စိတ်တွေတအားလာနေပြီ

ရဲမငွးနောငလွညွး သူ့ကို ဒေါနွဒီခငကွ အထာပေးနတယွေ ဆိုတာကို ရိပစွားမိလိုကတွယွ ။ ဗန့ဗွှေးကုနွးကို မုဒိနွးမှူ အတှကွ သှား စုံစမွးစဈဆေး လို့ပှီးရငွ ကှှနွးတောကုနွးရှာကို လာခဲ့..သူ့အိမမွှာ နား..ညနေ ထမငွးစားပှီးမှ ပှနဖွို့ ဒေါနွဒီခငကွ ပှောတယလွေ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး မိနွးမ မလုပရွတာ ကှာနပှေီ ဆိုတော့ နှားသိုးကှိုးပှတွ ဆိုသလို တအား ထနနွတေော့ ဒေါနွဒီခငလွို ဖှူဖှူ သန့သွန့ွ တောင့တွောင့ွ မိနွးမတယောကကွို ရမယဆွိုရငွ ဘယငွှငွးမလဲ ။ ဒေါနွဒီခငွ သညလွငမွရှိတာ ကှာပှီ ။ စီးပှားကို လောဘတကှီး ဖိရှာနခေဲ့ရပှီး သညကွိဈစကို လစှလွှူရှုထားခဲ့တာက သမီးအိအိ တသကဘွဲ ။ သိပပွှီး တောင့တွလိုလားခဲ့တဲ့ ရကတွှနေေ့တှတေော့ ရှိခဲ့တာပေါ့ ။ ကှိတမွှိတခွံစား ခဲ့ရတာ ။ အခုလို ယောကွှားပီသတဲ့ စခနွးမှူး ရဲမငွးနောငလွို လူရှယတွယောကနွဲ့ ဆုံဆညွးရတာက ဒေါနွဒီခငအွတှကွ တအား ပှောစွရာ ဘဲလေ ။

ရဲမငွးနောငကွို သူလိုခငှတွာလေး ပဈကှှေး လိုကရွငွ တအား ကှနပွေ သဘောကသှှားပှီး ဒေါနွဒီခငအွတှကွ အားကိုးအားထား ရမယ့ွ လငယွောကွှားတယောကွ ဖှဈကောငွး ဖှဈလာနိုငတွယွ ဆိုတော့ ပေါတွငဘွဲ လမွးဖှင့ပွေးလိုကတွော့တယလွေ ။ ရဲမငွးနောငကွလညွး သူမ ခငွးပေးလိုကတွဲ့ လမွးကို ဖှောင့ဖွှောင့တွနွးတနွး လှောကဝွငလွာသညွ ။ ဗန့ဗွှေးကုနွးရှာက အပှနွ တှေ့ကှဖို့ သဘောတူလိုကကွှသညွ ။ ဒေါနွဒီခငကွ ကုနစွုံဆိုငကွှီးရဲ့ အပေါထွပမွှာ နသညွေ ။ ရဲမငွးနောငကွို ကုနစွုံဆိုငရွဲ့ ထောင့တွနရောမှာ ရှိတဲ့ ထမငွးစား စားပှဲမှာ ဟငွးမှိုးစုံနဲ့ ကကှနှန ပှငဆွငကွှှေးသညွ ။ ဒေါနွဒီခငနွဲ့သမီးအိအိတို့က သူ့ကို ပှာပှာသလဲ ရိုရိုသသနေေဲ့ ပှုစုကှတဲ့အခှိနွ ရှာလူကှီးတှကလညွေး စားစရာတှေ သဈသီးတှေ ယူလာပှီး ထမငွးစားပှီးခှိနွ စကားထိုငပွှောကှသညွ ။ အိအိသညွ သူ့အမေ ဒေါနွဒီခငလွိုဘဲ ဖှူဖှူဖှေးဖှေးနဲ့ တောင့တွငွးသညွ ။

နုဖတစွိုပှတေဲ့ မကှလွုံးဝိုငွးဝိုငွးနဲ့ ဒီကောငမွလေးက သူ့ကို ကှည့ပွုံရှုပုံက တမှိုးဘဲ လို့ ရဲမငွးနောငရွဲ့ စိတထွဲမှာ ဖှဈမိသညွ ။ မကှလွုံးရှဲကှီးတှနေဲ့ စိုကကွှည့တွဲ့ပုံက စှဲမကစွရာ ။ ရဲမငွးနောငွ သညကွနေ့ ဟိုဖကရွှာက မုဒိနွးသမားကို ဖမွးဆီးလိုကနွိုငတွာကို ကှှနွးတောကုနွးရှာက ရှာလူကှီးတှနေဲ့ ဒေါနွဒီခငတွို့ အရမွး အထငကွှီးနကှသညွေ ။ မနကကွ မှုခငွးဖှဈ ညနမှော တရားခံကို လကရွ ဖမွးဆီးနိုငခွဲ့တာမို့ ဖှဈသညွ ။ ရဲမငွးနောငကွတော့ ကှှနွးတောကုနွးရှာကို မှငွးလှညွးနဲ့ လာတုံး အကငှ့ခွံရတဲ့ ဝတမွှုံရှကှညနွေဲ့ ကငှ့တွဲ့ ကိုသောငွးရှတေို့ရဲ့ ထှကခွကှတွှကေို အသံဖမွးစကလွေးနဲ့ဖမွးထားပှီး နားကှပလွေးနဲ့ ပှနဖွှင့နွားထောငရွငွး မုဒိနွးကငှ့တွဲ့ အသေးစိတတွှကေို သသခှေောခှာ နားထောငပွှီး စိတတွှေ ထကှှခဲ့တာ ။ ရှာလူကှီးတှကေ—- “ ဗိုလကွှီး..ဒီည ကနှောတွို့ ရှာမှာ အိပမွှာ မဟုတလွား ..ကနှောတွို့ ဗိုလကွှီး လှတလွှတလွပလွပွ နဖေို့ အိမလွှတတွလုံးမှာ စီစဉပွေးပါမယွ… ။

ကနှောတွို့ ရှာအနောကပွိုငွးက ဗိုလွ၀ ဆိုတဲ့လူက အိမဆွောကထွားပှီး လူမနသေေးဘူး ..အိမကွ ပှီးနပှေီ…ဗိုလကွှီး ခိုငွးဖို့ ရအောငနွဲ့ အဖေါရွအောငွ ရှာထဲက လူငယတွယောကွ ဗိုလကွှီးနဲ့ ခေါထွားဖို့ စီစဉပွေးပါမယွ…..” လို့ ပှောသညွ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး—- “ ကှေးဇူးဘဲဗှာ…ဘယမွှာ ဖှဈဖှဈ ကှောခစှရာ နရောတခုရရငွ အိုကပေါတယွ…. ကနှော့အွတှကွ ဘယသွူမှ ထား မပေးပါနဲ့..ကနှောတွယောကထွဲဘဲ နခငှတွေယွ…” လို့ ပှနပွှောလိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငနွဲ့ အိအိက ရဲမငွးနောငွ တညအိပမွယ့ွ ရှာအနောကပွိုငွးက အိမကွို လိုကလွာပှီး အိပရွာအခငွးအကငွှး တှေ ပှငဆွငပွေးသလို ညဖကွ ဆာရငွ သောကဖွို့ လဖကရွညခွှိုကို ဓါတဗွူးနဲ့ ထည့ထွားပေးသညွ ။ ကိတမွုန့မွှိုးစုံကိုလညွး အဆငသွင့ွ ထားပေးသညွ ။ ရှာလူကှီးတှေ ပှနသွှားတဲ့အခှိနွ မှောငစွပှုပှီ ။ ဒေါနွဒီခငွ အိအိနဲ့ သူတို့အိမမွှာ ဆိုငကွူရောငွးတဲ့ နောစွေးစေး ဆိုတဲ့ ကောငမွလေးတို့ဘဲ ကနှခွဲ့သညွ ။

ဒေါနွဒီခငကွ— “ ကဲ သမီး…စေးစေးနဲ့ အိမပွှနနွှင့တွော့.. မမေေ…. စခနွးမှူးကှီးနဲ့ စကား ခဏ ပှောပှီးပှနခွဲ့မယွ” လို့ ပှောလိုကသွညွ ။ အိအိလညွး — “ ဟုတကွဲ့မမေေ….ဒါဆို သမီးတို့ ပှနလွိုကမွယွ…. အကို..အိအိ ပှနတွော့မယွ… မနကကွရှငွ စားဖို့ တခုခု လာပို့မယနွောွ…. ကောကညွှငွးပေါငွး စားတယွ မဟုတလွား..” လို့ ပှောပှီး က ရငမွလေးနဲ့ အိမလွေးပေါကွ ဆငွးသှားသညွ ။ သူက— “ ဘာဖှဈဖှဈ ရပါတယွ..အိအိ… ဒုကခြမရှာပါနဲ့…. ကှေးဇူးပါ…” လို့ ပှနပွှောရငွး အိအိတို့ကို လှခေါးထိပွ အထိ လိုကပွို့လိုကသွညွ ။ “ ကိုရဲ ….” “ မမ…” သူတို့ အခေါအွဝေါတွှေ နေ့လညကွထဲက ပှောငွးကုနသွညွ ။ အမကှီးလို့ မခေါပွါနဲ့လား… လို့ ဒေါနွဒီခငကွ သူ့ကို ပှောလို့ သူက ..မမ…လို့ ပှောငွးခေါလွိုကသွလို “ စခနွးမှူးကှီး” လို့ ခေါနွတောကို မခေါဖွို့ ပှောလိုကတွာ ကှောင့ွ ဒေါနွဒီခငွ က သူ့ကို ကိုရဲ လို့ ပှောငွးခေါခွဲ့ပါသညွ ။ “ မမ မပှနသွေးဘဲ နခေဲ့တာ..ကနှောွ အရမွး ဝမွးသာသှားတာဘဲ …” “ ဟငွးဟငွး….ဘာလို့လဲ ကိုရဲရဲ့…” “ မမနဲ့ အခုလို နှဈယောကထွဲ ရှိခငှလွို့ပေါ့….”။

“ ဘာလို့ ရှိခငှတွာလဲ…” “ မမကို ကနှော့ခွံစားခကှတွှေ ပှောပှခငှလွို့ပေါ့ …” ဒေါနွဒီခငကွ ပှုံးပှုံးလေးနဲ့ မခို့တရို့ ကှည့ရွငွး.. “ ဆိုပါအုံး ဆရာကှီးရယွ… ဘာခံစားခကှတွှလေဲရှငွ….” လို့ မေးလိုကတွဲ့အခှိနွ ရဲမငွးနောငကွ သှကလွကစွှာနဲ့ ဒေါနွဒီခငွ အနားကို တိုးကပသွှားပှီး ဒေါနွဒီခငကွို ဖကလွိုကသွညွ။ “ အို..ကိုရဲ…ဘာလုပတွာလဲ…” “ မမကို ကနှောွ ခစှတွယဗွှာ..မမလညွး ကနှော့ကွို ခစှတွယွ မဟုတလွားဟငွ…” “ အိုး…ကဲလိုကတွာ….အာ…ဘာလို့ နမွးတာလဲ…” “ ခစှလွို့….” ဒေါနွဒီခငရွဲ့ နှုတခွမွးတှကေို သူ့နှုတခွမွးတှနေဲ့ တေ့ကပပွှီး စုတယွူလိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငသွညွ ရဲမငွးနောငရွငခွှငထွဲမှာ ပှော့ကသှှားသညွ ။ မကှလွုံးတှေ မှိတထွားရငွး ။မုဆိုးမ အဖှဈ ယောကွှား မရှိဘဲ နခေဲ့တဲ့ ဒေါနွဒီခငသွညွ အရမွးကို ဆာလောငမွှတသွိပနွတောမို့ ရဲမငွးနောငပွှုသမှှ နုလိုကဖွို့ ဆုံးဖှတထွားခဲ့တာကှောင့ွ ရဲမငွးနောငကွို သူမကိုယခွနဓြာကို သဘောရှိ လုပခွငှရွာ လုပဖွို့ထိုးအပလွိုကပွှီ ။

ရဲမငွးနောငကွ အတှငွးခနွးက ကုတငကွှီးပေါမွှာ ဒေါနွဒီခငကွို ကိုယပွေါကွ အဝတတွှေ အားလုံးကို ခှှတပွဈလိုကရွငွး လငွးထိနနွတေဲ့ မီးရောငအွောကမွှာ အကှာကှီး စူးစိုကကွှည့နွသညွေ ။ ဒေါနွဒီခငလွညွး ကိုယလွုံးတီးကှီးနဲ့ ပကလွကွ လှဲကာ မကှစွိတှေ စုံပိတထွားရာက ဖတှကွနဲ ဖှင့ကွှည့လွိုကတွဲ့အခါ ရဲမငွးနောငကွ တောကပွတဲ့ ကာမခိုးလှံနတေဲ့ မကှလွုံးကှီးတှနေဲ့ စိုကကွှည့နွတောကို တှေ့သှားပှီး ရှကသွလို အမူအရာနဲ့ သူမပေါငတွနတွှေ ကှားထဲက မို့မို့ဖေါငွးဖေါငွး အငွဂြါစပကွှီးကို လကွ နဲ့ အုပကွာလိုကသွညွ ။ “ အိုးးး…ဘာကှည့တွာလဲ…” လို့လညွး ပှောလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငကွ— “ လှလှနွးလို့ ကှည့နွတောပါ… မမရဲ့တကယဗွှာ.. မမက နုလညွးနု… တောင့လွညွးတောင့ွ… တောကွ… တကယ့ရွှယဘွဲ….” လို့ ပှောရငွး ဒေါနွဒီခငရွဲ့ပေါငတွနတွှကေို လကနွဲ့ ဖှဖှလေး ပှတသွပလွိုကပွါသညွ ။ ရဲမငွးနောငသွညလွညွး ကိုယပွေါမွှာ ဗလာနတတြိ ။ လီးတနကွှီး ထောငမွတလွကွှ ဖှဈနသညွေ ။

ဒေါနွဒီခငလွညွး ရဲမငွးနောငရွဲ့ ထှားတုတရွှညလွှားတဲ့ လီးတနကွှီးကို မသိမသာ ဖတှကွနဲ ခိုးကှည့လွိုကသွညွ။ အမလေး… ကှုံမှကှုံတတတွယွ…. သှားလသေူကှီးရဲ့ ဒုတထွကွ ပိုကှီးပိုရှညနွတယွေ …။ ရဲမငွးနောငကွ အုပထွားတဲ့ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ လကကွို အသာ ဖယလွိုကပွှီး ဆီးခုံမို့မို့ကှီးကို ကိုငလွိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငသွညွ စောကဖွုတမွှေးတှကေို ကပကွှေးနဲ့ ပါးထားဟနတွူသညွ ။ “ အငွး…..” ဒေါနွဒီခငွ ပါးစပကွ အသံလေး ထှကလွာသညွ ။ အငွဂြါစပကွှီးရဲ့ အကှဲကှောငွးကို ရဲမငွးနောငကွ ပှတပွေးနပှေီ ။ အငွဂြါစပနွှုတခွမွးသား ထူထူနှဈခပှကွ မသိမသာလေး ပှင့ဟွလို့နတော အတှငွးသား ရဲရဲလေးတှကေို မှငနွရတောက ရဲမငွးနောငရွဲ့ ကာမစိတတွှကေို ပိုထကှှစသညွေ ။ လကတွဖကကွ အငွဂြါစပကွှီးကို ပှတနွသလေို သူ့ကနှတွဲ့ လကတွဖကကွ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ဖှံ့ထှားတဲ့ ရငသွားကှီးတှကေို ကိုငနွယနွသညွေ ။ အငွဂြါစပကွှီးသညွ သူစကိုငလွိုကကွထဲက ကာမရှေ့ပှေး အရညတွှေ စိုပနခေေဲ့သညွ။ ကိုငရွငွးကိုငရွငွး တဖှညွးဖှညွးနဲ့ အရညတွှေ ယိုစီးစိမ့ထွှကလွာနသညွေ ။

ဒေါနွဒီခငသွညွ သူ့နှိုးဆှမှုတှကေို ခံယူနရငွေး ကာမစိတတွှေ ထသထကွ ထလာနပှေီ ဆိုတာကို ရဲမငွးနောငကွ သိလိုကသွညွ ။ “ ကဲ..မမ….မမကို ကနှောွ ခစှပွေးတော့မယွ….” လို့ ပှောရငွး ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ပေါငတွနတွှေ အကှားကို နရောဝငယွူလိုကတွဲ့ ရဲမငွးနောငကွ သူ့လီးတနကွှီးကို လကတွဖကနွဲ့ ကိုငရွငွး အငွဂြါစပအွကှဲကှောငွးကို စုနခွှီဆနခွှီ ပှတွ ဆှဲလိုကသွညွ ။ သူ့လီးတနွ ထိပဒွဈလုံးကှီးသညွ အငွဂြါစပမွှာ စိုပနတေေဲ့ အရညတွှေ ပလေူးသှားတဲ့အခါ ရဲမငွးနောငကွ လီးတနကွှီးကို အငွဂြါစပအွပေါကဝွမှာ တေ့လိုကပွှီး ဖိသှငွးလိုကသွညွ ။ “ အို့……ဖှညွးဖှညွး…” ဒေါနွဒီခငကွ သူ့အပေါွ တကခွှထားတဲ့ ရဲမငွးနောငရွဲ့ ရငဘွတကွို လကကွလေးနဲ့ တှနွးရငွး ပှောလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငကွတော့ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ နို့ကှီးတလုံးကို မကှနွှာနဲ့ လူးလှိမ့နွသညွေ ။ နို့သီးခေါငွး ညိုညိုလေးက တငွးမာပှီး ထောငထွှကနွသညွေ ။ ပှှတကွနဲ ငုံစို့ပေးလိုကရွငွး သူ့လီးတနကွှီးကို ဇှတကွနဲ သှငွးပဈလိုကတွော့— “ အို့…မောငရွယွ…” လို့ ဒေါနွဒီခငွ ပါးစပကွ အသံထှကသွှားသညွ ။

အိစကပွှီး စိုနတေဲ့ စောကဖွုတကွှီးကို ရဲမငွးနောငွ စလိုးထည့ပွါတော့သညွ ။ “ အိုး…အိုး……အိုး…….ဟငွ..ဟငွ………အား…… အား…..” “ ဖှတဖွှတွ….ဖှတဖွပွ…ဖှတဖွပွ….ဖှတဖွပွ……” နို့လုံးထှားထှားကှီးတှကေို ဆုပညွှဈကိုငရွငွး နို့သီးခေါငွးညိုညိုလေးတဖကကွို တအားစုတပွှီး စောကဖွုတအွိအိကှီးကို တဖှတဖွှတနွဲ့ လိုးနတေဲ့အခှိနွ စောကခွေါငွးထဲက လအေံသံ ဘှပဘွှတွ ဆိုတဲ့ အသံလညွး ထှကလွာသညွ ။ ဒေါနွဒီခငလွညွး ရဲမငွးနောငွ နညွးတူဘဲ တအား ထနနွပှေီမို့ အရှကကွငွးမဲ့စှာနဲ့—- “လိုး..လိုး….မောငွ…တအားလိုး…အီး…. ရှီး…. ကောငွးလိုကတွာ.. လိုးပါ မောငရွဲ့….” လို့ အောရွငွး ဖငကွှီးတှကေို ကော့ပေးနသညွေ ။ ရဲမငွးနောငကွလညွး မိနွးမ မလိုးတာ ကှာနပှေီမို့ တအား ထနနွသလေို ဖှူဖှူဖှေးဖှေး ရဆေေးငါးကှီးကို ရနိုငရွငွ လိုးခငှနွတော ။ အားရပါးရ လိုးဆောင့ထွည့နွသညွေ ။ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ စောကဖွုတကွှီးမှာ လငွ ဆုံးပါးသှားတာ နှဈတှကှောခဲ့ပှီမို့အသားတကပွှီး တငွးကှပနွသညွေ ။

လီးနဲ့ ပှတလွပနွတော ကှာလို့ လီးလညွးရရော ဒေါနွဒီခငမွှာ အရမွးကို သဘောကပှှီး ရဲမငွးနောငနွဲ့ အပှိုငကွှဲပှီ ။ “ မ ဖငတွှကေို ကိုငပွှီး လိုးစမွးပါ မောငရွယွ….” တောင့တွငွးတဲ့ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ဖငတွုံးကှီးတှကေို လကနွဲ့ ဆုပညွှဈကိုငပွှီး ဆောင့ဆွောင့ွ လိုးသှငွးနတေဲ့ ရဲမငွးနောငသွညွ အခကှတွိုငွး ကောငွးနသညွေ ။ စောကဖွုတကွှီးက သူ့လီးကို ညှဈဆှဲယူနသညလွေို့ ထငရွပှီး တအားနငွး ဆောင့ထွည့တွဲ့အခါ ပှီးခငှလွာသညလွို့ စိတမွှာ ထငမွိလိုကလွို့ အရှိနကွို နညွးနညွး လှော့လိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငကွ—- “ မလှော့လိုကနွဲ့ မောငွ..လိုးပါ.. တအားကှမွးကှမွးလေး လိုးပေးစမွးပါ… အမလေး… ရှီး…ဆောင့ွ…ဆောင့ွ…” လို့ ပှောရငွး ဖငကွှီးတှကေို မှေ့ရမွးပှီး ကော့ပေးနလေို့ ရဲမငွးနောငလွညွး ဆောင့အွားကို ပှနလွညွ မှှင့တွငလွိုကသွညွ ။ အသားကုနွ ဆောင့ထွည့လွိုကသွညွ ။ ဖငကွှီးတှေ ဝှေ့ရမွးရငွး ကော့ပင့ပွေးနတေဲ့ ဒေါနွဒီခငွ သညွ ဆောင့ခွကှပွှငွးပှငွးတှကှေောင့ွ တအားကောငွးလှနွးသှားရပှီး ရဲမငွးနောငကွို တအားကှုံးဖကရွငွး အထှဋအွထိပကွို တကလွှမွးသှားရသညွ ။

“ အိုး…အိုး……..အား………အိုး…… ဟငွးဟငွး.. ဟငွး…….အငွး…” ရဲမငွးနောငကွ ဖိဆောင့နွဆေဲ ။ “ ဖပဖွပဖွပဖွပဖွပွ….အိုး…….ဟငွး…..ဖပဖွပဖွပွ.. ဖှတဖွှတွ…..” ဒေါနွဒီခငရွဲ့ စောကဖွုတွ အတှငွးသားတှကေ သူ့လီးကို တငွးတငွးကှပကွှပကွှီး ဆုပညွှဈလကွှ ရဈပတဆွှဲယူနလေို့ ထိနွးထားလို့ မရတော့ဘဲ သုတရွညတွှေ တဖတဖွတနွဲ့ ထုတလွှတွ ပနွးထှကကွုနသွညွ ။ သူကောငွးကိုယကွောငွး နှဈယောကစွလုံး ကောငွးကှတဲ့ ပထမဆုံး ကာမပှဲလေး… ပှီးဆုံးသှားသညွ ။ ဒေါနွဒီခငွ ရဲ့ စောကဖွုတကွှီးထဲ သူ့လီးကို တဆုံးထိုးသှငွးထည့ွ စိမထွားရငွး ရဲမငွးနောငွ တရှူးရှူး အသကရွှူနသညွေ ။ သူတို့နှဈယောကွ မသိတာက ဒေါနွဒီခငွ တယောကထွဲ အမှောငထွဲ ပှနလွာရမှာကို စိတပွူ စိတမွခတှဲ့ သမီး အိအိက အမကေို ပှနလွာခေါတွဲ့အခှိနွ အိမအွောကကွို ရောကကွထဲက အမဖှဈသေူနဲ့ ရဲမငွးနောငတွို့ရဲ့ အသံဘလံတှကေို ကှားလိုကလွို့ အသာခှဖေေါ့နငွးပှီး ကှူထရံနား ကပနွားထောငလွို့ သူတို့ပှောတာဆိုတာတှကေို သသခှေောခှာ ကှားသှားသညွ ဆိုတာကိုပါဘဲ ။

အိအိလညွး ကှားနရတောတှကေို မှငတွှေ့ခငှလွာပှီး သူတို့ ရောကနွတေဲ့ အိပခွနွးထဲကို အပေါကရွှာကာ ခှောငွးကှည့တွဲ့အတှကွ မိမှေးတိုငွး ဗလာကိုယတွှနေဲ့ ထငတွိုငွးကှဲနတေဲ့ သူတို့ကို တှေ့သှားရသညွ ။ တဏှာစိတတွှေ ပှငွးပှနတေဲ့ အမကေို အံ့သှမိရသလို တုတထွှား ရှညလွှားတဲ့ လီးကှီးနဲ့ အလိုးအဆောင့ကွောငွးတဲ့ ရဲမငွးနောငကွိုရော တဝကှီး ရှုစားလိုကရွလို့ အိအိသညွ အငွဂြါစပတွခုလုံး စိုစိုရှဲနရအေောငဘွဲ စိတတွှေ တအား လာနရပသေညွေ ။ အမေ ပှီးတော့ သမီး ဒေါနွဒီခငရွဲ့ လှညွးနဲ့ ရဲမငွးနောငနွဲ့ တပည့နွှဈယောကွ သညွ အရငဆွုံး ကှှနွးပငကွုနွးရှာကို ပှနရွောကသွှားပှီး ဒေါနွဒီခငွ အိအိနဲ့ ရှာလူကှီးတှကေ အနီးဆုံး ဆေးခနွးက ကနွှးမာရေးမှူးတှေ သူနာပှုတှကေို ပှေးခေါပွေးကှပှီး သူတို့ရဲ့ ဒါဏရွာတှကေို ဆေးထည့ွ ပတတွီးစညွးပေးကှသညွ ။ ဘိုတဲမှာထဲက ရဲမငွးနောငကွ သူ့တပည့ွ ရဲသား နှဈယောကကွို မိတောကို သူ ကှံစညတွာတှကေို လုံး၀ မပေါကကွှားစဖေို့ ပိတထွားခဲ့သညွ ။

ရဲမငွးနောငသွညွ အလုပအွရ ကိုငဆွောငတွဲ့ ခှောကလွုံးပှူးသနတွေ သုံးလကွ..မသမာသူတှရေဲ့ လကကွို ပါသှားတဲ့အတှကွ ဌာနဆိုငရွာ စဈဆေးမှုကို ခံရပှီ ။ ရဲမငွးနောငနွဲ့ သူ့တပည့ွ ရဲသားနှဈယောကသွညွ မိတောကို ရဲမငွးနောငကွ အတငွး အဓမမြ ဘလကကွာယ လုပတွယွ ဆိုတာကို ဖုံးထားပှီး မသကွာလို့ စဈမေးနတေုံး သူတို့ တောငပွေါကွ ရှာပုနွးက လူတှေ တပုံကှီး ရောကလွာပှီး အပှငွးအထနွ တိုကခွိုကကွှသညွ … သနတတွှေေ လုယူသှားပှီး မိတောကို ကယသွှားသညွ လို့ တငပွှကှသညွ ။ အထကလွူကှီးတှကေ ဝတမွှုံရှကှညွေ မုဒိနွးမှုကို တရားခံဖမွးနိုငလွို့ ခှီးကှူးကာမှ မကှာသေး.. လူဆိုးတှေ လကထွဲကို သနတတွှေေ ပါသှားတာ အတှကွ စုံစမွး စဈဆေးတာတှေ ကို ခံရပှီ ။ ရဲမငွးနောငကွ သညွ တောငပွေါနွေ တောပုနွးတှကေို သူ အပှတရွှငွး ဖမွးဆီးပေးမညလွို့ ဂတိပေးသညွ ။ သူ့တပည့တွှကေိုလညွး အရပဝွတနွဲ့ ကှှနွးတောကုနွး အပါအဝငွ တောငခွှကေ ရှာတှဖကကွေို လှတပွှီး သညွ တောငပွေါကွ လူစု လာခဲ့ရငွ ဖမွးဆီးဖို့ ပှငဆွငသွညွ ။

မကှာခငွ တောနငွးပှီးတောငပွေါကွို တကရွှငွးမညွ လို့လညွး သူ ကှံစညနွသညွေ ။ ခရိုငရွဲမှူးက အမှားနဲ့ လူနညွးစုမို့ခံလိုကရွတာကို အပှဈမပှော ။ ရဲမငွးနောငကွို အထပထွပွ မေးတဲ့ မေးခှနွးက—- “ ဘာကှောင့ွ မိတောကို ကှှနွးတောကုနွးရှာမှာဘဲ မစဈဆေးဘဲ တောစပကွ ဘိုတဲကှီးဆီကို ခေါသွှားပှီးစဈရတာလဲ …” ဆိုတာ ဖှဈသညွ ။ ရဲမငွးနောငကွလညွး လူတှရှေေ့ မစဈခငှလွို့..လှတလွှတလွပလွပွ စဈခငှလွို့… သူ့ဆီက ရတဲ့ သတငွးတှေ အရ တောငပွေါကွို လိုကမွလို့ ဘာညာနဲ့ ဆငခွှပေေးသညွ ။ ရဲမှူးက သူ့ အဖှကေို သိပွ ဘဝငမွကှ . .။ ဘာဘဲဖှဈဖှဈ ရဲမငွးနောငကွို အပှဈမကအှောငွ.. စဈဆေးမှု အမှနပွှီးအောငွ ခရိုငရွဲမှူးက ထောကခွံပေးသညွ ။ ရဲမငွးနောငကွ ရဲမှူး အိမကွို အဝငအွထှကွ ရှိခဲ့သညွ ။ ရဲမှူးကတောကွို လိုအပတွဲ့ ဆီပုံး ဆနအွိတွ ငါးခှောကွ ကှကသွှနတွှကေို အလိုကတွသိ ပို့ပေးခဲ့သည့ွ မကှနွှာက ရှိနသညွေ ။ ရဲမှူးက တောငပွေါကွ ရှာပုနွးကို ရှငွးလငွးဖို့ကိုလညွး သဘောတူသညွ ။

အရငဆွုံး သူတို့ရဲ့ လူအငအွား..လကနွကွ အငအွားကို လေ့လာ ထောကလွှမွးဖို့ မှာကှားသညွ။ ရဲစခနွး ဝငွးအနောကဖွကကွ ခှတနရွှေညွ သှပမွိုး ပဉှထွောငအွိမလွေး မှာ ရဲမငွးနောငွ နသညွေ ။ ဒေါနွဒီခငနွဲ့ သမီး အိအိတို့သညွ ဖှဈခါစ ရကတွှမှော ဒါဏရွာဒါဏခွကှတွှေ ရထားတဲ့ ရဲမငွးနောငကွို လာကှည့ကွှသညွ ။ ထမငွးဟငွးတှေ ခကှလွာကှပှီး ငါးဆင့ဂွှိုင့ကွှီးနဲ့ ထည့လွာပှီး ကှှေးကှသညွ ။ အခုရဲမငွးနောငဆွီကို ဒေါနွဒီခငွ မလာနိုငလွို့ သမီးအိအိကို လှတပွှီး စားစရာတှေ ပို့ခိုငွးသညွ ။ နကေောငွးလာပှီလား ဆိုတာလညွး မေးခိုငွးသညွ ။ ဒေါနွဒီခငသွညွ ရဲမငွးနောငနွဲ့ တည ညိစှနွးခဲ့ကှပှီးနောကွ အခုထိ နောကထွပွ တခါမှ ထပပွှီး လှတလွှတလွပလွပွ မတှေ့ဖှဈကှလို့ အရမွးဘဲ တှေ့ခငှနွသညွေ ။ သို့ပမယေ့ွ ရဲမငွးနောငကွလညွး အမှုရငဆွိုငနွရလေို့ စိတညွဈငှူးနပေုံရသညွ ။ ဒီနေ့လညွး ဆိုငမွှာ အလုပမွှားလှနွးလို့ သမီးအိအိကိုဘဲ ရဲမငွးနောငဆွီကို လှတလွိုကသွညွ ။

ရဲမငွးနောငသွညွ သူ့အိမလွေးမှာ စာအုပတွအုပနွဲ့ ပကလွကကွုလားထိုငမွှာ ထိုငရွငွး နားနခေိုကွ သူ့အိမရွှေ့ကို မှငွးလှညွးတစီး လာဆိုကလွို့ ကှည့လွိုကတွော့ အိအိ ဖှဈနလေို့ ထိုငရွာက ထပှီး ဆငွးကှိုလိုကသွညွ ။ အိအိက— “ အမကေ အကို့သတငွးကို မကှားရလို့ စိတပွူနပှေီး အိအိကို စားစရာတှေ ပို့ခိုငွးတယွ အကို… အကိုနကေောငွးတယွ မဟုတလွား….” လို့ မေးရငွး အထုပတွှေ ဂှိုင့တွှကေို မှငွးလှညွးပေါကွ ခသှညွ ။ မှငွးလှညွးမောငွးတဲ့ လူ ကို နေ့လညစွာ သှားစားခိုငွးလိုကသွညွ ။ စားပှီးရငွ ရဲစခနွးရှေ့မှာ စောင့နွဖေို့လညွး မှာနသညွေ ။ “ လာ..အိအိ…အိမပွေါွ တကပွါအုံး…..” “ ဟုတွ…” အိအိကို သူ့အိမလွေးပေါကွို ခေါလွိုကသွညွ ။ အိအိက စားစရာထုပတွှေ ဆှဲပှီး ရဲမငွးနောငနွဲ့အတူ အိမလွှခေါး အတိုငွး တကခွဲ့သညွ ။ တယောကထွဲသမားမို့ ဖှဈကတတဆွနွး နနတေေဲ့ ရဲမငွးနောငရွဲ့ အိမကွ ရှုပပွှနသညွေ ။ အိအိက— “ မဖှဈသေးပါဘူး..အိ…အကို့အိမကွို သသခှေောခှာ ရှငွးလငွးပေးအုံးမှပါဘဲ..” လို့ ညညွးသလိုလေး ပှောလိုကသွညွ ။

“ ထားလိုကပွါ..အိအိရယွ…အကို နောကမွှ ရှငွးမယွ….. အိအိနဲ့ မတှေ့တာ ကှာပှီ … ထိုငပွါအုံး…. အိအိနဲ့ စကားပှောကှရအောငွ……” ဧည့ခွနွးလေးက ကုလားထိုငတွှမှော ထိုငကွှရငွး အိအိနဲ့ စကားတှေ ပှောကှရငွး ရဲမငွးနောငသွညွ သူ့အိမထွဲမှာ အိအိနဲ့ နှဈယောကထွဲ နီးနီးကပကွပွ ရှိနတောကှောင့ွ စိတတွှေ ဖေါကပွှနလွာသညွ ။ သညလွိုအခှင့အွလမွးမှိုးကို သူ စောင့နွတော ခှောငွးနတော ကှာပှီ ။ အိအိ လကကွလေးကို ကိုငဆွုပလွိုကပွှီး.. “ အိအိရယွ…အိအိကို တအား ခစှတွယွ… ခစှမွိနတယွေ….အိအိ….” လို့ ပှောလိုကသွညွ ။ တကယတွော့ အိအိမှာလညွး မဆှတခွငကွ ညှတခွငှနွတေဲ့ ကောငမွလေး ပါ ။ ရဲမငွးနောငကွို စတှေ့ကှထဲက စိတဝွငစွားနခေဲ့တာ ။ အမနေဲ့ ကာမလှနကွှူးကှတာကိုလညွး ခှောငွးကှည့မွိလို့ သိနပှေီး အဲဒီတုံးကမှငတွှေ့ဖူးခဲ့ရတဲ့ ကိုရဲမငွးနောငရွဲ့ အဝတမွဲ့ကိုယခွနဓြာကို ခဏခဏဘဲ မှငယွောငမွိခဲ့ပှီး စိတတွှေ လှုပရွှားပှငွးပှခဲ့ရသညွ ။

ရဲမငွးနောငကွ ဖှူဖှေးနူးညံ့တဲ့လကကွလေး ဆုပကွိုငရွာက အိအိ ဘေးနားကို ရှေ့ထိုငလွိုကပွှီး ဆှဲ ဖကလွိုကသွညွ ..။ “ အို့..အကို…..” “ ခစှတွယွ..အိအိရယွ..အကို့ကို ပှနခွစှပွါ ….” ဖကလွညွးဖကွ ပှောလညွးပှော နမွးလညွး နမွးသညွ ။ အိအိလညွး မမှှောလွင့ဘွဲ ရုတတွရကွ ကှုံလိုကရွလို့စိတတွှေ တအား လှုပရွှား သှားရပမယေ့ွ ဒီလို အခှအနကေေို အိအိ ကိုယတွိုငကွ ဖှဈခငှနွတော မဟုတလွား ။ အကိုရဲမငွးနောငနွဲ့ ခုလို ဖှဈပါစလေို့ ဆုတောငွးခဲ့ရတာ အခါခါလေ ။ အကိုက အိအိနှုတခွမွးတှကေို စုတယွူနမွးတော့ အိအိရဲ့ တကိုယလွုံး တုနခွါကုနသွညွ ။ ကှကသွီးတှေ ထတာ အရမွး ။ “ အကို့ကို ပှနခွစှတွယွ မဟုတလွား..ပှော…. ပှော.. အကို့ကို ခစှတွယွ လို့..” ရဲမငွးနောငကွ အိအိကို တအားဖကထွားပှီး အိအိရဲ့ လညတွိုငကွို နမွးစုတနွရငွေးနဲ့ မေးသညွ ။ အိအိလညွးသူ့ကို …. “ အကို့ကို အိအိလညွး ခစှတွယွ….” လို့ ဖှလေိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငကွ အိအိကို နမွးလိုကွ စုတလွိုကွ ကိုငလွိုကွ ပှတလွိုကွ လုပပွှီ ။

အိအိရဲ့ နှုတခွမွးတှကေို စုတပွှီး အိအိရဲ့ ရငသွားကှီးတှကေို လကနွဲ့ အသာ ပှတသွပွ ဆုပနွယပွေးတော့ အိအိသညွ သူ့ရငခွှငထွဲကို ပှော့ကှ မှီခိုလာပှီး သူလုပသွမှှကို ကှနပစွှောနဲ့ ခံယူနသညွေ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး အိအိ လကခွံတာကို တှေ့ရလို့ စိတအွား ပိုတကကွှှလာရပှီး အိအိရဲ့ တငပွါးကှီးတှကေိုပါ ကိုငတွှယပွှတသွပလွိုကမွိသညွ ။ အိအိလညွး ဒီလို အကိုငအွတှယတွှကှေောင့ွ စိတတွှေ နိုးကှှလာရပှီး ရဲမငွးနောငကွို ပှနသွိုငွးဖကရွငွး … “ အကို..အိအိကို ယူမှာလားဟငွ….” လို့ မေးလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငကွ အိအိရဲ့ နှုတခွမွးတှကေို ဖိကပွ စုတယွူလိုကသွညွ ။ အိအိ မေးလိုကတွဲ့ မေးခှနွးကို ရဲမငွးနောငွ မဖှတေော့ ။ အိအိလညွး ထပပွှီး မမေးနိုငတွော့ ..။ ရဲမငွးနောငရွဲ့ လှာက အိအိ ပါးစပထွဲကို ရောကပွှီး အိအိရဲ့ လှာလေးကို ကလိနသညွေ ။ သူ့လကတွှကလညွေး အိအိရဲ့ အငွကြှ ီ ကှယသွီးတှကေို ဖှုတပွဈနသညွေ ။ အိအိသညွ သူ့အနမွးတှမှော မိနွးမောနတေုံးမှာ ကိုယပွေါကွ အဝတတွှသညွေ တခုပှီး တခု ကှာကှ ပှကှှတကွေုနသွညွ။

ရဲမငွးနောငကွ ဗလာကငွှးသှားတဲ့ အိအိရဲ့ ကိုယွ အပေါပွိုငွးက ဖှံ့ထှား လုံးဝနွးတဲ့ နို့ကှီးနှဈလုံးကို သူ့မကှနွှာနဲ့ ဖိပှတနွရငွေး နို့သီးခေါငွးမာမာ စူစူလေးကို စို့လိုကသွညွ ။ဒီအခှိနမွှာ အိအိရဲ့ စောကဖွုတွ တခုလုံး အရညတွှနေဲ့ ရှဲနဈနပှေီ ။ ရဲမငွးနောငကွ နို့ကှီးနှဈလုံးကို ကိုငဆွုပပွေးလိုကွ နို့သီးထောငထွောငလွေးတှကေို တလှည့စွီ စို့ပေးလိုကနွဲ့ လုပပွေးရာက သူ့လကတွဖကနွဲ့ အိအိရဲ့ ထမိနကွို ဆှဲခှှတလွိုကသွညွ ။ အိအိလညွး စိတတွေါ တအား ထကှှနပှေီမို့ ရဲမငွးနောငွ ထမိနကွို ဆှဲခှှတလွိုကတွာကို သိရကနွဲ့ မဆှဲမတားတော့ဘူး ။ တကိုယလွုံး ဗလာကငွှးသှားပှီ ။ ရဲမငွးနောငကွ နို့ကှီးနှဈလုံး ဆီကနေ သူ့ကိုယကွို အောကဖွကကွို လှောဆငွးလိုကသွညွ ။ အိအိရဲ့ ဝမွးပှငသွား အိအိလေးတှကေို မကှနွှာနဲ့ မှေ့ရမွးလိုကပွှီး အောကဖွကကွို ထပွ ဆငွးလိုကတွဲ့ အခါ အမှေးပါးပါးလေး ပေါကနွတေဲ့ ဆီးခုံမို့ မို့ကှီးဆီကို ရောကသွှားရသညွ ။ “ အိုး…ဟငွး………အကို……” စောကဖွုတအွကှဲကှောငွးကှီးကို နှာခေါငွးနဲ့ ထိုးရှူလိုကလွို့ အိအိရဲ့ နုတဖွှားက အသံလေး ထှကလွာသညွ ။

ညှီစို့စို့ အနံ့လေးက ထောငွးကနဲ ထှကလွာသညွ ။ သညွ အနံ့လေးက ရဲမငွးနောငရွဲ့ ကာမ ရမကတွှကေို တဟုနထွိုး ထကှှသှားစသညွေ ။ စောကဖွုတွ နှုတခွမွးသားထူထူတှကေို သူ့လကတွဖကနွဲ့ ဆှဲဖှဲလိုကပွှီး သူ့လှာကှီးကို ထိုးသှငွးလိုကသွညွ ။ “ အို့….အာ့…..” စောကစွိလေးကို လှာထိပနွဲ့ ကလောွ ထိုးလိုကသွလို ဖှဈသှားလို့ အိအိ တအား ဖီလငတွကသွှားသညွ ။ တုနခွါသှားရသညွ ။ အိအိရဲ့ ခှထေောကတွှကေို ဖှဲကားတှနွးထားပှီး စောကဖွုတကွို လှာအပှားလိုကနွဲ့ ယကပွေးပှီ ။ “ အိုး…အား….အား…အား….အား…….အား……” အိအိ အောညွညွးသံတှေ ဆကတွိုကွ ကှားနရသလေို သူ့ စောကဖွုတယွကတွဲ့ အသံကလညွး ပှတပွှတပွှိပှိနဲ့ ထှကနွသညွေ ။ ရဲသား ထှနွးရှသညွေ ရဲစခနွးထဲမှာ တာဝနကွနှတေုံး သူတို့မှို့က ကုနစွုံဆိုငပွိုငရွှငွ တယောကွ ဖှဈတဲ့ ကိုစိနကွိုးတို့ မိသားစုက တရုတနွှဈကူး အတှကွ ကှှေးတဲ့စားစရာတှေ နဲ့ ရောကလွာကှပှီး စခနွးမှူးကို မေးကှသညွ ။

သူက စခနွးမှူး မရှိဘူး. .. ထားခဲ့လိုကလွို့ ပှောလိုကပွှီး စားစရာအထုပတွှကေို စခနွးမှူး အိမကွို သှားပို့ဖို့ ထှကခွဲ့လိုကသွညွ ။ ခါတိုငွးဆိုရငွ ဘယတွော့မှ အိမရွှေ့ တံခါးကို မပိတတွဲ့ စခနွးမှူးရဲ့ အိမမွှာ တံခါးကှီး ပိတလွို့ နလေို့ ထှနွးရှလညွေး ထူးဆနွးသှားသညွ ။ ဘာလို့ တံခါးကှီး ပိတထွားပါလိမ့ွ…။ အိမရွှေ့က လှခေါးလေးကနေ တကလွိုကတွဲ့ အခှိနမွှာ အိမထွဲက အသံဘလံတှကေို ကှားလိုကရွသညွ ။ အငွးအဲဖှတဖွပွ အသံတှေ ။ အပီကိုငနွတော ။ ဟိုကွ..ဆရာသမားတော့ အပှတကွိုငနွပှေီ…. ဘယစွောကွို ခေါဖွှုတနွပေါလိမ့ွ…..။ ထှနွးရှလညွေး တအား စိတဝွငစွားသှားသညွ ။ သူထငတွာက ဒေါနွဒီခငွ ဖှဈမညလွို့ ။ ဒါမှ မဟုတွ မုဒိနွးကငှ့ခွံခဲ့ရတဲ့ ဝတမွှုံရှကှညွေ ဆိုတဲ့ ကောငမွ ခှောခှောလေး မှားလား ။ စခနွးမှူး ရဲမငွးနောငကွ သညွ ကောငမွလေး အကငှ့ခွံရတာကို သသခှေောခှာ အသေးစိတွ ထပခွါထပခွါ မေးနခေဲ့တာတှကေို သိသညွ ။ သူ ကှားခငှနွတော..နား အရသာ ခံနတယွေ ဆိုတာကို ပေါကသွညွ ။ သဘောပေါကသွညွ ။

အငွး… စခနွးမှူးရဲ့ ဝါသနာက မသေးဘူးလေ။ သိတာပေါ့ ။ မိတော ဆိုတဲ့ တောငပွေါကွ အရိုငွးမလေးကိုလညွး ဘိုတဲကို ခေါသွှားပှီး အတငွး ကှမွးတာ ။ သနတသွေုံးလကွ ပါသှားပှီး အရိုကခွံခဲ့ရတာ မမှတသွေးဘူးလား မသိဘူး ။ ကံကောငွးလို့ တောသားလေးက သူ့ဖငကွို တကခွမှသှားတာ။ အားလုံး ဝိုငွးတားကှလို့ ။ စခနွးမှူး ဆောနွတောကို ကှည့ခွငှစွိတတွှေ အရမွး ဖှဈနလေို့ ထှနွးရှလညွေး အထဲကို ခှောငွးကှည့ဖွို့ ကှိုးစားတော့သညွ ။ သညအွိမတွှကေ သဈသား နံရံတှမှော သံရိုကရွာတှေ အမှားကှီး ရှိနတောမို့ အထဲကို မှငနွိုငတွဲ့ အပေါကတွှေ အမှားကှီးဘဲ ။ ပထမ အပေါကလွေးကနေ ခှောငွးလိုကတွော့ စခနွးမှူး ရဲ့ ခှထေောကနွဲ့ မိနွးမတယောကရွဲ့ ခှထောကကွိုဘဲ တှေ့ရသညွ ။ ခှောငွးလို့ အားမရတာကှောင့ွ နောကတွပေါကကွို ထပွ ရှာရသညွ ။ ဒီတခါတော့ သဲသဲကှဲကှဲ တှေ့ရသညွ ။ ဒေါနွဒီခငွ မဟုတဘွဲ သူ့သမီး အိအိ ဖှဈနပေါလား….။

အိအိရဲ့ ထှားထှား တောင့တွောင့ွ ဖှူဖှူဖှေးဖှေး မိမှေးတိုငွး ကိုယတွှကေို တှေ့လိုကရွလို့ ထှနွးရှလညွေး မကှလွုံးပှူးသှားသညွ ။ လီးလညွး ခကှခွငွှး မတလွာသညွ ။ အိအိရဲ့ နို့ကှီးတှကေို ဆုပညွှဈကိုငထွားရငွး တရှူးရှူးနဲ့ ဖိဆောင့နွတေဲ့ စခနွးမှူးရဲ့ တကိုယလွုံး ခှှေးတှေ ရှဲနတောကိုလညွး တှေ့ရသညွ ။ သူ့လီးတနွ ညိုညိုကှီး တပှိပှိနဲ့ အိအိရဲ့ စောကဖွုတထွဲ လိုးနတော ဝငထွှကနွတောကို သသခှေောခှာ မှငနွရသညွေ ။ ထှနွးရှလညွေး သူ့ပေါငကွှား ဘောငွးဘီထဲက တောငနွတေဲ့ လီးကို ဘောငွးဘီ အပေါကွဘဲ ဆုပကွိုငပွှီး ပှတနွမေိရသညွ ။ အိအိကို တအားဆောင့နွတေဲ့ ရဲမငွးနောငသွညွ တငွးကှပပွှီး စိုအိနတေဲ့ အိအိရဲ့ စောကဖွုတကွ လိုးတဲ့ အခကှတွိုငွး ကောငွးလှနွးနလေို့ ဆကပွှီး ထိနွးမထားနိုငတွော့ဘဲ သုတရွညတွှေ တပုံကှီး ပနွးထှကသွှားပှီး အိအိ အပေါကွို မှောကရွကသွား လဲကသှှားသညွ ။ရဲမငွးနောငသွညွ အိအိ ခဏခဏ သူ့အိမကွို လာကုနွးနလေို့ မပှတတွမွး လိုးနရသညွေ ။ ဒီနေ့လညွး အိအိ လာလိမ့မွညလွို့ သူ ထငထွားလို့ မှှောနွသညွေ ။

ရောကလွာတော့ အိအိ မဟုတဘွဲ ဒေါနွဒီခငွ ဖှဈနသညွေ ။ ရဲမငွးနောငွ အတှကကွတော့ အိအိ မဟုတလွညွး ဖှူဖှူတောင့တွောင့ွ ဒေါနွဒီခငကွို လိုးဖို့က အဆငသွင့ပွါ ။ “ မောငွ….မမကို လှမွးလားဟငွ..မမတော့ မောငနွဲ့ မတှေ့ရလို့ တအား လှမွးနတောဘဲ ….” လို့ ဒေါနွဒီခငကွ သူ့ကို ပှောတော့… “ မမရယွ…မမကို လှမွးလိုကရွတာဗှာ….” လို့ ပှောရငွး ဒေါနွဒီခငကွို ခကှခွငွှးဘဲ သူ့အိပခွနွးထဲကို ဆှဲခေါသွှားလိုကသွညွ ။ “ ဟိတွ….ကဲလိုကတွာ လူဆိုးလေး….” ဒေါနွဒီခငကွ တခဈခဈနဲ့ ရယရွငွး ရဲမငွးနောငွ ဆှဲခေါရွာကို ပါသှားသညွ ။ “ ကဲ….မမ….အဝတတွှေ ခှှတဗွှာ….မမနဲ့ ခစှခွငှလွှပှီ …” “ အမလေး…မောငရွယွ..သဲလိုကတွာ.. ဖှညွးဖှညွးပေါ့.. မောငနွဲ့ တှေ့ဖို့ရာ မမ အရောကလွာခဲ့ပှီဘဲ…..” အိအိကိုဘဲ ဆကတွိုကွ လိုးနရလေို့ အခုလို ဒေါနွဒီခငနွဲ့ လိုးရမှာကို ရဲမငွးနောငွ သဘောကနှသညွေ ။ ဒေါနွဒီခငွ ကိုယပွေါကွ အဝတတွှေ အားလုံးကို တခုမကနွှ ခှှတပွဈလိုကသွညွ ။ သူကိုယတွိုငလွညွး အဝတတွှကေို အမှနွ ခှှတပွဈလိုကသွညွ ။

နှဈယောကစွလုံး ဗလာကိုယတွှနေဲ့ ကုတငပွေါကွို တကလွိုကကွှတဲ့ အခှိနွ ဒေါနွဒီခငကွ ရဲမငွးနောငွ လီးကို ဖမွးဆုပကွိုငလွိုကပွှီး… “ မမ စုတပွေးမယနွောွ…” လို့ ပှောလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး ပကလွကလွှဲအိပခွှ လိုကသွညွ ။ မတမွတထွောငနွတေဲ့ လီးတုတတွုတကွှီးကို ဒေါနွဒီခငွ ပါးစပနွဲ့ ငုံလိုကပွှီး တပှိပှိနဲ့ စုတပွေးပှီ ။ သညလွီးကှီးနဲ့ ဝေးနတော ကှာပှီမို့ ဒေါနွဒီခငလွညွး အရမွးကို ဆာလောငနွတေဲ့အခှိနွ အခုလို စုတခွှင့ရွလိုကလွို့ အားရပါးရ စုတပွေးနပှေီ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး အတှေ့အကှုံ မရှိသေးတဲ့ အိအိ စုတပွေးတာထကွ လီးစုတကွှှမွးနပှေီးသား ဒေါနွဒီခငရွဲ့ အစုတကွ ကောငွးလှနွးနတောကှောင့ွ.. “အိုးအီး….ရှီး….အားအား….” လို့ မှညတွမွး ညညွးတှားရငွး မကှနွှာကိုမော့ မကှလွုံးတှေ ပိတရွငွး အစုတခွံလကွှ နသညွေ ။ တခကှတွခကွှ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ လှာနဲ့ မှလေိုကတွဲ့ အခါ သူ့တကိုယလွုံး တုနခွါသှားရသညွ ။

“အိုး…အားပါး…..အီး……..ကောငွး..ကောငွးလိုကတွာ မမရယွ……” လို့ ပှောလိုကတွဲ့ ရဲမငွးနောငလွညွး စုတနွတေဲ့အခှိနမွှာဘဲ ဒေါနွဒီခငွ ပါးစပထွဲကို သူ့လီးတနကွှီးကို ကော့ထိုးလိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငလွညွး နှာစိတတွှေ တအား ထပှီး ခံခငှစွိတတွှကေ ထိနွးလို့ မရအောငဘွဲ ဖှဈပေါနွတေော့ လီးစုတတွာ ကို ရပလွိုကပွှီး လိုးပေးပါတော့ မောငရွယွ လို့ တောငွးခံလသညွေ ။ ရဲမငွးနောငမွှာလညွး တအား ထနွ တအားလိုးခငှနွတေဲ့သူမို့ နှဈယောကစွလုံး ခကှခွငွှးဘဲ ပကလွကလွှနခွှ ပေါငကွားပေး အပေါကွ တကခွှ ကှပှီး လိုးကှလသညွေ ။ စောကရွညတွှေ စိုစိုရှဲနတေဲ့ ဒေါနွဒီခငွ စောကဖွုတကွှီးထဲကို သူ့လီးထိုးစိုကသွှငွးလိုကတွဲ့အခှိနွ..ဒေါနွဒီခငလွညွး… “ အငွးဟငွးဟငွး…” လို့ ညညွးငှူလိုကရွငွး ပေါငတွှကေို အစှမွးကုနွ ဖှဲကားပေးပှီး သူမ ခှထေောကွ နှဈခှောငွးကို အပေါထွောငပွေးလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး မညှာတမွး အသားကုနွ လိုးဆောင့ထွည့လွသညွေ ။ တဖတဖွတွ အသံတှေ ထှကနွသညွေ ။

ရဲမငွးနောငရွဲ့ ဂှေးစိနှဈလုံးက ဆောင့ခွကှအွတိုငွး ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ဖငကွှားကို တဘတဘွတနွဲ့ ရိုကခွတနွသညွေ ။ “ ဖငကွို ကိုငပွှီး လိုးပါလား..မောငွ…” ဒေါနွဒီခငကွ အောကကွနေ ဖငကွှီးတှကေို ကော့ကော့ပေးရငွး ပှောလိုကလွို့ ရဲမငွးနောငလွညွး ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ကိုယွ အောကထွဲကို လကသွှငွးရငွး ဖငတွုံးကှီးတှကေို လကနွဲ့ ဆုပညွှဈကိုငရွငွး ဖိဖိဆောင့ပွေးတော့ ဒေါနွဒီခငွ လညွး တအားအား အောညွညွးရငွး အရသာတှေ့နသညွေ ။ စိတတွူကိုယတွူ သူကောငွးကိုယကွောငွး ဆှဲလိုကကွှတာ အရှိနမွှနသွထကွ မှနလွာသညွ ။ အရညရွှဲတဲ့ ဒေါနွဒီခငွ ကှောင့ွ ဖှတဖွှတွ ဖပဖွပွ အသံတှေ တအား ထှကနွသညွေ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး ဒေါနွဒီခငွ ပှီးအောငွ လုပပွေးခငှနွပမယေေ့ွ လိုးရတာ တအားကောငွးနလေို့ ပှီးခငှခွငွှ ဖှဈလာသညွ ။ ဒါကှောင့ွ.. “ ပုံစံပှောငွးရအောငွ မမ…” လို့ ပှောရငွး သူ့လီးတနကွှီးကို ဒေါနွဒီခငွ စောကဖွုတထွဲက ဆှဲနုတလွိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငမွှာ ခံလို့ကောငွးဆဲ ရုတတွရကွ လီးတနကွှီးကို သူမစောကဖွုတထွဲက ဆှဲထုတသွှားလို့…။

“ အို..ဘာလို့ ထုတလွိုကတွာလဲကှာ…” လို့ မကှနပတွေဲ့ အသံလေးနဲ့ ပှောလိုကပွမယေ့ွ ရဲမငွးနောငွ သဘောကှ ဘယလွိုပုံစံကို ပှောငွးပေးရမလဲ လို့ မေးလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး လေးဖကထွောကွ ကုနွးပေးမလား မမ..လို့ ပှောလိုကသွညွ ။ ဒေါနွဒီခငလွညွး ရဲမငွးနောငွ အလိုကှ လေးဖကထွောကွ ကုနွးပေးလိုကသွညွ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး ဖငကွုနွးပေးထားတဲ့ ဒေါနွဒီခငကွို ကှည့ရွငွး ဖငအွနောကတွည့တွည့မွှာ နရောယူလိုကသွညွ ။ ဖှူဖှေးပှီး ကားနတေဲ့ ဒေါနွဒီခငရွဲ့ ဖငတွုံးလှလှကှီးတှကေ ကုနွးထားလို့ ဖငကွှားက စောကဖွုတဖွေါငွးဖေါငွးကှီးက ပှူးထှကခွါ နသညွေ ။ ရဲမငွးနောငလွညွး လိုးမယွ ကှံပှီးခါမှ စောကဖွုတအွဈအဈပှူးပှူးကှီးကို တှေ့ရတာ စိတမွထိနွးနိုငတွော့ဘဲ ငုံ့ပှီး လှာနဲ့ ယကပွဈလိုကသွညွ ။ ရှလှတဆွိုတဲ့ အသံနဲ့ အောကကွနေ အထကကွို ပင့ကွောွ ယကလွိုကတွဲ့အတှကွ ဒေါနွဒီခငွ တုနခွါသှားရသညွ။

သူမ မှှောလွင့နွတောက ရဲမငွးနောငရွဲ့ လီးတနတွုတတွုတကွှီး ။ ရလိုကတွာက လှာပှားကှီး ။ “ အို့…..မောငွ..ဘာလို့ ယကတွာလဲကှာ… ဟင့ဟွင့ွ… လိုးလေ…….မမ ခံခငှလွှပှီ …. ကောငွးနတေဲ့ အခှိနကွှီး သူက ပုံစံပှောငွးခငှတွာ.. ခုတော့လညွး မလိုးဘဲ လာယကနွတယွေ… တောပွှီ.. မယကနွဲ့..လိုးတော့..” ရဲမငွးနောငသွညွ ညုတုတုနဲ့ ပှောနတေဲ့ ဒေါနွဒီခငကွို သဘောကပှှီး စှင့ကွားတဲ့ ဖငတွုံး ဖှူဖှူကှီးကို လကဝွါးနဲ့ ခပဆွတဆွတွ ဖနွှးကနဲ ရိုကထွည့လွိုကသွညွ ။ “ အိုး….ဘာလို့ ရိုကတွာလဲ..ဟင့ွ…” ရဲမငွးနောငလွညွး ဖငတွုံးလှလှကှီးတှကေို တဖနွှးဖနွှးနဲ့ ရိုကထွည့နွပှေီးမှ သူ့လီးတနွ ထိပလွုံး ဒဈကားကှီးကို ဒေါနွဒီခငွ စောကဖွုတဝွမှာ တေ့ပှီး ဖိသှငွးထည့လွိုကသွညွ ။တောငပွေါကွ ရှာပုနွးကို ရှငွးလငွးလိုကပွှီးတဲ့နောကွ ရဲမငွးနောငသွညွ ဒေါနွဒီခငတွို့ရဲ့ ကှှနွးတောကုနွးရှာမှာ အမှဲလို ရှိနသညွေ ။

ကှှနွးတောကုနွးရှာသညွ သူ့ရဲ့ စတဲခရှာ ရှာ ဖှဈလာသညွ ။ ရှာပုနွးကို ရှငွးလငွးပဈလိုကတွဲ့ သတငွးကလညွး သညနွယတွဝိုကမွှာ ပှန့သွှားတော့သူ့ကို ရှာတှေ အားလုံးက ကှောကကွှ သညွ ။ သညလွို အရှိနနွဲ့ ကှောကရွှံတာကို ရဲမငွးနောငွ သဘောကသှညွ ။ ကှနပသွေညွ ။ သူ့စကားဆို တခှနွးဘဲ ။ အားလုံးက ဖိန့ဖွိန့တွုနအွောငွ လန့ကွှပှီး ခိုငွးတဲ့အတိုငွး တသှမတေိမွး လုပကွှသညွ ။ ကှှနွးတောထဲက ဘိုတဲကှီးကို ဒေါနွဒီခငရွဲ့ သမီး အိအိကို ခေါပွှီးကောငွးကောငွးကှီး စပယွှကသွညွ ။ အိအိကလညွး ရဲမငွးနောငနွဲ့ အကှိမကွှိမွ ခှိနွး တှေ့ပှီး စပယွှကခွဲ့တာမို့ အတှေ့အကှုံက မှားနပှေီး မရှကမွကှောကတွော့ဘဲ သညွ ဘိုတဲကှီးဆီကို လာလာပှီး ကုနွးလတေော့သညွ….. ပှီး။