“ရော့….ဦးလေးစောသင်္ဘောသီး…..စားချင်တယ်ဆိုလို့” ” အာ…..ဦးလေးစောပြောတာ….ဒါမဟုတ်ပါဘူး…..” ကိုဘစော.အိမ်ရှေ့မှာ.စဉ်းစားနေဆဲ.တူမဖြစ်သူ.မိုးမိုးက.သင်္ဘောသီးစိတ်.တစ်ပန်းကန်ကိုင်လျက်လာပေးသည်။ဘစော.ယောင်ချာချာဖြင့်မယူပဲ.ပြန်ငြင်းလိုက်မိတော့.မိုးမိုးက.မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုး.တစ်ခိခိရယ်ရင်း အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ ပါးစပ်ကလည်း မကြားတကြား ပြောသွားလိုက်သေးသည်။ “ဟင့်…..အညိုးညိုးပဲ ဦးလေးစောတို့က…..ခုဟိုဟာ….ခုဒီဟာ…..” မိုးမိုးက.တူမအကြီးဆုံး….။.အသက်နှစ်ဆယ်ရှိပြီ။.၁၅ နှစ် ၁၆ နှစ်နဲ့.အိမ်ထောင်ကျပြီး သူ့ယောင်္ကျားနဲ့.လိုက်နေသည်။
ကလေးတစ်ယောက်.မွေးခဲ့သော်လည်း.အဖတ်မတင်…..လေးငါးလနှင့်.ဆုံးသွားခဲ့သည်။ အခု.သူ့ယောင်္ကျား.ဆေးမှုနဲ့ထောင်ကျတော့….ဦးလေးစော့အိမ်.ပြန်လာနေရသည်။.ဒေါ်လေးက.မရှိတော့….။.ဆုံးသွားတာကြာပါပြီ။.ညီမနှစ်ယောက်ဦးလေးစောနဲ့အတူ.ကျန်ခဲ့ကြသည်။.သူနဲ့ဆို.သုံးယောက်။ဦးလေးစောနဲ့သူက.ငယ်ကတည်းက.ဇာတ်လမ်းရှိသည်။.ပြောမယ်ဆို…..ဦးလေးစောနဲ့သူ….သုံးနှစ်လောက်ခိုးခိုးအလိုးခံခဲ့ဘူးသည်။.လင်ယူပြီးမှ ပြတ်သွားသည်မှာ.ယနေ့ထိ။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့.တစ်လကျော်အချိန်အတွင်း.ဦးလေးစောက.သူနဲ့….ဇာတ်လမ်း.ပြန်စ,ချင်သလိုလို.ဖြစ်နေတာ.သတိပြုမိသည်။
မီးဖိုထဲ.ချက်ပြုတ်ရင်း.ဟိုတုန်းက.ဖြစ်ခဲ့လိုးခဲ့တာတွေ အတွေးထဲ.ပြန်ဝင်လာသည်။ ဦးလေးစောက.ပန်းရံလုပ်ရင်း….အလုပ်ခွင်ထဲ အတူလုပ်သည့်.ဒေါ်လေးနဲ့ညားခဲ့ကြတာဆိုပဲ။ ဒေါ်လေးနဲ့ညားတော့….ဒေါ်လေးက ၁၉ နှစ်ဦးလေးစောက.၁၆ နှစ်တဲ့။.၁၆ နှစ်ဆိုပေမယ့် ဦးလေးစောက.အလုပ်ကြမ်းသမားမို့ထွားသည်။ နုထွားကြီးပေါ့….။ ခုလဲ ထွားတာပါပဲ…..ခ်ခ်….။ မိုးမိုးတို့ ညီအစ်မမွေးစားပြီးတော့ ဒေါ်လေး.ပန်းရံမလုပ်နိုင်တော့….။.စိတ်ကူးတည့်ရာ.ခြံထွက်သီးနှံလေးတွေ.ဈေးထဲမှာသွားပြီးရောင်းရာကစ,ပန်းရံမလုပ်တော့ပဲ ဈေးရောင်းစားတော့သည်။
ခြံထွက်သာမကရွာနီးချုပ်စပ်ထိလိုက်ဝယ်ပြီး.အမြတ်တင်ပြန်ရောင်းသည်။ နဲနဲကြာလာတော့ ဈေးမှာလည်း ဆိုင်ခန်းတွေ ဘာတွေ ရလာပြီး အတည်တကျ ဖြစ်သွားသည်။ ဦးလေးစောကလိုက်ဝယ်…..ဒေါ်လေးက ပြန်ရာင်း.။ မိုးမိုးက အပျိုဖြစ်စောသလားတော့မသိ။ ဆယ့်သုံးနှစ်နဲ့ ရာသီလာပြီ။ အမွေးအတောင်စုံပြီ။ မျိးရိုးကထွားတော့….မိုးမိုးလည်း ထွားသည်။ ဈေးထဲမှာ….ကျောင်းထဲမှာ….အရပ်ထဲမှာ….ဘယ်နေရာရောက်နေနေ ယောင်္ကျားတွေက မိုးမိုးနို့ကိုပဲ တည့်တည့်တစ်မျိုး စောင်းလို့တစ်ဖုံ ကြည့်ကြတာ မိန်းမသဘာဝမို့ သတိပြုမိလာသည်။
ကျောင်းသားကြီးတွေက မိုးမိုးကို နာမည် ပေးထားတာ…..ချို ချို အောင်…..တဲ့။.ခ်ခ်….။ လူရှုပ်တွေ….။.ဖင်ကြီးတဲ့.ကောင်မလေးတွေတော့….တင်တင်အောင်ဆိုပဲ။ ပွဲတွေ လမ်းတွေဆိုလည်း နို့အကိုင်အနှိုက် ခဏခဏခံရသည်။ တူမအပျိုလုပ်လာတော့ ဦးလေးစောက သဘောမကျ။ တကယ်တော့.သူများကို.သဝန်တိုတာပါ။.သူများ.စားမှာကို.မကြည်ဖြူတာ။ သူ့ဟာသူ.ကြီးလာတဲ့နို့ကို.ဘယ်တားလို့ ရနိုင်ပါ့မလဲ….။ ဒါကိုပဲ ” နင်က နို့တော်တော်ကြီးချင်နေတာပေါ့….ဟုတ်လား…..လာခဲ့….” ဆိုပြီး….နို့တွေကို.ဆုပ်နယ်ပစ်တတ်သည်။
နို့ကြီးလို့.သူများကြည့်တာ…..နင်က.နို့ကြီးအောင်.တမင်လုပ်ပြတာ…..ဆိုပါလား….။.အပြစ်က ကြီးတယ်နော်….ခ်ခ်….။ တစ်ခါကနှစ်ခါ…..နှစ်ခါကသုံးခါ…..အဲ…. သုံးခါက လေးခါ ဖြစ်လာတော့.မိုးမိုးနဲ့ဦးလေးစော နို့ကိုင်တာ.အဆန်းမဟုတ်တော့….။.ဒေါ်လေးလစ်မှကိုင်တာနော်…..ဒေါ်လေး့ရှေ့တော့.ခပ်တည်တည်ပဲ။.မိုးမိုး.နို့အကိုင်.အနယ်ခံရတဲ့.အရသာကို.သိလာတော့….လစ်ရင်.ဦးလေးစော့နားကပ်ပြီး ပတ်ချွဲ နပ်ချွဲ လုပ်တော့သည်။ဦးလေးစောက ပထမတော့.စိတ်တိုတိုနဲ့.ပညာပေးတာ ပါပဲ….။ နောက်တော့.တဏှာစိတ်တွေ ပါလာသည်။ သိတာပေါ့….မိုးမိုးသိတာပေါ့။
ကိုင်တဲ့ လက်တွေက.ပထမ.တစ်ခါနှစ်ခါတုန်းက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း……..အဲ.နောက်တော့ နုနုရွရွ ဖြစ်သွားတာ မသိပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ။ ဦးလေးစောက.နုနုရွရွကိုင်လာတော့…..မိုးမိုးစိတ်တွေ ကသောင်းကနင်း….အိုးနင်းခွက်နင်းတွေ ဖြစ်ကုန်သည်။ .ဘာဆိုင်လို့လဲတော့မသိ….. နို့ကို.နုနုရွရွ.ဆုပ်ချေခံရတာနဲ့ပဲ…..ဟိုးအဝေးကြီး.စောက်ပတ်က.စောက်ရည်တွေ.စိမ့်စိမ့်ကျတာ.ကြက်သီးတောင်တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းထ,သည်။.ဦးလေးစောကလည်း.သိတာပါပဲ။.လူလည်ကြီးပါ….ဟွန်း….။.သုံးလေးမိနစ်လောက်.နို့နယ်ပြီးရင်….ထမီပေါ်ကနေ.စောက်ဖုတ်ကို.အုပ်ကိုင်စမ်းတော့တာပါပဲ။
ကိုယ်က.သိပ်သတ္တိမရှိသေး။ စောက်ရည်ထွက်နေတာ.သူ့ကိုလဲ.မသိစေချင်….ဆိုတော့.လက်ကြီးကို.အတင်းတွန်းလွှတ်…..ဆွဲဆိတ်….ကိုက်….လုပ်လွှတ်တာပေါ့။ပထမ.တစ်ခါနှစ်ခါ.ဦးလေးစောလက်လျှော့.နောက်ဆုတ်ပေမယ့်.နောက်တော့.မိုးမိုးကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါပြီး.လျှော့ပေါ့တွန်းလွှတ်နေတော့….အကိုင်ခံ.အပွတ်ခံ….အနှိုက်ခံရတော့တာပေါ့….။ ဟီဟိ….။.ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ….ကောင်းတာပေါ့….ခ်ခ်….။.နို့အကိုင်ခံရတုန်းက….စောက်ရည်.စိမ့်ရုံစိမ့်တာ….။.စောက်ဖုတ်.အနှိုက်ခံရတော့မှ ဗြန်းဗြန်းကျ အောင်ထွက်တော့တာပဲ….ဟီး….။
စောက်စေ့လေး.ဖိဖိပြီး.ပွတ်ချေပေးတဲ့အခါများ….ဖင်ကြီးကို.မြောက်ကြွ.မြောက်ကြွတောင်.ဖြစ်သွားသေး။.စောက်ခေါင်းထဲ.လက်ညှိုးထိုးထည့်မွေနေတော့.အော်တောင်ငိုချင်လာတယ်။ အဲလောက်ကောင်းတာ….ခ်ခ်…..။ ပါးတွေ….နှုတ်ခမ်းတွေတော့.အနမ်းမခံရသေးပါဘူး။.အဆင့်က.ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုကျော်တာ။မွေးစားတူမလေ…..မွေးစားတူမ….ဆိုတော့.ဒီလိုပဲပေါ့။.ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို.ဇာတ်လမ်းစ,ခဲ့ကြတာ…..အခုမှ.ဘာလို့နုချင်နေတာပါလိမ့်.ဦးလေးစောရယ်……..။ ဆက်ပြောလိုက်ဦးမယ်နော်….။ နည်းနည်း.ဇာတ်ရည်လည်အောင်လို့….။
ဘယ်ထိရောက်သွားပါလိမ့်….. အဲ….စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရတာ….ဟုတ်ပြီ ဦးလေးစောက.ပထမ တစ်ခါနှစ်ခါတော့ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲထိုးနှိုက်ပြီး.ဆောင့်ပေးတာပါ။ နောက်….ရှောရှောရှူ ရှူ ဖြစ်လာတော့ လက်ခလယ်ပါလာရော….။ အရင်ထက်ပိုကောင်းလာလို့ညှစ်ညှစ်နေမိတာ…..ညှစ်ရတဲ့.အရသာကို.သိလာလာတာပေါ့….။ သိတော့ညှစ်တာပဲစုပ်တာပဲ။ ဦးလေးစော.ဆောင့်ဆောင့်မဆောင့်ဆောင့်….ညှစ်ပစ်တာပဲ။ စောက်ရည်ကလဲညှစ်လေထွက်လေ.ပဲ။ဒါနဲ့မရပ်ဘူး….ဦးလေးစောလက်သူကြွယ်ရော.ထည့်တော့တာ။ သုံးချောင်းပူးပေါ့။.ကောင်းလိုက်တာလေ…..။
ပထမ နဲနဲနာချင်ပေမယ့် စောက်ရည်က ရွှဲအိနေတော့.မနာပဲ.ကောင်းနေတော့တာ။ စောက်ပတ်ထဲလဲ.ပြည့်နေတာပဲ….။ ညှစ်လို့ကလဲ အလွန်ကောင်း။ ဇိဇိဇိဇိနဲ့ နေတယ်။ ပြီးတာပေါ့။ ဦးလေးစောက ပြီးအောင်ဆောင့်ပေးတာ။ ပြီးသွားလို့ တွန်းလွှတ်မှ မကြည်မလင်နဲ့ထွက်သွားတာ။ ခ်ခ်….. အဲတုန်းက ငယ်သေးတယ်လေ….။ အခန်းတွေ ဘာတွေ ပင်ပန်းခံပြီး ခွဲမနေဘူး။.ဦးလေးစော.ဒေါ်လေး မျက်စေ့အောက်မှာ အိပ်ကြရတာ။ ကြမ်းတစ်ပြေးထဲပေါ့။ မိုးမိုးနဲ့တိုးတိုးက အိပ်ယာတစ်ခု၊ ဦးလေးစော….ဒေါ်လေး….ခိုင်ခိုင်တို့က အိပ်ယာတစ်ခု.အိပ်ကြတာ။
ညီမအငယ်က ခိုင်သင်းကြည်….တဲ့.။ အိမ်မှာ.ခိုင်ခိုင်လို့ပဲခေါ်တယ်။.ပုံစံကတော့.တကယ့်ခိုင်သင်းကြည်ပုံ။.မျက်နှာကလွဲရင်ပေါ့လေ…..။ အဲပြောပါဦးမယ်…..အဲလိုအိပ်ကြတော့ ညညဦးလေးစောနဲ့ဒေါ်လေး လိုးရင် မြင်နေရတာပေါ့….။ ငယ်တုန်းကတော့…..စိတ်ဝင်စားပေမယ့်.စိတ်မလှုပ်ရှားခဲ့ပါဘူး။.ခုတော့….မြင်လိုက်ရတဲ့ ခဏ….ကတုန်ကရင်ကြီးကိုဖြစ်….လို့။ ဒေါ်လေးက နဲနဲညှက်ချင်တယ်….ညီမလေး.ခိုင်ခိုင်ပုံစံမျိုး….။ဦးလေးစောက ထွားတယ်။.ဒေါ်လေးက.အပြင်ပမ်းသာ သေးပေမယ့်.အဝတ်တွေ.ချွတ်လိုက်တော့ အကြီးကြီး။
နို့ကြီးတွေလဲ.အိတွဲသယောင်နဲ့ အကြီးကြီးပဲ။.အဝတ်ဝတ်ထားရင်.လုံးဝမထင်ရဘူး။.ပေါင်ကြီးတွေကလဲ….အတုတ်ကြီးတွေပဲ။.အသားကဖြူတော့.ညဆို.ဖွေးဖွေးကြီး.မြင်ရတယ်။ အဲဒါလေ…..ဒေါ်လေးက.အောက်ကပက်လက်ပေါင်ကြီးတွေက.မြှောက်ထား.ကားထားတော့ ဦးလေးစောက.ဒေါ်လေး့ပေါင်ကြားမှာ.မှောက်လျက်….ဒူးတေ့ထောက်ပြီး.ဖင်ကြီးလှုပ်ပဲ့….လှုပ်ပဲ့….နဲ့ဆောင့်လိုးနေတာ.မြင်လိုက်ရပါရောလား။ ရင်တွေဖိုပြီး.မျက်စေ့တောင်.မခွာနိုင်အောင်ကြည့်နေမိတယ်။.အသက်လဲ.မရှူရဲတော့လို့ကြိတ်ပြီးရှူရတယ်။.တိုးတိုးကတော့.တစ်ရှူးရှူးအိပ်။
အကြာကြီးလို့ပြောရမှာပဲ…..မှောက်လိုးလိုက်…..ထိုင်လိုးလိုက်….ပေါ့။ ဒေါ်လေး့စောက်ပတ်ကလဲ.အသံစုံထွက်….ဦးလေးစောကလဲ.တအင့်အင့်ဆောင့်…..ဒေါ်လေးကလဲ တစ်အီးအီး ခံ…..တိုးတိုး.မနိုးတာ အံ့တောင်အံ့ဩတယ်။.ပြီးတာတော့.မသိလိုက်ပါဘူး…..အဆောင့်ကြမ်းပြီး.ငြိမ်ကျသွားတာပဲ.မြင်လိုက်တယ်။.သူတို့ပြောမှ ပြီးသွားပြီဆိုတာ.ကြားရတာ။ အဲ…..မပြီးသေးတာက မိုးမိုးပေါ့….ခ်ခ်။စောက်ပတ်ထဲမှာ.စောက်ရည်တွေ….အိလို့။အိပ်လို့လဲ.မပျော်တော့ဘူး…..မျက်စေ့တွေ ကြောင်ကုန်တယ်။.ချောင်းလဲမဆိုးရဲ….ဟိုဖက်ဒီဖက်လဲ.မလှည့်ရဲ…..စောက်ပတ်ကလဲ စောက်ရည်ရွှဲ….။
ဒေါ်လေးတို့ကလဲ.တိုးတိုး….တိုးတိုးနဲ့…..လိုးတဲ့အကြောင်း.ပြောနေကြတာ မသဲမကွဲ.ကြားနေရတယ်။.ဘယ်လိုက ဘယ်လို.အိပ်ပျော်သွားတယ်တော့.မသိပါဘူး…..မနက်လင်းတော့.စိတ်ထဲ.ကြောင်တောင်တောင်….။.ဦးလေးစောနဲ့ဒေါ်လေး.လိုးနေကြတုန်းလားလို့.လှမ်းတောင်ကြည့်မိတယ်။ နောက်မှတစ်ယောက်ထဲ.ကြိတ်ပြုံးပြီး အိပ်ယာထခဲ့ရတာ….။ တစ်ပါတ်….ဆယ်ရက်လောက်.ညဆိုမအိပ်ရဲဘူး။.လိုးတာကို.မြင်လဲမြင်ချင်နေတယ်…..မြင်လဲမမြင်ရဲဘူး။.ကိုယ်ကသာ ဒီလိုဖြစ်နေတာ….သူတို့ကတော့.အလိုးမပျက်ညတိုင်းလိုး ပါပဲ။
ချောင်းရင်း ချောင်းရင်းမကြောက်တော့ပဲ.စိတ်ပါလာတယ်.ဟိဟိ။ဒေါ်လေး့နေရာမှာ ကိုယ်တိုင်ခံကြည့်ချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်…..စိတ်ကူးယဉ်တတ်လာတယ်….။ တစ်နေ့တော့….ကျောင်းပိတ်တုန်း.ခြံထဲက သစ်ပင်သီးပင်လေးတွေ.စင်ပြင်ပေးနေတဲ့ ဦးလေးစော့ဆီ.မယောင်မလည်သွားတာပေါ့။ အခွင့်အရေးပေးရင်လဲ.အနှိုက်ခံ.အကိုင်ခံမယ်ပေါ့လေ…..။.ဦးလေးစောက.အလုပ်ခဏနားပြီး ပိန်နဲပင်အောက်က.ကွပ်ပျစ်ကိုခေါ်သွားတယ်။ ခြံဝင်းကအကျယ်ကြီး….ဝါးရုံပင်တောင်.နှစ်ရုံရှိတာ။.တခြားသီးပင်တွေလဲ.အုံ့အုံ့ဆိုင်းဆိုင်း….. အများကြီးရှိတယ်…..ခုထိ။
ဟိုရောက်တော့…..ကိုင်တာပေါ့….။.ချက်ချင်းနို့ကိုင်တာ။နှူးနေ.နှပ်နေ နမ်းနေဖို့လဲ.မလိုပါဘူး။.မျက်စေ့ချင်းကြည့်ရင်.သိနေပြီ။.အလုပ်ဖြစ်နေပြီ။အရေးကြီးတာ…. နားလည်ဖို့ပဲ။.နို့ဆွဲခံနေရင်း….ထူးထူးခြားခြား နို့စို့ခံချင်လာတယ်။.မနေ့ညက ဦးလေးစောနို့စို့တာ မြင်လိုက်ရတယ်လေ….အဲဒါနဲ့….. ” ဦးလေးစော….နို့စို့ပေး….” ” ဟ…..ငါ့တူမ….ဘယ်ကအတတ်ဆန်းတွေ တတ်လာတာလဲ….” ” ဦးလေးစော….မနေ့ညက ဒေါ်လေး့ကို နို့စို့ပေးတာ တူမမြင်တယ်…..” သွားပြီ….။စကားတွေ လွန်သွားပြီ။ပြန်ပြီး ဘွားတေး လုပ်လို့လဲမရတော့ဘူး။
ဦးလေးစောက မိုးမိုးကို အထိတ်တလန့် စေ့စေ့ကြည့်ပြီး….. ” ဒါဆို…..ဦးလေးစောတို့လိုးနေတာလဲ တူမ မြင်တယ်ပေါ့…..” ဘယ်လိုလုပ် ညာလို့ရပါ့မလဲ….။ စကားလွန်နေပြီလေ….။ ခပ်တည်တည်လုပ်ပြီး….. ” မြင်တယ်ဦးလေးစော….ခုမှမြင်တာမဟုတ်ဘူး….. ကြာလှပြီ….” လို့ ပြောချလိုက်တယ်။အဲ……..အဲဒီမှာစ,ပြီး.အလိုးခံရတော့တာပါပဲ….။ ဒီလိုလေ…..။ မိုးမိုးက နို့စို့ပေးဆိုတော့ စို့ပေးဖို့ ဦးလေးစောက မိုးမိုးဝတ်ထားတဲ့ စပို့ရှပ်လေး အောက်ခြေကလှန်တော့ မိုးမိုးကမစောင့်ဘူး။ လက်နောက်ပြန်ပစ်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေ ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။
ဦးလေးစောလုပ်နေရင် ကြာမှာလေ မစောင့်နိုင်ဘူး။ အဲဒီတော့….ဦးလေးစောက နို့ကြီးတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ချေပြီး နို့တစ်လုံးကို စို့တော့တာပေါ့။ အိကနဲ….အိကနဲနေတာပဲ။စို့လိုက်တာကလဲ ကလေးကျနေတာပဲ။ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ ပလွတ်ကနဲ စွတ်ကနဲ အသံတွေတောင်ထွက်တယ်။ နို့အုံတွေမှာလဲ ဦးလေးစော့လျှာရည်တွေ တံတွေးရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲပြောင်လက်နေတာပဲ။ နို့သီးခေါင်းကိုစုပ်…. လျှာလေးနဲ့ လှိမ့်ဆော့တော့ အူထဲထိယားတယ်။ ကိုက်ကလဲ ကိုက်လိုက်သေး….။ စောက်ရည်တွေ ဗြန်းဗြန်းထွက်ကုန်တယ်။ ဦးလေးစော့လက်က ထမီကြား.ထိုးဝင်လာတော့….ချွတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။
ဖင်ချထိုင်နေတာဆိုတော့.စောက်ပတ်.နှိုက်ခံရတာ.အဆင်သိပ်မပြေလှဘူး။.ဒါနဲ့ဦးလေးစောက မိုးမိုး.ပုခုံးလေးကိုင်တော့.အလိုက်တသိ ပက်လက်လှန်.လှဲပေးလိုက်တာ။ဦးလေးစောကထမီဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်တော့တာပဲ။ ဦးလေးစောလိုးတော့မယ်ဆိုတာ သိနေသလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် သေချာအောင် မေးကြည့်ရသေးတယ်။ ” တူမကို လိုးမလို့လားဦးလေးစော ” ” လိုးမှာတူမ…..တူမခံမယ် မဟုတ်လား ” ” .ဦးလေးစော့လီးက.အကြီးကြီး….ရပါ့မလားဦးလေးစော…..” ” .ရတယ်တူမ…..တူမစောက်ပတ်က.လက်သုံးချောင်းတောင်.ဝင်နိုင်နေပြီ….”။
” အဲဆိုလဲ လိုးဦးလေးစော တူမလဲ အလိုးခံချင်တယ်…..” အလိုးခံချင်နေသလို….ရင်လဲဖိုတယ်။ဦးလေးစောအရင်းကြီးလေ…..ဦးလေးအရင်းကြီးက လိုးမှာဆိုတော့….လီးကိုတော့ကြိုက်တယ်….. လူကိုမကြိုက်ဘူးလို့.ပြောလို့ရမလား မသိဘူး….ခံစားချက်ကတစ်မျိုးပဲ….။ ဒါပေမယ့် ဒါကခဏပါ။ လီးဝင်လာတော့လဲ အားလုံးကို ကြိုက်သွားတာပါပဲ…..။ ဦးလေးစောက.ကွပ်ပျစ်အောက်မှာ.မတ်တပ်မိုးမိုးက.ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ.ပက်လက်။ မိုးမိုးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကိုမ,ပြီး ကွပ်ပျစ်စွန်းပေါ် တင်လိုက်တော့ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ဖြစ်သွား တာပေါ့နော်…..။
အဲဒီပေါင်ကြားမှာဦးလေးစောကရပ်ပြီး မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီး ကိုင်ပြီးထိုးထည့်တာ။ဘယ်အချိန်က.ပုဆိုးချွတ်လိုက်လဲတောင် မိုးမိုး.သတိမထားမိဘူး။.မိုးမိုးပုခုံးကို လက်တစ်ဖက်ကဆွဲ….လက်တစ်ဖက်က သူ့လီးကြီးကိုင်ပြီး.ထည့်ပေါ့။ ဦးလေးစော့ဒစ်ဖူးကြီး.စောက်ပတ်.ကွဲကြောင်းကိုဖောက်……..စောက်ခေါင်းထဲ.ဝင်လာတော့.မိုးမိုးအသက်အောင့်.ဖင်ရှုံ့ထားမိတယ်။ သူပြောတော့သာ လက်သုံးချောင်းလေး ဘာလေးနဲ့…..တကယ်တန်း.သူ့လီးကြီး.ဝင်လာတော့လဲ….တစ်ဆို့နေတာပဲ။လက်ချောင်းထိုးထည့်တာနဲ့.ဘယ်လိုမှမတူဘူး၊ တစ်ခြားစီ။
ပူပူနွေးနွေး ထိပ်ဖူးဒစ်ကြီး စောက်ပတ်နခမ်းသားကို ထိမိတာကအစ ကွာတယ်။.ရင်ထဲနှလုံးထဲမှာ ထိတ်ကနဲ ဖြစ် သွားတာလဲ ဘယ်လိုမှမတူနိုင်ပါဘူး။ ထားပါတော့…..ဒါတော့.သူလဲ.မိန်းမ.မဟုတ်တော့.ဘယ်သိနိုင်ပါ့မလဲ….။ တစ်ဆို့ဆို့နဲ့ တစ်အိအိ ထိုးဝင်လာတော့ စောက်ပတ်က အလိုလိုညှစ်တယ်ရှင့်….ကြိုဆိုပါ၏.လုပ်နေတာ….ခ်ခ်။ စောက်ရည်တွေ ဘယ်လောက်ထွက်ထွက်…. ကျပ်တာက ကျပ်တာပါပဲ။ ကျပ်တာမှ တင်းနေအောင်ကျပ်တာ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီအချိန်မှာ ဦးလေးစော့လီးကြီးကို တအားကြိုက်….တအားချစ်သွားပြီ။ အရင်က လုံးဝချစ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး…..စူးစမ်းချင်တာ…. သိချင်တာလောက်ပဲ အဆင့်ရှိတာ။
အခုလို စောက်ပတ်ထဲ.ထိထိမိမိ.ဝင်သွားမှ အရသာကိုလဲကြိုက်….လီးကြီးကိုလဲ.ချစ်…. ဒီလိုဖြစ်သွားမိတာ။ လီးကြီးက သားအိမ်ပေါက်ဝ.ရောက်တာတောင်.မဆုံးသေးဘူး…..ဆက်ဝင်နေတုန်းပဲ…..အဲဒီတော့မှ အောင့်တာရှင့်….ဗိုက်ထဲ….ရင်ခေါင်းထဲကအောင့်တာ….။.စောက်ပတ်က.မအောင့်ဘူး….။ စောက်ပတ်က.ဘာလာလာ ဘယ်လောက်ကြီးကြီး….လာခဲ့ပဲ။အဲ…..သားအိမ်က.လက်မခံနိုင်ဘူး။.အောင့်တာကိုအောင့်ခံရင်း….လီးကြီးအဆုံးထိ.ဝင်သွားတော့.ဦးလေးစောက.ခဏစိမ်ထားသေးတယ်။ တင်းကျပ်ကျပ်.ပြည့်နေတဲ့.အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး…..ဘာနဲ့မှလဲ.မလဲနိုင်ဘူး။
အဲဒီလီးတုတ်တုတ်ကြီးကို.စောက်ပတ်က စုပ်နေညှစ်နေရတာကလဲ….ပြည့်ပြည့်ဝဝ အရသာတစ်ခုပဲ။ ပြောရတာ.အရသာတွေ များကုန်ပြီနော်…..။ အဲဒီအရသာတွေက အနှစ်တွေ….ရှင့်။ လိုချင်တိုင်း ရတာမျိုးမဟုတ်ဘူး…..လီးတိုင်းကလဲ.ပြည့်စုံအောင်ပေးတတ်မယ်.မထင်နဲ့.တစ်ချို့မပေးတတ်ဘူး…..ပေးရကောင်းမှန်းတောင်.မသိတဲ့.လူတွေ အများကြီးရှိတယ်….။ အဲဒါ သဘောပေါက်။ ဒါတွေက.ဦးလေးစောနဲ့.ဦးလေးစော့လီးကို.ချစ်ရကြိုက်ရခြင်း.အကြောင်းရင်းတွေပဲ။.အမှားရှိရင်.ခွင့်လွှတ်နိုင်ခြင်း.အကြောင်းရင်းတွေပဲ….။
အဲ…..ထားပါတော့…..စောက်ပတ်ထဲ.လီးကြီး ခဏစိမ်ထားပြီး.လေးငါးချက်.ကပ်ညှောင့်ပေးရော….။.ဒစ်ဖူးကွီးက.သားအိမ်ဝက ပြန်မထွက်ပဲ.ရှေ့ကိုချည့်.တိုးတိုးဝင်နေတော့…. အသားနဲနဲကျလာတယ်။.တော်ရုံထိုးမိဝင်မိတာလောက်နဲ့ မအောင့်တော့ဘူး။စောက်ပတ်ကတော့ ဒါတွေမသိဘူး….လီးတုတ်တုတ်ကြီးကို ညှစ်နေဖို့ စုပ်နေဖို့ပဲသိတာ။.အချိန်ပြည့်ညှစ်….အချိန်ပြည့်စုပ်ပေါ့ရှင်။.အောင့်လဲစုပ်….မအောင့်လဲစုပ်…..သူကကောင်းနေတာကိုး……..။.ကောင်းတာနဲ့….. အောင့်တာ….ယှဉ်ကြည့်တော့.ကောင်းတာက အနိုင်ယူတယ်သိလား….။
အောင့်တာကလဲ.တဖြေးဖြေးတော့.ကောင်းတဲ့ဖက်ကို ပြောင်းသွားတာပဲ….။ညှောင့်လို့လဲ.အားရတော့.ဆောင့်လိုးပါလေရောရှင်…..။.အဲဒီမှာမှ….မူးမေ့အောင်.ကောင်းတဲ့အခန်း.ရောက်တော့တာပဲ….ခ်ခ်။ဆောင့်တာကလဲ ပညာပါတယ်ရှင်….။ဦးလေးစောကတော့ အလိုးဆရာကြီးပါပဲ။ ပထမဖြေးဖြေးလေး ဆွဲထုတ်တယ်ရှင့်။ ဖြေးဖြေးချင်း စောက်ပတ်အတွင်းသား နုနုတွေနဲ့ သူ့လီးကြီး ပွတ်တိုက်ပြီး ဆွဲထုတ်နေတော့.ဘာများလုပ်မှာလဲ…..ဘယ်လိုလဲ….လို့ စဉ်းစားဖို့ အချိန်ပေးထားသလို ဖြစ်နေလို့.စဉ်းစားနေတုန်း….သူ့လီး.တစ်ဝက်လောက်အရောက်မှာ….လျှောကနဲ.ပြန်ဝင်လာပါလေရော….။
ကောင်းတယ်ရှင့်….။.ရှော….ရှော….ရှော….နဲ့ အချက်ပေါင်းငါးဆယ်….ခြောက်ဆယ်လား တစ်ရာ လောက်လား…..ဆောင့်လိုးပေးနေတော့.ကောင်းလွန်းလို့.စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေအောင် လိုက်လာတယ်။ ဒီတော့မှ လီးကို.တစ်ချောင်းလုံးနီးပါး.ဆွဲထုတ်တယ်ရှင်….။.အကုန်လုံးများ.ထုတ်ပစ်လေမလားလို့ ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်နဲ့.ဖြစ်နေတုံး အားပြင်းပြင်းနဲ့….ဖြန်းဆိုပြန်ဆောင့်လိုးထည့်ပါလေရော….။ ဖြန်းဆိုတာက.မိုးမိုးဖင်ဆုံကြီးနဲ့ ဦးလေးစော့ပေါင်ရင်း.ရိုက်လို့ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးဝင်သွားတော့…. ဇိ.လို့ပဲ.အသံထွက်တာရှင့်။အဲလိုအဲလို လိုးဆောင့်တော့.မိုးမိုးကိုယ်ကြီးရွေ့သွားရော….။
နှစ်ခါသုံးခါရွေ့တော့.လီးနဲ့စောက်ပတ် ဝေးသွားသလိုပဲ….သားအိမ်ဝကို.ဒစ်ဖူးက.လာမထိတော့ဘူး။.ဟာတာတာ.ဖြစ်တယ်ရှင်…. အထိအတိုးခံချင်တယ်။ ဒါကြောင့်လဲ ဖင်ကြီးကို ရှေ့ပြန်တိုးပေးပြီးကွပ်ပျစ်အနားစွန်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ဆွဲပြီး.အားယူတောင့်ခံပေးထားလိုက်တယ်။.ကြိုက်သလောက်ဆောင့်….မရွေ့နိုင်တော့ဘူး။.ဦးလေးစောက ပိုကြိုက်တာပေါ့…..။ဆောင့်တယ်ရှင်…..ရက်ရက်စက်စက်….ပက်ပက်စက်စက်ကို.ဆောင့်တာ။.ဖြန်း….ဖြန်း…. ဖြန်း.နဲ့.ခပ်လှမ်းလှမ်းကတောင်.ကြားနိုင်မယ်။
စောက်ပတ်ကလဲ စွတ်….ပြွတ်….စွတ်….ပြွတ်….နဲ့ ဆောင့်တိုင်း.အသံထွက်နေရော….။ အဲဒီအသံတွေက.တဏှာစိတ်ကို.နှိုးဆွတယ်ပြောရမှာပဲ။ ပိုပိုပြီးတက်ကြွလာလို့.ဦးလေးစော့ကို.ဆောင့်ပေးဖို့ချည့်ပဲ.တွင်တွင်တောင်းဆိုနေမိတယ်။ ဦးလေးစောကလဲ.အသေအလဲ.ဆောင့်တာပဲ။ ဆောင့်လေ.ကောင်းလေပေါ့ရှင်…..သိပ်ကြိုက်တာပေါ့။ မိုးမိုးခံနိုင်မှန်းသိတော့.ဦးလေးစောက.လီးကို.တစ်ချောင်းလုံး.စောက်ပတ်အပြင်.ဆွဲ.ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ထွာကျော်လောက်အကွာကနေ အားကုန်ထည့်ပြီး ပစ်ဆောင့်ပါလေရော….။ ဖုန်းကနဲ…..ဖုန်းကနဲနေတာပဲ။
ဦးလေးစော့ဂွေးဥ တွဲကြီးကလဲ မိုးမိုးဖင်ကို ဖတ်ကနဲ….ဖတ်ကနဲ လာလာရိုက်တယ်ရှင်….။ အောင်မယ်လေး….. ကွပ်ပျစ်စွန်းကို ဆွဲထားပေလို့သာပေါ့….။ သူ့အားကြီးနဲ့ ဆယ့်လေးနှစ် တူမလေးကို မညှာမတာ.ဆောင့်ဆောင့်ပြီး.လိုးနေလိုက်တာများ.နွားတောင်သေနိုင်တယ်….ခိခိ….။ကောင်းလွန်းလို့ လူလဲမျှော့နေတာပဲ။ နာလဲအောင့်ခံတာ….အောင့်လဲအောင့်ခံတာပဲ။ ဆောင့်လေ ကောင်းလေပဲ။ပက်ပက်စက်စက် ကောင်းတာ….။စောက်ရည်တွေဆိုတာ ဒင်းကြမ်းထွက်နေတယ်။.ဦးလေးစော့လီးချောင်းမှာရော….ဂွေးဥမှာရော….ပေါင်ခြံမှာရော….လမွေးတွေမှာရော….မိုးမိုးစောက်ရည်တွေ….ရွှဲနစ်ဝင်းပြောင်နေတာပဲ။
ခဏခဏ….ပြီးရတာပေါ့….။လိုးနေတာကိုပဲ.တစ်နာရီပိုပို….တစ်နာရီခွဲတော့အနည်းဆုံးကြာနေပြီ။.ဒီလောက်အလိုးကောင်းမှတော့….ဘယ်မိန်းမကြာကြာခံနိုင်မှာတုန်း….ပြီးတာမှ.မမှတ်မိလောက်အောင်ကိုပြီးတာ။ ဦးလေးစောလဲ.သူ့တူမ.သူလိုးရတာ.အားရတယ်ထင်ပါရဲ့….။.မိုးမိုးစောက်ခေါင်းပေါက်ဝ,မှာ ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်.ဇတ်အသံထွက်နေအောင် သူ့ဒစ်ဖူးကြီး.မြုတ်ရုံ.ဆွဆွပေးပြီး.ဖုန်း….ဖုန်း…..ဆို.လီးအဆုံးထိ.ဆောင့်ဆောင့်လိုးထည့်ရင်း မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ.လီးရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါလေရော….။ အောင်မယ်လေး……..အဲဒီတော့မှဂိုးတာရှင့်……..။
ဘောလုံးစကားနဲ့ပြောရင် အဲဒီတော့မှ ” ဂိုး……..” လို့အော်ရတော့တာ။ စောစောက ကောင်းခဲ့သမျှဟာ မိုင်နာလောက်ပဲလိမ်နေ ခေါက်နေ ပညာပြနေသလောက်ပဲ။ အခုမှ မူးမေ့စွဲနစ် သတိလစ်အောင် ကောင်းတော့တာ….။ အခုမှဂိုးတော့တာ။ခ်ခ်……..တစ်ဂိုး…..ဂိုးမရှိပေါ့နော်…..ဟီဟိ….။ ဂိုးလဲဂိုးရော…..မိုးမိုး ဦးလေးစော့ကို ဇွတ်အတင်းဖက်ပြီး နမ်းတာပဲ။ ဦးလေးစောကလဲ မိုးမိုးနှုတ်ခမ်းတွေကို.ပြတ်ထွက်ပါသွားမတတ်စုပ်တာပဲ။.အကြာကြီးဖက်ထားတာ…..။မောမှန်းလဲ မသိနိုင်ဘူး။ဦးလေးစော့လီးရည်တွေ တစ်စက်မှမကျန်အောင်.စုပ်ညှစ်ယူပစ်တာ….။
စောက်ပတ်ကြီးနဲ့.စုပ်တာပြောပါတယ်။တစ်စစ်စစ်နဲ့စုပ်တာ။ ပွစိပွစိနဲ့ စုပ်တာ….။ ခြေထောက်တွေကလဲ ဦးလေးစော့.ခါးကိုခွပြီး စောက်ပတ်ထဲက လီးထွက်မပြေးနိုင်အောင် ဆွဲကပ်ထားပစ်တာ။ ဦးလေးစော့လီးကြီးကလဲ ထွက်ပြေးပါ…..ဆိုရင်တောင်မှ ပြေးမယ့်ပုံ မပေါ်ပါဘူး။ လီးရည်တွေ ဒီလောက်ထွက်ပြီးတာတောင် မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲမှာ….ငေါက်တောက်ငေါက်တောက်နဲ့.ထ,ကြည့်နေသေးတယ်။ခေါင်းကြောကလဲ မာပါ့။လီးတန်ကြီးကလဲ ….တင်းနေတုန်းပဲ။မိုးမိုးလဲ.စောက်ပတ်နဲနဲတော့.ပြဲသွားတယ်.။အခြေဖက်နားကပေါ့။.သွေးလဲ နဲနဲထွက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်မတုန်လှုပ်ပါဘူး။
ကြောက်စိတ် စိုးရိမ်စိတ်လဲ မဖြစ်မိပါဘူး။ ဦးလေးစော့ကို ချစ်တဲ့စိတ်ကတော့ ပိုလာတယ်ရှင့်။လီးရည်ဝင်လို့ အသေခင်တယ်ပြောလဲ ခံရမှာပဲ။ ဒါပေမယ့် လီးရည်ဝင်တိုင်း အသေခင်တယ် ထင်ရင်တော့ သိပ်မှားသွားမှာပေါ့ရှင်….။ မိုးမိုးနဲ့ညားတဲ့ မိုးမိုးယောင်္ကျားဆို မိုးမိုးစောက်ပတ်ထဲ လီးရည်တွေ အများကြီး ပန်းထည့်ပေးခဲ့ဘူးတာပေါ့….။ မိုးမိုးကို ခင်လားမေးရင်.အဖြေကတော့…..ဟင့်အင်း….ပဲ။ အဲဒီနေ့ကတည်းက ဦးလေးစောနဲ့မိုးမိုး…..လင်ရတဲ့နေ့အထိ.လိုးခဲ့ကြတာပါ။ လင်ရတော့.တစ်နယ်တစ်ကျေး ပြောင်းသွားရတာမို့ ဦးလေးစောနဲ့ မလိုးဖြစ်ကြတော့တာ ဒီနေ့ထိပဲဆိုပါတော့။
ဟောတော့…..ဟင်းချိုရည်အိုးကြီး တူးသွားပြီ….ခ်ခ်။ ဘယ့်နှယ်….လိုးတဲ့အကြောင်းစဉ်းစားမှ ဟင်းချိုရည်အိုး တူးရတယ်လို့။ ဒါနဲ့ပြောဦးမယ်…..တူးပစေတော့။ ဦးလေးစောကအခု…..မိုးမိုးကို လိုးချင်လို့ ဂွင်ဖန်နေတာ….သိလား….။ ဟိဟိ…..သိတာပေါ့။ တော်ပြီ….တော်ပြီ…..ဟင်း………။ တိုးတိုးကလည်း.ဆိုင်မှာ.ရင်မအေးပါ။မိုးမိုး.ပြန်ရောက်လာပြီမို့……..ဦးလေးစောနဲ့တော့ တွေ့ကြပြီ။ ဦးလေးစောနဲ့ မိုးမိုးတို့ကသာ မသိကြတာပါ….။ သူတို့လိုးပွဲကို တိုးတိုးက မြင်ဖူးခဲ့ပြီးပြီ။အခု ပြန်ဆက်လိုးကြမယ်ဆိုရင် ဘယ့်နှယ်လုပ်ရပါ့….။ တိုးတိုးလည်း ဘာမှတတ်နိုင်မည်မဟုတ်။
မိုးမိုးမရှိတဲ့နောက် ဦးလေးစောနဲ့တိုးတိုး လိုးခဲ့ကြ သည်မှာဒီနေ့ထိ။ မိုးမိုးအိမ်ထောင်ကျတော့ တိုးတိုးက….(….)နှစ်ကျော်.(….) နှစ်.။ဖင်ကကြီးကြီး နို့ကထွားထွား။ထွားတာမှ ဖောင်းကားနေပြီဦးလေးစောနဲ့ဒေါ်လေး….ဦးလေးစောနဲ့မိုးမိုး လိုးနေကြတာခဏခဏ တွေ့နေရတော့ တဏှာစိတ်ကြွပြီးနို့ကြီးတွေက ပိုကြီးလာသလိုပါပဲ။ ဆိုင်တာတော့ မဆိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့.။မိုးမိုးယောင်္ကျားနဲ့ လိုက်သွားပြီးတဲ့နောက်….. သိပ်မကြာလှပါဘူး…..ဦးလေးစောက ခိုင်လေးကို ဒေါ်လေး့ဆိုင်လွှတ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးကိုခေါ်လို့ အဝတ်လဲရင်း အပြေးသွားတော့ ထမီကရင်လျှား….။
” တိုးတိုး…..တူမလဲ တူမအစ်မလို ဖြစ်လာပြီနော်…..တူမကိုယ်တူမ ကြည့်ထိန်း….ဦးလေးက နေရာတကာ မပါနိုင်ဘူး….” ဇာတ်လမ်းကလာပြီ။ တိုးတိုးက ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပါ…….. ” ခ်ခ်….တူမဟာက တူမထိန်းလို့ မရဘူး ဦးလေးစောရဲ့…..ဦးလေးစောထိန်းပေးမှရမှာ….” ပြောပြောဆိုဆို တိုးတိုးက ထမီကိုပြင်၍ ရင်လျှားသည်။ လျော့ရည်းရည်းမို့ နို့ကြီးတစ်လုံး ပေါ်သွားပါလေရော….။ဘစောမျက်လုံးတွေ ခွာမရတော့။ လီးက တောင်လာပြန်သည်။ တိုးတိုးကလည်း ဘစောလီးကို မျက်စေ့ထောင့်က မြင်နေသည်။ ခ်ခ်…..လှုပ်နေပြီ လှုပ်နေပြီ….. ” ညည်းဟာလေ…..ပြောလေဆိုးလေ ငါမနိုင်မ တူမဖြစ်နေပြီ….”။
” ခ်ခ်…..ဦးလေးစောကတော့ နိုင်မှာပါ….မနိုင်ရင်လဲ နိုင်တဲ့သူတွေ ပေးထိန်းလိုက်မယ်.” ဘစောရင်ထဲ မီးစ,ကြီးဝင်သွားသလိုပါပဲ။ မိုးမိုးကို လက်လွှတ်လိုက်ရတာက ပူပူနွေးနွေး…. တိုးတိုးကိုပါ သူများဝါးသွားလျင် ဆက်မတွေးချင်တော့.။ တိုးတိုးပုခုံးကို အသာဆွဲဖက်ပြီး နို့ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တော့….. ” ခ်ခ်…..နိုင်လားဦးလေးစော….ကြီးတယ်နော် ခ်ခ်….” အိကနဲ….အိကနဲ ဆုပ်တော့ တိုးတိုးက ကစောလီးကို လက်ဖမိုးနဲ့ မသိမသာ ထိကြည့်သည်။ ဟိဟိ…..မာတောင်နေပြီ။ သံချောင်းကြီး.။ လက်ဖျားလေးနှင့် သိသိသာသာ ပင့်ကြည့်မိသည်။
ပြီးမှ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ပြီး ဘစောရင်ဘတ်ပေါ် လက်ဖဝါးလေးတင်ပြီး ပြောသည်…. “ကျောင်းသွားရဦးမယ်ဦးလေးစော ….ပြန်လာမှ…..နော်….” ” ကျောင်းမသွားနဲ့တော့ တူမရာ….. ခွင့်တင်လိုက်တော့” ” အာ…..မရဘူးဦးလေးစောရဲ့…..ဟိုမှာ ခိုင်လေးလဲ ပြန်လာပြီ….လွှတ်တော့….ဆုပ်ထားလိုက်တာလဲ နို့တွေ ဖွတ်ဖွတ်ကျေနေပြီ.” ဘစော သက်ပြင်းချပြီး လွှတ်ပေးလိုက်ရသည်။ ညရောက်တော့…. မိန်းမကို အသေလိုးသည်။ ဟိုစဉ်က ကြမ်းတစ်ပြေးတည်း အိပ်ခဲ့သော်လည်း မိုးမိုးကို ကွပ်ပျစ်စောင်းမှာ တင်လိုးပြီး နောက်တစ်နေ့ ကုတင်တစ်လုံးဆင်ပြီး အိပ်ခဲ့သည်။
တိုးတိုးတို့ညီအစ်မကအောက်ကြမ်းပြင်မှာပဲ အိပ်ကြသည်။ ည….မိန်းမလိုးတော့ တိုးတိုးနို့ကြီးတွေ မြင်ယောင်ပြီး စိတ်ကြွကြွနဲ့ အသေလိုးသည်။မိန်းမလည်း ဘုမသိ.ဘမသိနှင့် ကောင်းလိုက်တဲ့အပေး….။ကုတင်စောင်းတင်ပြီး အောက်က မတ်တပ်ရပ်လိုးတော့ ဆောင့်လို့ကောင်းနေတုန်း….ခြေကျင်းဝတ်ကိုကိုင်ဆွဲခံရ၍ အခြေလွတ်သွားသည်။ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ တိုးတိုးက ခြင်ထောင်အပြင်ဖက် ကိုယ်တစ်ပိုင်းထုတ်၍ စောက်ဖုတ်ကြီးလှန်….ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးထားသည်။ ဘစော တိုးတိုးစောက်ဖုတ်ကြီး ငုံ့ကြည့်ရင်း မိန်းမကို ဆောင့်လိုးနေလိုက်သည်မှာ အိမ်ပြိုကျလေမလားထင်ရသည်။
နောက်ရက်တော့ တိုးတိုး ကျောင်းမသွားတော့။ နေမကောင်းဟု အကြောင်းပြကာ ခွင့်တင်ပြီး အိမ်မှာ တစ်နေကုန် ဆေးထိုးခံလိုက်ရသည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဘစောနှူးပြီးနှပ်ပြီးမှ လိုးသည်။ နမ်းပြီး စုပ်ပြီး စောက်ပတ်ယက်ပြီးမှ လိုးသည်။ တိုးတိုးတစ်နေကုန် အိပ်ယာထဲက မထွက်တော့။ညနေရောက်တော့ တစ်ကယ်နေမကောင်းဖြစ်သွားသည်။ စောက်ပတ်ကကျိမ်း. ပေါင်တွေကွ….ဖင်ဆုံတွေ နာပြီး လမ်းတောင် ထမလျှောက်တော့….။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ဒေါ်လေးမမျှော်လင့်ပဲဆုံးသည်။ ဒေါ်လေးဆုံးတော့ တိုးတိုး ၁၅နှစ်။ကျောင်းကထွက်ပြီး ဈေးပဲရောင်းတော့သည်။
ထူးပါဘူးလေ…..ဆယ်တန်းအောင်လဲ ဈေးရောင်းရမှာပဲ….ခုကတည်းကရောင်းတော့ အိမ်အတွက် အဆင်ပြေတာပေါ့ဟု ဝိုင်းဝန်းအားပေးကြသူက အများသား။ တိုးတိုးကတော့ မိုးမိုးလိုမဟုတ်။ နေ့တိုင်းလိုလို အလိုးခံရသည်။ဒေါ်လေးဆုံးပြီးတော့ အိမ်ပြင်….အခန်းတွေဖွဲ့ပြီး တိုးတိုးတို့ ညီအစ်မ တစ်ယောက်တစ်ခန်း၊ဦးလေးစောက တစ်ခန်းအိပ်သည်။ ညဆို ဆောင်တော်ကူးကြတာပေါ့….။မသိဘူး မထင်ပါနဲ့….ခိုင်လေးကလည်း သိနေပါသည်။ သိရုံမက မြင်တောင်မြင်ပါသည်။ ခုတော့ မိုးမိုးအိမ်ပြန်ရောက်လာပြီ။ဦးလေးစောနှင့် တိုးတိုးကလည်း ညားနေကြပြီ။
ဒါတွေတွေးနေ….စဉ်းစားနေရတာ အဖြေက ထွက်မလာ။ ခေါင်းပိုနောက်လာသည်။စိတ်ညစ်ပါတယ်လေ…..ဦးလေးစောပဲ ကြည့်လုပ်ပါလိမ့်မယ်…..ဟုသာ ဦးလေးစော့ပေါ် ပုံချထားလိုက်သည်။အိမ်မှာက သီးပင်စားပင် မျိုးစုံအောင် စိုက်ထားသည်။ ရောင်းသင့်တာရောင်း….စားသင့်တာစား…..အလျဉ်းသင့်သလိုပေါ့။ ကြော်ညာကောင်းလို ထွက်နှုန်းကောင်းပြီး ငွေမြန်မြန်ပေါ်နိုင်မည့် ထိုင်ဝမ်သင်္ဘောခင်းလည်း နိုင်သလောက် စိုက်ထားသည်။ မဆိုးပါ…. အသီးတော်တော်လှပါသည်။ ခြံထဲဆင်းနေစဉ်….မိုးမိုးက ရေတွင်းမှာ ရေလာချိုးသည်။
မိုးမိုးရောက်မလာမီက ညတိုင်းလိုလို တိုးတိုးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လိုးခဲ့ရပေမယ့်….မိုးမိုးရောက်လာတော့ ဆင်ခြင်လိုက်တာမို့ မိန်းမ မလိုးဖြစ်တာလဲ ကြာပြီဆိုကြပါတော့။ လီးက စောက်ပတ်ဆာနေသည်။ မိုးမိုးကလည်း မီးဖိုချောင်အလုပ်တွေ ပြီးပြီမို့ ရေချိုးဖို့လာတာပါ။ ကူလီကူမာစိတ်မရှိ၊ ရိုးရိုးပါပဲ….။ ဒါပေမယ့် ခြံထဲမှာသူ့ဦးလေးစောကို တွေ့လိုက်တော့ စိတ်ထဲမှာ မရိုးမရွ။အရင်က လိုးခဲ့ ခံခဲ့တာတွေ ပုံရိပ်ထင်လာသည်။ စောက်ပတ်ထဲက ရွလာသည်။ ဦးလေးစော ဘယ်လိုနေမလဲ…..ကွဲကွာနေတဲ့ကာလ…. လေးငါးနှစ်ကြာခဲ့ပြီ….။
ဦးလေးစောဘယ်လိုနေခဲ့လဲ…..ငါ့ကိုမလိုးချင်တော့ဘူးလား….လိုးချင်နေမလား…..ဘယ်သူနဲ့များ လိုးနေပါလိမ့်…. တိုးတိုးနဲ့လား.အမျိုးမျိုးတွေးနေမိရင်း ရေတွင်းသို့ရောက်လာသည်။ရေတွင်းရောက်….ရေချိုးတော့ ဘစော အုတ်ခုံလေးပေါ်ထိုင်ပြီး နားလိုက်တာ တွေ့ရသည်။ သူနှင့်ဘာမှမဝေး….လေးငါးလှမ်းပေါ့။ ထမီရင်လျှားကို အသာဖြည်လျှော့ထိုင်ပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ပြနေလိုက်သည်။ ဘစော အမှတ်မထင် လှည့်ကြည့်မိတော့ မိုးမိုးနို့ကြီးကို ပြူးပြူးအိအိ ဖောင်းဖောင်းကားကား မြင်လိုက်သည်။ဘေးက ကြည့်တာမို့ သိပ်အားမရ။
နို့ကြီးတွေက မိုးမိုး အငြိမ်မနေသလောက် လိုက်လှုပ်နေကြသည်။ဘေးတိုက်ကြည့်ရတာ အားမရတော့.ဘာလိုလို.ညာလိုလို.ထ,ရပ်ပြီး ရှေ့ကကြည့်ဖို့ လှမ်းထွက်သည်။ မိုးမိုးကလည်း မျက်စေ့ထောင့်က ခိုးကြည့်နေတာမို့ ဘစောထ,ရပ်တာကို မြင်သည်။ ထွက်လာမည့်ဖက်ကိုမှန်းပြီး အောက်စ,လွှတ်ထားပေးလိုက်သည်။ ဘစော ကတုန်ကရင် ဖြစ်သွားသည်။ကြည့်ဖို့ ကြိုးစားတာက နို့….။ မြင်လိုက်ရတာ စောက်ပတ်။ ကျောက်ချသလို ရပ်ပြီး ကြည့်နေမိသည်။ စောက်ပတ်မှနို့…..နို့မှစောက်ပတ် အပြန်ပြန်အလှန်လှန်ကြည့်သည်။
နို့ကြီးတွေက ထိုင်ဝမ် သင်္ဘောသီးကြီးလိုပဲ….ဟုတွေးနေဆဲ မိုးမိုးကခေါင်းမော့ပြီး မျက်စေ့ချင်းဆုံအောင် စိုက်ကြည့်ပြီးမေးသည်….။ ” ဘာတွေ လိုက်ကြည့်နေတာလဲ ဦးလေးစော….” ဘစော.အမ်းတန်းတန်း.ကတုန်ကရင် ဖြေလိုက်သည်….. ” သင်္ဘောသီး……..” မိုးမိုး တခစ်ခစ်ရယ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ထမီရင်လျှားကို ပြင်ဝတ်ပစ်လိုက်သည်။ ငတ်တော့…..အိမ်ရှေ့ထိုင်ပြီး တစေ့စေ့ တွေးနေမိတော့လည်း…. မိုးမိုးက သင်္ဘောသီးခွဲလာပြီး ဆွသည်။လီးတဆတ်ဆတ် တောင်လာပေမယ့် တိုးတိုး သိသွားမှာ လန့်နေသည်။ မိုးမိုးကတော့…..ကျွေးနေပြီ။
ခိုးစားလို့တော့မဖြစ်။ သိသွားတဲ့အချိန်….အချစ်လင်မယားအချစ် အချစ်အားလုံး ပြိုကျသွားမှာ သေချာသည်။ဟူး………မောပါဘိ။ခိုင်သင်းကြည် ကျောင်းမှာ ဆရာ စာသင်နေတာကို အာရုံမစိုက်မိ။ ဘယ်ဖက်နားကဝင်….ညာဖက်နားကထွက်။ ဦးလေးစော….မကွီးမိုးမိုး ….မမတိုးတို့ ပုံရိပ်များက အာရုံမှာ တရစ်ဝဲဝဲ။ ခိုင်လေး အသက် ၁၆ နှစ်ထဲရောက်ပြီ။ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဦးလေးစောနဲ့ဒေါ်လေး၊ဦးလေးစောနဲ့ မကြီးမိုး….၊ ဦးလေးစောနဲ့မမတိုးတို့ လိုးကြတာကို သူမြင်ခဲ့ သိခဲ့သည်။ ဦးလေးစောနဲ့မကြီးမိုး ပိန်နဲပငျအောကျမှာ ချိန်းချိန်းလိုးတော့ သူ့အသက်က ၉ နှစ်ကျော်ကျော်။
ဆော့လို့လဲကောင်း…. သစ်ပင်တက်လို့လဲကောင်းမို့ မာလကာသီး တက်ခူးစားနေတုန်း ဦးလေးစောနဲ့ မကြီးမိုးကို မြင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်း မကြီးမိုး ပျောက်ပျောက်သွားလျင် ပိန်နဲပငျအောကျပဲ သွားချောင်းသည်။ မာလကာပင်ပေါ် တက်ချောင်းတာပါ။ အမြဲတွေ့ရသည်။ မမတိုးနဲ့ ဦးလေးစောတို့ လိုးတာတော့ဖြင့် မမြင်ချင်မှအဆုံး။ ဒေါ်လေးကွယ်လွန်ပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း ပိုကဲသည်။ သူတို့ကျတော့ အနီးကပ်မို့ အသံတွေပါ ကြားနေရသည်။ ခုဆိုသုံးလေးနှစ်လောက်ရှိရောပေါ့။ ခိုင်လေးအပျိုမဖြစ်မီဆိုတော့.လေးနှစ်တော့ရှိမည်။
ထိုစဉ်က တစ်နေ့ ကိုယ့်အလှည့် ရောက်ရဦးမည်ဟု ကလေးသဘာဝ အတွေးဖြင့် ထင်ခဲ့ဖူးသည်။ ခုအပျိုဖြစ်လာမှ အလှည့်ကျ အလိုးခံရတာမျိုးမဟုတ်ပဲ…. လစ်လျင်လစ်သလို….အလိုးခံကြတာကို နားလည်လာရသည်ပေါ့။ အခု…..မကြီးမိုးပြန်ရောက်လာတော့ သူတို့ သုံးယောက် လိုးဒုက္ခ ရောက်နေကြတာကို တွေ့ရ၍ ပြုံးမိပြန်သည်။ မကြီးမိုးကလည်း အိမ်နဲ့ကင်းကွာနေတာကြာပြီမို့ ဦးလေးစော့နား ရဲရဲတင်းတင်း မကပ်ရဲ……..။မမတိုးကလည်း မကြီးမိုးသိမှာစိုး၍ ဆောင်တော်မကူးရဲ…….. ခ်ခ်…. ဦးလေးစော ကြားကငတ်နေပြီမို့ သိပ်မကြည်ချင်တာ ကြည့်ပြီး ရယ်ချင်နေမိသည်။
ခိုင်လေး….သူ့နို့တွေ သူပြန်ဆုပ်ကိုင်စမ်းကြည့်ရင်း ငါ့ဟာလဲ သူတို့လောက် မကြီးပေမယ့်……..တန်းတော့ဝင်ပါတယ်ဟုတွေးရင်း စောက်ပတ်က စိမ့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။ အင်း……..တစ်ခုခုတော့…. လုပ်လိုက်ဦးမည်….။စွန့်စားခန်းကြီးလိုလို ဘာလိုလို….ခ်ခ်…….. ပုံမှန်ဆို.ဦးလေးစော.ဒီလောက်လက်မနှေးပါ။ ဦးလေးစော့စိတ်ကို.မိုးမိုးသိသည်။.တိုးတိုးနဲ့.လိုးနေလို့.တွေဝေနေတာ.ဖြစ်နိုင်သည်။ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း.သိရပြီးမှ.လုပ်တာ ပိုကောင်းမည်။တိုးတိုးနဲ့ စကားတောက်ကြည့်မည်ဟု.တွေးပြီး ဈေးဖက်ထွက်ခဲ့တော့.ခိုင်လေးနဲ့ ခြံဝမှာဆုံသည်။
မကြီးမိုး.ဈေးဖက်ထွက်သွားသည်။.အဝတ်အစားအမြန်လဲပြီး.ဦးလေးစော့ကို ရှာကြည့်တော့ အခန်းထဲမှာ အိပ်နေတာတွေ့သည်။ ” ဦးလေးစော…..” ” ခိုင်လေး…..တူမ လာ….” ခိုင်သင်းကြည်.ဦးလေးစော့ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး ငုံ့ကြည့်သည်.။.ဦးလေးစော့လီးကြီးက.ပုဆိုးအောက်မှာ.တောင်မတ်နေသည်။ ” ဒီမှာကြည့်ဦး ဦးလေးစော….” ဘစော….ဘာပါလိမ့်ဟု.ကြည့်မိတော့ ခိုင်သင်းကြည်.သူ့ဖက်လှည့်ပြီး.စောက်ပတ်ကြီး.လှန်ပြနေသည်။.လူသာငယ်ပေမယ့် စောက်ပတ်က.ဖောင်းကားပြီးအကြီးကြီးဖြစ်သည်။.ဘစောမျက်စေ့မလွှဲနိုင်။
” မကြီးမိုးလဲ.အလိုးခံရပြီးပြီ၊.မမတိုးလဲ.ဦးလေးစောလိုးပြီးပြီ၊.ဒါကဘယ်တော့မှ.အလှည့်ရောက်မှာလဲ….ဦးလေးစော ” ” အာ….ဟို…..” ဘစော အသံသာထွက်သည်။ စကားမပြောနိုင်…..ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေသည်။ ခိုင်သင်းကြည်.သည်းမခံနိုင်။ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်ပြီး လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်သည်။ ဘစောအပေါ်ခွထိုင်ပြီး ခိုင်လေး စောက်ပတ်မှာတေ့၍….. ” ဦးလေးစော.မလိုးရင်နေ…..တူမကတော့လိုးပြီ ဦးလေးစောရေ…..” ဟုပြောပြီး တအိအိထိုင်ချပစ်တော့….လီးကြီးက သိပ်မဝင်ချင်။.လက်ဖြင့် သေချာကိုင်ထားပြီး ထိုင်ချတော့မှ….တအိအိဝင်သွားသည်။
လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားမှ.ခြေထောက်ကို နောက်ပစ်….ဒူးချပြီး.ဆက်ခါဆက်ခါ လိုးတော့သည်။.မရပ်မနားလိုးသည်။ ပွတ်ဝိုက်၍လိုးနေတော့.ခိုင်လေးစောက်စေ့က ဘစောဆီးခုံနှင့်.အချိန်ပြည့်ထိပွတ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ.ရွဲနေအောင်ထွက်သည်။မရပ်မနားလိုးတော့.မရပ်မနားထွက်သည်။ ဒစ်ဖူးကြီးကလည်း.သားအိမ်ဝကို.အချိန်ပြည့် ထိုးထိတိုက်နေသည်။.လီးတန်ကြီး.တစ်ချောင်းလုံး.စောက်ရည်တွေ.ရွှဲစိုနေပြီး.ချောမွတ်ပြောင်လက်နေသည်။ဘစောမှာလည်း.တူမအပျိုလေး၏။ မဟားဒယား.မုဒိမ်းကျင့်ခြင်းကို.ခံနေရ၍စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး.မျက်စေ့မှိတ်.အလိုးခံရသည်။
လီးကြီးကလည်း.ကျောက်တိုင်ကြီး စိုက်ထာသလို.မတ်မတ်တောင်နေပြီး ပြောင်လက်ရွှန်းစိုနေသည်။ ခိုင်လေးမှာတင်းပြည့်သော.ဖင်လုံးတွေနှင့်.ဖောင်းကြွ အိစက်သော.စောက်ဖုတ်ရှိသည်။ အင်အားပြည့်သော.လိုးဆောင့်ချက်တွေကို.ပိုင်ဆိုင်သည်။.ခိုင်လေး၏.လိုးဆောင့်ပွတ်ချေ ချက်တွေက.သည်းထန်သွက်လက်လွန်း၍ ဦးလေးစောဖြစ်သူ.ကိုဘစောမှာ.လူးလွန့်ကော့လန်နေသည်။ ကြာကြာလိုးတော့မခံနိုင်ပါ…..တူမဖြစ်သူ၏.အနိုင်ကျင့်.လိုးဆောင့်ချက်များကို ဖင်ကြီးမြှောက်မြှောက်ကော့လိုးပြီး.တုန့်ပြန်မှ လက်ရည်ညီသွားသည်။
အနိုင်မခံ.အရှုံးမပေးသည့်.လိုးပွဲမို့.အချိန်ကြာလို့လဲ.ကြာမှန်းမသိ ဖိဖိလိုးရင်း.လီးအရသာ….စောက်ဖုတ်အရသာကို.အနှစ်အသားရှိရှိ.ဖွေရှာရင်း.လောကကို မေ့ထားကြသည်။ ခိုင်လေးက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးတော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက.ခုန်ပေါက်.လက်ခုပ်တီးပေးနေကြသည်။.ဘစောကြည့်ရင်း.တဏှာ.ကြွလာသဖြင့်.လက်နှစ်ဖက်နှင့်.ဆုပ်ကိုင်ချေမွပေးသည်။ခိုင်လေးမှာ.နို့ဆွဲနယ်ခြင်း.ခံရလေလေ စိတ်တွေကြွပြီး.ဆောင့်လိုးလေလေ စောက်ရည်တွေ.ယိုစီးလေလေ…..လီးတန်နှင့်ဂွေးဥ….လီးမွေးတွေမှာ.စိုရွှဲစေးကပ်နေသည်။
လီးမွှေးမှာ.စောက်ရည်တွေ.လိုးရင်းဂျပ်တည်ပူးကပ်ကုန်ကြသည်။ စောက်မွှေးရှည်သဖြင့် ဒစ်ကြောင်းမှာ.တစ်ခါတစ်ရံ.ကပ်ငြိရစ်ပြီး ဆောင့်လိုးချိန်နှင့်တိုက်ဆိုင်တော့နဲနဲနာသည်။ ” ဖြေးဖြေးလိုးပေးပါတူမရယ်….ဦးလေးစော ဂွေးအောင့်လို့ပါ….” ဆိုတော့ ကပ်ကပ်ပြီး ဖိချေပေးသည်။ ကပ်ဖိလေ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ပေါက်ဝထဲထိုးဝင်လေ…..ဂွေးဥကြီးပါစောက်ခေါင်းထဲ.ဝင်သွားမလား.ထင်ရသည်။ခိုင်လေး.အဆောင့်လျှော့တော့.ဘစောက ကော့ကော့လိုးသည်။ ခိုင်လေးက ဘစောကိုယ်ပေါ်မှောက်ချဖိကပ်ပြီး ဖင်နောက်ပစ်၍ အဆောင့်ခံသည်။ ခါးကော့၍ အဆောင့်ခံသည်။
ဖင်လုံးကြီးတုန်ခါသွားအောင် အောက်က ပင့်ဆောင့်ပစ်တော့ ခိုင်လေးမှာ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းသည်။ သူကဆောင့်တော့လည်းကောင်းသည်။ ဘစောက.ပြန်ဆောင့်တော့လည်းကောင်းသည်။ ဆင်းကို မဆင်းချင်တော့….။ ခိုင်လေးမှာ သူအနိုင်ကျင့်သမျှ အငြိုမငြင်.အောက်က.အလိုးခံနေရှာသော ဦးလေးစောဖြစ်သူကို.ကြာကြာလိုးတော့.သနားလာသည်။ ” ဦးလေးစော လိုးပေး…..ကြမ်းကြမ်းလိုးနော်….ဦးလေးစော ” ဘစော ခိုင်လေးကို ဆွဲဖက်လှိမ့်လိုက်တော့ ခိုင်လေးအောက်ရောက်သွားပြီး.ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ.ဘစောမှောက်လျက်.ဖြစ်သွားသည်။လီးနှင့်စောက်ပတ်က.ကျွတ်မသွား.ဖိကပ်သွင်းပေးထားသည်။
ခိုင်လေးက.ပေါင်ကြီးတွေ.မြောက်ကားပြီး ဖင်ကိုမြှင့်ပေးထားတော့….ဘစောက သူခံခဲ့ရသမျှ အညှိုးဖြင့် အတိုးချ ပြန်ဆောင့်လိုးပစ်သည်။ ခိုင်လေးကလည်း လိုးစမ်း ဆိုပြီး ဆောင့်ချက်တိုင်းကို ပြန်ကော့ကော့ပေးပြီးခံသည်။ လုံးဝ အလျှော့မပေး….. ဆောင့်….ဦးလေးစော…..ဆောင့်….အင့်.အင့်.လိုး…. ဆောင့်….ကြမ်းကြမ်းဦးလေးစော….ကြမ်း….အား…. ရတယ်….ဦးလေးစော….ဆောင့်….ဆောင့်.ပလွတ်….ဖတ်. ဖုန်း….ပြွတ်….စွတ်….ဖြန်း.ကြိုက်တယ်ဦးလေးစော….ဆောင့်….ကောင်းတယ်.အား…..ဆောင့်….အား….အင့်….ရတယ်….ဆောင့်ပါ….ဆောင့်….အား…. အသံတွေ ဆူညံနေသည်။
လူသံလိုးသံ…..ရောထွေးနေပြီး ချွေးသံရွှဲရွှဲ လိုးပွဲကို.အညှိုးဖြင့်.ဆင်နွှဲကြသည်။ ခိုင်လေး.ဘယ်နှစ်ကြိမ်.ဘယ်နှစ်ခါပြီးမှန်း မမှတ်မိနိုင်တော့ပါ။ ဘစောကတော့ မပြီးသေး……..။မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး….တစ်နာရီလောက်.စကားပြောတော့.နားလည်အဆင်ပြေ.သွားကြသည်။တိုးတိုးကလည်း.မိုးမိုးဘဝကို နားလည်လက်ခံပေးသလို….မိုးမိုးကလည်း တိုးတိုးကို စာနာထောက်ထားသည်။ ညီအစ်မအရေးမို့ အခက်အခဲမရှိပါ။ ဦးလေးစောပျော်သလိုလိုးပါစေပေါ့….။ ညနေ ၅ နာရီကျော်ကျော် ၆ နာရီလောက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဦးလေးစော့ကိုတွေ့ပြီး အကျိုးအကြောင်းပြောဖို့ ဦးလေးစော့အခန်းကို အတူတူသွားကြသည်။
တခြားအလုပ်တွေ မလုပ်အား…..မလုပ်နိုင်…..။လား…..လား…..ဦးလေးစော့အခန်းထဲ.အတူဝင်တော့….. ခိုင်လေးက.အဝတ်မဲ့.ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် အောက်ပက်လက်…..။ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးမိုးပေါ်ထောင်….ဦးလေးစောက.ခိုင်လေးကိုယ်ပေါ်မှာ.မှောက်လျက်.ခြေဖျားထောက်.တစ်တောင်ထောက်…..လီးကြီးက.ခိုင်လေးစောက်ပတ်ထဲ.ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်……..မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး.တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။ပြီးမှတဖြေးဖြေး ပြုံးလာကြပြီး အဝတ်တွေ.ကိုယ်စီချွတ်ပါးစပ်က.အသံပြိုင်တူထွက်မိသည်….။
” ဦးလေးစော…..” ” ခိုင်လေး……..” ဘစော.လိုးရင်းဆောင့်ရင်း.ခိုင်လေး စောက်ပတ်ထဲ.လီးရည်တွေ.ပန်းထည့်ပေးနေစဉ်အသံကြား၍.လှည့်ကြည့်သည်။လေးယောက်သား.ကျီးကြည့်ကြောင်ကြည့်…….. ” ကဲ….ညီမလေးခိုင်ခိုင်…..ဒေါ်လေးာပြေထမင်းသွားချက်လိုက်နော်…..မမတို့.ဦးလေးစော့ကို ဆက်ပြီးပြုစုလိုက်မယ်…..” ” ဟွန်း…..သူများကကောင်းတုန်း…..ကဲပါ…….. ဘယ်သူအရင်အလိုးခံမလဲ….ခံမယ့်သူလာပေါ့…..” မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်မိကြသည်။
ဘယ်သူအရင်အလိုးခံမလဲ….။.နှစ်ယောက်လုံးတော့မဖြစ်နိုင်….။ လီးက တစ်ချောင်းတည်း….. ” ဒီလိုလုပ်.မမ……..ခိုင်လေးစောက်ပတ်ကို အရင်ယက်နိုင်တဲ့သူ…..အရင်အလိုးခံ…..ဒါပဲ…. နို့မို့မဖယ်ပေးဘူး ” မိုးမိုးနှင့်တိုးတိုး…..ခိုင်လေးစောက်ပတ်ကိုအလုအယက်.အပြေးအလွှား.ယက်ကြသည်။ဘယ်သူ.အရင်ယက်လိုက်ပါလိမ့်….ကိုဘစော…..ပြုံးနေပါသည်။ * အားပေးမှုကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်….. * ……..ပြီး။
