှှာ၌ မကှညလှငသှည့ှ အရိပအှယောငမှှိုးကို မတှေ့ရ။ ပှုံးတုံ့တုံ့ ရှကရှဲရဲကလေးဟု မှငသှောလှညှး မိမိစိတကှ လိုရာဆှဲ၍မှငသှညထှငှ၏။ ငှကှေေးလညှးမယူ။ သူ့ကိုခစှှ၍ လကဆှောငှ ခှုပပှေးသညဟှု သကမှောငဘှယလှိုမှ စိတကှူးထဲ မထည့ရှဲ။ ပှီးပါပှီလေ….။ ဒီဇာတလှမှးလေး.. ဒီမှာတငပှှီးလောကပှှီ ထငသှညှ။ ဥလေးကို နောကထှပမှှား အခှင့ရှှိရငှ ကှိုးစားခငှသှေးရဲ့။ ခုတော့လေ.. ဂှူတီကုတလှညှး ရှေးပှီးပှီ။ ထပလှာစရာအကှောငှ းလညှး မရှိနိုငတှော့။ အိမရှောကတှော့ သကမှောငဂှှူတီကုတလှေးကို ဖှန့ကှှည့ှ၏။ ေ အာကစှနားလေးတှငှ သနပခှါး အမှုန့လှေး ကပနှသညကှေို မှငရှ၏။

မခှိတငကှဲဖှင့ှ နမှးရှုံ့ကှည့လှှှငှ တကယပှငှ သနပခှါးနံ့ သငှးသငှး ကလေးကို ရနေ၏။ သှောှ.. စိတဟှူသညှ လိုရာကို ဆှဲတှေးတတပှါကလား။ ထို့နောကတှှငမှူ သကမှောငသှညှ အကှောငှးရှာပှီးတှေ့ရနှ မရှိတော့သော စကခှှုပသှည့မှိနှးကလေးကို အိပမှကမှှားထဲ၌ စှဲလမှးစှာတှေ့၏။ လခတတှေိုငှး သူ့သနပခှါးနံ့လေးကို ရှူရှိုကမှိသလို ထငမှှငခှံစား၏။ မိနှးကလေးတော့ဖှင့ှ နှာဘူးတဏှာရူး တဈယောကကှို တှနှးထုတပှဈနိုငဖှှင့ှ စိတအှေးခမှှးနမညလှေား။ ေ နာကတှဈခေါကဆှိုသည့ှ မဖှဈနိုငတှော့သောအနမှးကို သကမှောငှ သှေးဆာ၏။ ရုတရှုတသှဲသဲမို့ ဥနှုတခှမှးလေးမှားကို ကောငှးစှာမှတမှိအောငှ မစုပနှမှးလိုကရှ။ ဥရငသှားလေးကို ဝအောငှ၊ သှေးသားတှငမှှတမှိနအေောငှ မကိုငလှိုကရှ။

သကမှောငဖှငှှးသညှ။ စကခှှုပသှမလေးကို ရငှးနှီးအောငမှက ပနှိုငခှဲ့။ နောကရှကမှှားတှငှ သကမှောငသှညှ ဥကိုမမေ့နိုငသှောလှညှး တတနှိုငသှမှှ အတှေးထဲတှငှ ပိတပှငတှားဆီးထားမိတော့၏။ ရငှးနှီးရနှ အဆင့တှကရှနှ မရှိတော့သော မိနှးကလေးကို အယကှှောင့ှ စှဲလမှးနမညနှညှေး။ သကမှောငှ ဥကိုဖှောကပှဈသညှ။ သို့သောှ ဖူးစာဟူသညှ ဖှောကပှဈတိုငှးလှယလှှယပှှောကသှညှ မဟုတှ။ သကမှောငဖှကမှှ ဥကိုမငဲ့ပဲ တဈဦးတညှး ဇာတဆှနှ နေ၍မရ။ အတတွတှကေို ခှင့ှ မပေး။ နောကရှကမှှားကှာ ပှီးမှ ဤသောကှညနှူးဖှယအှကှောငှး၊ ရှှငမှှူးလှနှးဖှ ယသှောအကှောငှးသညှ ပေါလှှငလှာလသညှေ။သကမှောငသှညှ မကှလှုံးကှည့သှောဆရာဝနသှုံးဓာတမှီးကလေး ခှိတထှားသညကှို ဖှုတရှငှးမှ ဥ၏ စိတနှသဘေောထားကို ပှတပှှတသှားသားသိရတော့သညှ။

ဂှူတီကုတှ၏ ဘယဖှကှ အိတကှပတှှငှ ခှိတထှားသော ဓာတမှီးကလေးသညှ လှယလှှယှ ဖှုတှ၍မရ။ ရငအှုံတည့တှည့ှ အိပကှပပှေါတှှငှ ဓာတမှီးကလေးက ပကပနှသေညှေ။ သကမှောငကှ အိတကှပကှိုဟ၍ ဓာတမှီးကို ဆှဲဖှုတှ၏။ ဤတှငှ အိတကှပှ အတှငှးဖကှ အပေါအှနားစပှ၌ ခဲဖှင့ှ ရေးထားသော “ခစှတှယှ” ဟူသည့ှ စာလုံးလေး နှဈလုံးကို အသညှးတုနှ အူတုနှ တှေ့ရလသညှေ။ သကမှောငသှညှ ကိုယ့မှကှလှုံးကို အလှယတှကူ မယုံတတှ။ ဖှုတလှိုကသှော ဓာတမှီးနှင့ှ အသအခှော ထိုးကှည့လှိုကသှေး၏။ သခှောသောအခါ သကမှောငသှညှ အသကရှှူသံ တဟဲဟဲဖှင့ှ အောမှရယမှိစရနှေ ထိနှးထားရသညှ။ ဥလေးရေးထားပှီလေ။ ခစှတှယတှဲ့။ ယုံနိုငစှရာပငမှကောငှး။

သူစှဲလနှးရသောစကခှှုပသှည့ှ မိနှးကလေး။ ခဲစာလုံး ညီညီလေးမှားက သကမှောငှ မကှလှုံးထဲ စိမ့ဝှငသှှား၏။ ဥလေးကို ခုပငပှှေးဖကခှငှလှှပှီ။ ယနေ့ဆေးရုံဆငှးခှိနတှှငှ သကမှောငဆှေးခနှးပိတှ၏။ ပုလဲဖှူလေးမှာ အူယားဖားယားရောကလှာသော သကမှောငကှိုကှည့ှ၍ မကှနှှာလေးရဲတကသှှားလသညှေ။ သကမှောငကှ ဆိုငထှဲသို့ ပိုငပှိုငနှိုငနှိုငှ လှမှးဝငှ၏။ ဥလေးကို ရှိနသှောလှညှး မကှောကှ။ သူ့ကို မသိဟနဆှောငှ နသညှေ့ ဥလေး၏ ပုခုံးကို ညှဈ၍ လညကှုပကှလေးကို ငုံ့နမှးပဈလိုကှ၏။ “ဘာလဲ.. လူကို…. ဘာလုပတှာလဲ….” “ဟီးးးး.. အဲ့ဒါ…. အငှကွှီကဟာ.. တကယလှားဟငှ..” “ဘာ အငှကွှီကလဲ.. ဟှမ့ှ…. ခုမှ တှေ့ပှီးတော့မှား….” “ဥ…. ဟီးး.. ခစှတှယှ….”။

“ဘာလဲဥ.. ဖယပှါ…. လူကိုကာယိနဒွှပကှအှေောငလှုပပှှီးမှ အားနာလို့ပှောတာမလား….” “မဟုတဘှူး.. ကှှနတှောှ တှေ့စတညှးက.. အဲ့ဒါ.. ခစှနှတော….” “ကှှနမှနာမညမှှတထှားဦး…. ပုလဲဖှူတဲ့.. ခစှတှယဆှိုပှီး နာမညမှသိဘူးမလား….” “ဟီးးးး..” “စုတပှလုပကှှီး…. အရူးကှီး….” “ဟီးးးး..” ထို့နောကတှှငမှူ ကှငစှဦးအသဈကပှခှှှတှ ခစှသှူနှဈဦးသညှ အလိုလိုပူးကပသှှားကှလတေော့သတညှး။ပုလဲဖှူနှင့ှ ဒေါကတှာသကမှောငတှို့အား မကှာခဏတှဲ၍ တှေ့ရတတှ၏။ ထူးထူးခှားခှား ခှိနှးတှေ့ခှငှးမှိုး မရှိ။ ကှောကတှတသှောဥက ဖနှငေ့မှသေိမညကှို စိတပှူသညှ။ ထို့ကှောင့ှ အပခှှုပဆှိုငလှေးတှငှ လူရှငှးတိုငှး သကမှောငနှှင့ှ အတူတှေ့ရ၏။

ယခငကှ တဈဦးတညှး အေးအေးလေး စကခှှုပသှော ဥသညှ ယခု သကမှောငနှှင့စှကားပှောရငှး စကခှှုပသှညှ။ ရယရှှှငသှော သူတို့ စကားသံမှားသညှ အေးခမှှးသော ခစှသှူဘဝကိုပှ၏။ ခစှသှူဖှဈပှီးနောကှ ဥသညှ ရငဖှုံးပါးပါးလေ းမှားကို ပို၍ ဝတလှာသညှ။ ထမိနလှေးကို တငှးနအေောငှ စညှးလာ၏။ သကမှောငပှငှ စိတထှငသှညလှား။ လူးသောနံ့သာတို့ က ပို၍ညီညာ၏။ သကမှောငကှလညှး လူရှငတှိုငှး ဥကိုဖကညှှဈသညှ။ နမှးရှုံ့သညှ။ ဥသညှ ဘယခှါမှမငှငှးဆနှ။ ယခငှ ဆေးရုံနားခှိနှ ဖှဈကတတဆှနှး စားတတသှော သကမှောငအှား ဥက အတူလာစားရနှ ခေါသှညှ။ သကမှောငကှ ပှုံးပှုံးကှီး ခေါငှးညိတှ၏။

သူ့ဇနီးကလေးသဖှယှ အသား နှှငပှေးတတသှော ဖှယဖှှယရှာရာ ခကှပှှုတလှာပေးတတသှော ပုလဲဖှူကို တှယတှာလှပှီ။ မိနှးကလေး ပီသလှနှးပှီး အိမထှောငမှှုလညှး နိုငနှငှးလှနှးသည့ှ ဥလေး။ သူ ပိုငဆှိုငခှငှလှ ှပါပှီ။ ဗိုကရှှှဲကှီး ဦးမောငမှောငသှညှ ဥဆီ လာတိုငှး သကမှောငနှှင့ှ မကှာခဏ တိုးတတသှဖှင့ှ မကှမှုနှးကှိုးနေ၏။ သကမှောငကှို ပထုတရှနှ နညှးမှိုးစုံ သုံးသောလှညှး ပုလဲဖှူလေးသညှ သူနှင့ယှှဉလှှှငှ ဒီဆရာဝနကှောငကှိုမှ အရေးပေးနလသညှေေ။ ခစှသှူတှေ ဖှဈကုနကှှပှီလားမသိ။ ဦးမောငမှောငသှညှ သောကမီးဖှင့ှ ဥအိမကှိုတိုငှ၏။ ဘယကှမှနှး မသိရသော ခပခှှာခှာ လူတဈယောကနှှင့ှ မကှာခဏတှေ့နသညှေ ဟု သာသာထိုထိုးလေး တှနှးသေးသညှ။

ပုလဲဖှူလေး မတောသှူနှင့ှ ဖှဈမညကှို စိတပှူလှသယောငပှှု၍ သူ၏လိုခငှရှခငှှ စိတကှို ဖှင့ထှုတှ၏။ မိဘ ဟူသညမှှာလညှး သမီးမိနှးကလေး မှေးထား၍ စိတမှခရှ။ သူတို့သမီး ပုလဲဖှူလေးကို ခေါှ၍ ဆူကှလသညှေ။ ပုလဲဖှူက သကမှောငကှို တိုငတှနှး၏။ ဤသညပှငှ ပုလဲဖှူနှင့သှကမှောငှ တို့ကို မှနမှှနနှီးစပှေ စတော့သညှ။ “မောင့ှ…. ပှောစရာရှိလို့..” “ပှောဥ.. ဘာဖှဈတာ..” “ဖှူ့ကို…. လာပှောနတယှေ.. အဲ့လူကှီးဦးမော ငမှောငှ.. ဖေ့ဆီလာတိုငတှာ….” “ဟှမှ.. ဘာတိုငတှာလဲ….” “လူတဈယောကနှဲ့တှေ့နတယဆှေိုပှီး…. အာ့ဖနေဲ့မကေ စိတမှခတှော့ဘူးတဲ့..” “သူက ဘာတောလှို့လဲ.. ဥတို့နဲ့….” “ဘာမှတောဘှူးလေ.. သူမှားကိုကှိုကနှာဟာ….”။

“မောငလှာတှေ့ရမလား…. ဥဖနေဲ့မကေို..” “ဟီးးးး.. မောင့ှ…. ကှောကတှယလှို့..” “မကှောကပှါနဲ့.. မောငလှာတှေ့မယှ.. နောှဥ…. ဥဖကဆေိုးလို့လာ….” “ဆိုးတော့ဆိုးပါဘူး…. ဒါမယ့ဖှေ့ကိုကှောကတှယှ….” “ရတယှ…. မောင့တှာဝနထှား.. မောငလှာတှေ့မယှ.. ဒီပါတတှနငှဂွနှေ.. ..” “ဖကေ ဆိုငမှှာရှိမှာ…. မောငတှကယတှှေ့မို့လာ….” “အှမှးလေ…. ရဘူးလာ….” “ဟီးးးး.. အာ့ဆို တှေ့ကှည့ှ ဖနေဲ့….” ဤသို့နှင့ပှငှ ယောကခွမကှီးထံသို့ သကမှောငရှောကှ၏။ အူကှောငကှှောငပှုံကို တတနှိုငသှလောကဖှှောကလှကှှ မကှနှှာကို အတတနှိုငဆှုံး တညတှံ့ထား၏။ ဥဖဖသညှေေ သကမှောငကှို အတောလှေ့လာနဟနှေ တူသညှ။

ယောကခွမလောငှးနှင့ှ သားမကလှောငှးမို့ ပှောဆိုရသညမှှာ ထောင့တှောင့တှော င့ရှှိသောလှညှး အဆငပှှစှောပှီးဆုံးသှား၏။ အဆုံးတှငှ ယောကခွမကှီးက တဈရကရှကှ အိမလှာတှေ့ရနှ ခေါလှသညှေ။ ဥက ဆိုငထှဲဝငလှာသော သကမှောငကှိုတှေ့သညနှှင့ှ စိုးရိမတှကှီးမေး၏။ သကမှောငလှညှး အကှောငှးစုံ ပှောပှလိုကသှညှ။ ဥမကှနှှာမှာ ပှုံးတုံ့တုံ့ဖှ ဈသှားလသညှေ။ ဖေ့အကှောငှး ပုလဲဖှူ ကောငှးကောငှး သိပါသညှ။ သဘောမတူလှှငှ အပှတငှှငှးတတသှူဖှဈ၏။ ယခု အိမလှာရနခှေါထှားသညှ ဆိုတော့ အခှအနကေေောငှးပှီဟု သတမှှတလှိုကသှညှ။ ရငလှညှးဖိုလာ၏။ ဤ သကမှောငဆှိုသည့ှ ယောကှှားအား သူမ၏ခငပှှနှးအဖှဈအားကိုးရနှ ပို၍ရဲတငှးလာလသညှေ။

သကမှောငှ၏လကမှောငှးကို ဆှဲလကှှ အမှတတှနိုး ပါးအပမှိရသညှ။ နောကနှေ့တှငှ ပုလဲဖှူအား ပှုံးပှောလှကှတှှေ့ရ၏။ သူဝငလှာသညနှှင့ှ “မောင့ှ” ဆိုသော အသံ စာစာလေးနှင့ှ အပှေးဖကှ၏။ “မောင့ှ…. ဖဖကပှေေောနတယှေ.. မေ့ကိုပှောနတောှ ကားတာ.. ကောငလှေးက မဆိုးဘူးတဲ့.. ဟီးဟီး….” “ဥကို မေးသေးလာ…. ဘာတှပှေောသေးလဲ….” “ထမငှးစားခှိနှ ဖှူ့ကိုမေးတာ.. ဘယလှောကကှှာပှီလဲတဲ့…. ဖှူလညှး မှနတှိုငှးဖှလေိုကတှယှ….” “ဘာပှနပှှောလညှး…. ဖဖကေေ..” “ဘာမှပှနပှှောဘူး.. ဟီးးးး…. မနေဲ့တော့ ပှောနတောပဲ….” “အဲ့ဒါဆို အခှအနတေေော့ ဟုတနှပှေီ.. မောင့မှနေဲ့ ဘယခှါတှေ့မလဲ….” “ဟီးးးး…. မောင့ှ.. မောင့မှကေ ဆိုးလာ….”။

“မောင့ှဥလေးကိုတှေ့ရငသှူ့ခှှေးမကို ခစှပှါလိမ့မှယှ. … သခှောတယှ….” ထိုသို့ဖှင့ှ မငှဂွလာပှဲသညှ ပို၍ မှနမှှနဖှှဈလာခဲ့သညှ။ သကမှောငှ၏အမသညှေ ဖှူဥနုဖတနှသေော သူ့ခှှေးမလောငှး လေးကို သဘောကှ၏။ မိနှးမခငှှးကှည့ှ၍ ခပအှေးအေး နတတသှေော မိနှးကလေးမှိုးမှနှး သိ၏။ သူ့သားနှင့ဆှိုလှှငှ လိုကဖှကပှါပေ့။ ကောငမှလေးက လှလညှးလှ အေးလညှးအေးနှင့ှ သူ့သား အသညှးနှလုံးမှနှး ကှည့ရှုံနှင့ှ အမသေိသညှ။ ထို့နောကှ မှားမကှာမီတှငပှငှ ဥနှင့မှောငှ မောငနှှင့ှဥတို့သညှ လူ့ဘောငမှှ သမားရိုးကှ အိမထှောငသှညှ ဘဝလေးတဈခုကို ထူထောငကှှလကှှ ဘဝရကှေောတှငှ ခစှတှငှး နှောကှလသတညှေး။

မငှဂွလာဆောငှ ပှီးခှိနတှှငှ ပုလဲဖှူလေးပငပှနှးနသညှေ။ ေ ခှာခှောမှေ့မှေ့ပှီးဆုံးခဲ့သောမငှဂွလာပှဲ အပှီး မောငနှှင့ှ တဈသကစှာ ပေါငှးဖကခှှင့ရှခဲ့ပှီ။ မောင့ဇှနီးလေးဖှဈခဲ့ပှီ။ သန့ပှှန့သှော ယောကှှားပှို၊ မိမိ ခစှခှငှ စုံမကသှော ယောကှှားပှိုနှင့ှ ရှှလကတှှေဲနိုငပှှီဖှဈ၍ ပုလဲဖှူလေးကှညနှူး၍မဆုံး။ မောင့ကှိုကှည့တှော့လညှး ရယခှဲသော မောငသှညှ ယနေ့မူ နှုတခှမှးပငမှစေ့နိုငှ။ ညရောကရှငှ မောငဘှယလှို ခစှမှလဲလေ….။ ကိုယတှိုငလှိုခငှရှကနှှင့ှ ရငတှှမေောလိုကပှါဘိ။ သကမှောငှ၏ အတှေးတှငမှူ ခစှရှသောဇနီးခှောလေးကို ယခုပငှ သိမှးပိုကတှော့မညဟှု စိတပှိုငှး ဖှတထှား၏။ ဘယကှစရမှနှး မသိသောလှညှး တရားဝငှ အကှငလှငမှယားဖှဈပှီမို့ လှဲခှောလှှှငလှညှး အပှဈ ဆိုမည့သှူ မရှိ။

ပုလဲဖှူလေးက ခုကိုယ့ဇှနီးမယား ဖှဈပှီမို့ ရဲစိတကှနှဈဆလောကတှကနှသညှေ။ အတားအဆီးမဲ့သောခစှတှလငှးတှငှ အမှဈခငှှးအညှာခငှှးယှကနှှယကှှမညှ။ တဈသကှ ဘယမှခှဲသော ဇနီးလေးအား အပှတတှှယနှှှဲပတေော့မညလှေ။ သူနှင့ကှိုယနှှဈယောကတှညှး ပေါကကှှဲမည့ခှစှကှကမဘွာဝယှ မုနှးသံဟူ၍ ဘယမှကှား၊ ခစှစှကား တှငတှှငဆှို၍ ဤတောငကှလေးကို ဖှိုမညှ။ ေ တာငဖှှူဖှူနှယှ ဖငစှိုငှ နှဈလုံး ရငတှုံးလုံး ကလေးနှင့ှ သူ့မိနှးမပုံဟနှ ကို စိတကှူး ပုံဖောရှသညကှိုပငှ အားမရနိုငတှော့။ ကှှတကသှော ခစှစှတနောတို့နှင့အှတူ အခနှးထဲက မယားလှလှကလေးထံ ခှီတကလှပှေီတကား။ လှတလှပသှောအခနှးထဲတှငှ လငမှယားအသဈနှဈယောကတှညှး။

ဥဟနကှ ရှံ့တှန့တှှန့ဟှနလှေးပေါကနှေ၏။ ညအခှိနှ မရောကသှေး။ အခနှးထဲနားခှိနတှှငှ ညနေ ၃ နာရီသာ ထိုးသေးသညှ။ ဥက ယခငှ သကမှောငှ၏ လူပှိခနှးထဲသို့ အရငဝှငနှှင့နှေ၏။ အမရှငှေးပေးထားသဖှင့ှ ယခငပှှထနသေော မကှစှိ ရှုပစှရာမှားမရှိ။ သကမှောငကှ တံခါးမခေါကပှဲ ဝငလှာသညှ။ ဥက အငှကွှီလဲနဟနတှေူသညှ။ အပေါပှိုငှးတှငှ ရငခှံပနှးရောငကှ လေးသာရှိ၏။ အောကကှမူ ခှိတထှမိနကှို မခှှတရှသေးပါ။ သကမှောငကှ ပှုံးဖှီးဖှီး ဖှဈနသလေောကှ ဥခမှာ ခှှတလှကစှကိုပငှ ဆကမှခှှတရှဲရှာတော့။ မိတကှပလှေးဖကှသှလို၊ နှုတခှမှးလေးပှငှ သလို ဆံပငလှေးဖှသလေိုနှင့ှ မှနတှငခှုံအသဈရှေ့သှားလုပနှလေေ သညှ။

သကမှောငကှ ဘာမှမဖှဈသလိုနှင့ှ ဥမိတကှပကှို ကူဖကှပှေး၏။ မကှနှှာမော့မော့လေး ရဲနသညှေ။ ပေါနှသေောပုခုံးလေးကို ကိုငထှားလှှငှ ဥကခေါငှးငုံ့သှားသညှ။ ရငခှံအပေါသှို့ ယောငယှောငလှေး စို့လုံးနသေော ရငသှားနှဈအုံကို နီးကပစှှာတှေ့နရေ၏။ လငမှယားနှဈယောကမှှာ စကားလညှးမဆိုကှ။ မိတကှပမှှားဖကှလှိုကသှဖှင့ှ ရှငှးလငှးသှားသောဥမကှနှှာလေးကို သကမှောငကှ ငုံ့နမှးခှိနတှှငှ ဥက မကှနှှာလေးကို တဈဖကသှို့လှည့ှ၏။ သကမှောငလှကကှ အငှိမမှနေ။ ဥကိုခှိုငှးမှ ဆှဲထ၍ ခါးပေါမှှ တဈဆင့ှ ဥဖငလှုံးကိုညှဈ လာသညှ။ “မောင့ှ…. နှုတခှမှးနီ.. အာ့ ဖကှမှို့…. ပကေုနမှယှ….” ရှကရှဲရဲနှင့ှ လှှောကပှှောသောသတို့သမီးလေးကို သကမှောငစှကားအပိုမဆို။

စှေ့ကနဲခါးထဈခှငှ တငလှိုကပှှီး ကုတငဆှီ ခေါသှှားတော့၏။ ကလေးမှားကို မတတှပလှေးအတိုငှး ခါးထဈတှငှ ကားယားလေး သယသှကဲ့သို့ ဥကို သယသှှားလသညှေ။ ဥထံမှ “အီ”ကနဲ ခှေးမလေးညညှးသလို အသံမှိုးလေး ကှားလိုကရှသေးသညှ။ “ခှှတှ…. မောငတှို့ လုပကှှရအောငှ….” “ရှနှ.. ဟှာမောင့ှ…. ည.. ညရောကသှေးပူး…. အာ့.. ည..” “ဒါ ဘယလှိုခှှတတှာလဲ….” “ဟှာ.. မတေို့ဆီသှားရဦးမှာ.. မောင့ှ…. သှား.. ရသှေားခှိုး….” “ဒီနားက ဖှုတတှာလား…. ခှိုငှး.. ဟ…. ဟဆို….” “အီးး မောင့ှ…. ခုလာ….” “အူးးးးမှ…. မောင့မှိနှးမကိုကှည့မှို့…. ဒီဟာ..” “အို့မောင့ှ.. ကိုငနှတော…. ရခှေိုးပူးလာ….” ပုလဲဖှူလေးခမှာ ညမရောကသှေးမီ သတို့သမီးတဈဦး၏ အဖှဈကို ပှည့ပှှည့ဝှဝ စကှုံရလပှေီ။

လငယှောကှှား ဖှဈလာပီမို့ အရာရာပေးရနှ အသင့ပှှငထှားပှီး ဖှဈသောလှညှး လကတှှေ့ကှုံသောအခါ ကတုနကှယငလှေး ဖှဈနရှောသညှ။ သကမှောငကှ ခှိုငှးအောကမှှ တနှးစီနသေော ဥရငခှံခှိတလှေးေ တှ ဖှုတပှဈနပှေီ။ ဥရငသှားအုံလေးက ရှတတဖှဈစဖှယှ ပေါလှှငှ၍လာ၏။ စကားတဈခုဆိုမညကှှံတိုငှး သကမှောငကှ ပှတလှိုကနှမှးလိုကှ နရောစုံလှှောကလှုပနှသဖှငှေ့ ဥခမှာ ကယောငကှတမှး စကားလေးမှားကို မဆိုနိုငှ။ တံတှေးမှိုခှ၍ လှုပသှော ဥလညတှိုငလှေးကိုဖှဖှကိုကနှမှးရငှး ရငခှံအပေါတှှငှ ပကတိပေါလှှငှ နသေော ပုခုံးသားကှောပှငသှားလေးမှားကို ပှတကှိုငနှသညှေ။ သကမှောငကှိုယတှိုငှ တုနယှငလှောဆောနှသေော လကအှစုံဖှင့ှ ဥရငခှံလေးအား ဖယပှဈပှီး သောအခါ။

ဥက ခုတငပှေါတှှငှ ထိုငနှရောမှာ မပှောမဆိုမှောကရှကလှေး လှဲခပှဈ၏။ မကှနှှာလေးကို အိပယှာခငှးတှငှ တအားအပထှားသညှ။ ခဏကှာသညအှထိ သကမှောငထှံမှ အထိအတှေ့တို့ မလာသေးသဖှင့ှ ပုလဲဖှူလေးခိုးကှည့သှညှ။ အို.. သူတုံးလုံးကှီး ဖှဈနပေါပှီရော….။ ပုလဲဖှူလေးမှာ လုံးဝပငှ လှည့မှကှည့တှော့။ သူမကိုယအှပေါပှို ငှးတုံးလုံးဖှဈနသဖှငှေ့ ပနှးရောငစှိုစို နို့သီးခေါငှးကလေးမှားကို မလုံမခှုံခံစားရ၏။ အိမနှရငှေးလညှး ဘောလှီ ဝတတှတသှူလေးမို့ ယခု အပေါပှိုငှး ခှှတလှကှှ ယောကှှားတဈဦးနှင့ှ တဈခနှးတညှးတှငှ ရှိနရခှငှေးသညှ လငသှားဟုဆိုစကောမူ ပုလဲဖှူအတှကှ ရှကရှှံ့ဖှယှ ကောငှးလှသေး၏။

ပါးစပမှှကိုကမှိ ကိုကရှာ ခေါငှးအုံးစကလေးကို ကိုကဆှှဲ နရငှေးမှ သူမ ကိုယလှုံးလေးကို နောကဖှကမှှ ဖကခှှလာသညကှိုသိလိုကရှသညှ။ အဆိုးဆုံးမှာ လညကှုတကှလေးကို အခဲခံလိုကရှ၏။ ပုလဲဖှူလေးပုခုံ းကို တအားကှုံ့ထားတော့ သကမှောငကှဆံနှယအှုံကို ဖယပှဈသညှ။ ဥနောကကှှောလေးတဈပှငလှုံး ဟာလာဟငှးလငှးဖှဈနစဉှေ သကမှောငကှ လကဝှါးဖှင့ဖှှညှးဖှညှးခငှှး ပှတသှပခှံစားသညှ။ တဈဖနှ ဥဆံပငမှှားကို ပုခုံးမှကှောှ၍ရှေ့ဖကပှို့ပှီး ဥလညကှုပကှလေးကို တဆတဆှတှ ကိုကပှှနသှညှ။ “အီးးးး မောင့ှ…. မောင့ရှယှ…. အီးး.. ဖှူ.. ရတော့ပူးလို့….” “ဟှမှ…. မရတော့.. တော့ဘူးလေ…. မောင့ဟှာလညှးကှည့ှ.. တငှးထောငနှပှေီ.. အာာာ.. မိနှးမ….”။

“အို့…. အဟင့ှ.. မောင့ှ…. မတေို့ဆီ.. သှား…. သှား…. အီးးးး….” သကမှောငကှ မှောကရှကလှေးဖှဈနသေောပုလဲဖှူ၏ တငစှိုငမှှားကို အငမှးမရကှီးပငှ ညှဈ၍ညှဈ၍ ကိုငသှညှ။ တငနှှဈလုံးကှား သို့လညှး ပေါငတှှငှးကှောထိမိအောငှ ကိုငပှေးနသညှေ။ ပုလဲဖှူလေးမရတော့။ အရညတှှေ တအားစိမ့ထှှကကှုနပှှီ။ သကမှောငကှ သတို့သမီး အသဈလေးကို အားမနာစှာပငသှူ့ လကကှှီးနှင့ှ ပေါငကှှားကို အတငှးနှိုကှ၏။ ဥဖငနှှဈလုံးကို ထမိနပှေါကှပငှ ရအောငလှှှောကဖှှဲကား နသညှေ။ ေ မှာကအှိပနှသေောဥရှေ့ဖကမှှ လကထှိုးထည့ရှနကှှိုးစားသေးသညှ။ ဥက သကမှောငလှကကှို သူ့လကမှောငှးနှင့ှ ခပတှှနှးတှနှးလေး ကာထား၏။

“ဥလေး….” သကမှောငကှ ဥလညကှုတလှေးကို သှားနှင့ကှိုကလှှှာနှင့ရှကရှငှး ဥနားနားသို့ကပှ၍ ခပတှိုးတိုးခေါသှညှ။ ဥကမထူး။ “ဥလေး.. မိနှးမရေ…. ဟိတှ.. မောင့ကှိုကှည့ပှါဦး….” “ဟင့ှ.. မောငအှဲ့ဟာ…..” ဥထံမှ ဗလုံးဗထှေး စကားသံလေးမှားကို ကှားရ၏။ သကမှောငကှ ဥထမိနကှို ခှှတပှှနသှညှ။ ခှိတထှမိနကှ အောကဖှကတှှငှ ပနှးစ အဖှာကလေးမှားပါသည့ှ သတို့သမီးဝတှ။ ထမိနကှိုခှှတရှနလှုပရှငှးမှ သူဖှဲနှိုကထှားသဖှင့ှ ထမိနစှတှငအှရညပှါကှကနှသညကှေို တှေ့ရလသညှေ။ ထမိနခှှိတကှ ရှာ၍မရ။ ဥကလညှး အတငှးမှောကအှိပနှသညှေ။ သကမှောငကှ ဥကို ပကလှကဆှှဲလှနှ၏။ ငတိမ၊ ဂလှယမှ ကလေးမှာ တအနှးအနှး တအီးအီး အောရှငှး ပကလှကှ လနသှှားသောလှညှး။

သကမှောငရှငအှုပနှှင့ှ သူ့ရငအှုပှ ကလေးကို တအား ပှနဖှိ ကပထှားတော့သညှ။ မကှနှှာလေးကိုလညှး သကမှောငဆှှဲမော့၍မှ မရအောငှ ခေါငှးကို တအားဝှကထှား၏။ “ဥလေး…. မောင့ကှိုစကားပှောပါဦး…. ကှည့ှ.. မောငှ.. တအားဖှဈနပှေီ….” “မောင့ှ.. မောင့ဟှာမောငှ…. မောင့ဟှာမောငှ လုပှ….” တုနယှငယှငလှေးနှင့ှ လှှောကပှှောသညှ။ မောင့ဟှာမောငလှုပတှဲ့။ သူကအှတငှးပကပနှပှေေီး။ သကမှောငကှ ထမိနကှို အောကစှမှ ဆှဲလှနရှနှ ကှိုးစားသညှ။ ပနှးဖှားစတှနှငှေ့ အရှညကှှီးမို့ ဘယကှ ဆှဲလှနရှမှနှးမသိ။ ထိုအခါ ဥခါးသို့နှိုကှ၍ ခှိတကှို ရောရှမှးဖှုတပှဈသညှ။ ပကပမှလေေးက ဆီးခုံကို အတငှး ကော့ထား၏။ သကမှောငလှညှး ထမိနခှှိတဖှှုတနှရငှေး ဥနို့လေးကို ဇတကှနဲညှဈကိုငပှဈသညှ။

နို့သီးခေါငှးလေးမှ လကမှဖှင့ဖှိ၍ နို့အုံတဈခုလုံးအုပမှိအောငတှိုးဝငပှှီး နယပှဈ၏။ သတို့သမီးလေး ပုလဲဖှူ “ဟ”ကနဲ ကိုယလှေး ယို့သှားမှ ပုခုံးမှဆှဲခှာထားပှီး ထမိနကှိုဇှတခှှှတသှညှ။ ကပိုကယိုနှင့ှ ကှှတကှုနပှှီ။ ထိုအခါသကမှောငကှ ယကကှနယှကကှနလှေးနှင့ှ ပုလဲဖှူကို ခှိုငှးနှဈဖကမှှ ကလေးပှေ့သလို ဆှဲထူသညှ။ နို့တုံးလုံးလေးနှင့ှ ပုလဲဖှူ၏ ကိုယလှုံးလေး ကှှတကလှာမှ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီဖှူလေးကို ခှှတပှှနသှညှ။ ပုလဲဖှူလေးက အတငှးထိုငခှရှငှး ဖကခှေါငှးအုံးကို ခှ၍ဖကအှိပနှပှနသှညှေ။ ရပှီလေ.. ဒီလောကဆှို.. အဟငှးဟငှး…. မိနှးမလေးတော့ တှေ့ပှီ။ ဖကခှေါငှးအုံးကို ခှထားသော ပုလဲဖှူလေးကို သကမှောငကှ နောကဖှကမှှ ဖငဆှှဲခှှတသှညှ။

ဖငကှှား မှောငှးလေး ပေါလှာမှ ဥရှလှသော သူ့မိနှးမဖငလှုံးတှကေို ကုနှးကိုကပှဈသညှ။ “ဟ”ကနဲ ပုလဲဖှူလေး နောကလှှနှ လာပှနသှညှ။ ထိုအခါ ရငသှားအုံကို မိမိရရကိုငဆှှဲ၍ ပကလှကလှေး ဖိထား လိုကှ၏။ ခှှတလှကစှ အတှငှးခံဘောငှးဘီကို ရှေ့ဖကမှှ ပှနဆှှဲခသှညှ။ သူ့လီးက ပုလဲဖှူ၏ ကိုယလှုံးနှင့ှ ပှတတှိုကှ ထိုးထောကနှသဖှငှေ့ တဆတဆှတတှုနနှပှေီ။ ဒီမှှကေို တှငှးအောငှး ခိုငှးရ တော့မညှ။ ဟော…. ပေါလှာပါပှီ။ ပုလဲဖှူ၏ အဖိုးတနတှှငှးပေါကလှေး။ တောင့တှောင့လှေးဖှဈနသေော ဥလေးကို တုံးလုံးခှှတလှိုကှ ပပှေီ။ ကိုယတှုံးလုံးသူ့မိနှးမလေးကှောင့ှ သူ့စိတကှထနထှနသညှေ။ “မိနှးမလေး.. ဥလေးရေ…. မောငအှရမှး.. ခစှတှယကှှာ…. ခစှတှယှ..”။

ပှောရငှးလညှး ပုလဲဖှူလေးကို တှငှးနှိုကပှေးနသေေး၏။ စိကပနှသေော အပေါကလှေးကို ပေါငလှိမှ၍ ကာရနှ ကှိုးစား ရှာသောလှညှး သကမှောငကှ တောငပှို့ခုံးခုံးလေးကို မလှတတှမှးမိထားပှီ။ လကဝှါးကှီးက ကိုငှ၍ လကခှှောငှးက တိုးဝငသှညှ။ ပုလဲဖှူလေးမှာ ခစှရှသူ၏ နှိုကဆှှမှု အောကတှှငှ အရညတှရှှဲရှှဲ။ “ပေါငှ.. ဟ…. ဟထားနောှ မိနှးမ….” ပုလဲဖှူလေး စကားနားမထောငှ။ သကမှောငကှ ပကပလှှသေော သူ့မိနှးမလေးကို ပေါငဆှှဲဟသညှ။ ပေါငကှှားက မိနှးမ အငှဂွါဇာတလှေး အဖောငှးသား အပှူးသား ပေါအှောငှ ဆှဲဟထားပှီး ထိုအငှဂွါဇာတတှဈအုံလုံးကို ပါးစပဖှှင့ှ ငုံစုပလှကှှ လှှာကို အပေါကထှဲ ဖိထိုးလိုကှ၏။

ပုလဲဖှူ၏ အလန့တှကှား “အီးး”ကနဲ အသံလေးနှင့အှတူ အရညတှှကေ တစကစှကယှိုလာသညှ။ “မောင့ှ.. မောင့ှ.. ဖှူ့ကို.. ငရဲမပေးနဲ့.. အ…. ဟငှး.. လှှတပှေးမောင့ှ…. ဟင့ှ..” ပုလဲဖှူ၏ပေါငနှှဈခှောငှးက ပထမ သကမှောငှ၏ခေါငှး ကိုတှနှးထုတရှနှ ကားပဈထားပှီးနောကှ ဆတကှနဲ တုန့ပှှီး သကမှောငှ ခေါငှးကို ဂဏနှးညှပသှလို ဇတကှနဲညှပသှှားတော့၏။ သကမှောငကှလညှး သူ့မိနှးမလေးကို ညဈပတပှေးသညှ။ တမငပှငှ “ပလပပှလပှ” မှညအှောငှ ရကပှေး၏။ နီရဲရဲတုနနှသေော အစေ့ ငေါကတှောကလှေးကို နှုတခှမှးနှဈခုနှင့ှ ပှှတကှနဲစုပယှူေ သးသညှ။ ပုလဲဖှူလေး မခံနိုငတှော့ပါ။ ပေါငလှေးစိလိုကှ ကားလိုကဖှှင့ှ အရညတှှဖှေဲကကှုနသှညှ။

သကမှောငလှညှး မနနေိုငတှော့။ သူ့အခစှဆှုံးလေးကို အတငှးကာရော တကခှှသညှ။ ခုမှ အောကပှိုငှး အဖုတကှို ရကပှှီးသားမို့ နှုတခှမှးခငှှး မနမှးပေးလိုသောလှညှး ရမမွကကှပိုနသဖှငှေ့ စုပဆှှဲနမှး ပဈလိုကှ၏။ ဖလူးဖလူးနှင့ှ တအူးအူးညညှးရငှး ဥလေး သူ့ကှောတှကေို ကုတသှညှ။ သူ့လီးတနကှ ဥကိုယထှဲ ထိုးထည့ခှငှလှှသဖှင့ှ ဆန့ငှငဆှန့ငှငှှ ဖဈနပှေီ။ ဥအဖုတလှေးကို လကဖှှင့ှ ကိုငစှမှးရငှး သူ့လီးကို ခှိနထှိုး၏။ နုရှလှသော ပေါငကှှားသားမှားနှင့ှ ဖိညှပပှှတတှိုကမှိရငှး သကမှောငအှံတေ ကှိတကှုနသှညှ။ ကောငမှလေး.. လိုခငှရှကနှှင့ှ ပကပနှသေညှေ။ ပညာပေးရတော့မညှ။ ဖငကှို တမငှ ကော့ထားသော ဥလေးကို နောကဖှကဖှငကှှား မှ လှှောပှတှ၍ စောကဖှုတလှေးကို နှိုကပှဈ၏။

ရှေ့သို့ ကော့တငှ လာလှှငှ လီးနှင့ပှှနထှိုးပေးသညှ။ တအအ တမောင့မှောင့ှ ဖှဈနရှောသောဥလေးကို မညှာနိုငတှော့။ ေ ပါငခှငှှးဖိပှီး လီးကိုကိုငရှငှး သှတသှှငှးပဈလိုကသှညှ။ “အီးး…. ဟင့ှ.. မောင့ှ…. မောင့ဟှာ…. အီးးးး….” “ဥလေး.. မောင့ှ.. ကို.. ကှည့ှ…. ဟူးး.. မနာဘူးနောှဥလေး. . မောင့မှိနှးမလေး.. အ.. အာာာာ….” တိုးဝငနှပှေီ။ ကပှသှိပလှှသော ဥတှငှးထဲသို့ သူ့ဒဈဖူးကှီး တစိစိဝငသှှား၏။ အထဲမှ အမှေးလေး ခံနသဖှငှေ့ ပှနဆှှဲထုတရှနှ ဖငအှကှှ ဥလေးကအကှှမခံ။ သူ့နောကသှို့ ဆီးခုံလေး ကပကှော့ရငှး ပါလာသညှ။ “မောင့ှ…. မရ.. ပူးးးး…. ထုတနှဲ့.. အငှးးးး…. မောင့ှ.. ဟငှးး….” “မိနှးမလေး.. မောင့ဟှာ.. အ…. ဖငကှိုငှိမှ…. ရှိးးးး.. အိုးး.. ငါ့မိနှးမလေးကှာ….”။

တှငှးပေါကကှ တအား စှဲစုပထှားသညှ။ သကမှောငလှညှး ဆှဲထုတရှနကှှိုးစား၏။ ဥကဘယလှိုမှကို မရ။ ကော့လနပှှနနှရှောသညှ။ အပှိုမလေးမို့ ကှောကတှာဖှဈလိမ့မှညှ။ နဂိုက အတငှး ကာထားသော ရငသှား အုံမှားကိုလညှး မကာနိုငရှှာတော့။ သကမှောငကှ ဥရငသှားမှတမှှားကို နယရှငှး “ပှှတှ”ကနဲ ဆှဲထုတှ ပဈလိုကှ၏။ “ဟင့ှ.. အူးးးးး.. မောင့ှ.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ပှနထှည့ှဦးမှာ.. မှာလားဟငှ.. ညကမှှ.. အ.. ဟင့ှ…. မောင့ှ.. အီးးးး….” သကမှောငှ စီးကနဲ ပှနထှိုးထည့လှိုကသှညှ။ အပှိုမှေးကလေးကို ထိုးဖောကပှဈတော့မညမှို့ ဥပုခုံးလေးကိုညှဈ၊ ဥပါးလေးကို နမှးရငှး အရှိနယှူသညှ။ ဖိကပနှသေော ကိုယလှုံးခငှှး ပေါငခှငှှး ပှတတှိုကလှကှှ ကာမစိတှ အပှငှ ခစှလှှနှးသောစိတမှှိူးက အငမှးမရ နရောဝငယှူသညှ။

ရငှးနှီးရတော့မညှ။ ကိုယလှုံးခငှှး အဆုံးစှနရှငှးနှီးကှပှီး ဥကို သူ့မယားလေးအဖှဈ တဈသကစှာ သိမှးပိုကလှုပကှှှေးမညှ။ ဥကိုတဈသကစှာ ပှုစုမညှ။ ဦးနှောကထှဲမှ အမညမှသိအခစှဓှာတမှှားနှင့ှ နှလုံးသားက တဒုနှးဒုနှး ခုနဆှှသညှ။ ဥရငအှုံလေးမှာလညှး ထိုနညှးတူ။ ဥရှဖောငှးတကပှှီး အဆီပှငလှေး ကာထားလကှှ နှလုံးခုံသံကို ကောငှးစှာ စမှးမိရသညှ။ အိုးး.. ဥလေးလညှး နှလုံးခုနမှှနလှှပါလား..။ တဈမိနဈလှှငှ အခကှတှဈရာ ကှောလှိမ့ှ တော့မညှ။ ယခုအခှိနမှှာ လူနာကဲ့သို့ စမှးသပနှရမညှေ့ အခှိနမှဟုတမှှနှး သူ့ဦးနှောကကှ သတိပေးလိုကှ၏။ ဥနို့အုံလေးကို လကတှဈဖကဖှှင့ှ ညှဈထားရငှးမှ ဥပုခုံးကို ကိုကထှားလိုကသှညှ။

ထို့နောကှ သူ့တဈကိုယလှုံး ဖငရှောပေါငရှော ကှှတငလှကှှ သူ့အောကတှှငှ ပိပှားနသေော ဥလေး၏ အပှိုရညကှို အရ ယူလိုကလှတေော့သညှ။ ဗှှတကှနဲ မှညသှှားသညအှထိ တိုးဝငသှှား၏။ သူ့လီးထိပကှ တငှးကနဲ ဖှဈပှီး ခှောကနဲ ဝငသှှားသညှ။ “ဟင့ှ.. ဟင့ှ…. မောင့ှ.. ဖှူ.. နာ.. နာတယှ…. အီးးးး….” “အာာာာ.. ဟာာ…. ဟူးး.. မိနှးမလေး.. လေး.. ငိုနတောလား.. ဟငှ.. ဥဥလေး….” “အ…. ဟင့ှ.. ငို…. ပူး.. အူးးးး…. ရှိးးးး….” ပေါငကှှားခငှှးကပှ ဆီးခုံခငှှးထပသှညအှထိ လီးတဆုံးတိုးဝငှ သှား၏။ ခစှလှှသော ပုလဲဖှူလေးကို သကမှောငှ ဇနီးမယား အဖှဈ သိမှးပိုကှ အောငမှှငခှဲ့ပှီ။ အထဲမှ တစိမ့စှိမ့ှ ညှဈခှနသေေော ဥ၏ အတှငှး ကှှကသှားမှားက သူ့ကို မိုးပေါပှှံစသညှေ။

ရပှငကှယှေကှှီး၌ လညှး ကူးခတစှသညှေ။ ပေါငကှှားမှ အကှောဆုံရာ လိငအှငှဂွါခငှှး တငှးတငှး သှငှးထားသညမှို့ ဥလေးလညှး အတူတူပငှ ဖှဈလိမ့မှညှ။ လီး ထိုးသှငှးခှိနတှှငှ စောကစှိ ငေါကတှောကလှေးက လီးနှင့ှ တအား ပှတသှှားသဖှင့ှ သတို့သမီးလေးလညှး လပေေါှ ပှံတကသှှားဟနတှူသညှ။ အပှိုမှေးလေး ဖောကခှံရ၍ နာကငှရှှတမှုကှားမှ စူပါမငှးမလေး ကဲ့သို့ လပေေါှ ဝဲတကသှှားရပှီ။ သကမှောငှ လီးတဈခှောငှးလုံး စုပဆှှဲခံရပှီး ဥပုခုံးကို တအားညှဈသညှ။ ဥ၏ ဘယဖှကှ ဖငလှုံးကို ဖငကှှားမှစ၍ဖှဲနှိုကကှာ မိမိရရကိုငညှှဈထားရငှး ဥကိုယထှဲ ထိုးထည့ထှားသော သူ့လီးကို တုနတှုနယှငယှငှ ပှနဆှှဲထုတသှညှ။ လီးဆှဲထုတသှညနှှင့ှ ဥက လကဖှှူဖှူကလေးမှားနှင့ှ မတရား ကုတခှှဈသညှ။

အရညတှရှှဲရှှဲနှင့ှ သကမှောငလှီးတံကှီးက နောကတှဈဖနပှှနှ၍ တိုးဝငသှှားသညှ။ ဥဖငလှုံးကို ကောငှးကောငှး ကိုငမှိအောငှ ဖငနှှဈခှမှးကှားမှ နှိုကကှိုငထှားရငှး သကမှောငစှလိုးပါပှီ။ “မောင့ှ…. ဟ.. အ…. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ….” “ပှှတှ…. ဖှှတှ.. ဖှှတှ…. အာာာာ…. ဥလေး.. ရှိးးးးး…. ဗှှတှ…. ဗှှတှ…. ပှကှ….” “ဖှူ.. လိုနပှေီ…. ဟင့ှ.. ဗှှတှ…. ဖှတှ.. ပှှတှ…. ပှှတှ…. အီးးးး.. တအား…. တအား..” “ဟငှ.. ဥ.. ဥလေး…. မောင့ဟှာထည့ှ.. ထားပှီ.. လေ…. ဟငှ.. ဥ.. ရလာ.. ဟာာ.. အာာာာ…. ရှိးး….” ပုလဲဖှူ၏ ပကလှကှ ကိုယလှုံးလေးပေါတှှငှ သကမှောငကှတဈခှမ ှးဖိထား၏။ လီးသှငှးရကသှားမို့ ပေါငခှငှှးက ထပနှသညှေ။

သကမှောငှ သူတဈသကစှာ ပိုငဆှိုငထှားရသည့ှ သူ့မိနှးမလေး မကှနှှာကို ကှည့ရှငှး တံတောငထှောကှ အနအထေားဖှင့ှ ဆောသှညှ။ ပုလဲဖှူလေးမှာလညှး လငတှောမှောငမှှ ပေးစှမှးသည့ှ အိမထှောငှဦး အရသာမှားကို ပေါငကှှားမဆံ့အောငှ ခံယူနရပေါသညှ။ တဈခါတဈခါ ပိပိကလှာတတသှည့ှ သကမှောငကှိုယလှုံးကှီး အောကတှှငှ ဝပဆှငှးလကှှ ပါးစပကှလေးဟ၊ လညတှိုငကှလေး မော့ဖှင့ှ ယောကှှား အရသာ သိနပပှေေီ။ ေ ကာငှးလိုကတှာလေ..။ ဖိထားသည့ှ သူ့ကိုယလှုံးအောကမှှာတငှ နာကငှမှှု၊ စိုးရှံ့မှု၊ ရှကရှှံ့မှုတို့ ပှောကကှငှးသှားရသညှ။ ပေါငကှှားမှ ထိုးတိုကနှသညှေ့ လငသှား၏ လိငတှံဆာခှောငှးကှီးကို ကကှနှနခံစားရငှး ပုလဲဖှူလေး ဇိမတှကလှာ၏။

ရှုံ့ပှရှုံ့ပှနှင့ှ ပေါငကှှား စဖုတလှေးကို ညှဈပေးတတလှာပှီ။ ဖငကှှားထဲနှိုကပှှီး ဖငကှိုအလုံးလိုကှ ကိုငညှှဈထားသော လငတှောငမှောငှ၏ည ာဖကလှကှ လကကှောကဝှတကှို အသာအုပကှိုငထှားမိသညှ။ “ဥ.. ဥလေး…. ဟမှ.. ပု.. ပုလဲဖှူလေး…. မောင့မှိနှးမ…. အ.. အဆငပှှလော….” “ဟင့ှ…. ဟ.. မောင့ှ.. ပှတယှေ…. လုပှ.. အ.. ဟနှးး…. မောင့ှ.. လုပှ..” နှဈယောကလှုံးမှာ နှာမှှနနှကှပှေီ။ မိနှးမဖှဈသူကိုပကလှကှ ဆကဆှံနခှငှေးမို့ ခနဓွာကိုယှ ပှတတှိုကမှှုက ဧရိယာ မှားပှားသညှ။ ထိုးသှငှးထားသော လပှှတတှံနှင့ှ မိနှးမကိုယပှေါကှ၊ ပေါငခှှံပေါငရှင ှးမှား၊ ပေါငအှတှငှးသားမှား၊ စသဖှင့ှ ခနဓွာကိုယခှငှှး အဆုံးစှနထှိ ရငှးနှီး နကှလသညှေေ။

သကမှောငှ၏ ညာဖကှ လကကှလညှး ပုလဲဖှူ၏ ဘယဖှကတှငလှုံးကို တအားညှဈထား၏။ တဈဖနှ ကိုယအှပေါပှိုငှးခငှှး ပူးကပသှှားပှီး ထပလှကှကှပှှနလှှှငှ လကတှဈဖကကှ ပုလဲဖှူ၏ လညကှုတမှှ ပိုကထှားလကှှ ကနှတှဈဖကကှ သတို့သမီးနို့အုံလေးကို ဘေးဖကမှှဝိုကညှှ ဈပှနသှညှ။ အလိုး ခံရသဖှင့ှ ပါးစပလှေး ဟလကှှ မောဟိုကလှှိုကဖှု ိနသေော သူ့မိနှးမလေးကို သကမှောငှ တဝကှီး အရသာ ခံပဈနသညှေ။ “ဥလေး…. ဟေး.. အေး.. မောငှ အပေါှ.. တကခှှ.. ပှီး.. လုပမှယှ…. ဖိမိရငပှှော.. ဟူးး.. ရှိးးးး….” တစောငှး ဖိနသေောသကမှောငကှ ပုလဲဖှူကိုယပှေါသှို့ တကခှှ၏။ ပကလှကစှငှးစငှးလှဲနသေော မိနှးကလေးပေါှ တကခှှလုပခှှငှးဖှဈ၍။

သကမှောငှ၏လဥတှကေ လီးထုတတှိုငှးသှငှးတိုငှး ပုလဲဖှူ၏ ပေါငှ နှဈတနှးနှင့ှ ကောငှးကောငှးကှီးပှတမှိသညှ။ လကကှလညှး ပုလဲဖှူ၏ ရငသှား နုနုတငှးတငှးတှကေို စုံကိုငှ ထားသညှ။ အောကမှှ ပုလဲဖှူလေးက သကမှောငကှို ကှည့မှနေ။ လညတှိုငှ ကှော့ကှော့က တအားမော့ထားသဖှင့ှ ခဏခဏ တံတှေးမှိုခနှသညကှေို အထငှးသားတှေ့နရေ၏။ သကမှောငှ၏ လခှောငှးက ဥရှနသေော စောကအှုံလေးအတှငှးသို့ ဝငခှှီထှကခှှီနှင့ှ။ နို့ကိုကိုငလှုပရှငှးမှ သကမှောငလှကကှ ဥရငပှှငှ ပေါသှို့ တကသှှားသညှ။ ထှေးဖှူနသေော ရငညှှာတဈပှငလှုံးကို ပှတသှပှ နယဖှတသှှားပှီး နောကမှှ ဥလညတှိုငှ၊ ထိုမှ ဥပါးပှငပှေါသှို့ တကသှှားလသညှေ။

ယခငသှူနှင့ှ မသကဆှိုငမှီက ကိုယခှငှှး ထိတှေ့သမှှသညှ စောကှားရာ ရောကသှညှ။ ယခုမူ အဆုံးစှနှ ပုံအပသှော မိနှးကလေး တဈယောကကှို အပိုငသှိမှးခှငှး မညလှသညှေ။ ဥရော သကမှောငရှော ခှှေးစတို့စိုနပေါပှီ။ အားတကတှရောနှင့ှ ဖိ၍ဖိ၍ စောင့ခှတှိုငှး နှဈယောကလှုံးပငှ ပေါငကှှားတှစေိမ့ကှုနရှသညှ။ “ဥလေး…. ကောငှးရဲ့လား.. ဟား.. ဟငှ…. အာာာ…. မောင့ဟှာ ထိုးထည့ှ.. ထားတာ.. ကောငှးရဲ့လား….” “ပှှတှ.. ဖှတှ.. ပှှတှ…. စှတှ.. စှတှ.. ” “ဟင့ှ…. ဖှတှ.. အမလေး.. မောင့ှ.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ….” “ခဏဆို.. မောငှ.. ပှီး.. တော့.. မယှ.. အားး…. ရှိးးးး…. ကောငှးလိုကတှာကှာ…. မိနှးမ.. အာာာာ….” “အီးးးး…. အီးးးး.. မောင့ှ.. ဟှန့ှ.. အှန့ှ.. တအားး…. တအားးးးလုပပှေး.. အနှးးးး…. ရှိးးးးး……” ။

“ဆောင့မှယမှိနှးမ.. ဟူးး.. ပေါငထှောငမှယှ.. ခ.. ဏ.. ဗှှတှ….” “ဟှန့ှ…. မောင့ှ.. မောင့ှ…. ထည့ထှားပေး…. မောင့ှ.. ဟန့ှ.. ဟန့ှ…. မောင့ကှှာ….” “အေးလေ.. အေးလေ.. ပေါငကှိုထောငှ…. ထည့မှယလှေ.. မောငထှည့မှယှ…. ထောငဆှို..” “ကိုယ့ဟှာကိုယှ ထောငပှေးပါလားလို့.. ဒီမှာ ဘာမှ မကောငှးတော့ဘူး….” “အေး.. မောငခှုထည့မှယလှကှော…. ထောငပှေး လိမမွာတယဆှို…. မောင့ဟှာကှည့ှ….” “တောပှှီ…. မလုပနှဲ့တော့.. သူမှား.. ပီးတော့မှာ ဟာ.. ဟာကို….” ပုလဲဖှူလေးဂှီကပှှီ။ သကမှောငှ လီးက တတောငတှောငနှှင့ှ ဒုကခွတှေ့ရတော့၏။ ထည့မှယှ ဆိုတုနှးက တဈခါပကပသှညှေ။ ထုတလှိုကမှိတော့ တဈခါဂှီကသှညှ။

ခစှလှိုကတှာလေ.. ဒီဥလေးကို..။ ရုပကှလေးကိုက ဒေါသထှကနှပေုံလေး.. ငိုမဲ့မဲ့နှင့ှ။ “ကဲ…. ထောငဆှို.. ခှိတထှားတာဖှုတှ…. ဒီမှာ ပေါငကှှားကစိုနေ သားနဲ့….” “အ…. မကိုငနှဲ့ကှာ.. မောင့ကှှာ.. သှားကှာ…. ဟင့ှ..” “ထောငှ.. ဒီမှာလေ.. ကှားထဲမှာ ခှှဲကှိနပှေီ.. မောင့လှကှ ထိုးထည့လှိုကတှာ ဝငတှယမှလား..” “မသိပူး…. သှားး….” “ဟုတပှီ.. ဒီလောကဟှ…. ဟုတတှယှ.. ပေါငကှိုထောငှ ဟိုဖကရှော…. ထည့မှယှ.. ဝမှး.. တူး.. သရီး..” “အီးးးး…. မောင့ှ.. ဟ…. ရှိးးးး…… အိုးး….” လီးက ကကှနှနပငတှဆုံး ဝငအှောငှးသှားပှီ။ ခှှဲကှိ နသေော အခေါငှးပေါကလှေးက မတရား ဆှဲစုပှ ထားတော့၏။ နုရှနသေော အတှငှးသား နီစှေးစှေးလေးမှားက သကမှောငလှီးကို စုပယှူ ဖစှညှှဈသညှ။

ဂှေးဥထဲကပငှ လှိုကတှကသှှားရ၏။ “ဟားးး…. ကောငှးတာကှာ…. ဆောင့မှယနှောမှိနှးမ….” “မိနှးမ.. ဆောင့မှယနှောှ….” “မိနှးမလေး…. မောငဆှောင့လှိုးမယနှောှ….” “မောင့နှောှ…. လုပဆှိုကှာာာ…. လုပဆှို..” ဂှီတိုကနှသေော ပုလဲဖှူလေးကို တသိမ့သှိမ့ှ ခါအောငှ သကမှောငဆှောလှပှေီ။ ပုလဲဖှူ၏ ပေါငလှုံး နှဈခုကို ဖကကှိုငလှကှှ၊ ခှသလေုံးကလေးမှားကို ပုခုံးပေါှ ထမှးတငထှားလကှှ တအား ဆောင့လှိုးသညှ။ ခပတှုတတှုတှ ခပရှှညရှှညှ လီးတဈခှောငှးဖှင့ှ ဝငလှိုကထှှကလှိုကှ တအား ထိုးဆှနသဖှငှေ့ ပုလဲဖှူလေး ကာမအရညတှှေ ပေါကလှှှံယိုစီး ကကှုနသှညှ။ လီးတံတဈခှောငှးလုံးနှင့ှ စောကခှေါငှး နံရံကလေးမှားက ခှောမှတှ တငှးပှောငနှသဖှငှေ့ ပှတတှိုကမှှုက ခှောကနဲခှောကနဲနသညှေ။

“ဖုတှ.. ဖုတှ.. ဖုတှ…. ဖှတှ.. အီးး…. ဖှှတှ.. ဖှှတှ.. ဖှတှ…. ဖှောကှ.. ဖှောကှ.. ဟင့ှ.. မောင့ှ.. အားး….” “မောငှ.. မောငတှအား.. ကောငှး.. ကောငှးနပှေီ.. ရှိးးးး…. ဟားးးး…. ဟူးးးး….” “အဆုံးထိ.. ထည့ပှီး.. လုပပှေး…. လုပပှေးးးး…. ဟနှးးးး…. အ.. အ…. ရှိးးးး….” ဘဝလကတှှဲဖောှ ခစှသှူနှဈဦးမှာ လိငအှငှဂွါအတှငှးမှ အကှောပေါငှး တဈထောငှ အပါအဝငှ တဈကိုယလှုံးမှ အကှောအခဉှမှှားပါ လှိုကဆှှဲနသညှေ။ ကိုယလှကနှှီးနှောမှုမှာ နှဈဦးလုံးအတှကှ ပထမဆုံး အကှိမှ ဖှဈသောလှညှး ဘကညှီလှနှးသဖှင့ှ ရှကရှှံ့မှုမှားကို သတိပငှ မရကှတော့။ သကမှောငကှ ပုလဲဖှူ၏ မ”လိငပှေါကထှဲမှ စုပဆှှဲမှု၊ ရဈပတဖှစှညှှဈမှုကို လတံ တငှးတငှးကှီးဖှင့ှ ထိုးသှငှး ခံစားရ၏။

ပုလဲဖှူမှာလညှး နုရှလှသော အပှိုစောကအှုံလေးထဲသို့ ကှှကသှားမှှငမှှား ဆန့ကှားအောငှ ထိုးထည့ခှံရတိုငှး သှေးသားတို့ ပှကပှှကထှရလသညှေ။ တပှကပှှကညှံသော သှေးသားနှီးနှောသံတို့သညှ မငှဂွလာဦး ဂီတ ပီသလှနှးလှ၏။ မိနှးကလေးမှာ ဒူးထောငပှကလှကှ ပေါငကှို အတနဖှှဲကားလကှှ၊ ယောကှှားလုပှ သူမှာ သူ့မိနှးမ၏ နုထှေးသောကိုယကှလေးကို အားပါးတရ ခံစားနပေုံသညှ လှိုကဖှိုဖှယလှညှး ကောငှး၏။ ကှညနှူးဖှယလှညှး ကောငှး၏။ ထနပှှငှးနသေော သူတို့သှေးသား၌ တဈဦးကိုတဈဦးမှလှဲ၍ အခှားကိဈစတို့ မရှိ။ တှေးလညှး မတှေး။ မိုးမမှငလှမမှငသှေော ခစှခှှငှးမှိုး၏ အဆုံးသတတှှငှ ယောကှှား ဖှဈသူသညှ သူ့မိနှးမ အသဈစကစှကလှေး၏ ခပှရှပသှော ဝမှးကှာတိုကအှတှငှးသို့ မှိုးစေ့ သုကကှောငမှှား ပနှးထုတလှိုကပှလေိမ့မှညှ။

ယခုပငှ ဆောင့ခှကှမှှားက သှကလှကပှှငှးထနလှာ၏။ “မောငှးး…. မောင့ှ…. ဟနှးးးး…. ကကှုနပှီ…. စီးး.. စီးကကှုနပှီ…. ဟီးးးး.. အီးးးးးးးးးးးး…. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ..” ပုလဲဖှူလေးမှာ ပှောရငှးဆိုရငှး ဖှူနုသော မကှနှှာကလေး ရဲတှတရှှုံ့မဲ့လကှှ နို့နှဈမှှာ အုံလိုကှ အိတုနှ သှားအောငပှငှ ကိုယလှုံး အထကပှိုငှးကို စောင့လှှည့ပှဈိုကှ၏။ ရငတှှငကှပမှတတှ ဖိတှနှး ခံထားရသော ပေါငတှံ နှဈခှောငှးကှောင့ှ မှားစှာရှေ့လှားမှုမရှိ။ ပုလဲဖှူလေး ပှီးဆုံးခှငှးသို့ ရောကသှှားပှီ။ ဆန့ငှငှ ဆန့ငှငလှေးနှင့ှ မိုးခိုသားလေးမှား ကှုံ့ဆန့နှသေော အပေါကငှယထှဲ၌ သကမှောငှ၏ ဒဈဖူးကှီးမှာလညှး ထုတသှှငှးကော့ဆန့ရှငှး လဥကှီးကှုံ့တကလှ ာသညှ။

“အာာာာာ.. မိနှးမလေး.. မောငထှည့ပှေးလိုကှ.. မယှ…. ဟ.. အ…. အာာာာ.. ရှိးးးး….” “ဟင့ှ.. မောင့ှ.. ထည့ထှား…. ရမှးထည့ထှားပေးးးး.. ပေးးးး…. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ….” “ရှိးးးး.. ဥလေးဗိုကှ.. ထဲ.. မောင့အှရညတှှေ.. ထှကကှုနပှှီ.. ဟားး.. ဟူးးးး.. ရှိးးးး…. အာာာာ….” ဆန့ငှငဆှန့ငှငနှှင့ှ လှုပခှတသှော ဂှေးဥကှီးအတှငှးမှ သုကပှိုး ထောငသှောငှး မှားစှာတို့သညှ ပုလဲဖှူလေး၏ ကိုယတှှငှးသို့ ကူးခတှ ပှေးဝငကှုနကှှခှပှေီ။ အလိုကသှင့ှ ဖှဲကားထားသော ပေါငကှှား အပေါကလှေး တဈလှှောကှ ထိုးသှငှးထားသောပှှနကှှီးက အဆကမှပှတှ လှုပတှုနှ အကှောဆန့ရှငှး ခနဓွာကိုယှ နှဈခု၏ပှီးဆုံးခှငှးကို ပေါငှးကူးတံတား တညပှေးနတေော့သညှ။

“ဟူးးးး…. ကောငှးလိုကတှာကှာ….” “ခစှတှယမှောင့ရှယှ…. အရမှးပဲ..” “မောင့မှိနှးမလေးက.. ခစှဖှို့ကောငှးလိုကတှာ.. ဟူး.. ဟူးး…. မောငထှုတလှိုကမှယှ.. ဒီတိုငှးပဲနေဦး….” “အရညတှှပှကေုနပှှီ.. အိပယှာခငှး….” “ထား.. အဲ့ဒါ…. မောင့ကှိုကှည့ပှါဦး.. မိနှးမ….” “ဟမှ.. ဘာလို့လယှ.. ကှည့နှတယလှေေ….” “ဟီးးးး.. ခစှလှိုကတှာ….” “မောင့ှ…. ဖတေို့မတေို့ဆီ သှားရဦးမယလှေ….” “အေးဆေး…. ညကမှှသှားတော့မယလှေ…. မောငတှအားအိပခှှ ငတှယကှှာ….” “မောင့ှ.. ပေါငညှောငှးတယှ….” “အှမှးး အှမှးး…. ထုတပှှီ.. ထုတပှှီ…. ဟူးးးး…. ရပှီ.. အိပယှာခငှးတော့ စိုပါစတေော့….” “ဥလေး…. ဖကအှိပကှှမယှ.. တအားအိပခှငှတှယကှှာ….” ။

“ဟုတှ.. အိပမှယမှောင့ှ…. အာ့ဆို ညမှသှားကှမယနှောှ….” “အှမှးး….” သကမှောငသှညှ ပှလှေော့သှားသော ပေါငတှှငှးကှော၊ ဗိုကကှှောတို့နှင့ှ အတူ ကာမဆနဒွပှည့ဝှ သှားသော လဥနှဈလုံးထဲမှ ဇိမယှဈမှုကှောင့ှ ပုလဲဖှူလေးကို တုံးလုံး ဖကထှားရငှး မကှလှုံးတို့ မှေးစငှး ကသှှား၏။ မှေးစငှးနသေောမကှလှုံးမှငကှှငှး၌ မကှနှှာခငှှး နီးကပနှသေော ခစှဇှနီးခှောလေး၏ မကှနှှာလှလှကို ဝိုးတဝါးမှငနှရသညှေ။ အီစိမ့ကှောငှးမှနသှော အိမထှောငှဦး အရသာကို ခံစားပှီးနောကှ လငမှယား နှဈယောကတှို့သညှ တဈယောကကှိုတဈယောကှ ပကတိတုံးလုံး ဖကလှကှသှားဖှင့ှ အိပပှှောကှှခှသတညှေး။ပုလဲဖှူလေး၏ ညငသှာသော လကအှစုံဖှင့ှ နှိုးခှငှးကို ခံရသောအခါ ညနခငှေး ၆နာရီပငှ ထိုးနပှေီ။ “မောင့ှ.. လုပှ.. လုပှ…. ရခှေိုးဦးမလား…. သှားရဦးမယလှေ….”။

“အှမှးး.. မခှိုးခငှပှါဘူးကှာ…. လာစမှးပါဦး…. မောင့ကှိုနမှးဦး..” “အာမောင့ှ…. ခှိုးလိုကပှါ.. ဖှူတောငခှုမှ ခှိုးပှီးတာ…. ပှငဆှငတှော့မယှ.. သှား.. သှားခှိုး.. ထ.. ပှှတဈှ….” ပုလဲဖှူလေးက ရငလှှားထမိနဖှှင့ှ သနပခှါးသှေးနသညှေ။ သနပခှါးလူးတတသှော ခှှေးမအတှကှ ယောကခွမက ကှောကပှှငနှှင့ှ သနပခှါးတုံး၊ နံ့သာတုံးမှားပါ ပှငဆှငပှေးထား၏။ “ဥ…. ဖယှ.. မောငသှှေးပေးမယှ…. ဖယှ.. မိနှးမ..” “ရတယမှောင့ှ.. ရသှေားခှိုးဆို…. ဆရာဝနဖှှဈပှီး ညဈပတနှတော…. သှားလို့….” “ဟှမှ.. မသှားရငှ ဘာလုပခှငှလှဲ မိနှးမ.. ဟှမှ.. ပှှတဈှ…. မိနှးမလေး.. ဒီမှာ…. ကှည့ှ..” “အာာ.. မောင့နှောှ.. ရသှေားခှိုးဆို.. တနှးလနှးလာလုပနှတယှေ…. အ.. မကိုငနှဲ့အုံးဆို.. ထမိနပှှပှေီ.. မောင့ှ….”။

“ဟှမှးး.. ဟှမှးး…. ဒီညမပှီးသေးဘူးနောှ.. ဟဲဟဲ…. စောစောပှနလှာမယှ..” “ဘာမှ စောစောပှနမှလာဘူး…. ဟှမ့ှ.. အကှာကှီးနမယှေ.. ဒါပဲ….” “ပှှတဈှ….” “အ.. မောင့နှောှ.. ဒီမှာသူမှားသနပခှါးလူးမလို့ဟာ.. .. မောငရှောလူးမလို့လာ.. လာခဲ့..” “အှမှးးးး.. ပှှတဈှ.. အောကကှဟာ.. လူးပေး…. ဟီးးးး.. ဟီးးးး…. မိနှးမကို ညဈပတပှေးတာ..” “ဟှမ့ှ.. ရသှေားခှိုးဆို…. မှနမှှနှ.. ညနစေောငှးနပှေီတောရှေ….” “သှားပှီ.. မှနမှှနခှှိုးပှီး နောကတှဈခှီ….” “ဘာ.. ဘာမှ မနောကတှဈခှီပူး…. အခှိနလှညှးကှည့ှ.. ဟှမ့ှ….” သကမှောငသှညှ အသဈစကစှကှ မယားလှလှကို ခဏပငှ မခှဲခငှှ။ ေ ရခဏလေးခှိုးသညကှိုပငှ အကှာကှီး ခှဲနရသလေို ခံစားရလကှှ ခပသှှကသှှကှ ခှိုးလသညှေ။

ဆပပှှာလညှး မတိုကအှား။ တဈကိုယလှုံး ရထေိရဲ့လားတောငမှသိ။ ခဏနှင့ပှငှ ရခှေိုးခနှးထဲမှ အူယားဖားယား ပှေးထှကလှာလသညှေ။ “ဟမှ…. မောငခှှိုးတာကလညှး.. ဆပပှှာရောပှောငလှို့လား….” “ဆပပှှာမတိုကဘှူး…. ဟီးးဟီးး….” “အာာာ.. ကှည့ပှါလား…. တဘကှ.. ရော့.. ရော့ဆို.. ပတထှား…. ပတထှားလေ.. ကိုငလှမေောင့ှ….” “မောင့မှိနှးမလေးလှလိုကတှာကှာ….” “မပတလှညှးနေ…. တနှးလနှးနဲ့နောှ…. အ.. မကိုငနှဲ့ဆို.. ထရငှ ကိုယ့ဟှာကိုယှ နရမှောနောှ.. ကှာဦးမှာ….” “မိနှးမရာ…. လှလိုကတှာကှာ….” သကမှောငကှ ဖှီးလိမှးပှငဆှငနှသေော ပုလဲဖှူလေးအား ပှတသှပကှှီစယနှသညှေ။

သူ့မယားလေးက ခညှသှားပါးပါးရငဖှုံး ခါးတိုလေးကို တငှးတငှးရငှးရငှးဝတထှား၏။ အထဲက ခါးရှညဘှောလှီကို ပှတထှငထှငှ မှငနှရသညှေ။ ခညှပှါးပါးအဝါနု ရောငအှောကကှ အသားရောငဘှောလှီက ပုခုံးကှိုး သေးသေးနှင့ှ။ သူ့မိနှးမလေးက အသားဖှူဖှူနှင့မှို့ ပုခုံးထဲသို့ နဈဝငနှသေော ဘောလှီကှိုးလေးက ပှောကလှုလုဖှဈနသညှေ။ ရုတတှရကကှှည့ပှါက ကှောပှငှ ဝငှးဝငှးပေါတှှငှ ဘောလှီကှိုးရာလေးကိုသာ မဉှှးဆှဲ ထားသကဲ့သို့ မှငနှရသညှေ။ ခါးရှညဘှောလှီနှင့ှ ရှှဆှေဲကှိုးကလေးနှင့ှ။ ကှည့လှို့ကိုမဝ။ အခစှဆှုံး လေးကို တဈခါပဲလုပရှသေးသညှ။ “လာ.. ဥဥ…. လုပရှအောငှ.. မောငထှနပှေီ….” “မောငရှယှ.. အပှနမှှလေ…. နောှ.. နောကကှလှိမ့မှယှ….” သကမှောငကှ ဘာမှပှနမှပှော။

ပုလဲဖှူ၏ ရငသှားကိုကိုငရှ ငှး နောကဖှကမှှ ဥလညကှုတကှို ကိုကခှဲသညှ။ လှှာဖှင့ှ ရကသှညှ။ ဥက မရုနှးဖယှ။ မရုနှးဖယသှဖှင့လှညှး သကမှောငလှကကှ ဥရငသှားပေါသှို့ ရောကလှာပှနသှညှ။ ခပဆှဆကိုငတှှယရှငှး ဖစှညှှဈရငှး သကမှောငလှကကှ တဈစစ အားပါ လာသညှ။ ပုလဲဖှူရဲ့ဇာဘောလှီလေးက ရငသှား ၃ ပုံ ၂ ပုံလောကှ ကိုသာ အုပထှားတော့ ကနှတှဈပုံက လှတနှသညှေ။ အခှိုးကနှသော ရငအှုံနှဈမှှာက ရငကှှား အကှဲမှောငှးကလေးပငှ ပေါနှသညှေ။ ပုလဲဖှူလေး ဝတထှားသည့ှ ထမိနကှ အဝါဖှော့ဖှော့ ရိုးရိုးခညှထှမိ နဖှှဈသညှ။ ထမိနစှကပမှှိုးမဟုတှ။ ရိုးရိုးခညှထှမိနလှေးကို အထကဆှငှ ကစှကှစှတှငှးနအေောငှ စညှးထားတဲ့ သူ့မိနှးမ ပုလဲဖှူလေး။

ဘောလှီခါးနှင့ှ ထမီကှားမှ လကနှှဈလုံးနီးပါးရှိမည့ှ အသားထဈလေးကလညှး လှနိုငလှှနှးသညှ။ ပုလဲဖှူလေးကို လုပခှငှလှာပှနပှှီ။ ”မောင့သှှေးတှေ ပှကလှာပှီ မိနှးမလေးရေ…. လုပမှယကှှာဥဥ… . နောှ.. ” ”နောကကှနှပေီ.. ကို.. ပှနလှာရငှ.. ခှိနတှှမှေားရီး…. ရှိတယှ.. လို့…. ” ”မရဘူး…. မောငကှ ခုလုပခှငှတှာကှာ…. ပှှတဈှ.. ” သကမှောငကှ ပုလဲဖှူလေးကို နှုတခှမှးခငှှး ငုံ့နမှး စုပလှိုကရှငှး ရုတတှရကပှငှ ခါးမှ စှေ့ကနဲ ကောကခှှီ လိုကသှညှ။ ပုလဲဖှူလေး အို့ကနဲပါလာ၏။ ”ဆံပငတှှပှမယမှေောင့ှ.. အဝတတှှကှမယှေေ…. ဟင့ှ.. မောင့ှ…. မောင့လှို့.. ” သကမှောငကှ ပုလဲဖှူ၏ကိုယလှုံးလေးအား ပုခုံးပေါထှမှးတငသှညှ။ လှလှနှးသည့ှ ပုလဲဖှူ ဖငလှုံးလေးမှားက သကမှောငှ မကှနှှာနား ဝဲနသညှေ။

သကမှောငကှ ပုလဲဖှူ၏ပေါငနှှဈလုံးမှ လကတှဈဖကဖှှင့ှ ပိုကထှားရငှး ထိနှးထားသညှ။ ခပရှုနှးရုနှးကလေးဖှင့ှ ပုခုံးပေါပှါလာသော ဇနီးခှောလေး ပုလဲဖှူကို ဖငသှား အလုံးလိုကှ ကိုငညှှဈလိုကှ၏။ ခုလေးတငပှဲ အပှငသှှားဖို့ လှလှပပ သပသှပရှပရှပလှေး ဖှီးလိမှး ပှငဆှငထှားသည့ှ ဇနီးသညလှေး။ သကမှောငပှုခုံးပေါတှှငှ ယကကှနှ ယကကှနလှေးနှင့ှ ခစှစှဖှယှ ကောငှးလိုကပှါဘိ။ ပုလဲဖှူခါးက သကမှောငပှုခုံးပေါတှှငှ တဈဆဈခှိုးရငှး ရှေ့သို့ ကုနှးကှ နသညမှေို့ ခါးကလေး ဖှူဖှူအိအိပေါလှာသညှ။ တငှးကစှစှှာ ထိုးထားသော ထမိနှ အထကဆှငစှကလေးက ကိုယဟှနကှှောင့ှ ပိုတငှးသှား၏။ ဒီထကပှို လုပခှံရလှှငှ ပုလဲဖှူလေး ထမိနကှှှတကှုနတှော့မညှ။

”လုပမှှာလား မိနှးမ.. အခစှလှေး…. ဥမှလေး.. ” ”မတေို့ဆီ သှားရဦးမှာ…. အောကခှပှေးမောင့ှ.. ” ”မခပှေးတော့ ဘာလုပခှငှလှဲ.. ဟှမှ မိနှးမလေး…. ” သကမှောငကှ ကုနှးထားသလို ဖှဈနေ၍ နောကပှှူနသေော ပုလဲဖှူ၏ ပေါငတှှငှးကှား ပှားအုံ ကလေးကို ထမိနှ နောကမှှ ဖိကိုငပှဈလိုကှ၏။ ”အ…. မောင့နှောှ.. ဟှမ့ှ…. ဒီမှာသူမှား ပှငဆှငထှားတာကို.. ခပှေး.. ညကမှှ…. အ.. မောင့ှ…. ” သကမှောငကှ ညာဖကလှကဖှှင့ှ ပုလဲဖှူ ပေါငကှှားကို ထမိနပှေါကှပငှ ကမှငှးပေးတော့၏။ ပုခုံးပေါှ ထမှးတငှ ခံထားရသည့ှ ဥလေး ဘာမှမတတနှိုငရှှာ။ ဖငလှေး အကုနှးသားနှင့ှ တအိအိ ဖှဈနရှောသညှ။ ခညှထှမိနှ ခပပှါးပါးမို့ ပုလဲဖှူ၏ ပေါငတှှငှးကှားမှ မိနှးမကိုယှ အုံလိုကအှား ဖငနှှဈတုံး ကှားမှ လှယလှှယလှေးပငှ ကိုငစှမှးလို့မိသညှ။

ဒီနေ့မှ ကာမအရသာကို စတငှ ခံသားဖူးသည့ှ သတို့သမီး အသဈလေး အဖို့ ပေါငကှှားကို လကဝှါးဖှင့ှ ဖိနှိုကှ ခံရသည့အှခါ သှေးသားက မထိနှးနိုငအှောငဖှှဈလာ ရသညှ။ သကမှောငကှ ထိုအတိုငှး ပုလဲဖှူကို ထမှးထားလကှပှငှ ခုတငပှေါှ၌ ထိုငသှညှ။ သူ့ဇနီး၏ ပှားအုံ ရှိမည့နှရော တည့တှည့ကှို ထမိနပှေါကှနေ လကခှှောငှးဖှင့ှ ထိုးဆှပေး၏။ ”မောင့ှ.. ဒီမှာ သူမှားဇောကထှိုးရီးကှာ…. အိုးး.. ဟင့ှ.. မောင့ှ…. တအားမကိုငနှဲ့ကှာ.. ” ”အှမှးး.. အှမှးး…. ဥဥလေးကို ဇောကထှိုး မဖှဈအောငှ လှဲအိပလှိုကမှယှ…. အိရှှ.. ” ”ခိခိခိ…. မောင့ကှှာ.. ခိခိ.. ခုက မလုပပှူးနောှ…. ညပှနလှာမှ.. မောင့သှဘောရှိလုပှ.. ” သကမှောငကှ ကုတငပှေါသှို့ ပကလှကလှှနှ လှဲအိပလှိုကှ၏။

ပုလဲဖှူလေးက အလိုကသှင့လှေး လှဲလာသညှ။ နရောမရှှေ့။ သကမှောငှ၏ မကှနှှာကို ပုလဲဖှူ၏ဝမှးဗိုကှ နရောလေးက တဈခှမှး ဖိမိ နသညှေ။ သကမှောငကှ ပကလှကှ၊ ပုလဲဖှူလေးက မှောကလှကှှ။ ဗိုကခှေါကှ ဖှူဖှူတဈတဈလေးကို နှာခေါငှးနှင့ှ အပကှာ နမှးရှုံ့လိုကရှငှး ဇနီးခှောလေး၏ ဖငတှှကေို ကိုငညှှဈလိုကသှညှ။ မောကတှကှ နသညှေ့ ဖငလှုံးနှဈတုံး ၏ အောကဖှကနှား ပေါငနှှင့ဖှငအှစပှ ဖငကှှားမှောငှး အောကခှှကေို ပဈမှတထှား နှိုကဆှှသညှ။ ပုလဲဖှူရဲ့ပေါငကှှားက အငှဂွါဇာတလှေးကို ဆော့ကစား ပေးသညှ။ တဖှညှးဖှညှးနှင့ှ သကမှောငှ လကကှ သူ့မိနှးမ ထမိနကှို အပေါဆှှဲတငသှညှ။ ပုလဲဖှူ ထမိနကှ ဒူးဆဈအပေါှ ရောကလှှှငှ သကမှောငလှကကှ လှှိုဝငလှာ၏။

လကမှသင့သှဖှင့ှ ကောငှးကောငှးဝငမှရ။ ထိုအခါသကမှောငကှ ထထိုငသှညှ။ ပုလဲဖှူလေးက ဆကမှှောကှ အိပနှသညှေ။ မှေ့ရာပေါတှှငှ မကှနှှာလေး အပထှားဆဲ။ သကမှောငှ သူ့မိနှးမလေးကို ဇိမပှှနပှေေ ဆှတော့မညှ။ ဥခှသလေုံးလေးကို အရငှ ကိုငလှိုကပှှီး ခပဖှှဖှ နယပှေးနသညှေ။ တဈကိုယလှုံး တောင့တှငှး နရှောသော သူ့မိနှးမလေးကို အဓိကနရောမှာ အကှော လှှော့ပေးရတော့မညှ။ ခါးကလေးပေါှ၊ ဖငကှလေးကောကနှှင့ှ မှောကအှိပနှသေော ပုလဲဖှူကို သကမှောငှ စဆှလပှေီ။ ခှသလေုံးသားလေးတှကေို ခပသှာသာ ပှတညှှဈရငှး သကမှောငှ လကကှ ပုလဲဖှူလေး၏ ပေါငနှှဈခှောငှး အတှငှးဖကကှို ရောကလှာသညှ။

ပေါငတှံပေါငရှငှး တိုငအှောငခှပရှှ ရှ နယဖှတလှာပှီး သကာအုံဖှဈသည့ှ အဖုတဖှူးဖူးလေး နရောတှငှ လကခှှောငှးထိပဖှှင့ှ အသာဖိပှီး စကဝှိုငှးပုံစံလေး ခှနှေဲ့ပေးသညှ။ ပေါငဂှှကှားတှငှ ဖူးအုံကပနှသေော ပုလဲဖှူ အဖုတလှေးက တငှးမို့ကာ ရောငကှှှလာသညှ။ သကမှောငကှ လကခှလယှ တဈခှောငှးတညှးဖှင့လှညှး ခှသညှေ။ လကှ ၃ ခှောငှး၊ ၄ ခှောငှးဖှင့လှညှး ပုလဲဖှူ ဂှအုံတဈခုလုံး လှုပရှှားအောငှ ဝိုကခှှပေေးသညှ။ ပုလဲဖှူလေးမှာ အတှငှးခံ ဘောငှးဘီတှငှ အရညတှှစေိမ့ပှလောပှီ။ တဈခါ ခံဖူးပှီဖှဈသည့တှိုငှ ပုလဲဖှူ ရငခှုနသှံတှကေ ထိနှးမရ။ ခုနတဈခေါကကှဲ့သို့ တငှးတောင့နှသေော စိတမှရှိဘဲ ကိုယ့ဘှဝ လကတှှဲဖောမှှ ပေးသည့ှ ကာမအရသာကို မှှောလှင့သှညထှကှ မှှောလှင့လှာသညှ။

ထို့ကှောင့ှ စိတလှှတလှကလှှတှ ခံစား နမေိသညှ။ ပုလဲဖှူ ထမိနလှေးပငှ ဘယအှခှိနကှ ပသညမှသေိ၊ အစိုကှကကှလေး ထငှးနပှေီ။ သှေးသားတှေ ရှထ၍ ဖငကှှကှ နရှောသော သူ့ဇနီးခှောလေးကို သကမှောငှ ဖှည့ဆှညှးပေးခငှလှှပှီ။ သူ့လတံကလညှး ရှေ့တည့တှည့ကှှီးကို တအားငေါထှကနှပှေီ။ ”ဥလေးရေ…. ခှှတမှယလှေ.. အငှကွှီ…. ခုနတောငလှုပဖှူးပှီဟာကို.. လာ…. ခှှတမှယှ.. ” ”ခုမှ.. ဝတထှားတာ…. ဖတေို့မတေို့ဆီ…. ” မှေ့ယာတှငှ မကှနှှာ ကပထှားရငှး ပလုံးပထှေးလေးနှင့ှ ဘာတှပှေောမှနှးမသိ။ ပုလဲဖှူကို အငှကွှီခှှှတမှညပှှုရာ ဇနီးလေးက ရှေ့ပိုငှးကို မှေ့ယာနှင့ှ တအား ဖိထားသဖှင့ှ ခှှတမှရ။ လကမှောငှးလေး ဆှဲ၍ ပကလှကှ လှနလှှှငလှညှး မကှနှှာလေး ရဲတှတရှငှး ပှနမှှောကအှိပသှညှ။

ခုနကမှ တောတှောအှရှကှ ပှပှေီး တုံးလုံးဖကအှိပခှဲ့သည့ှ သူ့မိနှးမလေး။ ခုကှ ရှကနှပှနပှှေီ။ သကမှောငကှ ပုလဲဖှူကို မှောကရှကှ အတိုငှးလေး ကုတငစှောငှးသို့ ရောကအှောငှ ဆှဲလိုကသှညှ။ ပုလဲဖှူ ဖငလှေး ကုတငစှောငှးတှငှ ကုနှးနပှေီ ဆိုမှ ထမိနှ အထကဆှငကှို လကနှှိုကှ၍ ဖှခလှေိုကသှညှ။ သူ့မိနှးမလေးက ထမိနအှထကဆှငကှို ကှပကှှပှ စညှးထားသဖှင့ှ ဖှခလှေိုကသှောအခါ အထကဆှငှ အရာလေးက ခါးသား နုနုပေါတှှငှ ထငကှနှှ သညှ။ ခပနှီနီကလေး။ ပုလဲဖှူလေးကို ဖငခှှှတပှှီးတော့မှ သူ့မိနှးမဖငှ သူပှနကှှည့မှိသညှ။ လှလိုကတှဲ့ ဖငလှေး။ အတှငှးခံဘောငှးဘီ အောကမှှာ တုနအှိနသညှေ။ အစိုကှကလှေးကို ကှည့ပှှီး သကမှောငှ လီးပိုတောငလှာသညှ။

ပုလဲဖှူရဲ့ အတှငှးခံကို ပေါငလှယထှိ ဆှဲခသှညှ။ မှောကရှကှ ဖငပှှူးပှူး ကှား ပေါငဂှှအုံကို လကခှလယှ ထိုးထည့သှညှ။ နူးအိသော အတှငှးသားရဲရဲလေးမှားက သကမှောငှ လကခှှောငှးကိုငုံစုပသှညှ။ ”အိုးး…. မောင့ှ.. ဟင့ှ…. အိ.. မောငှ.. အရငစှ…. အ.. စတာနောှ…. ” ”အေး.. အေ့လေ…. မောငအှရငှ စတာလေ…. ဟှမှ.. ခှှတမှှာလာ အကှႌ.. ရဲပတောငှးလေး.. ပလှတပှလှတနှဲ့.. ” ”အီးးးး…. ဟင့ကှှာ…. သူမှားသှား.. တော့.. မှာဟာ ဟာကို…. ” ”ဒီဂှကှားလေး…. အုံပေါကလှေးကို မောငှ လကခှှောငှး ထိုးထည့ထှားတာ.. ဘယလှိုနလေဲ.. ဟှမှ ဥဥ…. ” ပေါငဂှှကှား အုံလေးထဲ လကခှှောငှး ထိုးထည့လှှှငှ သူ့မိနှးမ ပုလဲဖှူလေး တုနတှုနတှကသှှားသညကှို တှေ့မှငနှရေ၏။

လကခှလယကှို သူ့မိနှးမရဲ့ ခနဓွာကိုယထှဲ ဖှညှးဖှညှးခငှှး တဆုံးထိ ထိုးသှငှးပှီး ပှှတကှနဲ ပှနဆှှဲနုတသှညှ။ ပှီးလှှငှ အမှေးအမှှငှ ကငှးစငနှသေော စောကဖှုတလှေးကို လကဝှါးဖှင့ှ အုံလိုကလှေး ဖိညှဈပှနသှညှ။ ပေါငကှှားတှငှ အုံလိုကှ အတိုငှးလေး တငှးကပနှသေော ပုလဲဖှူ၏ ပှားအုံလေးမှာ လငတှောမှောငှ၏လကှ ဝါးဖှင့တှဈခါ လကခှှောငှးဖှင့ှ တဈလှည့ှ လူးဆှဆော့ကစား ပေးခှငှး ခံနရသေောကှောင့ှ အရညှဥလေးတှေ လှိမ့ကှနဲလှိမ့ှ ကနဲထှကလှာသညှ။ ဖငကှုနှး ထားသည့နှောကကှနေ လငတှောငမှောငကှ ဇှတကှမှငှးနခှငှေးဖှဈ၍ ပုလဲဖှူလေးခမှာ သကာရညတှှေ တဈစကခှငှှး လှိမ့လှှိမ့ယှိုလာရသညှ။ သကမှောငကှ ကုနှးလကှသှား ဖငတှုံးလုံးလေးနှင့ှ အရညယှိုနသေော သူ့မယားခှောခှောလေး၏ ပေါငတှှငှးအငှဂွါဇာတကှို ဆကဆှော့ကစားပေးသညှ။

ပုလဲဖှူလေးကို ကလူကှီစယပှှုရငှး ကိုယပှေါကှ လေးထဲ လကခှှောငှးထိုးထ ိုးထည့ှ ပေးသညှ။ လကခှှောငှး တဈခါထိုးထည့တှိုငှး ဥကလကသှီးလေး တဈခါဆုပှ၏။ ထိုကဲ့သို့ ကိုယ့မှိနှးမပေါငကှှားကို ဆော့ကစားစရာသဖှယှ ကမှငှးခငှတှိုငှးကမှငှးပှီး ပုလဲဖှူလေး တဈကိုယလှုံး တုနယှငလှာခှိနမှှ သူ့လကထှဲတှငှ အရညတှလူးလူးလှေး ဖဈနသေော အဖုတလှေးကို လှတပှေးလိုကသှညှ။ သူ့လကမှှလှတသှှားသညကှိုပငှ ပုလဲဖှူ ဂှကှားလေးက လှုပစှိစိဖှဈနသေေး၏။ ထိုသို့ လကဖှှင့အှားရအောငဆှှပေးပှီး ပုလဲဖှူလေး ပှီးလုလု အခှိနတှှငှ သကမှောငှ သူ့မိနှးမ ဖငနှှဈလုံးကှားတှငှ မကှနှှာအပသှညှ။ ဥပေါငကှိုအသာဟဖှဲသညှ။

စောကအှုံလေး တဈခုလုံးကိုငုံခဲ၍ အခေါငှး ပေါကလှေးထဲကို ခဉှဆှီစုပသှလို စုပယှူပဈလိုကတှော့ပရော ပုလဲဖှူလေးမှာ ကှောလေးပငှ ကော့တကှ သှားရလသညှေ။ ဖငအှကုနှးသားလေးနှင့ှ ခစှသှူမောငရှဲ့ စုပငှုံမှုကို စိတတှှေ ထပလှှှော့ခပှှီး ခံယူပဈလိုကသှညှ။ ”ဟ…. ဟင့ှ.. မောင့ှ.. ရေ……. လုပပှှနှ.. ပီ.. အီ.. အီ…. အီ.. ” ပေါငကှှားကိုလကခှှောငှးထိုးဆော့ခံရကတညှးက အရညတှှစေုအောငှးပှီး အကှောတငှးနသေော ပုလဲဖှူ၏ ပေါငတှှငှးကှောတှေ ပှထှကကှေုနလှပှေီ။ ရှုံ့ပှရှုံ့ပှ ပေါငကှှား အခေါငှးပေါကလှေးထဲမှ ရှုံ့ကနဲ ရှုံ့ကနဲ ဆကတှိုကှ ဖှဈလာသညှ။ ပုလဲဖှူလေးအဖို့ ခစှလှငှ၏ ပါးစပဖှှင့ှ ပေါငကှှားအငှဂွါဇာတကှို ငုံခဲ စုပယှူခံရသော အရသာသညှ ကောငှးလှနှး၏။

ထို့ကှောင့ှ မငှငှးဆနှ။ ပုံမှနအှတိုငှးဆိုလှှငှ လငသှား၏ခေါငှးကို မိမိပေါငကှှား၊ ဖငအှောကနှား၌ မထားလို။ ယခုမူ တစိမ့စှိမ့ှ မှှငှးစုပနှသေော မောင့ခှံတှငှးထဲမှ မိမိ အငှဂွါအုံလေး လှတထှှကသှှားမညကှိုပငှ စိုးရှံ့နမေိရသညှ။ သကမှောငကှလညှး မို့တငှးရောငကှှှနသေော သူ့မိနှးမ ပုလဲဖှူလေး၏ပေါငဂှှကို သားရဲတို့အသားခဲသလို မလှတတှမှးခဲငုံထား၏။ ခပကှားကား ရှိနပှေီ ဖှဈသော တုနတှုနယှငယှငှ ပေါငတှံဖှူဖှူ နှဈခှောငှးကို အတနငှယှ ထပမှံဖှဲကားလကှှ ဂှကှားခှိုခှိုအား ငုံစုပလှိုကှ၊ လကခှှောငှးထိုးထ ည့ကှှည့လှိုကနှှင့ှ လှနအှောငမှငှးအောငှ ဆှနှိုကနှပှနသှညှေ။ အတနကှှာသောအခါ ငုံစုပလှှှာထိုး မှိုးစုံ ကမှငှးသှားသော ပါးစပကှှီးကခှာသှား၏။

ပုလဲဖှူလေးမှာ လငသှား၏ တောင့သှနသှော အကှောခှောငှးကှီးဖှင့ှ အထိုးထည့ခှံခငှလှှပှီ။ ယခုနစေောကအှုံလေးထဲ မောင့ှ အခှောငှးကှီးထိုးထည့ှ ခံရလှှငှ တဈခါတညှးပှီးသှားတော့မညှ။ ကုနှးကုနှးလေးနှင့ှ မှေ့ရာတှငှ မကှနှှာ အပထှားသဖှင့ှ ဘယအှခှိနထှိုးသှငှးပေးမညကှို မသိရ။ သကမှောငကှ ပုလဲဖှူကို ထိုးထည့မှပေးသေး။ ဖငတှုံးလုံးလေးကုနှးနသေော သူ့မိနှးမလေးကို ရငဖှုံးရှေ့နှိပသှီးမှား ဖှုတနှသညှေ။ ဥကအရညယှိုပှီး ဖငလှေးသာရမှးနသညှေ။ အငှကွှီကိုလှယလှှယှ ခှှတှ၍ ရစရနှေ မပှငပှေး။ သကမှောငလှီးက တနှးမတနှပှေီ။ ပုလဲဖှူလေးကို အကှႌခှှတရှငှး ပုလဲဖှူ့ဖငလှုံး တုနတှုနကှှား ဝငထှိုးနသညှေ။

တအားတောငနှသညှေ့ လီးနှင့ှ အရညတှှေ လူးပပှေီး အငမှးမရ စူပှစူပှဖှဈနသေော ပုလဲဖှူအဖုတလှေးက ထိုးဖိမိရငှး ဆော့ကစားကှသညှ။ အပေါကှ သခငမှက ပကပပှှေီး တငှးခံနသလေောကှ အောကကှ ပှားအုံလေးကတော့ သကမှောငလှီးကို လှမှးလှမှးဟပနှပှေီ။ ရငဖှုံးအငှကွှီကှှတသှှားခှိနတှှငှ ပုလဲဖှူ ကိုယလှုံးပေါှ၌ အသားရောငဗှှောငှ ဘောလှီလေး တဈထညသှာ တငှးရငှးစှာ ကနှနှသညှေ။ အသားဖှူသူမို့ ဘောလှီအရောငနှှင့ှ အသားအရကေ ရောနှော နသညှေ။ ကှိုးရာလေး နှဈခှောငှးသာ ရှိနပှေီး ရှငှးလငှးနသညှေ့ ဥ ပုခုံးလေးကို လညပှငှးအထိ တကလှိုကှ ဆငှးလိုကှ ကိုကရှငှး သကမှောငှ အောကကှ ကော့ထိုးလာသညှ။ ေ လာလညှး လောလှပှီ။

ခစှစှရာကောငှးလှနှးသော သူ့မိနှးမလေး၏ကိုယခှနဓွာဆီမှ သာယာမှုကို အရယူလိုလှပှီ။ အရညတှှေ ပပှနသညေှေ့ သူ့ဇနီး အဖုတအှုံလေးထဲကို နှဈခကှသှုံးခကှှ လကခှှောငှးထိုး ကစားပေးလိုကပှှီးနောကှ လီးတံကို အသာအယာ ထိုးထည့လှိုကသှညှ။ ”အ.. ဟ.. မောင့ှ…. အီ…. ” ”မိနှးမရေ.. မောင့ဟှာ.. မိနှးမထဲ.. ခဏထိုးထည့ထှားမယနှောှ.. နောှ.. ဘောလှီခှှတှဦးမယှ…. ” ”ဟင့ှ…. အထဲက တအားဖှဈနပှေီ.. လို့…. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ” ”အေ.. အေ့လေ…. ရော့.. ရော့.. နှဈခကှှ.. ခဏစောင့ပှါဦး.. .. မောငဖှှုတနှတော…. ” သကမှောငကှ ဥကို လိငအှငှဂွါခငှှးထိုးထည့ထှားရငှး သူမိနှးမကှောပေါကှ ဘောလှီခှိတတှှဖှေုတနှသညှေ။

ဥလေးက အောကခှံဘောလှီကို ခပကှှပကှှပဝှတထှားသညမှို့ ခှိုငှးအောကသှားလေးမှား၊ ကှောပှငသှား၊ ခါးသားကလေးမှားက နုရှစှာတဈနသညှေ။ သကမှောငသှူ့မိနှးမလေးကို ဘောလှီခှိတဖှှုတ ရှငှး အောကကှ ဂဟဆကထှေားသည့နှရောကိုလညှး သုံးကှိမပှူး လေးကှိမပှူးစီ လှုပရှှား ထုတသှှငှးပေးသညှ။ ”ရပှီ.. တဈခု…. အာာ.. ဖှှတှ.. ပှှတှ.. ဖှှတှ.. ဖှတှ.. ရှိးးးး…. ” ”ဟင့ှ.. မောင့ှ.. လုပမှှာဖှင့လှုပကှှာ…. ဟင့ှ.. ” ပုလဲဖှူလေး စိတမှရှညစှှာ ခှဆေောင့ဖှငခှါလှှငှ သကမှောငကှ သူ့မိနှးမ အခှောအလှလေး၏ ဂှကှားအပေါကလှေးထဲသို့ လီးခှောငှးဖှင့ှ နှဈခကှသှုံးခကှထှိုးထည့ပှေးသညှ။ ပှီးလှှငှ တပရှကတှနှးလနှးကှီး ပေါငခှှံခငှှး ကပထှားပှီး ဘောလှီ ဖှုတနှပှနသှညှေ။

လိုခငှနှပှေီ ဖှဈသည့ှ ပုလဲဖှူလေးခမှာ လကနှောကပှှနဖှှင့ှ ဆူဆူအောင့အှောင့ လှေး ဖှုတပှေးရတော့သညှ။ ဥ ကှောပှငလှေး ပှင့သှှားသညနှှင့ှ ဘောလှီ ကှိုးအရာ နီနီလေးမှား ထငကှနှနှသညှေ။ ”ဟားး…. ငါ့မိနှးမကှောပှငလှေး ဖှေးဥနတောပဲကှာ. … ဘောလှီအရာတောငှ ထငကှုနပှှီ.. ရှိးးးး….. ” ”လှတယကှှာ…. မိနှးမရာ.. လှှာနဲ့ရကမှယှ…. ဟူးးးး.. ” လီးတနှးလနှး ထိုးထားပှီး အသှငှးအထုတှ မလုပပှေးသေးပဲ ဥလေး တဈကိုယလှုံးကို နရော မလှတအှောငှ လိုကဆှော့ နသညှေ။ ေ စာကအှုံကလေး နသောရုံမှှ လီးတံကို အဆုံး ထိုးထားပှီး တဈကိုယလှုံး လှှောကကှစား ခံနရသညှေ့ ပုလဲဖှူလေး။ ခှှေးစိုစို ကိုယလှုံးလေးပေါတှှငှ လငတှောမှောငှ၏ လကကှ နရောစုံ။

နို့အုံကိုဆဆကိုငပှှီး နို့သီးလေးတှကေို မတရား ကစားခံရသညှ။ ရငတှဈခုလုံး ဗှောငှးဆနပှှီး မောင့လှကကှှီး ဖိထားလို့လညှးမရ။ ေ မှာကဖှိထားလညှး မောင့လှကကှ ရှထနသညှေ့ နို့သီး နုနုလေးတှကေို ရအောငဆှော့သညှ။ ဒါ့အပှငှ ကှောပှငပှေါကှလညှ း မောင့လှှှာကှီးနဲ့သှားရညတှှေ။ အို.. လှှာကှီးကလညှး ကှောပှငပှေါလှကှရှငှးစုပရှငှး ဖှူ့ပုခုံးပေါအှထိ ရောကလှာသညှ။ သကမှောငကှ ထိုးသှငှးထားသော လတံကို နှဈခကှသှုံးခကှှ ဖိသိပှ လိုးပေးလိုကရှငှး ပုလဲဖှူ ပေါငနှှဈဖကကှို သူ့ပေါငကှှားတှငှ ညှပထှားသညှ။ ပေါငခှငှှးလညှးပှတှ၊ တံဆာခငှှးလညှး သှတထှည့ှ ထားရငှး ပုလဲဖှူ နို့အုံတှကေို ဖကသှလို ပိုကကှိုငထှားလိုကသှညှ။

ပုလဲဖှူ၏ လညကှုပလှေးကိုလညှး စုပခှဲ ခဲ ထား လိုကပှှီ။ ဒီအနအထေားက မီးကုနယှမှးကုနှ ကှုံးတော့မည့ှ အနအထေားဆိုတာ ဇနီးခှောလေး မသိရှာသေး။ ဖငလှေး ပေးထားပှီး မကှလှုံးလေး စငှးမှိတကှာ ဖီးတကနှသညှေ။ ခစှစှရာကောငှးလိုကတှဲ့ဥလေး။ သူ့လငတှောမှောငကှ တအင့အှင့နှအေောငှ တဘှတဘှှတှ ဘုတော့မယဆှိုတာ မသိရှာသေး။ ”လကကှိုစုထား…. ကိုယနှဲ့စုထား မိနှးမ.. မဟုတဘှူး…. ဒီလို.. ဒီလို…. အေး…. ပှှတဈှ.. မှှတဈှ…. ခစှတှယှ.. ” သကမှောငကှ သူ့ဇနီး လကနှှဈဖကကှို သတိဆှဲခိုငှးထားပှီး သူ့လကဖှှင့ှ ဇနီးလေးကို လကမှောငှးနှဈဖကမှှ ပိုကထှားသညှ။ ပုလဲဖှူ ရငအှုံသားမှတှ နှဈလုံးလညှး လငတှောမှောငှ၏ လကထှဲ အပိုကခှံထားရပှီ။

ထိုအခါမှ သကမှောငကှ အားပါပါဖှင့ှ စလုပပှေးတော့၏။ သူ့မိနှးမလေးကို ရငခှှငထှဲ ပိုကထှားပှီး တဈခကှခှငှှး အခစှရှညတှှေ ဖောကခှှ ပေးတော့သညှ။ ”ဟင့ှ…. မောင့ှ.. ကောငှး.. ကောငှးတယှ…. အိ.. အီ…. ” ယခုမှ လငသှားနှင့ှ ကှုံတှေ့ရသဖှင့ှ ပုလဲဖှူလေး နှုတဖှှင့သှံက ထိုမှှသာ ထှကသှညှ။ သကမှောငှ လကတှှငှ အပိုကထှှေး ခံထားရသည့ှ ရငသှားနှဈလုံးက ထှေးထှေးစကစှကနှှင့ှ အထိအတှေ့ကိုတောင့တှသညှ။ ပုလဲဖှူလေး၏ ရငအှုံနို့သီးလေးမှား ထကှှ ကော့ထောငလှာရပှီ။ သကမှောငှ လကကှ ထိုသော နို့သီးလှလှမှားကို လကကှောကဝှတနှရောနှင့ှ အဆကမှပှတှ ပှတမှိ နရငှေးမှ ဥနို့ကို အုံလိုကှ ဆတကှနဲ ပှောငှးကိုငသှညှ။

နီသော နို့သီးလေးမှားက ဆောင့ခှကှနှှင့အှတူ သကမှောငလှကခှှောငှး ကှားထဲ၌ ပှတတှိုကှ ခှောထှှကှ၏။ ”ဟငှ…. မိနှးမလေး.. ဟေး…. အာာာ.. မောငတှော့ ကောငှးနတော…. ဟားး.. ဟူးး…. ဟူးး.. ” ”ပှှတှ.. ဗှှတှ.. ဖှတှ.. ဖှတှ.. ဖှတှ.. ဖှဈဈ.. ဖှှတှ….” ”ဟှမ့ှ.. အှမ့ှ.. အှမ့ှ.. မောငှ.. ဟောင့ှ.. မောင့ှ.. ဟ.. ” ”ဘယလှိုလဲကှ.. ဟငှ.. ငါ့.. ငါ့မိနှးမ…. ” ”ဗှှတှ.. ဖောကှ.. ဖောကှ.. ဖောကှ.. အိ.. အမလေး.. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. ပှီး.. ပှီးခငှနှပှေီးးးး.. အီ…. ” သကမှောငှ တဈကှောတညှးနှင့ှ သူ့ဇနီးလေးကို အထာနှပနှပှေီ။ လူက ဖှူနုသလောကှ အထိအတှေ့ကို အာရုံ ခံနိုငလှှနှးသညှ။ ပုလဲဖှူလေးကို မပှီးစခငှသှေေး။

သူ့ဇနီးလေးကို သပလှှှိုသှငှး ထုတခှှငှး၏ လောကီ အရသာကို ပှည့ပှှည့ဝှဝ ခံစားရစမညှေ။ ထို့ကှောင့ှ လိငအှငှဂွါ အသားခငှှး မှားစှာ မပှတတှိုကှ စတေော့ပဲ ထနပှှငှးနသညှေ့ ပုလဲဖှူလေးအား ဂုတကှိုကထှားရငှး နို့အုံကို နယဖှတှ ပေးနလေိုကသှညှ။ သကမှောငှ၏လကခှှောငှးရှညရှှညမှှားကှားတှငှ ဥတုနနှသေော ဖှူတငှးတငှးရငသှားအုံမှားက ဘောလုံးကလေးမှားလို လကဆှော့ခံရသညှ။ ပုလဲဖှူ၏ နီမှသော နို့သီးကလေးမှားမှာ ခစှသှူ၏ ပှတသှပှ ကလိမှုကှောင့ှ အထိအတှေ့ အရသာ ပှငှးပှလကှှ လကဆှဈ တဈဝကခှန့အှထိ အစိလေးမှားလို ထောငထှှကလှာကှသညှ။ ”မောင့ှ.. ကိုငနှတယှေ.. အိ.. အီ…. မောင့ဟှာလုပပှေး…. ပှီးတော့မယလှို့.. ဟင့ှ.. လုပှ.. ပါဆို…. ”။

”နို့သီးလေးတှေ ကငှလှား…. ခဏ.. အောကကှဟာက.. အာာာ.. ညှဈထားတာကှာ…. ” ”ဖှူ့ရငကှို.. ဆိတှ.. ဆိတခှငှတှယှ.. အိ…. ဆိတပှေး…. ဟင့ှ.. ” ”ဟှမှးး…. မောငှ အသာလေး လှိမ့ပှေးမယှ…. ခှပေေးမယှ လကခှှောငှးထဲ.. ဒီလိုလာ.. ရလာဥလေး.. ” သကမှောငကှ အရညတှရှှဲရှှဲ အတံထိုးထည့ခှံထားရသော သူ့ခစှဇှနီးလေးအား ရငသှားအုံသာမက တဈကိုယလှုံးကို တရှရှပှတရှငှး၊ ဖှဖှကိုကခှဲရငှး၊ နယဖှတကှလိရငှး ခစှဇှောအဟုနကှို အကှံကုနအှောငထှည့နှသညှေ။ နဂိုနုရှလှသော ပုလဲဖှူလေးခမှာ ခစှလှငှ၏လုပသှမှှ အောကတှှငှ ပှားပှားမှောကရှ ရှာလသညှေ။ မှားစှာ ခစှခှငသှူခငှှးမို့ သကမှောငနှှင့ှ ဥတို့မှာ ကာမ လစေုနတှှငှ ပုံပှငထှဲမှ ခစှသှူမှားလို ကတုနကှယငှ ကူးခတပှှောပှါးကှခှသညှေ။

ဇနီးမိနှးမ၏ တဈကိုယလှုံးကို ရှတတပှတရှငှးမှ အောကတှှငှ ဂဟဆကထှေားသော လိငအှငှဂွါခငှှး နှဲ့၍နှဲ့၍ ဖိကှိတပှေးသေးသညှ။ ပုလဲဖှူ၏ အသားတဈ ငုတကှလေးသညှ အခေါငှးပေါကထှဲမှ ငေါကတှောကှ ပှူထှကလှကှရှှိသဖှင့ှ ဖိကှိတခှှမှသေောအခါ ခစှအှာရုံတှငှ အကှောစုံစုံ စိမ့တှကလှကှှ ကာမ ရသကို ပှည့အှင့ဝှခမနှး တနင့တှပိုးကှီး တှေ့လကှရှှိလသညှေ။ သကမှောငမှှာလညှး သညှးအူမှှ ခစှခှငသှော မယား ဖှူဖှူခှောခှောေ လးအား ကိုယကှာယကှီး မှှငှးစိမ့နှအေောငှ ဇိမခှံလကှှ သှေးသားခငှှး ရငှးနှီး ယှကနှှယနှသညှေ။ ဥ၏ ကိုယတှှငှးပေါကလှေးမှ ညှဈခှလှှငှေ ဂူအောငှးနသညှေ့ မှည့ဝှငှးသော ဒဈဖူးကှီးက စုပယှူခံရသဖှင့ှ။

ပေါငခှှံကှောမှ ငယထှိပထှိ ကာမသှေး တကလှရော မယားခှောလေးကို မညှာအား၊ တအားပငှ ပှနဆှောင့လှတေော့၏။ ”ဥဥ…. မောငှ.. အရညထှည့ခှငှပှှီ.. တူတူပှီးး.. မယနှောှ.. နောှ…. ဟားး…. အှမ့ှ.. အှမ့ှ…. ကှာာာာ…. ” ”ဟင့ှ.. အိ.. အီးးးး…. ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. မောင့ှ.. ဖှူ.. ပိ.. ပိပီးးးး…. အီးးးး…. ” ဆန့ငှငဆှန့ငှငနှှင့ှ မယားအလှလေးက အထိ မခံနိုငတှော့ပဲ ကာမပနှးတိုငသှို့ လှမှးခှီသှားပှီဖှဈ၍ အကှောဆှဲ ရှုံ့တှနသညှေ့ တှငှးပေါကကှလေး လှုပရှှားမှုမရပမှီ သကမှောငလှညှး အငတှိုကအှားတိုကှ ထိုးခှီထုတခှှီ ပှုလတေော့သညှ။ အတားအဆီး မရှိပဲ လူ့ဘောငမှှ အပှည့အှဝ အသိအမှတပှှု လကခှံသည့ှ မထေုံသံဝါသ ပှုခှငှးမို့ စိတကှှနပခှှငှေး သညှ ပှငှးစှာ ဆောင့တှကှ၏။

အပှငသှှားရနှ ပှငဆှငခှှယသှ ထားသည့ှ သူ့မယား မကှနှှာလှလှကလေးကို မှောကလှကှမှို့ မမှငရှသောငှှား အာရုံတှငှ စှဲထငဟှပပှှီးလှှငှ ဆငပှှောငငှါးစီး အားဖှင့ှ ဝှေးဥတို့ ကငှတှကလှာသညအှထိ အားရပါးရ ဆောင့လှိုးပဈလိုကှ၏။ ”ဟင့ှ.. ဟင့ှ.. အီးးးး…. မောင့ှ.. ဟ.. ဟ.. ဟ…. အ.. လုပပှေးတော့.. ဟှမ့ှ.. ဟှမ့ှ.. ဟှမ့ှ.. ” ”ရ.. ပှီ.. ရပှီးး…. အာာ.. မိနှးမ.. ထည့ပှှီ.. အာာာ…. ခစှလှိုကတှာကှာ.. ခစှလှိုကတှာကှာ.. ငါ့မိနှးမလေး.. အာာ.. ” သုကထှှကခှှငှး၌ ထိပဆှုံးတကသှော အရသာသညှ သကမှောငဒှူးမှားကို ကှေးညှှတှ သှားစသညှေ။ ခါးရိုးဆဈထဲမှပငှ အခစှှ အားအငတှို့က ပုလဲဖှူလေးကိုယတှှငှးသို့ စီးဆငှး ဝငရှောကကှှ၏။

သှေးသား သုကရှညတှို့ကို ဇနီးလေး၏ကိုယတှှ ငှးသို့ အဆကမှပှတှ အရှိနအှဟုနနှှင့ှ ညှဈခသှညှ။ ပနှးထုတသှညှ။ ထုတထှုတနှအေောငှ အကှောတို့ပှလှေော့ကုနှ၏။ ပုလဲဖှူလေးကို ကှည့လှှှငှ မှောကလှကှသှား ကုနှးကုနှးလေးဖှ င့ှ ခှလှေော့နသညေ့ဟှနှ မှငရှ၏။ တဈစကစှကှ ထှကသှော သုကရှညတှို့ ကုနစှငသှညအှထိ ပုလဲဖှူလေး၏ မိနှးမကိုယပှေါက တှှငှ သူ့လိငတှံဖှင့ှ ပိတဆှို့ ထိုးသှငှးထားလိုကသှညှ။ ”ဟူးးးး…. ကောငှးတာကှာ…. လှည့ကှှည့ပှါဦး မိနှးမလေး…. ” ”ဟှမှ.. မောင့ှ.. ထ…. ထ.. နောကကှကှုနပှှီ…. ” ”ခဏလေးပါမိနှးမရာ…. မိနှးမလေးနဲ့ နှပနှခငှတှော.. ဟီးးးး…. ” ”ညတောငှ မရောကသှေးဘူး.. ဒါပဲလုပနှတယှေ…. ဒီမှာ သူမှား သနပခှါးတှေ ပကှကှုနပှှီ.. သူ့ နှာခေါငှးကှီးနဲ့.. ”။

”ပှှတဈှ…. အှမ့ှ.. ပှှတဈှ.. ကှနပလှေား မိနှးမ.. ဟှမှ…. ပှှတဈှ.. ” ”အှမ့ှ.. ကှနပတှယေလှို့…. လေးလိုကတှာ.. ဖယှ.. မောင့ကှိုယကှှီး နဲ့ဖိထားတာ…. ” သကမှောငကှ ကုနှးကုနှးလေး ဖှဈနသေော ပုလဲဖှူအား တငစှိုငမှှ ထိနှးကာ ပှော့ခှနသညေှေ့ သူ့လီးကို ထုတပှေးလိုကှ၏။ လငမှယားအသဈမှာ ညမရောကသှေးမီ အခစှရှညတှှေ ဇှတလှူးကုနကှှပှီ။ လငကှလညှး သူ့မယားလေး နဖူးဆံစသပလှိုကှ၊ မယားကလညှး လငကှိုခှှေးသုတပှေးလိုကနှှင့ှ အတောှ ဟုတနှကှေ၏။ ပုလဲဖှူက ကိုယတှှငှးအငှဂွါတို့ကို ထမိနလှေးရငလှှား ရငှး ပှနလှညှ ဖုံးအုပှ၏။ လကနှကှ တပှပှ လုပနှသေော သကမှောငကှိုလညှး ပုဆိုးပတပှေးသညှ။ ”မောငှ ယူထားတဲ့ ခှင့ငှါးရကနှဲ့တငှ ဥ ဗိုကထှဲ ကလေးလေး ထည့ပှှမယှ…. ”။

”မောငနှောှ.. မောငှ…. သူ့ဟာသူ အားပှတလှို့တော့ ပဈထားဦးမယှ…. ” ”ဒီဟာလေးလှလိုကတှာကှာ…. ပှှတဈှ.. ” ”အ…. ဒီရငဘှတပှဲ.. ထမိနပှှကေုနမှယှ…. လို့.. အ…. မောငနှောှ.. ပှောမရဆိုမရ.. ” ”ညကမှှ.. ဟီးး.. ဟီးး…. ” ”ဘာညလဲ…. သူမှားပှော့နပှေီ တဈကိုယလှုံး…. ” ”ပှော့ပစေ.. အားဆေးတိုကပှှီးကိုလုပမှှာ…. ဟားး.. ဟားး…. ” ”မောင့နှောှ.. နောကကှ လာမထောကနှဲ့.. ဖယလှို့…. ဝတှ.. အကှႌ.. အှမ့ှ.. ” ဆှဲလား ရမှးလား၊ ကှီစယကှှရငှး လိုကဖှကညှီသော လငမှယား စုံတှဲလေးသညှ မိဘမှားဆီ သှားရနှ ပှငဆှငကှှခှသညှေ။ ပနှးရောငရှငဖှုံးခပှခှပှရှပရှပကှလေးနှင့ှ ခညှထှမိနဗှှောငနှှင့ှ ဥ သညှ သကမှောငှ အတှကှ နတသှမီးကလေး။

လညကှတုံး ဖှူဖှူ ပုဆိုး နကပှှာရောငကှှကဖှှင့ှ သကမှောငမှှာလညှး ဥအတှကှ ခစှခှငှ အားကိုးဖှယှ လငသှား။ နှဈယောကသှား ပှည့စှုံပှီ။ လကဖှကရှညဆှိုငကှ ဗိုကရှှှဲကှီး ဘယသှို့ နမညမှသေိ။ သာယာသည့ှ သကမှောငနှှင့ှ ပုလဲဖှူတို့၏ ခစှှဦးမငှဂွလာကိုကှည့ှ၍ ကှညနှူးသူတို့ ကှညနှူး ကှမညှ။ မကှညနှူးသူတို့လညှး ရှိစေ။ လပှဖှေေူးသည့ှ ခစှှဦးမငှဂွလာမှသညှ မှေးမှဈတို့ ရသည့တှိုငှ တှဲလကတှို့ဆုပကှိုငမှှဲကှခှတေော့မညတှညှး။ ”ခစှှဦးမငှဂွလာ” ဇာတလှမှး ဤတှငပှှီး၏။