ပေါင်ရင်းကို ပွတ်နေသော လက်ကိုလည်း တဆင့်တက်ကာ ပင်တီပေါ်ကို လက်ခလယ်နှင့် အမြှောင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကို သိလိုက်သည်

ဒေါက်တာ နောင်ရဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန် ကျော်သွားပြီမို့ စာရေးမ လေးတွေ နပ်စ်မ လေးတွေ သိမ်းစရာရှိတာ တွေသိမ်းဆည်းပြီး ပြန်ကုန်ကြပြီ။ သူက သာ ဒီနေ့တော့ အိမ်လည်း မပြန်ချင်သေး။ သူ့ ရုံးခန်းလေး အတွင်း မှာ ခနဝင်ပြီး အတွေးပင်လယ်ပြာ ဆိုက်ထဲဝင် ဇာတ်လမ်းလေး ဘာလေးဖတ်အုန်းမယ်လေ ဟု တွေးပြီး နေခဲ့လိုက်သည်။ ခုတလောလည်း အတွေးပင်လယ်ပြာဆိုက်ထဲ ဘာဇာတ်လမ်းမှ ဟုတ်တိပတ်တိမတက်။ ချပ်ခန်းထဲ ထိုင်နေတတ်သည့် ကိုအိုဗာ ဆိုသည့်လူကြီးနဲ့ အလာပသလာပပြော။ တခါတလေ ရောက်လာပြီး ခနသာစကားပြော ပြီး ထွက်ထွက်သွားတတ်သည့်မေချစ်သူမောင် နဲ့အာ။ အလုပ်အမြဲရှုတ်နေတတ်သည့် ကိုညီတယောက်လည်း တခါတလေတွေ့ရတတ်သေးသည်။

တကယ်တော့ သူက နာမည်ကြီး အိုဘီဂျီဝိုင်ဖြစ်သည်။ အဲလို ဆိုက်တွေထဲ သူဝင်ပြီး ဟိုဟာရေးဒီဟာရေး တိုလီမှုတ်စ လုပ်နေတာ တွေ လူသိသွားလို့ကတော့ ဘဝပျက်သွားမှာပဲ ဆိုတာသူသိသည်။ စာနယ်ဇင်းသမားတွေ ရေးလို့ကောင်းလိုက်မည့်ဖြစ်ခြင်း။ ဆိုတော့ သူ့ကိုယ်သူ ဂျပန်ရောက်နေသည့်၊ ချာတိတ်ပညာတော်သင်လေးလို့ ဆိုက်ထဲမှာတော့ အာထားသည်။ တကယ်တော့ သူက ကိုယ်ပိုင် ဆေးခန်း နှင့် အထက်တန်းလွှာများ သာ နေထိုင်သည့် ဧရိယာ တဝိုက်မှာ၊ တယောက်ထည်းထိုင်သည်။ သူများတွေလို ရွှေဘုံသာတို့ဘာတို့လို ဆေးခန်းတွေမသွား။ သူ ရှယ်ယာပါသည့်ဆေးရုံနှင့် သူ့ကိုယ်ပိုင်ဆေးခန်း နှစ်နေရာမှာသာ သူက အလုပ်လုပ်သည်။

ဒီနေ့နေ့လည်က သူ့ ခယ်မချောလေး မေနန်းခေါင် ခေါ်လာသည့် သူ့သူငယ်ချင်း ဆိုသော နိုင်နိုင်ကျော့နွယ် ဆိုတာကို စမ်းသပ်ပေးခဲ့ရသည်။ တကယ်တော့ ဆီးစစ်လိုက်ရုံနှင့်ရသော်လည်း သူ့ဝါသနာအရ စောက်ဖုတ်ကိုပါ ဖြဲကြည့်လိုက်ရသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တော်တော်လှ ပြီး အသားအရည်ညိုဝင်းမွတ် နေသည့်ဗိုလ်မူးကတော် ကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက် လှန်၊ ဒူးထောင်ပေါင်ကား၍၊ စောက်ဖုတ်ဖြဲကြည့်ခွင့် ရဖို့ဆိုတာ လွယ်တဲ့ကိစ္စ မဟုတ်။ သူလက်ချောင်းကြီးတွေနှင့် ဟိုဖြဲဒီဖြဲ ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်နေတုန်း မှာလည်း သူ့လူနာစမ်းသပ်ခန်းထဲ လျို့ဝှက်တတ်ဆင်ထားသည့် ကင်မရာက အနီးကပ်ဇွန်းဆွဲ ပြီး မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်သေးသည်။ ဆေးပညာ အထောက်အကူ မှတ်တမ်းတင်ဖို့ဟု ဆင်ခြေပေးလျှင်ရသော်လည်း၊ တကယ်က သူ့ ဝါသနာအတွက်ဖြစ်လေသည်။ သူ့ရုံးခန်းစားပွဲတွင်ထိုင်လိုက်ပြီးနေ့လည်းက ရိုက်ထားခဲ့သည့် နိုင်နိုင်ကျော့နွယ် ၏ စောက်ဖုတ် ပုံတွေကို သူတစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင်း ဖီးတက်လာသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီအောက်မှ ညီတော်မောင် အတင်းရုံးထလာသည်။

အရမ်းကို တင်းကျပ်လာသဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီရော အတွင်းခံကိုပါ ချွတ်လိုက်ပြီး ရုံးခန်းထဲ အပိုထားသည့် ပုဆိုး တထည်ထုတ်ဝတ်လိုက်သည်။ နောက်ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း ပုဆိုးကိုဖြည်ချကာ သူ့ပြောင်ကြီးကို ဘယ်လက်ဖြင့် ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ညာလက်က မောက်စ် ကိုကိုင်ပြီး နောက်တပုံစီကို ကလစ်လုပ်လိုက်စဉ်၊ .. ဒေါက်..ဒေါက်.. စောက်ရေးထဲ ဆေးခန်းရှေ့က ဘယ်သူပါလိမ့်၊ ဆေးခန်းက ပိတ်ပြီ ဆိုတဲ့ စာလည်းချိတ်ထားရဲ့သားနဲ့၊ အလှူခံလားမသိဘူး။ ဒေါက်တာနောင်ရဲတယောက် လက်တဖက်က ဆင်နှာမောင်း၊ နောက်တဘက်က ကြွက် ကို ဖိကိုင်ထားရင်း တံခါးခေါက်သံ ရပ်သွားမလားစောင့်နေသည်။ …ဒေါက်..ဒေါက်.. တံခါးခေါက်သံက ပိုပြင်းလာသည်။

သူ့ ဆင်နှာမောင်းလည်း အီကြာကွေးဖြစ်သွားသည်၊ လက်က ကြွက်ကိုလည်း စိတ်ပျက်ပျက် နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားရာက လွတ်ချလိုက်သည်။ နောက်တော့ ပုဆိုးကို ကပိုကရိုခါးမှာ ဖြစ်သလိုပတ်ပြီး အရှေ့တံခါးမကြီး ဆီသို့ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ ..ဟိုက်.. မေနန်း..နင်ဘယ်က ပေါက်လာတာလည်း.. ခယ်မချောလေး မေနန်းခေါင်၊ နူတ်ခမ်းလေး စူတူတူနဲ့ လှေခါးထစ်လေးမှာ ရပ်နေသည်။ ..ကိုကြီး ကလည်း နားလေးနေတာ နန်း လက်တောင်နာနေပြီ ခေါက်လိုက်ရတာ.. ..အင်းပါကွာ ကိုကြီး မကြားလို့ပါ လာလာ ဝင်ခဲ့အုန်း ငါ့ညီမ ကအပျံစားပါလား ဘယ်က လှည့်လာတာပဲ.. ..ကြော်ငြာတခုအတွက် ဖိုတိုဆက်ရှင်းတခုဒီနားမှာရှိလို့လေ၊ လိုက်ပို့ပေးမဲ့သူကို ဒီမှာ ငါ့အကိုဆေးခန်းရှိတယ် သူနဲ့ပဲ ပြန်တော့မယ် ဆိုပြီးချထားခိုင်းခဲ့တာပေါ့.. ဒေါက်တာနောင်ရဲ သွားရည်ကျနေရသော သူ့ခယ်မချောလေး၊ ဆံပင်လေးကို အုပ်လုံးလိုလို ကပိုကရိုလိုလို ခေါင်းအနောက်ဘက်ကလေးမှာ ထုံးထားသည်။

အနက်ရောင် အလတ်စတစ်စ ကို ရင်ဘတ်ကနေ ဒူးဆစ်အပေါ်နား ပေါင်လည်လောက်ထိ တဆက်ထဲ ဒင်နာ ဒရက်စ်လိုမျိုးလေး ချူပ်ထားတာကို ဝတ်ထားသည်။ အသားက အလတ်စတစ်ဆိုတော့ အချိုးကျသည့်ကိုယ်လုံးလေးကို ချပ်ယပ်လို့၊ အထူးသဖြင့် လုံးကျစ်ပြီးကောက်နေသည့် တင်လေးတွေ။ ပေါက်စီသာဆိုရင် ကိုက်ဝါးပြီးစားချင်စရာလေးတွေ။ ..အင်း.. ပူလိုက်တာ အရမ်းပဲ အချိုရေရှိလား ကိုကြီး မှာ.. ဟိုက်.. ခယ်မချောလေး အခန်းထဲအဝင် နောက်မှာ အဝင်တံခါးမကြီးကို ပိတ် သော့ခလောက်ချနေသော ဒေါက်တာနောင်ရဲတယောက် အနောက်မှာကျန်ခဲ့သည်။ မေနန်းခေါင်က ခပ်သွက်သွက်ပင် ဒေါက်တာနောင်ရဲ ရုံးခန်းရှိရာကို တန်းဝင်သွားပြီ။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ အခန်းထောင့်က ရေခဲသေတ္တာလေးကို သွားဖွင့်ရင်း အချိုဗူးကို ကုန်းနိုက်လိုက်သည်။

တင်းကနဲ ဖြစ်ပြီး ဖောင်းကနဲ ကားတက်လာသော တင်လုံးကြီးတွေကြောင့် ဒေါက်တာနောင်ရဲ အီကြာကွေးကြီးက ဖြောင်းကနဲ အလံတိုင်ဖြစ်လာသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ တွေဝေသွားစဉ် အချိုရည်ဗူးယူပြီး နောက်ပြန်လှည့်လာသည့် မေနန်းခေါင် မျက်လုံးတွေက ကွန်ပြူတာ စခရင်ဆီသို့ရောက်သွားသည်။ ..ဟင်.. မေနန်းခေါင် မျက်နှာတခုလုံးပန်းသွေးရောင်ဖျန်းသွားသည်။ သို့ပေမဲ့ မျက်လုံးတွေကတော့ ကွန်ပြူတာစခရင်ကနေမခွာ။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ ကမန်းကတန်း သူ့ကုလားထိုင်ရှိရာကို ပတ်သွားလိုက်ပြီး ကွန်ပြူတာက ကြွက်ကလေးကို ကိုင်လိုက်သည်၊ အရေးထဲမှ ကွန်ပြူတာက ရပ်နေသည်။ သူ့လက်ထဲက ကြွက်ကလေးကို သူ့ခုံပေါ် တခွပ်ခွပ် ရိုက်သော်လည်းမလှုပ်။ ..ဟင့် ကိုကြီး ရုံးခန်းထဲမှာ တယောက်ထဲ အဲဒါတွေကြည့်နေတာလား.. ..ဟယ် နင်ကလည်း အဲဒါလူနာတွေရဲ့ ဓါတ်ပုံပါ တခါတလေ ရောဂါကို စဉ်းစားမရရင် ပြန်ပြီးတော့ လေ့လာစဉ်းစားရတယ်လေ.. ..ဟွန့်..မီးလည်းကြည့်ချင်တယ်..နောက်ပြီး ကိုကြီးကိုလည်း ပြောစရာရှိတယ်.. ဒေါက်တာနောင်ရဲ တွေဝေသွားသည်။

အင်း ခယ်မချောလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အဲဒီပုံတွေ ထိုင်ကြည့်လိုက်ရရင်၊ ခွိ၊ အဲဒီခွင်ထက်ကောင်းတဲ့ခွင် မင်းဘယ်မှာသွားရှာမှာလည်း။ အဟိ။ ..အင်း… မေနန်း ..နင်ကြည့်ချင်တယ် ပြောလို့ငါပြတာနော်.. နင့်အမ ကို ပြန်မပြောပါဘူးလို့ ဂတိပေးရမယ်.. ..အမယ် ကိုကြီးကလည်း မီးကို ခလေးများမှတ်နေလို့လား ခါထဲ.. ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့် မေနန်းခေါင်က သူ့စားပွဲနားသို့ရောက်လာသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲက ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရင်း က ကြွက်ကလေးကို လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အခုမှ ပဲ ကွန်ပြူတာက အက်တစ်ဖြစ်လာသည်။ မေနန်းခေါင်က စားပွဲကို တတောင်ဖြင့်ထောက်ရင်း ကွန်ပြူတာ စခရင်ကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲကတော့ သူ့မျက်နှာနှင့် ခြောက်လက်မလောက်သာ ကွာတော့သည့် မေနန်းခေါင်၏ ဖင်ကြီး မှ ရေမွှေးနံ့ကလေးများ ရမလားဟု မသိမသာ အသက်ကို မြှင်းရူနေမိသည်။

အို့ ခစ်ခစ်..သူ့ဟာလေးက လှတယ်နော် နူတ်ခမ်းထူထူလေးနဲ့ အမွှေးတွေလည်းရိတ်ထားလိုက်တာ ပြောင်နေတာပဲ.. ဒါနဲ့ ကိုကြီး နေ့ခင်းကလာတဲ့ မီးသူငယ်ချင်းသိတယ်မလား နိုင်နိုင်လေ.. ..အင်း .. အခု မေနန်းကြည့်နေတာ သူ့ဟာပဲလေ.. ..ဟင် ဟုတ်လား.. ခစ်ခစ်..သူက ပြောခိုင်းလို့လေ အဲဒါ ကိုကြီးကို အကူညီတောင်းမလို့.. မေနန်းခေါင်က ဘာပေးရင် ဘာရမယ်ဆိုတာ သိတဲ့ အရွယ်ရောက်နေပြီ မဟုတ်လား၊ ဒေါက်တာနောင်ရဲကို ညုတုတု လေးပြောရင်းက ကုလားထိုင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ဒေါက်တာနောင်ရဲ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ..ညှောင်းလိုက် တာ ကိုကြီး မီးခနထိုင်မယ်နော်..ဟောတော့… ဒေါက်တာနောင်ရဲ၏ အလံတိုင်ကြီးက သူ့ဖင်ကြားကို ထိုးမိလိုက်တော့ ရုတ်တရက်မေနန်းခေါင်လေး လန့်သွားသည်။

ချက်ချင်းပြန်ထမယ်ကြံတော့ ဒေါက်တာနောင်ရဲက သူ့ခါးကလေးကို ကိုင်ထားရင်း ပြန်ဆွဲချလိုက်သည်။ ..မေနန်းကလည်း ထိုင်ပါဟ ရပါတယ်၊ နင်ကလည်း မြွေတွေ့တာကျနေတာပဲ.. ကိုကြီးအရမ်းဆိုးတယ်ကွာ.. …ချစ်လို့ပါကလေးရယ်..မေနန်းကလည်း ထိုင်ပါဟ ရပါတယ်၊ နင်ကလည်း မြွေတွေ့တာကျနေတာပဲ.. ..ဟင်း မြွေထက် ဆိုးမယ်ထင်တယ် ကိုကြီးရေ..မပြောချင်ဘူး.. ချစ်စဖွယ် မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ပေါင်ပေါ်သို့ ကန့်လန့်ဖြတ်သို့ ရောက်လုနီးနီး အနေအထားနှင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မျက်စိထဲ မြင်အောင် ပြောရရင်ဖြင့် ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ပေါင်ပေါ်တည့်တည့်မှ အနည်းငယ် ဘယ်ဘက်ကိုစောင်းကာ ထိုင်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ..ကိုကြီး တခြားပုံတွေလည်း ကြည့်ချင်တယ်.. ..ကြည့်လေ..မေနန်း.. သိုနှင့် ဒေါက်တာနောင်ရဲ ရိုက်ထားသော ဓါတ်ပုံများကို တစ်ပုံပြီး တစ်ပုံကြည့်ကာ မေနန်းခေါင်တစ်ယောက် ဝေဖန်ရေး လုပ်နေတော့သည်။ အရှေ့က ဓါတ်ပုံတွေမှာ ဈာန်ဝင်နေသော မေနန်းခေါင်ရဲ့ ပေါင်လယ်လောက်ရောက်နေသော အဝတ်စကို အသာလေး လှန်ပြီး ပွတ်ပေးနေကာ အောက်မှလည်း မြွေမဟုတ်သော အလံတိုင်ကြီးနှင့် ညှောင့်ညှောင့်ပေးနေသည်။

မေနန်းခေါင်က စိတ်မဝင်စားသလိုပင် ဘာမှ မပြောသဖြင့် အဝတ်ကို လှန်ရင်း လှန်ရင်း၊ ပေါင်ရင်းနားသို့ပင် ရောက်လာသည်။ ..ကိုကြီး ဒီပုံက တမျိုးပဲ… အရမ်း နူးညံ့တဲ့ပုံပဲ…နှုတ်ခမ်းသားတွေက ပါးပါးလေးတွေနော်.. ..အဲ့ဒါက မွေးဖွားရက် သိပ်မလိုတော့တဲ့ ကိုယ်ဝန်ဆောင်လေ..မွေးလမ်းကြောင်းက တဖြည်းဖြည်း တိုလာပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းသားတွေက အရမ်း နူးညံ့သွားတယ်..အဲ့ဒီအချိန်မှာ လိင်ဆက်ဆံရင် အရမ်းနူးညံ့နေလို့ လုပ်လို့ကောင်းတယ်တဲ့.. ..ခိခိ…ကိုကြီးကလည်း မီး ကို ဘာတွေ ပြောနေမှန်း မသိဘူး… ..သြော်…တချိန်ကျရင် အသုံးဝင်တာပေါ့ မေနန်းရ… ..ခိခိ…ခစ်ခစ်..ဆက်ကြည့်လိုက်ဦးမယ်… ဒေါက်တာနောင်ရဲလည်း ကျောလယ်လောက်ကျနေသော မေနန်းခေါင်ရဲ့ ရွှေအိုရောင် ဆံပင်လေးကို နမ်းရှုံ့ရင်း ပေါင်ရင်းပိုင်းကို သိသိသာသာ ပွတ်နေလေလိုက်သည်။ မေနန်းခေါင်ကလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်နေသောကြောင့် တဆင့်ပြီး တဆင့်တက်ရန် ခြေလှမ်းစလှမ်း လိုက်တော့သည်။

ဆံနွယ်ကို ဘယ်ဘက်သို့ အသာလေး ဖယ်လိုက်တဲ့အချိန် ပေါ်လာသော မေနန်းခေါင်ရဲ့ ညာဘက် လည်တိုင်လေးကို ညှင်သာသော လေတိုးသယောင်လေးဖြင့် နမ်းလိုက်သည်။ ပေါင်ရင်းကို ပွတ်နေသော လက်ကိုလည်း တဆင့်တက်ကာ ပင်တီပေါ်ကို (စောက်ဖုတ် ရှိသောနေရာတဝိုက်) လက်ခလယ်နှင့် အမြှောင်းလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကို သိလိုက်သည်။ ..ကိုကြီး အလုပ်က မိုက်တယ်နော်..မိန်းမတွေရဲ့ဟာ ဆိုက်ဒ်စုံ ပုံစံစုံ ကြည့်ရတယ်…ခိခိ.. ဒေါက်တာနောင်ရဲလည်း မေနန်းခေါင်ရဲ့ မျက်နှာကို သူ့ဘက် ဆွဲလှည့်ကာ ..ကိုကြီး မကြည့်ဖူးသေးတာ ရှိသေးတယ်..အဲ့ဒါ ဘာလဲ သိလား… ..ဘာလဲဟင် ကိုကြီး… ..ဟော့ဒီက မေနန်းဆိုတဲ့ အလှထိတ်ခေါင်လေးရဲ့ဟာပေါ့… ..အို…ကိုကြီးရယ်… မေနန်းခေါင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာဖူးဖူးလေးကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်နေရာကို ပင်တီပေါ်မှ ပွတ်နေရာကတဆင့် ပင်တီထဲကို လက်ထည့်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ဆွပေးနေလိုက်သည်။

တဟင်းဟင်း လှိုက်မောသံနှင့် အတူ အနမ်းတွေကလည်း ကြမ်းလာသည်။ စောက်ဖုတ်ပွတ်တာလည်း အရှိန်ပိုကောင်းလာကာ ပင်တီခံနေသောကြောင့် ပင်တီကို မေနန်းခေါင်ရဲ့ ပေါင်လေးကို မြှောက်ခိုင်းကာ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ပင်တီချွတ်လိုက်တော့မှ တွေ့လိုက်ရတဲ့ စောက်ဖုတ်က ပန်းရောင်ရင့်ရင့်လေးနှင့် တအားလှသည်။ နှုတ်ခမ်းသားတွေကလည်း အရမ်းမလန်သေး။ နှုတ်ခမ်းသားအလယ်ကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ဆွဲရင်း စောက်စိကို ဂစ်တာ ပလက်ကင်ဆွဲသလို ကလိလိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်လာတော့မှ လက်ခလယ်ကို စောက်ဖုတ်ထဲ အသာလေး ထိုးကာ ထုတ်လာဖြင့် လုပ်နေလိုက်သည်။ မေနန်းခေါင်လည်း ရမက်တွေ ထန်လာကာ အသံမျိုးစုံဖြင့် တိုးတိုးညှင်သာစွာ အော်နေလေတော့သည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေရာမှ အသာလေး အောက်သို့ လျှောချကာ ပုဆိုးစကို ဖြေချလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်အနှိုက်ခံနေရင်း ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ပြောင်ကြီးကို ညာဘက်လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ ကွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းတာကလည်း အဆက်မပြတ်၊ တခါ တခါ မေနန်းခေါင်ရဲ့ လည်တိုင်ကိုလည်း နမ်းလိုက်၊ အကျီ ၤပေါ်မှနေပြီးလည်း ညာဘက်နို့ကို နမ်းလိုက်၊ ဘယ်ဘက်နို့ကို လုံးချေလိုက်နှင့် ကာမရထားကြီးကို အရှိန်မြှင့်နေသည်။ ထိုသို့လုပ်နေရာမှ ဒေါက်တာနောင်ရဲသည် အလုပ်စားပွဲပေါ်မှ စာအုပ်များကို နေရာတကွက်စာ အသာဖယ်ကာ မေနန်းခေါင်ကို စားပွဲပေါ်သို့ ပွေ့ကာ တင်လိုက်သည်။ မိမိဘက်ကို မျက်နှာမူကာ ခါးကနေ မပြီး စားပွဲပေါ်သို့ တင်လိုက်သောကြောင့် မေနန်းခေါင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးက ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ မျက်နှာတည့်တည့်နှင့် ကွက်တိပင်။ သေချာကြည့်တော့မှ စောက်ဖုတ်ရဲရဲလေးသည် အမွှေးတမျှင်မှ မရှိပဲ ပြောင်တင်းနေကာ စောက်ရည်တွေနှင့် ရွှဲနစ်နေသောကြောင့် ကာမအဟုန် အရှိန်မြင့်တက်လာတော့သည်။

ပေါင်ရင်းမှ နေပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ကို ဘေးဘက်သို့ဆွဲလိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက်သည်။ လျှာပြားနှင့် စောက်ဖုတ်ရဲ့ အောက်မှ အပေါ် ဆွဲ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ စောက်စိကို ဆွဲစုပ်သည်။ လျှာဖျားနှင့် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထိုးထည့်သည်။ မေနန်းခေါင်က အားမရဟန်ဖြင့် ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ဖွနေသည်။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေရင်းမှ မေနန်းခေါင် တကိုယ်လုံးတွန့်ကာ တချီပြီးသွားတော့သည်။ ပြီးသွားသော်လည်း ဒေါက်တာနောင်ရဲက စောက်ဖုတ်ယက်တာကို မရပ်ပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှာပြားကြီးနှင့် သိမ်းကာ ယက်ပေးနေသည်။ မေနန်းခေါင်ကိုယ်လုံးလေးက တဆစ်ဆစ် တုန်နေသည်။ ..ကိုကြီး..တော်တော့…မီး…ပြီးသွားပြီ…ခဏနေမှနော်..အခု မီး..အလှည့်.. စားပွဲပေါ်မှ ဆင်းကာ ထိုင်နေသော ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ပေါင်ကြားထဲသို့ နေရာဝင်ယူလိုက်သည်။ ဖြေလျော့နေသော ပုဆိုးစကို ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ ပြောင်ကြီးရဲ့ ထိပ်ကို နှုတ်ခမ်းလွှာလေးနှင့် ပြွတ် ကနဲ စုပ်ယူလိုက်သည်။ ညာလက်ဖြင့် ပြောင်ကြီးကို ကိုင်ကာ ကွင်းထုရင်း ဘယ်လက်ဖြင့် ဂွေးဥတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လုံးချေနေသည်။ ..စောက်ကောင်မလေး…ဘယ်ထဲက တတ်နေလဲ မသိဘူး..ဟု ဒေါက်တာနောင်ရဲ တွေးနေလိုက်သည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ပြောင်ကြီးကလည်း တဖြည်းဖြည်း မာတောင်လာကာ ဘေးပတ်လည်က အကြောများ တဖြိုင်းဖြိုင်းနှင့် ထောင်ထလာသည်။ မေနန်းခေါင်ကလည်း ပြောင်ကြီးရဲ့ အရင်းကို ကိုင်ကာ ဒီတခါမှာတော့ နှုတ်ခမ်းလွှာနှင့် စုပ်ယူနေရင်းမှ အာခေါင်ထဲထိအောင် စုပ်ယူတော့သည်။ ခံတွင်းထဲမှ တံတွေးစိုစို၊ အာငွေ့ နွေးနွေးလေးနှင့် စုပ်ယူနေတာက ဒေါက်တာနောင်ရဲ မထိန်းနိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်။ တခါတလေ ဂွေးဥကိုပင် ပြွတ် ကနဲ စုပ်ယူလိုက်သေးသည်။ သူ့အစ်မ ထက်တော့ သာတာ အမှန်ပင်။

နောက်အချိန်ရရင်လည်း ဆွဲစားရအောင် ကြံဖန်ထားမှပင်။ ..မေနန်း…ထတော့…မေနန်းက အရမ်းတော်တာပဲ…မေနန်းစုပ်တာ ကိုကြီး ပြီးသွားလိမ့်မယ်… ..ပြီးလိုက်ပေါ့…ကိုကြီးရ… ..မေနန်းရဲ့ ဟော့ဒီအဖုတ်ကို မလိုးရသေးတော့ ပြီးလို့ မဖြစ်သေးဘူးလေ.. ..ခိခိ…လူလည်ကိုကြီး… မေနန်းခေါင်ကို ဆွဲထူလိုက်ကာ စားပွဲပေါ်သို့ ထပ်တင်လိုက်သည်။ မေနန်းခေါင်က လက်နှစ်ဘက်ကို ဖြောင့်ရက်သား စားပွဲကို ထောက်ထားကာ ပေါင်ကို ကားပေးထားသည်။ တံတွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲနေသော ပြောင်ကြီးကို မေနန်းခေါင်ရဲ့ အဖုတ်ထဲသို့ သွင်းလိုက်သည်။ “အ” ဟု မြည်တမ်းကာ မျက်လုံးများကို မှေးစင်းလိုက်သော မေနန်းခေါင်ကို ကြည့်ကာ အဖုတ်ထဲသို့ သွင်းကာ ထုတ်ကာ လိုးပါတော့သည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲသည် သူနှင့်ဖြစ်ဖူးသော ကောင်မလေးတိုင်းကို နို့မချေပေး၊ နို့မစုပ်ပေးပေ။ အခန့်မသင့်လို့ နို့ကြီးလာလျှင် သူနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ တခြားသူများ ရိပ်မိမည် စိုးသောကြောင့်ပင်။ ပက်လက်အနေအထားပုံစံမျိုးလေး လိုးနေရာမှ စားပွဲပေါ်မှ ဆွဲချလိုက်ကာ မတ်တတ်လေးရပ်ခိုင်းကာ စားပွဲကို လက်ထောက်ခိုင်းထားပြီး အနောက်ကို ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။ ပေါင်အနည်းငယ် ကားခိုင်းလိုက်သောကြောင့် အဝင်အထွက်မှာ ချောမွေ့နေသည်။ စောက်ဖုတ်နံရံ အရှေ့ဘက်မှာ ရှိသော G-spot ကိုလည်း ပြောင်ကြီးက သွားသွားဆောင့် နေသောကြောင့် မေနန်းခေါင်မှာ ကောင်းပြီးရင်း ကောင်းနေတော့သည်။ ထိုသို့ ဆောင့်နေရင်းမှ စားပွဲပေါ်သို့ထောက်ထားသော မေနန်းခေါင်ရဲ့ လက်နှစ်ဘက်ကို အနောက်သို့ ဆွဲယူလိုက်ကာ တကောင့်ကွေး နေရာမှ ကိုင်ကာ အားနှင့် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ..အ..အ….ကိုကြီး…ဆောင့်…ဆောင့်…အားနဲ့ဆောင့်….မီး ကောင်းလာပြီ…ပြီးတော့မယ်…ဆောင့်..အ.. ပြီးတော့မည် ဆိုသော မေနန်းခေါင်ကို အဆုံးထိပေး မပြီးချေ။ ဆောင့်တာကို အရှိန်လျှော့လိုက်ရင်းမှ ပြောင်ကြီးကို ထုတ်လိုက်ကာ ဆိုဖာခုံပေါ် ထိုင်လိုက်သည်။ မေနန်းခေါင်လည်း အလိုက်သင့် အနောက်ကို ဖင်ပေးကို စောက်ဖုတ်ကို ထောင်နေသော ပြောင်ကြီးဝင်အောင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ မေနန်းခေါင် လိုးတဲ့ အလှည့်ပေါ့။ ဒေါက်တာနောင်ရဲက မေနန်းခေါင်ရဲ့ ခါးကို အလိုက်သင့် ကိုင်ပေးရင်း ဆောင့်ချက်တွေကို ထပ် ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ရည်တွေက ရွှဲရုံတင်မက စီးကျလာကာ ဒေါက်တာနောင်ရဲရဲ့ ဂွေးဥအထိပါ စိုရွှဲလာသည်။ မေနန်းခေါင် ဆောင့်နေတာကိုမှ ခါးလေးကို ဖက်လိုက်ကာ စောက်စိကို လက်ခလယ်နှင့် ကလိပေးလိုက်သည်။ ..အ..အ….ကိုကြီး…ပြီးပြီ…မီး..ပြီးပြီ….လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့…အတူ ပြီးရအောင်..နော်…အ…အ.. ဒေါက်တာနောင်ရဲလည်း မေနန်းခေါင်ရဲ့ ညုတုတုပြောဟန်လေးကြောင့် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။ …ကိုကြီးအရမ်းဆိုးတယ်ကွာ.. …ချစ်လို့ပါကလေးရယ်… ထိုစဉ် ပိတ်ထားသော တံခါးမှ သော့ဖွင့်သံကြားလိုက်ရသည်။ ဒေါက်တာနောင်ရဲ စဉ်းစားလိုက်သည်။ ဆေးခန်းသော့က သူ့အပြင် အပိုရှိတာဆိုလို့ သူ့လက်ထောက် ဆရာဝန်မလေး ဒေါက်တာမေမြင့်မိုရ် ဖြစ်သည်။

မေမြင့်မိုရ်သည်လည်း သူ့လက်က မလွတ်ပါ။ အချိန်အားတိုင်း၊ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်တိုင်း ရံဖန်ရံခါ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ ယခုတော့ သူ့ထက် ငယ်သော ဒေါက်တာသူရ ဆိုသူနှင့် ဘာလိုလို ကြားနေရသည်။ ဒေါက်တာသူရ ဆိုတာကလည်း သူနှင့် မစိမ်းလှ။ သူ့မိဘတွေနှင့်က လူချင်းရင်းနှီးသည်။ ဆေးကျောင်းသားဘဝက အိပ်မက်သခင် ဆိုသော နာမည်ဖြင့် အောဇာတ်လမ်းတွေ ရေးတာ မိသွားသောကြောင့် ခေါ်ပြီး သတိပေးဖူးသည်။ ပြီးလက်စ တန်းလန်းနှင့်မို့ ဘယ်လိုမှ ပြင်ဆင်ချိန်မရတော့။ သူတို့ နှစ်ယောက် အခန်းထဲသို့ ဝင်လာကြသည်။ ပုံမှန်ဆိုရင် ဒေါက်တာမေမြင့်မိုရ်သည် သူ့ဂျူတီချိန် မဟုတ်သောကြောင့် လာစရာ အကြောင်းမရှိပေ။ ယခု ဒေါက်တာနောင်ရဲ ဂျူတီပြီးချိန်ကိုမှ ရွေးလာသောကြောင့် သူနှင့် တွေ့ရန်လာခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။ ခဏနားပြီးရင် ၃ ယောက် ဆွဲရမည်ဟု တွေးကာ ပြုံးနေလိုက်သည်။ အခန်းထဲ ဝင်လာသောအခါမှ တက်တက်စင်အောင် လွဲကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်… ပြီးပါပြီ။