ကြှနျတောျနာမညျက အောငျကြောျသနျးပါ.. အပေါငျးအသငျးတှကေတော့ အောငျကွီး လို့ခေါကွတာပေါ့…. တကျဆီ သမားလေးအောငျကွီးပေါ့ဗြာ…. ကြောျအသကျ ၂၅မှာအိမျထောငျကတြဃျ… သူနာ့မညျက ခငျလေးပေါ့.. ဒါနဲ့ကြောျက အားကစားလိုကျစားတော့ ဗလကတောငျ့တောငျ့ လီးက ရှဈလကျမရှိတာပေါ့ဗြာ… ခငျလေးလေးကတော့ လုံးကွီးပေါကျလှကွီးပေါ့… မငျ်ဂလာဦးညမှာ ခငျလေးကိုခစြျဖို့သူငဃျခငြျးတှနေဲ့ သောကျကွစားကွပေါ့ …။
အရကျရှိနျလေးက နညျးနညျးတကျလာတာ ခငျလေးဆီအပွေးပွနျလာခဲ့တဃျ… ခငျလေးလေးက ညဝတျအကြီငျ်အပါးလေးနဲ့ ရှကျသှေးရောငျဖွာနတေဲ့ သူ့မကြျနှာလေးက ကြောျ့ကိုရငျတှေ တဒုနိးဒုနျးခုနျစတောပေါ့ဗြာ… ခငျလေးကကို “ကိုအောငျထမငျးစားဦးမလား” တဲ့… ကြောျကလညျးခသေူမှမဟုတာ “ထမငျးစားခငြျပူး ဖုတျဖုတျဘဲ စားခငြျတဃျ” ပွောလိုကျတော့ ခငျလေးလေးက “ဟာကြောျကွီးနောျမညဈပတျနဲ…”။
ကြောိလညျးထိနျးမရတော့နဲ့ ခငျလေးလေးကိုခြီပီး ကုတငျပေါပဈခလြိုကျတော့ ခငျလေးလေးခငျဗြာ မကြျလုံးလေးလညျပီး ကွညျ့နရှောတဃျ ခငျလေးလကျကလေးကိုကိုငျပီး ကြောျလီးပေါကိုတငျပေးလိုကျတော့… “ဟာကိုအောငျခငျလေးမွငျဖူးတာ ကလေးလေးဟာတှဘေဲ မွငျဖူးတဃျ …ကိုအောငျဟာကွီးက ကွောကျစရာကွီးနောျ” “အဲ့ကွောကျစရာကွီးနဲ့ခစြျပေးမဃျ” ဆိုပီး ခငျလေးဖုတျဖုတျအဝကိုတေ့ပေးလိုကျတော့ ခငျလေးကတားတဃျ။
“ကိုအောငျဖွညျးဖွညျးနောျ ခငျလေးကွောကျလို့ပါ” ကြောျလညျးဖွညျးဖွညျးခငြျးထညျ့ဖို့ကွိုးစားရတာပေါ့ မဝငျဖူးဗြ အဖုတျလေးကစေးကပြျနတေဃျ “အား..အား..အား…ကိုအောငျဖွညျးဖွညျးခငျလေးအရမျးနာတဃျ” “ခဏလေးပါနောျ” ဆိုပီးဖွညျးဖွညျးခငြျးလီးကိုထိုးထညျ့လိုကျတော့ သှေးလေးတှစေို့လာတဃျ မကြျရညျလေးတှလေညျးဝိုငျးလို့ “အရမိးနာတာဘဲကိုရဃျ …” အရကျရှိနျလေးကလညျးတကျလာတော့ တဖွညျးဖွညျးအရှိနျမွငျ့ပီးလိုးတာပေါ။
“အားကိုရေ ခငျလေးတအားကောငျးလာပီ ကွမျးကွမျးလေးစောငျ့ပေးပါ….” စောငျ့ခကြျတှကေတအားကွမျးတာဘဲ.. “ကိုရဃျ ခငျလေးပီးတော့မဃျ အား…အား… အား….” ” ကို့လီးကွီးကိုကွိုကျလား ခငျလေး…” “အရမျးကွိုကျတာပေါ့ကိုရဃျ….” အဖုတျနဲ့လီးရိုကျသံတှကေအခနျးထဲဆူညံ့လကြျခငျလေးလေး..ပီးသှားတဃျ …အရညျတှမှေ အမြားကွီးဘဲ… အဖုတျရညျလေးတှကေ မနံတော့ ကုနျးလကြျပဈလိုကျတဃျ… “အား..ကိုကိုခငျလေးအရမျးကွိုကျတဃျ… ”။
ကြောျလညျး အခကြျငါးဆဃျလောကျထပျစောငျ့ပီး လရတှေကေိုခငျလေးမကြိနှာလေးပေါ ပနျးထုတျလိုကျတဃျ … မကြျနှာပေါမှာလရတှေရှေဲနတောလေးက သိပျကိုခစြျဖို့ကောငျး… ညတိုငျးလိုးကွဆောျကွတာပေါ့… ခငျလေးလေးကလညျး တအားထနျတဃျ… လိုးခငြျတိုငျးအဆငျသငျ့ဘဲဆိုတော့ .. ခငျလေးလေးရှိနရေငျ ကိုကြောျ့ဘဝပွညျ့စုံနတောပေါ့… တနေ့ကတြော့ အောငျကွီးဘဝက ကံဆိုးမိုးမှောငျကွ… ခငျလေးလေးတီဘီရောဂါဖွဈပီး ကှဃျလှနျသှားခဲ့တဃျ…။
ကြောျ့ဘဝက ညတိုငျးအောကားကွညျ့ပီး အခြိနျတှဖွေတျသနျးရတာပေါ့…. အကွာကွီးတော့ ဘဝကခါးမနဘေဲ ကံကောငျးခွငျးတှေ တဖနျပွနျရောကျတော့တဃျလို့ပွောရတော့မှာပေါ့… ကားဂိတျမှာနားရငျ သူငဃျခငြျးတှနေဲ့စကားပွောကွရငျ…ထှနျးကြောျဆိုတဲ့ သူငဃျခငြျးက.. သူကောငျမလေးတှကေို ဘဃျလိုလိုးတာ ဘဃျလိုလိုကျရတဃျဆိုပီး အာပေါရှငျရှငျပွောနတောကိုကွားတော့ စိတျဝငျစားလာတဃျဗြာ…. ။
အာနဲ့ထှနျးကြောျကို ဆရာတငျရတော့တာပေါ့… “ထှနျးကြောျရေ နညျးလမျးပေးပါဦး…” “ဟာ ကိုအောငျဟုပီဗြာ” ဆိုပီး ဆကျ အကောငျ့တဈကောငျ့ဖှငျ့ပေးတဃျ… နာမညျကတော့အဆနျးဗြ မမကွီးမြားကိုရှဃျပွုစုပေးခငြျသူတဲ့… ကောငျမလေးတှကေိုလညျး အပျပေးတဃျ… အာနဲ့အိမျရောကျတော့အပငြျးပွဘေဲဆိုပီး ခငျလေးဆိုတဲ့အကောငျ့နဲ့စခကြျဖွဈတဃျ… “ဟိုငျးနီလာ…” “ဟုတျတဲ့…” တအားပြောျသှားတာပေါ့ ကွိုးစားမဃျဆိုပီး… စကားတှအေမြားကွီးပွောဖွဈကွရငျးရငျးနှီးမူတှရေလာကွတဃျ… ။
တဈဃောကျနဲ့တဈဃောကျပုံတှပေို့ကွ ဗီဒရိုကော တှပွေောကွပေါ့… အဆငျပွနေပေီဆိုတာ သိတော့အပွငျမှာတှေ့ဖို့ခြိနျးတဃျ… မရပူးဘဲငွငျးတဃျ… တနေ့ကတြော့စိတျတိုတိုနဲ့ “ငါနဲ့အမွဲခုလိုတှပွေောနတော…ဘာလို့ငွငျးရတာလဲ” ဆိုတော့ “အိမျကလူကွီးသိမှာစိုးလို့ပါ…” ကြောျလညျးနားလညျလိုကျပီမခကျဖူးဆိုတာကို… စိတျရှညျရှညျနဲ့စောငျ့ရတော့တာပေါ့… တနေ့ကတြော့ မသိတဲ့ဖုနျးကော ဝငျလာတဃျ.. “ကိုအောငျကွီးလားရှငျ့ နီလာပါ… နီလာတို့တှေ့ကွရအောငျလေ..”။
“အငျး” ဆိုပီးနီလာဖှငျ့ထားတဲ့လကျဖကျသုတျဆိုငျလေးကို သှားပီးစကားစမွညျပွောကွတာပေါ့… ဒီလိုနဲ့ နီလာပါးလေးကို ဖကျနမျးလိုကျတဃျ… “ဟာ ကိုလူတှကွေညျ့နမေဃျလေ နောကျမှနောျ” တဲ့.. အဲ့ဒါနဲ့ညနဆေိုငျပိတျတော့ နီလာကိုကားလေးမောငျးပီးသှားခေါတဃျ… နီလာဘောျဒီကောကျကွောငျးကတေ့ာ ၃၈ ၃၅ ၄၅ ရဆေငျးငါးကွီပေါ့ဗြာ… ကားနောကျခနျးမှာထိုငျရငျးဖကျရငျးနဲ့ နီလာနို့တှဘောတှကေိုငျမဃျလုပျတော့။
“ကားပေါမှာ ဘဃျလိုဖွဈနတောလဲ” တိုးတိုးွပောပီး လကျကိုဖဃျထုတျတဃျ ဒီလိုနဲ့ ပလာဇာရှေ့ရောကျခါနီးတော့ ပလာဇာအနောကျကတောငျပေါသားဟောျတဃျကို မောငျးဝငျလိုကျတဃျ… တောငျပေါသားကို ရောကျတော့ ကောငျတာကို အခနျးဃူမဃျ ဆကျရှငျနဲ့ဘဲ အခနျးရောကျမှငှရှေငျးမဃျဆိုပီးပွောပီ ဝိတျတာကောငျလေးအနောကျက လိုကျလာခဲ့တဃျ နီလာကို တော့လကျဆှဲခေါလာတာပေါ့… အခနျးရောကျတော့ ဝိတျတာကောငျလေးကငှရှေငျးပီး အခနျးတံခါးပိတျသှားတဃျ..။
နီလာလေးက ကုတငျပေါမှာ တငျပါးလှဲလေးထိုငျနတေဃျ ကနြောျက အကြီငျ်နဲ့ပုဆိုးကိုခြှတျပီး သခြောခေါကျပီး ကူတငျပေါတကျရငျးနီလာကို ဖကိလှဲပဈပီး အငမျးမရနှာခမျးကိုစုပျနမျးရငျး နီလာရဲ့အကြီၤ ဘောျလီ ထမီ အတှငျးခံတို့ကိုခြှတျပဈလိုကျတဃျ …ထို့နောကိနို့အုံလေးအား ခပျဖှဖှပှတျသပျပီး အသာအဃာ ဆကျကိုငျခြမှေပေးလိုကျသညျ. နီလာရဲ့နို့တှေ့ကိုတပွှတျပွှတျစို့လိုကျသညျ… နီလာလညျး ညညျးလာသညျ..အဖုတျကားလကျထညျ့မှလေိုကျသညျ….။
“ကိုအောငျ..အားးး..ဟငျးး…ဟငျး…” ပွီးတော့နီလာစောကျဖုတျကိုလိုးဖို့အတှကျ.. ပေါငျကိုကားပီး လီးတေ့ကာ ဖိခလြိုကျတော့တဃျ.. ကတြောျလညျး သူ့ပေါငျကွားဒူးထောကျဝငျ ပီး သူ့အဖုတျကိုကွညျ့လိုကျတဃျ မို့ဖောငျးပီးအမှေးမရှိပူး နှာခးမျသားလေးတှကေို လကျနဲ့မှလေိုကျတဃျ…. အရမျးကိုလှတဲ့စောကျဖုတျဘဲ… ပေါငျကိုမတငျကာ ဖြဲကားပီးလီးကို စောကျရညျတှစေိုနတေဲ့အဖုတျထဲထိုးထညျ့လိုကျတဃျ… “ဗစြျ..ဘှတျ..ဗစြျ…ဗစြျ…” “ကိုအောငျ..အား…ကိုအောငျ….” ဖွညျးဖွညျးခငြျးအဆုံးထိ ထိုးသှငျးလိုကျတဃျ..။
နီလာစောကျဖုတျကရှဃျဘဲ… လီးတဈခြောငျးလုံး ညှဈထားတဃျလေ… အဆုံးလဲရောကျတော့ ပွနျပီးနောကျပွနိဆုတျပီး ရှေ့တိုးနောကျဆုတျဖွညျးဖွညျးခငြျးလုပျတဃျ… စောကျရညျတှနေဲ့ လီးကပွောငျတငျးနတောဘဲ.. အဝငျခြောလာတော့အရှိနျလေးတငိလိုကျတဃျ… “ဘှတျ..ဖှတျ…ဗစြျ…ဗစြျ…ဖုတျ…ဖုတျ…” “ကိုအောငျ..အား…ဟငျး…ဟငျးးး…” လီးတဈဆုံးအရှိနျနဲ့လိုးတော့ ဂှေးဥကတဖတျ ဖတျနှငျ့ရိုကျနတော… အရမျးကိုမိုကျတဃျဗြာ.. ဆဃျမိနဈလောကျဗငြျးလိုကျတဃျ…။
နီလာလေးလညျးညညျးသံတှထှေကျနတောဘဲဗြာ… “နီလာ..ကိုအောငျကုနျးလိုးခငြျတဃျ.. လေးဖကျကုနျးပေးပါလား…” သူအိပျဃာကလူးလဲထပီး ကုနျးပေးတဃျ….. ဖငျအိုးကွီးပီးခါးသေးသှားတဃျ… နောကျကနဒေူးထောကျပီး လီးကို အဖုတျထဲထညျ့ကာလိုးလိုကျတဃျ… “ဗြိ..ဇှိ..ဖှတျ..ဖတျ…ဖနျး..ဖနျး..ဖနျး” “ကိုအောငျ…အား..ဟားးး…အိုးးရှီးးးရှီးးးအိုးးး” “ဘှတျ…ဖှတျ…ဖှတျ…ဖနျး…ဖနျး” “ကိုအောငျ..အား…ရှီး…ရှီး…အိုးး..အားးး” နို့ကိုလှမျးဆှဲပီးဆဃျမိနဈလောကျလိုးလိုကျတဃျ…။
နီလာလညျးသူ့ဖငျအိုးကွီးကိုနောကျပွနျဆောငျဆောငျ့ပေးတဃျ…အဲကှနျးခနျးထဲခြှေးတပွိုကျွပွိုကျကတြဃျဗြာ… ခဏကွာတော့ “ကိုအောငျ..အားး…ရှီးးး…အားးးး….” နီလာမှာလေးဖကျထောကျနတောကမှောကျကသြှားတဃျ… ကနြောျလညျးခါးကို ဆှဲထားလိုကျပီး ပွီးအောငျဆောငျ့ခလြိုကျတော့တဃျ… ပွီးတော့မှ အိပျဃာပေါလှဲခလြိုကျကာ.. နီလာကိုဖကျပီး…. “ကောငျးလား နီလာလေး” “မသိပူး” “မကောငျးပူးလား နီလာလေး” “မပွောဘူးကှာ” “ဟငျးးး…ဟငျးးး…ကိုကွီးမဝသေးဖူးနောျ”။
“ထပျလုပျဦးမလို့လား ကိုအောငျ နီလာအခြိနျမရပူးနောျ.. .ဃောကြျားကိုသူငဃျခငြျးတှနေဲ့မုနျ့သှားစားမလို့ လို့ပွောပီးထှကျလာတာ.. ဃောကြိားက ပှစိပှစိလုပျနတောနဲ့ စကားမြားပီး ထှကျလာတာ…” “မကွာပါဘူး ညီမလေးထပျလုပျခငြျသေးတဃျ” ပွောနရေငျးနဲ့ ကနြောျပွနျပီးထကွှလာကာ နောကျတခြီလိုးလိုကျသေးတဃျ ပွီးမှ နီလာရော ကနြောျပါရဆေေးကွပီး ဟိုတဃျကလဈထှကျကာ နီလာကို အရငျလိုကျပို့တဃျ.. ပီးမှ အိမျပွနျလာခဲ့လိုကျတဃျ… နောကျတော့ သူ့ဃောကြျားလှတျတိုငျးအမွဲလကျဖကျသုတျဆိူငျလေးမှာ လကျဖကျသုတျလေးစားပီး အမွဲခြိနျးလိုးဖွဈခဲ့ကွပါတော့တဃျ…..ပွီးပါပီ
