ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတယောက်မဟုတ်ဘဲ ကလေးတယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်းဖြစ်သည်

ဒေါ်နွယ်နီစိုးဆိုတာက အလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာမတယောက်ဖြစ်သောကြောင့်သာ ဒေါ်တပ်ခေါ်ရသော်လည်းအသက်အားဖြင့်မု ၂၆ နှစ်ခန့်သာရှိသေးသည်။ ဒေါ်နွယ်နီစိုးမှာအရင်ဘဝကဆုတောင်းကောင်းခဲ့ခြင်းကြောင့် ရုပ်ရည်အားဖြင့်ချောမောလှပကာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းလှပသည်။ သူမမှာ ဝိုင်းစက်ပြီးကြည်လင်သော မျက်လုံးအစုံ ၊ ပေါ်လွင်သောနှာတံနှင့်ဖြူးဆွတ်နူးညံ့သော အသားအရည်ကိုပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင်ရင် ၃၄ ၊ ခါး ၂၇ ၊ တင် ၃၆ တို့ဖြင့် အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိသည်။

ထိုသို့ အလှသွေးကြွယ်လျက်ရှိနေသော်လည်း ဆရာမလေးနွယ်နီစိုးမှာ အပျိုတယောက်မဟုတ်ဘဲ ကလေးတယောက်ရဲ့အမေ မုဆိုးမပေါက်စလေးလည်းဖြစ်သည်။ သူမခင်ပွန်းသည်မှာ အရက်ကိုနှစ်ခြိုက်စွာသောက်တတ်ပြီး ထိုအရက်ကြောင့်ပင် ကားမတော်တဆမှုဖြင့် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရသည်မှာ ၆လခန့်ပင်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ သူမ၏ရုပ်ရည်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြောင့်သူမကိုချစ်ခင်နှစ်သက်ကြသောသူတွေများပြားခဲ့သော်လည်းသူဌေးလေးကိုသူရကိုဘဲ ရွေးချယ်ကာလက်ထပ်ခဲ့သည်။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကိုသူရကတကောင်ကြွက်ဖြစ်ပြီး ဆွေမျိုးညာတိလည်းမရှိသောကြောင့် မိသားစုပြဿနာတွေလည်း မရှိနိုင်တာကိုစဉ်းစားပြီး ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူမ၏ခင်ပွန်း ကိုသူရဆုံးပါးချိန်တွင် သူမတို့မင်္ဂလာသက်တမ်း ၂ နှစ်ကျော်လေးဘဲ ရှိသေးသည်။ ထို့နောက်တွင်ခင်ပွန်းသည်ကဆုံး ၁၀ လသားအရွယ်သားလေးတယောက်ဖြင့်ဘယ်လိုမှကျောင်းဆရာမအလုပ်ကို ဆက်လက်လုပ်ကိုင်လို့မနိုင်တော့သောကြောင့် လက်ရှိဆရာမအလုပ်ကနေအနားယူခဲ့ရသည်။

ကိုသူရပိုင်ဆိုင်သော ဆိတ်ငြိမ်ရက်ကွက်ထဲက တစ်ထပ်တိုက်နဲ့ခြံဝင်းလေးမှာဘဲ ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့သော်လည်းအိမ်တွင်အားကိုးစရာအမျိုးသားတယောက်မှမရှိသဖြင့် သူမ၏မွေးစား ဖခင် မုဆိုးဖိုဦးစိုးမင်းကိုလည်း သူမတို့သားအမိနှင့်အတူနေရန်ခေါ်ထားရလေသည်။ သူမအဖေ ဦးစိုးမင်းမှာ ဘဏ်တခုကစာရေးတယောက်ဖြစ်ပြီး ထိုဘဏ်စာရေးအလုပ်ကနေ အနားယူခိုင်းထားရပြီး သူမခင်ပွန်းရဲ့လုပ်ငန်းတွေကိုဘဲ ဆက်လက်ဦးစီးခိုင်းထားရလေသည်။

သူမဖခင်ကလည်း ကလေးတယောက်နှင့် ဒုက္ခရောက်နေသောသူမ၏ဆန္ဒမှန်သမျှကိုမငြင်းဘဲ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့သည်သာဖြစ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမမှာ တဦးထဲသောသမီးဖြစ်သည့်အပြင် သူမ ၆ နှစ်သမီးအရွယ်ထဲက သူမ၏အမေကဆုံးပါးသွားခဲ့သဖြင့် အဖေဦးစိုးမင်းကသာအဖေလိုတမျိုး အမေလိုတဖုံ စောင့်ရှောက်လာခဲ့သဖြင့် သူမတို့သားအဖကြားကသံယောဇဉ်နှင့် ချစ်ခြင်းတရားက ရေးဖွဲ့ဖော်ပြလို့မရအောင်အထိ ကြီးမားလှပေသည်။

သူမတို့ဇနီးမောင်နှံနှစ်ဦးနေထိုင်ခဲ့ကြသော တထပ်တိုက်လေးတွင် သူမတို့လင်မယားအိပ်သည့်အခန်းတခန်း တခြားအိပ်ခန်းအလွတ်တခန်းသာရှိပြီး ကျန်တာတွေက မီးဖိုခန်း အိမ်သာ ရေချိုးခန်းနှင့် ဧည့်ခန်းတို့သာ ရှိသည်။ အခန်းတိုင်းတွင် အဲယားကွန်းပါရှိသောကြောင့် အသံလုံသည့်အခန်းတွေသာဖြစ်ကြသည်။ သူမက အပူကိုမကြိုက်သည်သာမကပူလျှင်မနေတတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူမကိုချစ်ပြီးအလိုလိုက်သောခင်ပွန်းသည်က အခန်းတိုင်းကိုအဲယားကွန်းတပ်ပြီး သူမအ ကြိုက် လုပ်ပေးထားတာဘဲဖြစ်သည်။

သူမနှင့် ၁၀လသားအရွယ်သားလေးတို့က ယခင်အခန်းမှာသာဆက်လက်နေထိုင်ကြပြီး သူမဖခင်ဦးစိုးမင်းကိုတော့ သူမတို့အခန်းဘေးက လွတ်နေသောအိပ်ခန်းမှာဘဲ နေရာချပေးလိုက်သည်။ ထိုသို့နေလာကြရင်းဖြင့် အချိန်တလလောက်ပင် ကြာလာခဲ့သည်။ ထိုတလအတွင်း အဖေကလုပ်ငန်းကိစ္စတွေကို ကောင်းစွာနားလည်တတ်ကျွမ်းလာခဲ့ပြီး အားလုံးကိုစနစ်တကျလည်ပတ်လာအောင် စွမ်းဆောင်လာနိုင်ခဲ့သည်။ ထိုတလအတွင်း သူမကတော့ သားဖြစ်သူကိုပြုစုစောင့်ရှောက်ရင်း အိမ်မှုကိစ္စတွေကိုသာ လုပ်နေရသည်။

သူမခင်ပွန်းရှိစဉ်ထဲက အိမ်အကူတို့ခြံစောင့်တို့ကို ခေါ်မထားခဲ့သည့်အပြင် အိမ်မှုကိစ္စကလည်း ချက်ပြုတ်ရေး လျှော်ဖွတ်မီးပူတိုက်ရသည့်အလုပ်နှင့် တံမြက်စည်းလှဲ ဖုန်ခါတို့ လောက်သာရှိသဖြင့် သူမဘာသာဘဲအေးအေးသက်သာဖြင့် လုပ်နေခဲ့လိုက်သည်။ ထိုသို့နေလာကြရင်း တခုသောတနင်္ဂနွေနေ့တွင်အဖေလည်းအလုပ်ပိတ်သဖြင့် အိမ်မှာသာရှိနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူမကရေအရင်ဆုံးချိုးလိုက်ပြီးနောက် အဝတ်အစားလဲအလှပြင်ကာ ဘုရားသွားချင်၍ လိုက်ပို့ပေးရန်အတွက် အဖေဖြစ်သူကို ပူဆာတော့သည်။

အဖေကသဘောတူပြီး သူကိုယ်တိုင်ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲကာ အိမ်ကကားနှင့်ပင် ဘုရားသို့သွားကြတော့သည်။ အဖေက အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်နှင့် ပုဆိုးအညိုကွက်ကို တွဲဖက်ကာဝတ်ဆင်ထားသည်။ အဖေ့အသက်က ၄၆ နှစ်ဟုသာဆိုသော်လည်း အလုပ်ကြမ်းမလုပ်ခဲ့ရဖူးသဖြင့် အရွ့ယ်တင်ကာ အသက် ၄၀ လောက်သာ ထင်ရသည်။ သူမက ရင်စေ့အင်္ကျီလက်စကနှင့် ထမိန်ကိုဝတ်ဆင်ထားပြီးဆံပင်ကိုလည်းဗြောင်သိမ်းကာ ဆံထုံး ထုံးထားသောကြောင့်ရှိရင်းစွဲအသက်ထက် အနည်းငယ်ပိုကြီးနေသည်ဟု ထင်နေရသည်။

ကားပေါ်ကဆင်းကြပြီးနောက် အဖေကသူ့ရဲ့မြေးကိုချီထားသဖြင့် သူမက “ဟွန်း အဖေက သူ့မြေးကိုဘဲချီနေတယ်အဖေ့အတွက် သမီးကအရေးမပါတော့ဘူးလား?” ဟု မူနွဲ့ကာမေးလိုက်သဖြင့် အဖေကသဘောကျဟန်ဖြင့် ရယ်မောလိုက်ပြီး “ဟား ဟား ဟား အဖေ့အတွက် အဖေ့သမီးကအမြဲတမ်းပထမပါဘဲကွာ” ဟု ပြောသဖြင့် သူုမစိတ်ထဲကြည်နူးသွားရကာ အဖေ့ရဲ့လွတ်နေသောလက်တဖက်ကို သူမလက်နဲ့ချိတ်ထားကာ ထိုအတိုင်းဘုရားပေါ်သို့တက်လာခဲာကြသည်။

သူမတို့က အဖေရယ် သမီးရယ် မြေးရယ်ဖြစ်ကြသော်လည်း သူမတို့ကိုမြင်ရသော လူတိုင်းက မိသားစုလေးတခုဟုထင်နေကြသည်ကို မျက်လုံးတွေကဖော်ပြနေကြသည်။ ထိုသို့ ဘုရားဖူးကြပြီးနောက် မနက်စာကိုဟော်တယ်တခုတွင်စားလိုက်ကြပြီး နေ့လည်ခင်းပြသောရုပ်ရှင်တကားကို သူမ၏ပူဆာမှုဖြင့် ကြည့်ခဲ့ကြသေးသည်။ သူမခင်ပွန်းရှိစဉ်တုန်းထဲက သူမနှင့်အတူအပြင်ထွက်ပြီး လည်ပတ်တာမျိုးက ရှားပါးလှပြီး တခါတရံမှသာထိုသို့ သွားတတ်ကြသည်။

ထိုနေ့က တနေကုန်လိုလို သူမဖင်ခင်ရဲ့လက်မောင်းကိုဖက်ထားခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာထိုင်ရင်းလည်း ဖက်ထားနေခဲ့သည်။ ထိုသို့မိသားစုအတူတကွ လည်ပတ်ရတာမျိုးကို သူမအလွန်ပင်ပျော်ရွှင်ခဲ့ရပြီး သူမဘဝထဲတွင် သူမဖခင်သာရှိနေလျှင် အရာအားလုံးပြည့်စုံနေသလိုပင် ခံစားရသည်။ ဖခင်ဆီကနေထွက်ခွာလာခဲ့သော် အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ်ကျော်အချိန်တွေက သူမအတွက် ပြည့်စုံကုံလုံသောပျော်ရွှင်မှုကို မဖန်တီးပေးနိုင်ခဲ့တာကိုသူမအသိဆုံးဘဲဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် သူမဖခင်ကိုသုမဘဝထဲသို့ အပြီးအပိုင်ဝင်လာစေရန်နှင့် ဘယ်တော့မှပြန်ထွက်မသွားအောင် လုပ်ရမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်ကားသူမဖခင်နှင့်သူမက သားအဖလိုပုံစံမျိုးမဟုတ်ဘဲနဲ့ လင်မယားသာဖြစ်သွားကြလျှင် သူမအဖေနဲ့ထာဝရအတူတူ နေနိုင်တော့မည်ဖြစ်သည်ဟု မိုက်မိုက်မဲမဲပင် ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်။ ထိုညက သူမရဲ့သားကိ နို့အဝတိုက်လိုက်ပြီး အခန်းထဲမှာဘဲ သိပ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမအခန်းထဲက နေထွက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲကဆိုဖာခုံရှည်ပေါ်မှာ တယောက်ထဲအိပ်စက်နေလိုက်သည်။

ခဏအကြာတွင်မှာဘဲ သူမဘေးသို့အဖေရောက်လာပြီး “သမီး အခန်းထဲမှာမအိပ်ဘဲဒီမှာဘာလို့လာအိပ်နေရတာလဲ” ဟု မေးလာသည်။ သူမကအိပ်နေရာကနေ ထထိုင်လိုက်ပြီး “သမီးအခန်းထဲက အဲယားကွန်းက သိပ်မအေးတော့လို့ဧည့်ခန်းထဲမှာဘဲ အိပ်မလို့ပါအဖေ” ဟု ပြောလိုက်သည်။ ထိုအခါ အဖေက “ဟာ ဒီမှာအိပ်လို့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲသမီးရယ်ကဲလာ လာ အဖေ့အခန်းထဲလိုက်အိပ်” ဟု ပြောသဖြင့် သူမအနေနဲ့ဟန်ပင်မဆောင်တော့ဘဲ အဖေ့အအခန်းထဲကို လိုက်လာခဲ့သည်။

အခန်းထဲရောက်ကြသောအခါအဖေက “ကုတင်က သိပ်မကျယ်ပေမယ့် ဖြစ်သလိုအိပ်ကြတာပေါ့သမီးရယ်” ဟု ပြောသဖြင့် သူမက “ရပါတယ် အဖေရယ်သမီးအိပ်တတ်ပါတယ်” ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ထို့နောက် အဖေကတစုံတခုကိုစဉ်းစာမိဟန်ဖြင့် “မြေးလေးကိုရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲသမီး” ဟု မေးလာသောအခါ သူမက “အဖေ့မြေးက နို့အဝစို့ပြီးအိပ်နေပြီလေပြီးတော့ သားလေးကညအိပ်ရင် မနက်လင်းမှဘဲ နိုးတတ်တာအဖေရဲ့” ဟု ဖြေလိုက်ကြပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာခဲ့လိုက်သည်။

ထိုညက အဖေနဲ့အတူ ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်နေလိုက်သည်။ ကုတင်ကတယောက်အိပ်ကုတင်ဖြစ်သောကြောင့် သူမတို့သားအဖနှစ်ဦးမှာ ခန္ဓာကိုယ်ချင်းထိကပ်နေကြသည်။ အဖေကခပ်ခွာခွာလုပ်နေခဲ့သော်လည်း သူမကအဖေ့ကိုကျောပေးထားပြီး သူမရဲ့ကားစွင့်နေသောတင်သားတွေကို အဖေ့ပေါင် တွေနဲ့ ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမဖင်ကြားထဲသို့အဖေ့ရဲ့လီးကလာထောက်လာသဖြင့် အဖေလီးတောင်နေပြီဆိုတာကို သိလိုက်ရသည်။

သူမဖင်တွေကို ဘယ်ညာယမ်းပြီး အဖေ့လီးကိုပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အချိန်အထိ အဖေနဲ့သူမကတယောက်နဲ့တယောက် စကားမပြောဖြစ်ကြသေးပေ။ အမေကသူမငယ်ငယ်ထဲကဆုံးသွားခဲ့သဖြင့် အဖေဆာနေတာကို သူမတပ်အပ်သိနေသည်။ အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရလျှင် သူမအပျိုတုန်းထဲက အဖေ့အပေါ်မှာစိတ်ဝင်စားခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်ကျပြီးယခုအချိန်အထိ အဖေ့အပေါ်ထားသောစိတ်က ပြောင်းမသွားခဲ့ချေ။သူမခင်ပွန်းနဲ့ဆက်ဆံကြတိုင်း သူမအဖေဦးစိုးမင်းရဲ့မျက်နှာကိုမြင်ယောင်လာတတ်ပြီး တယောက်ကျိတ်ရှက်ခဲ့ရတဲ့ညတွေကများလွန်းခဲပြီ။

ဒီညတော့ အဖေ့ကို မြူဆွယ်ပြီး သူမဆန္ဒရော အဖေ့ဆန္ဒကိုပါ ဖြေဖျောက်မည့်အပြင် သူမဘဝထဲသို့ အဖေအပြီးအပိုင် ဝင်လာတော့မည်လည်းဖြစ်သည်။ သူမဖင်ကြားက တောင်မတ်နေသောအဖေ့လီးကို ဖင်နဲ့ပွတ်ဆွဲပေးနေစဉ်မှာပင် အဖေ့ရဲ့လက်တဖက်ကသူမနို့ပေါ်ကိုအုပ်ကိုင်လိုက်ကာ “သမီးးး” ဟု တုန်ရီနေသောအသံဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမက အဖေ့ကိုသမင်လည်ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး “အဖေရယ်” ဟု တိုးတိုးလေးရေရွတ်လိုက်သည်။

သူမရဲ့အကြည့်က အဖေ့ကိုမီးစိမ်းပြနေသည်ဟု အဖေကရိပ်မိသိရှိသွားပြီး သူမဝတ်ထားသောထမိန်ကို ခါးပေါ်အထိလှန်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဖြူဖွေးပြီး ကားစွင့်မို့မောက်နေသော သူမဖင်သားတွေက ရှင်းလင်းစွာထွက်ပေါ်လာသည်။ သူမက ဒူးနှစ်ဖက်ကိုကွေးလိုက်ပြီး ဖင်ကိုကော့ပေးလိုက်သောအခါ အဖေ့လီးကသူမဖင်ကြားထဲက ပြူးထွက်လာသော သူမစောက်ပတ်အပေါ်မှာ ထောက်ထားသလိုဖြစ်သွားသည်။အဖေက သူ့ရဲ့ခါးကိုကော့လိုက်သောအခါ။

အဖေ့ရဲ့တုတ်ခိုင်သောလီးက သူမစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုထိုးခွဲကာ သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ တအိအိနဲ့တိုးဝင်သွားသည်။ ထို့နောက် အဖေ့လက်ကသူမနို့ကို အားနဲ့ဆုပ်ကိုင်ထားပြီးသူမစောက်ပတ်ကိုဆောင့်လိုးတော့လေသည်။ ထိုအခါ သူမက “အား အဖေ အ ဖြေး ဖြေးဖြေး” အဖေကကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆောင့်လိုးနေသဖြင့် သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ချက်ခြင်းလိုပင် အရည်တွေရွှဲလာခဲ့ပြီး အဖေ့လီးအဝင်အထွကိကို သုမရဲ့စောက်ရည်တွေက ချောဆီအဖြစ် အသုံးတော်ခံပေးနေသည်။

သူမက အဖေ့ကိုနောက်တကြိမ်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ အဖေကသူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုစုတ်ယူနမ်းလိုက်ပြီး ခါးကိုကော့ကာကော့ကာဖြင့် သူမစောက်ပတ်ကိုလိုးနေလေသည်။ သူမက လျှာလေးကိုအဖေ့ပါးစပ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းပေးလိုက်သောအခါ အဖေကသူမလျှာကို အငမ်းမရစုတ်ရင်း ပြင်းထန်သောဆောင့်ချက်တွေနဲ့ ဆောင့်လိုးနေသည်။ထိုသို့ ရာဂရမ္မက်စိတ်ပြင်းထန်စွာဖြင့် နမ်းရင်း အချိန်အတော်ကြလာသောအခါ သူမလည်းညောင်းလာခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် သူမကအနမ်းကိုရပ်လိုက်ပြီး “အဖေ သမီးညောင်းနေပြီ” ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဖေက “ဒါဆို သမီးပက်လက်ကလေး အိပ်လိုက်နော်” ဟု ပြောလေသည်။ သူမက အဖေပြောသည့်အတိုင်း ပက်လက်အိပ်ပေးလိုက်ပြီး အပိုအဖြစ်ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုပါ ကားပေးထားလိုက်သည်။ ထိုအခါ သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြားကနေ ပေါ်ထွက်လာသည်ကို အဖေက “သိပ်လိမ္မာတာဘဲ သမီးရယ်အရမ်းအလိုက်သိတတ်တာဘဲ” ဟု ပြောရင်း သူမပေါင်ကြားထဲဝင်လာသည်။

သူမကအဖေ့ရဲ့တောင်မတ်နေသောလီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်အဝမှာတေ့ပေးလိုက်သည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲ ပြန်ဝင်လာသော အဖေ့ရဲ့တုတ်ခိုင်သောလီးကို သူမအလွန်သဘောကျပြီး ယခုအခြေအနေကိုလည်း အလွန်ပင်ကျေနပ်နေလေသည်။အဖေ့ရဲ့လီးက သူမစောက်ပတ်ထဲသို့ အဆုံးအထိဝင်သွားသောအခါ သူမက “ဖြေးဖြေးလိုးနော်အဖေတအားမမြန်လိုက်နဲ့” ဟု ပြောလိုက်သောအခါ အဖေကသူမမျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်ပြီး “ခုနက အရမ်းနာသွားလို့လားသမီး” ဟု ကြင်နာစွာမေးလာသည်။

အဖေ့ရဲ့အသံနှင့် မျက်နှာအမူအရာတို့ကိုကြည့်ပြီး သူမရင်ထဲလှိုက်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့ကာ အဖေ့နှုတ်ခမ်းကို စုတ်နမ်းပြစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက “နာလို့မဟုတ်ဘူးအဖေရဲ့အဖေကြမ်းရင် ခဏလေးနဲပြီးသွားမှာစိုးလို့ပါ” ဟု တိုးတိုးလေးပြန်ပြောလိုက်သည်။ အဖေက “သမီးက အဖေ့ကို အကြာကြီးလိုးစေချင်တာလား?” ဟု ပြန်မေးလာသည်။ သူမက “ဒါပေါ့ အဖေရယ်သမီးအဖေ့ကို အရမ်းချစ်မိလို့ ခုလိုလုပ်ရတာကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်” ဟု တောင်းပန်လိုက်သည်။

အဖေက “မဟုတ်တာဘဲသမီးရယ်တောင်းပန်ခြင်းတောင်းပန် အဖေကဘဲတောင်းပန်ရမှာပါ” ဟု ဆို့နင့်စွာပြောလာသဖြင့် သူမက “အဖေ” “ဟင် ဘာလဲသမီး” “သမီးကို ချစ်လား?” “ချစ်တာပေါ့သမီးရယ်” “တကယ်ချစ်တာ သေချာလို့လားအဖေရယ်” “သမီးကလဲကွာအဖေ့မှာ ချစ်စရာဆိုလို့ သမီးတယောက်ထဲရှိတာလေအဖေ့သမီးက အဖေ့ရဲ့အချစ်ဆုံးပါ” “ဒါဆို အဖေသမီးနဲ့ လက်ထပ်ရဲလား?” “ဟို ဒါ ဒါကသမီးရယ်” “အဖေလက်မထပ်ရဲဘူး မလား”။

“အဖေက သမီးကိုလက်မထပ်ရဲတာမဟုတ်ဘူး သမီးပတ်ဝန်းကျင်က သမီးကို မကောင်းပြောလာမှာကိုအဖေကမခံချင်တာပါ” “ဒါဆိုလည်း တိတ်တိတ်လေးလက်ထက်ကြမယ်လေအပြင်မှာဆိုရင် သားအဖလို နေကြပြီးအိမ်ထဲမှာ လင်မယားလိုနေကြမယ်” “သမီးရယ် ဒါက….” “ဘာလဲ အဖေကဒါလည်းသဘောမတူသေးဘူးလား?” “ဒါက အကောင်းဆုံးအကြံလို့ပြောမလို့ပါသမီးရဲ့” “ဟွန်းးးးဘာသမီးလဲသူများစောက်ပတ်ထဲ သူ့လီးကြီးတချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်နေတာတောင် ခုထိသမီးလုပ်နေတုန်း”။

“အမ် ဒါဆိုဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲတသ်လုံးသမီးဘဲခေါ်လာတာလေ” “ခုက မတူတော့ဘူးလေသမီးခေါ်ရင် ဆက်မလိုးနဲ့တော့မယားခေါ်နိုင်မှ လာလိုး” “ကဲကဲ ခေါ်ပါ့မယ် မယားလေးရယ်ခုလိုးလို့ရပြီလား?” “အင်းးးးရပြီ” သူမဆီက ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သောကြောင့် အဖေက သူ့ရဲ့လီးကို တချက်ချင်းဆောင့်လိုးတော့သည်။ အဖေ့ဆောင့် ချက်ကပြင်းလွန်းသဖြင့် တချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း သူမခါးလေးပင်ကော့ကော့တက်သွားရလေသည်။

သူမက “ကောင်းလိုက်တာ လင်ကြီးရယ်ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေးတော့သမီးပြီးတော့မယ်” ဟု ပြောလိုက်သောအခါ။အဖေ့ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းသည်ထက်ပြင်း မြန်သည်ထက်မြန်လာတော့သည်။ “အား ဆောင့်အဖေ သသမီး ပြီးပြီးးးးးအားးးးးးး” သူမခန္ဓာကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားချိန်မှာဘဲ အဖေ့လီးထဲက သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေက သူမစောက်ပတ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမတို့သားအဖနှစ်ဦး တယောက်ကိုတယောက်။

တင်းကျပ်စွာဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေကြသည်။ “အဖေ” “ဗျာ” “မနက်မိုးလင်းရင် ရုံးတက်ပြီးလက်ထပ်ကြရအောင်နော်” “အေးပါသမီးရယ်” “ပြီးတော့လေသားကိုလည်း ငါ့မြေး ငါ့မြေးနဲ့ မခေါ်ရတော့ဘူးနော်အဖေသမီးသားက အဖေ့သားဘဲ။ ငါ့သားလို့ဘဲခေါ်တော့” “အေးပါ မိန်းမရယ်မိန်းမပြောတာ နားထောင်ပါ့မယ်” “ခ် ခ် ခ် ဒါကြောင့် ယောင်္ကျားကို ချစ်နေရတာရှင့်” “ဟား ဟား ဟား” “ခစ် ခစ် ခစ်”….. ပြီး။