ည ၁၁ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ….. အိပ္ယာထဲမွာ ဘယ္ညာ လူးလိမ့္ရင္း အိပ္လို႔မရႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္….. လက္တဖက္မွ ေယာင္ယမ္းကာ ရင္ႏွစ္မြာကို ပြတ္သပ္ေနမိသည္… သက္ျပင္းေမာမ်ားခ်ကာ ႀကိတ္မွိတ္၍ ခံစားေနရသည္….ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ထမီေအာက္မွ ဖားေပါင္စင္းတစ္ေကာင္ လြဳပ္စိလြဳပ္စိနဲ႔ ေပါင္နဲ႔ ပြတ္မိေနျပန္သည္…. ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာမိသည္… ဒီခံစားခ်က္ရဲ႕ အထြဋ္ထိပ္ကို သူမခံစားဖူးသည္.. ယၡဳတစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ ဆိုတာ ရာႏြဳန္းျပည့္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာသိ၍ ခံစားေနရ၏.။သူ႔နာမည္က မသႏၲာခ်ိဳႏြယ္……. သူမရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာအမ်ိဳးသားမွာ ကံမေကာင္းအေၾကာင္းမလွ လက္ထပ္ၿပီး တစ္ပတ္ေက်ာ္မွာပဲ အမွတ္တမဲ့ ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္…။
ေဆးစစ္ခ်က္ေတြအရ အသည္းတစ္ျခမ္းႀကီးေနလို႔ ဟု ဆိုသည္…….အခုမွ အိမ္ေထာင္က်ခါစ ., ကာမေသြးေတြ ဆူေနတုန္း …. ယြစိယြစိနဲ႔ ပိုးေလးေတြကို ဆြေပးခဲ့သလိုပဲ.. သူအတြက္ေတာ့ ညအိပ္ယာဝင္တိုင္း ကန္သူမဲ့ ေနတဲ့ ေဘာလုံးကြင္းႀကီးလိုပဲ…“ကိုရယ္ ကိုသာရွိရင္ ကို သြင္းခ်င္သေလာက္ သြင္းပစ္လိုက္ ဂိုးေတြအမ်ားႀကီး အသြင္းခံမယ္ မ ပါ…အဟင့္…အဟင့္ ”’ အသံမွ်င္းမွ်င္း ေလးညည္းရင္း ပြတ္ေခ်ကာ တုန္လြဳပ္သြားလိုက္သည္.. ဒီေနာက္ မွာေတာ့ သူမအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္..,.။ဦးေနလင္း ဆိုတာက ရပ္ကြက္မွာ ပရဟိတ အက်ိဳးသယ္ပိုးေဆာင္႐ြက္ေနတဲ့ လူသိမ်ားသူတစ္ဦး ….ရပ္ကြက္ထဲက ေယာက္က်ားမိန္းမအားလုံးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေပါင္းတတ္သူ…..။
မသႏၲာခ်ိဳ အိမ္နား ေရာက္ခါမွ အမွတ္တမဲ့ မိုးက ျဗဳန္းခနဲ ႐ြာခ်လိုက္သည္.။” ဟ့ မခ်ိဳ ေရ ငါ ခဏ မိုး ခိုဦးမယ္ေဟ့..”’အိမ္ေရွ႕ ခန္းထဲဝင္ၿပီး လွမ္းေအာ္လိုက္၏.,ၿပီးမွ ဦးေနလင္းတစ္ခုစဥ္းစားမိ၏… ဒါ သင့္ေတာ္ပါ့မလား..မခ်ိဳက မုဆိုးမ ပူပူေႏြးေႏြး… ငါက တစ္ခုလပ္.. ေတာ္ၾကာ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြ ျမင္သြားရင္ တစ္မ်ိဳးျမင္ၿပီး ငါ့ကို အထင္အျမင္ ေသးၾကလိမ့္မယ္., မိုးျမန္ျမန္တိတ္မွ ျဖစ္မယ္.. မခ်ိဳ လည္း ထြက္လာပါ့လား..။အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီး အျပင္ေတာ့ မသြားေလာက္ပါဘူး.. လွမ္းေခၚၾကည့္ဦးမွ … ထီးရွိရင္ ငွါးၿပီးျပန္မွ ျဖစ္မယ္…”မခ်ိဳေရ .,..မခ်ိဳ…” မိုးသံနဲ႔ မၾကားဘူးထင္တယ္… မထူးပါဘူး ေနာက္ခန္းထဲမွာ သြားၾကည့္လိုက္ပါမယ္…..”’ဟာ!!!!ဟာ ….မခ်ိဳ !!!႐ုတ္တရက္ ဦးေနလင္း ေသြးသားမ်ားျဗန္းကနဲ ဆူပြက္သြား၏…။
အသိစိတ္ တို႔ အေဝးထြက္ေျပးသြားလိုက္သည္.. မိုးနဲ႔အတူ ေမွာင္မဲေနတဲ့ ရာဂေသြးမ်ားလည္း မဆဲပဲ.. တဖြဲဖြဲမွ သဲသဲမဲမဲ ႐ြာခ်လာခ်င္ခဲ့သည္….။သူျမင္ေနရတာက မိုးသည္းသည္း ပတ္ဝန္းက်င္ လူသူအားလုံး ကင္းမဲ့ၿပီး ကာမေသြးတို႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ေပါက္ကြဲလို႔ေကာင္းတဲ့ စိတ္ကြယ္ရာ တစ္ခု… ျဖဴေဖြးေနတဲ့ တင္လုံး ႏွစ္လုံးက လြဳပ္စိလြဳပ္စိနဲ႔ လြဳပ္ယမ္းေနၿပီး ရင္ႏွစ္မြာမွာလည္း လြဳပ္ခါေန၏… ဖက္လုံးေပၚမွာ ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ မ်က္စိႏွစ္ဖက္ကို မွိတ္ၿပီး ငိုမဲ့မဲ့ မ်က္နာထားနဲ႔ အားမလို အားမရ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေန၏… တစ္ခါတစ္ေလ လက္ႏွစ္ဖက္မွလည္း ရင္အုံကို ပြတ္ေျခေန၏… သူမ အားမရႏိုင္ ျဖစ္လာတယ္ ထင္သည္.. အဆက္မျပတ္ တရစပ္ ျမန္ျမန္ ေစာင့္လာေတာ့သည္…..။
ဗိုက္သား ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ႏို႔အုံမွာ လုံးက်စ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ား တင္းၿပီး ဆူထြက္ေန၏… လုံးက်စ္ၿပီး ကားအယ္ေနေသာ တင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးဟာ ေဖြးစြတ္ေန၏,…. မစားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္ေနတဲ့ ဦးေနလင္းတစ္ေယာက္ အသိစိတ္တို႔ ေျပာက္သြားခဲ့ရၿပီ…မသႏၲာခ်ိဳႏြယ္ရွိရာသို႔ ဦးတည္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနမိေတာ့သည္…,.။”ဟင္…အား..’မရွက္ပါနဲ႔ မခ်ိဳရယ္ …ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘဝတူေတြပါ …ငါလည္း အမ်ားအျမင္မွာ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေနေနရေပမဲ့ မင္းလိုပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ခက္ခက္ခဲခဲ ေျဖရွင္းေနရတာပါ.. ခုလို အမွတ္တမဲ့ ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ငါ့ေသြးသားဆႏၵေတြ ဆည္ေဘာင္ ႀကိဳးသလိုခံစားရတယ္ …ခု ငါလည္း ႐ြဲေနၿပီ ဆႏၵရဲ႕ အစိတ္ပိုင္းတစ္ခ်ိဳ႕ ပဲ့ထြက္လာတာ ဒီမွာ ၾကည့္လိုက္ပါ …။
မခ်ိဳ နင့္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ ငါ့ရဲ႕ ေရွ႕ဆက္ခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵရဲ႕သားေကာင္… ၾကည့္ပါ.. သူ႔ချမာ မင္းလုပ္ေနတာေတြ ျမင္ၿပီး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနေအာင္ကို ခံစားေနခ်င္ေနတာ…””ဦးေနလင္းရဲ႕ ေပါင္ၿခံၾကားက အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ လိင္တံကို တ႐ြိဳက္မက္မက္ၾကည့္ေနရင္း မခ်ိဳ၏ ကာမ စိတ္ဆႏၵမ်ားသည္ ခု႐ြာေနတဲ့ မိုးေတြထက္ သည္းမည္းစြာ ႐ြာသြန္းကာ … ႀကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္…ဒါကို အလိုက္သိသူ ဦးေနလင္းက ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္၏,.. မခ်ိဳမ်က္နာကို စိမ္းစိမ္းႀကီး စိုက္ၾကည့္ၿပီး အသာအယာ တြန္းလွဲလိုက္ျပန္သည္… မခ်ိဳ ပက္လက္အေနထား လဲသြား၏… ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို အသာအယာ ဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး တ႐ိုက္မက္မက္ စိုက္ၾကည့္ေန၏ …မို႔ေမာက္ ေဖာင္းကားအစ္ေန၏…။
အနားတစ္ဝိုက္ အညိဳေရာင္သန္းေနၿပီး အေစ့ထိပ္မွာေထာင္ေန၏..သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔ အၿမဲတမ္း ရင္ခုံေနေသာအရာမို႔ နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ေတြ႕ေနရေသာအခါ စိတ္မထိန္းႏိုင္စြာနဲ ေပါင္ခြၾကား ေခါင္းငုံ႔ၿပီး လွ်ာထိပ္ဖ်ားနဲ႔ ကေလာ္ၿပီး ထိုးဆြေနမိသည္…. မခ်ိဳမွာေတာ့ အသည္းခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေသာေၾကာင့္ငိုသံမ်ားေတာင္ ပါေနမိသည္..ညည္းျငဴေန၏… မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေသာအခါ ေပါင္လုံး ႏွစ္ဖက္ၾကားကို ဦးေနလင္း ေခါင္း လြင့္ထြက္သြားမွာ ေၾကာက္သည့္အလား ဇြတ္ဆြဲသြင္းကာ ဖင္လုံးႀကီးမ်ား ႂကြေျမႇာက္တက္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေခါင္းကို အတင္းနိပ္ကိုင္ကာ တဇတ္ဇတ္ တုံတုံၿပီး အသံကုန္ဟစ္ေအာ္ သြားေတာ့သည္…ထိုအခ်ိန္ထိ ဦးေနလင္းရဲ႕ လွ်ာဖ်ားကလည္း အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ အေစ့ထိပ္ကို ပတ္ေမြေနေတာ့၏.,..။
ေျမႇာက္တက္လာေသာ ဖင္ႏွစ္လုံးမွာ ဗုန္းခနဲၾကကာ ေကာ့ေကာ့၍ ဆတ္ဆတ္နဲ႔ အရွိန္မေသႏိုင္ေသး ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသြားသလဲ.. ခံစားဖူးသူမွသာ သိႏိုင္ေလာက္မည္… ဦးေနလင္းလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ပါ..သူမ ပစၥည္းမွ အရည္႐ြဲမ်ား ပါးစပ္မွ သုတ္ကာ သူမ အေပၚ ကားယားခြ လိုက္၏… တစ္ခါၿပီးထားတဲ့သူမ အေပါက္ထဲကို ေလွ်ာေလွ်ာ႐ြဳ႐ြဳပဲ ဦးေနလင္း ပစၥည္းက ဝင္သြားခဲ့သည္..မခ်ိဳမ်က္နာကို ၾကည့္ၿပီး ကာမအရွိန္တို႔ အင္အားႀကီးမားလာ၏… ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ကလည္းကိုင္.. ပါးစပ္ကလည္း စုပ္ၿပီး အရွိန္ျပင္းစြာ တရစပ္ ေဆာင့္ေန၏.. မခ်ိဳမွာလည္း ဒုတိယ အခ်ီၿပီးဖို႔ရန္ နီးလာေနၿပီ… ဦးေနလင္းရဲ႕ပစၥည္း စံခ်ိန္မွီေနမြဳ.. ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တရစပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အေစ့နဲ႔ပြတ္တိုက္ ဆြဲအားေကာင္းမြဳ႕ ဆာေလာင္ေနခဲ့တာ ၾကာေနခဲ့ၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အရမ္းေကာင္းေနၾက၏။
မခ်ိဳရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီးမ်ား အိပ္ယာခင္းနဲ႔မထိေတာ့ပါ အရမ္းႂကြတက္လာေန၏.. သူမ ၿပီးေတာ့မယ္ ထင္ပါသည္.. သူမ ဖင္က ႂကြတက္လာၿပီး သူ႔ဆီးခုံမွာ ဦးေနဝင္း၏ လိင္တံနဲ႔ အသြင္းထုတ္ ပိုးနီးကပ္ၾကမ္းလာ၏.. ဖင္လုံးႀကီးမ်ားမွာ အတင္း႐ြဳံးၿပီး အရမ္းကို ေျမႇာက္တက္လာခဲ့၏.. ဦးေနဝင္း၏ လိင္တံထိပ္မွ ယားၾကည့္က်ဥ္ ဆိမ့္တက္လာၿပီး မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္ကာ အားးးးး အားးးးး အား ဆိုၿပီး အသံထြက္ေပၚလာခ်ိန္မွာေတာ့ မခ်ိဳရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီးမ်ားလည္း ဇတ္ဇတ္ နဲ႔ ေကာ့တက္လာၿပီး အိပ္ယာခင္းေပၚ ဗုန္းကနဲ႔ ၾကသြား၏။
ထိုအခ်ိန္ မိုးမွာလည္း ဆဲစျပဳေနၿပီ… တစ္ေယာက္မ်က္နာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ရွက္ေနၾက၏….””’မခ်ိဳ ကြၽန္ေတာ္ျပန္မယ္ ထီးခဏငါွးေပးပါ့လား””ငွါးေပးမယ္ေလ..ညက်ရင္ ျပန္ပို႔ ေပးမွာလား””မခ်ိဳ ခြင့္လြတ္တယ္ဆို လာပို႔ေပးမယ္ေလ.. ညတိုင္း” ””က်မေျပာတာ ထီး ကိုေျပာတာ”မခ်ိဳ မညာပါနဲ႔ ခုနက မခ်ိဳ တအား တုန္သြားတာ ၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ..တစ္ဘဝလုံး တုန္သြားေအာင္ ဒီဝါကြၽတ္ရင္ မခ်ိဳကို လက္ထပ္ခ်င္ယ္……သြားပါလူဆိုး ဒီကသနားလို႔ ေႂကြးလိုက္တာအိုးပါ ေျပာင္ေအာင္လ်က္သြားတယ္…ခ္ခ္ခ္ … ၿပီးပါၿပီ။
