မိုးတှအေုနွးအုနွး နှင့ရွှာနသညွေ။ကှူရှငကွ ဆရာမ နမကေောငွး၍ မသငတွော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပှနလွာရသညွ။အိမရွောကတွော့ ဘယသွူမှမရှိ။ဖဖနှငေေ့မွမကေေ ရုံးမှပှနမွရောကသွေး။ ထုံးစံအတိုငွးဆို ၅ နာရီကှောမွှပှနရွောကတွတသွညွ။ လှတလွှတလွပရွှိပှီဆိုတဲအတှေးနဲ ဧည့ခွနွး က ကှနပွှူတာရှေ့ထိုငွ ပှီး ဟိုကှည့ဒွီကှည့လွုပနွမေိသညွ။တဈယောကထွဲ လှတလွှတလွပလွပွ ဘယသွူမှမရှိတုံး အော စာအုပတွှေ အော ကားတှေ ရှာကှည့ွ နရငွေး လကတွဈဖကကွ ကနှော့ လီးကှီးကိုကိုငကွာ အပေါအွောကွ ဆှဲရငွ တဈယောကထွဲဇိမယွူနမေိသညွ။
တယောကထွဲ ကို့လီးကို အပေါအွောကပွှတဆွှဲနတေုံး ရုတတွရကတွခါးဘကလွှည့ကွှညလွိုကတွော့ဘေးအိမကွ ကောငမွလေး.ပါးစပအွဟောငွးသားနှင့ွ ကနှောကွိုကှည့နွသညွေ။ ကနှောအွန့အွားသင့သွှားသညလွကကွလဲ လီး ကို ကိုငလွှှကွ။..ဘာလုပလွို့ဘာကိုငရွမှနမွသိဖှဈသှားသညွ။ ဟာ….သှားပှီ။ ဘယအွခှိနထွဲကရောကနွလေဲ မသိဘူး.။မှငသွှားပှီ ။ကနှောထွူပူသှားသညွ။ရှကသွလိုကှောကသွလို ပှီးတော့ ဘယလွိုခံစားခကှတွှေ မှနွးမသိ။ကမနွးကတနွးနှင့လွီးကို ဘောငွးဘီထဲပှနထွိုးထည့ွ ကာ ရှကကွိုးရှကကွနွး မော့ကှညလွိုကမွိသညွ။
“ကောငမွလေး. နငွ ဘယအွခှိနထွဲက ရောကနွတောလဲ.” လို့ မေးလိုကတွယွ. ကောငမွလေးလဲ သူ့မကှလွုံးက ကှှနတွော့ဘွောငွးဘီက မခှာဖှဈနတောကို မိသှားလို့ထငတွယွ. ကှောငအွမွးအမွးဖှဈသှားပှီး. “စေါစေါကလေးမှပါ.” တဲ့… သူ့ကှည့ရွတာလဲ. ကှှနတွော့လွီးကို မှငသွှားပှီး ရငတွှခေုနနွပေုံရတယွ..။မကှလွုံးတှကလေဲ ကှှနတွော့ပွေါငကွှားကို ရောကရွောကလွာတယွ…။ ပှောရအုံးမယွ. ကောငမွလေးက. အခုမှ ၁၅ နှဈကှောရွှသေးတော့ ကှှနတွောကွ သူ့ကို ကလေးလို့ဘဲ သဘောထားတာ.။ ဒီနေ့ကမှှ သသခှေောခှာကှည့မွိတော့..။
အားပါး အပှတကွို ဖှံ့ဖှိုးပှီး. အရမွးလှနပေါလား. အရပကွလဲ. ၅ ပေ ၅ လောကရွှိတော့ အသးဖှူဖှူ နုနုနယနွယနွဲ့ အရငွးကို ကှည့ကွောငွးနတယွေ.. “ဟို……..“ “ကိုကှီးဘာတှကှညေ့နွတောလဲ.” လို့ ကှှနတွော့ကွို မေးရငွး က ခေါငွးငုံ့သှားသညွ။ “နငဘွယသွူမှတော့လှှောကမွပှောရဘူးနောွ“ လို့ပှနပွှောလိုကတွယွ..။ သူ့ပုံကှည့ရွတာလဲ အရမွးကို စိတပွါနပေုံရတာနဲ့. ကှှနတွော့ သူ့အနားကပသွှားပှီး. တကယလွုံးကို သိုငွးဖကွ.. နှုပခွမွးကို အငမွး မရ ငုံစုပပွေးလိုကတွယွ..။သူက ဘာမှ ပှနမွပှောဘဲ. တအငွးအငွးနဲ့ ငှီးနတောနဲ့ ကတှောွ သူ့ကို နရံဘကကွိုတှနွးကပပွှီ အကှီကိုဆှဲမလှနကွာ သူ့နို့လေးတှကေိုကုနွးစို့လိုကတွော့သညွ။
ကောငမွလေးငှီးသံလေးလိုလို အသကရွှုသံပှငွးပှငွးလိုလိုကှားလာရတယွ “ကိုကှီး သမီးကှောကတွယွ…..“ ကနှောဘွာမှပှနမွပှော လကနွှဈဖကနွှင့ွ သူ့စကတွ ကိုခှှတဖွို့ ဘဲကှိုးစာနမေိသညွ။ “လာ အခနွးထဲသှားမယွ“ဆိုပှီး ကောငမွလေးကိုကနှောွ လကကွိုဆှဲရငွး အခနွးဘကလွှှောကသွှားတယွ။ “ ဆကတွ ခှှတလွိုကဟွာ“ ကောငမွလေးက သူ့ဆကတကွို သူဘာသာခှှတပွှီး ကုတငွ နားမှာရပနွတယွေ ။ကနှောွ သူ့လကကွိုကိုငပွှီး ကနှောွ ဘောငွးဘီ အောကကွ တငွးမာနတေဲ လီး ပေါတွငပွေးရငွ လကတွဈဖကွ က သူ့နို့လေးတှကေို ရှ၇ှလေးကိုငပွေးလိုကတွယွ။
“ကိုကှီးကော.“ “ဟငွ….. အောွ အေး…..“ဘောငွးဘီကိုခှှတခွရှငွးကုတငပွေါထွိုငခွလှိုကတွယွ။ ကောငမွလေးကို ခါးကနေ ဆှဲဖကပွှီး သူနို့လေးတှကေို ဆကစွို့ပေးလိုကသွညွ။ “အငွး………………“ ကောငမွလေးညညွးသံလေးနှင့အွတူ ကနှောခွေါငွးကို ဆှဲပှီးပှနဖွကလွိုကတွယွ။ကနှောွ ကောငမွလေးကိုအိပရွာပေါဆွှဲလှဲလိုကတွယွ။ပှီးတော့ လကတွဈဖကနွဲ သူ့ စောကဖွုတလွေး ကို အောကခွံဘောငွးဘီပေါကွနေ သာသာလေးပှတပွေးလိုကတွယွ။ နို့လေးတှကေို ဘယပွှောငွးလိုကညွာပှောငွးလိုကွ နို့သီးခေါငွးလေးတှကေိုဖှဖှလေး ကိုကပွေးလိုကွ နဲ ကနှောွ အလုပရွှုပနွတယွေ။
နောကတွော့ လကကွို ဘောငွးဘီအောကထွဲထိုးထည့ပွှီး အသာလေး လှနခွှ လိုကတွယွ။သူဝိုငွး ခှှတပွေးတယွ။ပှီးတော့ပေါငလွေးကားလာပှီး… “ကိုကှီး …………..“ ဆိုပှီး ညညသွံလိုလိုအားပေးသံလိုလိုထှကလွာတယွ။ ကနှောရွငတွှထေဲမှာခံစားမှုပေါငွးစုံဖှဈနသညွေ ။ခု ကနှောွ လိုးဖို့ နှုးနတောက တကယကွို အငုံးလေးဆိုသော အသိက ခံစားမှု အသဈတဈခုလို ဖှဈနသညွေ။ ကနှောွ သူ့စောကဖွုတွ ကှဲကှောငွးလေးအတိုငွး အပေါအွောကပွှတပွေးနလေိုကတွယွ။အရညလွေးတှေ စို့ လာခငှသွလိုဖှဈလာတယွ ကနှောွ လကခွလယလွေးနဲ ဆကပွှတပွေးနမေိတယပွှီးတော့။
လကညွှိုးနဲလကမွပေါငွးပှီး သူ့အစိလေးကိုပါခှေ ပေးလိုကတွော့ “အာ….အငွး..ကိုကှီး ..ဟာ …..အာ…..“ သူညီးသံတှအနညွေးငယပွိုလာသညွ။အရညလွေးတှလေဲ ပိုရှဲလာသညွ။ကနှောွ လကခွလယွ နဲကှဲကှောငွးကို ပှတပွေးနရငွေး က အပေါကနွာကနွားရောကတွော့ အသာလေးဖိခလှိုကတွယွ .ခှော ဆီလို အရညလွေးတှကေ စိုနတေော့ အသာ တကှညဝွငသွှားတယွ။ကနှော့ပွါးစပရွော လကရွောအလုပရွှုပနွသညွေ။လကခွလယနွဲ စောကဖွုတလွေးကိုမှှရငွေး လကညွှိုးနှင့လွကမွ ကသူ့စောကစွိလေးကိုခှပေေးလိုကတွော့…။
“အား..အင့ွ ..ဟဲ ..အဲ…“ ကောငမွလေးထံမှအသံပေါငွးစုံထှကလွာသညွ။ကနှောွ ခပသွှကသွှကလွေး အသှငွးအထုပလွုပွေးနရငွေး ပါးစပကွလဲ သူ့နို့သီးခေါငွးလေးတှကေို ပှငွးပှငွးလေးစို့ပေးလိုကတွယွ။ “ဟဲ ….အား..ဟင့ွ..အီး…အိုး“ “ကိုကှီး …ဟာ ….အာ…..နင့ွ …..အာ…….“ ညညသွံတှနေဲအတူ လကကွလဲကနှောလွီးကို အာမလိုအားမရဖှဈပှီး ဖှဈညှဈကိုငနွသညွေ။ “နငွ ကောငွးနပှေီလားဟငွ ကောငမွလေး“ ကနှောွ နို့စို့တာ ရပပွှီးမေးလိုကတွယွ။ “ဟာ ကိုကှီးကလဲ. “ဆိုပှီး မကှနွှာတဈခုလုံးရဲသှားတယွ… မရှကဘွဲ နနေိုငရွိုးလား။
စေါကဖွုတရွဲရဲ. နုနုထှတလွေးကို ကလိရငွး အမေးခံလိုကရွတာကိုး. “ဘာလုပမွှာလဲ“ လို့ကနှောွ ကို ရှကကွို့ရှကကွမွးနဲ့ ပှနမွေးတယွ. ကှှနတွောလွဲ..“လိုးကှမှာလေ လိုးကှမှာ“ လို့ခပရွှဲရှဲသံနဲပှနပွှောလိုကတွယွ။ကနှောွ သူ့စောကဖွုတွ ကို့ပှတနွတေဲ လကကွိုသာသာလေးဆှဲထုပပွှီး နို့စို့တာပါရပလွိုကသွညွ။ကောငမွလေးမကှနွှာကိုကှညလွိုကတွော့ မခှိုမခညွှ ပှုံးစိစိနဲကနှောကွိုပှနကွှညတွယကွနှောွ သူပေါငကွှားထဲဝငဖွို့ပှငတွော့ ကနှော့လွီးကိုကိုငထွားတဲသူလကကွလေးလှှတပွှီး ပေါငဖွှဲပေးတယွ။ “ဖှေးဖှေးနောွ…သမီးကှောကလွို့.“။
“အေးပါဟ ငါသိပါတယွ“လို့ပှနပွှောရငွး ကနှောလွီးနဲ သူ့စောကဖွုတွ ကှဲကှောငွးလေးကို အပေါအွောကွ ပှတပွေးနတယွေ။ပါးစပကွ သူ့နို့သီးလေးတှကေို ကုံးစို့ရငွးပေါ့။ “အာ…….ထည့လွိုကတွော့လေ“ သူမရိုးမရှဖှဈနပေုံရသညွ။ကနှောွ ပှတပွေးနတောရပလွိုကပွှီး အပေါကနွားတည့ွ ထားတော့ သူလကကွလေးနဲ တည့အွောငတွေ့ပေးတယွ။ “ဖှေးဖှေးလေးထိုးထည့လွိုကွ“ကနှော့လွီးကို သူ့စောကဖွုတထွဲတည့အွောငွ ကိုငပွေးရငွး ပှောတယွ ကနှောွ ခါးကို ဖှေးဖှေးခငွှးကော့ပှီး ညငညွငသွာသာလေးထိုးထည့လွိုကသွညွ။ အရညွ အနည့ငွယရွှိနေ သဖှင့ွ ခှောခှော ခှူခှူဝငသွှားသောလွဲ စညွးပိုငပွှီးကှပနွသညွေ။
“အား …………. နာတယွ“ “ဖှေးဖှေးလုပွ ပါဆို“ နှူတခွမွးလေး ဆူပှီး ပှနပွှောတယွ. “အေးပါဟ“ “ငါဖှေးဖှေးလေးသှငွးတာပါ“လို့ပှောရငွ ခဏရပထွားလိုကသွညွ။ “ဘယလွိုနသေေးလဲဟငွ“ “ငါဆကသွှငွးလိုကမွယလွေ ခလေး“ သူပေါငကွိုအစှမွးကုနကွားပှီး “အငွး“ ဟုမသကမွသာပုံနဲပှနပွှောတယွ။ကနှောွ တပနွိုငသွလောကငွှငငွှငသွာသာ လေးဆကဆွကသွှငွးလိုကတွယွ။ဆုံးသှားတော့ ခဏလေးငှိမပွှီးနားလိုကတွယွ ။ကောငမွလေးအောကနွလှေုပလွှုပရွှရှဖှဈလာပှီး “ဘာလို့ ရပထွားတာလဲ“သူစိတမွရှညတွဲလသေံလေးနဲပှောတယွ။
“အေးပါခလေးရယွ. နငနွာမှာ ဆိုးလို့ပါ“ လို့ပှနပွှောရငွးကနှောွ အသာအရာ အသှငွးအထုပလွေးလုပပွေးလိုကတွယွ။သူကလဲ အောကကွနေ စီးခကှနွဲအတူ လိုကလွှုပရွှားပေးတယလွေ။နောကတွော့ နဲနဲလေးမှနလွာကှတယွ အီး…အား….နဲ ညီးသံလေးတှလေဲပှိုငတွူနီးပါးထှကလွာကှတယွ။ ကနှောရွငထွဲပှောပှလို့မရတဲ ခံစားမှုပေါငွးစုံ ရောကနွသညွေ။ခုငါ လိုး နတော မှနလွေး ပါလား ဆိုတဲအသိနဲပေါ့။အဝငအွထှကကွတောတွောလွေးမှနလွာကှတယွ။ “ကိုကှီး. ဆောင့ခွငှသွလောကဆွောင့နွောွ“ “သမီး ခံနိုငပွှီ.“ လို့ညညသွံကှားကအားပေးတယွ။
ကနှောလွဲ အားရပါးရဆောင့ွ သူကလဲအောကကွနေ အားရပါးရနဲ ကော့ကော့ပေးတော့ သိပမွကှာလိုကပွါဘူး။ “အီး….အား……မရပနွဲနောွ …ဆောင့ွ ….အငွ……….ဟငွး……..“ ဆိုပှီး ကနှောဖွငကွိုသူ့လကနွဲအတငွးဆှဲဆှဲဆောင့တွယွ။ကနှောလွဲ သူပှီးတော့မယဆွိုပှီးခပပွှငွးပှငွး မနားတမွး ဆကတွိုကဆွောင့ပွေး လိုကတွာ ကနှောပွါပှီးခငှလွာတယွ။ “အာ……“ “ကောငွးလိုကတွာ“ “ဆောင့ကွိုကှီး ဆေါင့ွ. ဆောင့ွ အရမွးနဲ့ဆောင့ွ လို့ အောရွငွး“ ဟုပှောနရငကွေ သူငှိမကွှသှားတယွ။
ကနှောလွဲ သူပှီးပှီဆိုတော့ အောင့ထွားတာလှှတလွိုကပွှီးလေးငါးဆယခွကွှ ဆကတွိုကွ ဆကဆွောင့ပွေးလိုကတွာ ကနှောလွဲထှကကွုနရွော။လကကွနှအွရှိနလွေးနဲ မှေးပှီး ဆကဆွောင့နွလေိုကသွေးတယွ ။ ဆောင့ခွကှတွိုငွးမှာတော့ “အင့ွ ….အင့ွ “အောကကွ ကော့ပေးရှာပါတယွ။ကနှောွ ရောသူပါ မောသှားပှီး ခဏမှေးနလေိုကတွယကွနှော့လွီးကတော့ သူ့ဆောကဖွုတွ ထဲစိမလွို့ပေါ့…. ပှီး။
