မခံစားဖူးတဲ့အရသာ

ညလပွေညှေငျးက ဖွူငယျ့ဆံနှယျပြော့ပြော့မြားကို တိုးဝှေ့ဆော့ကစားသောအခါ ရှုပျထှေးနသေော စိတျမြား အနညျးငယျပွနျကွညျလငျလာရသညျ။ ဖွူငယျ့ပထမနှဈစာမေးပှဲက နီးနပွေီ။ အခနျးအောငျးပွီး တခြိနျလုံး စာ ကွညျ့နရေသဖွငျ့ ခေါငျးတှမေူးကာ မကွညျမလငျဖွဈနသေော စိတျမြားဖွလြှေော့ရနျ ဝရံတာသို့ထှကျလာခွငျး ဖွဈသညျ။ “ ဖွူလေး မအိပျသေးဘူးလား“ “ဟငျ“ ရုတျတရကျအနီးကပျကွားလိုကျရသောအသံကွောငျ့ ဖွူငယျလနျ့ဖွနျ့ကာ ကိုယျလုံးလေးပငျ တုနျတကျသှားရသညျ။ “ကိုကွီး မငျးသဈ ဖွူစာကကြျရငျးခေါငျးမူးလာလို့ ခနထှကျလာတာ“ “ညဉျ့နကျနပွေီ ဖွူလေးရဲ့ စာကိုနားနားနနေလေုပျမှပေါ့“ ဖွူငယျ့တဈကိုယျလုံးကိုသိမျးကြုံးစိုကျကွညျ့နသေောမကြျဝနျးမြားကွောငျ့ ပါးပွငျတှငျရှကျသှေးလေးမြား ဖွနျးခနဲနအေောငျထသှားရသညျ။ ပါးလသြောညအိပျဂါဝနျဖွူဖွူလေးအောကျတှငျ ဖွူငယျဘာမှ ခံမဝတျထားမိပါ။ ဒီအခြိနျအိမျသားအားလုံးအိပျလောကျပွီ အထငျနှငျ့ အခနျးထဲမှထှကျခါ ဝရံတာဘကျလာခဲ့ခွငျးဖွဈသညျ။ “ဖွူ သှားအိပျတော့မယျ ကိုကွီး “ “အေးအေး ကိုကွီးလညျး အပေါျထပျမီးပိတျဖို့ ထှကျလာတာ ဖွူလေးဝငျပွီးမှပိတျမယျ သှားသှား“ ဖွူငယျ မငျးသဈရှေ့ကသုတျသုတျလေးပငျထှကျလာခဲ့သညျ။ သူမအခနျးနှငျ့ မငျးသဈအခနျးကကပျလကြျ။ သူမအခနျး မရောကျမှၤီ မငျးသဈအခနျးရှေ့မှာပငျ ရုတျတရကျ မီးကပကြျသှားလသေညျ။ “အမလေး “ ရုတျတရကျပိနျးပိတျအောငျမှောငျသှားသဖွငျ့ ဖွူငယျလနျ့သှားရသညျ။ သူမကအမှောငျကိုကွောကျသညျလေ။ “ဖွူလေး မကွောကျနဲ့ကိုကွီးရှိတယျ“ အမှောငျထဲဝယျ ရုတျတရကျ ကိုယျကိုနောကျပွနျလှညျ့မိတော့ မငျးသဈကိုယျလုံးနဲ့ ဝငျတိုကျမိကာ ဖွူငယျ့တဈကိုယျလုံး မငျးသဈရငျခှငျထဲရောကျသှားရသညျ။ မငျးသဈက ဆှဲဖကျထားလိုကျသညျကိုး။ “အဲ့ ကိုကွီး “ ဖွူငယျ့ကိုယျလုံးထှေးထှေးအိအိလေး ရငျခှငျထဲရောကျလာသောအခါ မငျးသဈစိတျမထိနျးနိုငျဘဲ ပါးပွငျရှိမညျ ထငျသော နရောကို စမျးကာအနမျးခြှလေိုကျမိသညျ။ သို့သောျ မငျးသဈ၏နှုတျခမျးမြားနှငျ့ ထိစပျမိသော နရောမှာ ဖွူငယျ့ပါးပွငျမဟုတျဘဲ နှုတျခမျးဖူးဖူးလေး ဖွဈနကွေောငျးသိလိုကျရပွီးနောကျ မငျးသဈပိုရှေ့ပငျ နောကျမဆုတျခငြျတော့။ ဖွူငယျကလညျး သူ့အနမျးတှကေို ငွိမျသကျစှာခံယူနသေညျ။

ဖွူငယျ့ကိုယျလုံးလေးကို ထှေးပိုကျထားရငျး မငျးသဈလကျမြားက ပါးလှှာသောဂါဝနျအောကျက အကာအကှယျမရှိသော ရငျသားလုံးလုံးလေးကို သှားစမျးမိသောအခါ ဖွူငယျ့အသကျရှူသံတှေ ပိုမွနျလာသယောငျထငျရသညျ။ နုနယျသော ရငျသားလုံးလုံးအိအိလေးကို မငျးသဈလကျဖွငျ့ဖွဈညှဈပေးနမေိသညျ။ ဂါဝနျကပါးလှနျးတော့ နို့သီးခေါငျးလေးကိုပငျစမျးမိနသေညျ။ လကျမနှငျ့အသာပှတျဆှဲလိုကျတော့ ဖွူငယျ့တဈကိုယျလုံး တုနျတကျသှားသညျ။ မငျးသဈအနမျးတှကေို နှုတျခမျးမှတဆငျ့လညျတိုငျကြော့ကြော့လေးဆီသို့ ပို့လိုကျတော့ ဖွူငယျ့နှုတျခမျးဖြားမှအသံလေးတှထှေကျလာသညျ။ “အ အငျး ကြှတျ“ စာဖွငျ့ရေးပွလို့မတတျနိုငျသော မပီမပွငျညညျးသံလေးမြားပငျဖွဈပါသညျ။ ထိုအခိုကျမှာပငျ မီးကပွနျလာသညျ။ လုံးထှေးနသေောနှဈယောကျသား မကြျလုံးမြားပွာဝကော လူခငြျးခှဲလိုကျရသညျ။ ဖွူငယျ့မကြျနှာကို ကွညျ့လိုကျသော ရှကျသှေးဖွငျ့ပနျးရောငျသနျးနကော မငျးသဈစုပျဆှဲထားသော နှုတျခမျးဖူးလေးမြားက သာမနျထကျရဲရဲနီနသေညျ။ ဖွူငယျ မငျးသဈကိုမကြျစောငျးလှလှလေးတဈခကြျထိုးကာ သူမအခနျးထဲပွေးဝငျလိုကျသညျ။ “အောျ စာမေးပှဲနီးနခေါမှ ရငျခုနျစရာတှလောပေးနပေါလား ကိုကွီးရယျ “ မငျးသဈမွငျ့မားက အသကျသုံးဆယျအရှယျ စီးပှားရေးအောငျမွငျနသေော လူငယျလုပျငနျးရှငျတဈယောကျဖွဈသညျ။ ငယျငယျလေးထဲက အဖနှေငျ့အမဆေုံးပါးကာ ဦးလေးဖွဈသူထောကျပံ့မှုဖွငျ့ ကြောငျးနပွေီး ခမြျးသာသောဘဝရောကျ အောငျကွိုးစားခဲ့ရသညျ။ ဦးလေးက နိုငျငံခွားမှာ အလှနျအဆငျပွနေတေော့ သူ့ကိုလိုလေးသေးမရှိ လှမျးထောကျပံ ပါသညျ။ အခုခြိနျမှာ ဦးလေးအကူအညီမလိုတော့။ သူ့အတိုငျးအတာနှငျ့ အမွငျ့ဆုံးမဟုတျတောငျ သူ့တဈယောကျ အတှကျသာမက သူမြားကိုပငျ ထောကျပံ့ကူညီနိုငျသူတဈယောကျဖွဈလာသညျ။ မငျးသဈမွငျ့မားသညျ ငယျစဉျကတညျးက မိဘမဲ့ခဲ့ရသဖွငျ့ မိဘမဲ့ကလေးကြောငျးမြားကို တတျနိုငျသမြှ လှူဒါနျးထောကျပံ့သညျ။ သူ့အိမျတှငျလညျး မိဘမဲ့ကလေးနှဈယောကျကို မှေးစားထားသညျ။ တဈတနျးနှငျ့ နှဈတနျးအရှယျ မောငျနှမနှဈယောကျဖွဈသညျ။ ကလေးမြားကို ထမငျးခကြျအဒေါျကွီး ဒေါျပုနှငျ့ သူ့ယောကျြား ဦးသံခဲတို့က ထိနျးကြောငျးပေးသညျ။ ဖွူငယျအေးခမြျးသညျ မငျးသဈသူငယျခငြျး ဇယြေ ၏ ညီမဖွဈသညျ။ ဆယျတနျးအောငျသောျ မှေးရပျတှငျ ကြောငျးမတကျခငြျ ရနျကုနျမှာပဲတကျခငြျသညျ ဆိုသဖွငျ့ မငျးသဈအိမျမှာနရှေေ့ ကြောငျးတကျနခွေငျးဖွဈသညျ။ သူ့ဘာသာ အဆောငျဖွဈဖွဈ တိုကျခနျးဖွဈဖွဈငှားနနေိုငျသောျလညျး အကိုဖွဈသူက စိတျမခသြဖွငျ့ မငျးသဈကို အကူအညီတောငျးခွငျးဖွဈသညျ။

အသားဖွူဖွူ မကြျလုံးဝိုငျးဝိုငျးလေးနှငျ့ လှလှနျးသညျမဟုတျသောလညျး ခစြျစရာကောငျးသော ဖွူငယျ့ကို မငျးသဈမွငျမွငျခငြျး သဘောကခြဲ့သညျ။ သူငယျခငြျးညီမဖွဈသဖွငျ့ မတောျပါဘူးဟု စိတျထိနျးကာ ညီမတဈယောကျလိုဆကျဆံရငျးအခစြျစိတျတှကေို သိုဝှကျထားခဲ့ရသညျမှာ တဈနှဈနီးပါးပငျ ရှိခဲ့ပွီ ဖွဈသညျ။ ထိုသို့ထိနျးလာသညျ့ကွားမှ ဒီနေ့တော့မငျးသဈစိတျတှခေနတာလှတျသှားခဲ့သညျ။ အိမျပေါျမှာ သူတို့ ၂ယောကျတညျး ရှိနသေဖွငျ့လညျး ပိုမိုရဲတငျးမိခဲ့ခွငျးဖွဈသညျ။ ခါတိုငျးဆို ကြောျဘုနျးနခေနျ့က ရှိနသေညျ။ ကြောျဘုနျးနခေနျ့ခေါျ ကြောျကြောျသညျ မငျးသဈ၏ကြေးဇူးရှငျဦးလေး၏ သားအရငျးဖွဈသညျ။ ကိုးတနျးအရှယျအထိ နိုငျငံခွားတှငျ နလောရငျးက မွနျမာပွညျသို့အလညျလာပွီး ပြောျသှားကာ နိုငျငံခွားမပွနျနိုငျဖွဈသှားခွငျးဖွဈသညျ။ ကြောျကြောျသညျ ဖွူငယျနှငျ့ တက်ကသိုလျအတူတူဖွဈသညျ။ ဖွူငယျ့ထကျတဈနှဈကွီးသညျ။ ဖွူငယျအိမျရောကျလာ တညျးက မသိလိုကျမသိဘာသာပငျနသေဖွငျ့ ဖွူငယျနှငျ့ သိပျမရငျးနှီး။ မာနကွီးသလိုထငျရလသေညျ။ တဈအိမျတညျးနသေူခငြျးမို့ တဈခါတလေ ကတောကျကဆလေးတှဖွေဈတတျသောျလညျး အိမျရှငျတှပေဲဟု သဘောပိုကျခါ ဖွူနှယျကပငျ ရှောငျနလေိုကျသညျ။ ကြောငျးခငြျးအတူတူပငျဖွဈသောျလညျး ဖွူငယျက ကြောငျးကား စီးပွီး သူက ကိုယျပိုငျကားနှငျ့တကျသညျ။ ဖွူငယျ့ကို တဈခါမှ လိုကျဖို့မခေါျဖူးသလို ဖွူငယျကလညျး လိုကျမစီးလိုပါ။ ဖွူငယျသဘောကသြညျက မငျးသဈကိုပငျဖွဈသညျ။ မငျးသဈက အရပျရှညျရှညျ ထောငျထောငျမောငျးမောငျးနှငျ့ ရငျအုပျထှားထှား ယောကြာျးပီသသော ခန်ဒာကိုယျပိုငျရှငျဖွဈသညျ။ အသားအရညျက မဖွူလှနျးမညိုလှနျးပဲအနတေောျ ကွညျ့ကောငျးသညျ။ ဖွူငယျအနှဈသကျဆုံးက မငျးသဈ၏ စူးရှတောကျပသော မကြျဝနျးတဈစုံကိုဖွဈသညျ။ ထိုမကြျဝနျးမြားနှငျ့ အကွညျ့ခံလိုကျရလြှငျ ဖွူငယျတဈကိုယျလုံးဖောကျထှငျးသှားသလို ခံစားရသညျ။ မငျးသဈ၏ အကွညျ့စူးစူူးနှငျ့ကွုံလိုကျတိုငျးဖွူငယျမခံနိုငျဘဲ မကြျလှှာခရြသညျသာဖွဈသညျ။ ထိုအကွညျ့ကို ဖွူငယျက မှောျဆရာ အကွညျ့ဟု ကိုယျ့ဘာသာတိတျတိတျလေးနာမညျပေးထားသညျ။ ညှို့ယူဖမျးစားနိုငျလှနျးသော မှောျဆရာ၏ နှုတျမှ ခစြျစကားကို ဖွူငယျစောငျ့စားခဲ့ရသညျမှာ ကာလအတောျကွာပွီဖွဈသောျလညျး ဒီနေ့လိုအဖွဈမြိုးကိုတော့ တဈသကျနှငျ့တဈကိုယျ မမြှောျလငျ့ဖူးပါ……….  ဖွူငယျတို့ နှဈဝကျစာမေးပှဲမနကျဖွနျဆို ပွီးပွီ။ ဒီကွားထဲမှာ မငျးသဈကလညျး အလုပျတှပေဲ အရမျးရှုပျနလေို့လား၊ မီးပကြျတဲ့ညက ကိစ်စကိုမကြျနှာပူသညျလားမသိ မနကျဆိုအစောကွီးထှကျသှားခါ ညဆိုလညျး အတောျညဉျ့နကျမှပွနျပွနျလာသညျ။ ဖွူငယျတဈယောကျလညျး ဖွဈခဲ့သညျ့ကိစ်စကိုမကွာခဏတှေးမိတိုငျး ရငျခုနျမိ ပမေဲ့ စာလညျးကွညျ့ရသေးသညျမို့တတျနိုငျသလောကျခေါငျးထဲကမေ့ထားဖွဈသညျ။

တှေးမိတဲ့အခါတိုငျးလညျး အတှေးတှကေ အမြိုးမြိုးပွောငျးနသေညျ။ တဈအိမျတညျးရငျးရငျးနှီးနှီးနခေဲ့ပမေဲ့ တဈခါမှအခှငျ့ရေးမယူဖူးသူ မငျးသဈက တကယျတမျးကတြော့လညျး လကျရဲဇကျရဲနိုငျလှနျးလှသညျ။ နောကျပိုငျးကတြော့လညျး ဘာမှမဖွဈသလို နကော ဖွူငယျ့ကို စကားတဈခှနျးတလတေောငျလာမပွော။ ပွနျတှေးကွညျ့တော့လညျးစကားလာပွောရငျ ဖွူငယျ ရှကျလှနျးလို့မကြျနှာဘယျမှာထားရမှနျးတောငျသိမညျမဟုတျပါ။ မငျးသဈအတှကျဘယျလိုနလေဲမသိပမေဲ့ ရညျးစားမထားဖူးသော အပြိုရိုငျးလေး ဖွူငယျ့အတှကျ မငျးသဈပေးသှားသောအတှေ့အကွုံက အကွီးကွီးဖွဈနသေညျ။ ထို့ကွောငျ့ ဖွူငယျတိတျတခိုးစှဲလမျးနရေသူ မငျးသဈကို စိတျဆိုးရမညျလား ရှကျရမညျလား ဝခှေဲရခကျစှာဖွငျ့ ဒီတဈညလညျးအတှေးနှံထဲနှဈမြောရငျးဖွူငယျအိပျပြောျရပွနျသညျ။ “ဖွူလေး…..“ “အောျ….ကိုကွီး“ “ဒီနေ့စာမေးပှဲတှေ အကုနျပွီးပွီဆို…. အစောကွီးပွနျလာတာ ဖွနေိုငျရဲ့လား…သူငယျခငြျးတှနေဲ့လြှောကျမလညျကွ ဘူးလား…“ “ဟုတျ..ဖွနေိုငျပါတယျ…. ညကမြှ ရှိုးပှဲသှားကွညျ့မလို့ ဥမ်မာတို့ကိုလာခေါျခိုငျးထားတယျ…“ “အောျ… ကြောျကြောျလညျးအဲရှိုးပှဲသှားမယျပွောတယျ…. ညနကျမှာပေါ့…..“ ဖွူငယျ ဘာဆကျပွောရမှနျးမသိတော့ ဒနျးလေးပေါျထိုငျနရေငျး ခေါငျးကိုငုံထားလိုကျသညျ။ မငျးသဈက မတျတပျရပျရငျး ဖွူငယျ့ကို စိုကျကွညျ့နသေညျ။ သူ့အကွညျ့တှကေိုဖွူငယျ ရငျမဆိုငျခငြျတော့။ တဈပတျလောကျအခေါျအပွောမလုပျဘဲ စာမေးပှဲပွီးလို့ အိမျပွနျခါနီးမှ စကားတှလောပွောနသေော သူ့ကို စိတျနာသလိုလိုဖွဈနမေိသညျ။ “ဖွူလေး……. ကိုယျလေ……“ “ဟို……… တနေ့ညက ကိစ်စလေ ကိုယျအနူးညှတျတောငျးပနျပါတယျကှာ……… ကိုယျစိတျမထိနျးနိုငျဖွဈသှားလို့ပါ…………….“ စကားကိုတဈလုံးခငြျးပွောနသေော မငျးသဈကို ဖွူငယျ အကွညျ့စူးစူးဖွငျ့ မော့ကွညျ့လိုကျရငျး….. “ဘာကို စိတျမထိနျးနိုငျတာလဲဟငျ…….. ကိုကွီးဘာလို့အဲလိုလုပျတာလဲ……“ “ဟိုလေ… ဟငျးး…မီးပကြျသှားပွီးတော့လေ ဟို.. ကိုယျလညျးမသိတော့ဘူးကှာ………. ဖွူလေးက ကိုယျ့ရငျခှငျထဲ ရောကျနပွေီး ကိုယျမထိနျးနိုငျလိုကျတာ… ပွီးတော့ ကိုယျဖွူလေးကိုလေ………..“ “ဟားး..ကိုမငျးသဈက ဒီရောကျနတောကိုးး ကနြောျကလိုကျရှာနတော…….ဟဲဟဲ ကနြောျပိုကျဆံပွတျသှားလို့ နဲနဲလောကျပေးပါအုံး“ “အောျ အေး ညီလေး… အပေါျတဈခါတညျးလိုကျခဲ့လေ အကို့ပိုကျဆံအိတျကအပေါျမှာ… “ ဖွူငယျတောျတောျစိတျပကြျသှားသညျ။ ကောငျးခနျးရောကျမှ မသာလေးကြောျကြောျက ဝငျနှောကျယှကျပွနျပီ။ ပုခုံးဖကျပွီးထှကျသှားသောညီအကိုနှဈယောကျကြောပွငျအား ဖွူငယျမကြျစောငျးကွီးကွီးထိုးပဈလိုကျသညျ။

ဖွူငယျအခုဆို မောျလမွိုငျပွနျရောကျနပွေီ။ တနေ့တနေ့အိမျမှာနရေငျး မငျးသဈအကွောငျးတှပေဲစဉျးစားနမေိသညျ။ ရနျကုနျကပွနျတဲ့နေ့က သူမကိုလိုကျပို့တာ၊ မကြျနှာငယျလေးနဲ့ ကိုယျဖုနျးဆကျလိုကျမယျနောျ မွနျမွနျပွနျလာခဲ့နောျ ဆိုပွီး မှာတမျးခြှခေဲ့တာတှတှေေးရငျး သူ့အပေါျစိတျဆိုးမိတာတှဘေယျရောကျသှားမှနျးတောငျမသိတော့ပါ။ ဖွူငယျပွနျရောကျပွီး တဈပတျလောကျအကွာမှာပငျ မငျးသဈက သူမအားဖုနျးထဲမှ ဖှငျ့ပွောခဲ့ပွီး ခစြျသူတှဖွေဈခဲ့ကွသညျ။ လှမျးလှနျးလှပွီ ဖွဈသော မငျးသဈ၏မကြျနှာကို မွငျရဖို့ ကြောငျးပွနျမဖှငျ့ခငျ တဈလလောကျအလိုတညျးက ရနျကုနျပွနျရနျ အိမျကိုအကွောငျးအမြိုးမြိုးပွထားပွီ ဖွဈသညျ။ ဖွူငယျ ရနျကုနျကိုမောကွီးပနျးကွီးပွနျရောကျလာတော့ မငျးသဈက အိမျမှာမရှိ။ အလုပျသှားခြိနျမို့ မရှိလောကျပါဘူးဟုကွိုမြှောျလငျ့ထားပမေဲ့ တကယျတမျးမတှေ့ရတော့လညျး ရငျထဲ မောသလိုလိုဖွဈသှားသညျ။ ခရီးလညျး ပနျးတာကွောငျ့ ရေ၀၀ခြိုးပွီး ခုတငျပေါျခနလှဲရငျး အိပျပြောျသှားသညျ။ အိပျရာကနိုးလာပွီး အခနျးပွငျထှကျကွညျ့တော့ မငျးသဈက အိမျရှေ့ခနျးဆိုဖာပေါျမှာထိုငျနသေညျ။ သူမကိုတှေ့တော့ ပွုံးစစဖွငျ့ “ဖွူလေး နိုးပွီလား……. လာထိုငျပါအုံး“ ဖွူငယျ မငျးသဈနှငျ့မကြျနှာခငြျးဆိုငျဆိုဖာမှာဝငျထိုငျလိုကျသညျ။ “ကိုယျဖွူလေးကိုအရမျးလှမျးနတော.. အလုပျတှတေောငျ ဒီနေ့ နေ့တဈပိုငျးနဲ့ဖွတျထားပွီး ပွနျလာခဲ့တာ.. လာမကွိုဖွဈတာ ခှငျ့လှှတျပါဖွူရယျ နောျ“ “အငျးပါ ကိုကွီးအလုပျမြားတာ ဖွူငယျသိပါတယျ….. ထမငျးစားပွီးပွီလားမစားရသေးရငျ ဖွူငယျ သှားပွငျပေးမယျ“ ပွောပွောဆိုဆိုဖွငျ့ထရပျမညျပွုသော ဖွူငယျ့ကို မငျးသဈလကျလှမျးဆှဲပွီးသူ့နားမှာထိုငျခိုငျးလိုကျသညျ။ “ နပေါအုံး ဖွူလေးရယျ“ အနီးကပျကွညျ့လိုကျတော့စးူး၇ှတောကျပနသေော မငျးသဈ၏မကြျဝနျးညိုမြားက အရောငျတလကျလကျတောကျပ ျနသေလို ထငျရသညျ။ ဖွူငယျ့ ရငျတှအေရမျးခုနျလာသညျ။ မငျးသဈ၏အကွညျ့စူးစူးကိုမခံနိုငျသော ဖွူငယျ မကြျလှှာလေးခထြားလိုကျရငျး… “ဘာ ဘာပွောမှာလဲ ပွောလေ….“ ဖွူငယျအသံတှကေ တုနျရီလှနျးနသေညျမှာသိသာလှပါသညျ။ “ကိုယျဖုနျးထဲမှာပွောခဲ့တဲ့စကားက မလေးနကျမှာစိုးလို့ ထပျပွောမလို့ ….ကိုယျဖွူလေးကိုခစြျတယျ…..အရမျးခစြျတယျ… “ ခစြျသူတှဖွေဈပွီးသားဆိုပမေဲ့ ခုလိုမကြျနှာခငြျးဆိုငျကွညျ့ပွောနတေော့လညျး ဖွူငယျရှကျသှေးဖွာပွီး ခေါငျးလေးငုံ့ထားမိသညျ။ မငျးသဈတဈယောကျ ဖွူငယျရှကျနပေုံလေးကိုကွညျ့ရငျး အသဲယားလာကာ လကျမောငျးလုံးလုံးလေးတှကေိုလှမျးဖကျလိုကျရငျး ကိုယျလုံးလေးကို ရငျခှငျထဲဆှဲသှငျးရငျး ခေါျလိုကျသညျ။ “ဖွူလေး….“ သူ့ရငျခှငျထဲကနေ မကြျလုံးဝိုငျးလေးနှငျ့မော့ကွညျ့လာသောဖွူငယျ့မကြျနှာလေးကို မငျးသဈငုံ့ကွညျ့လိုကျသညျ။

မကြျလုံးနကျနကျတောကျတောကျလေးတှေ၊ နှာခေါငျးလုံးလုံး ပါးဖောငျးဖောငျးလေးနှငျ့ ဖွူငယျသညျ ကလေးလေး တဈယောကျလိုအပွဈကငျးစှာ ခစြျဖို့ကောငျးနသေညျ။ ပနျးနုရောငျနှုတျခမျးဖူးလေးကိုကွညျ့မိတော့ မငျးသဈရငျထဲ့ ဗလောငျဆူလာသညျ။ ဖွူငယျမကြျနှာလေးကိုလကျတဈဖကျဖွငျ့ဆှဲမကာ နှုတျခမျးဖူးဖူးလေးကို စုပျနမျးလိုကျသညျ။ ဒီနှုတျခမျးလေးတှကေ မငျးသဈစိတျအာရုံထဲ၊ အိပျမကျတှထေဲမှာစိုးမိုးခဲ့တာကွာပွီ။ ဖွူငယျ့ နှုတျခမျးလေးတှကေ ပနျးရောငျနှငျးဆီပနျးဖူးလေးလို ဖူးငုံငုံလေးတှေ..။ ထိုနှုတျခမျးလေးမြား ကိုခပျဟဟလေး ဖှငျ့လိုကျပါက အသဲပုံလေးနှငျ့တူသညျဟု မငျးသဈစဉျးစားဖူးသညျ။ ဘယျလောကျ ကွာကွာနမျးကွောရှညျနမေိလဲတောငျ မသိတော့။ မှေးစငျးနသေောဖွူငယျမကြျလုံးလေးတှပှေငျ့လာပွီး မငျးသဈရငျအုပျကွီးကို လကျဖွငျ့တှနျးဖယျကာ “တောျလောကျပွီ ကိုကွီးရယျ တောျပါတော့နောျ တခွားသူတှတှေေ့ကုနျလိမျ့မယျ“ မငျးသဈဖွူငယျ့ကိုအသာလှှတျပေးလိုကျရငျး ခေါငျးညိမျ့ပွလိုကျသညျ။ ဒီနေ့မှစတောျရသော ခစြျသူနှငျ့ ဒီထကျခရီးရောကျဖို့လညျးသူမစဉျးစားထားပါ။ ဖွူငယျစိတျဆိုးမှာသူကွောကျသညျ။ မီးပကြျသောညက သူလကျသရမျးမိသညျကို ဖွူငယျစိတျဆိုးသှားပွီ အထငျနှငျ့ သူတောျတောျနောငျတရခဲ့သညျ။ ဖွူငယျကသာသူ့ကို မလိုလားဘဲ သူမအကိုထံ တိုငျလားတောလားလုပျရငျ မငျးသဈတဈသကျလုံးထိနျးသိမျးလာသော ဂုဏျသိက်ခာရစေုနျမြောမညျဖွဈကွောငျးလညျး စဉျးစားမိသညျ။ မထငျမှတျပဲ ဖွူငယျကလညျး သူ့အပေါျစိတျဝငျစားသညျ့အရိပျအယောငျမြားတှေ့လာသောကွောငျ့သာ သူအရဲစှနျ့ပွီး ဖှငျ့ပွောမိခငြျးဖွဈသညျ။ ရှေ့လြှောကျလညျး ဖွူငယျအခှငျ့အရေးပေးသလောကျသာ ရှေ့ဆကျဖို့သူဆုံးဖွတျထားပွီးဖွဈသညျ။ ခစြျသူတှဖွေဈကာစရကျမြားမှာ အိမျကလူတှမေရိပျမိအောငျလညျး ဖုံးဖုံးဖိဖိ နရေသညျ။ အိမျသားမြားကလညျး တဈယောကျမဟုတျ တဈယောကျရှိနကွေသဖွငျ့ အိမျမှာဆို လှတျလှတျလပျလပျမရှိ။ အပွငျမှာသာ ခြိနျးတှေ့ကွရသညျ။ မငျးသဈမှာ ဆယျကြောျသကျအတှဲမြားလို ဘုရားသှားလိုကျ ရုပျရှငျကွညျ့လိုကျ မုနျ့ဆိုငျထိုငျလိုကျဖွငျ့ မိမိနှငျ့ အသကျ ဆယျနှဈလောကျကှာသောခစြျသူလေးအလိုကြ ဖွညျ့ဆညျးရသညျ။

တဈနေ့တော့ private ခနျးယူလို့ရသော စားသောကျဆိုငျလေးတဈခုမှာ ထိုငျကွသညျ။ “ ဖွူလေး.. ဘီယာသောကျမလား“ ဖွူငယျ နှာခေါငျးလေးရှုံ့ရငျး .. “ဟငျ့အငျး မသောကျခငြျပါဘူး….“ “သောကျကွညျ့ပါ ဖွူလေးရဲ့…အရသာမဆိုးပါဘူး“ မငျးသဈအတငျးတိုကျတှနျးသဖွငျ့ ဖွူငယျဘီယာ စမျးသောကျကွညျ့လိုကျသညျ။ မသောကျဖူးသူမို့ တဈခှကျ နှဈခှကျလောကျသောကျပွီး ဖွူငယျ ရီဝေဝေဖွဈနသေညျ။ မငျးသဈက ဖွူငယျ့ကိုဖကျရငျး နှုတျခမျးလေးတှကေို စုပျနမျးတော့ ဖွူငယျမငွငျးဆနျဘဲပွနျလညျနမျးသညျ။ “ခစြျတယျ ဖွူလေးရယျ အရမျးခစြျတာပဲ“ ဖွူငယျ့ နှုတျခမျးမြားမှတဆငျ့ လညျတိုငျဖွူဖွူလေးအထိ အနမျးတှခွှေဆေငျးလိုကျသညျ။ လှတျနသေောလကျတဈဖကျက ဖွူငယျ ရငျသားမြားကို ဖှဖှလေး ဆုပျနယျပေးလိုကျသညျ။ ညညျးသံတိုးတိုးလေးမှ အပ ဖွူငယျ့ထံမှ ငွငျးဆနျသံထှကျမလာသဖွငျ့ ဆိုဖာအရှညျပေါျဖွူငယျ့ကို တှနျးလှဲလိုကျသညျ။ ဖွူငယျ ဝတျထားသော တီရှပျ အကြီ ပှပှလေးကို လှနျတငျလိုကျတော့ ဘရာစီယာ ပနျးရောငျလေးနှငျ့ ရငျသားဖွူဝငျးဝငျးလေးမြားက မငျးသဈအကွညျ့တှကေိုဖမျးစားထားသညျ။ ဘရာစီယာကိုလှနျတငျလိုကျပွီး မကွီးလှနျးမသေးလှနျးသော ဖွူငယျ့ရငျသားဖွူဖွူအိအိလေးက ို မငျးသဈနှုတျခမျးတှနှေငျ့ ထိတှေ့ပွီးစုပျနမျးလိုကျသညျ။ လကျတဈဖကျကလညျး ဂငြျးစကပျအတိုလေးအောကျမှ လြှိုဝငျကာ အုပျကိုငျ ဖွဈညှဈနတေော့ ဖွူငယျထံမှညညျးသံခပျကယြျကယြျလေးထှကျလာပွီး ရငျဘတျလေးကော့တကျလာသညျ။ ပနျတီအောကျကိုလကျသှငျးပွီး အပြိုစငျအပေါကျလေးကို လကျနှငျ့စုနျဆနျပှတျသပျပေးလိုကျတော့ ဖွူငယျ့အသကျရှုသံတှမွေနျဆနျကယြျလောငျလာသညျ။ အဝလေးကိုစမျးပွီး လကျခလယျကို အသာသှငျးကွညျ့လိုကျတော့ တောျတောျလေးကွပျညပျနသေောျလညျး လကျတဈစဈလောကျဝငျသှားသညျ။ ထိုလကျကိုပဲအသာထုတျလိုကျသှငျးလိုကျလုပျပါမြားတော့ အရညျကွညျလေးတှအေနညျးငယျ စိုစှတျလာပွီး သှငျးရပိုလှယျလာသညျ။ ရငျခုနျစိတျလှုပျရှားမှုကွောငျ့ လှုပျခါနသေောဖွူငယျ့ရငျသားမြားကို လကျဖွငျ့ ဖွဈညှဈကာ ဘယျညာပွောငျးစို့ရငျး အောကျက လကျခလယျကိုအဆုံးထိထိုးသှငျးလိုကျသညျ။ ကွပျသိပျနသေောျလညျး အပြိုးအမွှေးပါးကိုမစမျးမိပါ။ လကျလှမျးမမှီတာကွောငျ့လား နဂိုထဲကမရှိတော့တာလားတော့မသိ။ သို့သောျအပြိုစဈစဈဖွဈသော ဖွူငယျ့ အနအေထိုငျကို မငျးသဈယုံပါသညျ။

လကျအသှငျးအထုတျပိုမိုမွနျဆနျလာသညျနှငျ့အမြှ ဖွူငယျကိုယျလုံးလေးမှာလညျး ယိမျးထိုးလှုပျရှားရငျး မငျးသဈ၏ ခေါငျးကို လကျမြားဖွငျ့ ဆုပျကိုငျဖကျတှယျထားသညျ။ “အ အား ကိုကို…….ဟငျးးး” ညညျးသံရှညျလေးနှငျ့အတူ မငျးသဈလကျတှကေို ကိုငျခါဖယျရှားနသေောဖွူငယျ့ကို ညငျသာစှာလှမျးမေးလိုကျသညျ။ ”ဖွူလေး..ပွီးသှားပွီလား……”ကြောျဘုနျးနခေနျ့တဈယောကျ လူကသာကနျတငျးမှာထိုငျနပေမေဲ့ စိတျတှကေ ဟိုဟိုဒီဒီပြံ့လှငျ့နသေညျ။ မထငျမှတျဘဲ ညက မွငျခဲ့ရသောမွငျကှငျးကို သူ့အာရုံထဲက ဖြောကျဖို့မလှယျပေ။ ညက သူ့သူငယျခငြျးအိမျမှာ ပါတီရှိလို့ အိမျပွနျအိပျမညျမဟုတျကွောငျး ကိုမငျးသဈကို ပွောပွီးထှကျလာခဲ့သညျ။ သို့သောျ ပါတီမှာ ဘောျဒါအခြို့နှငျ့ ညိပွီး အာရုံနောကျလာသဖွငျ့ အိမျကိုပဲပွနျလာခဲ့သညျ။ သူအိမျပေါျတကျလာတော့ အပေါျထပျတဈခုလုံးက မှောငျမဲနသေညျ။ သူ့အခနျးရှေ့အရောကျမှာ မငျးသဈအခနျးဘကျက မိနျးကလေးတဈယောကျအသံကွားသဖွငျ့ သှားကွညျ့လိုကျတော့ မငျးသဈအခနျးတံခါးက ပိတျမထား။ စေ့ရုံသာစေ့ထားသောကွောငျ့ အနညျးငယျတှနျးကွညျ့လိုကျတော့ အခနျးထဲမှာ ထငျမှတျမထားသောမွငျကှငျးကို မွငျလိုကျရသညျ။ ညမီးအိမျ ဝါဝါအောကျမှာ အဝတျကငျးမဲ့နသေောဖွူငယျနှငျ့ သူမပေါငျကွားထဲခေါငျးရောကျနသေောမငျးသဈ..။ အနီရောငျအိပျယာခငျးပေါျမှာ ဖွူငယျ့ကိုယျလုံးလေးက ဖွူဖှေးဝငျးမှတျနသေညျ။ ခေါငျးအုံးမြားထပျကာ ကြောျမှီထားပွီး ပေါငျတံဖွူနှဈခြောငျးကို ခှဲကာထောငျထားသညျ။ ရငျသားအိအိထှားထှားမြားက မောပနျးမှုကွောငျ့လား စိတျလှုပျရှားမှုကွောငျ့လားမသိ လှိုကျဖိုလှုပျရှားနသေညျကို အတိုငျးသားတှေ့နရေသညျ။ ကုတငျခေါငျးရငျးကိုလကျမြားနှငျ့နောကျပွနျဆုပျကိုငျရငျး ညညျးတှားနသေောဖွူငယျ့မကြျနှာလေးမှာ မငျးသဈ၏ ဘာဂြာကို အစှမျးကုနျခံယူနကွေောငျးသိသာလှသညျ။ “အား..အားး အဲနရောလေးကိုလကြျပေး ကိုကို ကောငျးတယျ…အငျး….ဟငျ့” စိတျလှုပျရှားစရာမွငျကှငျးနှငျ့ အသံမြားကိုကွားနရေသော ကြောျဘုနျးနခေနျ့တဈယောကျ ရဆောသလိုလိုဖွဈလာပွီး ဂလုခနဲ တံတှေးမြိုခမြိသညျ။ အရကျလညျးသောကျလာခဲ့သဖွငျ့ ရငျတှပေါပိုပူတကျလာသညျ။ အောကျကပစ်စညျးကလညျး နိုးထလာပွီး ခေါငျးထောငျကွညျ့ခငြျနသေညျ။ “အ..ကိုကို…ဖွူပီးတော့မယျ အားး ဟားးး ကြှတျ……အူးးးး” ကွညျ့နရေငျးပငျ ဖွူငယျတဈယောကျ ကော့တကျနသေောသူမရငျသားမြားကိုလကျဖွငျ့ဆုပျနယျရငျး ခံစားမှု အထှတျအထိပျသို့ ရောကျသှားပုံရသညျ။ မငျးသဈလညျး ကုနျးထလာပွီး တံခါးဘကျမကြျနှာလှညျ့လိုကျသောကွောငျ့ ကြောျဘုနျးနခေနျ့ ရုတျတရကျ နံရံဘကျကိုရှှေ့ပွီးပုနျးလိုကျရသညျ။ လငျးနသေောအခနျးထဲမှ မှောငျနသေောအပွငျဘကျကို လှမျးမမွငျနိုငျလောကျပါ။

သို့သောျသူဆကျမကွညျ့တော့ဘဲ ခွကေိုဖှနငျးပွီးသူ့အခနျးထဲ ဝငျလိုကျသညျ။ ဟူး……ဖွူငယျ……..တောျတောျမလှယျတဲ့ဟာမလေးပဲ။ ဖွူငယျက ကြောငျးမှာအနအေေးပွီး အိမျမှာလညျးကလေးလိုပဲနကော အိမျက ကလေးတှနှေငျ့ဆော့လိုကျ ကစားလိုကျ ဆိုတော့ သူသသေခြောခြာတောငျ သတိထားမကွညျ့ဖူးပါ။ အခုတော့ ဖွူငယျ့အတှငျးပစ်စညျးအစုံအလငျ နီးပါးသူတှေ့လိုကျရသညျ။ ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကရုပျဖွောငျ့ပွီး ပိုကျဆံရှိသောသူဌေးသားတဈယောကျမို့ ဆောျအလနျးလေးတှကေ လာလာကပျကွသညျ။ သူကလညျး ထိုအထဲကမှ စိတျကွိုကျရှေးပွီး တှဲသညျ။ ဖိုမဆကျဆံရေးကို လူပြိုပေါကျအရှယျ နိုငျငံခွားမှာတညျးက အစှမျးအစရှိခဲ့ပွီး အခု အသကျနှဈဆယျကြောျတှငျ တောျတောျလေး ကြှမျးကငြျနပွေီဖွဈသညျ။ ဘယျမိနျးကလေးကို ဘယျလိုခဉြျးကပျရမညျ၊ ဘယျလိုသိမျးသှငျးရမညျ၊ ဘယျလိုသဘောကအြောငျလုပျပွီး ဖွုတျရမညျဆိုတာမြိုးတှသေူကမြျးကြနေပွေီ။ ကိုယျတိုငျကွုံခဲ့တာတှရေော ဗီဒီယိုတှေ စာတှဘေယျလိုပဲရိုးနပွေီဖွဈသောျလညျး သူမြားခစြျတငျးနှောတာကို အပွငျမှာဒီလိုတှေ့ဖူးတာတော့ ပထမဆုံးအကွိမျဖွဈသညျ။ ဒါကွောငျ့ပဲလားတော့မသိ အခုအကြောငျးကိုရောကျပွီး ကနျတငျးမှာထိုငျနသေညျ့အခြိနျ အထိ စိတျက ဖွူငယျ့မကြျနှာကိုပဲပွေးပွေးမွငျနသေညျ။ ဖွူငယျသညျတဈခြိနျမှာသူ့ခယျမ တောငျဖွဈလာနိုငျသညျဟု သူတှေးရငျးပွုံးမိသညျ။ ဖွူငယျတို့ကြောငျးစာမေးပှဲမဖွရေခငျ တဈလလောကျအလိုမှာ ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကလပျမှာရနျဖွဈရငျး ခေါငျးကိုအရိုကျခံရကာ ဆေးရုံရောကျသညျ။ ဒဏျရာမကွီးသောျလညျးဆေးရုံမှာ နှဈပတျလောကျတကျရတော့ မငျးသဈက တောျတောျလေးစိုးရိမျနသေညျ။ ဖွူငယျလညျးမနသောတော့ပဲ လိုအပျတာတှလေိုကျလုပျပေးရသညျ။ မငျးသဈက ညဘကျစောငျ့အိပျပေးပွီး ဖွူငယျက ကြောျကြောျ့အတှကျနေ့တိုငျးခကြျပွုတျပွီး ဆေးရုံကိုပို့ပေးသညျ။ ကြောငျးစာတှလေညျးမလှတျအောငျ ကောျပီတှကေူးပေးသညျ။ သူက နဂိုတညျးက စာမကွိုးစားသောျလညျး ဖွူငယျ့စတေနာကိုအသိအမှတျပွုရပါသညျ။ ဖွူငယျသညျ တကယျတမျးရငျးနှီးလာတော့မှ တောျတောျခငျဖို့ကောငျးသောသူငယျခငြျးတဈယောကျဖွဈကွောငျး ကြောျဘုနျးနခေနျ့သိလာရလသေညျ။ ဒေါကျ…ဒေါကျ တံခါးခေါကျသံကွားသဖွငျ့ဖွူငယျသှားဖှငျ့လိုကျတော့ မငျးသဈက အခနျးထဲဝငျလာသညျ။

“ကိုကို ဘာလာလုပျတာတုနျး ဖွူအခုပဲအိပျတော့မလို့” မငျးသဈကစပျဖွဲဖွဲဖွငျ့……… “ဖွူလေးကိုလှမျးလို့ ဟီးဟီး” ဖွုငယျက မငျးသဈကိုမကြျစောငျးလေးထိုးလိုကျရငျး “နေ့တိုငျးတှေ့နရေတာပဲလှမျးတယျရှိသေးလား ” “ဒီနှုတျခမျးလေးကိုလှမျးတာလေ” ပွောပွောဆိုဆိုဖွငျ့ မငျးသဈက ညအိပျဂါဝနျလကျပွတျလေးနှငျ့ရပျနသေောဖွူငယျကို ဆှဲဖကျနမျးရှုံ့လိုကျသညျ။ ဖွူငယျကလညျးမဆိုငျးမတှပငျ အနမျးကွမျးကွမျးမြားဖွငျ့ ပွနျလညျတုံ့ပွနျသောကွောငျ့ နှဈဦးသား အခစြျဆိပျတှေ တရိပျရိပျတကျရငျး ကုတငျပေါျလုံးကာထှေးကာဖွငျ့ရောကျသှားလသေညျ။ ဖွူငယျဝတျထားသောပိုးသားဂါဝနျပြော့ပြော့လေးကို မငျးသဈဆှဲခြှတျလိုကျသညျ။ ဘာမှခံမဝတျထားသဖွငျ့ ဖွူငယျ့ တဈကိုယျလုံး မိမှေးတိုငျးဖမှေးတိုငျးပငျ။ မို့မောကျနသေောရငျသားမြားပေါျတှငျ နို့သီးလေးမြားက စိတျတကျကွှလာမှုကွောငျ့ ကော့ထောငျနကွေသညျ။ မငျးသဈက လကျမြားနှငျ့ပငျ့ကာဆုပျကိုငျလိုကျပွီး နို့သီးလေးမြားကို ငုံကာစုပျလိုကျသညျ။ “အား..အငျးးအငျးး ရှီးး” ဖွူငယျ့လကျမြားကမငျးသဈခေါငျးမှဆံပငျမြားကိုထိုးဖှနပွေီး ပေါငျတံတှကေလညျးအလိုအလြောကျကားလာသညျ။ မငျးသဈက ရငျသားမြားလကျနှငျ့ဆုပျနယျရငျး နှုတျခမျးမှ အနမျးမြားကို ဝမျးဗိုကျဖွူဖွူလေးပေါျခွှခေလြိုကျသညျ။ ထိုမှတဆငျ့ မငျးသဈ၏ လြှာက တောအုပျခပျကြဲကြဲလေးကိုဖွတျကြောျရငျး ရညျရှယျရာ အသားနုနုလေးမြားဆီသို့ အရောကျသှားနသေညျ။ အရညျကွညျလေးမြားစိမျ့ထှကျရာ အသားလှှာနှဈခုကို လကျနှငျ့အသာဖွဲလိုကျပွီး လြှာနှငျ့ထိုးဆှကစားလိုကျတော့ ဖွူငယျ့လကျမြားက သူ့ခေါငျးကိုမလှတျတမျးဆုပျကိုငျလာသညျ။ လြှာဖြားလေးနှငျ့ထိုးကာ ထိုးကာ အတှငျးပိုငျသို့ပိုမိုဝငျရောကျရနျ ကွိုးစားမိသညျ။ “အငျ့ အငျ့ ကိုကို အာ….အားးးး” ဖွူငယျကုနျးရုနျးထလာပွီး မငျးသဈခေါငျးကိုလကျဖွငျ့ဆှဲမကာ နှုတျခမျးတှကေိုစုပျနမျးလိုကျသညျ။ “ဖွူလေး ပွီးသှားပွီလား” “အငျးး”… ဖွူငယျ့လသေံက တုံ့ဆိုငျးဆိုငျး…. “တကယျပွီးတာရောဟုတျရဲ့လား မွနျလိုကျတာ” ဖွုငယျက ခေါငျးငုံ့ရငျး…“အငျးဆို” “ဒါဆိုကိုကို့ကို တဈလှညျ့လုပျပေးနောျ” မငျးသဈ ကုတငျပေါျမှဆငျးကာ မတျတပျရပျလိုကျသညျ။ ဖွူငယျက အလိုကျတသိပငျ ကုတငျပေါျမှာလိုကျဆငျးကာ သူ့ရှေ့မှာ ဒူးထောကျထိုငျလိုကျသညျ။ ထောငျမတျနသေော သူ့ပစ်စညျးက ဖွူငယျ့ရှေ့မှာ တရမျးရမျးဖွဈနသေညျ။ ဖွူငယျက လကျဖွငျ့ ဆုပျကိုငျလိုကျပွီး ရခေဲမုနျ့စားသလို သူမ၏လြှာဖွငျ့ ထိပျဖြားကို အသာလှညျ့ပတျလကြျလိုကျပွီးမှ နှုတျခမျးလေးကိုဟကာ ငုံလိုကျတော့ မငျးသဈတဈယောကျ ရပေူစမျးမှာ စိမျလိုကျရသလို နှေးထှေးသှားသညျ။ လကျတဈဖကျကလညျး တှဲကနြသေော ဥနှဈလုံးကို အသာဖှဖှ ဆုပျနယျရငျးကစားပေးသညျ။ ခစြျသူသကျတမျးတဈနှဈပွညျ့ခါနီးပီမို့ ဖွူငယျ့ BJ အစှမျးတှလေညျး တဖွညျးဖွညျး တိုးတကျလာကာ မငျးသဈ၏အကွိုကျကိုသိနပွေီ ဖွဈသညျ။ ဖွူငယျ ပါးစပျကိုလစေုပျစကျတဈခုလို လေးငါးခါလောကျ အားနှငျ့စုပျခလြိုကျသညျ။

အာခေါငျသို့ထိတိုငျအောငျ ပါးစပျနောကျပိုငျးသို့ တှနျးပို့သညျ။မငျးသဈတဈယောကျ အီးခနဲ ရှီးခနဲ ဖွဈကာ ဖွူငယျ့ခေါငျးကိုလကျနှဈဖကျဖွငျ့ ထိနျးကိုငျရငျး ရှေ့တိုးနောကျဆုတျ လုပျပေးလိုကျသညျ။ အခြိနျခဏလေးအတှငျး မငျးသဈပွီးခငြျသလိုလိုပငျဖွဈနပွေီ။ နောကျထပျ သုံးလေးခကြျလောကျ စုပျပွီးသောအခါ ဥနှဈလုံးကြုံ့တကျသှားပွီး ထှကျလာသောအရညျတှကေ ဖွူငယျ့ပါးစပျတဈခုလုံး ပွညျ့သှားတော့သညျ။ ဖွူငယျ့သူငယျခငြျးအပေါငျးအသငျးတှကေ သူတို့စုံတှဲကိုအလှနျအားကကြွသညျ။ မငျးသဈက ဖွူငယျ့ကိုအရမျးအလိုလိုကျသညျ။ ခစြျသူသကျတမျးတဈနှဈကြောျသညျ့တိုငျအောငျ သူတို့နှဈယောကျ ကွီးကွီးမားမား ရနျမဖွဈဖူးကွပါ။ အသကျလညျးပိုကွီးသော မငျးသဈက သူမှားမှားမှနျမှနျ အလြှော့ပေးကာ ဖွူငယျ့ကို ခြော့သညျ။ ဖွူငယျဖွဈခငြျတာမှနျသမြှအတတျနိုငျဆုံး လုပျပေးသညျ။ ထို့ကွောငျ့လညျးအပွနျအလှနျအနဖွေငျ့ ဖွူငယျက မငျးသဈ၏ ဆန်ဒကို အခြိနျမရှေးဖွညျ့ဆညျးပေးသညျ။ လိငျကိစ်စမြားကို အငျတာနကျမှတဆငျ့ ယောကြျားမြားစိတျကြနေပျစမေညျ့နညျးလမျးမြား ရှာဖှဖေတျရှုကာ မငျးသဈစိတျကြနေပျအောငျ ကွိုးစားပေးသညျ။ သူတို့နှဈဦး၏ ခစြျသူဘဝသညျ အလှနျအဆငျပွပြေောျရှှငျရသော ပနျးခငျးလမျးတဈခုတဖှယျသာ ဖွဈခဲ့သညျ။ သို့သောျ သဘာဝလောကကွီးက သူတို့ကိုပြောျရှှငျစရာမြားခညြျး ပေးသညျမဟုတျပါ။ ဖွူငယျ တတိယနှဈ နှဈဝကျတကျစဉျမှာပငျ သူတို့ခစြျသူနှဈဦးကွား ကတောကျကဆဖွဈစရာမြား ကွုံခဲ့ရသညျ။ ထိုပွသနာမြားသညျ ဆှီတီဟုခေါျသော မိနျးမတဈယောကျအသှငျဆောငျကာ ဖွူငယျ့ထံအလညျလာခဲ့လသေညျ။ ဖွူငယျ့ဖုနျးကို ဆကျကာ မငျးသဈမွငျ့မားနှငျ့ပတျသကျသောကိစ်စမြားဆှေးနှေးစရာ ရှိသညျဟု ပွောလာသော ထိုမိနျးမကို ဖွူငယျအကဲခတျနမေိသညျ။ ဖွူငယျ့ထကျအသကျကွီးမှနျးသခြောသောျလညျး နုပြိုသောမကြျနှာက စှဲဆောငျမှုရှိရှိ လှပနသေညျ။ ဝတျပုံစားပုံက အဆငျ့အတနျးမွငျ့ကာ လူခမြျးသာတဈယောကျမှနျးသိသာလှသညျ။ အနညျးငယျညိုသောျလညျး စိုပွလှေသောအသားအရညျက နိုငျငံခွားမငျးသမီးတှလေိုပငျ ကွညျ့ကောငျးလှသညျ။ ဒီမိနျးမက ကိုကိုနှငျ့ဘယျလိုပတျသကျနပေါလိမျ့ဟု ဖွူငယျစဉျးစားနတေုနျးမှာပငျ ရှတတခြိုမွမွအသံရှိသော သူမကခပျပွုံးပွုံးဖွငျ့စကားစသညျ။ “တို့နာမညျ ဆှီတီပါ ဖွူငယျအေးခမြျး” “ဟုတျကဲ့ ” ဖွူငယျအလိုကျသငျ့ပွနျပွောရငျးကမျးပေးသောလကျကိုဆှဲခါနှုတျဆကျလိုကျသညျ။

ဆှီတီက သူမကို ပွုံးကွညျ့နရေငျး “ကိုမငျးက အရှေးတောျတာပဲ မငျးကွညျ့ရတာ တောျတောျငယျအုံးမဲ့ပုံပဲ ” ဆှီတီ့စကားကဘာအဓိပါယျမှနျးမသိသောျလညျး သူမ၏အပွုံးကို ဖွူငယျမကွိုကျပါ။ ခငျမငျရငျးနှီးလိုသော အပွုံးမြိုးမဟုတျဘဲ အထကျစီးဆနျကာ အနိုငျယူလိုသော အပွုံးမြိုးဟု ဖွူငယျထငျမိသညျ။ “အမ ပွောစရာရှိတာပွောပါ ဖွူငယျသိပျအခြိနျမရလို့ပါ” ဆှီတီက ခပျမွူးမွူးတဈခကြျရယျလိုကျပွီး “အိုး…ဟုတျတာပေါ့ မငျးကွညျ့ရတာ အလုပျသိပျမြားပုံရတယျ… တို့လိုရငျးကိုပဲပွောတော့မယျ… မငျးသဈနဲ့မငျး ခစြျသူတှမေဖွဈခငျတုနျးက သူ့မှာမိနျးမတှဘောတှရှေိလားလို့မြား မငျးစုံစမျဖူးသလား မေးခဲ့ဖူးသလား ” ထိုစကားကိုကွားလိုကျရသောဖွူငယျမှာ အလှနျတုနျလှုပျကာ ဟနျမဆောငျနိုငျပဲအကွီးအကယြျ မကြျနှာပကြျသှားရသညျ။ ကိုကို့မှာ မိနျးမရှိသလား.. သူတဈခါမှတောငျမစဉျးစားမိဖူးပါ…..ဖူငယျနိုးလာတော့ မကြျရညျတှကေ ခေါငျးအုံးပေါျစိုနတေုနျးပငျဖွဈသညျ။ ငိုရငျးရှိုကျရငျးအိပျပြောျသှားခဲ့သညျမှာ သိပျတော့မကွာလောကျသေးပါ။ ဆှီတီဆိုသော မိနျးမ၏ စကားတှကေို သူမပွနျလညျကွားယောငျရငျး မကြျရညျတှေ ကလြာရပွနျသညျ။ “တို့ကတဈခြိနျက မငျးလိုပဲ ကိုမငျးရဲ့ခစြျသူဖွဈခဲ့ဖူးတာပေါ့…….ခစြျသူဆိုတာထကျပိုပါတယျ….. လကျထပျဖို့အထိလညျး ရညျရှယျထားခဲ့တယျ……တို့အလုပျလုပျတဲ့ company ကလှှတျလို့ နိုငျငံခွားရုံးခှဲကို ထှကျသှားရတယျ……… ကိုမငျး တို့ကိုအဆကျအသှယျဖွတျထားတာတဈနှဈလောကျရှိပွီ….သူအလုပျတှနေဲ့ မအားလို့ပဲ ထငျမိတာ…… အခြိနျတှကွောလာလို့ စုံစမျးကွညျ့တော့မှပဲမငျးအကွောငျးကို သိရတော့တယျ… တို့နိုငျငံခွားမှာနတေုနျး တဈခါမှသူ့အပေါျသစ်စာမဖောကျခဲ့ဖူးဘူး… သူဒီလိုလုပျမယျလညျးမထငျမိဘူးလေ… မငျးအနနေဲ့လညျး ကိုယျ့ကိုလာခဉြျးကပျတဲ့ယောကြျားတဈယောကျအကွောငျးကို အရငျစုံစမျးပွီးမှ ယုံဖို့ ကောငျးတယျနောျ…… ဒါပမေဲ့ မငျးသိထားရကျနဲ့ မသိခငြျယောငျဆောငျတာဆိုရငျတော့ တို့မပွောတတျဘူး……. မငျးရုပျရညျလေးနဲ့ဒီလိုမလုပျလောကျဖူးလို့တို့ယုံခငြျပါတယျ……..တို့ခံစားခကြျတှကေိုလညျးမိနျးကလေးခငြျးမို့ မငျးနားလညျပေးနိုငျမယမြှောျလငျ့ပါတယျ……. ” ဖွူငယျဆုံးဖွတျခကြျတဈခုဖွငျ့ ထထိုငျလိုကျခါ အခနျးထဲမှထှကျလာခဲ့သညျ။ အိမျရှေ့ခနျးမှာထိုငျပွီး မငျးသဈပွနျအလာကို စောငျ့သညျ။ ဒီတဈခါမငျးသစအိမျအပွနျကိုစောငျ့ရသညျမှာ ဘဝမှာအကွာဆုံးဟုတောငျ ထငျမိသညျ။ ဖွူငယျ့ပါးပွငျက မကြျရညျတှခွေောကျပွီး အခြိနျတောျတောျကွာစဉျးစားပွီးခြိနျမှ မငျးသဈပွနျရောကျလာလသေညျ။ “ဖွူလေး….. အောကျမှာဒေါျပုပွောနတေယျ နေ့ခငျးထဲကဘာမှမစားဘဲအိပျနတေယျဆို….. အပွငျကစားလာလို့လား….ဟငျ……” ဖွူငယျ့ကို ထိုငျနတောမွငျသောမငျးသဈကလှမျးပွောရငျးလှကေားမှတကျလာကာ အနီးရောကျတော့ ငိုထားရလှနျးလို့ဖောငျးအဈနသေောမကြျနှာကိုတှေ့ကာပွောလကျစ စကားရပျသှားသညျ။

“ဖွူလေး ငိုထားတာလား ဘာဖွဈတာလဲ…..ကိုကို့ကိုပွောပါအုံး ဘာဖွဈလို့လဲဟငျ ” တုနျရီနသေောအသံကိုထိနျးကာ ဖွူငယျအားတငျးလိုကျရငျး… “ကိုမငျးသဈ ကမြရှငျ့ကိုမေးစရာတှရှေိတယျ………ရှငျလိမျဖို့ညာဖို့မကွိုးစားဘဲအမှနျအတိုငျးဖွပေေးပါ…………”အငျးလြားကနျဘောာငျရှိခုံတနျးလြားတဈခုပေါျဝယျ……… “ကဲ..မိဖွူ….နငျဒီလိုမကြျရညျစမျးစမျး စမျးစမျးလုပျနရေငျ ငါသှားတော့မယျ” ဖွူငယျက ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကိုမကြျစောငျးထိုးလိုကျရငျး……. “ငါ့ဘာသာငိုတာ နငျ့ကိုလိုကျငိုခိုငျးတာမှမဟုတျတာ အဖောျမရှိလို့နငျ့ကိုခေါျလာတာ….အေးဆေးနစေမျးပါဟာ” “ဘာဖွဈတာလဲဆိုတာ နဲနဲပါးပါးပွောအုံးလဟော…ငါကဘုမသိဘမသိနဲ့လိုကျလာပွီးဒီတိုငျးကွီးနနေရေတာ မဟုတျသေးပါဘူး……..” ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကိုဖွဈကွောငျးကုနျစဉျပွနျပွောပွဖို့ ဖွူငယျ့ခေါငျးထဲမှာ အဖွဈအပကြျတှကေိုပွနျစဉျးစားလိုကျသညျ။ ပွနျစဉျးစားမိတိုငျးဖွူငယျ့နားတှခေါးလှပါသညျ။ အသညျးတှလေညျးနာလှနျးလှပွီ။ အခစြျဦးပေးသော အတှေ့အကွုံက ခါးသီးလှနျးလှသညျ။ ဆှီတီနဲ့တှေ့ပွီးခြိနျထိ သူမရငျထဲမှာမြှောျလငျ့ခကြျလေးကနြျနသေေးသညျ။ ဒီမိနျးမပွောသလို ဟုတျခငြျမှဟုတျမှာ။ ကိုကိုနဲ့ပွတျပီးသားရညျးစားဟောငျးကငါတို့ကိုပွသနာတကျစခေငြျလို့ တမငျလာပွောတာလညျး ဖွဈနိုငျတာပဲ။ ကိုကိုက ဒီလိုလုပျမဲ့လူစားမြိုးမဟုတျလောကျပါဘူး…စသဖွငျ့ စိတျအားတငျးကာ နနေရေသညျ။ သို့သောျ မငျးသဈ၏စကားမြားက သူမမြှောျလငျ့ခကြျအားလုံးကို ပွိုလဲစခေဲ့သညျ။ “ဆှီတီနဲ့ကိုယျနဲ့ခစြျသူတှဖွေဈဖူးခဲ့ကွတယျဆိုတာဟုတျပါတယျ ……ဒါပမေဲ့ ကိုယျ့ဘကျကစခဲ့တာမဟုတျဘူး…..သူကကိုယျ့အပေါျကောငျးလှနျးတော့ ကိုယျ့အိမျထောငျဘကျအဖွဈ ရှေးဖို့ ဆုံးဖွတျမိတာပါ….. ကိုယျသူ့ကိုမခစြျခဲ့ဘူး……ဖွူလေးနဲ့တှေ့မှအခစြျဆိုတာကိုကောငျးကောငျးကွီး သိလာခဲ့တာ…….. ကိုယျသူ့ကိုဖွတျဖို့စဉျးစားခဲ့တယျ….. ဒါပမေဲ့မပွောရကျခဲ့ဖူးဖွူလေးရယျ…ကိုယျ့အားနညျးခကြျပါ.. အဲဒါကွောငျ့ ဒီတိုငျးအဆကျအသှယျဖွတျလိုကျရငျ သူလညျးသှေးအေးပွီး မေ့သှားမယျအထငျနဲ့ ထားလိုကျတာပါ… ကိုယျဖွူလေးကိုပဲတကယျခစြျတာ….ဖွူလေးကိုပဲလကျထပျမှာ….ဘယျသူဘာပွောပွော အဲတာအမှနျတရားပဲ… ” ဖွဈပကြျသမြှအားလုံး ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကိုဖွူငယျပွောပွလိုကျတော့ သူကစီးကရကျတဈလိပျကိုမီးညှိရငျး သကျပွငျးကိုခသြညျ။ “ဆှီတီ ပွနျပေါျလာတာကိုး……” ဖွူငယျတအံ့တသွဖွငျ့……. “နငျ..နငျသူ့ကိုသိတယျဟုတျလား……နငျ ကိုကို့မှာခစြျသူရှိမှနျးသိရဲ့သားနဲ့ ငါ့ကို ဘာလို့မပွောခဲ့တာလဲ ကြောျဘုနျးနခေနျ့” ဖွူငယျ့ဒေါသအမေးကို ကြောျဘုနျးနခေနျ့ကအေးအေးဆေးဆေးပငျပွနျဖွလေိုကျသညျ။ “အရငျက သူအိမျကိုခဏခဏလာဖူးတယျ…ကိုမငျးသဈခစြျသူအဖွဈနဲ့ပေါ့…… နောကျတော့ သူပြောကျသှားတာ တဈနှဈ နှဈနှဈတောငျမကတော့ဘူးထငျတယျ…နငျအိမျကိုရောကျလာကာစတညျးကပဲ……. ကိုမငျးသဈနဲ့သူ ပွတျသှားကွပွီလို့ပဲငါထငျတာပေ့ါ…… ငါသသေခြောခြာမသိတဲ့သူ့အကွောငျးနငျ့ကိုပွောရငျ ကိုမငျးသဈက ငါ့ကိုဘယျလိုထငျမလဲ…… အဲဒါကွောငျ့ပါဟာ.. စိတျမဆိုးပါနဲ့” မစူးစမျးမဆငျခွငျပဲ ယောကြျားတဈယောကျကို ဇှတျမှိတျပွီးခစြျမိသညျ့ သူမကိုယျသူမသာ အပွဈတငျရနျတတျနိုငျပါတော့သညျ။

အခုတော့ ဖွူငယျ ဒုတိယလူဖွဈပွီ။ သူမြားရညျးစားကို လုယူသော မိနျးကလေးအဖွဈ သူမကိုယျတိုငျပငျမသိလိုကျဘဲ တံဆိပျကပျခံခဲ့ရပွီ။ မိနျးမသားခငြျးစာနာကာ သူမအလှနျခစြျသော ကိုကို့ကို စှနျ့လှှတျပွီးနောကျဆုတျပေးလိုကျရမှာလား……….ကိုကို့ဆန်ဒကိုလိုကျလြောပွီး ရှေ့ဆကျတိုးရမှာလား ဝခှေဲမရသညျ့အကွောငျးကို ကြောျဘုနျးနခေနျ့အားတိုငျပငျကွညျ့မိတော့…. “ငါကတော့ ဘယျသူမှနျတယျမှားတယျမပွောခငြျဘူးဟာ…..ကိုမငျးသဈပွောတာတှလေညျး ဟုတျတော့ဟုတျမယျထငျတယျ…အရငျတညျးက မဆှီတီက သူ့ကိုတဖကျသတျဖွဈနသေလိုပဲ အရမျးသညျးသညျးလှုပျတာ….သူကအဲ့လောကျမဟုတျဘူး……. သူနငျ့ကိုတကယျခစြျတယျဆိုတာလညျး ဖွဈနိုငျပါတယျ…….ငါကိုမငျးသဈဘကျကလိုကျပွောတာတော့မဟုတျဘူး ယောကြျားတှရေဲ့ ဖွဈတတျတဲ့ သဘာဝကို ပွောပွတာ…….နငျ့ကိုအကွံပေးခငြျတာကတော့နငျ့ကံကွမ်မာကို နငျကိုယျတိုငျပဲစီရငျ နငျ့လကျထဲမှာပဲနငျထား…..” ဖွူငယျဇဝဇေဝါဖွငျ့ပွနျမေးလိုကျသညျ။ “နငျပွောတာငါနားမလညျဘူးကြောျကြောျ” ကြောျဘုနျးနခေနျ့စီကရကျကိုထပျဖှာလိုကျရငျး…. “ဒီလိုဟာ…… နငျတို့မိနျးကလေးတှအေမြားစုက ယောကြျားတဈယောကျကို အရမျး ခစြျမိပွီဆိုရငျ နငျ့တို့ရဲ့ အခစြျတှေ၊ ဘဝတှေ၊ အကုနျပုံအပျပဈလိုကျကွတယျ…..ကိုယျမလုပျခငြျရငျ မဖွဈခငြျတဲ့ကိစ်စတှတေောငျမှ ကိုယျ့ခစြျသူက အတငျးတောငျးဆိုရငျ လုပျပေးလိုကျတာမြိုး…..အဲဒီကနမှေ နငျတို့မဖွဈခငြျတဲ့ကိစ်စတှဖွေဈလာတာပဲ…… အဲဒါနငျတို့ကံကွမ်မာကို သူမြားလကျထဲ ထညျ့ထားတာပေါ့…… အခုဆို နငျနဲ့မဆှီတီက ကိုမငျးသဈရှေးခယြျခံရမှာကို စောငျ့နတေဲ့ ပွိုငျပှဲဝငျနှဈယောကျလိုပဲ……. နငျတို့ကံကွမ်မာကို သူကို့အဆုံးအဖွတျပေးခိုငျးမှာလား…..နငျကိုယျတိုငျဆုံးဖွတျမှာလား…….. တကယျလို့ နငျသူနဲ့ မခှဲနိုငျလို့ဘာတှပေဲဖွဈဖွဈ သူ့ကိုယူမယျဆိုရငျ အဲဒါနငျကိုယျတိုငျဆုံးဖွတျတာပဲ…..အဲလိုမဟုတျဘဲ နငျက နောကျဆုတျပေးခငြျတဲ့စိတျရှိပမေဲ့ ကိုမငျးသဈကနငျ့ကိုပဲခစြျလို့ လကျထပျမယျဆိုတဲ့ကိစ်စကို နငျလိုကျလြောပေးလိုကျတာ ဆိုရငျ သူဆုံးဖွတျတာကို နငျနာခံလိုကျတာပဲ…….. နငျနားလညျလား…….” “အငျး…..နားလညျသလိုလိုပဲ” “အေး..ဒါဆိုသှားရအောငျ…ငါလညျးှဗိုကျဆာနပွေီ….” ဖွူငယျတို့ပွနျရောကျခြိနျ မငျးသဈကအိမျမှာရှိမနပေါ။ ဆှီတီ့တိုကျခနျးမှာရောကျနသေညျ။ မငျးသဈကိုမွငျမွငျခငြျးပဲ ဆှီတီက ပွေးဖကျသညျ။

ဆံပငျကိုနဖူးအပွောငျသိမျးပွီး နောကျမှာခပျမွငျ့မွငျ့စညျးထားသောပုံစံ၊ ညိုမှောငျတောကျပသော မကြျဝနျးမြား၊ အိမျနရေငျးတောငျ အနီရဲရဲဆိုးထားသော နှုတျခမျးပါးပါးမြားဖွငျ့ ဆှီတီသညျ အရငျတုနျးကလိုပဲ ဘာမှပွောငျးလဲမသှားပါ။ မငျးသဈဘာမှမပွောရသေးခငျမှာပငျ ဆှီတီကစပွီး……. “ကိုမငျး…နဲနဲပွညျ့လာတယျနောျ… စိတျခမြျးသာတယျထငျတယျ” ဆှီတီ၏ရိသဲ့သဲ့အပွုံးကို မငျးသဈရငျမဆိုငျဘဲမကြျနှာလှှဲရငျး ပွောလိုကျသညျ။ “ကိုယျမငျးဆီပွောစရာရှိလို့လာတာ ဆှီတီ… ” ဆှီတီက မငျးသဈဘေးနားသို့ပူးပူးကပျကပျလာထိုငျရငျး မငျးသဈ၏ခါးကိုသိုငျးဖကျလိုကျပွီးသူမ၏မူပိုငျ ခြိမွရှတသောအသံတိုးတိုးဖွငျ့…. “ပွောစရာရှိတာနောကျမှပွောကှာ…..ဆှီတီကို့ကိုအရမျးလှမျးနတော….အလှမျးဖွပေါရစအေုံး” ကိုယျလုံးခငြျးနီးကပျနတေော့ ဆှီတီ့ ရမှေှေးနံ့သငျးသငျးက မငျးသဈနှာခေါငျးဝနား ပြံ့လှငျ့လာသညျ။ ကွယျသီးနှဈလုံးခနျ့ ဖွုတျထားသော ရှပျအကြီဖွူဖွူအောကျမှ ဖောငျးကွှနသေော ရငျသားမြားနှငျ့ အနကျရောငျဘရာစီယာကို လှမျးမွငျနရေသညျ။ မငျးသဈဘာမှမပွောနိုငျခငျမှာပငျ ဆှီတီက သူ့နှုတျခမျးတှကေို လှမျးနမျးလိုကျသညျ။ ဆှီတီ့အနမျးတှကေ အရငျလိုပဲ ကွမျးတုနျးပငျ။ မငျးသဈ၏အပေါျနှုတျခမျးအောကျနှုတျခမျးမြားကို တဈလှညျ့ဆီ ဆှဲစုပျယူပွီး သူမ၏လြှာခြှနျခြှနျလေးက မငျးသဈပါးစပျထဲအထိ ထိုးဖောကျဝငျရောကျလာသညျ။ မငျးသဈက လူခငြျးခှဲရနျသူမပုခုံးမြားအားဆုပျကိုငျလိုကျခြိနျတှငျ ဆှီတီက နမျးနရေငျးကပငျ ခွထေောကျနှဈခြောငျးကိုဆိုဖာပေါျ တငျကာကိုယျကိုလှညျ့လိုကျပွီး မငျးသဈကိုယျပေါျသို့ ခှထိုငျလိုကျ၏။ မငျးသဈ၏ခေါငျးမြားက ဆိုဖာနောကျမှီနှငျ့ထိမိနသေညျ။ ဆှီတီက အပေါျမှနပွေီး မငျးသဈခေါငျးအားလကျနှဈဖကျဖွငျ့ ညှပျကိုငျကာ ရမကျပွငျးသောအနမျးမြားကို ဆကျတိုကျခွှနေသေညျ။ တကျထိုငျထားသဖွငျ့ သူတို့နှဈဦး၏ပစ်စညျးမြားက အဝတျမြားခံနသေောျလညျးထိမိကွသညျ။ ဘောငျးဘီတိုပှပှလေးဝတျထားသောဆှီတီကလညျး တမငျပငျ တငျပါးကိုရှေ့တိုးနောကျဆုတျလုပျခါ ပှတျသပျနသေဖွငျ့ စတိုငျဘောငျးဘီအောကျမှ မငျးသဈ၏ပစ်စညျးသညျ ဖုဖုဖောငျးဖောငျးကွီးဖွဈလာသညျ။ မငျးသဈ၏ အသိဉာဏျက အထိအတှေ့ကိုအရှုံးပေးလိုကျရလပွေီ။ ဒါကိုသိသောဆှီတီက နှုတျခမျးခငြျးခှာလိုကျပွီး မငျးသဈကို ခပျပွုံးပွုံးစိုကျကွညျ့ကာ သူမ၏တီရှပျအကြီကွယျသီးမြားကို တဈလုံးခငြျးဖွုတျလိုကျသညျ။ ထှားကွိုငျးလှသောရငျသား ဝငျးဝငျးမို့မို့သညျ အနကျရောငျဘရာစီယာနှငျ့လိုကျဖကျလှနျးစှာထှကျပေါျလာသညျ။

တဈခဏအတှငျးမှာပငျ သူတို့နှဈဦးလုံး၏ကိုယျမှာ အဝတျကငျးမဲ့သှားတော့သညျ။ မငျးသဈကိုခှထိုငျထားရငျးက ဆှီတီသညျ သူမ၏ပေါငျကွားကို ထောငျမတျနပွေီဖွဈသောမငျးသဈပစ်စညျးဖွငျ့တညျတညျ့ခြိနျကာ ထိုငျခလြိုကျတော့…. “အား………ရှီးးးးး” ကောငျးလှနျးလှသောကာမအရသာကို သူတို့နှဈဦးလုံးခံစားလိုကျရကွောငျးမကြျနှာမြားကပေါျလှငျနသေညျ။ ဆိုဖာနောကျမှှီကိုကိုငျကာ တငျပါးဝိုငျးဝိုငျးကွီးကို ရှေ့တိုးနောကျငငျလှုပျရှားတော့ ရငျသားတငျးတငျးထှားထှားကွီးတှကေလညျး စညျးခကြျညီညီပငျ မငျးသဈမကြျနှာရှေ့မှာ ယိမျးကနကွေသညျ။ ဆှီတီက အလှနျရမကျပွငျးထနျစှာဖွငျ့ မငျးသဈမကြျလုံးမြားကိုစိုကျကွညျ့ရငျး သူမရငျသားတှကေိုလကျတဈဖကျဖွငျ့ ဆုပျနယျကစားပွနသေညျ။ မငျးသဈလညျးရမကျစိတျမြားထကွှလာပွီး သူမရငျသားမြားကို လကျဖွငျ့ဆုပျညှဈရငျးစို့လိုကျသညျ။ တဈဖကျကို ပါးစပျဖွငျ့ စို့ထားရငျး နောကျတဈဖကျကကော့တငျးနသေော နို့သီးလေးကို လကျညိုးလကျမတို့ဖွငျ့ ဆှဲကာခြပေေးလိုကျတော့ ဆှီတီ့ထံမှ ညညျးသံ ကယြျကယြျထှကျပေါျလာတော့သညျ။ “အား…ကောငျးတယျ ကို..အဲလိုစို့ပေး…အငျး…” ဆှီတီ၏တငျပါးမြားကလညျးကော့ထိုးလိုကျစကောဝိုငျးလိုကျနှငျ့ လှုပျရှားမှုတှပေိုမိုမွနျဆနျလာသညျ။ မငျးသဈက အားမရနိုငျပဲ တငျပါးနှဈဖကျကိုလကျဖွငျ့ကိုငျကာဖွဈညှဈရငျး ရှေ့တိုးနောကျငငျပွုကာ ခပျကွမျးကွမျးဆောငျ့ပေးလိုကျတော့ ဆှီတီ၏ အငျ်ဂါစေ့လေးက မငျးသဈဆီးခုံနှငျ့မိမိရရကွီးဖိပှတျမိနပွေီး တအီးအီးတအားအားနှငျ့ ညညျးညူအောျဟဈနရေသညျ။ “အငျး….အဲလိုမြိုးဆကျဆောငျ့…….အိုးး….အဲလိုမြိုးလုပျကှာ….အားးး အငျးးး” မငျးသဈလကျမောငျးအားသုံးပွီး ခပျကွမျးကွမျးလေးငါးဆယျခါလောကျဆောငျ့ပေးလိုကျသညျ။ ဆှီတီ့ကိုယျလေး ဆတျခနဲ တုနျခါသှားပွီး ပြော့ကသြှားသညျ။ သူက မပွီးသေးသဖွငျ့ ဆှီတီ့ကိုမကာ ဆိုဖာပေါျတငျလိုကျပွီး ပေါငျနှဈခွမျးကိုဖွဲကာ အခါနှဈဆယျလောကျဆကျဆောငျ့ပဈသညျ။ ဆှီတီခမြာ အောျပငျမအောျနိုငျတော့။ သုတျရမြေား ဆှီတီ့ဗိုကျပေါျပနျးထညျ့လိုကျပွီးခြိနျတှငျ မငျးသဈလညျးအသကျအနိုငျနိုငျရှူကာ ဆိုဖာပေါျအရုပျကွိုးပကြျ လှဲခလြိုကျလသေညျ။“ဟဲ့ မိဖွူ….နငျငိုနပွေနျပွီလား…နငျကလညျးဟာ” ကြောျကြောျ့မေးသံကွောငျ့ဖွူငယျသတိပွနျဝငျလာတော့ ဝရံတာရှိခုံပေါျထိုငျရငျး မကြျရညျတှပေါးပွငျပေါျမှာစိုစှတျနတော သူမကိုယျတိုငျပငျမသိလိုကျပေ။ “ရော့…ငါဘီယာသောကျမလို့ယူလာတာ နငျလညျးသောကျလိုကျ…နဲနဲသကျသာသှားလိမျ့မယျ” ဖွူငယျဘာမှမစဉျးစားတော့ဘဲ ဘီယာတဈဘူးယူကာဖောကျသောကျလိုကျသညျ။

ကုနျသှားတော့ ကြောျကြောျက ထပျယူပေးသညျ။သောကျရငျးစကားပွောရငျးဖွငျ့ အခြိနျတောျတောျကွာတော့ ဘယျနှဘူးမွောကျမှနျးမသိသော ဘီယာကိုဖွူငယျလကျလှမျးလိုကျခြိနျတှငျ ကြောျကြောျကလှမျးတားလိုကျသညျ။ “တောျတော့ မိဖွူ…နငျမြားနပွေီ…ခေါငျးကိုကျလိမျ့မယျ” ဖွူငယျက ကြောျကြောျ့လကျထဲကဘူးကို လိုကျလုရငျး… “နငျကလညျးဟာ တိုကျတုနျးကတိုကျပွီးတော့…ငါခုမှကောငျးတုနျးရှိသေးတာကို… ငါ့ကိုမသောကျတတျဖူးမှတျလို့လား…. ငါကိုကိုနဲ့ခဏခဏသောကျဖူးပါတယျဟ…” “အေးပါ..ငါသိပါတယျ နငျဒီနရောကွီးမှာအိပျပြောျသှားရငျ ငါနငျ့ကိုထမျးပွီးအခနျးထဲမပို့နိုငျဘူးဟ အဲဒါကွောငျ့ပွောတာ…ငါလညျးနညျးနညျးမူးနပွေီ” ဖွူငယျတဈယောကျမငျးသဈအကွောငျးထညျ့ပွောမိပွီးမှ မကြျရညျမြားဝိုငျးလာပွနျသညျ။ “ငါဘယျလိုလုပျရမလဲကြောျကြောျရယျ….ငါလေ..ကိုကိုနဲ့ဒီအခွအေနတှေရေောကျပွီးမှ လမျးခှဲခငြျဘူး… ဒါပမေဲ့လေ ……. မဆှီတီလညျးအဲလိုပဲစဉျးစားမှာပဲနောျ…….” ကြောျကြောျသကျပွငျးခလြိုကျရငျး…….. “နငျ ဆကျဈ ကိစ်စကိုပွောတာလား ဒီအခွအေနဆေိုတာ… ဒီခတျေမှာဒါမြိုးတှမေဆနျးပါဘူးဟာ…… အဲဒီ့ကိစ်စကွောငျ့ လမျးမခှဲခငြျဘူးဆိုတာတော့ မဖွဈသငျ့ပါဘူး” ဖွူငယျက ခေါငျးရမျးလိုကျရငျး……… “အဲလိုလညျးမဟုတျဘူး..ဒါပမေဲ့ ငါသူ့ကိုအစှမျးကုနျလိုကျလြောခဲ့တယျ…ကိစ်စတဈခုကလှဲရငျပေါ့…. အဲဒါကလှဲရငျ ကနြျတာတှေ ငါအကုနျလိုကျလြောခဲ့တယျဟာ…သူကြနေပျအောငျငါဟနျဆောငျပေးခဲ့ရတာတှလေညျးရှိတယျ ခုကတြော့ ငါ့ကိုယျငါအရှကျမရှိသလိုပဲ ငါနောငျတရမိတယျ” “ဘယျကိစ်စကလှဲရငျလဲ……. နငျကဘာတှဟေနျဆောငျတာလဲ……. ” စိတျဝငျတစားမေးပွီးမှ ကြောျကြောျကိုယျရှိနျသတျလိုကျခါ “အဲ..ဆောရီးဟာ…နငျမဖွခေငြျလညျးရပါတယျ…ငါသိခငြျစိတျလောသှားလို့မေးမိတာ” “ရပါတယျ…နငျနဲ့ငါက အရငျးနှီးဆုံးသူငယျခငြျးတှပေဲ…. ငါက သူနဲ့လကျမထပျခငျအထိ အပြိုဘဝနဲ့နခေငြျတယျလို့ တောငျးဆိုထားလို့ သူနဲ့ငါ အဆုံးစှနျထိတော့မရောကျကွသေးဘူး…လကျတှပေါးစပျတှပေဲ သုံးတယျ အဲဒါကိုပွောတာပါ…. ” ဖွူငယျက ရှကျသလိုခေါငျးငုံ့ရငျးအသံတိုးတိုးဖွငျ့ဖွလေိုကျသညျ။ “ဟို..ဟနျဆောငျတယျဆိုတာကရော” “အဲဒါကဟာ…သူကငါ့ကိုပွီးပွီလားဆိုပွီး အမွဲမေးတယျ…. တကယျတော့ ပွီးတယျဆိုတာဘာမှနျးတောငျငါမသိဘူး..တဈခါမှလညျးမပွီးဖူးဘူး ဒါပမေဲ့ သူကြနေပျအောငျငါဟနျဆောငျပွီး ဖွခေဲ့တာ….” “နငျတကယျပဲပွီးတယျဆိုတာကို မသိတာလား မိဖွူ” “ငါ စာတှထေဲမှာတော့ဖတျဖူးပါတယျ..ကွညျ့လညျးကွညျ့ဖူးတယျ… ဒါပမေဲ့တဈခါမှမခံစားဖူးလို့အဲဒီအရသာကို မသိဘူးလို့ပွောတာ” ဖွူငယျလသေံယဲ့ယဲ့လေးနှငျ့ပွနျဖွလေိုကျတော့ ကြောျကြောျတောျတောျသနားသှားသညျ။

ဒီလိုမိနျးကလေးမြိုးလညျး ရှိပါသေးလားဟု သူအံ့သွမိသညျ။ “ဖွဈရတယျမိဖွူရယျ…ပှငျ့ပှငျ့လငျးလငျးသူ့ကိုပွောပွလိုကျပေါ့ …” ပွောရငျးဆိုရငျးရှကျလာလို့လားမသိ။ ဖွူငယျက ထထိုငျလိုကျသညျ။ “တောျပွီဟာ ဆကျမပွောခငြျတော့ဘူး…ငါသှားအိပျတော့မယျ” ခွလှေမျးလှမျးလိုကျတော့ ယိုငျနဲ့သှားပွီး ကြောျကြောျ့ပခုံးကိုလှမျးကိုငျလိုကျရသညျ။ “တှေ့လား ငါပွောသားပဲ …လာလာ ငါ့လကျကိုတှဲထား လိုကျပို့မယျနငျ့အခနျးကို” နှဈယောကျသားဒယိမျးဒယိုငျဖွငျ့ အခနျးထဲကိုရောကျလာသညျ။ ဖွူငယျတဈခုခု မှားနသေလိုခံစားရတာနဲ့ ကွညျ့လိုကျတော့ သူ့အခနျးမဟုတျ။ “ဟငျ ငါ့အခနျးလညျးမဟုတျဘူး နငျ့အခနျးကွီး… ကောငျစုတျနငျငါ့ကိုဘယျခေါျလာတာလဲ” ကြောျကြောျလညျး ဒီတော့မှ ဟိုဟိုဒီဒီကွညျ့ရငျး “အေး ဟုတျသားပဲ မွငျဖူးပါတယျလို့ကွညျ့နတော… ငါ့အခနျးကွီးကိုးး ဟီးဟီးး.. ငါလညျးမူးနလေို့ပါဟာတမငျဟုတျပါဝူး ဆောရီး” နှဈယောကျသား အခနျးမှားလာသညျ့အဖွဈကိုတှေးရငျး တိုငျပငျမထားဘဲ ရီမိကွသညျ။ ဖွူငယျ့ကိုကွညျ့ပွီးရီနသေော ကြောျကြောျ ရုတျတရကျအရီရပျလိုကျပွီး သူမကိုပှေ့ခြီလိုကျကာ သူ့ကုတငျဆီသို့ခွလှေမျးလိုကျသညျ။ “ကြောျကြောျ နငျဘာလုပျမလို့လဲ” ကြောျကြောျက လသေံတိုးတိုးဖွငျ့ “အသာနစေမျး နငျ့ကိုပွစရာရှိလို့ ” ဖွူငယျ့ကိုကုတငျပေါျအသာပှေ့ခြီခလြိုကျပွီး သူ၏ကိုယျကိုအုပျမိုးကာ ဖွူငယျမကြျနှာလေးအား နရောအနှံ့နမျးရှုံ့လိုကျသညျ။ “ကြောျကြောျ..နငျဘာလုပျ…” ပလုံးပထှေးပွောနသေော ဖွူငယျ့နှုတျခမျးမြားကို ကြောျကြောျနှုတျခမျးတှနှေငျ့ညငျသာစှာပိတျပေးလိုကျသညျ။ သောကျထားသောဘီယာအရှိနျကွောငျ့ နှဈယောကျလုံး၏နှလုံးခုနျသံတှကေ ရငျထဲမှာ တဒိနျးဒိနျးကယြျလောငျစှာ မွညျဟီးနသေညျ။ အမှနျဆိုကြောျကြောျကိုယျတိုငျလညျးဘာတှလေုပျလို့လုပျနမေိမှနျးမစဉျးစားတတျတော့။ ဖွူငယျ့ကိုယျပေါျကအဝတျအစားတှကေို ခပျမွနျမွနျပငျခြှတျလိုကျသညျ။ ဖွူငယျက ဘာကိုမှမငွငျးဆိုသောျလညျး ရှကျသှေးဖွာနဟေနျဖွငျ့ ကိုယျကို တဈစောငျးလေးကှေးထားပွီး ပေါငျတံတှကေိုစိကာ ရငျသားတှကေိုဖုံးအုပျထားသညျ။ ကြောျကြောျဘာမှပွောမနတေော့ဘဲ လကျတှကေိုဖယျကာ ရငျသားဖွူဖွူဖောငျးဖောငျးမြားကို အုပျကိုငျလိုကျရငျး အသာဖွဈညှဈပေးနသေညျ။ နို့သီးခေါငျးလေးတှကေို ကိုငျဆှဲကာ ဆော့ကစားပေးတော့ ဖွူငယျမကြျနှာလေးမဲ့ကာ ညညျးညူသံမြားထှကျလာရသညျ။ “အီးးးးးးးး ကြောျကြောျရယျ” ကြောျကြောျ့လကျတဈဖကျက ဝမျးဗိုကျသားမြားကိုထိပှတျသှားပွီး အဓိကနရောဖွဈသော အကှဲကွောငျးလေးဆီ ဦးတညျကာသှားနေ၏။ လကျဖဝါးနှငျ့အသာအထကျအောကျပှတျသပျပေးလိုကျတော့ အရညျကွညျမြားစိမျ့ထှကျလာပွီး သူ့လကျမှာစိုတိုတိုဖွဈလာသညျ။

သညျတော့မှပေါငျနှဈခြောငျးကိုဟိုဘကျဒီဘကျနဲနဲစီဖွဲကားလိုကျပွီး လကျခလယျကိုလကျတဈဆဈခနျ့ အကှဲကွောငျးတညျ့တညျ့မှာထိုးပွီး စုနျခြီဆနျခြီလှုပျရှားလိုကျသညျ။ ကာမအရသာဖူး အစိလေးဆီသို့အရောကျတှငျ ဖွူငယျ့ထံမှ အိခနဲအသံထှကျလာသညျ။ ကြောျကြောျ့အတှေ့အကွုံမြားအရ ဘယျနရောကိုအဓိကထားရမညျမှနျး သိလိုကျကာ အစိလေးကိုလကျသုံးခြောငျးလောကျဖွငျ့အသာပှတျဆှဲပေးလိုကျသညျ။ အိပျယာပေါျတှငျ ပကျလကျအနအေထားဖွငျ့ ဒူးထောငျပေါငျကား ဖွဈနသေောဖွူငယျသညျ သူမပေါငျမြားကိုအစှမျးကုနျကားထားလိုကျလပွေီ။ ကြောျကြောျတဈယောကျ ဖွူငယျ့ကိုယျပေါျကို ကိုယျတဈခွမျးအုပျမိုးကာ ရငျသားမြားကို လြှာဖွငျ့ ယကျလိုကျ စို့လိုကျလုပျရငျး အစိလေးကိုမလှတျတမျး လကျဖွငျ့ ပှတျဆှဲပေးနသေညျ။ ဖွူငယျလညျး အိပျယာပေါျမှတဖွညျးဖွညျးကော့တကျလာကာ ကြောျကြောျဆံပငျမြားကို လကျနှငျ့အတငျးဆှဲနတေော့သညျ။ “အားးးး အငျးးးး ကြောျကြောျ….မွနျမွနျလေး…လုပျလုပျ……..အီးးး” အခါနှဈဆယျသုံးဆယျခနျ့အစိလေးကိုဖိပှတျပေးလိုကျသောအခါအသံပေါငျးစုံအောျဟဈရငျးက ဖွူငယျတဈေယောကျကြောျကြောျ့ကိုအတငျးဆှဲကာဖကျထားလိုကျတော့သညျ။ ဆကျတိုကျလုပျပေးနသေော ကြောျကြောျ့လကျကို ဖမျးကိုငျလိုကျရငျး.. “ရပီ……..” ဟုတဈခှနျးသာတိုးလစြှာပွောရငျးအမောဖွနေတေော့သညျ။ တဆတျဆတျတုနျနသေောပေါငျတံမြားကိုပွနျစိလိုကျရငျး တစောငျးလေးဟိုဘကျကိုလှညျ့သှားသညျ။ ကြောျကြောျက သူမလှညျ့သောဘကျကို နရောရှှေ့ထိုငျရငျး… “နငျပွီးသှားတာလား……ဒီတဈခါရောတကယျလား fake လားးး” မကြျမှောငျကြုတျရငျးမေးတော့ ဖွူငယျက ခိခနဲတဈခကြျရီရငျး “တကယျပီးတာ……ငါ့ဘဝမှာတဈခါမှဒီလိုကွီးမဖွဈဖူးဘူးဟာ ခုထိတုနျနတေုနျးပဲ ဘယျလိုကွီးလညျးမသိဘူး” “ဒါပမေဲ့ နငျကိုမငျးသဈနဲ့တုနျးကတော့……….” ပွီးသှားပွီ ဘာညာနှငျ့အောျဟဈနသေော့ ဖွူငယျနှငျ့ ကိုမငျးသဈတို့ အခစြျခနျးကို သူမွငျခဲ့ရကွောငျး ကြောျကြောျပွောမိတော့မလိုဖွဈပွီးမှ အရှိနျသတျရပျတနျ့လိုကျသညျ။ “သူနဲ့တုနျးကဘာလို့မပွီးတာလညျးတော့ငါလညျးမပွောတတျဘူး ငါအမှနျအတိုငျးပွောတာ ကြောျကြောျ…….. အခုနငျနဲ့မှ အဲဒီခံစားခကြျဘာမှနျးငါသိလိုကျတာ………….” ကြောျကြောျကြနေပျသှားသညျ။

သူဖွဈစခေငြျတာလညျးဒါပဲမဟုတျလား။ ကိုမငျးသဈအကွောငျးတှသေိလိုကျရပွီးနောကျပိုငျးမှာ ဖွူငယျ့ကိုသူသနားသညျ။ အရငျက ဖွူငယျ့ကိုစိတျမဝငျစားခဲ့ပမေဲ့ ဆှဲဆောငျမှုရှိသောမိနျးကလေးဆိုတာတော့ သူမငွငျးနိုငျပါ။ သို့သောျ မဖွဈနိုငျဟုသဘောပိုကျခါ သူငယျခငြျးထကျမပိုအောငျသတိထားဆကျဆံခဲ့သညျ။ အခုလညျး ဖွူငယျနှငျ့ဖွဈသှားသညျမှာ မိနျးကလေးတဈယောကျကိုအသားယူခငြျလို့ဆိုတာထကျ သူမမသိသောခံစားခကြျကို သူကူညီပေးနိုငျမညျအထငျနှငျ့ လုပျပေးလိုကျမိခငြျးသာဖွဈသညျ။ ဖွူငယျက သူ့ကိုကြောပေးအိပျနရေငျးမှ ကိုယျလုံးလေးကိုလှညျ့လိုကျပွီး…… “နငျပွစရာရှိတယျဆိုတာ ဒါလား” ဟု ခပျပွုံးပွုံးဖွငျ့မေးလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျက ခေါငျးညိတျရငျး “ဟုတျတော့ဟုတျတယျ ဒါပမေဲ့ ကနြျသေးတယျ နငျကွညျ့ခငြျသေးလား” ဖွူငယျက မကြျခုံးပငျ့လိုကျပွီး နှုတျခမျးတှကေိုစုလိုကျကာ မပှငျ့တပှငျ့ဖွငျ့ အငျး ဟု ပွောလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျက အိပျနရေငျးမှ လကျနှဈဖကျဖွငျ့ သူ့ဘောငျးဘီကိုဆှဲခြှတျလိုကျ၏။ အခုလေးတငျတှေ့ကွုံလိုကျရသော စိတျလှုပျရှားဖှယျရာမြားကွောငျ့ သူ့ပစ်စညျးခပျထှားထှားကွီးက ခပျမတျမတျကွီးဖွဈနသေညျ။ ဖွူငယျက မကြျလုံးပွူးကွညျ့လိုကျရငျး….. “ဟယျ” “ဘာဖွဈတာလဲ……….” “ဘာမှဟုတျဖူး ဟိ” ကြောျကြောျက ဖွူငယျ့ကိုစခငြျလာသဖွငျ့…. “ဒါကွီးကိုဘယျလိုသုံးရတယျဆိုတာရော ကွညျ့ခငြျသေးလားဟငျ” ဖွူငယျရုတျတရကျကွောကျသလိုလိုဖွဈသှားကာ “ဟငျ့အငျးဟငျ့အငျး နငျနောျ “ ဟုပွောရငျး မကြျစောငျးထိုးရငျးအလနျ့တကွားထထိုငျလိုကျသညျ။ “ အေးပါဟာ… ငါ့ကောငျကွီးကံမကောငျးတာတော့ငါလညျးမတတျနိုငျဘူးပေါ့ အဟငျ့” ဟုပွောရငျးမကြျရညျသုတျဟနျ လုပျပွလိုကျတော့ ဖွူငယျ တဈခဈခဈနှငျ့ ရီပါတော့သညျ။ “အမယျ…သူ့ကတြော့လုပျပေးရပီး ကြုပျကိုကတြော့ရီတယျပေါ့ ဟုတျလား ဒီကောငျမလေးတော့လေ “ အံကြိတျပွီးပွောလိုကျသော ခေါငျးကိုဖှဖှလှမျးထုလိုကျသော ကြောျကြောျ့ကို ဖွူငယျက မကွောကျဟနျဖွငျ့ လြှာထုတျပွောငျပွလိုကျရငျး “ဒါလေးမြား နငျ ခါတိုငျးလိုပဲ ကိုယျ့အားကိုယျကိုးလိုကျပေါ့ဟာ “ ငါတို့ကကိုယျ့အားကိုယျကိုးစရာမလိုဘူးဟေ့….လုပျပေးခငြျတဲ့သူတှမှေပုံလို့ ဟု ရှဲ့ပွောလိုကျခငြျသောျလညျး ကြောျကြောျပါးစပျပိတျနလေိုကျပါသညျ။

လောလောဆယျသူဆန်ဒရှိနသေညျက ဖွူငယျ့ကိုသာမဟုတျလား။ ထို့ကွောငျ့ စသလိုနောကျသလိုဖွငျ့ “အေးပါဟာ ဒါပမေဲ့ မိတျလေးတော့ဆကျပါရစနေောျ ဟီးဟီး “ ဖွူငယျက ရုတျတရကျမစဉျးစားမိဟနျဖွငျ့ မကြျလုံးလေးဝိုငျးကာ “ဟငျ..ဘယျလို…” ဟု မေးမညျရှိသေး ကြောျကြောျက ခွမွေနျလကျမွနျဖွငျ့ ထိုငျနသေောဖွူငယျ့ကိုပွနျတှနျးလှဲကာ အပေါျမှာတကျခှနရောယူလိုကျသညျ။ ထို့နောကျသူပစ်စညျးအား ဖွူငယျ့အကှဲကွောငျးလေးနှငျ့တေ့ကာ အထကျအောကျပှတျဆှဲလိုကျသညျ။ အထဲမထညျ့သေးတာတောငျ ကောငျးနပွေီဖွဈသောကာမအရသာကို ခဏခံစားလိုကျပွီးမှ ကြောျကြောျက “ဒီလိုလေးပွောတာလေ “ ဟု အဖွပေေးလိုကျသညျ။ ဖွူငယျကနားလညျသှားဟနျဖွငျ့ဘာမှမပွောဘဲ ခပျပွုံးပွုံးကွညျ့နသေညျ။ ကြောျကြောျကလညျးအပေါျစီးကနေ အကှဲကွောငျးလေးကို ဖိဖိပှတျနရေငျး သူပစ်စညျးက ဒငျးပွညျ့ကပြျပွညျ့ ထောငျမတျလာသညျ။ ဒါကို ဖွူငယျကလညျးခံစားမိဟနျဖွငျ့ သကျပွငျးဖှဖှခကြာ…….. “ကြောျကြောျ……..ငါတို့ဒါမြိုးမဖွဈသငျ့ဘူးဆိုတာ ငါသိပမေဲ့… ခုခြိနျမှာ ငါ့ကိုလိမျညာထားတဲ့ မငျးသဈထကျစာရငျ ငါ့အပေါျကောငျးတဲ့ နငျ့ကိုပဲပေးလိုကျခငြျတယျဟယျ” ဘာဆိုတာထညျ့မပွောသောျလညျးအခွအေနအေရသိနပွေီမို့ကြောျကြောျတဈယောကျ ပါမဈရပွီမှနျးသိလိုကျခါ မကြျနှာဝငျးလကျသှားသညျ။ “ဖွူငယျရယျ…..ငါနငျ့ကိုလေ…ပွောစရာတှရှေိသေးတယျသိလား…ဒါပမေဲ့ပွီးမှပဲပွောတော့မယျနောျ ဟိ” ပွောရငျးဆိုရငျးကြောျကြောျကရပျထားသောအောကျကလုပျငနျးကိုပွနျစလိုကျသညျ။ ထုံးစံအတိုငျး လုပျစရာရှိတာလုပျ ကိုငျစရာရှိတာကိုငျလိုကျတော့ ဖွူငယျ့အကှဲကွောငျးလေးက ကာမရညျကွညျမြား ရှှဲရှှဲစိုလာသညျ။ သညျတော့မှ ကြောျကြောျ သူ့ပစ်စညျးကိုအသအေခြာဖိပွီးသှငျးလိုကျသညျ။ “အ…အာ့……” ပထမဆုံးအကွိမျဆိုသောျလညျး လကျစလကျနရှိထားသဖွငျ့ ထငျသလောကျကွီးမခကျပါ။ တငျးကွပျနသေောျလညျး ရှေ့ပွေးကာမရညျမြားကွောငျ့ရှောရှောရှူရှူဖွငျ့ တဈဝကျကြောျကြောျ လောကျဝငျသှားသညျ။ “နာရငျပွောနောျ” ကြောျကြောျထိုသို့ပွောလိုကျသောျလညျး နောကျပိုငျး ဖွူငယျဘယျလောကျအောျအောျ အရေးမစိုကျနိုငျတော့ပါ။ အရမျးကောငျးလာပွီကိုး။

ဖွူငယျကလညျးနာလို့အောျတာထကျ ကောငျးတာက ပိုအလေးသာနသေညျ။ နို့သီးတှကေို ခပျကွမျးကွမျးပှတျခြရေငျး ကိုယျကိုခပျကိုငျးကိုငျးအနအေထားဖွငျ့ ကြောျကြောျက ဆောငျ့နတေော့ ဒုတိယအကွိမျတောငျထပျပွီးခငြျလာသညျ။ ကြောျကြောျကလကျတဈဖကျဖွငျ့ သူမအစေ့လေးကိုဖိပှတျရငျး အဆကျမပွတျဆောငျ့နသေဖွငျ့ သိပျမကွာခငျမှာပဲ ဖွူငယျပွီးသှားရပွနျသညျ။ ကြောျကြောျလညျး စိတျကိုလြှော့လိုကျကာ လေးငါးဆယျခကြျဆကျတိုကျဆောငျ့လိုကျရငျး အထှတျအထိပျသို့ရောကျသှားလပွေီ။  “ညီလေး မအိပျသေးဘူးလား………” ဝရံတာမှာထိုငျရငျး ဂဈတာကိုဟိုစမျးဒီစမျးတီးကွညျ့နသေော ကြောျကြောျ့ထံမငျးသဈက လြှောကျလာရငျးမေးလိုကျသညျ။ ကြောျကြောျခေါငျးညိမျ့ပွလိုကျရငျး… “ကိုမငျးရော….အိပျမပြောျဘူးလား….” “အေးကှ အဲဒါကွောငျ့ တဈရှော့လောကျကဈမလားလို့ မငျးရော…” “အသငျ့ယူလာသော ပုလငျးနှငျ့ဖနျခှကျကိုမွှောကျပွရငျးပွောလိုကျတော့ ကြောျကြောျလညျး စိတျညဈနတောနှငျ့ အတောျပဲဖွဈသှားသညျ။ ညီအကိုနှဈယောကျ စကားမပွောဘဲသောကျနရေငျး အတှေးနယျခြဲ့နမေိကွသညျ။ သူတို့၏အတှေးမြား တူညီနတောကိုတော့ နှဈယောကျလုံးသိနိုငျမညျမဟုတျပေ။ ဖွူငယျ အိမျကထှကျသှားတာ တဈပတျလောကျရှိပွီ။ အဆောငျမှာနမှေစာမေးပှဲကိုစိတျဖွောငျ့ဖွောငျ့ဖွနေိုငျမညျဟု အကွောငျးပွသှားသညျ။ ဒီကွားထဲ သူမကို လုံးဝလာမတှေ့ဖို့လညျး မငျးသဈကို အမိနျ့ထုတျထား၏။ စာမေးပှဲပွီးမှ မငျးသဈအတှကျ အဖွတေဈခု စဉျးစားပွီး ပွောမညျဟု ဆိုသညျ။ ဆှီတီကို စိတျလှုပျရှားမှုဖွငျ့ သာယာမိသောျလညျး ဖွူငယျ့ကိုသာ လကျထပျမညျဟု မငျးသဈဆုံးဖွတျထားပွီးဖွဈသညျ။ ဆှီတီက ခြော့လိုကျခွောကျလိုကျဖွငျ့ သူမဘကျပါအောငျ ဆှဲဆောငျနသေောျလညျး ဖွူငယျနှငျ့အမွနျဆုံးလကျထပျပွီး ဘာမဆိုရငျဆိုငျရနျ မငျးသဈပွငျဆငျပွီးဖွဈသညျ။ သူ့အခစြျတှကေိုဖွူငယျသိအောငျပွောပွီး စာမေးပှဲပီးတာနှငျ့ အမွနျလကျထပျဖို့မငျးသဈစိတျကူးနသေညျ။ ကြောျကြောျတဈယောကျလညျးဒုက်ခတှေ့နရေသညျ။

မငျးသဈနှငျ့ ကွိုကျနကွေသညျ့အခြိနျမှာ သူဖွူငယျ့အပေါျ ဘယျလိုမှသဘောမထားခဲ့တာအမှနျပငျ။ သူငယျခငြျးတဈယောကျထကျလုံးဝမပိုခဲ့။ သို့သောျဖွူငယျနှငျ့ ဘီယာသောကျကွသညျ့ညက အဖွဈအပကြျတှအေပွီး သူ့စိတျထဲတှငျ ဖွူငယျ့အပေါျ သံယောဇဉျတှယျလာခဲ့သညျ။ အခစြျဟု သူ့ကိုယျသူ ဝနျမခံခငြျဘဲ ဝနျခံလိုကျရသညျ။ ထိုညက သူနှငျ့ဖွူငယျ မိုးလငျးခါနီးအထိ နှဈခါလောကျထပျခစြျခဲ့ကွသေးသညျ။ ထိုသို့ဖွဈနရေငျးက ဖွူငယျ့ကို သူ့ခစြျသူတဈယောကျလိုပငျသဘောထားမိသညျ။ သူ့ဆန်ဒထကျ ဖွူငယျကောငျးစဖေို့သာ ဦးစားပေးလုပျပေးခဲ့သညျ။ ဖွူငယျကလညျးအလိုကျသိသဖွငျ့ နှဈဦးသားအလှနျအပေးအယူမြှခဲ့ကွသညျ။ သူတှဲဖူးသောမိနျးကလေးတှနှေငျ့မတူတာက သူဖွူငယျ့အပေါျသနားခစြျဖွငျ့ အတတျနိုငျဆုံးယုယကွငျနာမှုမြားပေးခငြျမိခွငျးသာဖွဈသညျ။ ထို့ကွောငျသူဖွူငယျ့ကိုခစြျသညျ့အကွောငျးဖှငျ့ပွောခဲ့သညျ။ ဖွူငယျက စာမေးပှဲအပွီးအထိစောငျ့ခိုငျးထားသဖွငျ့ သူနမေထိထိုငျမသာဖွဈနရေခွငျးပငျ။ မငျးသဈကိုဖွူငယျဘယျလောကျခစြျမှနျးသူသိနသေဖွငျ့ သူသိပျတော့အခွအေနမေကောငျးလှပါ။ ထိုအတှေးမြားက သူ့ရငျကိုပူလောငျစသေညျ။ ကြောျကြောျတဈယောကျသူ၏ ရငျတှငျးအပူမြားကို ပွငျပအပူဖွငျ့ ငွိမျးလိုငွိမျးညား ငွှိမျးကွညျ့မိနခွေငျးသာ ဖွဈလသေညျ။ စာမေးပှဲကိုကောငျးစှာဖွဆေိုနိုငျခဲ့ပွီးနောကျ ဖွူငယျ့စိတျတှလေညျးပေါ့ပါးလှတျလပျနသေညျ။ ထို့ကွောငျ့သီခငြျးလေး တညညျးညညျးနှငျ့ပငျ အလှပွငျနသေညျ။ ဒီနေ့သညျ သူမ အတှကျအရေးကွီးသောနေ့၊ ဘဝနှငျ့ဆိုငျသောဆုံးဖွတျခကြျကိုခရြမညျ့နေ့ ဖွဈသညျ။ ထို့ကွောငျ့သူမအလှဆုံးပွငျဆငျပွီး မငျးသဈနှငျ့ခြိနျးထားသော ကောျဖီဆိုငျလေးသို့ထှကျလာခဲ့သညျ။ မငျးသဈက စိတျစောနသေဖွငျ့ နာရီဝကျလောကျကွိုရောကျနသေညျ။ သူဖွူငယျ့ကိုပွောမညျ့စကားမြားကို စညျကာပတျကုံးစဉျးစားနသေဖွငျ့ ဖွူငယျရောကျလာတာကို ထိုငျလိုကျတော့မှသတိထားမိသညျ။ အစိမျးရောငျရငျ့ရငျ့ ဂါဝနျလကျပွတျလေးနှငျ့ဖွူငယျသညျ သူမွငျဖူးသမြှထဲ ဒီတဈခါအလှဆုံးဟုမငျးသဈထငျမိသညျ။ ဖွူငယျ့မကြျနှာလေးက တဈခုခုကိုစိတျပိုငျးဖွတျထားသလိုကွညျလငျနသေဖွငျ့ မငျးသဈအားတကျသှားကာ စကားတှတေရစပျပွောမိတော့သညျ။

“ဖွူလေး..စာမေးပှဲဖွနေိုငျတယျမလား…ဖွူလေးက တောျပွီးသားပဲ..ဖွနေိုငျမှာကိုကိုသိပါတယျ….. ဒါပမေဲ့ စာမေးပှဲနီးမှ စိတျအနှောကျအယှကျတှဖွေဈရတာကို ကိုကိုစိတျမကောငျးဖွဈမိပါတယျ…..နောကျဒီလိုမဖွဈစရေပါဘူးဖွူလေးရယျ… ဖွူလေးကသာ ကိုယျ့လကျကိုမွဲမွဲဆုပျကိုငျထားရငျ ကိုယျ့ဖွူလေးကိုတဈသကျလုံးကာကှယျစောငျ့ရှောကျသှားမှာ… ပွီးတော့……..” ဖွူငယျက လကျတဈဖကျထောငျပွလိုကျသဖွငျ့ မငျးသဈစကားမြားလထေဲတှငျရပျတနျ့သှားရသညျ။ ဖနျခှကျထဲကို ရအေနညျးငယျထညျ့ကာ သောကျလိုကျရငျး ဖွူငယျ သညျ သူမရကျသတ်တပတျအတောျကွာသိမျးထားခဲ့ရသော ရငျထဲက စကားမြားကို စပွောတော့သညျ။ “ကိုမငျးသဈ…ရှငျ့ကိုရှငျစာမေးပှဲလာဖွတေယျထငျလို့စကားတှဒေီလောကျပွောနတောလား……. ရှငျစာမေးပှဲဖွခေဲ့ပွီးပွီလေ…အခု result ကိုပွောပွဖို့ ကြှနျမက လာတာ…… တကယျတမျးပွောရရငျ ရှငျ့အခစြျကို ကြှနျမယုံပါတယျ…… ရှငျအခုခြိနျမှာ ကြှနျမကိုအခစြျဆုံးပဲ လကျထပျပါလို့ပွောရငျလညျး လကျထပျနိုငျတယျဆိုတာ ကြှနျမသိတယျ…… ဒါပမေဲ့ရှငျ့ရဲ့ အဲဒီ့အခစြျစိတျက တဈသကျလုံးရှိနမှောလား……ကြှနျမတော့မထငျပါဘူး…. ရှငျ့အခစြျက ဘာနဲ့တူလဲဆိုတော့ supermarket တှမှောတငျတဲ့ ကုနျဆုံးရကျသတျမှတျထားတဲ့ စားစရာတှလေိုပါပဲ… သတျမှတျထားတဲ့အခြိနျအတှငျးမစားရငျ ပုပျသိုးသှားမှာပဲ… အခုလညျး ဒီအခြိနျမှာ ကြှနျမရှငျ့ကိုလကျမထပျလိုကျရငျ နောကျကိုမသခြောတော့ဘူး…….. ဥပမာ ကြှနျမနိုငျငံခွားထှကျသှားမယျ ဒါမှမဟုတျ ရှငျနဲ့တဈနှဈတနျသညျ နှဈနှဈတနျသညျ ခှဲနပွေီး အလုပျလုပျမယျ…….. အဲလိုသာဆိုရငျ ကြှနျမအဖွဈကမဆှီတီ့လိုပဲဖွဈသှားအုံးမှာပဲ… ရှငျ ငွငျးခငြျသေးလား……မငွငျးနဲ့ကိုမငျးသဈ….. ရှငျနဲ့မဆှီတီ ပွနျဖွဈကွသေးတယျဆိုတာလညျး ကြှနျမသိတယျ… ကြှနျမကတော့သူ့လိုမိနျးမမြိုးမဟုတျဘူး…….ကိုယျ့ကိုမခစြျလို့ ဒုတိယလူဆိုတာပေါျလာတာ…ကိုယျ့ကိုမခစြျလို့ ပထမလူနရောအဖွဈတှနျးပို့ခံရတာ…….. အဲဒါမြိုးကြှနျမလကျမခံနိုငျဘူး…….. ပွိုငျလုဖို့လညျးစိတျမဝငျစားဘူး.. ဒီတော့ရှငျ့ကိုခစြျတဲ့ မဆှီတီဆီကိုသာ သှားပါတော့….. “ ပွောပွီးမောသှားဟနျဖွငျ့ ဖွူငယျရထေပျသောကျလိုကျသညျ။ မငျးသဈ၏မကြျလုံးမြားက ဖွူငယျ့ကိုစိုကျငေးကာ ပါးစပျမြားက အံ့သွတာလား တဈခုခုကိုပွောခငြျတာလားမသိ အနညျးငယျပှငျ့ဟနေ၏။ ထို့နောကျသူစဉျးစားထားသော စကားမြားကိုပွောဖို့ကွိုးစားနဆေဲပငျ ဖွူငယျထကာထှကျသှားလပွေီ။ သူနောကျကပွေးလိုကျကာ ရှငျးပွတောငျးပနျသေးသောျလညျး ထပျနှောကျယှကျရငျ သူမအကိုနှငျ့တိုငျလိုကျမညျဟု ပွောကာလှညျ့ထှကျသှား၏။

ဖွူငယျသညျ မငျးသဈကို ဝတျလာခဲ့သောဂါဝနျအရောငျအတိုငျးစိမျးကားသှားခဲ့လပွေီ။ ဖွူငယျကနျဘောငျပေါျရောကျတော ကြောျကြောျက မရောကျသေးပါ။ ဆယျမိနဈလောကျကွာမှ အပွေးအလှှားရောကျလာသညျ။ “ဆောရီး ဆောရီး မိဖွူ တောျတောျစောငျ့လိုကျရလား…..ငါဝယျစရာလေးရှိလို့ကွာသှားတာပါဟာ” ဖွူငယျကဖှဖှပွုံးပွရငျး ခေါငျးရမျးလိုကျသညျ။ “ကြောျကြောျ နငျစာမေးပှဲဖွနေိုငျရဲ့လား” “အေး မဆိုးပါဘူးဟာ အောငျတော့အောငျမှာပါ အဟီး….ဒါနဲ့ ငါပွောထားတဲ့ကိစ်စလေးဆှေးနှေးရအောငျလေ” ကြောျကြောျက စပျဖွဲဖွဲဖွငျ့စကားစလိုကျတော့… “အေးပါဟာ…ငါလညျးအဲဒါပွောခငြျလို့ နငျ့ကိုခြိနျးတာပဲကို……. ငါပွောတာသခြောနေားထောငျကြောျကြောျ… အရငျဆုံးငါပွောခငြျတာက …. နငျနဲ့မတှေ့ခငျကပဲ ကိုမငျးသဈနဲ့ ငါလမျးခှဲခဲ့ပွီးပွီ…… ငါအရငျက သူနဲ့လမျးခှဲဖို့ကို တှဝေနေခေဲ့မိတယျ…..အခစြျဦးမို့အရမျးခစြျခဲ့မိတာလညျးပါတယျ…နောကျပွီး မိနျးကလေးတှသေဘာ၀ ကိုယျနဲ့ ကြူးကြူးလှနျလှနျဖွဈပွီးခဲ့တဲ့ခစြျသူကို တောျရုံနဲ့လမျးခှဲဖို့မစဉျးစားခငြျတာလညျးပါတယျ….ဒါပမေဲ့ နငျပွောခဲ့ဖူးသလိုပဲ ငါသူရှေးခယြျတာကိုမခံတော့ဘူးကြောျကြောျ…. ငါ့ကံကွမ်မာကိုငါပဲစီရငျမယျ…… ဒီနေ့ကစပွီး သူနဲ့ဖွဈခဲ့တာတှကေိုလညျး မေ့လိုကျတော့မယျ…….” ဖွူငယျပွောရငျးက ခေါငျးကိုငုံ့လိုကျရငျး ပွုံးစိစိဖွငျ့ “ဒါပမေဲ့ နငျနဲ့ဖွဈခဲ့တာတှကေိုတော့ငါမေ့လို့ရမယျမထငျဘူး” ကြောျကြောျမကြျနှာမှာ ဝငျးပသှားပွီး တဈခုခုပွောရနျ ပါးစပျဟလိုကျသောျလညျးဖွူငယျကပငျဆကျပွောသညျ။ “ဒါပမေဲ့ ငါနငျ့ကိုခစြျမခစြျဆိုတာလညျးမသခြောဘူးဟာ…….. ဒီရကျပိုငျးစိတျတှလေညျးရှုပျနတေော့ ငါသခြောစဉျးစားလို့မရဘူး….အခြိနျယူဖို့လိုတယျ…..အဲဒီ့အခြိနျက တဈလလညျးဖွဈနိုငျတယျ တဈနှဈလညျးဖွဈနိုငျတယျ…. အဲဒီ့ထကျလညျးပိုကွာခငြျကွာမယျ…..ဒါပမေဲ့နငျ့ကိုငါကွိုးရှညျရှညျနဲ့လှနျထားတာ မဟုတျပါဘူး….နငျစောငျ့နိုငျတာမစောငျ့နိုငျတာနငျ့သဘောပဲ…….. မစောငျ့နိုငျတော့လို့ မိနျးမတှဘောတှယေူသှားခဲ့ ရငျလညျးငါအပွဈမပွောပါဘူး…….. “ ဖွူငယျ့စကားဆုံးတော့ကြောျကြောျသကျပွငျးခသြညျ။

“ အမှနျအတိုငျးပွောရရငျတော့ ဘယျစောငျ့ခငြျမလဲဟာ…ဒါပမေဲ့ ဘယျတတျနိုငျမှာလဲ…. ငါကခစြျတဲ့သူဆိုတော့ စောငျ့ရမှာပေါ့…….ငါ့အခစြျကခဏလေးအတှကျမဟုတျတာသခြောတယျ..ဒါပမေဲ့ နငျငါ့ကိုအဆကျအသှယျတော့ လုံးလုံးဖွတျမထားပါနဲ့ဟာ…. ကိုယျခစြျတဲ့သူကိုတှေ့ခငြျမွငျခငြျစိတျလေးတော့ငါ့မှာရှိတာပေါ့..့” ကြောျကြောျသူ့နံဘေးက စက်ကူအိတျလေးကိုယူရငျး ပစ်စညျးတဈခုကို ထုတျယူလိုကျသညျ။ “နငျဒီလိုပွောမယျဆိုတာတော့ငါကွိုမသိခဲ့ဘူးပေါ့ဟာ…ဒါပမေဲ့ နငျငါ့ကိုလကျခံသညျဖွဈစေ ငွငျးသညျဖွဈစေ ငါနငျ့ကိုအခြိနျတိုငျးခစြျနမေယျဆိုတဲ့ အထိမျးအမှတျနဲ့ ဒါလေးကိုလကျဆောငျပေးဖို့ဝယျလာတာ…” ဘူးလေးကို ဖှငျ့လိုကျတော့ လှပသောနာရီလေးတဈလုံးထှကျလာသညျ။ “အခုတော့ ဒီနာရီလေးက နငျခစြျလာမဲ့အခြိနျကိုငါအမွဲစောငျ့နပေါ့မယျဆိုတဲ့ သဘောမြိုးဖွဈသှားပွီပေါ့ဟာ” ကြောျကြောျ မကြျနှာငယျလေးနှငျ့ပွောပွီး ဖွူငယျ့ကိုနာရီလေးလှမျးပေးလိုကျသညျ။ ဒီလိုဆိုတော့လညျးကြောျကြောျ့ကိုသူမသနားမိသညျ။ သို့သောျကွုံခဲ့ဖူးသောအတှေ့အကွုံမြားအရ ဘယျယောကြျားကိုမှ ဖွူငယျမယုံခငြျတော့ပါ။ မငျးသဈနှငျ့ ဆှီတီတို့ တိုကျခနျးမှအဖွဈအပကြျတှကေို ဆှီတီကိုယျတိုငျ သူမကိုဖုနျးဆကျပွီးပွောပွခဲ့သညျ။ မငျးသဈနှငျ့ကြောျကြောျ တဈယောကျယောကျကို ရှေးရနျ စဉျးစားခဲ့သောျလညျးလတျတလောအခွအေနအေရ လှတျလပျပေါ့ပါးစှာနလေိုသော သူမအတှကျသာ သူမကွညျ့ပွီး ဆုံးဖွတျခဲ့ခွငျးဖွဈ၏….ပွီး။