ဖြဲပေးနေမိတယ်

ဖှဈရပမွှနွ ဇတလွမွးလေးအား နာမညွ/နရောဒသေ လှဲပှောငွး၍ စာဖတသွူ အဆငပွှစရနွေေ ခံစားတငပွှပါသညွ။ ” ရှှီးးးးး ………… ဖေါငွးးးး ဖေါငွးးးးးး ……… ရှှီးးးးး ….…… ဖေါငွးးးးး ………… ဒိုငွးးး …. ……… ရှှီးးးး …… ဖေါငွးးးး ….…… ဒိုငွးးးးး ” သှယွ တို့ မှို့လေးရဲ့ သီတငွးကှှတွ ညလေးပေါ့။ တရပွ ကှကလွုံး မီးတှေ လငွးထိနနွတော။ ကလေးတှလညွေး ဖှောကအွိုး ဖေါကလွိုကွ မီးရှူးမီးပနွးတှေ လှတလွိုကွ ပှောရွှှငွ နကှတယွေ။ ” မသှယွ ရေ …… ပှီးပှီလား ” ” ဟုတွ …… မမခိုငွ ” ဘေးအိမကွ မမခိုငတွို့ လငမွယားနဲ့ ပှဲသှား ကှည့မွလို့ အရငရွကကွ ပှောထားကှတာ။ မမခိုငွ နာမညကွ မိုးမိုးခိုငွ သူ့ယောငွကြှား နာမညကွ ကိုရဲမငွး။ လငမွယား ၂ယောကွ လုံးက ရုံးဝနထွမွးတှပေါ။

သှယွ တို့ လငမွယား ထကွ ၃နှဈလောကွ ကှီးကှ တယွ။ သှယွ က ၃၂နှဈထဲ မမခိုငတွို့ လငမွယားက ၃၅နှဈ ကှောနွပှေီ။ သှယ့ွ နာမညကွ အေးအေးသှယပွါ။ အားလုံးက သှယွ ပဲ ခေါကွှတာ။ သှယ့ွ ယောငွကြှား မှိုးသူ က သှယနွဲ့ မတိမွးမယိမွးပါပဲ။ သူတို့ ဖုနွးကုမပြဏီက သီတငွးကှှတွ ဘုရားဖူး လိုကပွို့တော့ ပါသှားလရေဲ့။ သှယွ တယောကွ ထဲ အိမမွှာ ပငွှးနတေုနွး မမခိုငွ တို့ လငမွယားက အဖေါလွာစပွ တာနဲ့ ပှဲကှည့ွ ဖှဈတာ။ ပှဲကလညွး သှယွ တို့ရပကွှကနွဲ့ မဝေးပါဘူး။ ခှလငွှေ လှှောကသွှားကှတာ မိနဈ ၂၀လောကပွါပဲ။ လမွးတ လှှောကွ ၃ယောကသွား ရငဘွောငတွနွးပှီး စကား တပှောပှောနဲ့ လှှောကလွာပမယေ့ွ။ ပှဲစှေး ရောကတွော့ လူက တဈညှပလွာတာ။ တဖှညွးဖှညွး မမခိုငကွ သှယ့ွ အရှေ့ ကိုရဲမငွးက သှယ့ွ အနောကွ သှယကွ အလယထွဲ ရောကသွှားရောပဲ။

ပှဲစှေးထဲ တိုးခှေ့ လှှောကကွှတော့ သှယကွ မမခိုငွ လကမွောငွးကို ဆှဲထားပှီး ကိုရဲမငွးက သှယ့ပွုခုံး တဖကကွို လကတွငွ ဆှဲရငွး ဇတရွုံထိ လှှောကရွ တာပေါ့။ တခှို့ လူငယတွှကေ မူးရူး အောဟွဈပှီး တှနွးလား ခှေ့လား ဆိုတော့ ကိုယ့လွူကိုယွ ကှဲမသှားအောငွ ဆှဲထားရတယွ။ ကိုရဲ လကကွ သှယ့ွ ပုခုံး ပေါကွနေ လကမွောငွးပေါွ ရှေ့ဆှဲ ထားပေးတာ။ တိုးဝှေ့ လှှောကရွငွး လူက ကှပလွာတော့ သှယ့ွ ဖငနွဲ့ ကိုရဲ ပေါငကွှားက ခပနွှေးနှေး အရာနဲ့ ဖိပှတသွလို ဖှဈတာ ခဏတိုငွးပဲ။ ကောကညွှငွး ကှညတွောကွ ဆိုငနွား ရောကတွော့ အရှေ့ဘကွ ကှေ့လာခဲ့ကှတယွ။ အဲဒီလမွးက ဇတရွုံနဲ့ နီးလို့ပါ။ အဲဒီလမွးက မုန့ဆွိုငတွနွး မရှိတော့ အမှောငကွသှလို ဖှဈနရတော။ တဖှညွးဖှညွး ကိုရဲ ပေါငကွှားက ဟာကှီး မာလာသလို သှယ့ွ ဟာလေးလဲ အရညစွို့နတောပေါ့။ သှယွ လညွး အိမထွောငသွညွ တယောကမွို့ သှေးသားက ဆူလာတာ ထငတွယွ။

မမခိုငကွတော့ ဇတရွုံ ရောကဖွို့ အားသနနွတော သူ့နောကကွ သှယွ တို့ကို သတိမထား မိပါဘူး။ အဲဒီခှိနွ သှယ့ွ ခံစားမှု့က တကိုယလွုံးကို သှေးဆူ ပှီး ခနဓြာကိုယထွဲက တရှိနွးရှိနွးနဲ့ ဘယလွို အရသာ မှနွးကို မသိတာ။ လငနွဲ့ အကှိမကွှိမွ ဆကဆွံဖူး ပမယေ့ွ သူစိမွး ယောငွကြှား တယောကွ ဟာကှီးနဲ့ ထောကခွံရတဲ့ ခံစားမှု့က မတူဘူးလေ။ ဇတရွုံထဲ လကမွှတွ ဖှတပွှီး ဝငတွော့ အထဲမှ လူတှေ ရောကနွေ ကှပါပှီ။ မီးထှနွးထားလို့ သှယလွညွး ဖငကွှား အောကွ စိုနလေား ဆိုပှီး လကနွောကပွှနွ စမွးကှည့ရွ သေးတာ။ အတှငွးခံပါတော့ အရညလွေးတှေ ကှကမွနေ ပါဘူး။ စိတတွော့ သိပမွပူမိပါဘူး နှငွးဆီပုံ ပနွးပှင့ရွိုကွ ပါတိတွ အနကွ ဝမွးစကမွို့ ကှကလွညွး မသိသာ လောကဖွူးလေ။ ” ရဲမငွး … ဖှာလကမွှတွ … သှားဝယဟွာ … ဒုတိယ တနွး ရအောငွ ဝယခွဲ့ ” ” အငွးပါ ခိုငရွယွ … နရော အလှတတွှေ ကှည့ပွှီး … နံပတပွှော ” ဇတရွုံထဲ ဖှာတှေ ကှည့ပွှီး မမခိုငကွ ကိုရဲကို ဖှာသှား ဝယခွိုငွးနတော။

” အတှငွးထဲ … ငါမကှညခွငှဘွူး … ဒီအလယတွနွးက … ဘေးစှနွး ဖှာသာ … ဝယခွဲ့ ” မမခိုငကွ ပှဲမစခငွ ဇတရွုံထဲက ခုနပွေါကကွ နတေဲ့ လူတှေ ကှည့ပွှီး စိတရွှုတနွပေုံနဲ့ ဘေးစှနွး ဖှာကိုပဲ ဝယခွိုငွးလိုကတွာ။ ကိုရဲလညွး ဖှာနံပတွ ကှည့ပွှီး လကမွှတွ ဖှတတွဲ့ ရုံပေါကနွား တခေါကွ ပှနသွှား ဝယလွာ ခဲ့တယွ။ လကမွှတွ ရတာနဲ့ မမခိုငကွ ဖှာကို ဆှဲခါပှီး အသင့ပွါလာတဲ့ အိပယွာခငွး အပါးလေး ခငွး လိုကတွာ။ ဖှာက သေးပမယေ့ွ ထုံးစံ အတိုငွး ၄ယောကွ ထိုငကွှည့ကွှတာ မှားပါတယွ။ ” ကဲ …… ဖှာတော့ ရပှီ … လကဖွကနွဲ့ ကောဖွီတော့ ပါလာတယွ … ညကှ အစာပှေ … စားဖို့ တခုခု … သှားဝယရွမယွ … အနားပေးခှိနွ … အပှငွ … မထှကွ ခငှဘွူး ” နရောခှ စီစဉပွှီးမှ မမခိုငကွ ညလယစွာ စားဖို့ မုန့ဝွယွ ခငွှ နတော။ ဒါနဲ့ မမခိုငကွို အစောင့ွ ထားပှီး ကိုရဲနဲ့ သှယွ တို့ မုနတွခေါကွ ထှကဝွယွ ဖှဈကှ တယွ။

ဇတရွုံထဲ ပှနရွောကတွော့ ၃ယောကသွား စကားပှောလိုကွ နကှောစိ စားလိုကနွဲ့ အတောလွေး ကှာမှ ပှဲထှကတွာ။ တခှို့လူတှကေ ပှဲထှကမွှ ကိုယ့ဖွှာကို ဓတမွီးထိုး ရှာပှီး ရောကလွာကှတယွ။ ထုံးစံအတိုငွး ပှဲထှကတွာနဲ့ ဇတရွုံထဲက မီးတှေ အမှောငခွပှဈတော့ ဖှာမဝယပွဲ ခပတွညတွညွ ဝငထွိုငကွှည့တွဲ့ လူတှနေဲ့ ပှဲထှကမွှ ရောကလွာတဲ့ ဖှာပိုငရွှငတွှေ စကားမှား ကှပေါ့။ ဇတရွုံက တာဝနရွှိတဲ့ သူတှေ လာရှငွးမှ အဆငပွှေ သှားကှတာ။ စတိတရွိုး စတော့ အကုနွ လှုပလွှုပရွှရှ ဖှဈလာပါပှီ။ ဘေးက လူငယတွှေ ထကတော့ မမခိုငွ ပါလာတဲ့ ခှငွး တောငွး နငွးမိ မဆိုးလို့ သှယကွ နောကဆွုတွ ထိုငပွှီး ခှငွးကို ရှေ့ ယူထားလိုကရွတယွ။ အစပိုငွး မမခိုငနွဲ့ သှယကွ ရှေ့၂ယောကွ အတူကပထွိုငရွငွး ကိုရဲက မမခိုငွ နောကကွ ကပထွိုငကွှည့ကွှတာပါ။

ခှငွးကို သှယ့ရွှေ့ ထားပှီး သှယွ က နောကဆွုတွ ထိုငတွော့ ကိုရဲနဲ့ သှယွ ဘေးခငွှးကပလွကွှ ဖှဈသှားရောပဲ။ ပှဇတရွောကတွော့ မမခိုငကွ ဝယလွာတဲ့ မုန့တွှေ ခှငွးထဲက ထုတစွားနေ တယွ။ ကိုရဲက အသင့ဖွှောလွာတဲ့ ဓတဗွူးထဲက ကောဖွီ ကို ခှကလွေးထဲ ငှဲ့သောကရွငွး မမခိုငကွို မုန့ထွုပတွှေ ဖေါကပွေးနတော။ သှယွ က လကဖွကခွှိုင့ွ ဖှင့ပွှီး လကဖွကွ ပဲ စားလိုကတွော့တယွ။ ညလယကွှ ဘေးစှနွးဖှာမို့ လူငှေ့သိပမွရှိတော့ အေးလာ တာပေါ့။ ကိုရဲလညွး တငပွလငခွှေ ထိုငလွကွှ အနေ ထားနဲ့ မမခိုငွ နောကကွှော တိုးကပနွပှေီ။ သှယကွ ဘေး စှနွးထိုငတွော့ ပိုဆိုးရောပဲ။ သှယ့ွ ညာဖကွ ခပလွှမွးလှမွး က ဇတရွုံကာထားတဲ့ ဝါးကှမွးကှား တှထေဲက လတေိုး နတော။ ကိုရဲဘကွ တိုးတော့ သှယ့ွ ဘယဘွကွ ပေါငနွဲ့ ကိုရဲ ညာဘကပွေါငွ ထိကပနွတယွေ။

မမခိုငွ ခါးကို နောကကွ ပှေ့ဖကထွားတဲ့ ကိုရဲ ညာလကကွ သှယ့ွ ဒူးခေါငွးပေါွ ဘတကွနဲ့ ကလှာလို့ မကှလွုံး ဆှကှညေ့ွ လိုကတွာ။ ကိုရဲက ခပတွညတွညွ ပါပဲ တဖှညွးဖှညွး သှယ့ွ ပေါငလွယွ ရောကလွာတော့ လကခွှောငွးတှကေ ပေါငွ အတှငွးသားတှေ ညှဈစမွး နပှေီ။ ထမိနွ အောကကွ အတှငွးခံပေါွ ဖိစမွးတဲခှိနွ သှယ့ွ ဘယလွကကွ ကိုရဲ ညာလကကွို အုပပွှီး ပှနကွိုငွ ထားလိုကတွာပေါ့။ ပေါငခွှံနားလေး ညှဈလိုကွ ဖှလိုကနွဲ့ ကိုရဲ လကခွှောငွးတှေ သှယ့ွ ပေါငဂွှထဲ အတငွးတိုးဝငလွာနပှေီ။ သှယွ လညွး သာယာနမေိတာ ထငတွယွ ပေါငကွို ရှေ့လိုကရွငွ ရနတောကို မရှေ့မိတာလေ။ ကိုရဲ လကကွ ပေါငခွှံနား ထိ ရှေ့လာပှီး ခပတွငွးတငွး လေး ထပညွှဈ ပေးနပှနရွေော။ အမှောငထွဲမို့ နောကကွ လူ တှလညွေး မှငရွဖို့ မလှယတွော့ ၂ယောကသွား အတင့ရွဲနမေိတာ။

ဘယလွကကွ မမခိုငခွါးကို ဖကထွားရငွးနဲ့ ညာလကကွ သှယ့ွ ပေါငကွှား ထဲ နိူကနွလေို့ ကိုရဲ မကှနွာ ခိုးကှည့ွ တော့ ခပတွညတွညွ ပဲ မကှလွုံးတှေ က ဇတခွုံပေါွ စိတဝွငတွစား ကှည့နွပေုံပါ။ ခဏနတေော့ ထမိနွ ပေါကွ နိူကရွတာ အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ နောကဘွကကွ လူတှကေို တခကွှ လှည့ကွှည့ကွှီး ထမိနွ အောကနွား စထဲ လကသွှငွးနိူကွ နတေော့တာ။ သှယလွညွး ကိုရဲ လကွ ကောကဝွတကွို အုပကွိုငရွငွး အလိုကသွင့ွ ပေါငဂွှလေး ကို ရသလောကွ ဖှဲပေးနမေိတယွ။ အရညစွိုနတေဲ့ အတှငွးခံ ဘောငွးဘီကို စမွးမိတော့ သှယ့ွ မကှနွာကို ဘေးတိုကွ လှည့ကွှည့နွတော။ သှယ့ွ မကှလွုံး ဒေါင့ကွ မှငနွပမယေေ့ွ မသိခငှယွောငွ ဆောငနွမေိတယွ။ ပှဇတပွှီး နှဈပါးသှားကှတော့ သှယွ ပှီးသှား ရပှီ။ မိုးလငွး ကာနီး ဇာတပွှဲ မပှီးခငလွေး ထရပပွှီး ထမိနပွှငွ ဝတရွတယွ။ အတှငွးခံ ဘောငွးဘီထဲ အရညွ တှရှေှဲပှီး ပေါငခွှံထဲ စိုစိစိုစိလေး ဖှဈနတေော့ တာပဲ။

၃ယောကွ သား အိမပွှနလွာပှီး သှယွ လညွး အိမဝွနွး တံခါး ဖှင့ွ လူဝငပွှီး တံခါး ပှနသွော့ ခတတွော့ ကိုရဲက သူတို့ အိမရွှေ့က သှယ့ကွို လှမွးကှည့ွ နတယွေ။ အိမထွဲ ရောကွ တော့ အိပခွနွးထဲ ကုတငပွေါွ ခေါငွးခလှိုကတွာနဲ့ ခကှခွငွှး အိပပွှောသွှားရောပဲ။ ပကလွကွ အနထေားနဲ့ နှဈနှဈ ခှိုကခွှိုကွ အိပမွော ကှနတေုနွး သှယ့ွ ပေါငဂွှလေးထဲ ရှစိရှစိနဲ့ ခံစားမိလို့ မကှလွုံး ဖှင့ကွှည့မွိလိုကတွယွ။ ” ဟငွ …… ကို ……… ကို …… ကိုရဲ ” ရုတတွရကွ လန့သွှားတာပေါ့။ ကိုရဲက သှယ့ွ ညာဘကွ ခါးနားလေး တငပွလငခွှေ ထိုငရွငွး ဘယလွကကွ စောကပွတလွေး ဖှဲထားပှီး ညာလကကွ သူပေါငကွှား ထဲက လီးကို ဆုပကွိုငွ ဂှငွးထု နတော။ ထမိနွ အောကနွားစက ခါးထိ လှနတွကွ နပှေီး အတှငွးခံ ဘောငွးဘီ မှော့ကှိုး လေးက ပေါငလွယွ လိပကွှ နတေော့ ပှတငွး ပေါကကွ ဝငလွာတဲ့ နရေောငကွှောင့ွ ပေါငကွှား လေးထဲ အဖုတကွ အတိုငွးသားပဲ။

ရုတတွရကွ ဘာပှောရ မနွးတောငွ မသိဘူး။ ကိုရဲက အဖုတအွကကွှဲကှောငွး ထဲ လကခွှောငွးထိပလွေးနဲ့ ဖိပှတပွေးရငွး ဂှငွးထု မရပသွေး ဘူး။ ” ဟာ … ကို … ကို …… ကိုရဲ …… မမခိုငွ…… ရှိ တယွ ….… မ ဟုတွ ဘူး လား ” ပူထူပှီး အသံ တုနတွုနွ ရီရီနဲ့ မေးလိုကွ မိတာပါ။ ကိုရဲ ကတော့ ညက ဇတရွုံထဲ အဖုတကွို နိူကတွာ သှယွ က မငှငွးတော့ အတင့ရွဲနတောပေါ့။ သှယတွို့ လငမွယား အိပတွဲ့ ကုတငပွေါွ တကထွိုငပွှီး သှယွ အဖုတကွို ဖှဲကှည့ွ ပှီး ဂှငွးထုနတောလေ။ ” ရှီးးးးး…… အ …. အ …. ခိုငကွ ………… မနကွ ၁၀နာရီ ကတညွးက ……… အင့ွ …. အ …. နိုးပှီး …… ထမငွး ဟငွး ထခကှနွတော …… မသှယွ လာကှည့တွော့ ……… အိပပွှောနွတောနဲ့ ….… မသှယဖွို့ ………… ဟူးးးး ………… ရှီးးးးး …. ထမငွးဟငွး ……… ပိုခကွှ ပှီး ….…… ခု လာပို့တာ ” ကိုရဲက စကား ပှနပွှောရငွး တဘတဘွတနွဲ့ သှယ့ွ စောကပွတလွေး ကို ကှည့ပွှီး ဂှငွးထုနလကှပွေဲ။

” ဒုကခြ ပါပဲ …… မမခိုငွ …… ဒီဘကွ ကူးလာရငွ …… အခကွ …… မကောငွးဘူး ထငတွယွ … ကိုရဲ ……… အို့ ………… အာ …. ရှီးးးးး ………… ကှှတကွှှတွ ” သှယွ အကှိုးအကှောငွး ပှောနတေုနွး အစိလေးကို ဖိခှေ လိုကတွော့ ခါးလေး တှန့ပွှီး စုပသွပွ လိုကရွတာပေါ့။” ခု …… နေ့ခငွး ……… ၂ခကွှ ထိုးပှီ ……… မသှယရွဲ့ ……… ခိုငလွညွး …… ခကှပွှုတွ စားသောကပွှီး …… ပှနအွိပွ သှားပါပှီ …… စိတွ မပူနဲ့ ” ကိုရဲ ရှငွးပှ နတော နားထောငရွငွး စိတထွဲ တရှိနွးရှိနွးနဲ့ ရမမြကစွိတတွှေ ထကှှနပေါပှီ။ သှယလွေ လငနွဲ့လညွး ၃ရကလွောကွ ဝေးနတေော့ ကိုရဲ အထိအတှေ့မှာ သာယာနမေိတာ ဝနခွံပါတယွ။ ခုထိ လငတွောမွောင့ွ လီးက လှဲရငွ သူစိမွးယောငွကြှား လီးကို မမှငဖွူး ပါဘူး။ ဒီလိုမှိုး သှယ့ွ အဖုတကွို ကှည့ရွငွး ဂှငွးထု နတေဲ့ ကိုရဲ လီးကို မှငတွော့ အရညတွှေ စိမ့ထွှကလွာပှီး အလိုးခံ ခငှတွဲ့ စိတတွှေ တဖှားဖှား ပေါလွာတော့တယွ။

လငတွောမွောင့ွ လီးထကွ တုတလွညွးတုတွ ရှညလွညွး ရှညတွဲ့ ကိုရဲ လီးကို အနီးကပွ မှငတွော့ စုပကွှည့ွ ခငှတွဲ့ စိတကွလညွး ထိနွးမရ မိနွးမသား ဆိုတော့ အစ ခကနွေ ပှနပွှီလေ။ ” အား …. ကောငွးလိုကတွာ ………… မသှယွ ရယွ …. ရှီးးးးးးးး ” ကာမစိတွ တကပွှီး တှေးနတေုနွး ကိုရဲ လညပွငွး ကှောတှေ ထောငလွာတယွ။ လီးထိပွ လရညတွှေ တဖှောဖှော ပနွးထှကလွာတော့ သှယ့ွ ထမိနတွှပေါ စငကွုနရွောပဲ။ ကိုရဲလညွး လရညထွှကွ ပှီး ပေါငလွညွ ရောကနွတေဲ့ ခါးပုံစ ပှနဆွှဲပှီး ပုဆိုး ပှနဝွတရွငွး အမော ဖှနရှေော တယွ။ ” မိသှယရွေ … မိသှယွ ” တကယ့ွ အခှိနကွှမှ သှယွ အလုပွ လုပတွဲ့ ခညှထွညွ စကရွုံက သူငယခွငွှးတှေ ရောကလွာရောပဲ။ ကိုရဲလညွး အိပခွနွးက ထှကပွှီး အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးဘကွ အမှနွ လှှောကပွှီး သှယ့ဖွို့ ယူလာပေးတဲ့ ထမငွးခှိုင့လွေး ကိုငပွှီး မယောငွ မလယွ ရပနွတောပေါ့။

သှယလွညွး ထမိနပွှငဝွတပွှီး အငွကြှီကို ခါးထိ ဆှဲဆန့ရွငွး နောကကွ လိုကထွှကွ လိုကတွာ။ ” မိသှယွ … ညညွးလငွ … ဘုရားဖူး ပါသှားတာဆို … လငမွရှိတော့ …… တယောကထွဲ …… ဆာ နေ …… နေ ……… ” မစုနဲ့ မိုးမိုးတို့ အိမထွဲ ဝငလွာရငွး လှမွးမေး နတော။ ရုတတွရကွ စားပှဲခုံ ဘေးနား မတတွပွ ရပနွတေဲ့ ကိုရဲ မှငတွော့မှ စကားစ ရပသွှားတော့တယွ။ ” အောွ … ဧည့သွညွ ရောကနွတော ထငတွယွ ” ကိုရဲ မှငတွော့မှ မစုက အားတုံ့အားနာနဲ့ စကားလှဲ မေးနတောပါ။ ” ဧည့သွညွ မဟုတပွါဖူးဟ … ဟိုဖကအွိမကွ … မမခိုငွ အမှိုးသား …… ကိုရဲမငွး ပါ ” ကိုရဲလညွး သှယတွို့ စကားပှောတုနွး မစုတို့ကို ရယပွှပှီး အိမပွှငွ ပှနထွှကသွှားတယွ။ ” အဲလူက … အိမထွောငသွညွ ဟုတရွဲ့လား … မိသှယွ … ပုံစံက အမိုကစွားနောွ ” ကိုရဲ ထှကသွှားတာနဲ့ မိုးမိုးက တနွးမေးတော့ တာပဲ။ သှယ့ွ စိတထွဲ ထိတကွနဲ့ ဖှဈသှားမိသေးတယွ။

” ဟုတပွါတယဟွာ … ညက … ငါ … သူတို့ လငမွယား နဲ့ … ပှဲ အတူ ကှည့ပွှီး … ဘာမှ မခကှနွိုငမွှနွး သိလို့ … ထမငွးရော ဟငွးရော … လာပို့ ပေးတာ ” ” ဟုတရွဲ့လား မိသှယရွယွ … နင့လွငွ မရှိတုနွး … နေ့လညစွာ လာကှှေးရငွး … ဟှနွး ဟှနွး ” ” ကောငမွနောွ … နငသွာ …… လငငွုတတွုတနွဲ့ … ဂှာကှီးကို … မှူနတော … ငါမသိ ခကမွယွ ” မစုတို့ မိုးမိုးတို့က စကရွုံရောကမွှ ခငပွမယေ့ွ ပှောမနာ ဆိုမနာ တှပေေါ့။ မစုက အဆိုးဆုံးပဲ ထမငစွား နားခှိနွ ၃ယောကွ ဆုံတာနဲ့ သူ့လငကွ ဘယလွို လုပကွှောငွး စုံနအေောငွ ပှောပှီးမှ စားကှ သောကကွှတာ။ အစပိုငွး သှယလွညွး မကှနွှာပူ နားရှကပွမယေ့ွ နောကပွိုငွး မစုရဲ့ အတှေ့အကှုံကို မကှလွုံးထဲ မှငယွောငပွှီး ညဘကွ ယောငွကြှားနဲ့ လိုးတဲ့ခှိနွ အရသာလေး ထူးကဲနမေိ တော့တယွ။ မစုတို့ ရောကလွာတာမို့ သှယလွညွး ထမငွး အိုး တလုံးခကှပွှီး အိမမွှာ အရံသင့ွ ရှိတဲ့ လကဖွကသွုပွ ပေးလိုကတွာ။

မမခိုငွ ခကှပွို့တဲ့ ဟငွးနဲ့ ၃ယောကသွား အတူစားပှီး ညနစေောငွးထိ စကရွုံက အကှောငွးတှေ ထိုငပွှောနေ ဖှဈကှတယွ။ မစုတို့ ပှနမွှ သှယလွညွး ရခှေိုးပှီး ခဏ အနားယူရငွး ဧည့ခွနွးထဲ မှာပဲ တီဗှီ ထိုငကွှည့နွတော။ ညပိုငွး အိပယွာပေါွ တောတွောနွဲ့ အိပမွပှောပွါဘူး။ ကိုရဲ ပေးသှားတဲ့ ကာမ အထိ အတှေ့ ကှောင့ပွေါ့။ ဟိုလိမ့ွ ဒီလိမ့နွဲ့ မကှစွိတှေ ကှောငနွတေော့တယွ။ တဖှောဖှော နဲ့ လရညတွှေ ပနွးထှကနွတေဲ့ ကိုရဲ ဒဈကှီး ပှနမွှငွ ယောငပွှီး သှယ့ွ လကတွဖကကွ ညဝတွ ဒူးဖုံး စကပလွေးထဲ ရောကသွှားမိတာ။ လကခွှောငွး ထိပလွေးတှကေ အဖုတွ အကကွှဲကှောငွး ဖိဆှဲပှီး အစိလေးကို ဖိခှေ နမေိတယွ။ ထိမိတာနဲ့ သှယ့ွ တကိုယလွုံး တုနပွှီး ကဉှတွကသွှား ရတာ။ ထပွ မဖိရဲတော့ဘူး ခှရငွေးဘကွ ရောကနွတေဲ့ ဖကလွုံးကို ခှထေောကနွဲ့ ညှပဆွှဲယူပှီး ခနဓြာကိုယွ ဘေးတစောငွး အနထေားနဲ့ ပေါငကွှား ညှပထွား လိုကတွယွ။

ပေါငဂွှ တည့တွည့ွ နရောလေး လကနွဲ့ဖိပှီး ဖကလွုံးကို ညှပပွှတပွဈတာ။ စိတထွဲ ကိုရဲ လီးထိပကွို မှနွးပှီး ခပတွငွးတငွး ပှတတွော့ ခံစားမှု့လေး ကောငွးနတေုနွး ၅မိနဈလောကပွဲ သှယ့ွ တကိုယလွုံး အကှောတှေ တောင့တွငွးပှီး အထှဋွ အထိပွ ရောကသွှားခဲ့ရတယွ။ အားမရပမယေ့ွ လတတွလော ခံစားနရတေဲ့ ကာမ ဝဒနော လေး သကသွာစတောပေါ့။ သှယ့ကွိုယသွှယွ လညွး နားမလညတွော့ပါဘူး။ ကာမပိုငွ လငွ ရှိရဲ့ သားနဲ့ သူစိမွး ယောငွကြှား တယောကကွို တိတတွခိုး ငှိတှယွ နမေိတာလေ။ သခှောတာ တခုက ခုခှိနွ အိပယွာထဲ ကိုရဲ ရောကလွာရငတွောငွ ငှငွးဖို့ အငအွား မရှိတော့ပါ ဘူး။ သှယ့ကွိုယသွှယွ လညွး အားမလို အားမရ ဖှဈမိ တာပေါ့။ ဒါမှိုး ဖေါကပွှနစွိတွ ဝငတွယဆွိုတာ လငနွဲ့ ကှဲနတေဲ့ တခုလပတွှေ အဖှဈမှားတာ ကှားဖူးပါတယွ။

ခုဟာ သှယ့ွ ယောငွကြှား ခရီးသှားတာ ၃ရကွ ရှိသေးတာ ဘာလို့ သူစိမွး ယောငွကြှားပေါွ သာယာ နမေိလညွး မသိဘူး။ ခဏကှာမှ သှယလွညွး နှဈနှဈ ခှိုကခွှိုကွ အိပပွှောွ သှားတော့တာပါ။  မနကလွငွးတော့ အိပယွာထ ထမငွးဟငွး ခကှပွှုတပွှီး ခဏနားလိုကတွယွ။ ၁၅မိနဈ လောကွ နမှေ ရခှေိုး ခနွးထဲ သှားတိုကွ မကှနွှာသဈပှီး ရခှေိုးကာနီး ကိုရဲမငွး အကှောငွး ပှနတွှေးမိ ပှနရွောပဲ။ သခှောပှနစွဉွးစား ကှည့တွော့ အနနေီးတာ ထငတွယွ။ လငတွောမွောငွ မှိုးသူနဲ့က မနကလွငွး ကိုယ့အွလုပွ ကိုယသွှား ညပိုငွး လေးပဲ ဆုံကှတာ။ အလုပပွိတရွကကွ မတူတော့ ပငွှးရငွ မမခိုငတွို့ အိမဘွကပွဲ ရောကနွမေိ တယွ။ မမခိုငကွလညွး ရပကွှကထွဲ ခပတွညတွညသွာ နတော သှယနွဲ့ ရငွးနှီးပှီး နောကပွိုငွးကှ အိမတွှငွးရေးတှေ တဈတဈ ခှခှ ပှောပှတတတွယွ။

ကိုရဲနဲ့ မမခိုငွ တို့က အိမထွောငသွကွ ကှာလာလို့တဲ့ အပှာကား တှေ ကှည့ပွှီး လိုးမှ အထှဋထွိပွ ရောကတွယွ ပှောတာ။ ခုကှ ကိုရဲ လီးကို အလိုးမခံပဲ ပါးစပနွဲ့ လရညွ ပနွးထှကအွောငွ စုပပွေးတတသွလို ကိုရဲကလညွး အလုပပွငပွနွးတဲ့ နေ့ဆို မလိုးတော့ပဲ စောကဖွုတကွို အရညထွှကအွောငွ ယကပွေးပှီး စောကရွညပွါ မှိုခှ ပေးတာတဲ့။ သှယလွညွး စကရွုံက သူငယခွငွှး မစု ပှောပှတာတှေ နားထောငွ ဖူးပါတယွ။ မမခိုငွ ပှောတာက ပိုပှီး ရမမြကစွိတွ ကှှလာပှီး တခါတခါ နားထောငရွငွး အရညစွိမ့ွ ထှကတွဲ့ ရကတွှေ အမှားကှီး။ တဖှညွးဖှညွး မမခိုငွ ယောငွကြှား ကိုရဲမငွး ကို သှယွ မသိ မသာ အကဲခတမွိလာတာပေါ့။ ကိုရဲမငွးနဲ့ ပထမ အထိ တှေ့က မှတမွှတရွရ သှယတွို့ ခညှထွညွ စကရွုံရဲ့ ၁၀နှဈ မှောကွ အထိမွးအမှတွ နေ့တဝကပွဲ အလုပဆွငွးရပှီး အိမသွုံး မီးဖိုခှောငွ ပဈစညွးတှေ မဲဖေါကပွေးတဲ့ ရကပွဲ။

သှယွ အိမရွောကွ တော့ နေ့လညွ ၁နာရီခှဲလောကပွေါ့ မဲပေါကတွဲ့ ထမငွး ပေါငွးအိုးလေး မီဖိုခနွးဘကွ ထားပှီး စကရွုံ ဝတစွုံလေး ခှှတလွဲ လိုကတွယွ။ အငွကြှီလကပွှတွ လေးနဲ့ ထမိနွ အပှော့သားလေး ဝတပွှီး မမခိုငတွို့ အိမဘွကွ ထှကခွဲ့လိုကတွာ။ တိုကတွိုကဆွိုငဆွိုငွ မမခိုငတွို့ လငွ မယားလညွး ရုံးပိတရွကမွို့ အိမမွှာ ရှိနတယွေ။ အိမဝွနွး တံခါး စိထားလို့ လူရှိမှနွး သိတာနဲ့ ဖှင့ဝွငလွိုကတွယွ။ အိမထွဲ ရောကွ တော့ ၂ယောကလွုံး မရှိဘူး နောကဖွေးဘကွ လှှောကွ လာမှ ရခှေိုးခနွးထဲ တဘုတဘွုတနွဲ့ မမခိုငရွဲ့ အဝတွ လှှောသွံ ကှားလိုကရွတာ။ ” ဟော … မသှယွ … အလုပွ ပှနတွာ စောတယွ ” ဖှင့ထွားတဲ့ ရခှေိုးခနွး တံခါးရှေ့ ရပလွိုကတွာနဲ့ မမခိုငကွ စပှောတော့တယွ။ ” ဟုတွ …… နေ့တဝကွ …… ပိတလွို့ ” ” ခိုငရွေ … မီးခှောငွးက … ကောငွးတယဟွ … စတပတွာ … လဲရမှာ … အိပခွနွးထဲက ဗီဒို အံဇှဲထဲမှာ … အသဈဝယထွားတာ ရှိတယွ … ယူလာခဲ့လိုကွ “။

မမခိုငနွဲ့ စကားပှောနတေုနွး ကိုရဲမငွး အသံက အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးနဲ့ ကကလွကွှ အခနွးလှတွ ထဲက ထှကပွေါွ လာတာ။ မမခိုငကွ အဝတလွှှောနွလေို့ သှယပွဲ သူတို့ အိပခွနွးထဲက စတတတွာ တခု ယူပှီး သှားပေး လိုကွ တယွ။ ” အောွ … ခုန အသံ ကှားတယွ … မသှယွ … ရောကနွတောကိုး ” ” ဟုတွ … ကိုရဲ …… အလုပကွ … နေ့တဝကွ ပိတတွာ ” အိပခွနွး အလှတကွို အခနွးရှငွးရငွး မီးခှောငွး ပှငနွတော နမှော။ ထိုငခွုံပေါွ တကပွှီး မကှနွှာခကွှ က ဖနခွှောငွးကို ကိုငထွားတဲ့ ကိုရဲမငွးကို သှယွ လှမွးကှည့ရွငွး ပှနဖွှေ လိုကတွာပါ။ ” အငွး … ကိုရဲတို့လညွး အလုပပွိတတွာနဲ့ … အခနွး လှတတွှေ ရှငွးနကှတော … ဖနွးခှောငွးက ကောငွး သေးတယွ … စတတတွာ မကောငွးတာ ” သှယ့ွ လကထွဲက စတပတွာ အသဈကို လှမွးပေးတော့ ဖနခွှောငွးက မမှီတမှီမို့ လကကွ လှမွးမရဘူး ဖှဈနတောပေါ့။

အခနွးထဲ မီးမလငွး ပမယေ့ွ ပှတငွးပေါကကွ နရေောငကွှောင့ွ ကိုရဲမငွး ပုဆိုးထဲက ဟာကှီး ငိုကဆွငွးနတော သှယွ မှငနွရတေော့ ဈိတထွဲ သိမ့ကွနဲ့ ဖှဈသှား ရတယွ။ ” လကကွ လှတမွရ ဘူး … မသှယရွယွ … ခုနပွေါွ တကပွှီး … စတပတွာလေး ထည့ပွေးပါ့လား ” သှယလွညွး ကိုရဲမငွး စကားကှောင့ွ ခုနပွေါွ လှတနွတေဲ့ နရောလေး တကပွှီး ဖနခွှောငွး အပေါဖွကကွ စတပတွာ ထည့တွဲ့ အပေါကထွဲ စမွးထည့ွ ပေးလိုကတွယွ။ အပေါကထွဲ ဝငပွမယေ့ွ စတပတွာ ထိပကွ ငုတလွေး ၂ခုက အတှငွးလိုငွး ဘကွ မဝငသွေးလို့ လှည့လွှည့ွ စမွးထည့ွ နရတော။ ကိုရဲမငွးနဲ့ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ အနေ ထားမို့ ကိုရဲမငွး ဆီက ကိုယ့နွံ့လေးက သှယ့ွ နှာခေါငွးဝ တိုးဝငွ လာတယွ။ ” ရလား … မသှယွ ” ” စတတတွာ ခေါငွးက … ဝငတွယွ … ထိပကွ … ငုတလွေး၂ခုက … အတှငွးထဲ … မကသှေးတာ “။

ကိုရဲမငွး ပှနဖွှနတေေုနွး သှယ့ွ ဗိုကသွားလေး အောကွ ဖကွ ဆီးခုံး အထကနွား ခပမွာမာ အရာက လာထောကွ နတော။ စတပတွာ ကလညွး တောတွောနွဲ့ ထည့မွရ။ သှယ့ွ ရငတွှေ တဒိုငွးဒိုငွး ခုနနွရတောပေါ့။ ဒူးတောငွ မခိုငခွငွှ တော့ဘူး ခကှခွငွှးပဲ သှယ့ဟွာလေး အရညွ စို့လာ နတော။ စတပတွာ လှည့ထွည့ရွငွး ကိုရဲမငွး ဟာကလညွး မာထငလွာပှီ။ အလိုလှောကွ ခါးကို ကော့ပေးမိပှီး ကိုရဲမငွး ဟာကှီးလညွး ထိထိမိမိ လာထောကွ မိတော့တာပဲ။ စတပတွာ ငုတကွလေး အတှငွးဘကွ ကသှှားတာနဲ့ သှယ့ွ ဒူးခေါငွးက ခှကနေဲ့ လူပါ ယိုငွ ထှကသွှားတုနွး ကိုရဲက ဖနခွှောငွးကို လှတရွငွး ခါးလေး ကို ထိနွးပှီး ခနဓြာကိုယလွေး ဆှဲကပပွဈတာ။ ခဏကှာမှ လူခငွှး ခှာပှီး ခုနပွေါကွ အောကဆွငွး ခဲ့လိုကတွယွ။ ” မသှယွ … ရှိလား ” ” ရှိတယွ …… မမခိုငရွေ …… ရခှေိုးခနွးထဲ မှာ “တိုငတွိုကဆွိုငဆွိုငပွါပဲ ကိုရဲမငွး အကှောငွး တှေးနတေုနွး အိမရွှေ့ ဧည့ခွနွးက မမခိုငွ အသံကှားလို့ ပှနအွသံပေး ရငွး အတှေးစတှေ ပကှကွုနတွာပေါ့။

” ရော့ … အိမသွော့လေး …… ရဲမငွး …… လကဖွကရွညွ ဆိုငသွှားနတော ……… ပှနလွာရငွ ပေး ပေးပါဦး ” ” ဟငွ …… မမခိုငကွ … အိတကွှီးနဲ့ ဘယတွုနွး ” ရခှေိုးခနွး တံခါးရှေ့ လာရပပွှီး အိမသွော့ ပေးခိုငွး နတေဲ့ မမခိုငွ ညာလကကွ ခရီးဆောငွ အိတကွှောင့ွ သှယလွညွး နားမလညလွို့ ပှနမွေးနတော။ ” နယကွ … မမခိုငွ ဦးလေး အရငွးကှီး … ညက ဆုံးလို့တဲ့ …… ဒီနေ့ ညနေ … အသုဘ ခမှှာ … အဲဒီ တညအိပွ သှားရမှာမို့ပါ … မနကကွား စီးမှ ညနေ ၂နာရီ လောကွ ရောကမွှာ … ခုနမှ ဖုနွးဝငွ လာလို့ … ရဲမငွး ကလညွး လကဖွကရွညဆွိုငွ ထှကသွှားပှီ … ဖုနွးက အိမကွနှရွဈတာ ” ” အောွ … ကားမှီအောငွ သှားသှား …… မမခိုငွ …… သော့ပေး ထားခဲ့ … ကိုရဲမငွး လာရငွ … သှယွ ပေးလိုကွ ပါ့မယွ ” မမခိုငွ ထှကသွှားတာနဲ့ သှယလွညွး ရခှေိုး အဝတစွား လဲပှီး အိမရွှေ့ ဆံပငွ ခှောကအွောငွ ခဏ လမွးလှှောကွ ရငွး ကိုရဲမငွး စောင့နွလေိုကတွယွ။

မကှာပါဘူး ကိုရဲမငွး ဆိုငကွယနွဲ့ ပှနလွာပှီး မမခိုငကွို အိမဝွနွး တံခါးနားက အောခွေါနွတော။ ” ခိုငရွေ ……… ခိုငွ ” ” ကိုရဲမငွး ……… သော့ ဒီမှာ ” သူ့အိမထွဲ လှမွးကှည့ွ အောနွရငွေး သှယ့အွသံ ကှား တော့ လှည့ကွှည့ပွှီး သှယ့အွိမရွှေ့ လှှောကလွာတာ ပေါ့။ မမခိုငွ သူ့ဦးလေး နာရေး နယွ ၁ညအိပွ သှားကှောငွး ပှောပှပှီး သော့ပေးလိုကတွယွ။ ကိုရဲမငွး ထှကသွှားမှ သှယလွညွး အိမထွဲ ပှနဝွငလွာပှီး အိပယွာပေါွ တမှေး မှေးလိုကတွာ။ အိပယွာနိုးတော့ ၁၂နာရီ မတတွငွး ကှကတွိ ပါပဲ ထမငွးခူးစားလိုကတွယွ။ ပှီးမှ မမခိုငွ ခရီးသှားတာ တှေးမိပှီး ကိုရဲမငွး ဖို့ ခှိုင့နွဲ့ထုပွ သူတို့အိမဘွကွ ကူးလာ ခဲ့တယွ။ ညမနကွ ခကှထွား တာမို့ ကိုရဲမငွး အတှကွ အဆငွ ပှသှေားတာပါ။ ညနမှေ ထမငွး ထပခွကွှ တော့မယွ။ကိုရဲမငွး အိမဘွကွ ရောကတွော့ အိမရွှေ့ လူက မရှိ။ အိပခွနွးဘကွ လှှောကလွာပှီး ဟနတေဲ့ တံခါးကှားက ကှည့တွော့ ပငလွကွ အနထေားနဲ့ အိပပွှောနွတော။

” ကိုရဲ … ကိုရဲ … ထမငွး စားရအောငွ … လာပို့တာ … ထထ ” အသံပေးရငွး ကုတငနွား တိုးကပသွှားလိုကတွယွ။ တခူးခူး နဲ့ ဟောကပွှီး နှဈနှဈခှိုကခွှိုကွ အိပပွှောွ နရှောတာ။ လူက အိပနွပမယေေ့ွ ပုဆိုးအောကကွ ထောငမွတွ နတေဲ့ ဟာက အသဲယားစရာကှီး။ သှယ့ွ စိတထွဲ ဒုနွးကနဲ့ ရငခွုနွ သံ မှနလွာရပှီ။ မမခိုငွ ကလညွး မရှိ အိပခွနွးထဲ ၂ယောကထွဲ ဆိုတဲ့အသိ။ ဟိုနေ့က သှယ့ွ အဖုတကွို ကှည့ပွှီး ဂှငွးထုနတေဲ့ လီးကှီးက မကှစွိ ရှေ့နားမှာပဲ။ ကိုရဲမငွး လညွး အိပပွှောနွတေော့ လကကွ အလိုလိုပဲ ခါးပုံစ ဖှညပွှီး ပေါငလွယကွို အမှနတွှနွးပို့ လိုကမွိတာ ပေါ့။ သူစိမွး ယောငွကြှား လီးကို ဒုတိယ အကှိမွ အနီးကပွ မှငရွတော့မှာမို စိတလွှုပရွှားမှု့က ပှငွးထနလွာတယွ။ အရေးထဲ ပုဆိုးအနားစကို အမှနွ တှနွးပို့လိုကတွော့ အနားစက လီးထိပနွဲ့ ခှိတမွိနရေောပဲ။ ကိုရဲမငွး မကှနွှာ ကို ခိုးကှည့ရွငွး လီးထိပပွေါွ တငနွတေဲ့ ပုဆိုးစကို မပှီး ရှေ့လိုကရွတာ။

ဘာရယွ မဟုတဘွူး ကိုရဲမငွး လီးကှီး မှငတွော့ သှယ့ယွောငွကြှား လီးနဲ့ စိတထွဲ ယှဉနွမေိ သေးတယွ။ လုံးပတရွော အရှညရွော သာတဲ့ ကိုရဲမငွး လီးက မှငတွာနဲ့ စုပခွငှစွရာကှီး။ ကှည့ရွငွး နဲ့ကို သှယ့ွ အဖုတလွေးထဲ တဆဈဆဈနဲ့ ယားနေ တော့တာပဲ။ စိတမွထိနွး နိုငတွာနဲ့ လကနွဲ့ အုပကွိုငလွိုကတွော့ လကထွဲ တဒုတဒွုတနွဲ့ လီးအရညပွှားက တဆင့ွ သှယ့ွ လကဖွဝါးလေးထဲ လာတိုးနတယွေ။ ရုတတွရကွ စိတလွှတွ သှားမိပှီး ကားထှကနွတေဲ့ ဒဈကှီးကို ငုံမိလိုကတွာ လီးထိပွ အပေါကမွှာ ဥနတေဲ့ အရညကွှညွ ဥလေးက လှှာနဲ့ ထိမိပှီး ငံကှိကှိ အရသာလေး စပှီး ခံစား မိလိုကတွာ။ ၃မိနဈလောကွ အားရပါးရ စုပပွှီးမှ လီးထိပွ ကို ပါးစပကွ ထုတရွငွး လကနွဲ့ အထကွ အောကွ စုလိုကဖွှဲလိုကွ လုပကွှည့လွိုကတွယွ။

” ရှီးးးးး… အ ..… ကောငွး လိုကွ တာ ” ကိုရဲမငွး အသံကှားတာနဲ့ သှယလွညွး လီးကို လှတပွှီး ပှေးထှကွ ခဲ့လိုကတွာပေါ့။ အိမရွောကတွဲ့ အထိ ရငတွှေ တဒိုငွးဒိုငွး ခုနနွရတော။ ညကှ အတောနွဲ့ အိပမွပှောပွါဘူး မနကလွငွးတော့ မကှလွုံး မဖှင့ပွဲ ပငွှးကှော တခကှဆွန့ပွှီး ခါးအောကွ ရောကနွတေဲ့ စောငကွို ပှနဆွှဲခှုံဖို့ ဆှဲယူတော့ ပါမလာပဲ တငွးခံ နတယွေ။ အားထည့ွ ဆှဲတော့လညွး မရ ဒါနဲ့ သှယလွညွး မကှလွုံး ဖှင့ပွှီး ခါးပေါွ ကှည့တွော့ ကိုရဲမငွး ပေါ့ ပှုံးပှီး သှယ့ကွို စိုကကွှည့ွ နတော။ အိမထွောငသွညွ တယောကွ ဖှဈပမယေ့ွ အကှည့ခွငွှး ဆုံးတော့ ရငခွုနွ နမေိပှနတွယွ။ ” ဟငွ …… ကိုရဲ ……… ဘယခွှိနတွညွးက ……… ရောကွ နေ တာ လဲ ” ” ရောကတွာ … မကှာသေး ပါဘူး … မသှယရွယွ … ၁၅မိနဈလောကွ ရှိသေးတာ ” ” ဟို ဟို ……… ဧည့ွ ခနွး ထဲ က ……… စောင့ွ လေ …… မနကစွာ ………… ထမငွး ကှောပွေးပါ့မယွ “။

ပှောပှီး သှယလွညွး အိပယွာပေါွ ထထိုငပွှီး ကုတငပွေါကွ ဆငွးမလို့ပါ။ ရုတတွရကွ ကိုရဲမငွးက ကုတငစွောငွး ထိုငနွရောကနေ ကှမွးပှငပွေါွ ထရပပွှီး ပုဆိုးကို ခှှတခွပှဈတယွ။ ” ထမငွးကှောွ … မစားခငွှ ပါဘူး … မသှယရွာ … မနေ့ က … မသှယွ မကှှေးပဲ … ပဈထားတဲ့ … ဒီကောငွ ကှီးက ဆာနတော ” ” အာ …… ကိုရဲ ကလညွး ….…… ” ” အင့ွ ….… ဘှတွ ဘှတွ ….…… အ …အမေ့ ….…… ဗစွှ ….…… အ … အ ….…ဖှပဖွှပွ ….…… အင့ွ ….…… ဘှတွ ဘှတွ ဘှတွ ….… အ ဟင့ွ ဟင့ွ ” မကှနွှာခွငွှးဆိုငွ အပေါကွ ဖိလိုးရတော့ ကိုရဲမငွး ဆောင့ခွကှတွှကေ မီးကုနရွမွးကုနွ ပါပဲ။ အသကွ လုရှုပှီး တရှူးရှူး တရှဲရှဲ သှယ့ွ နဖူး နမွးလိုကွ ပါးပှငွ နမွးလိုကနွဲ့ ဖိလိုးနတော။ သှယလွညွး လီးအရသာ ခံစားရငွး ခါးလေး ကော့ကော့ ခံနမေိတယွ။ အတောလွေး ကှာတော့ သှယ့ွ စောကခွေါငွး လေးထဲ နှေးကနဲ့ ခံစားမိလို့ ကိုရဲမငွး ပှီးသှာမှနွး သိလိုကွ ရတာပေါ့။

မကှနွှာ ကှည့ကွှီး လရညွ ပနွးထုတရွငွး မနားတမွး ဆောင့လွိုးပေးတော့ အခကွှ ၃၀ ကှောကွှောွ လောကကွှ သှယလွညွး အထှဋထွိပွ ရောကသွှားရတယွ။ ခဏပဲနားပှီး သှယ့ွ အငွကြှီရော ဘောလီရော ခှှတခွိုငွးလို့ ခှှတပွေးတော့ ပကလွကွ ပှနလွှဲခိုငွးတာ။ သှယွ ပငလွကလွေး ပှနလွှဲပေးတော့ ပေါငကွှားထဲ ကိုရဲမငွးက ဒူးထောကွ နရောယူပှီး အဖုတကွို ပှနယွကွ တော့တာပဲ။ သှယလွညွး မနနေိုငပွါဘူး တရှီးရှီး ညညွးရငွး ပေါငကွှား ထဲက ကိုရဲမငွး ခေါငွးကို ဖိကပထွားရတယွ။ ” အားးးး ….……… ရှီးးးးးး ….………… ကိုရဲ ရယွ …….. သှယ့ွ ဟာလေး ….………… ပှနယွားလာပှီ ….… ယကယွကွ ….…… အငွးဟငွး ….… ဟုတတွယွ …. အစိလေးကို ………… နာနာလေး ဖိစုပွ ….… အ ….……… အ ” ပါးစပကွ အလိုလှောကွ ညညွးမိရငွး ကာမစိတွ ပှနကွှှလာတဲ့ သှယ့ကွို ကော့ပှံ နအေောငွ ကိုရဲက ဖိယကွ ပေးနတော။

လိုးပှီးကာစ အရညလွဲ့နတေဲ့ သှယ့ွ အဖုတလွေး ပှနဖွေါငွး လာတာပေါ့။ ၅မိနဈလောကွ ယကပွေးပှီးမှ သှယ့ွ ခေါငွးရငွးဘကွ ပေါငကွားထိုငပွှီး လီးစုပပွေးဖို့ တိုးတိုးလေး ပှောနေ ရှာတယွ။ သှယလွညွး မနေ့က ခဏပဲ စုပလွိုကရွတဲ့ လီးကို မကှနွှာခငွှးဆိုငွ လေးဖကထွောကပွှီး အားရပါးရ ကုနွးစုပွ ပဈတာ။ လီးထိပကွို စုပရွငွး ဂှငွးထုပေးပှီး လဥတှေ တဈလုံးခငွှး ညှဈခှပေေး တော့ တရှီးရှီးနဲ့ သှယ့ွ ဆံနှယတွှေ လကထွိုး ဖှနေ ပှနရွောပဲ။ သှယလွညွး လီးကို မလှတတွမွး ဆှဲစုပရွငွး ခဏ ကှာတော့ ကိုရဲမငွးက သှယ့ွ ပေါငကွှား နရော ပှနယွူပှီး ဆောင့ကွှောင့ထွိုငွ လိုကတွာ။ ပေါငတွနတွှကေို ဆှဲမှှောကပွှီး ပုခုံးပေါွ တငတွော့ သှယ့ွ အဖုတလွေးက ဖေါငွးကှှနတယွေ။ လီးကို အရငွးထိ ဆီးခုံခငွှး ကပနွအေောငွ ဖိသှငွးပှီး ခါးအားနဲ့ ကှိတဝွိုကွ ပေးတော့ သှယကွိုယတွိုငပွဲ လိုးပေးဖို့ ပှောလိုကရွတာ ပေါ့။

” ရှီးးးးးးး ….… အ ….………… အ ….…… လိုးမှာဖှင့ွ …. လိုးပါတော့ ………… ကိုရဲ ရယွ ” သှယ့အွဖုတထွဲ မှှပေေးနတေဲ့ လီးကို စောငခွေါငွး အတှငွးသား တှနေဲ့ ညှဈပေးလိုကတွယွ။ ခကှခွငွှးပဲ လီးကို အဖှားထိဆှဲထုတပွှီး မနားတမွး ဆောင့လွိုး နတော။ ” အ …. ရှီးးးးးးး ….………… ဟင့ွ ….ဆောင့ွ … ဆောင့ွ ….………… အငွး ….………… ဟုတတွယွ ………… အစိလေး ပှတပွေး ….……… တအား ကောငွးတယွ ….…… ကိုရဲ ရယွ ” သှယ့ွ ယောငွကြှားလီးထကွ ရှညလွညွးရှညွ တုတလွညွး တုတတွဲ့ လီးက ပုံစံအမှိုးမှိုးနဲ့ သှယ့ွ အဖုတလွေးထဲ ဝငလွိုကွ ထှကလွိုကပွေါ့။ မနကကွတညွးက နေ့လညထွိ နားလိုကွ လိုးလိုကပွဲ။ သှယ့ကွို လေးဖကကွုနွး အနထေားနဲ့ ဖငကွို ဆှဲထောငပွှီး အပေါကွ ခှလိုးလိုကွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဖငခွထှိုငခွိုငွးပှီး သှယ့ွ ပေါငတွနတွှေ သူ့ပေါငွ ပေါတွငရွငွး ခါးဆှဲလိုးလိုကွ ဆီးခုံခငွှး ထိနအေောငွ ကကပွှီး ဝိုကလွိုးလိုကနွဲ့။

သှယလွညွး စောကရွညတွှေ ပနွးပနွး ထုတနွရတော အကှိမကွှိမပွါ။ သှယ့ွ စောကမွှှေးမှာရော ကိုရဲမငွး လမှှေးမှာပါ အရညတွှေ ရှှဲပှီး စေးကပနွကှတော။ အိပယွာခငွး ပေါမွှာလညွး ဟိုတကှကွ ဒီတကှကနွဲ့ စောကရွညနွံ့ လရညနွံ့တှေ မှနထွူနပှေီ။ လီးကှီးကလဲ သနလွိုကတွာ မပှောနဲ့ ထိပကွလေး စုပပွေးတာနဲ့ မကှာဘူး ပှနမွာလာတာ။ နောကဆွုံး တခှီကှ အသဲခိုကအွောငကွို ခံစားလိုကရွ တော့တယွ။ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ပှေ့ခှီပှီး သှယ့ွ ဒူကောကကွှေး ထဲ လကလွှိုလိုကတွော့ ကိုရဲမငွး ဂုတကွို လှမွးအဖကွ သူ့ဖငကွို နောကဆွုတပွှီး တခကှထွဲ ခှိနွ ဆောင့လွိုကတွာ မကှရွညတွောငွ လညတွယွ။ ” အားးးးးးး …. အမေ့ …….. အ ….…… သပေါပှီ ….… နာလိုကတွာ ” မကှနွှာခငွှးဆိုငွ လပေေါပွှေ့လိုးနတေော့ လီးဝငွ လာတိုငွး ဒဈက သားအိမဝွ လာစောင့မွိတာပေါ့။ အဝကိုလာလာထိုးသညွ။

စောကပွတအွုံလေး ကဉှပွှီး အောင့နွရတော။ ကိုရဲမငွး ဂုတကွို ဖကရွငွး သကသွာလို သကသွာညား ခါးကော့ကှည့တွော့ စောကခွေါငွး အတှငွးသား တှကေ လီးကို ညှဈပေး သလို ဖှဈနတေော့ တာပဲ။ နဲနဲ နာပမယေ့ွ ဆောင့ခွကွှ မှားလာတော့ လီးအရသာက ဘာနဲ့မှ မလဲနိုငအွောငကွို စှဲလမွး သှားမိရတယွ။ တအားအား ညညွးရငွး အောဟွဈ တောငွးမိတော့တာ။ ” ဗစွှ ….………… အ ….… ဗစွှ … ဘှတွ ….…… ကှှတွ ကှှတွ ………… ကောငွးလိုကတွာ ………… လိုး ….…… လိုး …. ဇှိ ……… ဘှတွ …. ဘှတွ ….… ဆောင့ွ ….……ဆောင့ွ လိုး ….…… ကိုရဲ ………… ဗှိ ….…… ဖှပွ ဖှပွ ….… အငွး ….………… ဟုတတွယွ ………… နာနာလေး ………… ဆောင့ွ ” ကိုရဲမငွး ပုခုံးတှေ ကိုကလွိုကွ လိုးခိုငွးလိုကွ ဆိုတော့ သူလညွး မနားတမွး ဆောင့ပွေးနတောပေါ့။

ပင့ဆွှဲ့ မလိုးနိုငတွော့လို့ ခဏ နားခငှတွောငွ လီးအရငွးထိ ကပပွှီး သှယ့ွ စောကစွိ လေးကို ဆီးခုံးနဲ့ ပှတပွေး သေးတယွ။ သှယွ အစိလေးကလညွး အဲလိုခှိနွ ခဏလေး ပှတခွံရတာကို မထိနွးနိုငရွှာဘူး စောကရွညတွှေ ကှမွးပှငွ ပေါွ ယိုကှ ကုနတွာ။ ကိုရဲလညွး သနားပှီး အားနာမိတယွ သှယ့ွ ကိုယလွုံးကို လပေေါဆွှဲလိုး နတေော့ ခှှေးတှရှေှဲလာပှီး တရှုးရှုးနဲ့ ဟောဟဲလိုကနွေ ရှာတယွ။ စိတကွ အားနာမိပမယေ့ွ သှယ့ွ အဖုတလွေးက အားမနာ တတတွာပါ။ ” မှနမွှနလွေး ……… လိုး ….… ကိုရဲ …. အားးးးးး ………… ရှီးးးးးးး ….… သှယွ … သှယွ ….… သှယွ ပှီး တော့မယွ …. ကိုရဲ ရဲ့ ….………… မရပနွဲ့တော့ …. အ …. အမလေးးးးး ….… ဟုတတွယွ ………… လိုး လိုး ” ကိုရဲလညွး သှယ့ရွဲ့ အငမွးမရ တောငွးဆိုမူ့ကှောင့ွ ထငတွယွ အားထည့ွ လိုးရငွး နောကဆွုံးတခကွှ ဆောင့လွိုးပှီး ရငခွေါငွးသံကှီးနဲ့ အောပွှီး လရညတွှေ ပနွးထည့နွတယွေ။

” အားးးးးးးးးး ………… မ ….… မ …. မ ရ ….… အင့ွ ….…… ဘှတွ …. မ ရ တော့ ဘူး ….… မသှယွ ရယွ ….…… ဟူးးးးးးးး …. ရှီးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးး ” ဒီလောကွ လိုးနိုငတွာပဲ တောလွှပါပှီ သှယလွညွး မှော့မှော့လေးပဲ ကနှတွော့တာ။ ထိနွးထားပေးမယ့ွ စောကခွေါငွးထဲ လရညတွှေ အရှိနပွှငွးပှငွး ပနွးဝငွ လာတော့ နှေးကနဲ့ ခံစားလိုကရွပှီး နောကဆွုံး လကကွနွှ စောကရွညတွှေ ညှဈထုတွ နမေိတာပေါ့။ ” ရှီးးးးးးးးးးးးး ….…… ဟူး ….………ကှှတကွှှတွ ….……… စောကပွတွ တခုလုံး ….… နှေးနတောပဲ ….… ကိုရဲ ရာ ………… ကောငွးလိုကတွာ ………… အားဟား ….…… လရညတွှေ မှားလိုကတွာ ရှငွ …………အငွး ဟငွး ” သှယ့ွ ကိုယလွုံးကို ကုတငပွေါွ ခပှေးတော့ အရုပကွှိုးပှတပွဲ မကှလွုံးကို မဖှငနွိုငပွဲ ပုံကသှှားတယွ။ ကိုရဲလညွး သှယ့ွ ကိုယပွေါွ မှောကယွကွ ကပပွါ လာတာ။

တကိုယလွုံး မလှုပနွိုငွ တော့ပမယေ့ွ သှယ့ွ စောကပွတွ ထဲက ကိုရဲ လီးကို ပှော့ကသှှားတဲ့ အထိ ညှဈပေး နမေိတာပါ။ လီးကှီး ပှော့ဖတပွှီး အဖုတွ ထဲက ကှှတထွှကမွှ ကိုရဲက ဘေးလဲခပှှီး ပကလွကလွှနွ လှဲနတေော့တယွ။ မှေးကနဲ့ အိပပွှောသွှားပှီး ပှနနွိုးလာ တော့ နေ့လညွ ၁၂နာရီ ကှောနွပေါပှီ။ ဘေးနား ကိုရဲ မရှိတော့ပါဘူး သှယ့ွ ကိုယပွေါွ စောငအွပါးလေး ဖုံးထား ပေးတယွ။ အားယူထထိုငရွငွး လနွးသှားအောငွ ရခှေိုးဖို့ ကုတငပွေါကွ ဆငွးခဲ့တာပေါ့။ တကိုယလွုံး ပေါ့ပါးသှား အောငွ ရအဝခှေိုးပှီး အဝတစွားလဲ ပှီး ဧည့ခွနွးဘကွ ထှကလွာတော့ ကိုရဲက ထမငွးကှောွ ပါဆယထွုတနွဲ့ ဝငလွာတယွ။ ၂ယောကသွား ထမငွးကှောွ စားပှီး သူ့မိနွးမ မမခိုငွ ညနပှနရွေောကမွှာမို့ ညနစော ပိုခကှဖွို့ ပှောပှီး ပှနထွှကွ သှားတာ။

သှယလွညွး တီဗှီ ခဏကှည့ရွငွး တရေးမှေးခငွှ တာနဲ့ အိပခွနွးထဲ ဝငလွာတော့ အသကအွောင့ထွား လိုကရွတော့တယွ။ ကာမစိတွ ငယထွိပွ ရောကတွုနွး မီးကုနရွမွးကုနွ သောငွးကနွှး ခဲ့တဲ့ လရညနွံ့ စောကရွညနွံ့က တခနွးလုံး မှနထွူ နပှေီ။ မမှေးလိုကွ ရပါဘူး အိပယွာခငွးနဲ့ စောငတွှေ လှှောပွှီး ကိုရဲတို့ လငမွယား အတှကပွါ ညနစော ခကှပွေး လိုကတွယွ။ ကိုရဲနဲ့ လိုးပှီး နောကပွိုငွး သှယ့ယွောငွကြှား နဲ့လိုးတော့ အားရ ကှနပမွှေု့ မရှိတော့ပါဘူး။ ကိုရဲ လညွး သူ့မိနွးမ မမခိုငွ မသိအောငွ အခှင့ရွေး အမှိုးမှိုး ဖနတွီးပှီး သှယ့ကွို ၁လ ၃ခါလောကွ ခုထိ လိုးပေး နတေုနွးပါပဲ…..ပှီး။