စိတ်အရမ်းထနေတယ်

“ဒါ .. မဝငွးမတေို့ အိမပွါလား ခငဗွှာ” “ဟုတပွါတယွ . ဟုတပွါတယွ .. ဘာကိဈစရှိလို့ ပါလဲ” “မဝငွးမေ ကှှနတွော့ကွိုသိပါတယွ .. ခဏလောကွ ခေါပွေးပါလားဗှာ” “မဝငွးမေ ခရီးထှကနွတယကွှေဲ့” “ကှှနတွောကွ ဦးနစေိုးသား ဇယှောစိုးပါ။ ဒီမှာငှကှေေးစာရငွးလေးတှရှငွေးဖို့ ဖဖလှေေှတလွိုကတွာပါ” ဒီတော့မှ အသကွ (၅၀) လောကရွှိသော ဦးလေးကှီးသညွ လှုပလွှုပရွှရှဖှဈ၍ သှားရလသညွေ။ “အောွ .. ဦးနစေိုးရဲ့သားကိုး .. လာလာ အိမွ ထဲဝငွ ဦးလေးတို့ကလဲ လူစိမွးဆိုတော့ ရုတတွရကွ အဝငွ မခံရဲဘူးကှဲ့ .. ဟဲ့ သမီးခငမွေ ဧည့သွညွ အတှကွ ရနှေေး နဲ့အမဲခှောကဖွုတလွုပပွါကှဲ့” ။

“ရပါတယွ ဦးလေးရာ ကှှနတွော့အွတှကွ ဒုကခြမရှာပါနဲ့” “ဒါနဲ့ ဘယမွှာတညွးလဲကှဲ့”“မတညွးရသေးပါဘူး ကှှနတွောခွုမှရောကတွာ” “ဟေ့ .. ဒါဆို ဒို့အိမမွှာဘဲနေ အိမကွလဲကယွှ တယွ။ မငွးစိတလွှတွ ကိုယလွှတနွလေို့ရပါတယွ။ တခှား သှားမတညွးရဘူးနောွ” “ဟာ .. မဟုတတွာ အားနာစရာကှီး ကှှနတွောအွပှငမွှာဘဲ တညွးပါရစေ” “ဒီမှာ မငွးအဖနေဲ့ ကှုပနွဲ့က အငမွတနရွငွးနှီး တာကလား ဒီတော့ မငွးက ကှုပစွိတမွကောငွးအောငွ တော့မလုပပွါနဲ့ကှယွ မငွးအဖရေဲ့ ကှေးဇူးတှကလေဲ ဒို့အပေါမွှာ အမှားကှီးရှိတယွ။ ကှုံကှိုကတွုံး ပှုစုပါရစေ ကှယွ”။

“ကောငွးပါပှီ ခငဗွှာ ဒါပမေဲ့ ကှှနတွော့အွတှကွ တော့ ဘာမှ ထူးထူးထှထှတှေေေ မလုပနွဲ့နောွ” အဖိုးကှီးနှင့ွ ဇယှောစိုးတို့ စကားပှောနကှစဉေမွှာပငွ အသားလတလွတွ လူလုံးတောင့တွောင့အွသကွ (၁၆) နှဈလောကရွှိသော ကောငမွလေးတဈယောကွ လငဗွနွးထဲတှငွ လဘကရွညခွရားနှင့ွ စားစရာမှား ထည့ပွှီး လကမွှကိုငကွာ အဖိုးကှီးရှေ့မှ ယို့ယို့လေးဖှတွ၍ လှှောကလွာသညွ။ ပှီးတော့ ဇယှောစိုး၏ ရှေ့တှငွ စားစရာမှား ခှ၍ ပေးလိုကသွညွ။ အဖိုးကှီးကတပှုံးပှုံးဖှင့ွ ကှည့နွယငွေး .. “ဒါ မဝငွးမရေဲ့ညီမ ခငမွဘေဲကှဲ့ မှတထွား ဒါ ညီးအကိုလိုသဘောထား။

တို့ဖေါကသွယွ ဦးနစေိုးရဲ့ သား ဇယှောစိုးတဲ့ နင့အွမ မလာမခငွှး ဒို့အိမမွှာနမှော အစစ ဂရုစိုကနွောွ ကလေး” ကောငမွလေးက ဇယှောစိုးကို မရဲတရဲကှည့ရွငွး ခေါငွးငှိမ့ွ၍ပှသညွ။ ပှီးသညနွှင့ွ ခှာကနဲလှည့ထွှကသွှား တော့သညွ။ ဇယှောစိုးက ခငမွေ၏ နောကပွိုငွးကို အသာခိုး၍ ကှည့သွညွ။ လုံးကစှနွသေော တငသွားလေးတှကေ မလှုပွ ခငှလွှုပခွငှနွဲ့ ခါသှားတာတှေ့လိုကရွသည့အွတှကွ ဇယှော စိုး၏ စိတထွဲ မကှမခမွှေးလေးဖှဈသှားရသညွ။ “မဝငွးမကတေော့ ကှာလိမ့မွယကွှဲ့ အနဲဆုံး တပတလွောကကွှာမယွ” “ဘယကွိုသှားတာလဲ ဦးလေး .. ဒီလောကတွောငကွှာရအောငွ”။

“လိမမြောစွိုကခွငွးတှေ လိုကကွှည့နွတောကှဲ့ .. ခှံတှအသဈေတိုးထားတာရှိတယလွေ။ အဒေါနွဲ့ သှားဆိုလဲ မရဘူးကှယွ။ ပညာလေးက တတတွော့ မိဘကိုတောငွ မရို သခငှဘွေူး။ အသကကွလဲ အစိတရွှိနပှေီ အိမထွောငပွှု ပါလို့ပှောလို့လဲ မရ။ ကှုပကွ စိတမွခနှိုငဖွှဈနတော။ ခကပွါ တယကွှယွ” “ဒီလိုလဲဘယဟွုတမွလဲ ဦးလေးရာ သူလှတလွှတွ လပလွပနွခငှလွေို့ဖှဈမှာပေါ့” “အငယမွ ခငမွကတှေော့လဲ တမှိုးကှဲ့ သူ့အမလို ထကထွကမွှကမွှကတွော့မရှိဘူး အိမထွဲမှာဘဲ ကုတနွေ တယွ။ ကှောငွးနဲ့ အိမနွဲ့ဘဲ အခု (၉) တနွးအောငထွားပှီလေ” “ဦးလေး ဒါနဲ့ မဝငွးမဆေီ ကှှနတွောွ လိုကသွှားလို့မရဘူးလား စိုကခွငွးတှလေဲ ကှည့ရွငွးပေါ့ ..” ။

“မလှယဘွူးကှဲ့ ခရီးက သိပကွှမွးတယွ မှငွးရော စီးတတလွား” “နဲနဲပါးပါးတော့ စီးတတပွါတယွ ဦးလေးရ” “အေး ဒီခရီးက မှငွးနဲ့သှားရမှာ ဒီကနေ ကားတတနွ ခှကငှတွေတနနွဲ့ နောကဆွုံး မှငွးနဲ့ခရီးဆကမွှ ရောကမွှာ..” “ရပါတယွ ဦးလေးရာ မဝငွးမလေို မိနွးခလေးတောငွ သှားနိုငတွာဘဲ နောကပွှီး ဗဟုသုတလဲရတာပေါ့ ဒီလိုကှီးတော့ ထိုငစွောင့မွနခငှဘွေူး” “အေး ဒါဆိုလဲ ခငမွကေို လမွးပှခိုငွးမယွ သတိနဲ့ သှားကှပေါ့ ကှုပကွ ကနွှးမာရေးသိပမွကောငွးလို့ နို့မို့ယငွ လိုကပွို့ပါတယွ ကှယွ မနကဖွနွ မနကွ စထှကကွှပေါ့” “ဟုတကွဲ့ ဦးလေး ..”။

ခရီးတလှှောကလွုံးခှောခှောမောမော ရှိခဲ့ရသညွ။ သို့ရာတှငွ မှငွးငှားသောနရောရောကတွော့ ပထမဆုံး အ ဆငမွပှမှေုဖှင့ွ ဆုံဆညွးရသညွ။ ငှားမဲ့မှငွးက တကောငွ သာရှိသညွ။ ဇယှောစိုးက ခငမွကေို တယောကတွလဲစီးဖို့ ပှောတော့ သူက ခေါငွးငှိမ့ရွှာသညွ။ မှငွးငှားသောနရောမှာပငွ ရမေိုးခှိုး၍ စားသောကပွှီး ခရီး ထောကနွားလိုကသွညွ။ ပှီးတော့မှ ခရီးဆကွ၍ထှကရွနွ ပှငတွော့သညွ။ ခငမွကေ စောစောတုံးကလို ထဘီတိုတိုဖှင့မွဟုတတွော့ဘဲ စကပနွီညိုလေးကို ဝတွ၍ထားသညမွှာ အတောပွငွ ကှည့လွို့ကောငွးလှသညွ။မှငွးနဲ့ထှကလွာပှီး တနာရီလောကလွဲ လမွးလှှောကွ လိုကရွော။

ဇယှောစိုးတဈယောကွ အကငှ့မွရှိ၍ အတောပွငွ မော၍လာသညွ။ ဒါကိုသိသော ခငမွကေ မှငွး ပေါမွှဆငွးပေးပမေဲ့ သူမကိုလမွးလှှောကခွိုငွးပှီး မှငွးပေါကွို ဇယှောစိုးက တကစွီးရနကွိုတော့ ဇယှောစိုးက မစီးရကွ ဖှဈနရသညွေ။ သူစီး ငါစီးဖှင့ွ နောကဆွုံး နှဈယောကစွလုံး စီးဖှဈသှားကှသညွ။ ကှှမွးကငှသွူမို့ ခငမွကေ ရှေ့စီးသညွ။ ခရီးက တ ဖှေးဖှေးဖှင့ွ ကှမွး၍လာသညွ။ သဈပငတွှကအေုပဆွိုငွး၍ နပှေီးလူသှားလူလာလဲမရှိပေ။ “လမွးက အရမွးလူရှငွးတယနွောွ” “ဒါဖှတလွမွးအကိုရဲ့ လမွးကှမွးတယွ။ လူတှကေ လမွးကောငွးဘဲသှားတာမှားတယွ။

မှငွးကဘာစိတကွူးပေါကသွညမွသိ ပုံမှနပွှေးနရောမှ ကဆုနခွှ၍ပေးတော့သညွ။ အတှေ့အကှုံမရှိသော ဇယှောစိုးက အထိတတွ လန့ဖွှင့ွ ခငမွေ၏ ကိုယလွုံးလေးကို ဖကွ၍ထားသညွ။ အတနကွှာလို့ မှငွးကမောပှီး ရပသွှားသည့တွိုငအွောငွ ဇယှောစိုးက သူမ၏ ကိုယလွုံးလေးကို ဖကထွားဆဲဖှဈသညွ။ ဇယှောစိုးက သတိမထားမိဘဲ ဆကလွကွ၍ ဖကွ ထားတာဖှဈပှီး အဖကခွံထားရသော ကောငမွလေးကတော့ ဇယှောစိုး၏ လကတွှကေို အောကသွို့တှနွး၍ ခပှေးသညွ။ သညလွိုမလုပွ၍လဲမဖှဈခှေ။ ဇယှောစိုး၏ လကတွှကေ သူမ၏ နို့အုံတှပေေါတွှငွ ဖိ၍ထားသညွ။

မှငွးနှင့ဆွကပွှီး ခရီးနှငလွာသောလွဲ တခကှတွခကွှ ဆောင့လွိုကတွိုငွး ဇယှောစိုး၏ လကတွှကေ သူမ၏ နို့တှကေို သှား၍ သှား၍ ထိမိသညွ။ ဇယှောစိုးသညွ သာယာ သလိုဖှဈမိခှငွးကှောင့လွကကွို မဖယတွော့ဘဲ အသာလေး နို့ပေါတွငထွားလိုကသွညွ။ ကောငမွလေးကလဲ ဖယမွခှ တော့ခှေ။ဇယှောစိုးက အားတကလွာပှီး အငွးကှီပါးပါးလေးပေါကွ မှငနွရသေော ဘောလီလေးကိုဘဲ အားမလိုအားမရဖှင့ွ မသိမသာလေး ပှတွ၍ပေးနသညွေ။ မသိမသာဆိုပမေဲ့ ကောငမွလေးကတော့ သိပုံရ သညွ။ အသံကတော့ တခကှမွှ မထှကွ။

ထို့ကှောင့ပွငွ ဇယှောစိုးက ရဲရဲတငွးတငွးဖှင့ွ နို့အုံလေးကို လကဝွါးနဲ့အုပွ ပှီး ညှပပွေးသောအခါ ကောငမွလေးက တခါနှဈခါတော့ ဖယွ၍ခသှညွ။ နောကတွော့ ကိုငခွှင့ပွှုထားလိုကသွညွ။ ဇယှောစိုးက ခဏကှာ စိတတွိုငွးကှ ဖစှညွှဈပေး ပှီးတော့မှ သူမ၏ အငွးကှီအရှေ့ ကယှသွီးမှားကို ဖှုတွ၍ ခလှိုကတွော့သညွ။ အငွးကှီရငဘွတပွှင့သွှားသည့အွတှကွ ကောငမွလေး၏ ပုခုံးသားလတလွတလွေးမှားသညွ စောလှှငစွှာ ထှကပွေါွ၍လာသညွ။ဇယှောစိုးက လကတွဖကဖွှင့ွ သူမ၏ခါးကို ဖကွ လှှကွ ကနှလွကတွဖကဖွှင့ွ နောကကွနေ အငွးကှီကို လှနွ ပှီး ဘောလွီအငွးကှီခှိတကွို ဖှုတပွေးလိုကသွညွ။

ဒီအခါတှငတွော့ ခငမွသညွေ တုနတွုနရွီရီလေး ဖှင့ဘွောလွီကို ခှှတရွာမှာ လကလွေးနှဈဖကကွို တဖကစွီ မှှောကွ ပေးတာတို့ ခှိတဖွှုတပွေးတာတို့ဖှင့ွ ကူညီရှာသညွ။ ဟငွးလငွးပှင့သွှားသညနွှင့ွ သူမရငဘွတကွို လကနွဲ့ လှှောကပွှတရွငွး နို့ကို ထိကိုငမွိတာနဲ့ ဂရုတစိုကညွငသွာစှာ နယပွေးလိုကသွညွ။ အပှိုစငွ အပှိုရိုငွးလေးမို့ ဆိုရမလား။ အခုမှ အပှိုဖေါဝွငစွဆိုတော့ တငွးပှီး ရှေ့သို့ခှှနထွှကကွာ အခှံမနှှာ ရသေးတဲ့ ကှမွးသီးတဈလုံးစာလောကတွော့ရှိသညွ။အပှိုကှီးတှရေဲ့ နို့နဲ့မတူဘဲ တကယ့ကွို လတဆွတွ သညွ။ အရသာပငွ ပှော့အိနတောမှိုးမဟုတဘွဲ နို့ကို ဆုတရွငွးဖှင့ွ နောကကွနဂေုတကွို နမွးစုတပွေးပါသညွ။

ဇယှော စိုးသညွ သူမ၏ ဂုတတွှငသွာမက လကပွှငတွှေ သှေးခှေဥအောငပွငွ နမွးစုပပွေးမိသညွ။ ခငမွကတေော့ မှငွးဇကကွှိုးကို နိုငအွောငွ မကိုငနွိုငတွော့ခှေ။ ငှကဖွှားတကသွလို တဆတဆွတတွုနွ၍နေ သညွ။ ဇယှောစိုးက သူမ၏ နို့သီးခေါငွးလေးတှကေိုရအောငွ ရှာပှီး လကညွှိုးလကမွကှားတှငွ ခှပေေး နမေိသညွ။ နို့လေးတှကေို မမှငရွလို့ အားမရပမေဲ့လဲ ဒီ လောကရွတာကိုပငွ ဇယှောစိုးက ကှေးဇူးတငနွမေိသညွ။ ပှီးသညနွှင့ွ သူမ၏ ဝမွးဘိုကသွားလေးကို ရှပကွိုငွ၍ မထိတထိလေး ဖစွှ၍ပေးတော့ရာ ကောငမွလေး တကိုယလွုံး ကှကသွီးမှှေးညှငွးတှထေ၍လာရသညွ။

လကကွ တစထကွ တစ အောကကွိုဆငွးသှားရငွး သူမ၏ စကပခွှိတလွေးကို ဖှုတကွာ စောကပွတလွေးဆီသို့ လှမွးလိုကသွညွ။ အမှှေးလေးတှကေ ပေါကကွာစ နုနုတိုတိုလေးတှဖှဈသေညွ။ စကပအွောကမွှာ ဘာမှ ဝတမွထားတော့ ဇယှောစိုးသညွ သူမ၏ စောကပွတွ အကှဲကှောငွးကို လကဖွှင့ွ အသာလေးလှှောကွ၍ ဆှဲနသညွေ။ ပှီးတော့မှ စောကဖွုတလွေးကို လကမွလကခွလယတွို့ဖှင့ွ ဟလိုကရွငွး လကညွှိုးကို အသာလေး သှငွးပေးလိုကသွညွ။ သူမ၏ စောကခွေါငွးလေးသညွ ခှောကသွှေ့၍ ကပနွသညွေ။ထို့ကှောင့ွ ဇယှောစိုးက သူမ၏ စောကစွေ့လေးကို ရှာပှီးကလိပေးတော့မှ အရညလွေးတှေ တစိမ့စွိမ့ဆွငွး လာသညွ။

ကောငမွလေးကတော့ ရှကလွို့လားမသိ ခေါငွးငုံ့ရငွး မှငွးကိုသာ ဇှတနွှငွ၍နသညွေ။ လကလွဲဝငလွို့ရရော ဇယှောစိုးက စောကခွေါငွး ကဉွှးကဉွှးလေးထဲသို့ သူ၏ လကညွှိုးကို သှငွးလိုကထွုတွ လိုကဖွှင့လွုပွ၍ပေးနသညွေ။ နာရငလွန့သွှားပှီ မကောငွး တာကှောင့ွ ဖှေးဖှေးလေး မှှေ၍ပေးနမေိသညွ။ သူမ၏စောကစွေ့လေးကတော့ စောကဖွုတအွပှငကွိုပငွ လကတွဆဈလောကစွှနွးထှကွ၍နသညွေ။ ဇယှောစိုးက လကနွဲ့ကလိပေးတာ ကှာလာတော့ ကောငမွလေးက သိပပွှီးအားရဟနမွတူတော့ခှေ။ မပီမသ လညခွှောငွးသံလေးတှေ ထှကလွို့လာသညွ။စကားတော့ သိပပွှီးပှောရဲပုံမရသေးခှေ။

ဇယှော စိုးသညွ သူမ၏ ဖငလွုံးလုံး ကစှကွစှလွေးကို အောကကွနေ နှိုကပွှီး ဆုတနွယပွေးနမေိသညွ။ တောတွောလွေးကှာ သှားပှီးမှ .. “ညီမ မှငွးကို ခဏရပလွိုကွ” သူမက မှငွးကိုရပလွိုကလွှှငွ ဇယှောစိုးက မှငွး ပေါမွှ ခုခနွ၍ဆငွးလိုကပွှီး သူမကိုပါ မှငွးပေါမွှ ပှေ့၍ ခှ လိုကရွာ အားလှနပွှီး မှပှငပွေေါသွို့ နှဈယောကသွား ဖငွ ထိုငရွကကွသှှားကှလသညွေ။ မှပှငပွေေါသွို့ရောကသွညနွှင့ွ ဇယှောစိုးက ခကွှ ခှငွးပငွ သူမကို မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ဆှဲ၍လှဲ့လိုကသွညွ။ ကောငမွလေးက သူ့ကိုမကှည့ရွဲဘဲ မကှနွှာလေးကို ငုံ့၍ ထားသဖှင့ွ ဇယှောစိုးသညွ သူမ၏ မကှနွှာလေးကို ဆှဲ၍ မော့လိုကကွာ။

သူမ၏ နှုတခွမွးဖူးဖူးလေးကို ယုယုယယ လေး စုပပွေးလိုကသွညွ။ သူမ၏ နှုတခွမွးလေးမှားသညွ လတေိုးခံရသောနှငွးဆီပှင့ခွပှမွှားနှယွ တဆတဆွတတွုနွ၍နသညွေ။ သူမကို အနမွးဖှင့ွ ညှို့ယူနတေုံးမှာပငွ ဇယှောစိုး၏ လကတွဖကကွ ဘောငွးဘီဇဈကိုဖှုတပွှီး အပှငမွထှကရွသဖှင့ွ ဒေါသတကှီးပါးပဉွှးထောငနွသေော လီးကှီးကို ဂုတကွနကေိုငပွှီး ဆှဲထုတလွိုကသွညွ။လီးကှီးသညွ ခစှခွစွှ တောကပွူနှေးနပှေီး တဆတဆွတတွုနွ၍နသညွေ။ မှကှေီးပေါတွှငွ မကှနွှာခငွှးဆိုငွ ထိုငနွလှှကွေ မှ ဇယှောစိုးက သူ၏ ခှထေောကနွှဈဖကကွို ကောငမွလေး အား ခှ၍ ကားကာ ဆန့တွနွးလိုကသွညွ။

ပှီးတော့ ကောငွ မလေး၏ ပေါငနွှဈလုံးကိုလညွး သူ၏ပေါငရွငွးတှငွ တဖကွ တခကှဆွန့တွနွး၍တငကွာ သူ၏ခါးကို ခှစလေိုကသွညွ။ထို့နောကွ ကောငမွလေးကို ခါးမှဆှဲယူကာ သူမ၏ စောကပွတဝွကဉွှးကဉွှးလေးထဲသို့ လီးထိပဖွူးကို အသာ လေး ထိုးထဲ့လိုကသွညွ။ ကောငမွလေး၏ မကှနွှာတဈခကှမွဲ့၍ သှားသညွ။ သိပတွော့ မလှယလွှခှေ။ “ညိမ ..အကို့ကိုဖကွ .. မရှကပွါနဲ့ကှယွ” သူမကဇယှောစိုး၏ ပုခုံးပေါမွေးတငရွငွး ရှရှလေး ဖကထွားလိုကသွညွ။ဇယှောစိုးက ကောငမွလေး၏ တငသွားနှဈလုံးကို စုံကိုငကွာ မလိုကပွှီး သူ၏ ကာထာသော ခှနှဈဖေကကွို စုလိုကကွာ ကောငမွလေး၏ တငသွားမှားကို သူ၏ ပေါငပွေါတွှငတွငပွေးလိုကသွညွ။

ထိုအခါတှငတွော့ ခှဆငွေး၍ ထိုငနွတေော့ ဇယှော စိုး၏ပေါငရွငွးတှငွ ခငမွကေ ဇယှောစိုး၏ ကိုယကွို ခှနှဈေ ဖကဖွှင့ွ ခှ၍ထိုငထွားသော အနအထေားသို့ ရောကသွှား သညွ။သူမ၏ စကပလွေးကို လှနွ၍ စောကဖွုတကွိုလကဖွှင့ွ နှိုကကွှည့လွိုကတွော့ ရှှဲ၍နသညွေ။ လီးကို စောကွ ပတဝွတှငတွေ့၍ သူမ၏ ခါးကို ဖိခလှိုကသွညွ။ “ဗှဈ .. ဗှဈ. ဗှဈ.. ဖေါကွ .. ဒုတွ .. အ .. အ .. အား ..” စောကခွေါငွးထဲသို့ လီးကမဆန့မွပှဲ ဝငသွှားပှီး အပှိုမှေးကို ဖေါကသွံနဲ့သားအိမကွို ထိသံတို့သညွ အစဉအွတိုငွးထှကပွေါွ၍လာသညွ။ခငမွကေ ပထမ အ .. အ .. နဲ့ ကှိတမွှိတပွှီးခံနပမေေဲ့ အပှိုမှှေးပေါကပွှီး သားအိမကွိုလဲ ထိရော ငယသွံ ပါအောငအွောလွိုကတွော့သညွ။

သူမသညဇွယှောစိုးကို အတငွးပငွ တှနွးသညွ။ မရပါ။ ဇယှောစိုးက သူမ၏ ခါးလေးကို အသဖကွေ၍ ထားသညွ။ ဇယှောစိုးက သူ၏ခါးကို ယူကာ သူမ၏ ခါးလေး ကို ဆှဲရငွး ညငသွာစှာဖှင့သွူ၏ လီးကှီးမှားကို အသှငွး အထုတလွုပကွာ လိုးပေးသညွ။ တခကှတွခကွှ ခပနွာနာ လေးဆောင့လွိုကသွေးသညွ။ “ပှှတွ..စှပွ.. ဒုတွ.. အား .. အား .. ပလှတွ..ပှဈ .. ဒုတွ .. အ . အာ့ ..” ဇယှောစိုးက ကှမွးတခါ ခှော့တလှည့ွ တလှည့ွ ဖှင့ွ ဆကတွိုကလွိုးပေးလိုကတွော့ သူမ၏ စောကခွေါငွးက ကဉွှးလှနွးသဖှင့ွ လီးကိုလကနွဲ့ညှဈပှီး ဆုတထွားသလို ဖှဈတာကှောင့ွ (၁၀) မိနဈအကှာလောကမွှာပငွ လီးကှီး သညွ တဇတဇွတတွုနလွာပှီး ခငမွေ၏ စောကခွေါငွးထဲသို့ သုတရွညမွှားကို ပနွး၍ထည့လွိုကလွတေော့သညွ။

နှဈ ယောကစွလုံး၏ ပေါငခွှံမှားတှငတွော့ သှေးတှကေ ခငွှး ခငွှးနီရဲနသညွေ။ ကောငမွလေးခမှာမှာတော့ ငယသွေး သည့အွတှကွ ပှီးလို့ပှီးမှနွးမသိ။ နုံးခှသှေားတာကိုဘဲ သိလိုကွ သညွ။ အရညတွှေ ပနွးထှကကွုနတွာကိုလဲ သူမကိုယသွူမ မသိခှေ။ အောကဆွုံးတော့ မကှရွညလွညရွှဲဖှင့ွ ဇယှောစိုး ကို အတငွးကှုံး၍ဖကပွှီး နမွးပါတော့လသညွေ။ဒီနရောမှနောကထွပွ နာရီဝကလွောကွ နားပှီးတော့မှ ဆကွ၍ ခရီးနှငခွဲ့လသညွေ။ဇယှောစိုးနှင့ွ ခငမွတေို့သညွ ဆကွ၍ခရီးနှငလွာ ကှရငွး စမွးခှောငွးလေးတခုကိုတှေ့၍ နှဈယောကသွား ဆငွးပှီးကိုယလွကသွုတသွငကွှသညွ။

တယောကနွှင့တွယောကွ စကားတော့ မပှောဖှဈခှေ။ ခငမွကေ ရှကနွပေုံရသညွ။ ဇယှောစိုးသညလွဲ အတှေ့ အကှုံသဈကှောင့ွ နုံးခှိ၍နသညွေ။ အေးမှသော ရတှငွေ ထိနှဈ၍ခှိုးလိုကကွှတော့ နှဈယောကစွလုံးလနွး၍ သှားသညွ။ ပှီးမှ နှဈယောကသွား ခရီးဆကခွဲ့ကှသညွ။ ညနေ လဲအတောစွောငွးသှားပှီဖှဈသညွ။ ဤကဲ့သို့ တဖှေးဖှေးခရီးထှကခွှာ၍ လာရာ ခဏမှှ ကှာတော့ သူတို့၏ ရှေ့နားမှ မှငွးခှာသံကှားရသညွ။ မှောငွ စပှိုးနပှေီဆိုတော့ ဘာမှသဲသဲကှဲကှဲ မမှငရွခှေ။ ဝါးတရိုကွ လောကွ ကှာတော့မှ ခငမွကေ ဇယှောစိုးဖကသွို့ လှမွးရငွး ပှောလိုကသွညွ။

“မမလာနပှေီ .. ရှငတွော့ ကံကောငွးတာဘဲ” “ဟယွ ညီမလေး .. ဘယကွိုသှားမလို့လဲ ..” မဝငွးမကေ ဇယှောစိုးဖကသွို့ မကှလွုံးကစားရငွးမေးလိုကသွညွ။ “မမဆီလာတာပေါ့ ဟောဒီက ကိုဇယှောစိုးက မမ နဲ့တှေ့ခငှတွယဆွိုလို့ သူက ဦးနစေိုးရဲ့သားပေါ့။ မမ မှတမွိရဲ့လား ငယငွယတွုံးကတော့ တှေ့ဖူးတယလွို့ အဖကေ ပှောတယွ” “အောွ ကိုဇယှောစိုးလား ငယရွုပတွော့ နဲနဲ ကနွှ သေးတာဘဲ ဒါပမေဲ့ မပှောရငွ မှတမွိမယမွထငဘွူး” “တှေ့ရတာ ဝမွးသာပါတယဗွှာ .. ကှှနတွောလွဲ မဝငွးမကေို အိမကွ ထိုငပွှီး စောင့မွနခငှတွောနဲ့ စိုကခွငွး လဲကှည့ရွအောငဆွိုပှီး လိုကလွာတာပါ”။

“စိုကခွငွးကတော့ အားလုံးအိုကပေါဘဲ .. မအိုကတောက အလုပသွမားတှဘေဲ။ လခတိုးတောငွးနကှေ တယွ ..” “အငွးလေ .. ကှည့လွုပကွှတာပေါ့ .. ဒါနဲ့ မဝငွးမေ ဘယသွှားမလို့လဲ” “အိမပွှနမွလို့လေ .. ဘာမှ လုပစွရာမရှိတော့ ဘူးရှင့ွ ..” “ဒါဆိုလဲ ကှှနတွောတွို့ပါ ပှနလွိုကခွဲ့မယွ။ အဓိက ကတော့ မဝငွးမနေဲ့ တှေ့ဖို့ပါဘဲ။ နောကကွှုံတော့မှဘဲ စိုကခွငွးတှကှညေ့တွော့မယွ။ အခုမိုးခှုပနွတေော့ ခရီးဆကွ လို့ဖှဈပါ့မလား ..” “ကမှတို့ကတော့ သှားနကဘှေဲ” “ဒါဆိုလဲ သှားကှတာပေါ့ ..” “ညီမလေး မမ စကားပှောရငွးနဲ့ လယဂွှာစာအုပွ တှေ မေ့ကနှခွဲ့တာ သတိရတယွ။

သှားယူလိုကပွါကှယွ နောွ မမတို့ ခရီးဆကနွှင့မွယွ အလုပတွှအမှေားကှီးရှိသေးတယွ မဟုတလွား ..” “ဟငွ .. မမကလဲ အဝေးကှီးသှားရမှာ မသှားခငှပွါဘူး ..” “သှားပါကှယွ ငါ့ညီမက လိမမြာပါတယမွမ မုန့ဖွိုးပေးမယွ ဟုတလွား .. နောွ .. ညီမ ..” ခှာတိတမွသညွ ဇယှောစိုးကို စူးကနဲ တဈခကွှ ကှည့ရွငွး မှငွးကို ခှာကနဲ လှဲ့ကာ မသှားခငှသွှားခငှဖွှင့ွ ထှကခွှာသှားပါတော့လသညွေ။ “ဒီညမ တဈယောကရွှိလို့သာ ကမှသကသွာတာ နို့မို့ယငတွော့ သမှောဘဲ အလုပတွှကေ မှားတော့ တယောကထွဲ မနိုငဘွူးရှင့ွ ..” “ခငဗွှားတို့က မိသားစု သိုကသွိုကဝွနွးဝနွးရှိတော့ ပှောစွရာဗှာ။

ကှှနတွောအွားကတှယကွနှောကွတော့ တဦး တညွးသောသားမို့ အထီးကနှသွလိုပါဘဲဗှာ” “ကဲ..ခရီးဆကကွှစို့” ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့သညွ စကားတပှောပှော ဖှင့ွ ခရီးဆကခွဲ့ကှရာ စောစောကဇယှောစိုးနှင့ွ ခငမွတေို့ ခရီးတဈထောကနွားသော စမွးခှောငွးလေးနားသို့ ရောကွ ခဲ့လသညွေ။ “ဒီမှာ ခဏနားရအောငွ ကိုဇယှောစိုး .. ကမှမှငွးလဲမောနပှေီ” “ကောငွးတာပေါ့ဗှာ .. ကှှနတွောလွဲ မှငွးစီးရာပငပွနွးနပှေီ” ဇယှောစိုးသညွ မှငွးပေါမွှ ဆငွး၍ မကှခွငွးပေါအွသာလဲလှှောငွးလိုကသွညွ။လကထိနထွိနသွာနသညွေ။ နေ့ခငွးနေ့လညွ အ တိုငွးပငွ လငွးထိနွ၍နသညွေ။

စမွးခှောငွးလေးကလဲ တ သှငသွှငစွီးဆငွး၍နသညွေ။ စမွးခှောငွးလေး၏ တဖကတွခကွှ ဝဲယာတဈလှှောကမွှာလဲ နှဈခှို့သဈပငကွှီးတှကေ စမွး ခှောငွးလေး ကမွးနဖူးနှင့ွ ပမွှးမှှ (၁၀) ပေ (၁၅)ပေ၊ ပေ (၂၀) လောကတွို့တှငွ အုံ့ဆိုငွးစှာဖှင့ွ ပေါကွ၍နသညွေ။ လကလေဲ တဖှူးဖှူးတိုကနွတေော့ ဒီနရောလေးသညွ အတောပွငွ သာယာလှပသညွေ။ ဇယှောစိုးတဈယောကွ ပတဝွနွးကငွှ၏ သာယာမှုကိုခံစားနစဉမွှောပငွ သူ၏ခေါငွးတဲ့တဲ့တှငွ မဝငွးမကေ မတတွပရွပွ၍လာသညွ။ ဇယှောစိုးက အောကကွနေ ပင့ကွှည့ွ လိုကတွော့ သူမက ထိုးထိုးထောငထွောငဖွှင့ွ ဖှဈနသညွေ။

သူမ၏ရှှရငအွေစုံသညလွညွး အောကခွံပါဟနမွတူကှောငွး သတိထားမိလိုကသွညွ။ သူမ၏ ပေါငတွံကှီးတှကလေဲ တုတွ တုတခွိုငခွိုငဖွှင့ွ ဖှဈကာ စောစောက မှငွးကုနွးနှီးမှာ ခှိတွ ထားသော အထုတတွထုတကွို သူမ၏ လကတွဖကဖွှင့ွ ဆှဲ ထားသညကွိုတှေ့လိုကရွသညွ။ “ကိုဇယှောစိုး ဘိုကမွဆာဘူးလား ကမှတော့ ဆာရငစွားဖို့ ခေါပုတတွှယေူလာတယွ။ စားဖူးတယမွဟုတလွား ရော့သကှားနဲ့ တို့စား စားမိယငစွှဲသှားတာခညွှးဘဲ ကောငွးတယွ မဟုတလွား” မဝငွးမသညွေ ပှောပှောဆိုဆို ခေါပုတထွုတကွို ဘေးသို့ခလှိုကပွှီး သူမသညွ မှကခွငွးပေါလွှဲ၍ ခလှိုကသွညွ။

နှဈဦးသား စကားမပှောမိကှတော့ခှေ။ ဒါပမေဲ့ ခဏနတေော့ ပလုတပွလောငွး စားနတောကို ရပလွိုကပွှီး .. “ကိုဇယှောစိုး ရှငနွောွ တခှိနကွရှငွ ဒီတောအုပွ ထဲမှာ ကမှနဲ့ နှဈယောကထွဲနခေဲ့ပှီး ဘာမှ အကှိုးအမှတွ မရှိဘဲ အခှိနကွုနပွှီး ပှနသွှားရတာလို့ တှေးပှီး နောငတွရနခငှသွေလား” “အို ဘယရွခငှပွါ့မလဲဗှာ ..” ဇယှောစိုးက ပှောလိုကရွငွး ငေါကကွနဲထထိုငွ ကာ သူမကို စိုကွ၍ကှည့မွိသညွ။ မဝငွးမကေ တဈခကှပွှုံးလိုကရွငွး .. “ရှငွ စိတဝွငစွားရငွ အဝတအွစားတှေ ခှှတလွိုကွ ပါ။ ကမှလဲခှှတလွိုကမွယွ။ တဈခုတော့ရှိတယွ ရှငကွမှကို အထငတွော့မသေးလိုကနွဲ့ ကမှက ပှင့ပွှင့လွငွးလငွးသမား နောကပွှီး ခတွပညောတတတွဈယောကွ။

ကမှက ယောကွှားတှကှေားမှာ ယောကွှားတှနေဲ့ ယှဉပွှီးလုပနွရတော။ ရှင့ကွို မှငမွှငခွငွှးဘဲ ကမှစိတထွဲမှာ ဆနဒြတှေ တားဆီးလို့ မရတော့ဘူး။ ဒါကှောင့ွ ညီမလေးကို ပထုတွ လိုကတွာ ရှငသွဘောမတူလဲကမှကတော့ အတငွးကှံမလို့ဘဲ အခုတော့ အဆငပွှသှေားတာပေါ့” မဝငွးမသညွေ စကားလဲပှော အငွးကှီကို ကယှသွီး တှဖှေုတပွှီး ခှှတခွလှိုကသွညွ။ သူမ၏ ညီမလို မဟုတဘွဲ အသားရကေ နီစပစွပဖွှင့ဖွှဈသညွ။ မို့မို့တငွးတငွးဖှင့ွ နို့နှဈလုံးဟာလဲ လရဲ့အလငွးရောငကွှောင့ွ တောကပွဝငွးပှောငွ၍နသညွေ။ နို့သီးခေါငွး တှကေ လကသွနွးတဆဈလောကရွှိပှီး အောကကွို ငိုကွ၍ နသညွေ။

နို့သီးခေါငွးလေးတှကေ ညိုရောငသွနွးနသညွေ။ ပိတုနွးနှဈကောငွ ကှာငုံပေါနွားနသလေိုပငဖွှဈသညွ။ ဇယှောစိုးက တုနတွုနယွငယွငနွဲ့ သူ၏ ကိုယပွေါွ မှ အငွးကှီတှေ ခှှတခွလှိုကတွော့ ကှှကသွားအဖုအထဈ မှားဖှင့ွ ဇယှောစိုး၏ ကိုယလွုံးကှီးကို အာသာငမွးငမွးဖှင့ွ သခှောစိုကကွှည့နွယငွေး သူမ၏ ဘောငွးဘီခှိတကွို ဖှုတွ ကာ ဇဈကိုဆှဲ၍ခလှိုကသွညွ။ ဟ သှားသော ဘောငွးဘီဇဈကှားမှ သနမွာသောစောကမွှှေးမဲမဲမှားသညအွခှလေိုကွ ထှကပွေါွ၍လာသညွ။ မဝငွးမကတေော့ ခပစွောစောပငွ ဘောငွးဘီကို ဆှဲ၍ ခှှတခွှ လိုကသွညွ။ အတှငွးခံဝတမွထားသောကှောင့ွ ဘောငွးဘီ ကှှတထွှကသွှားလှှငပွငွ သူမ၏ တကိုယလွုံးသညွ ဝတလွဈစလဈဖှဈ၍သှားရလသညွေ။

ကှီးမားတောင့တွငွးပှီး ဖှောင့စွငွးလှသော သူမ၏ ပေါငတွံကှီးမှားက လရောငအွောကတွှငွ ပုဇှနဆွီရောငွ ထ၍နသညွေ။သူမခှှတပွှီးသှားသညနွှင့ွ ဇယှောစိုးဆီသို့ လှလှပပလှမွး၍လာပှီး ဘောငွးဘီကို ဝိုငွး၍ခှှတပွေးသညွ။ ဇယှောစိုးက သူမ၏ နို့သီးတှကို လှမွးပှီး ဆုတကွိုငလွိုကသွညွ။ ပှော့အိနှေးထှေးလှသော အထိအတှေ့ကှောင့ွ ဇယှောစိုး၏ တကိုယလွုံး တရှိနွးရှိနွးနဲ့ ရမကခွိုးတှေ တကလွာတော့သညွ။ ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့သညွ မတတွပရွပလွှှကမွှ တယောကကွိုတဈယောကဖွကကွာ မကှခွငွးပေါသွို့ ထိုငခွှ လိုကကွှသညွ။ ဇယှောစိုး၏ နှုတခွမွးတှကေ မဝငွးမေ၏ နှုတခွမွးမှားကိုမော့၍ စုပနွမွးလိုကခွှိနမွှာတော့ ခကှခွှငွး ပငွ မဝငွးမကေ တုံ့ပှနကွာ။

ဇယှောစိုး၏ နှုတခွမွးမှားကိုပှနလွှနွ၍ စုပနွမွးပေးလသညွေ။ ရမကဇွောတှတကနွေသေော ကမှတို့နှဈယောကွ မှကခွငွးပေါကွို အကနှပငွ ယှဉတွှဲ၍ လှဲခလှိုကမွိပါတယွ။ ကမှတို့နှဈယောကဟွာ ရငခွငွှးအပရွကွ ဆီးစပခွငွှးထိရကွ ပေါငခွငွှးထိရကဖွှဈပါတယွ။ ဇယှောစိုးဟာ ကမှရဲ့ ကော့ထောငနွတေဲ့ နို့သီး ခေါငွးလေးကို ပါးစပနွဲ့ ငုံပှီး စို့ပေးတယွ။ တောတွောသွနွ တဲ့ လူဘဲရှငွ။ “အိုး .. ဟင့ွ ..အင့ွ .. ကိုစိုး .. ကိုစိုး .. အို ကိုစိုး ..ရယွ စို့စမွးပါ .. ကမှနို့သီးကို ကောငွး ကောငွးစို့ပေးစမွးပါ။ ဟငွးဟငွး ကောငွးတယွ .. ကောငွး တယွ .. နို့စို့ပေးတာ သိပခွံလို့ ကောငွးတာဘဲ .. ဟင့ွ.. ဟင့ွ .. ဟင့ွ ..” သူကနို့စို့ပေးရုံတငမွဟုတဘွဲ နို့သီးတဝိုကကွိုလဲလှှာနဲ့ ဝိုကဝွိုကပွှီး ရကပွေးလိုကသွေးတယွ။

အဲဒီလိုရကလွိုကတွဲ့အခါမှား ကမှဟာ မကှခွငွှးပေါကွနေ ကော့ပှံကှှတကသွှားရတာဘဲ စိတတွှကလေဲ အရမွးကို ထကှှလို့ရှလာရပါတယွ။ နို့သီးနှဈခုကို တလှည့စွီစို့ပေး ရကပွေးပှီးတဲ့ နောကွ ဇယှောစိုးရဲ့ ပါးစပဟွာ အောကဖွကကွို တစတစ ရှေ့ လှှားလာပါတယွ။ ကမှရဲ့ ဗိုကသွားပှော့ပှော့ အိအိ ခပွှ ခပှလွေးတဈလှှောကအွသာရကပွေး စုပပွေးရငွး ရှေ့လှှား လာလိုကတွာ ကမှရဲ့ ဘိုကသွားပှငလွေးပေါမွှာ သူရကွ ပေးထားလို့ တံတှေးလေးတှနေဲ့ ပှောငလွကလွို့နပေါတယွ။ တဖှေးဖှေးအောကဖွကကွို ရှေ့ဆငွးလာတဲ့ ဇယှော စိုးရဲ့ပါးစပဟွာ ကမှရဲ့ခကှပွေါကွနေ ဆီးခုနဖွကကွို ရှေ့ ဆငွးသှားပှီး တဖှေးဖှေး သူ့ပါးစပဟွာ ကမှရဲ့ စောကဖွုတွ နဲ့ နီးသထကနွီးစပလွာရပါပှီရှငွ။

ကမှဟာ အလိုးခံရတာကို သဘောကသှလို စောကပွတရွကပွေးတာကိုလဲ အရမွးကှိုကပွါတယွ။ ဒါကှောင့ွ “အား .. ဟငွးဟငွး .. ကိုစိုးရာ ဟုတပွှီ .. ဟုတပွှီ .. ဟငွးဟငွး .. ကမှစိတတွှေ အရမွးထလာ ပှီ နောွ .. အို အို. ရကွ .. ရကပွါတော့ .. ကမှ စောကွ ဖုတကွို ထိုးထဲ့ပှီး ရကလွိုကစွမွးပါ” ဆီးစပတွဈလှှောကွ တဖှေးဖှေး ရှေ့ဆငွးလာနတောကို မစောင့နွိုငတွော့ဘဲ ကမှက အငမွးမရ ထုတဖွေါွ ပှောလိုကပွါတော့တယွ။ အဲဒီလိုပှောလိုကတွဲ့အခိုကမွှာဘဲ ကမှရဲ့ စောကွ ပတထွဲက အရညကွှညတွှကေ အတောကွှီးကို စိမ့ထွှကွ လာပါတယရွှငွ။ ဘယလွောကမွှားသလဲဆိုရငွ အရညတွခှို့ ဟာ အပှငလွှှံထှကပွှီး ဖငခွေါငွးတဈလှှောကွ စီးကသှှားတဲ့ အထိပါဘဲရှငွ။

ဟော .. သူ့ပါးစပကွ ကမှစောကပွတနွားကို ရောကလွာပှီး ရကတွော့ရကမွပေးသေးပါဘူး .. “ကမှဟာ သူ့ပါးစပနွဲ့ ကမှစောကပွတွ ထိမိ အောငွ ဖငကွှီးကို ကော့ကော့ပေးမိတယွ။ အလိုးခံရတဲ့ အခါ လုပွ ပေးသလိုမှိုးပေါ့ ။ ကမှရဲ့စောကဖွုတဟွာ ဖေါငွးပှီး စောကစွေ့လေး လဲမာကှောထောငကွှှလို့တကနွပေါပှီ။ အရမွး အရမွး ခံခငွှ နတော။ အစုပခွံခငှနွတော။ ဟုတတွယွ မနနေိုငတွော့ဘူး။ “ရကပွေးပါ ကိုစိုးရယွ ကမှစောကဖွုတကွို ကောငွးကောငွးရကပွေးစမွးပါရှငွ။ကမှ မနနေိုငလွှနွးလို့ပါ” ကမှက ထပပွှီး လောဆွောတွိုကတွှနွးလိုကမွိ ပှနွ ပါတယွ။ ဇယှောစိုးကတော့ တကယပွါဘဲရှငွ။ မရကခွငွ အဖုတကွို အရငဖွှဲကှည့နွတေော့တယွ။ အဖုတနွှုတခွမွးကို လကခွှောငွးတှနေဲ့ ကကှနှနကိုငပွှီး။

အသအခှောကို ဖှဲ ကှည့နွတယွေ။ ကမှစောကဖွုတဟွာ နီရဲပှဲအာပှီးနမှောပါ ဘဲ ..။ ကိုယ့ပွေါငကွှားကိုယွ ငုံ့မကှည့နွိုငတွာကှောင့ွ အဖုတရွဲ့အနအထေား ဘယလွိုလဲဆိုတာကိုတော့ ကမှ အသအခှော မသိဘူးပေါ့ရှငွ။ စိတကွူးနဲ့ဘဲ မှနွးဆကှည့ရွတာပါ။ အဲသလိုဖှဲကှည့ပွှီးမှ သူ့ပါးစပကွို စောကပွတပွေါွ ကကှနှနအုပပွှီး မရှံမရှာစုပနွမွးတယွ။ “အောငမွလေး ..လေး .. ကိုစိုးရဲ့” ကမှလေ တကိုယလွုံးကို တုနသွှားရပှီး ငယသွံပါ အောငအွောပွဈလိုကမွိပါတယွ။ကောငွးလိုကတွာလဲ မပှောပါနဲ့တော့ ဘယနွဲ့ စောကဖွုတကွို ပါးစပနွဲ့တေ့ကပပွှီး နှုတခွမွးခငွှးစုပသွလိုမှိုး စုပပွေးတာကို သူ့ရှာကလညွး အဖုတထွဲကို ထိုးထဲ့ပှီး လှည့ွ ပတကွလိပေးသညွ။ ရကပွေးသညွ။

ကမှ အသကရွှူပှငွးတှေ ပှငွးလာတယွ။ ကမှရဲ့ ဝမွးပဉွှးသားပှော့ပှော့အိအိလေးဟာ ပိနလွိုကွ ဖေါငွးလိုကွ ကိုဖှဈလို့ ပေါငကွှီးနှဈခှောငွးလဲ ကားလိုကွ စုလိုကနွဲ့ဖှဈ နရတယွေ။ သူက ကမှစောကပွတမွှာ စိုရှှဲနတေဲ့ စောကရွညွ ကှညတွှကေို လှှာနဲ့ တပှတပွှတမွှညအွောငွ ရကပွေးနေ ပှနတွယွ။ တကယ့ကွို ရကရွကရွောရော ရပပွေးနတော ကမှအဖို့ အရမွးကိုငှိမပွှီး အရမွးကို ကောငွးနရတောပါဘဲ။ အဖုတကွိုရကပွေး စုပပွေးတာထကွ ပိုထိတာပေါ့ စောကပွတထွဲကို လှှာကိုထိုးထိုးပှီး လိုးနတေဲ့သဘော ဖှဈ နတောကိုး ..။ “အား ပါးပါး ဟငွး .. ထိုးစမွးပါ ကိုစိုးရ ဟင့ွ မှှပေေးစမွးပါ .. အား ကောငွးလိုကတွာ ဟငွးဟငွး .. ကမှ စောကပွတထွဲကို ရှင့လွှှာကှီး အကုနဝွငအွောငွ ထိုး သှငွးပေးစမွးပါ ..။

အား .. ကောငွးလှခညှလွား ကိုစိုးရာ အမလေးလေး .. ဟုတပွီ ..ထိုး ထိုး လိုးလိုး..ရှာထိုးပေးစမွးပါ” ကမှ ပါးစပကွလဲမရှကနွိုငတွော့ဘဲ တဈတဈခှခှ ကှီးကို ပှောလိုကမွိသညွ။ သူကလညွး ကမှစောကပွတကွို ရှာနဲ့ အပီထိုးထိုး ပှီး ကကှနှနကို လိုးပေးနတော အဖုတထွဲ သူ့လှှာတဈဆုံး တိုငွ တိုးဝငလွာတဲ့အခါမှား ကမှဟာ လညခွှောငွးထဲက ပါ တအငအွငွ အသံတှေ ထှကလွာတဲ့အထိဖှဈရပါတယွ။ ကမှ တကိုယလွုံးမှာ ရှိသမှှအကှောအခငှအွားလုံးမှာ သှေးတိုးအရမွးမှနကွုနပွှီး ရငတွှေ တဒိနွးဒိနွး ခုနနွတယွေ။ တကိုယလွုံး ငဖယပွှံသလို ကော့ပှံလို့ အကှီးအ ကယှကွို ပှီးလုနီးလာမှနွး ကမှရိပမွိတယွ။

ကမှစောကပွတထွဲကို ရကပွေး လှှာနဲ့ အဖုတွ ခေါငွးထဲကို ထိုးပေးလုပနွတေဲ့ အခှိနမွှာ ကမှက သူ့လီးကှီးကို ညာလကနွဲ့ လှမွးဆုတလွိုကပွှီး ဂှငွးတိုကသွလိုမှိုး ပှတွ ပေးနမေိပါတယွ။ လကထွဲမှ တဆုတတွခဲကှီး ဖှဈနတေဲ့ သူ့လီးခှောငွးကှီးက အားရစရာကောငွးလိုကတွာ ဒီလီးကှီးစောကပွတွ ထဲကို ထိုးသှငွးပှီး လိုးတာကို ကမှ အရမွးခံခငှလွာတယွ။ လှှာနဲ့ထိုးပှီးသှငွးမှာထကွ စောကပွတကွိုလီးနဲ့ လိုးရငွးပှီးခငှလွာတယွ။ ဟုတတွယွ လီးနဲ့က ပိုပှီး အရသာကောငွးစမှော ..။ “ကိုစိုးရယွ .. ကမှကို လိုးပါတော့ရှင့လွီးကှီးကို ကမှစောကပွတထွဲ ထိုးသှငွးပေးစမွးပါ။

လုပပွါကိုစိုးရယွ ကမှကို လိုးပေးစမွးပါရှငွ .. ကမှ အပေါကထွဲကို ရှင့အွ ခှောငွးကှီး တအားကုနဆွောင့လွိုးသှငွးလိုကစွမွးပါ။ ကမှ ခံခငှနွပှေီ။ ဘယလွိုမှ မနနေိုငတွော့ဘူး လိုးပါကိုစိုးရယွ လိုးစမွးပါရှငွ ..” ကမှက ထုတဖွေါွ တောငွးဆိုလိုကမွိပါတယွ။ အရမွးကို လိုးခငှနွပှေီကိုး ရှကမွနတေော့ပါဘူး ပှီးတော့ စိတွ တူ ကိုယတွူ လိုးကှတာဘဲ။ ဇယှောစိုးကလဲ ကမှလိုဘဲ ထနနွတပေါတယွ။ အ ဖုတရွကပွေးတာကို ခကှခွှငွးရပပွှီး ကမှကိုယပွေါွ တကခွှတယွ။ တကခွှတယဆွိုတာနဲ့ ကမှက သူ့လီးကို ဆှဲယူပှီး နီရဲပှဲလနနွတေဲ့သူ့လီးထိပဖွူးကှီးကို စောကရွညကွှညတွှေ နဲ့ စိုရှှဲမို့ဖေါငွးကှနတေဲ့ စောကဖွုတွ အဝမှာ တေ့ပေး လိုကပွါတယွ။

စိတကွ အရမွးထနတေဲ့ ဇယှောစိုးဟာ ကမှကတေ့ပေးလိုကတွာနဲ့ ဖိခထှိုးသှငွးလိုကတွာ တဈခကှတွညွး နဲ့ သူ့လီးခှောငွးကှီး တဈခှောငွးလုံး စောကဖွုတထွဲကို တနင့ွ တပိုးဝငသွှားတော့တာပါဘဲ။သူ့လီးက မသေးပါဘူးရှငွ။ရှဈလကမွသာသာလောကွ ရှညပွှီး ကပှလွုံးလောကွ ကိုတုတတွာ ..။ တဈခကှတွညွး အဆုံးဖိသှငွးလိုကတွော့ အဖုတွ ထဲမှာ စေးပိုငတွငွးကှပသွှားတာဘဲ။ ဖိနွးရှိနွးပှီး ကှကသွီး ထသှားရအောငလွဲ ကောငွးတယွ။ ကမှပါးစပကွ “အိုး .. ကှှတွ..ကှှတွ.. ကှှတွ” လို့ စုပသွပညွညွးလိုကမွိတယွ။ နာတာကှောင့ွ ညီးတာလား ကောငွးတာကှောင့ွ ညီးတာလား ကမှကိုယွ ကမှတောငမွခှဲခှားတတတွော့ပါ ဘူး နာလဲနာ ကောငွးလဲအရမွးကောငွးနတောကိုး။

လီးအဆုံးဝငသွှားပှီးတာနဲ့ ဇယှောစိုးဟာ ကကှို စပှီးလိုးပါတော့တယွ။ အစပိုငွးမှာတော့ ခပဖွှေးဖှေး တခကှခွှငွး ညောင့ွ လိုးပေးတာ။ သူ့လီးအဖုတထွဲ တိုးဝငလွာတိုငွး ကမှက အိုး ကနဲ ဟငွ ကနဲ ပါးစပကွ အသံထှကမွှညတွမွးနမေိတယွ။ လီးထှကသွှားတယွ။ နောကပွှနဝွငလွာတယွ။ ဝငနွတေဲ့လီးကို ထုတယွူတယွ။ နောကပွှနထွိုး သှငွးတယွ။ထှကလွိုကွ ဝငလွိုကွ ဝငလွိုကွ ထှကလွိုကနွဲ့။သူ့လီးက ရှဈလကမွကှောကွှောွ ရှညတွာဆိုတော့ အဆုံးထိုးသှငွးလိုကတွဲ့အခါ သားအိမကွို ဒဈကှီးနဲ့ ထိထိ နတယွေ။ အဲဒီလိုသားအိမထွဲကို စိုကဝွငွ ထိမိတာကလဲ အောင့အွောင့သွှားပမေဲ့ အရသာတမှိုးထူးတယရွှငွ။ အလိုး ခံရတိုငွးသားအိမကွို ထိတာမှိုးမှ မဟုတတွာ။

လီးရှညမွှသာ သားအိမထွဲထိ စိုကဝွငတွာ။ ဇယှောစိုးရဲ့လီးကလဲ အလုံးက တောတွောတွုတွ တာမို့ စောကခွေါငွးထဲက အတှငွးသားတှကေိုလဲ သိပသွိပွ သညွးသညွးနဲ့ ပှည့ပွှည့ွ၀၀ ပှတတွိုကမွိတယွ။ပှီးတော့ သူ့လီးထိုးသှငွး ပှနထွုတလွုပတွာကလဲ လမွးကှောငွးမှနတွယွ။ အဝငမွှာရော အထှကမွှာရော လီး တနလွုံးပတွ အပေါပွိုငွးက ကမှစောကစွေ့ကို ကကှနှန ပှတွ တိုကနွတယလွေေ။ ကမှဟာ တကယ့ကွို ရာနှုံးပှည့ွ ပှည့ပွှည့ွ၀၀ အလိုးခံနရတောပါ။ မစို့မပို့ မဟုတဘွူး ထိထိမိမိ စီးစီးပိုငပွိုငနွဲ့ နင့နွင့ပွိုးပိုးကှီးပေါ့။ဒါကှောင့လွဲ ကမှဟာ တကိုယလွုံးကို သူ့လကွ ၀ ကှကပွှီးပုံအပထွားလိုကတွာဘဲ။ သူ့စိတကွှိုကွ လုပခွငှရွာ လုပွ လိုးခငှသွလိုလိုးပတေော့။

ကမှစိတတွှေ ပိုထနလွာသလို ကမှတို့ နှဈယောကွ စလုံးရဲ့ လှုပရွှားမှုတှဟာလဲ ပှငွးထနလွာပါတယွ။သူက ညောင့နွတောကနေ မှနမွှနသွှကသွှကနွဲ့ အားပှငွးပှငွးဆောင့ပွှီး လိုးလာပါတယွ။ ကမှကလဲ သူ့ဆောင့ခွကှတွှနေဲ့ အံကိုကဖွှဈအောငွ အောကကွနေ ကော့ကော့ပေးတယွ။ အရှိနနွဲ့ဝငလွာတဲ့လီးကှီး အဖုတထွဲကို နကနွကွ ရှိုငွး ရှိုငွး အဆုံးဝငနွိုငအွောငွ ပေါငကွိုဖှဲပေးတာမှိုးကိုလဲ အ ခှိနအွဆမိမိလုပပွေးတယွ။ ဇယှောစိုးရဲ့ အသကပွှငွးပှငွး ရှူသံတှေ ကမှရဲ့ ညီးညူမှညတွမွးသံတှဟော ပဲ့တငထွပလွို့နပေါတယွ။ ဒီအသံ တှဘေဲလားဆိုတော့ မဟုတပွါဘူး။ လိုးနကှတေဲ့ အသံဗလံ တှလေဲ ပါတာပေါ့။

သူ့ဆီးစပနွဲ့ ကမှဆီးစပွ ရိုကမွိကှတဲ့ အသံတှကေ တဖတဖွတွ သူ့ဂှေးအုကှီးတှေ ကမှဖငဆွုံကှီးကို ထိရိုကမွိ တဲ့ အသံကလဲ တပှတပွှတွ စောကရွညကွှညတွှေ အတောွ ဘဲ စိုရှှဲနတေဲ့ ကမှရဲ့ စောကခွေါငွးထဲကို သူ့လီးခှောငွး ကှီးက တရှိနထွိုးဆောင့သွှငွးလိုကတွဲ့ အသံက တဘှပဘွှပွ။ အဲဒီအသံပေါငွးစုံ ရောနှောပေါငွးစညွးထားတဲ့ ကာမ တေးသံသာက ကမှတို့ရဲ့ ကာမစပယွှကပွှဲကှီးကို ပိုပှီး အသကဝွငစွပေါတယွ။ ဒီအသံတှကှေားနရတောကလဲ ကမှတို့ နှဈယောကစွလုံးအတှကွ ပိုပှီး စိတကွှှစရာပေါ့။ ပိုပှီးအရသာတှေ့စရာပေါ့။

“ဘှပွ ဘှပွ .. ဖတွ .. ဘှပွ .. ဖှတွ..ဘှတွ” “အားပါး ရှီး .. ဆောင့ွ .. ဆောင့ွ ကမှကို တ အားဆောင့လွိုးစမွးပါရှငွ .. ဟငွး . ဟငွး .. ရှင့လွီးကှီး တဈခှောငွးလုံး လအုပါ မှုပဝွငသွှားအောငွ အားပှငွးပှငွး နဲ့ ဆောင့သွှငွးလိုကစွမွးပါရှငွ .. ခံလို့ ကောငွးလှနွးလို့ပါ” “ဘှတွ..ဘှတွ..” “အား ဟုတပွီ .. အဲလိုမှိုး .. အဲလိုမှိုး ဆောင့ွ သာဆောင့ွ . .အဖုတကွှဲခငှကွှဲပါစေ .. အမလေး.. ကောငွးလိုကတွာရှငွ .. အား ..” ကမှလေ အားပှငွးပှငွးနဲ့ ထိမိတဲ့ သူ့ဆောင့ခွကွှ တှကေို ရငသွိမ့တွုနအွောငွ ခံရငွး တဈခှီပှီး တခှီ ဆကွ တိုကကွို ပှီးနတောဘဲ။

တခှို့ယောကွှားတှနေဲ့ ဆိုရငွ တခှီကောငွးလောကသွာ ပှီးခဲ့တဲ့ ကမှ အခု ဇယှောစိုးလိုးတာခံရတော့မှ ဆကွ တိုကပွှီးတဲ့အရသာကို တုနခွါမောဟိုကအွောငွ ခံစားနရေ ပါတယရွှငွ။ကမှလေးခှီမှောကပွှီးသှားတဲ့ အခါမှာ ဇယှောစိုး ဟာလညွး တရှူးရှူးနဲ့ အသကရွှူ အရမွးမှနလွာတယွ။ ဇယှောစိုးရဲ့ ဆောင့လွိုးခကှတွှကလေဲ ဘာကှမွး သလဲ မမေးနဲ့။ တဘှပဘွှပနွဲ့ စကသွနပပွဈတာထကွ တောငွ မှနနွသေေးတယွ။ သူလဲ အရညတွှထှကဖွေို့ နီးနပှေီဆိုတာ ကမှလဲသိတယွ။ ကမှကို လေးခှီ ဆကတွိုကပွှီးအောငွ လိုးပေးနိုငွ တဲ့သူ့လီးအစှမွးတော့ ကမှ အရမွးခှီးမှမွးမိပါတယွ။

သူ့အတှကအွရသာ ပိုကောငွးအောငွ လုပပွေးခငွှ တဲ့ ဆနဒြကှောင့ွ ကမှဟာ သူ၏လုံးလုံးကစှကွစှလွေးကို အသာလကနွဲ့ပတကွှောပွှီး သူ့ဂှေးအုတှကေို ညာလကနွဲ့ အ သာလှမွးကိုငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ အသာဖှဖှလေး ဆုတွ နယပွေးတယွ။ ပှတပွေးတယွ။ ဒါဟာ ယောကွှားတှေ သိပကွှိုကတွဲ့ လုပဆွောငပွှုစုပေးမှုလေးတဈခုပေါ့။ ဇယှောစိုးဟာ ပိုပှီး အရသာတှေ့သှားတာ သခှော ပါတယွ။ အသကရွှူပိုမှနလွာသလို ဆောင့လွိုးခကှတွှေ ကလဲ ပိုအားကောငွးပှီး ပိုကှမွးလာတယွ။ နောကတွော့ သူ့လီး ကှီး ငေါကကွနဲ ငေါကကွနဲ လှုပရွှားသှားတာကို ကမှသိရတယွ။သူ့လရညတွှေ ပနွးထုတတွော့မယွ။

“ကိုစိုး .. လရညထွှကရွငွ ကမှစောကပွတထွဲမှာ ဘဲ ပနွးထုတပွေးနောွ အဖုတထွဲမှာလရညတွှေ ပှည့လွှှံ သှားအောငကွို ပနွးထည့ပွေးပါ နောွ .. နောွ ..” ကမှက ပါးစပကွလဲ ပှော စောကဖွုတကွိုလဲ ညှဈ သူ့လီးကိုလဲ စုပယွူလိုကတွယွ။အဲဒီအခှိနမွှာဘဲ သူပလီးထဲက သုတရွညတွှေ ပနွးထှကလွာပါလရေော။ ပူပူနှေးနှေး အရညတွှေ စောကဖွုတထွဲ ပှန့နွှံ့သှားတာကို ကမှခံစားသိရှိလိုကရွပါတယွ။ သူ့သုတရွညတွှကမှေားလိုကတွာ မပှောပါနဲ့တော့။ ပနွးထှကလွာ တာ မနဲဘူး စောကဖွုတထွဲ ပှည့ရွုံမကဘူး အပှငတွောငွ လှှံထှကတွယွ။ အဖုတထွဲ သုတရွညတွှေ အားကောငွးကောငွးနဲ့ ပနွးထည့ပွေးလိုကတွာမို့။

ကမှလဲ ငါးကှိမမွှောကပွှီးသှား ပါတော့တယွ။ အဲဒီငါးကှိမမွှောကပွှီးတာဟာလဲ တကယ့ကွိုထိတယွ။ တကိုယလွုံး ခှပှေော့နုံးလှှသှားစလေောကအွောငွ ကို ဖှဈသှားရတာ။ စောကရွညတွှေ ထှကတွာကလဲ အရမွးဘဲလေ ..။ ဒီနောကတွော့ ဇယှောစိုးလဲ ငှိမကွသှှားတယွ။ လိုးပှဲကှီးက တစခနွးသတပွှီပေါ့။ သုတလွှှတပွှီး မကှာခငမွှာဘဲ သူ့လီးက ပှော့ခှေ သှားတယွ။ ဇယှောစိုးဟာ ကမှစောကဖွုတထွဲက သူ့လီးကို ဖှုတယွူပှီး အသာဘေးကို လှိမ့ဆွငွးသှားတယွ။ ပကလွကွ စငွးစငွးကှီးအိပရွငွး အသကပွှငွးပှငွးရှူနတယွေ။ သူက အရမွးကိုမောဟိုကသွှားတာပါဘဲ။ သူက ပိုအားစိုကွ လှုပရွှားလိုးဆောင့ပွေးခဲ့ရတာကိုး ..။

ခဏကှာတော့ ကမှ နညွးနညွး အမောပှသှေား ပါတယွ။ ဒီအခှိနမွှာ ကမှဟာ လှဲအိပနွရောကထပှီး သူ့ခှရငွေးဘကကွိုသှားပါတယွ။ သုတရွညတွှေ စောကရွညတွှေ ပကှေံနတေဲ့ သူ့လီးကို ပါးစပနွဲ့ အသာစုပပွေးတယွ။ သန့စွငွ သှားအောငလွညွး လှှာလေးနဲ့ အသာယကပွေးလိုကတွယွ။ ဇယှောစိုးဟာ လီးစုပပွေး ယကပွေးနတေဲ့ ကမှကို တခကှပွှုံးပှီးကှည့တွယွ။ နောကတွော့ မကှစွိကို အသာမှိတပွှီး ဇိမနွဲ့ မှိနွးနတယွေ။ သူ့လီးကို သန့သွှားအောငွ စုပပွေး ရကပွေးပှီးတော့ ကမှက သူ့ဘေးမှာ အသာပှနလွှဲလှောငွးလိုကတွယွ။ သူ့ရငွ ခှငထွဲမှာ ခေါငွးလေး တငလွို့ပေါ့။

ဇယှောစိုးက ကမှရဲ့ ကိုယလွုံးလေးကို အသာ လကတွဖကနွဲ့ သိုငွးဖကတွယွ။ ကနှတွဲ့လကတွဖကကွတော့ ကမှ ပေါငကွှားက စောကဖွုတပွေါွ အသာအုပပွှီးတငလွိုကတွယွ။ ပှီးတော့ စောကဖွုတကွို အသာညှဈလိုကတွာ စောကဖွုတထွဲက သုတရွညနွဲ့ စောကရွညကွှညရွောနေ တာတှေ အပှငကွို ယိုစီးကလှာတော့တာပါဘဲ။ ခဏလောကနွားနကှပှေီးတဲ့နောကွ ဇယှောစိုး ဟာ ကမှပါးစပကွို သူ့ပါးစပနွဲ့ တေ့ကပပွှီး စုပနွမွးပှနတွယွ။ ရှာကိုလဲ ကမှပါးစပထွဲထိုးထဲ့ပှီး ကလိတယွ။ ကမှက တုံ့ပှနနွမွးပှီး သူ့လီးကို လကနွဲ့အသာကိုငွ စမွးကှည့တွော့ ဟော .. သူ့လီးကှီး မတတွောငနွတော ပါဘဲလား။

ကမှဖှင့ွ ယုံတောငွ မယုံခငှသွလိုဘဲ ကမှ တှေ့ ဖူးသမှှယောကွှားတှကတေော့ သုတလွှှတပွှီးသှားရငွ လီးလဲ ပှော့ လူလဲ နုံးခှကသှှေားတာပါဘဲ လီးပှနတွောငလွာတဲ့ လူ မတှေ့ဖူးသေးဘူး။ ဇယှောစိုးရဲ့လီးကတော့ ခဏအနားယူပှီးတာနဲ့ ပှနတွောငလွာပှီး တောငတွာမှ မတကွိုနတော။ ကမှအဖို့ ကောပွေါကဘွဲပေါ့။ တဈခှီဆကပွှီး လိုးနိုငတွော့မှာကိုး။ “ဟောတော့ .. ရှင့လွီးကှီး ပှနတွောငလွာပါ ရောလား..” ကမှက အံ့သှဝမွးသာစိတနွဲ့ ရရှတလွေိုကမွိတယွ။ “ဟုတတွယွ တောငလွာပှီ လီးတောငတွော့ ဆကွ လိုးကှတာပေါ့ မဝငွးမလေဲ အလိုးခံနိုငသွေးတယွ မဟုတလွား..”။

“ခံမယွ .. ဘာလို့ မခံနိုငရွမှာလဲ ရှငလွိုးနိုငတွယဆွိုရငွ ကမှကတော့ အဆငသွင့ဘွဲ ..” “ဟုတပွှီ .. ဒါဆိုရငွ လေးဖကထွောကပွှီးကုနွးပေး..” “ရတယွ ..” ကမှလဲ သူပှောသလို ခကှခွငွှးကုနွးပေးလိုကပွါ တယွ။ စောစောကလိုးထားတာကှောင့ွ ကမှအဖုတကွ အရညွ ရှှမွးပှီးသားပါ။ ကမှက လေးဘကထွောကွ ကုနွးပေးပှီးတဲ့အခါ ဇယှောစိုးက ကမှဖငကွှီးနောကမွှာ နရောယူလိုကပွါတယွ။ ပှီး တော့ ကမှရဲ့ဖငသွားကှီးနှဈခှမွးကိုဆှဲဖှဲပှီး ဖငပွေါကပွေါွ ကို တံတှေးထှေးလိုကပွါတယွ။ “အို.. ဟင့ွ . ကိုစိုး ဘာလုပအွုံးမလို့လဲဟငွ” ဖငပွေါကတွဲ့တဲ့ တံတှေးထှေးခတှာခံထားရတာကှောင့ွ ကမှ ခါးလေးတှန့သွှားပှီး ညုတုတုနဲ့ မေးလိုကမွိ ပါတယွ။

ဘာအတှကနွဲ့ ဖငပွေါကကွို တံတှေးဆှတတွယွ ဆိုတာကိုတော့ ကမှသိပါတယွ။ဖငလွိုးမလို့ဆိုတာကိုပေါ့။ “မဝငွးမေ ဖငကွှီးက ဖှူဖှေးအိပှီး အယနွတော ဆိုတော့ ကနှောွ ဖငလွိုးခငှလွာလို့ပါ .. မဝငွးမေ ဖငခွံမယွ မဟုတလွား” “ရှငွ လိုးခငှတွယဆွိုရငတွော့ ကမှခံပါ့မယွ သိပွ တော့ မကှမွးနဲ့နောွ ရှင့လွီးကှီးက အရမွးကှီးတာဘဲ တအားဆောင့ရွငွ ကမှဖငကွှဲသှားမှာပေါ့ ..” “စိတခွပှါ မဝငွးမရေဲ့ နာအောငွ ကှှနတွောွ မလုပွ ပါဘူး အရသာတှေ့ပှီး ကောငွးကောငွးဘဲ လုပပွေးမှာပါ” ပှောပှောဆိုဆို ဇယှောစိုးက ကမှစအိုဝမှာ သူ့လီး ကိုထောကလွိုကပွါတယွ။

ပှီးတော့ ဖိထိုးသှငွးလိုကတွာ လီးက ထဈပှီးအထဲကို တိုးဝငလွာပါတယွ။ “အား . ကှှတွ..ကှှတွ.. ဖှေးဖှေးသှငွးရှင့ွ .. နာတယွ ..” စအိုဝပှဲအာသှားတာကှောင့ွ ကှိနွးစပပွှီး နာကငှလွှလို့ ကမှညီးလိုကမွိပါတယွ။ ဖငလွိုးတဲ့အခါ လီးစသှငွးသှငွးခငွှး နာတာကတော့ ထုံးစံပါဘဲ ကမှ နားလညပွါတယွ။ ဒါကှောင့လွဲ ဒူးခေါငွးကို အားပှုပှီး ဖငဆွုံကှီးကို အသာကော့ပင့ွ ပေးထားလိုကပွါ တယွ။ ဖငလွိုးခံဖူးတာကှောင့ွ ကမှဟာ ဖငပွေါကထွဲ လီးအဝငွ အဆငပွှအေောငွ လမွးကှောငွးပှင့ွ ပေးတတနွေ ပါတယွ။ဇယှောစိုးကလဲ သူ့လီးကှီးကို ဆကပွှီး ဖိထိုးသှငွးလိုကတွယွ။ ကဉွှးကဉွှးကှပကွှပနွဲ့ဘဲ သူ့လီးတဈခှောငွးလုံး ကမှဖငထွဲအဆုံးဝငသွှားပါလရေော။

အဲဒီတော့ ဇယှောစိုးက ကမှရဲ့ ဖငသွားကှီးနှဈ ခှမွးကို လကနွှဈဖကနွဲ့ ခပတွငွးတငွး ဆုတကွိုငွ ဖစှညွှဈပှီး သူ့လီးကှီးကို ကမှဖငထွဲက ဆှဲထုတလွိုကွ ပှနဖွိ ဆောင့ွ သှငွးလိုကနွဲ့ ကမှကို ကောငွးကောငွး ဖငဆွောနွပေါတော့ တယွ။ နာတာကတော့ သိပကွို နာတယရွှင့ွ။ ကောငွးတာ ကလဲ အသဲခိုကမွတတပွါဘဲ။ ကမှဟာ တညီးညီး တအားအား အောဟွဈ ညီး တှားရငွး ဇယှောစိုးရဲ့ဖငလွိုးတာကို ခံနပေါတယွ။ သူဟာ ဖငလွိုးတဲ့အခါမှာလဲ လီးကို အဆုံးဖိဆောင့ွ သှငွးတယရွှင့ွ။ ဖငလွိုးခံရတာဟာ နာကငှမွှုနဲ့ မူတ ထူးကဲစှာ ကောငွးလှတဲ့ အရသာကို ရောပှနွးထားတဲ့ ကာမအရသာ တဈမှိုးကို ခံစားနရပေါတယွ။

မကှာပါဘူး၊ကမှလဲ ရမကစွိတတွှေ အရမွးဝငွ လာရပါတယွ။ နာတာကို အရေးမစိုကနွိုငတွော့ပါဘူး ဖငကွှီးကို ကော့ပေး၊ ဘယညွာဝှေ့ယမွးလုပပွေးပါတယွ။ ဇယှောစိုးကလဲ ကမှနို့အုံကှီးတှကေို လှမွးဆှဲလိုကွ စောကပွတကွိုထိုးနှိုကွ ကလိလိုကနွဲ့ လီးကိုလညွး ကမှ ဖငွ ပေါကထွဲကို အားပှငွးပှငွးနဲ့ ခပကွှမွးကှမွးဘဲ ဆောင့လွိုး သှငွးနပေါတယွ။ ဖငလွိုးခံရမှုကှောင့ွ ကမှရဲ့ အဖုတထွဲက ယားလာပှီး နှဈခှီဆကတွိုကပွှီးသှားရပါတယွ။ ကမှ ဒုတိယအခှီ အပှီးမှာ ဇယှောစိုးလဲ ကမှဖငဆွုံကှီးနောကမွှာ လှုပလွှုပွ ခါခါနဲ့ ဆန့ငွငဆွန့ငွငဖွှဈသှားပှီး ကမှ ဖငခွေါငွးပေါကထွဲကို ပူနှေးပစှခွဲတဲ့ သုတရွညတွှေ ပနွးထည့ပွေးလိုကပွါတော့ တယရွှငွ ..။

မှကခွငွးပေါတွှငွ နှဈယောကသွား ဝမွးလှှား မှောကရွကသွား ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့သညွ မှိနွး၍ နကှသညွေ။ ဇယှောစိုး၏ လီးကှီးကတော့ သူမ၏ စအိုထဲ မှ မခှှတသွေးဘဲ တနွးလနွးကှီးဖှဈသညွ။ခဏကှာတော့ ဇယှောစိုးက မဝငွးမေ၏ နားနားသို့ သူ၏ပါးစပကွို ကပွ၍ တိုးတိုးလေးပှောလိုကသွညွ။ “မဝငွးမေ ကနှော့တွို့ဘေးက ခှုံစပမွှာ ခငမွေ ရောကနွတောကှာပှီ။ စောစောထဲက ကနှောမွှငတွယွ။ ကှ နောနွဲ့လကတွကမွးဘဲ အဲဒါ ဘယလွိုလုပမွလဲ” မဝငွးမကေ ခကှခွှငွး အဖှမပေေးသေးခှေ။ သူမကို ပှောလိုကသွော ဇယောစှိုးက ဘာကို ရညရွှယသွညွ ဆိုတာကိုတော့ရိပမွိလိုကသွညွ။

ဒါ့အပှငွ မဝငွးမေ၏ စိတထွဲ တှငလွဲ ညီအမနှဈယောကအွတူတူ အလိုးခံရရငကွောငွး မညဟွုစဉွးစားမိလိုကသွညွ။ “ရှငွ သူ့ကို လိုးခငှလွို့လား” ပါးခငွှးကပွ၍ တိုးတိုးလေးပှောနကှခှငွေးဖှဈသညွ။ “အငွး ..” “ဒါဆိုရငွ လှမွးဆှဲလိုကွ ကမှကိုလဲ သူနဲ့တူတူ လိုးပေးရအုံးမှာနောွ ..” “အငွးပါ ..” ပှောပှီးသညနွှင့ွ ဇယှောစိုးက မဝငွးမေ၏ ကှော ပှငပွေါတွှငွ တပရွကသွားဖှဈနရောမှ ဘေးသို့ ရုတတွရကွ ပကလွကလွှနခွလှိုကပွှီး တဆကတွညွး သူ၏ ကိုယလွုံးကို ဘေးမှခှုံဆီသို့ တပတလွှိမ့လွိုကကွာ ခငမွေ၏ လကကွိုဆောင့ွ ဆှဲလိုကသွညွ။ “အမလေး . အင့ွ ..” ခငမွဝငွေး ကိုယလွုံးလေးက ဇယှောစိုး၏ ကိုယပွေါွ သို့ မှောကရွကသွားကှ၍လာသညွ။

ဇယှောစိုးက သူမကို ဖကပွှီး တပတမွှှ မဝငွးမဘေေးသို့ လှိမ့လွိုကရွာ ခငမွကေ ဇယှောစိုး၏ အောကဖွကွ မဝငွးမေ၏ ဘေးတှငွ ပကလွကွ လှနရွကသွားဖှဈသှားသညနွှင့ွ သူမကိုလကဖွှင့ွ ဖိ၍ ဇယှော စိုးက ကှုံး၍ထလိုကလွသညွေ။ဒီအခှိနမွှာပငွ မဝငွးမကလေဲ ကှုံး၍ ထကာ ခငွ မကေို ခှုပနွှောငပွေးလိုကသွညွ။ “မလုပကွှပါနဲ့ ဖယကွှပါ သနားပါအုံး” အမှနတွော့ လညဂွှာစာအုပပွှနယွူပှီး သူမတို့ နောကသွို့လိုကလွာသော ခငမွသညွေ ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွး မတေို့ရှိရာသို့ စောစောကထဲက ရောကနွခေဲ့သညဖွှဈသညွ။ လယဂွှာစာအုပကွ မဝငွးမေ၏ စိုကခွငွးရှိ အိမတွှငွ သှား၍ ယူရခှငွးဖှဈသဖှင့ွ ခရီးလညွးကှှမွးပှီး မှငွးစီးလဲ ကှှမွးသော ခငမွအဖေို့ သိပပွှီး မကှာလိုကခွှေ။

ခငမွတဈယေောကွ စမွးခှောငွးလေးနား ရောကွ လာပှီး မဝငွးမေ၏ မှငွးကို တှေ့သညနွှင့ွ အသာဆငွး၍ ကှည့ရွာ ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့ နှဈယောကဖွှဈခငှတွိုငွး ဖှဈ၍နသညကွေိုတှေ့မှငလွိုကရွသညွ။ တခါ အလိုးခံထားခဲ့ဘူးပှီဖှဈသော လီးအရသာကို သိနပှေီဖှဈသော ခငမွသညွေ ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့ လိုးကှတာကို ကှည့ပွှီး မခံမရပနွိုငလွောကအွောငပွငွ ကာမ စိတတွှကှှခေဲ့ရသညဖွှဈသညွ။ ဒါကှောင့လွဲ ခငမွကေ မဝငွးမတေို့နှင့ွ အနီးဆုံး ခှံအကှယလွေးဆီသို့ တိုးကပသွှားပှီး အနီးကပကွာ အသေ အခှာကှည့ခွဲ့သညွ။ ထို့နောကွ မနနေိုငလွှနွးတော့သဖှင့ွ သူမ၏ စကပကွိုလှနွ ပေါငနွှဈလုံးကို ကားပှီး စောကခွငွေးထဲသို့ လကညွှိုး ထည့ွ၍။

မဝငွးမေ အားရပါးရအလိုးခံနသညကွေို ကှည့ကွာ လကညွှိုးကို စောကခွေါငွးထဲသို့ ထုတခွှီ သှငွးခှီ လုပရွုံမှှ မက မှှေ၍ပငပွေးခဲ့ပှီး တဈခှီပငပွှီးခဲ့ရသညွ။ သူမ၏ အမကို လိုးနသေော ဇယှောစိုး၏ လီးကှီးကိုလဲ ပှေးဆှဲ၍ သူမ၏ စောကပွတထွဲသို့ ထိုးထဲ့ ခငှစွိတတွှကေ တခှိနလွုံးပှငွးပှ၍နခေဲ့ရသညွ။ အခု တကယလွုပတွော့မညဆွိုတော့လဲ အမဖှဈ သူ၏ရှေ့တှငဖွှဈနတေော့ ခငမွခမှော ထိတလွန့ွ၍ နရသညွေ။ အမဖှဈသူက သူမကို ခှုပပွေးထားစဉမွှာပငွ ဇယှောစိုးက ခငမွေ၏ ကိုယပွေါမွှ အဝတအွစားတှေ အား လုံးကို ခှှတလွိုကပွပှေီ။ “ဟာ ခငမွေ စောကပွတကွှီးက မို့ပှီး ဖေါငွးကားနတောဘဲနောွ လိုးလို့ သိပကွောငွးမှာဘဲ” တနှာသံဖှင့ွ မဝငွးမကေ ရီဝစှောပှောသညွ။

“ဟာ ကောငွးတာပေါ့ မဝငွးမရော အမ စောကွ ဖုတကွ လိုးလို့ကောငွးသလို ညီမ စောကဖွုတကွလဲ လိုးရတာ အရသာသိပရွှိတာဘဲ” “ဟငွ .. ကိုစိုး လိုးဖူးလို့လား ” မဝငွးမကေ အံ့သှစှာပှောသညွ။ “လိုးဘူးတာပေါ့ .. ” “အို ” ကနဲ ဖှဈကာ ခငမွေ တဈယောကွ မကှလွုံးနှဈလုံး စုံမှိတလွိုကသွညွ။ “ဘယတွုံးက လိုးလိုကတွာလဲ ကိုစိုးရ” “နေ့ခငွးကဘဲ သိပအွရသာရှိတာဘဲ မဝငွးမရော” “ညီမလေး စောကဖွုတကွို ကမှရကပွေးမလို့ ကိုစိုးရ ..” “အေး .. ရကွ ရကွ ပှီးရငွ မဝငွးမကေို လိုးပေးအုံးမယွ ..” “မ .. မ လုပပွါနဲ့ .. ဟင့ွ .. ဟင့ွ ..” ဇယှောစိုးနှင့ွ မဝငွးမတေို့ ရမကကွှဖှယရွာ အပှနွ အလှနပွှောနကှသညေ့စွကားသံမှား အကှားတှငွ ခငမွေ၏ တောငွးပနသွံလေးက ထှကပွေါွ၍ လာသညွ။

တှေ့ကှုံရတော့မည့ွ အဖှဈကို အလှနွ ရှကကွှောကွ နသေောလွဲ မိမိ၏ စိတမွှား ပို၍ ထကှှကာ သောငွးကနွှး ၍ လာရသညကွိုတော့ ခငမွသညွေ သူမကို သူမ သတိ ထားမိသညွ။ ရကပွေးခှငွးမခံရမှီကပငွ စောကဖွုတသွညွ ဖေါငွး၍ တကလွာကာ အရညကွှညမွှားထှကကွှ၍ လာရသညွ။ သညလွို စိတလွှုပရွှား ရမကဇွော ထနလွာရ သည့ွ မိမိ၏ကိုယကွို ခငမွသညွေ လတတွလော မုနွးတီး မိသညွ။ ရမကဇွောမထရလအေောငလွဲ အတငွး ခှိုးနှိမွ ထားရသညွ။ဒါပမေဲ့ မရနိုငပွါ..။ ဒီအခှိနမွှာဘဲ .. “ကဲ .. ညီမလေး .. ဘာမှ ရှကကွှောကမွနနေဲ့ တော့ အားလုံး အကှောငွးသိတှေ ဖှဈနကှပှေီဘဲ .. လာ မမက ညီမလေးရဲ့ စောကဖွုတကွို ရကပွေးမယနွောွ ..”။

ပှောပှောဆိုဆို မဝငွးမသညွေ ခငမွကေို သူမ၏ အနားသို့ ဆှဲခေါကွာ ပကလွကလွှနစွလှှကွေ ဒူးခေါငွးနှဈလုံးကို ထောငစွလေိုကရွာ ခငမွေ၏ စောကဖွုတကွှီး သညွ ပှဲဟသှားလတေော့ရာ အတှငွး သားနီနီရဲမှားကို မဝငွးမသညွေ မှငတွှေ့လိုကရွတော့၏။ထိုအခါမှ မဝငွးမသညွေ ခငမွေ၏ စောကပွတကွို သူမက လေးဘကထွောကလွှှကွ စတငရွကပွေးလေ တော့သညွ။ “ဟငွး .. ဟငွး.. ဟငွး .. မမ .. ဖှေးဖှေး.. အီး .. အား .. အိုး ..” ခငမွခမှော စောကဖွုတွ အရကခွံရလသေော ကှောင့ွ သူမ၏ပါးစပမွှ တအီးအီး တဟငွးဟငွးဖှင့ွ ညီးညူ နရရှောလသညွေ။

မဝငွးမကလညွေး အားရပါးရကို ရကပွေး လတေော့ရာ မဝငွးမသညွေ သူမကိုယကွို လေးဘကွ ထောကကွုနွးလှှကဖွှဈနသညကွေို သတိမမူမိပေ။ ထိုအခါမှ ဇယှောစိုးသညွ မဝငွးမကေ သူမ၏ ညီမ စောကဖွုတကွို လေးဘကကွုနွးလှှကွ ရကပွေးနသဖှငေ့ွ မဝငွးမေ၏ စောကဖွုတကွှီးသညွ နောကသွို့ ပှူးလှှကွ ထှကပွေါနွသညကွေိုကှည့ရွငွး စိတမွထိနွးနိုငတွော့ဘဲ မဝငွးမေ၏ နောကမွှ နရယေူကာ သူ၏ လီးထိပဖွူးကှီးဖှင့ွ မဝငွးမေ၏ စောကဖွုတဝွတှငတွေ့ကာ အသာလေးဖိသှငွးလိုကလွတေော့ရာ … “ပှှတွ … စှပွ ..” ဟူသော မှညသွံဖှင့ွ လီးထိပွ ဖူးကှီးသညွ မဝငွးမေ၏ စောကခွေါငွးထဲသို့ ဝငသွှားလေ တော့သညွ။

“အီး .. အား .. ကိုစိုး .. ဖှေးဖှေးနောွ .. နောကပွှီး ညီမလေးခငမွကေိုလညွး လိုးပေးရအုနွးမှာ နောွ .. တောကွှာ အရမွးပငပွမွးနအေုနွးမယွ ..” “စိတခွပှါ .. ကနှောွ ဖှေးဖှေးနဲ့ မှနမွှနဘွဲ လိုးပေးပါမယွ..” ပှောပှောဆိုဆိုဖှင့ွ ဇယှောစိုးသညွ သူ၏ လီးတနွ ကှီးကို မဝငွးမေ၏ စောကဖွုတထွဲသို့ တဈဆုံးတိုငွ ထိုးသှငွး လိုကလွတေော့သညွ။ ထို့နောကတွှငတွော့ အခကွှ (၅၀) လောကွ သှငွးထုတလွုပပွေးလိုကရွာ မကှာမီမှာပငွ ဇယှောစိုး၏ လီးတနွ ကှီးသညွ တငွးမာလာပှီး သုတရွမှေား ပနွးထုတလွိုကရွ လတေော့သညွ …..ပှီး။