ပထွေးအဆောင့်ကြမ်းသမျှ ကျွန်မအတွက်ကလည်း ကောင်းဖို့ချည်ဖြစ်နေတာမို့ ကျွန်မကလည်းထောင်ပေးထားတဲ့ တင်ဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ယမ်းခါလူပ်ရှားပြီး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တာပေါ့ ………….

ပထွေးရော ကျွန်မရော အပြတ်ဖီလင်တွေ တက်ပြီး ရက်ရက် ရောရော လိုးနေ ခံနေကြတဲ့ အချိန်ကောင်း အခါကောင်းမှာပဲ ။ “ဝုန် ..” ဆို အဝတ်ဗီဒိုတံခါး ပွင့်လာပြီး စိုင်းတစ်ယောက် ခုန်ပေါက် ထွက်လာတော့ တာပါပဲ ။ ဒီကောင်က ဘယ်တုန်းကများ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် မသိပါဘူး ။ ဒါမှ မဟုတ် အစကတည်းက အဝတ်တွေချွတ်ပြီး ဗီဒိုထဲဝင်ပုန်းနေခဲ့တာလည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်နိုင်တယ် ။ ဘာအဝတ် အစားမှမရှိတော့ဘူး ။ တစ်ကိုယ်လုံး ပြောင်ရှင်းလို့ ၊ အဲတော့ သူ့လီးကလည်း တောင်လို့ မတ်လို့ပါလား …။ ကျွန်မဟာ ပထွေးလိုးတာကို ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး ခံရတာ အရသာတွေ့လွန်းတာကြောင့် ၊ စိုင်း ချောင်းကြည့် နေတယ်ဆိုတာကိုတောင် မေ့တေ့တေ့ ဖြစ်နေတယ် ။ သူခုန်ထွက်လာတာကို ဗြုံးစားကြီးမြင်လိုက်ရတော့ အံ့တောင် အံ့သြမိသေးတယ် ။ နောက်မှ စိုင်းနဲ့ ကျွန်မ အချိန်းအချက် လုပ်စီစဉ်ထားခဲ့ကြတာတွေကို ပြန်သတိရပြီး အံ့သြစိတ် ပျောက်သွားတာ ။

ရမက်ဇောတွေကလည်း ပြင်းပြ သထက် ပြင်းပြ လာရပါတယ် ။ ကျွန်မတောင် အမှတ်တမဲ့နဲ့ အံ့အားသင့်သွားရတာ အကျိုးအကြောင်း ရေရေ လည်လည် မသိသေးတဲ ပထွေးဆိုရင် ပိုဆိုးတာပေါ့ ။ အံ့အားသင့်ရုံတင် ဘယ်ဟုတ်မှာလည်း ။ အကြီးအကျယ်တောင် လန့်ဖြန့်သွားတာ ။ ကျွန်မကို တရစပ် ဆောင့်လိုးနေတာ ချက်ချင်းရပ်သွားတယ် ။ လီတောင် ပျော့ကျသွား ချင်နေပြီ ။ မာမနေ တော့ဘူး ။ “မကြောက်ပါနဲ့ ဦးမောင်ရဲ့ ၊ ကျွန်မနဲ့ စိုင်းနဲ့ ကလည်း ဖြစ်နေကြတာပါ ။ သူနဲ့ ဖြစ်နေလို့ ကျွန်မဒါမျိုးတွေ အတော် နားလည်နေတာပေါ့ ။ ဦးမောင် သိချင်တဲ့ ကျွန်မ ရည်းစားဆိုတာ စိုင်းပဲ ။ ကျွန်မမှာ ဒီအပြင်လူ မရှိသေးဘူး ။ စိုင်းနဲ့ ကတော့ ကောင်းကောင်းလိုးနေကြတာပဲ ။ အခုလည်း သူပါ ဝင်ပါချင်တယ်ဆိုလို့ စောင့်ကြည့်ခိုင်ထားတာ ၊ သိရဲ့လား …” ပထွေးကိုဘမောင် လန့်ဖြန့်ပြီး ထင်ရာလျှောက်လုပ်လို့ ကွိုင်တက်ကုန် မှာစိုးရတဲ့ အတွက်။

ကျွန်မက ဖင်ပူးတောင်းထောင် ကုန်းပေးထားရာကနေ ခေါင်းကို နောက်လှည့်ပြီး အမြန်ဆုံး ရှင်းပြရတယ် ။ မတောင်တတောင်နဲ့ ပျော့ကျချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့လီးကျွတ်ထွက်မသွားရလေအောင် လည်း စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းသားတွေကို အတင်းရွုံပြီ ညှပ်ဆွဲယူပေး ထားရတယ် ။ ကိုဘမောင်က “ချက် ” ဆို နားခွက်က မီးတောက်တဲ့ ဖျံတစ်ကောင်ပဲ ။ ကျွန်မရှင်းပြတာကို ကြားတာနဲ့ အထာပေါက်သွားတယ် ။ အံ့သြ ထိတ်လန့် နေတာတွေလည်း ပျောက်သွားတယ် ။ ဒီအခါ သူ့ရဲ့လီးက တမဟုတ်ချင်းပဲ ပြန်ပြီး မာတက်လာတယ် ။ အဲ ..လီးမာတောင်လာပြီ ဆိုတာနဲ့ ဘာပြောကောင်းမလဲ ကျွန်မကိုဆက်ပြီး တအားဆောင့်လိုးတော့တာ ပဲပေါ့ ။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက စောစောကထက် တစ်ဆတိုးပြီး ပြင်းထန်အားပြည့်လာသလိုပဲ ။ မြန်လည်း အရမ်းမြန် လာပြီ …။ အင်း … မောင်အရင်းခေါက်ခေါက်ရဲ့ မျက်စိရှေ့မှောက်မှာ အစ်မဖြစ်သူကို စိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးရတာ ဟာ ကိုဘမောင်အဖို့ အခုမှကြုံရတဲ့ အတွေ့အကြုံသစ် ဖြစ်နေမှာပါ ။

ဒီအတွေ့ အကြုံသစ်ကြောင့်လည်း သူ့စိတ်တွေ အပြတ်ထန်ပြီး အရမ်းဆောင့်လိုးနေတာပေါ့ …။ သူ အဆောင့်ကြမ်းသမျှ ကျွန်မ အတွက်ကလည်း ကောင်းဖို့ချည်ဖြစ်နေတာမို့ ၊ ကျွန်မ ကလည်းဖင်ထောင်ပေးထားတဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို ဝေ့ဝိုက်ယမ်းခါ လွုပ်ရှားပြီး ကောင်းကောင်းကြီး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်တာပေါ့ ။ ဟော .. စိုင်းကလည်း ဝင်လာပါပြီ ။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး အလိုးခံနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ မျက်နာရှေ့တည့်တည့်မှာလာပြီး ဖင်ချထိုင်တယ် ။ ပေါင်တွေကို ကားပြီး မတ်တောင်နေတဲ့ သူ့လိင်တန်ကို ကျွန်မ မျက်နာနား ကော့ထိုးပေးလာတယ် ။ ကျွန်မ ကလည်း ဘယ်နေမှာလဲ ။ ပါးစပ်ဟတဲ့ပြီး စိုင်းရဲ့ လီးကို အပြတ်စုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့ ။ ပထွေးက ကျွန်မကို ဖင်ထောင်ခိုင်ပြီး နို့ဆွဲလိုးနေတာ ခပ်ကောင်းကောင်းပေါ့ ။ စိုင်းရဲ့ လီးကိုစုပ်ပေးဖို့ သိပ်အဆင်ပြေသွားတယ်လေ ။ စိုင်းနဲ့ ကျွန်မဟာ အခြေ အနေ ပေးတိုင်း လိုးနေကြတဲ့ မောင်နှမတွေပဲ ။ သူ့လီးကို စုပ်ပေးခဲ့တာလည်း အကြိမ်ပေါင်း မနည်းတော့ပါဘူး ။

ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါတော့ ခါတိုင်းနဲ့မတူ တစ်မူထူးတယ် ဆိုရမှာပေါ့ ။ ကျွန်မ မေမေရဲ့ ယောကျ်ား ၊ ကျွန်မ ပထွေးက ၊ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးကြီး တအားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုးပေးနေ ချိန်မှာ ကျွန်မမောင်လေးရဲ့ လီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပေးနေရတာကိုး ။ အဖြစ်က တစ်မူထူးသလို ၊ ရမက်ဇောကလည်း တစ်မျိုးထန် နေတာကြောင့် ကျွန်မဟာ ပါးစပ်နဲ့ ငုံမိထားတဲ့ စိုင်းရဲ့လီးကို အရူးအမူးနဲ့ ရက်ရက် ရောရော မက်မက် မောမောကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့ တယ် ။ လီးစုပ်ပေးနေရာကနေ မျက်လွာပင့်ပြီး မော်ကြည့်လိုက်တော့ စိုင်းရဲ့မျက်နာပေါ်မှာ ရမက်ဇောထန်တဲ့ အမူအရာ အသွင်အပြင်တွေ မကြုံစဖူး ဖြစ်ပေါ်ပြည့်လျှံနေတာကို မြင်ရပါတယ် ။ ကျွန်မ မောင်လေးလည်း ကျွန်မလိုပဲ ကာမဆိပ်တွေ ထူးထူး ခြားခြား နိုးကြွထန်ပြင်းနေတာကိုး ။ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ပြီး အလိုးခံနေရတာကြောင့် ကျွန်မရဲ့ ဖင်ကြီးနောက်ဖက်ကနေ လိုးနေတဲ့ ပထွေးရဲ့ မျက်နာအသွင်အပြင်ကိုတော့ ကျွန်မ မမြင်နိုင်ပါဘူး ။

စိုင်းရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးနေရတာမို့ ၊ ကျွန်မဟာ နောက်ဘက်ကို ခေါင်းငဲ့ပြီးလည်း လှည့်မကြည့်နိုင်ဘူးလေ ။ လီးကို ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်ရင်တော့ ပထွေးကိုဘမောင်ရဲ့ ဏှာထန်နေပုံ မျက်နာအမူအရာကို မြင်နိုင်မှာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် လီးစုပ်လို့ကလည်း သိပ်ကိုမိုက်နေတာဆိုတော့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးထုတ်ထားလိုက်ချင်မှာလဲ …။ ဒါကြောင့် ဖင်ကြီးနောက်ဘက်ကို ခေါင်းငဲ့ပြီး လှည့်မကြည့်နိုင်ခဲ့ဘူး ။ နောက်လှည့် မကြည့်ပေမယ့် အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံတွေ ၊ ကြမ်းသထက်ကြမ်း ၊ ပြင်းသထက်ပြင်း ၊ မြန်သထက် မြန်လာတဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ကျွန်မရဲ့ ပထွေလည်း အရမ်းကို ဖီလင်တွေတက်ပြီး သိပ်ကိုဟော့နေပြီ ဆိုတာ ထင်ရှား သိနိုင်စေပါတယ် ။ ကျွန်မတို့ သုံးယောက်လုံး အပြတ်ကို ငြိမ့်နေကြပြီပေါ့ ။ အရမ်း အရမ်းကို ရမက်ဇောတွေ ထန်နေကြပြီပေါ့ ။ ကျွန်မက စိုင်းရဲ့ လီးကြီးကို တအားစုပ်ပေးနေသလို။

ကိုဘမောင်ကလည်း ကျွန်မရဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီကြီး ကော့ဆောင့်လိုးသွင်းပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးပေးနေတယ် ။ စိုင်းကလည်း ဖင်ကကြွ ခါးတလွုပ်လွုပ်နဲ့ ..။ သုံးယောက်လုံး အရမ်းဟော့ပြီး အပီလုပ်ပစ်နေကြတာကြောင့် သိပ်ကြာကြာတော့ ထိန်းမထားနိုင်ကြတော့ ဘူး ။ အသက်အငယ်ဆုံးလည်းဖြစ် ၊ အတွေ့အကြုံအနည်းဆုံးလည်းဖြစ်တဲ့ စိုင်းဟာ အရင်ဆုံး “ပြီး ” ချင်လာတယ် ။ အငြိမ် မနေနိုင်ပဲ လွုပ်လွုပ်ရွရွ ဖြစ်လာတာကို ကြည့်ပြီး ဒီကောင်လေး သုတ်လွတ်တော့မယ် ဆိုတာ ကျွန်မ အထာပေါက်တယ် ။ ကျွန်မက စိုင်းကို လီးစုပ်ပေးနေကြဆိုတော့ ဒီကောင်လေး သုတ်လွတ်ကာနီရင် ဘယ်လိုမျိုးတွေ ဖြစ်လာတတ်တယ်ဆိုတာကို သိနေတယ်လေ ။ စိတ်ကူးတစ်မျိုးရတာကြောင့် စုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့လီးကိုကျွန်မပါးစပ်ထဲကနေ ထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ကိုတော့ သူ့လီးရှေ့နားမှာ အပြတ်ဟ ထားတယ် ။ ပြီးတော့ သူ့လီးကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အပြတ်ဂွင်းတိုက် ပေးလိုက်တယ် ။

ပါးစပ်ထဲးက လီးထုတ်ပစ်လိုက်တဲ့ အခါမှာ စိုင်းက တစ်ခုခုပြောမယ် ပြင်သေးတယ် ။ ဒါပေမယ့် ဟထားတဲ့ ပါးစပ် တည့်တည့်မှာ သူ့လီးကိုထားပြီး ဂွင်းထုပေးတာကို မြင်တော့ ကျွန်မ ဘာအကြံရှိတယ်ဆိုတာ အထာ ပေါက်သွားဟန် တူရဲ့ ၊ ဘာမှပြောမနေတော့ဘူ ။ သူ့လီးနဲ့ ကျွန်မရဲ့ပါးစပ် တို့ကို အပေါ်ဘက်ကနေပြီး မျက်လုံး ကြီးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်လို့နေပါတယ် ။ နောက်ကနေ တအားကျုံးဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောင်လည်း စိုင်းလိုပဲ ကြည့်နေမှာ ကျွန်မသိပါတယ် ။ ဒါကြောင့် ကျွန်မဟာ ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ဂွင်းထုပေးလိုက်တာ နဂိုကလည်း ထွက်ချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ စိုင်းရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ လီးတန်ထိပ်ဘက်ကနေ ပန်းပန်းပြီး ထွက်လာပါ လေရော …။ ပထမဆုံး ထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည်အစက်တွေက ကျွန်မရဲ့ နဖူးနဲ့ ညာဘက်ပါးပြင်းပေါ်ကို ကျတယ် ။ နောက်ထပ်ဆက်ပြီး ထွက်လာကြတဲ့ သုတ်ရည်တွေကတော့ အဆင်သင့် ဟ ပေးထားတဲ့ပါးစပ်ထဲကို ဝင်တယ် ။

လျှာပေါ်ကို အများဆုံးကျတယ် ။ ညှီတီတီ အနံလေးကို ရှူမိသလို ၊ ငံကျိကျိ အရသာလေးကိုလည်း ခံစားရတယ် ။ ကျွန်မဟာ စိုင်းရဲ့ သုတ်ရည်ပန်းထုတ်မွု ကုန်တဲ့အထိ ပါးစပ်ကို ဟပြီး ခံထားပေးတယ် ။ နောက်ဆုံး ထွက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေကတော့ ကျွန်မရဲ့မေးစေ့ပေါ်ကို ကျတယ် ။ မေးစေ့ကနေ အောက်ကို လျှောပြီး မွေ့ရာပေါ် ပေါက်ကနဲ့ကျတယ် ။ စေးကပ်တဲ့ သုတ်ရည်မို့ ၊ အမျှင်တန်းပြီးတော့ ကျန်နေခဲ့သေးတယ် ။ ဒီတော့မှ ကျွန်မဟာ ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို မျိုချလိုက်တာ ဂွတ်ကနဲ ဂွတ်ကနဲ တောင် အသံမြည်သွားလေ သလား မပြောတတ်ဘူး ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျွန်မကို နောက်ဘက်ကနေပြီး အပီဆောင့်လိုးနေတဲ့ ကိုဘမောင်ကလည်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပြန်ပါတော့တယ် ။ ကိုဘမောင် က ဖျံဆိုတော့ သုတ်ရည်ပန်းထုတ် ပေးပုံကလည်း ပညာပြည့်တယ် ။ သုတ်လွတ်တဲ့ အခါမှာ အဖုတ်ထဲကို လီးဒစ်ကြီးကိုပဲ မြုပ်ပေးထားပြီး ပန်းထုတ်ပေးတာ ။

အဲဒီလို သုတ်ရည် ပန်းထုတ်တယ် ဆိုတာနဲ့ လီကို တိုးဝင်အောင် ထိုးထည့်ပေးလိုက်ရော …။ လီးကလည်း ထိပ်ဖျာဘက်မှာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ရင်း တရှိန်ထိုး တိုးဝင်သွားပါလေရော ..။ သုတ်အလွတ်မှာ လီးကိုလည်း ဆောင့်ထိုးသွင်းချလိုက်တာကိုး ပန်းထွက်တဲ့ သုတ်ရည်ရဲ့ ထိတွေ့မွုရော ၊ အရှိန်နဲ့တိုးဝင်လာတဲ့ လီးတန်ကြီးဆောင့်သွင်းချက်ကိုရော ၊ တစ်ပြိုင်တည်း ခံရစေတဲ့နည်းပေါ့လေ …. ။ အပြတ်မိုက်တယ်ရှင့် …။ အဲဒီ သုတ်လွတ်ဆောင့်လိုးချက်ဟာ ကျွန်မကိုလည်း “ပြီး ”သွားစေအောင် ခလုတ်ဖြုတ်ပစ်လိုက်သလိုပဲ ..။ ကိုဘမောင် သုတ်ရည်ပန်းထည့်ပေးပြီး မရှေ့ မနှောင်းမှာပဲ ၊ ကျွန်မလည်း “ပြီး ”သွားရတယ် ။ ကျွန်မရဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေက အဖုတ်ခေါင်းထဲးမှာ သုတ်ရည်တွေနဲ့ ရောနှောသွားတယ် ။ ပြည့်လျှံ ပူနွေးလို့ နေတော့တာပါပဲ ။ ဒီလို “ပြီး ” သွားရတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျွန်မဟာ စိုင်းရဲ့  သုတ်လွတ်ပြီးကာစ  လီးတန်ကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ လှမ်းငုံပြီး အငမ်းမရ စုပ်ပေးလိုက်ပြန်ပါတယ် ။

စုပ်ရုံတင် မဟုတ်ပါဘူး လျှာကိုလည်း သုံးပေးတယ် ။ လီးတန်လုံး ပတ်လည်တစ်လျှောက် အထူးသဖြင့် လီးဒစ်တစ်ဝိုက်ကို လျှက်ပေးတယ် ။ “ အားပါး … နောင်နောင် … အားအား ” စိုင်းဟာ ခေါင်းတမော့မော့ အံတ ကြိတ်ကြိတ် ဖြစ်လာတယ် ။ ဒီကောင်လေး ကာမအားသန်တာ ကျွန်မ သိတာပေါ့ ။ သူက ငယ်လည်းငယ်တာမို့ ၊ သုတ်လွတ်ပြီး ချက်ချင်းလိုလို လီးပြန်တောင်ချင် တောင်တတ်တာ ။ အဲဒီလို ပြန်တောင်လာလို တောင်လာညား ဆိုပြီး ၊ ကျွန်မက စိုင်းကိုလီးစုပ် ပေးနေတာလေ ။ သူ့လီးတောင်လာရင် ကျွန်မတို့ ဆက်လိုးကြ မယ်ပေါ့ ။ ကိုဘမောင်ကြီးလည်း လီးတောင်လို့ ဝင်ပါချင်ပါ ။ လီးမတောင်နိုင်ရင်လည်း ဘေးကနေ ထိုင်ပြီး ပွဲ ကြည့်သူလုပ်ပေါ့ ။ ဟုတ်ဘူးလား …။ ဟောကြည့် … စုပ်ပေးရကျိုးတော့ နပ်ပါတယ် ။ စိုင်းရဲ့ လီးကပြန်အားဝင်ပြီး တောင်စပြုနေပြီ ။ အားတက် လာတာမို့ ကျွန်မက ပိုပြီးစုပ်ပေးတယ် ။ စိုင်းရဲ့ ဂွေးဥတွေပါ ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ဆော့ကစားပေးတယ် .. ။

စုပ်ပေးရင်း ပွတ်ပေးရင်းနဲ့ ကျွန်မပါးစပ်ထဲမှာပဲ စိုင်းရဲ့လိန်တန်က မာန်ကြွတောင်ပြီးလာပါလေရော ။ အဲ .. နောက်ဘက်က ပထွေးကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကတော့ သုတ်လွတ်ပြီး မကြာမှီမှာပဲ မာန်ကျပြီး တဖြည်းဖြည်း ပျော့သွားတယ် ။ စိုင်းရဲ့ လီးတန်ကြီး မတ်တောင်လာတဲ့ အချိန်မှာပဲ ပထွေးရဲ့ လီးကပျော့ခွေပြီး ကျွန်မရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ပြုတ်ထွက်သွားတယ် ။ ပထွေးကိုဘမောင်လည်း မွေ့ရာပေါ် ထိုင်ရက်သား လဲကျသွားတယ် ။ ဟောဟဲ … ဟောဟဲ .. နဲ့ မောဟိုက်နေသံကိုလည်း အတိုင်းသားကြားနေရတယ် ။ ကိုဘမောင်ဟာ သူကြိတ်ပြီး ကြံစည်ပြစ်မှားနေတဲ့ မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေး ကျွန်မကို အပိုင်ရပြီ ဆိုပြီး မီးကုန်ယမ်းကုန် ရှိသမျှအားတွေ အကုန်သုံးပြီး ဖိုက်ပစ်လိုက်တာ  လူကလည်း အသက်ကြီးနေပြီဆိုတော့  မောဟိုက် ပင်ပန်းပြီး ဖလက်ပြသွားဟန်တူပါရဲ့ … ။ ကျွန်မကတော့ အသက် ဆယ့်ခြောက် ဆယ့်ခွန် နှစ် သွေးသားတွေ အရမ်း ဆူဖြိုးတဲ့ အရွယ်ဆိုတော့။

တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီးသွားပေမဲ့ နည်းနည်းမောကျသွား ရုံပဲရှိတယ် ။ ဖလက်တော့ မပြပါဘူး ။ ဆက်ပြီး လိုးချင် ၊ ခံချင်သေးတယ် ၊ ဟော … ကျွန်မလိုပဲ ငယ်ရွယ် သန်စွမ်းတဲ့ စိုင်းဟာလည်း လီးပြန်တောင်နေပြီ ။ ကျွန်မကို တက်လိုးဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီ ။ ဒီတော့ ဘာစဉ်းစားစရာ လိုသေလဲ ။ “ဟေ့ . စိုင်း ..ဖိုက်ကြ အုန်းစို့ကွာ ..” “ငါက . အဆင်သင့်ပဲ …ဖင်ထောင်ပြီးပဲ ချရမှာလား ..” ကျွန်မက ဖင်ပူးတောင်းထောင် မကျတကျ ခပ်ကုန်းကုန်းလေး ရှိနေဆဲမို့ ၊ စိုင်းက ဒီလို ပြောလိုက်တာပါ စောစောက ကိုဘမောင်ရဲ့ ပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းလှတဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကို တောင့်ခံထားခဲ့ရတာကြောင့် ကျွန်မဒူးတွေက အားပျော့ပြီး ညွတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်နေတယ် ။ နောက် တစ်ချီတော့ တောင့်ခံနိုင်ဖို့ မလွယ်တော့ဘူး ။ “ပက်လက်ပဲ လုပ်ကွာ ကြိုက်လား …” ကျွန်မက ပြောပြော ဆိုဆို ပက်လက်လှန်ပေး လိုက်တယ် ။ “နင် ကလဲဟာ ..” စိုင်းက သိပ်မကျေနပ်တဲ့ပုံပဲ ။

ပထွေကိုတော့ ဖင်ထောင်ကုန်းပေးခဲ့ပြီး သူ့ကျ ကုန်းမပေးတာကြောင့် မကြည်တဲ့ သဘောပါ ။ ဒီတော့ ကျွန်မက ချော့ချော့ မော့မော့ ပြောရတာပေါ့ ။ “ငါ့ဒူးတွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့လို့ပါဟ ။ အခု တစ်ချီတော့ ပက်လက်ပဲ တက်လိုးအုန်းကွာနော် ။ နောက် ကျရင်တော့ ငါဖင်ပူးတောင်းထောင်ပေးမယ်လေ …၊ နင် ဖင်ချချင်လည်း ချပေါ့ …” စိုင်းက ဖင်ချတာကို အတော်ဝါသနာပါတယ် ။ ဒါကြောင့် သူ့အကြိုက်လိုက်ပြီးပြောလိုက်ရတာ ။ ဒီတော့မှ စိုင်းမျက်နာ ကြည်လာတယ် ။ “အေး ..အေး …” အဲဒီအချိန်မှာ ကိုဘမောင် လှမ်းမေးလိုက်တဲ့ အသံပေါ်လာတယ် “စိုင်းနဲ့ နောင် နောင်တို့က ဖင်လိုးနေကျလား …” “ဒါပေါ့ ကျွန်တော်က ..နောင် နောင်ကို ဖင်ပါလိုးတာ …” စိုင်းကခပ်ကြွားကြွားပြန်ဖြေတယ် ။ “ဒါဆို .. ဟန်ကျပြီကွ …” “ဘာ ..ဟန်ကျတာလဲ ..” “ဟ ..နောင် နောင့်ကို စိုင်းနဲ့ ဦးမောင် နှစ်ယောက် ညှပ်ချကြတာပေါ့ ၊ စိုင်းက ဖင်ကိုချ ၊ ဦးမောင်က စောက်ဖုတ်ကိုလိုးမယ် လေ မကောင်းဘူလား …”။

“ဟင် … အဲဒီလိုကြီး လုပ်လို့ ဖြစ်ပါ့ မလား…၊ ဦးမောင်ရဲ့ လီးကြီးတစ်ချောင်းထဲးတောင်မှ ကျွန်မ မနည်း အောင့်ခံလိုက်ရတာ ၊ အဲလိုကြီး နှစ်ယေက်ပြိုင်လုပ်လို့ ….” ကိုဘမောင်ရဲ့ စကားအဆုံးမှာ ကျွန်မက အလန့်တကြား မေးလိုက်ရပါတယ် ။ ဟုတ်တယ်လေ ကျွန်မမှာ သူ့လီးကြီးတစ်ချောင်းနဲ့တောင် မနည်း အားတင်းပြီး ခံလိုက်ရတာ ။ အဲ့ စိုင်းရဲ့လီးနဲ့ဖင်ဆော်တာ ခံဘူးတယ် ဆိုပေမယ့် သက်သက် သာသာ မဟုတ်ဘူး အရမ်းခံလို့ကောင်းသလို ၊ အရမ်းလည်း နာပြီးအီဆိမ့်နေအောင် ခံရတာ ။ ပြီးတော့ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်လည်း အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ ပုံစံသစ်ဆိုတော့ နဲနဲ ကြောက်မိတာလည်း ပါတာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက် ဇွတ် အတင်းလုပ်လာရင် ကျွန်မ လွန်ဆန်လို့မရမှန်းလည်း သိပါတယ် ၊ သက်သာလို သက်သာငြားပြောကြည့်တာပါပဲ…..။ “ရပါတယ် ..နောင်နောင်ရဲ့ ၊ ဦးမောင်တို့ အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့။

မဟုတ်ဘူလား စိုင်း ၊..နောက်ဆို ..အဲဒီလို ညှပ်ချတာ မခံရရင် နောင်နောင် အားရမှာတောင် မဟုတ်ဘူး …” “ဦးမောင် ရဲ့လီးကမှ မတောင်တော့ပဲဟာ ။ လုပ်လို့ရပါမလား …” စိုင်းက ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ကိုဘမောင်ရဲ့ လီးကိုမေးငေါ့ပြပြီး ပြောလိုက်တော့ ကိုဘမောင်မျက်နာ စပ်ဖြဲဖြဲ ဖြစ်လာတယ် ။ “ဒါက သုတ်လွတ်ပြီကာစ မို့ပါ ။ စုပ်ပေးလိုက်ရင် တောင်လာပါလိမ့်မယ် ။ ကဲ နောင် နောင် ရေ ….” ကိုဘမောင်က ကျွန်မပါးစပ်နား သူ့လီးကြီး တေ့လာပေးတယ် ။ ကျွန်မကလည်း အလိုက်တသိပဲ သူ့လီးကို ငုံပြီးစုပ်ပေးလိုက်ပါတယ် ။ စိုင်းကလည်း စိတ်ပါနေပြီ ဆိုတော့ ကျွန်မက ငြင်းလိုက်လို့ ဘယ်ကောင်းတော့မှာလဲ ၊ အဲ. မဝံမရဲနဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စမ်းကြည့်ချင်တာလည်း ပါတာပေါ့ ။ “စိုင်း ကေဝိုင် ဂျယ်လီ ရှိတယ် မလား …၊ ယူခဲ့ကွာ ..ဒီမှာ နောင် နောင် ဖင်နဲ့ မင်းလီးကို ရွဲအောင်သုတ် ထားလိုက်အုန်း …” ပထွေးက ကျွန်မ လီးစုပ် ပေးတာခံရင်းက ကြိုပြီး လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေတယ် ။

ကျွန်မလည်း ဒူးထောက်ထိုင်ရက် လီးစုပ်ပေးနေရင်းက ဖင်ဝကို ဂျယ်လီနဲ့ပွတ်ပြီး ကလိပေးတာ ခံနေရတော့ ဖီလ်းတစ်မျိုးတက် နေတာပေါ့ ၊ အဲ လီးကတော်တော်နဲ့ ကို တောင်မလာဘူး  ကိုဘမောင်ကပဲ အသက်ကြီးပြီး အားကုန်သုံးလိုက်လို့လားတော့ မသိပါဘူး  နှစ် မိနှစ် ၊ သုံး မိနှစ် ကျော်ကျော် လောက်ကို စုပ်ပေးလိုက်ရတယ် ၊ ဒစ်လုံးကြီးတဝိုက်ကို လျှာနဲ့လှည့်ပတ်ပြီး လျှက်လိုက် ၊ ဒစ်ကြီးထိတ်က အပေါက်လေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ထိုးထိုးပြီး ကလိပေးလိုက် နဲ့ ။ လက်တွေကလည်း သူ့ဂွေးဥတွေကို ပွတ်လိုက် သပ်လိုက် ၊ ရွရွလေး ခြေလိုက်နဲ့ ပညာအကုန်ကို သုံးလိုက်မှ … ပြန်အားပြည့်ပြီး တောင်မတ်လာတယ် …။ “ကိုင်း … ဒီလိုလုပ်ကြမယ် .. ၊ စိုင်းက မွေ့ရာပေါ်မှာ ပက်လက် အိပ်လိုက် …” လီးတောင်လာတဲ့ အခါ ကိုဘမောင်က စီစဉ်ညွန်ကြားတယ် ။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောကျ်ားနှစ်ယောက် ဝိုင်းညှပ် လိုးကြတဲ့ ကိစ္စမှာ ကိုဘမောင်ကပဲ အတွေ့အကြုံဗဟုသုတ ရှိတာဆိုတော့ သူက ဆရာကြီပေါ့ ။

သူညွန်ကြားတဲ့ အတိုင်း ကျွန်မတို့ မောင်နှမလိုက်လုပ်ကြရပါတယ် ။ စိုင်းက ခံတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်ပြီး သူ့လီးကို ထောင်ထားပေးတယ် ။ ကျွန်မက စိုင်းမျက်နာဘက် ကျောပေးပြီး စိုင်းကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ထိုင်ရတယ် ။ မတ်မတ်ကြီး တောင်နေတဲ့ လီးချောင်းကို အသာဖင်ဝမှာ ဆွဲယူတေ့ပေးပြီး တင်ပါးကြီးကို အောက်ဖိချ ပေးရတယ် ။ ကျွန်မဟာ စိုင်းနဲ့ ဖင်ဆော်ဖူးပြီးပြီ ဖြစ်ပေမယ့် ၊ ကျွန်မက ကုန်းပေးထားရပြီး စိုင်းက နောက်ကနေ တက်ခွဆော်တဲ့ အနေအထားမျိုးပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။ အခုလို အပေါ်က တက်ခွပြီး ကိုယ့်ဖင်ပေါက်ထဲ လီးသွင်းယူရတာက အတွေ့အကြုံဆန်း တစ်မျိုးပေါ့လေ ။ သူ့လီးမှာရော ကျွန်မ ဖင်ဝမှာပါ ကေဝိုင် ဂျယ်လီတွေ ရွဲနေအောင်သုတ် ထားပေမယ့် လီးဝင်လာတာနဲ့ အမျှ နာတာတော့ နာ လှပါတယ် ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မက စိုင်းရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဖင်ထဲဝင်အောင် သွင်းယူပေးလိုက်ပါတယ် ။ အဲ ဖင်ပေါက်ထဲ လီးအဆုံးဝင်သွားတဲ့ အခါကျတော့ ပထွေးက စကားနဲ့တောင်ပြောမနေတော့ဘူး။

ကျွန်မကို ဒူးနှစ်ဘက်ကွေး ၊ ပေါင်ကို ခပ်ကားကား လုပ် ၊ လက်နှစ်ဘက်နောက်ကို ပစ်ထောက်ပြီး ခပ်ကော့ကော့ အနေခိုင်းတယ် ။ ဒီအခါမှာ အဖုတ်က ရှေ့ကို ခုန်းမောက် ထွက်လာတယ် ။ ကျွန်မ ငုံကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ပထွေးက ပေါင်ကြားထဲ ဆောင့်ကြောင့် ဝင်ထိုင်ပြီး သူ့လီးနဲ့ အကွဲ ကြောင်း အတိုင်း ပွတ်ဆွဲရင်း အဖုတ်ဝလေးမှာ တေ့လိုက်တာမို့ “ဦး .. ဦးမောင် ..၊ ဖြစ် ..ဖြစ်ပါ မလာ ..ဟင် ..၊ ဦးမောင် ..လီးက အကြီးကြီးပဲ …” စာကလေး အမြောက်နဲ့ ချိန်သလို ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ လီးကြီနဲ့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည်ရင်း အထိတ်ထိတ် အလန့်လန့်နဲ့ ပြောလိုက်မိတယ် ၊ ပထမ တခေါက် တုန်းက ကာမဇောတွေ စွတ်တက်နေပြီး သေချာလည်း မကြည့်မိခဲ့တာဆိုတော့ အခုမှ ၊ သေချာကြည့်ရင်း လန့် နေမိတယ် ။ ဖင်ထဲမှာလည်း စိုင်းရဲ့လီးက အပြည့်အသိပ် ဝင်နေတာကိုး ။ “မကြောက်ပါနဲ့ နောင် နောင် ရဲ့ ..အရမ်းနာအောင် မလုပ်ပါဘူး ..၊ အခုနကတင် တချီးလိုးပြီးသွား ပြီပဲဟာ …”။

ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ်လေ အခုနလေးတင် ဒီလီးကြီးနဲ့ အလိုးခံပြီး တစ်ချီကောင်းကောင်းကြီး ပြီသွားတာ ဘာကြာသေတာမှတ်လို့ ..၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အားတင်းထားလိုက်တော့ ..၊ ပထွေးက သူ့လီးကြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးသွင်းလိုက်တယ် .. လျှောကနဲ တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ဝင်သွားပေမယ်လို့ ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတာပဲ …၊ “အ ..အား .. ဦးမောင်ရယ် … အ ..ဖြည်းဖြည်း ..ဖြည်း…ဖြည်း ..အမလေး ..ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ..ပူဆင်း သွားတာပဲ ..အ ..ဖြည်းဖြည်း ..ပဲ လိုးပါဦးမောင်ရဲ့ …. အ ..အ ..” နာလို့ အော်လိုက်မိတော့ ကျွန်မနဲ့ မျက်နာချင်းဆိုင် ရင်ချင်း မအပ်တအပ်ရှိနေတဲ့ ကိုဘမောင်က ဝင်လက်စ သူ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းပဲ ဆက်သွင်းပြီး အနာသက်သာအောင် ကျွန်မနို့တွေကို ကုန်းစို့ ၊ ပါးစပ်ချင်း ဖိကပ်စုပ်နမ်းရုံတင် မကပါဘူး ၊ ကျွန်မ တင်တွေကိုလည်း လှမ်းလှမ်းကိုင်ပေးလိုက်သေးတယ် ၊ အဲ သူ့လီးလည်း အဆုံးဝင်သွား တဲ့အခါမှာတော့။

စိုင်းက အောက်ကနေ လီးကို ကော့ပင့်ထိုးပြီး ကျွန်မ ဖင်ကို လိုးသလို ၊ ပထွေးက အရှေ့ဘက်ကနေပြီး လီးကို ဆောင့်ဆောင့် သွင်းပြီး စောက်ဖုတ်ကို လိုးတယ် ။ ဖင်နဲ့ စောက်ဖုတ် အပေါက်နှစ်ပေါက်လုံးမှာ လီးတစ်ချောင်စီ ထိုးသွင်းပြီး လိုးပေးနေတာကို တစ်ချိန်တည်း တစ်ပြိုင်တည်း ခံနေရတာမို့ ကျွန်မအဖို့ အတော်လေး ကောင်းပါတယ် ။ ဒါပေမယ့် ယောကျာ်းနှစ်ကြား ညပ်နေပြီး ပက်လက်ကြီး ကော့ကလန်ကြီး ဖြစ်နေတာမို့ ဆယ်မိနစ်လောက် ကြာလာတော့ ကျွန်မခါးတွေ နာလာတယ် ။ ကျွန်မ တခုခုပြောမလို့ ပြင်နေတုန်းမှာပဲ… “စိုင်းရေ .. နေရာ ပြောင်းကြအုန်းစို့ ကွာ … တော်ကြာ ပုံစံစုံအောင်း မလုပ်ရပဲ သုတ်တွေထွက်ကုန်လိမ့်မယ် …” တော်တော် ပါးတဲ့ လူကြီး ကျွန်မကို ဖင်လိုးလို့ရအောင် အကွက်ဖန်တာ ။ မသိဘူး မှတ်လို့ ၊ အဲဒီတုန်းကတော့ ကျွန်မတို့ မောင်နှမလည်း ဘယ်နားလည်အုန်းမှာလည်း ။ ပထွေးကို ဆရာတင်ထားရတာကိုး ၊ ဒီတော့ သူပြောသမျှ လိုက်လုပ်ရတာပေါ့ ။

စိုင်းကတော့ ဖင်လိုးရတာ အရှိန်တက်ခါစမို့ သိပ်ကျေနပ်ဟန်မတူဘူး ။ ဒါပေမယ့် ပထွေးက ကျွန်မ အဖုတ်ထဲက သူ့လီးဖြုတ်ပြီး ဖယ်ဆင်းသွားပြီ ဆိုတော့ စိုင်းလည်း ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ ကျွန်မကလည်း အသာထပစ်လိုက်တာ ဆိုတော့ ကျွန်မရဲ့ ဖင်ထဲက သူ့လီးကျွတ်ထွက်သွား ပြီကိုး …။ စိုင်းနဲ့ ပထွေးနေရာချင်း ပြောင်းကြရတော့ မှာပေါ့ ။ ဒါပေမယ့် ပထွေးက အကွက်တစ်မျိုးဖန်တယ် ။ ကျွန်မကို လေးဘက်ထောက် ကုန်းခိုင်းပြီး ကျွန်မ ဖင်ဝနဲ့ သူ့လီးကို ဂျယ်လီတွေ ရွဲနေအောင် ထပ်သုတ်တယ် ။ ပြီတော့ သူ့လီးကြီးကို တေ့ပြီး တအိအိ ထိုးသွင်းတယ် ။ “ငါလီးက အရမ်းကြီးတာ ဆိုတော့ ၊ အပေါ်ကနေ ဖိချပြီး နောင် နောင် ဘာသာ သွင်းယူရင် ဖင်ထဲ အဝင်ဖြောင့်မှာ မဟုတ်ဘူး ။ နောင်နောင် လည်း အရမ်းနာလိမ့်မယ် ။ ဒါကြောင့် ဒီလိုကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ထဲကို လီးအရသွင်းပေးရတာ ။ နောင်နောင့် ဖင်ထဲ လီးဝင်ပြီး အထာကျ သွားမှပဲ စိုင်းက… နောင်နောင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပေါ့ ..ဟုတ်လား …”။

ပထွေးက ဒီလိုပြောဆို အကြောင်းပြတာကြောင့် ကျွန်မလည်း ဟုတ်နိုးနိုးနဲ့ ကုန်းပေးလိုက်ရတာ ပေါ့ ။ အမှန်က ကျွန်မဖင်ကို သူတစ်ယောက်တည်း စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့် ရအောင်ဖန်တာပါ ။ ကုန်းပေးထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲးကို လီထိုးသွင်းတော့ ကျွန်မဟာ ထွန့်ထွန့် လူးပြီး အား …အား … အီး … အီး … အော်ဟစ်ရပါသေးတယ် ။ နာလိုက်တာလည်း ဖင်ကွဲမတတ်ပါပဲ ။ အဲ လီးအဆုံးဝင်ပြီးတော့ အထာကျအောင် လုပ်ပေးတယ်ဆိုပြီး ပထွေးက အချက် ငါးဆယ်လောက် မှန်မှန် တမျိုး ၊ ခပ်သွက်သွက် တစ်ဖုံ ၊ နည်းနည်း ကြမ်းကြမ်းလေး တစ်နည်း ဖင်လိုးလိုက်သေးတယ် ။ “ဦးမောင် …၊ မပြီးတော့ဘူလာဗျာ …၊ ကျွန်တော်လည်း နောင် နောင့် ကို လိုးချင်နေပြီ …” ပထွေးက သူတစ်ယောက်ထဲ ကျွန်မဖင်ကို လိုးနေတာ နဲနဲ ကြာသွားတော့ စိုင်းက စိတ်မရှည်တော့ ဘူ .. “ဟေ … အေး …၊ အဲဒါဆို ..စိုင်းက နောင် နောင် ရှေ့မှာ ပက်လက် အိပ်လိုက် …” ပထွေးက ဘယ်လိုအကွက်သစ်တွေ ဖန်နေပြန်လည်းတော့ မသိပါဘူး။

စိုင်းကတော့ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်လိုးခံနေတဲ့ ကျွန်မရှေ့မှာ ပက်လက် စင်းစင်းကြီး လာအိပ်တယ် “ကဲ ..နောင်နောင် ရေ ဒီပုံစံ အတိုင်းပဲ လေးဘက်ထောက် သွားပြီး စိုင်းအပေါ် တက်ခွလိုက် …၊ ဖင်ထဲက လီးလည်း ကျွတ်ထွက် မသွားစေနဲ့ အုန်း …” ကျွန်မလည်း ကိုဘမောင် ပြောသလို လေးဘက်ထောက်ရက်က ရှေ့ကို တရွေ့ရွေ့တိုးသွားလိုက်တော့ ကျွန်မ ဖင်ထဲက သူ့လီးကြီး အပြင်ကို တဖြည်းဖြည်း ထွက်လာတယ် ၊ အဲ့ ..ဒစ်ပေါ်လုနီးနီးမှာ ပထွေးက ကျွန်မ ဖင်ဆုံကြီးကို လက်နဲ့စုံကိုင်ထိန်းထားလိုက်တော့ ကျွန်မက ရှေ့ဆက်တိုးလို့ မရတော့ဘူး ၊ အဲဒီတော့မှ ပထွေးက ရှေ့ကို ဆက်ကနဲ့ တိုးလာတယ် .. သူ့လီးလည်း ကျွန်မဖင်ထဲ အဆုံးထိ ဆောင့်ဝင်လာတာပေါ့ ။ ပထွေးကတော့ စံပဲ ကျွန်မဖင်ကို ဘယ်လေက်တောင် လိုးချင်နေလည်း မသိပါဘူး .. လေးဘက်ထောက် တွားသွားရင်းနဲ့တောင် ရသလောက်နဲ့ ကျွန်မဖင်ကို ဆော်နေသေးတယ်။

ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မဟာ ရှေ့နဲနဲတိုးလိုက် ပထွေးကိုဘမောင်က နောက်ကနေ ဖင်ဆော်ရင်းလိုက်လာ လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်မက ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ စိုင်းအပေါ် တက်ခွမိပြီး စောက်ဖုတ်ဟာလည်း ထောင်ထားတဲ့ သူ့လီးနဲ့ တည့်တည့် ရောက်လို့လာပါတော့တယ် ။ “နောင် နောင် ရေ ..၊ ညည်းဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချပြီး ..စိုင်ရဲ့လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ သွင်းယူလိုက်ကွာ ….” အဲ့ … ပြသနာက အဲဒီမှာ စတွေ့တာပဲ ကျွန်မက ဖင်ကြီးကို အောက်ဖိချမယ် လုပ်တာ ပထွေးက သူ့လီးကြီးကို ကျွန်မဖင်ထဲ အဆုံးသွင်းထားတာဆိုတော့ ဖင်ထဲမှာ ကန့်လန့်ထိုး ခံထား သလို ဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုမှ အောက်ကို ဖိချပေးလို့မရဘူး ..၊ အားစိုက်ပြီး နဲနဲ ကြိုးစားကြည့်တယ် ..မထူးဘူး “ဦးမောင် …၊ ဦးမောင် လီးကြီးကို နဲနဲပြန်ထုတ်ပေးပါအုန်း ၊ ဒီမှာ ကျွန်မ ဖင်ကို အောက်ဖိချလို့ မရတော့ဘူး …၊ ဦးမောင်လီးက ကျွန်မဖင်ထဲမှာ ကန့်လန့် ထိုးထားသလိုပဲ …” ဆိုမှ ပထွေးက သူ့လီးကို ဒစ်ပေါ်ရုံလေး။

ကျွန်မဖင်ထဲက ပြန်ထုတ်ပေးတော့မှ ကျွန်မမှာ ဖင်ကြီးတွေကို နှေစ်ယောက်ကြားညှပ်ပြီး ပက်လက်ကော့ကလန်ကြီး ညှပ်အလိုးခံရတာထက်စာရင် ဒီပုံစံကတော့ ကျွန်မအတွက် ပိုလို့ အဆင်ပြေပါတယ် ကျွန်မက လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးထားရပြီး စိုင်းက အောက်ကနေ သူ့လီးကို ကော့ပင့်ထိုးကာ စောက်ဖုတ်လိုးပေးနေ သလို ၊ ပထွေးက လည်း အနောက်ဘက်နေပြီး ကျွန်မဖင်ကို စိတ်ရှိ လက်ရှိ ဆောင့်လိုးပေးနေတယ် ….။ တွဲလွဲကျနေတဲ့ ကျွန်မနို့အုံကြီးတွေကိုလည်း စိုင်းက စို့ပေးလိုက် ၊ ပထွေးကိုဘမောင်က လက်လျှိပြီး စုံကိုင် ဖြစ်ညှစ်လိုက် နဲ့ ကောင်းလိုက်တာတော့ မပြောပြတတ်အောင် ပါပဲရှင် ။ အဲဒီ ညကတော့ ကျွန်မတို့ သုံးယောက်ဟာ ဝက်ဝက်ကွဲအောင်ကို လိုးကြ ဆော်ကြတော့ တာပါပဲ ။ လိုးနည်း ပုံစံတွေကလည်း စုံသလား မပြောနဲ့ ။

ကုန်းလိုက် ၊ မှောက်လိုက် ၊ တစောင်းကွေးလိုက် ၊ အိုး … ကျွန်မထင်တယ် ..။ လိုးနည်းပုံစံတွေ ရှိသမျှ အကုန်သုံးပြီးကို လိုးခဲ့ကြပုံ ပါပဲ ။ ပထွေးကိုဘမောင်ကပဲ နည်းပြရှေ့ဆောင်တာပေါ့ ။ ဒီတော့ သူကပဲ ကျွန်မကို အကောင်းဆုံးနဲ့ အများဆုံး လိုးခဲ့ရတယ် ..။ အခုပဲကြည့်လေ ပုံစံနှစ်မျိုးပြောင်းပြီး ကျွန်မကို ညှပ်ဆော်ကြတာတောင် သူက အပေါ်ကချည်ပဲ နေပြီး ကျွန်မ ကို သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား …၊ လိုးလိုက်ကြတာ မိုးစင်စင်လင်းတဲ့ အထိပါပဲ ။ နောက်ဆုံး ကျွန်မတို့ သုံးယောက်စလုံး ဖလက်ပြကုန်ကြတော့မှပဲ ၊ လိုးခန်းတွေ တစ်ခန်း ရပ်နားသွားပါတော့တယ် ။ အကာလ အမှောင်ထဲမှာ ကာမ အမှောင်ဆိုတာ ၊ အမှောင် တကာ့ အမှောင်ဆုံး မဟုတ်ပါလာရှင် ။ အဲဒီ အမှောင်ဆုံး ထဲမှာမှ ကျွန်မတို့လို့ အမိုက်ဖုံးနေတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေဟာ အဆုံးသတ်သင့် ပြီးလားလို့ …. ပြီးပါပြီ။