ချစ်ဇနီးလေးအား ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝစေရန် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို အကူညီတောင်းထားကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်လေသည်

မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ကျနော် အံ့သြတုန်လှုပ်သွားခဲ့ရတယ်။ရုံးက AEမွေးနေ့မို့ ရုံးသူရုံးသားတွေ နေ့လည်စာလိုက်ကျွေးရင် ကျနော့်က ဘီယာအမူးသောက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ကျနော်တို့ အိပ်ခန်းလင်မယားအိပ်တဲ့ကုတင်မှာ လီးက မပျော့မမာ အနေထားနဲ့ ပေါင်တွေဖြဲပြီး ကုတင်ဇောင်းမှာ ထိုင်နေတာ အရပ်ထဲက ဆိုက်ကားသမားကြီး ဦးအေးမောင်ပေါ့။လီးကြီးကို တယုတယကိုင်ပြီး ပန်းသွေးရောင် နှုတ်ခမ်းလေးဟကာ မက်မက်မောမောကြည့်နေသူက ကျနော့်မိန်းမ ခင်မိုးဝေ လေ။အသက်က ကျနော့်ထက် ၄နှစ်ငယ်တာ ကျနော်က ၃၀ဗျ။သူက ၂၆နှစ်။ ကျနော်တို့လက်ထပ်တာ ၁နှစ်ကျော်ပါပြီ။ဦးအေးမောင်က အသားမဲမဲ ဗိုက်ပူကြီးပါ နုတ်ခမ်းထူထူနဲ့ ၂၄နာရီ ကွမ်းစားနေတဲ့သူ။အသက်က ၅၅ လောက်ရှိနေပါပြီ ရုပ်ရည်ကလည်း ရွတ်ကြမ်းရည်ကြိုပါ။ မိန်းမက တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ သေးကျင်တဲ့ခါးလေးအောက်က ဖင်သားကြီးများက ကော့ထွက်နေတာ ကျနော် အကြမ်းပတမ်း မလုပ်တာမို့ ခုထိ ဖင်က မကျဘူးဗျ။ နက်မှောင်နေတဲ့လမွှေးအုံကြီးအောက်က လီးကြီး သူမလက်ထဲမှာ တဖြည်းဖြည်း တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ရုံးက ပြန်မလာသေးခင် ကာမဆန္ဒနောက် လိုက်ခဲ့မိသည်။မနက်က ကိုစိုးမင်း ရုံးသွားပြီး ဈေးသို့သွားရန် ဦးအေးမောင်အိမ်သို့ ဆိုက်ကားငှားရန် ဝင်ခဲ့ရာမှ စခဲ့ရသည်။ ” ဦးအေးမောင် ရှိလား သမီးပါ ဈေးသွားချင်လို့ ဆိုက်ကားနဲ့လိုက်ပို့ပေးပါ – ဦးမောင် ဦးမောင် – အမလေး အိပ်တုန်းနေမာ ” ပါးစပ်က ပြောရင်း လူးချင်းရင်းနှီးနေသဖြင့် ဦးအေးမောင် အခန်းသို့ဝင်လာခဲ့မိသည်။ ” အိုရ် အမလေးးး ” ကုတင်ပုလေးထက်ဝယ် မှောက်ယှက်အိပ်နေသော ဦးအေးမောင်မှာ ပုဆိုးက ကျော်ပြင်ပေါ်ရောက်လျက် လီးမဲကြီးမှာ ဂွေးဥနှစ်လုံးမှဖိကာ အမြှောင်းလိြက်ထွက်နေတော့သည်။လီးဆိုလို့ အပြင်တွင် လင်ဖြစ်သူ၏လီးသာ မြင်ဖူးခဲ့ရာ ခုလို တုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးအား ရုတ်တရက်မြင်လိုက်ရသဖြင့် တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာရသည်။

အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ် ခံစားလာပြီး အဖုတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားပြီး အတန်ကြာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။အပြင်သို့အမြန်ပြန်ထွက်ကာ အိမ်ရှေ့မှ အော်ခေါ်တော့သည်။ထို့နောက် ဈေးသို့သွားရာ ဆိုက်ကားနင်းလျက်ရှိသော ဦးအေးမောင် ပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏကြည့်မိနေတော့သည်။ဦးအေးမောင်သည် အတွေ့ကြုံများလှသော လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ခင်မိုးဝေအား လိုးရန် အမြဲကြံနေသူဖြစ်၏။ဒီနေ့ မနက်တွင် ခင်မိုးဝေမှာ မိမိပေါင်ကြားသို့ မကြာခဏကြည့်နေသည်ကို ရိပ်မိနေသည်။ ဈေးက အပြန် ခင်မိုးဝေတို့ အိမ်ထိလိုက်ပို့ရာ လင်ဖြစ်သူ စိုးမင်း ရုံးသွားသည်ကို သိရှိလိုက်သည်။ခင်မိုးဝေ ဈေးခြင်းတောင်းကုန်း၍ ချနေစဉ် နောက်ကနေ ဖင်ကြားထဲ လီးဖြင့်ထောက်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်အား ဖိထားလိုက်သည်။ ” ဟင် ဦးမောင် ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ လွတ်ပါရှင် ” ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ငြင်းနေမိပေမယ့် အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်များက ပေါင်ကြားသို့ စီးကျနေသည်။ ” မိုးမိုးရယ် ဦးမောင်က သမီးကို လိုးချင်တာ ကြာပါပြီး ခု မောင်စိုးမင်းမရှိတုန်း လိုးချင်လို့ပါ ” ရုတ်တရက် ဒူးထောက်ကာ ထမိန်လေးအား ခါးထိ မှတင်လိုက်ရာ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနက်လေးနှင့် ဖင်လုံးဖွေးဖွေးလေးအား တွေ့လိုက်ရသည်။ဘောင်းဘီလေး ဒူးဆစ်ထိဆွဲချကာ ကွမ်းစားထားသောနှုတ်ခမ်းထူထူကြီးက အမွှေးစိမ်းစိမ်းလေးများဖုံးအုပ်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ထိုးယက်လိုက်တော့သည်။အဖုတ်လေးအားယက်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးကလိပေးပြန်သည်။ ” အားးး အ ဦးမောင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ ” ခင်မိုးဝေ တစ်ယောက် ထူးကဲတဲ့ အရသာများခံစားရင်း ပေါင်လေးနှစ်ဖက်မှာ တဆက်ဆက်တုန်နေရှာသည်။အခေါင်းပေါက်လေးထဲ လျှာထိုးပြီးအစုပ်ခံလိုက်ရချိန် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။ ” အားးး ရှီးးး အ အအ အမလေးးးး ဦးမောင်ရယ် အားးး းးးး ရှီးးး းးး ” လင်ဖြစ်သူနဲ့ဘာမှ မဆိုင် ဦးအေးမောင်၏ လျှာဖျားအောက်တွင် အထွဋ်အထိပ် ပြီးခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် မိမိတို့ အိပ်ခန်းလေးထဲ ပွေ့ချီခံရကာ ကုတင်ပေါ်တွင် တကိုယ်လုံး အနမ်းခံရပြန်သည်။ကွမ်းနံ့ ချဉ်စူးစူးအနံ့တွေနဲ့ အတူ မိမိနူတ်ခမ်းလေး ဆွဲစုပ်ခံနေရင်း ဦးမောင်၏ ကျောပြင်ကြီးအား ဖက်တွယ်ထားမိနေသည်။

ဦးအေးမောင်က နှုတ်ခမ်းတခုလုံးဆွဲစုပ်ရင်း လျှာနဲ့ထိုးထိုးစွကာ ခင်မိုးဝေလျှာလေးအား အပြင်ရောက်အောင် စုပ်ပေးနေတော့သည်။ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက နွေးကနဲ့ဖြစ်သွားရင်း ရမ္မက်စိတ်များက တိုးတိုးလာသည်။ဦးအေးမောင်မှာ အပေါ်မှ နမ်းပေးရင်း လီးထိပ်ဖြင့် အဖုတ်လေးအား ညှောင့်ပေးရာ ဗိုက်ခေါက်က ထူနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေး အစိလေးအား ဒစ်ဖူးမှ မထိတထိလေး စွပေးသလိုဖြစ်နေတော့သည်။ခဏအကြာတွင် ခါးဆန့်ပြီး စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်ဖူးမြုပ်ကာ ထိုးချပစ်လိုက်ရာ ” ဘွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဖွပ် ဗျစ် ” လီးဝင်သံနှင့်အတူ ခင်မိုးဝေ တစ်ယောက် အင့်ကနဲ့ ရင်ဘတ်လေး မော့တတ်လာသည်။လီးကို အရင်းထိစိုက်ကာ မွှေခံရချိန် ” အားးး အ ဖြည်းဖြည်းးး ဦးမောင် သမီးအထဲက ကျင်ကျင်တက်နာ ” လင်ဖြစ်သူထက် တုတ်ပြီးရှည်နေသဖြင့် အဖုတ်လေးမှာ မခံနိုင်သေး။ ” အားးး အိုးးး ခဏ ပြန်ထုတ်ပေးပါလား ဦးမောင် ” ဦးအေးမောင်မှာ အဖုတ်လေးထဲ လီးက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးရှိနေသဖြင့် တောင်းပန်နေသော ခင်မိုးဝေအား တချက်ကြည့်ကာ ပစ်ပစ် လိုးတော့သည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် ဒုတ်စွပ် ဗျစ် – အားးး အမလေးးး သေပါပြီ အီးးဟီး ဘွတ်ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ပြွတ် ဘွတ် ” တောင်းပန်သံ လီးအဝင်အထွက်သံများ အိမ်လေးအတွင်း ဆူညံ့နေလျက်ရှိသည်။ခင်မိုးဝေ ဖင်လေးမှာ လွန့်လွန့်လူး၍ ရမ်းခါနေသည်။အသက်ရှုမှားလောက်သည့် ဦးအေးမောင် လိုးချက်များက နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းနေ၏။တဖြည်းဖြည်း ခံနိုင်လာရာ ပေါင်လေးအားဖြဲရင်း မသိမသာလေး ကော့ထိုးပေးနေတော့သည်။ခင်မိုးဝေ ကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ် တုန်လာကာ စောက်ရည်များ ဒုတိအကြိမ် ထွက်ကျလာပြန်သည်။ လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကုတင်ပေါ်မှ အိပ်ယာခင်းလေးအား ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ခါးလေးကော့ကာ လီးအရင်းထိ လိုက်ကပ်နေရင်း ” အားးး ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားးရှီးး အားးး ” ဦးအေးမောင်လည်း မိမိလီးကြီးနွေးကနဲ့ဖြစ်လာကာ အချက်၅၀လောက် မနားတမ်းစောင့်ရင်း လရည်များ အဖုတ်လေးထဲပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

ထိုနောက့် နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ နေလာရာ လီးက ပျော့နေသဖြင့် ကုတင်ဇောင်းတွင် ထိုင်ကာ ခင်မိုးဝေအား စုပ်ပေးရန် ချော့မြူနေသည်။ထိုစဉ် စိုးနိုင် ပြန်ရောက်လာ၍ ချောင်းနေသည်ကို နှစ်ဦးလုံး သတိမထားမိကြပါ။ ဦးအေးမောင် လီးကြီးမြင်တော့ ကျနော် အားငယ်မိတယ်ဗျာ။လီးကြီးက မဲမဲတုတ်တုတ်နဲ့ ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေတာ။ကျနော့်မိန်းမ ကလည်း လက်ထဲကိုင်ထားရင်း စုပ်ချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရဖြစ်နာ။ အသံ တုန်ရီစွာဖြင့် ” ဦးမောင် လီးက အကြီးကြီးပဲ ” ” စုပ်ကြည့်လေ မိုးမိုး ” ပြောရင်း ခင်မိုးဝေ ခေါင်းလေးကိုင်ကာ ပါးစပ်နားတေ့ပေးနေသည်။ ကျနော့် မိန်းမကလည်း နှုတ်ခမ်းလေးဟပြီး မျက်စိလေး မှိတ်နေပေးတာ။ ဟူးးး လီးက ကြီးတယ်ဗျာ နီညိုရောင် ဒစ်ဖူးကြီးက မိန်းမပါးစပ်ထဲ အပြည့် ထပ်မစုပ်နိုင်ရှာဘူး။ ဒါပေမယ့် ဦးအေးမောင်က မရပ်ဖူးဗျ မိန်းမခေါင်းလေးထိန်းဖိပြီး လီးကို အရင်းထိ သွင်းနေတာ။ အောက်က လဥမဲကြီးတွေက ကျနော့်မိန်းမ မေးစိမှာ ကပ်နေတာ။ သနားမိတယ်ဗျာ ကျနော်နဲ့လိုးရင်း လီးစုပ်ဖို့နေနေသာသာ ထမိန်လေးပေါင်ရင်းလှန်ပြီး မျက်နှာလွဲ ခံတာ အရှက်ကြောက် ကြီးတဲ့ မိန်းမပါ။ ခုတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက် ကိုယ်တုန်းလုံးလေး ပါးစပ်ထဲလည်း လီးက မဆန့်မပြဲ။ကျနော် ကြည့်ရင်း လက်က ကျနော့်လီးအား ပွတ်သပ်နေမိပါတယ်။ ” အု အု ဖလွပ် အဟွတ်ဟွတ် အု ဖလွပ် ” လီးက အာခေါင်ထိုးမိတာနေမာ ကျနော့်မိန်းမ တဟွတ်ဟွတ်နဲ့ သီးရင်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်နေတာ။ဦးအေးမောင်က ရက်စက်တာဗျာ ဒါကို မလွတ်ပေးပါဘူး ပါးစပ်ကို ဖိလိုးနေတာ။ကျနော့် လီး ကျင်တက်လာတာ ၁၀ချက်လောက်ပဲ ထုရသေးတာ ပုဆိုးထဲ လရည်တွေပန်းထွက်ကုန်တာ။ကြည့်နေရင်း မိန်းမက ဦးအေးမောင်လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး အငမ်းမရ ပြန်စုပ်နေတာ။ညာလက်က လီးအရင်းကိုင်ထားရင်း ဒစ်ကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေတာဗျာ ခုန ပါးစပ်လိုးခံရတာ သူမဟုတ်တဲ့တိုင်းပဲ။ဘယ်လက်က လဥမဲမဲကြီးတွေကို ချေပေးနေသေးတာ။ဘယ်ချိန်ကများ ဒါတွေ တတ်သွားပါလိမ့်။လီးကြီးကလည်း ပြောင်လက်နေပြီး ဒစ်ဖူးမှာ ကားထွက်လာရင်း လီးတလျောက် ပတ်ပတ်လည် အကြောများထလာနေသည်။ဦးအေးမောင်လည်း သူ့လီးမဲကြီးအား ခင်မိုးဝေ ပါးစပ်ထဲ ဝင်ထွက်နေပုံ ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ်လှန်ချပစ်လိုက်သည်။ထိုအခါ လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေရင်း ဒစ်ဖူးက ကော့တက်နေရာ ခင်မိုးဝေ တစ်ယောက် အငမ်းမရ လိုက်စုပ်နေတော့သည်။

ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်တက်ကာ လီးကြီးပေါ်သိုး ဒူထောက်ခွလိုက်ရင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။အဖုတ်လေးထဲ လီးက တိုးဝင်နေရာ ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကြိတ်သွင်းနေရင်း ညည်းငြူနေရှာသည်။ပထမ အချီလောက်မနာတော့ပေမယ့် လီးက အဖုတ်ထဲ ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်နေရာယူထားလျက်။ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေ ခါးလေးအား ထိန်းရင်း အောက်ကနေ ပင့်လိုးလိုက်ရာ အိစက်စွင့်ကားနေသော ဖင်ကြီးမှာ စောင့်ချက်များကြောင့် တုန်ခါနေသည်။ ပြူးထွက်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ စောက်ပတ်လေးထဲ လီးမဲမဲတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ထွက်နေရာ စိုးနိုင်မှာ ချောင်းရင်း ကာမစိတ်များပြန်ကြွလာနေသည်။မိန်းမဖြစ်သူ ခေါင်းလေးမော့ပြီ စောက်ချလိုက်တိုင်း ဦးအေးမောင်လီးကြီးက အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေလိပ်ဝင်သွားအောင် ပွတ်ဆွဲနေသည်။စောက်ပတ်လေးပြန်အကြွတွင် နှုတ်ခမ်းသားများက လီးဘေးပတ်ပတ်လည် စူထွက်ညှစ်ပေးနေသလို။တဖြည်းဖြည်း ခင်မိုးဝေစောင့်ချက်များ မြန်လာလေသည်။ဦးအေးမောင်ကလည်း စောက်ပတ်လေးပြန်အကျတွင် ကော့ကော့လိုးပေးလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေမှာ တအားအား တရှီးရှီး အော်ရင်း ကာမစည်းစမ်းအား ခံစားနေလေသည်။ ဦးအေးမောင်ပေါ်သို ကိုယ်လုံးလေးအား လှဲချလိုက်ရင်း ခါးလေးခွက်ပြီး ဖင်လေးအားကော့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ဦးအေးမောင်ပေါင်ကြားတွင်း မျက်နာအပ်ပြီး စောက်ရည်များကပ်ပေနေသောလီးကြီးအား ဆွဲဆွဲစုပ်ရာ မကြာခင် လရည်များ ပါးစပ်ထဲသို ဝင်ရောက်လာတော့သည်။လရည်များ ကုန်စင်အောင် မျိုချရင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား လျှာဖြင့် သိမ်းယက်ကာ ထိပ်ပေါက်လေးအား တေ့စုပ်ပေးရင်း ငြိမ်သွားတော့သည်။စိုးနိုင်လည်း မိန်းမဖြစ်သူနှင့် ဦးအေးမောင်လိုးပွဲကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေရာ ဒုတိယ ချီ လရည်များ ထပ်မန် ထွက်ကျလာတော့သည်။ အိမ်ပြင်ပြန်ထွက်၍ ခဏ အချိန်ဖြုံးပြီး ရုံးမှပြန်ချိန်အတိုင်းပြန်လာခဲ့ရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဦးအေးမောင်နှင့် ခင်မိုးဝေတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ” အော် ဦးအေးမောင် ရောက်နေတာလား ” ” ဟုတ်တယ် မောင်စိုးနိုင်ရေ အကြောတွေတအားတက်နေလို့ မိုးမိုးဆီ ဆေးလာတောင်းနေတာ ငါတူ အလုပ်က ပြန်လာပြီလား ” ” ဟုတ် ဦးအေးမောင် စကားပြောကြဦး ကျနော် အဝတ်စားလေး လဲလိုက်ဦးမယ် ” ခများအကြောတွေ ကျနော့မိန်းမက လျော့ပေးပြီးပါပြီဗျာ ဒီစကားကို စိတ်ထဲမှ ပြောလိုက်တော့သည်။

မိန်းမက ခပ်တည်တည်ပဲ ထိုင်နေရင်း ခုံအောက် ဆေးဗူးရှာသလိုလို လုပ်နေတော့သည်။ညပိုင်းရောက်တော့ နေ့လည်က အဖြစ်ပျက်တွေ တွေးရင်း စိတ်ထလာလို့ မိန်းမဖြစ်သူအား လိုးရန် ထမိန်လေးမှတင်လိုက်စဉ် ” ကိုနိုင် ဒီနေ့ မိုး သိပ်နေမကောင်းချင်သလိုပဲ နောက်ရက်မှကွာ နော် ” ကျနော်လည်း ညက အိမ်သာထဲ ဂွင်းထုပြီး အိပ်လိုက်ရတယ်ဗျာ။ ခင်မိုးဝေမှာ လင်ဖြစ်သူအား သိပ်စိတ်မပါတော့ပေ။ဦးအေးမောင်၏ လီးမဲကြီးအား စွဲလမ်းကာ လစ်ရင် သွားသွားတွေ့လေ့ရှိသည်။ဒီနေ့လည်း တနင်္ဂနွေနေ့မို့ စိုးနိုင် အိမ်တွင်ရှိနေသဖြင့် ဦးအေးမောင်ဆီ သွားရန် အကြံအိုက်နေရာ စိုးနိုင်သူငယ်ချင်းများ လာခေါ်သွားသဖြင့် ကြိတ်ဝမ်းသာသွားရသည်။ ” ကိုနိုင် အများကြီး သောက်မလာနဲ့နော် ညနေ စောစောပြန်ခဲ့ ” ” အေးပါ မိုးရဲ့ ကိုနိုင် စောစောပြန်လာမှာပါ သူငယ်ချင်းတွေဆုံတုန်း နဲနဲပါးပါးပေါ့ ” ပြောပြီး ကိုနိုင်တစ်ယောက် သူ၏သူငယ်ချင်းများနှင့် ပါသွားလေးတော့သည်။ ခဏအကြာတွင် ဦးအေးမောင် အိမ်သို့သွားရာ မတွေ့ခဲ့သဖြင့် ဘေးအိမ်အား ရောက်ရောက်ချင်းလွတ်ပေးပါရန် အရေးတကြီးဈေးဝယ်ဖို့အကြောင်းပြကာ မှာထားခဲ့လေသည်။အိမ်သို့ ပြန်အရောက် ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးလေးလိမ်းကာ ကုတင်ပေါ်တွင် မှေးနေလိုက်သည်။ ဦးအေးမောင် မလာသေးသဖြင့် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်လိုက် အိမ်ထဲပြန်ဝင်လိုက် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေတော့သည်။မနက် ၁၀နာရီ ခွဲလောက်မှ ” မိုးမိုးရေ မိုးမိုးရှိလား ” အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းမှ ဦးအေးမောင် အသံကြားလိုက်ရသည်။ ” ရှိတယ် ဦးမောင် သမီး ဦးမောင်အိမ်တောင်ရောက်ခဲ့သေးတာ ” အသံပြန်ပေးရင်း ဧည့်ခန်းဘက် ထွက်ခဲ့ရာ အင်္ကျ ီရင်ဘတ်ဟောင်းလောင်း ချွေးတစီးစီးနဲ့ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ထားသော ဦးအေးမောင်အား တွေ့လိုက်ရသည်။ ” မိုးမိုး ဒီနေ့ရုံးပိတ်ရက် မောင်စိုးနိုင် မရှိဘူးလား ” ” သူ့ သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်သွားတာလေ ဦးမောင် ” စကားပြောရင်း ပုဆိုးအဟောင်းလေးဖြင့် ဦးအေးမောင်အား ချွေးများသုတ်ပေးနေသည်။

” မနက်က ဘူတာရီး ၃ခေါက် မိုးမိုးရာ ၄နာရီထိုးကတည်းက မိလုံးတို့အုပ်စု ပဲရောင်း လိုက်ပို့ပေးရတာ ညောင်းကိုက်နာပဲ ” ချွေးသုတ်ပေးနေသော ခင်မိုးဝေ၏ နဖူးလေးအား နမ်းရင်းပြောလိုက်ရာ ” ကဲပါ အခန်းထဲ သွားနှင် သမီးမုန့်ညှင်းဆီလူးပေးမယ် ” စကားပြောနေချိန် ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေခါးလေးဆွဲကာ မျက်နာချင်းဆိုင်ကော့ထိုးလိုက်ရာ ” အာကွာ ဦးမောင်ကလဲ ဧည့်ခန်းကြီးထဲ သွားအခန်းထဲဝင်တော့ အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး ဆေးလူးပြီးမှ ဟွန့် ” တံခါးများပိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီပုလင်းအား ကိုင်၍ အိပ်ခန်းထဲဝင်လာရာ ဦးအေးမောင်မှာ အင်္ကျ ီရောပုဆိုးရောချွတ်လျက်ကိုယ်တုံးလုံး မှောက်ယက်မှေးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ခင်မိုးဝေ စောက်ဖုတ်လေးက ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်သွားကာ သူမကိုယ်တိုင်လည်း တုံးလုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။သနပ်ခါးဖွေးဖွေးလေးနှင့် ဆံပင်လေးများက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်လေသည်။ ” ဦးမောင် ကန်တော့နော် ” ခွင့်တောင်းရင်း ဦးအေးမောင် ဖင်ပေါ်သို့ခွထိုင်ကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်မှစ၍ ခါးနားထိ ဆီများလူးရင်း နှိပ်ပေးနေသည်။ဦးအေးမောင်လည်း ခင်မိုးဝေက ကျောပြင်တစ်လျောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် နှိပ်ပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက သူ့၏ဖင်အား ပွတ်ပေးသလိုဖြစ်ခါ စောက်မွှေးပါးပါးလေးများ ထိတွေ့မှုူ့ကြောင့် အောက်က လီးကြီးမှာ တင်းလာတော့သည်။လီးကြီးမှာ မှောက်ယှက် ဖိထားသဖြင့် မိနှစ် ၂၀လောက်တွင် ” မိုးမိုး ခဏဆင်းလိုက် ဦးမောင် ပက်လက်လှန်ပေးမယ် လီးက ကျင်တက်နေပြီ သမီးရ ” ” ဟုတ် ဦးမောင် သမီး ဆင်းပေးမယ်နော် ” ဦးအေးမောင်မှာ ကိုယ်လုံး၁ပတ်လှည့်ရင်း ပက်လက်လှန်လိုက်ရာ ၇လက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက် ကော့ထောင်နေတော့သည်။ခင်မိုးဝေလည်း လီးမဲကြီးအား ကြည့်ရင်း ခြေသလုံဖးမှ ပေါင်ရင်းထိ ဆီများ ခပ်ရွှဲရွှဲအမြန်လူး၍ ပေါင်ရင်းပေါ်သို့ ခွထိုင်လိုက်သည်။လီးအရင်းနှင့် စောက်ပတ်လေးအားထိကပ်ထားပြီး ဦးအေးမောင် ရင်ဘတ်မှဗိုက်ပေါ်ထိ ဆီများလူးပေးနေပြန်သည်။ဦးအေးမောင်မှာ ခင်မိုးဝေက အထက်အောက်လူးပေးနေသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ထောင်မတ်နေသောလီးအား ကပ်တွန်းလေး ပွတ်ပေးနေသလို ဖြစ်ရာ ဆီးပုန်းတင်းလာပြီး သေးပေါက်ချင်သလို ဖြစ်လာသည်။

” အားးး ရှီးးး ခုမှ အညှောင်းပြေတော့တယ် ခဏဆင်းဦးသမီး ဦးမောင် သေးပေါက်လိုက်ဦးမယ် ” ခင်မိုးဝေလည်း ခွရင်းတန်းလန်း ကိုယ်လုံးလေးစောင်းကာ ကုတင်အောက်ထိ ဆင်းလိုက်လေသည်။ဦးအေးမောင်မှာ အခန်းပြင်ထွက်ရန် တံခါးဝနား အရောက်ပြန်လှည့်လာပြီး ” သမီး ဒူးလေးထောက်လိုက် မျက်နှာလေးမော့ထားပေးနော် အိမ်သာသွားရင် ကြာနေလိမ့်မယ် ” ခင်မိုးဝေလည်း ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် ဒူထောက်လျက် ခေါင်းလေးမော့ထားပေးရာ ဦးအေးမောင်သည် လီးကြီးအား လက်တဖက်ဖြင့်ထိန်းကာ ခင်မိုးဝေမျက်နာပေါ် သေးပန်းချလိုက်သည်။ရုတ်တရက် မျက်နာပေါ် ခပ်နွေးနွေး ငံကျိကျိ သေးများကျလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိတ်ကနဲ့ဖြစ်သွားတော့သည်။သူမ ထင်မှတ်မထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ မျက်နာတခုလုံး သေးဖြင့်ပန်းပြီးမှ ဦးအေးမောင်သည် ” မိုးမိုး ပါးစပ်လေးဟထား သမီး ” ပြောရင်း နှုတ်ခမ်းလေးအားတေ့ကာ လက်ကျန်သေးများပန်းထဲ့လိုက်သည်။ ပါးစပ်တွင် ပြည့်လျှံလာသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ အမြန်မျိုချနေရသည်။သေးများ ကုန်စင်သွားမှ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စုပ်ခိုင်းတောါသည်။ ခင်မိုးဝေမှာ အရှက်ကုန်ကာ ကာမဆန္ဒများနောက်လိုက်ရင်း လီးကြီးအား မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနေသည်။ လီးထိပ်မှ လချီးနံ့ သေးနံ့ များ အရသာခံရင်း အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ကာ ရမ္မက်များတောက်လောင်နေသည်။ဂွေးဥ မဲမဲကြီးများ တလှည့်ဆီစုပ်ရင်း လီးအား ဂွင်းထု မပြတ်ပေ။အားရပါးစုပ်ပြီးမှ ” ဦးမောင် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်ပေး သမီး အပေါ်က တက်လိုးချင်တာ မြန်မြန်လေးလုပ် ” စောက်ပတ်လေးဆီက တဆစ်ဆစ်နှင့်ယားနေသောကြောင့် အသံတုန်တုန်ရီရီလေးနှင့် ပြောပြီးပြီးချင်း ဒစ်ဖူးကြီးအား ပါးခွက်သွားအောင် ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်ပစ်လိုက်သည်။ထိုနောက် ပက်လက်လှန်ထားသော ဦးအေးမောင်အပေါ် ခွထိုင်လိုက်စဉ် ” ခဏ သမီး ဦးမောင်မျက်နာပေါ် ခွလိုက်နော် ” ခင်မိုးဝေမှာ မတ်တပ်ထ၍ ဦးအေးမောင် မျက်နာပေါ်ခွထိုင်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ပါးစပ်နားတေ့ပေးလိုက်သည်။ ” ဦးမောင် မြန်မြန်ယက်နော် သမီး လိုးချင်လှပြီ သိလား အင့်အင့် ” ဦးအေးမောင်မှာ ကာမစိတ်တက်နေသော ခင်မိုးဝေစောက်ပတ်လေးအား လျှာထိပ်ဖြင့် ထိုးယက်ပေးရင်း နို့သီးလေးများအား လက်ကိုမြှေက်ကာညှစ်ချေပေးလိုက်သည်။

” အ အားးး သမီးပြီးတော့မယ် ဦးမောင် မရတော့ဘူး ပီးမှ ယက်တော့ ” ချက်ချင်း မတ်တပ်ထခါ လီးကြီးပေါ်သို့ ပြောင်းထိုင်ပြီး စောင့်စောင့်လိုးတော့သည်။ စောက်ရည်များ ဆူပွက်နေသဖြင့် လီးတုတ်ကြီးမှာ ခပ်စီးစီး ဝင်ထွက်နေသည်။ဦးအေးမောင်သည် ဖင်သားလေးများအား ဆွဲညှစ်ကာ ဖင်ဝလေးအား လက်ခလယ်လေးထိုးသွင်းလိုက်သည်။ခင်မိုးဝေမှာ မနားတမ်း စောင့်စောင့်ချရင်း ” အားးး အိုးး ကောင်းလိုက်တာ – ကောင်းလိုက်တာ ဦးမောင်ရယ် – သမီး အရင်က ဒီလောက်ကောင်းမှန်းမသိခဲ့ရတာ ဟူးးး ရှီးးး အားးး းးးး ” ” စိုးနိုင်က သမီးကို လိုးမပေးဘူးလား ” ” လိုးတော့ လိုးပေးပါတယ် သူ့လီးက သေးတဲ့အပြင် မနူးမနှပ်ပဲ တက်လိုးတာများတယ် လိုးလည်း ခဏပဲ – အင့်အင့် အာကွာ အားးး “လင်ဖြစ်သူအပစ်ပြောရင်း ဦးအေးမောင်အား စောင့်စောင့်လိုးနေတော့သည်။လီး အဝင်အထွက်တိုင်းတွင် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများအား ပွတ်ဆွဲနေသဖြင့် လီးအရသာကို ခင်မိုးဝေမှာ ပီပီပြင်ပြင်ခံစားနေတော့သည်။ထိုစဉ် ဦးအေးမောင်က ဖင်ဝလေးထဲ သွင်းထားသော လက်ခလယ်လေးအား မွှေရင်း လီးအား အောက်ကနေကော့ပေးလိုက်ရာ ” အားးးး အမေ့ ဦးမောင် အမလေးးး ကောင်းးကောင်းးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် အားးး အမေ့ ရှီးးးး းးးးး ” ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမနိုင် ဖြစ်လာကာ ဖင်သားများလက်နှဖက်ဖြင့် နောက်ပြန်ကိုင်ကာ စကောဝိုင်းမွှေ့လျက် ဦးအေးမောင်လီးကြီးအား ဖိဖိလိုးရင် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေတော့သည်။ ဦးအေးမောင် ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ချရင်း ဖင်သားအိအိလေးများက တဇပ်ဇပ်တုန်လျက် နောက်ဆုံးစောက်ရည်များကုန်သည်အထိ လီးအားညှစ်ပေးရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ဦးအေးမောင်က မပြီးသေး ခင်မိုးဝေအား မှောက်ယက်လေး ထားလိုက်ရင် သူ့ကိုယ်လုံးအား ဘေးသို့လျောထွက်လိုက်သည်။ထို့နောက်အပေါ်မှခွကာ ဖင်ဝနီညိုလေးအား ဒစ်ဖူးကြီးသွင်းကာ ညှောင့်လိုးနေသည်။ဖင်ဝလေးက ညှစ်ထားသဖြင့် ပြန်ထုတ်ကာ အဖုတ်လေးထဲ ခဏလိုးပေးလိုက်ပြန်သည်။လီးကြီးအား စောက်ရည်များရွှဲစေလျက် ဖင်အား ပြန်လိုးလိုက် စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးလိုက် လိုးနေတော့သည်။ခင်မိုးဝေမှာ ဖင်ထဲလီးဝင်လာလျင် အံလေးကြိတ်ခံနေရင်း သူမ စောက်ပတ်လေးမှ စောက်ရည်များ ခဏခဏ ပန်းထွက်နေ၏။ဦးအေးမောင်မှာ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော တလှည့်ဆီလိုးရင်း လီးထိပ်က ကျင်တက်လာကာ လရည်များ တပျစ်ပျစ် ပန်းထုတ်ပြီး ခင်မိုးဝေပေါ် မှောက်ချပစ်လိုက်သည်။

ခဏနားပြီး ခင်မိုးဝေမှာ ပြန်ဆာလာပြီး ဘေးနားပက်လေးအနားယူနေသော ဦးအေးမောင်၏ပျော့ကျနေသော လီးကြီးအား သူ့မ လက်ကလေးများဖြင့် စွပေးပြန်သည်။စောက်ရည်များ လရည်များပေပွနေသော လီးအား ထပ်မံ စုပ်နေပြန်၏။စွဲလမ်းနှစ်ခြိုက်မိသော လီးကြီးအား စုပ်၍ မဝနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်။ပျော့ခွေနေသော လီးက မကြာမှီ ခင်မိုးဝေပါးစပ်ထဲတွင် မာထင်လာရာ ဒစ်ဖူးကြီးက ကားတက်လာတော့သည်။ ” ဦးမောင် သမီး ထပ်လိုးပေးဦး ထကွာ – ညနေကြ ကိုနိုင်ပြန်လာရင် လိုးမရပဲ ဖြစ်နေမှာ “လီးအား ဂွင်းထုမပျက်ပြောရင်း တောင်းဆိုလိုက်သည်။ ပက်လက်လှန်ပေးထားသော ခင်မိုးဝေအား နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း ဦးအေးမောင်မှာ ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။ချိုင်းအောက် လက်ရှိုဆွဲ၍ ခပ်ဖြည်းဖြည်း လိုးနေရာ ဦးအေးမောင် ဗိုက်ခေါက်ကြီးကြောင့် လီးက ၃ပုံ ၂ပုံ လောက်ပဲ ဝင်ထွက်နေသည်ကို ခင်မိုးဝေမှာ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာလေသည်။အောက်ကနေ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်းပေးကာ ခါးကော့၍ စောက်ပတ်လေးအား လီးအရင်းထိ ကပ်ပေးပြန်သည်။ ” ကျွတ် ဦးမောင် ပင်ပန်းနေတာလား သမီးလိုးပေးရမလားဟင် ” ” မမောပါဘူး မိုးမိုးရ နင့်စောက်ပတ်လေးက ညှစ်ပေးနေလို့ ဦးမောင် အရသာတွေ့နေလို့ပါ ” ခဏအကြာတွင် ဦးအေးမောင်သည် အပေါ်က တဖုန်းဖုန်းစောင့်လိုးရင်း ခင်မိုးဝေနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဆွဲစုပ်တော့သည်။ခင်မိုးဝေမှာလည်း လီးအရသာရရှိလာသဖြင့် အောက်မှ စောက်ပတ်လေးအား ပင့်ကာ ပြန်ပြန်စောင့်တော့သည်။ပက်လက်လေး တချီလိုးပြီး နောက်တချီတွင် ခင်မိုးဝေက အပေါ်မှ လိုးပေးသည်။ အနားယူလိုက်ကြရင်း ခင်မိုးဝေအား ထပ်မံ မူတ်ပေးလိုက်ပြီး လေးဖက်ကုန်းခိုင်ပြန်သည်။လေးဖက်ထောက်ထားသော ခင်မိုးဝေ၏ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား ခဏပဲ လိုးပြီး ဦးအေးမောင်မှာ စောက်ရည်များ တဖြန်းဖြန်းပန်းထွက်အောင် ယက်ပေးလိုက်သည်။ခင်မိုးဝေပျော့ခွေသွားမှ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးသွားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထဲ့ပြီး မညာမတာ လိုးလိုက်လေသည်။

အနားယူလိုက် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ပြန်စွပေးလိုက် ပြန်လိုးလိုက်လုပ်နေကြရာ တညနေလုံး အိပ်ခန်းလေးထဲ လိုးသံ ညည်းသံများနှင့် စောက်ရည်နံ့လရည်နံ့များ မွန်နေတော့သည်။ ညပိုင်းကြမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ ” မိုးရေ မိုး ကိုနိုင်ပြန်ရောက်ပြီ ခေါက်ဆွဲကြော်ပါလာတယ် အတူစားရအောင် ” အိမ်ရှေ့မှအသံပေးရင်း ယောင်္ကျာဖြစ်သူပြန်လာနေသဖြင့် ” လာပြီ ကိုနိုင်ရေ လာပြီ ” ထွက်ကြိုလိုက်သည်။ စိုးနိုင်မှာ အနည်းငယ်မူးနေဟန်ရှိသည်။အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း မိန်းမဖြစ်သူပါးလေးအား နမ်းကာ ပေါင်ကြားထဲလက်ဖြင့်ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ” ဟယ် ကိုနိုင်ကလည်း ခု ရေချိုးဦး ပြီးရင် ထမင်းစား ပြီးမှပေါ့ ဟွန့် ” လင်ဖြစ်သူ၏ လက်အား အသာဖယ်ကာ ငြုတုတု ပြောနေလိုက်သည်။ ” ဒါဆို ကိုနိုင်ရေချိုးလိုက်မယ် ခေါက်ဆွဲကြော် ပြင်ထားပေး မိုး ” ” အင်းပါ ကိုနိုင်ရဲ့ သွားသွား မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်မယ် ” ရေချိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ခေါက်ဆွဲနှင့်ထမင်း အတူစားကြသည်။ထို့နောက် ဧည်ခန်းတွင်း တီဗွီကြည့်ရင်း ည၁၀နာရီ ခန့်တွင် စိုးနိုင်မှ အိပ်ရန်ပြောရာ ခင်မိုးဝေမှ တီဗွီပိတ် မီးများမှိတ်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို အတူဝင်ခဲ့ကြသည်။ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လေးလှဲနေသော ခင်မိုးဝေ ပေါင်ကြားသို့ စိုးနိုင် လက်များက ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။သို့သော် ခင်မိုးဝေမှာ ဦးအေးမောင်နှင့် မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးထားသဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးမှာ ကျိန်းစပ်နေရာ အထိမခံနိုင်တော့ပေ။ ” ကိုနိုင် နောက်ရက်မှ လုပ်ရအောင်ကွာ ” ” ဟင် – ဘာလို့လဲ မိုးရဲ့ ” ” ဟိုလေ ဟို ဟို – ခုရက် ဆီးခုံးက တင်းပြီး နေလို့မကောင်းလို့ပါ ” လင်ဖြစ်သူအား လိမ်ညာ၍ ပြောဆိုလိုက်သည်။ စိုးနိင်မှာ သက်ပြင်းချကာ တောင်စပြုနေသောလီးက ပြန်ကျသွားတော့သည်။မိန်းမဖြစ်သူ၏ မျက်တွင်းလေးလဲ အနည်းငယ်ချိုင့်နေရာ ဒီရက်ပိုင်း ဦးအေးမောင်နှင့် လိုးနေသဖြင့် မိမိပေါ်စိတ်မပါတာများလားဟု တွေးနေမိသည်။လင်ဖြစ်သူ ငြိမ်သွားသဖြင့် ” ဟိုလေ ကိုနိုင် စိတ်လာနေရင် မိုး စုပ်ပေးမယ်နော် ” ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်သည် ဦးအေးမောင်အား ခံ၍ လင်ဖြစ်သူအား ပစ်ထားလျင် ကြာရင် ရိပ်မိသွားမှာလည်း စိုးရိမ်နေပြန်သည်။သူမဘေးတွင် ကပ်ယက်လေး ငြိမ်နေသော စိုးနိုင်ပုဆိုးအား ထထိုင်ပြီး လှန်လိုက်လေသည်။တညနေလုံး ဦးအေးမောင် လီးမဲကြီးအားစုပ်ပေးရသဖြင့် ခု လင်ဖြစ်သူလီးလေးအား ကြည့်ရင်း အားမရနိုင်တော့ပေ။

သို့သော် နူတ်ခမ်းလေးဟကာ လီးတချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်လေသည်။လဥလေးများအား လက်ဖြင့် ညှစ်ချေရင်း ဒစ်ဖူးလေးအား တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင် တစ်ယောက် ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာရသည်။ ” အားးး ရှီးးး းးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် ချစ်လိုက်တာကွာ စုပ်စုပ် အင့် ” ဒစ်ဖူးအောက်က မေးသိုင်းကြိုးလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးယက်ပြီး လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ဂွင်းထုပေးလိုက်ရာ စိုးနိုင်တစ်ယောက် တင်းမခံနိုင်တော့ပဲ လရည်များ ပန်းထွက်ကုန်သည်။ ” အိုးးး ရှီးးး ထွက် ထွက်ပြီ မိုး ရယ် အ အားးး ” လရည်များပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။နောက်ရက်များတွင် လင်မယားနှစ်ယောက် ညတိုင်း တချီတော့ လိုးကြသည်။သို့သော် နှစ်ယောက်လုံး ဟာတာတာကြီးဖြစ်နေကြသည်။ခင်မိုးဝေမှာ ထမိန်သာ လှန်ပေးပြီး မျက်စိလေးမိတ်ကာ မျက်နှာလွဲပေးထားတတ်သည်။ စိုးနိုင်ကလည်း ညပိုင်းစားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ကာနီး ကုတင်ပေါ်တွင် ထမိန်ဆွဲလှန်ကာ တက်လိုးရင်း ပြီးပြီး သွားတတ်သည်။မိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိလီးအား စိတ်ဝင်စားမှု့နည်းလာကာ သူမဘာသာ အာသာဖြည်နေသည်ကို တွေ့တွေ့လာရသည်။ဦးအေးမောင်မှာလည်း သူ၏ဇာတိမွေးရပ်မြေသို့ ပြန်သွားရာ လဝက်လောက်ရှိနေသည် ပြန်မလာသေးပေ။တော်ကြာမိန်းမဖြစ်သူမှာ မိမိမရှိချိန် တွေ့ရာပျော်ပါးနေလျင် မိမိ အိမ်ထောင်ရေးပြိုကွဲမှာလည်း စိုးရိမ်လာတော့သည်။ရုံးဝန်ထမ်းအချင်းချင်း စိတ်ချရသည့် သူငယ်ချင်းအား တိုင်ပင်ကာ အကြံဉာဏ် တောင်းမိသည်။ ” အဲဒါပဲ ကိုမင်း ရာ ကျနော်လည်းကြာရင် အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲမှာ ကြောက်မိတာ သူဆက်ဆံတာတွေ ခွင့်ပြုပါတယ် ” ” ဟုတ်ပါပြီ ကိုစိုးနိုင်ရာ ကျနော် ဘာကူညီရမလဲ ” ” ဒီလိုပါဗျာ ….. ” ” ဟာ ဖြစ်ပါ့မလား အဆင်မပြေ ပြက်သနာတက်နေမှာဗျာ ” ” ဟာ ကိုမင်းရာ ကျနော် တာဝန်ယူပါတယ် ” ” ကောင်းပြီလေ ခင်များ ဒီလောက်ပြောနေမှတော့ ကျနော် ကူညီပါ့မယ် ” ” Ok ပြီဗျာ ဒီည စမယ် ကိုမင်း အိမ်လိုက်ခဲ့ဗျာ ” အမှန်တော့ ကိုမင်းဆိုသူသည် စိုးနိုင်တို့လို့ အထက်တန်းစာရေး ဖြစ်သည်။ရုံးတွင် အိမ်ထောင်သည်များ အပျိုကြီးများအား ခိုးစားနေသော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အပြင် လီးကြီးက ဂေါ်လီများဖြင့် စံချိန်မှီကြောင်း နာမည်ထွက်နေသည်။

AE မိန်းမတောင် သူနဲ့မလွတ်ပေ တခါတခါ AE က မေ့နေ့သော ဖိုင်တွဲများ အရေးကြီးစာရွတ်စာတမ်းများ အိမ်သို့ ယူခိုင်းလျင် ဆရာကတော်အား ၂ချီလောက် လိုးပြီးမှ ရုံးသို့ပြန်လာလေ့ရှိသည်။AEကတော်မှာလည်း အပြင်သွားစရာရှိလျင် လင်ဖြစ်သူအား ကိုမင်းလွတ်ပေးပါဦး ပစ္စည်းလေးသည်ခိုင်းချင်လို့ဖြင့် အကြောင်းပြကာ ခေါ်ပြီးကုန်းလေ့ရှိသည်။စကားပြောရင်း ကိုမင်းဖုန်းဝင်လာ လေသည်။ ” ဟဲလို ဆရာ အမိန့်ရှိပါ ခင်ဗျ ” ” ကိုမင်းလာ မင်း အမကို ကားကြီးကွင်း လိုက်ပို့ပေးပါဦးကွာ ဆရာက ဒီနေ့ညနေ စစ်ဆေးရေလာမှာ မို့ ရုံးကထွက်မရလို့ ” ” ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ကျနော် လိုက်သွားလိုက်မယ် စိတ်ချပါ ” ” ကိုမင်း ဟို ကျနော့် ပြောထား … ” ” စိတ်ချပါဗျာ ညကြ ခင်များအိမ်လာခဲ့မှာပါ ဆရာကတော်ကို ဘာဂျာပဲ ပေးလိုက်မှာ  ကဲ ကျနော် ဒိုးပြီ ” ညနေ ရုံးဆင်းရင် ဘီယာနဲ့ ရွမ်တစ်တောင့် ဝင်ဝယ်လိုက်ရင်း အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ” မိုး ရေ ကိုနိုင်ပြန်လာပြီ ” ” ဟုတ် ကိုနိုင်ရေ ဒီမှာ ဟင်းရည်လေး ပြန်နွေးနေလို့ လာပီ လာပီ ” အိမ်ရှေ့သို့ တံခါးဖွင့်ပေးရာ ဘီယာနှင့် အရက်ပုလင်းကို ကိုင်ဆွဲလာသော ယောင်္ကျားဖြစ်သူအား မြင်လိုက်ရသည်။ ” ဒီနေ့ ကိုနိုင်သူငယ်ချင်း လာမှာ မိုးရဲ့  ဒီမှာ ညအိပ်လိမ့်မယ် ” ” အော် ဒါဆို ထမင်းထပ်ချက်လိုက်မယ် မချက်ပါနဲ့ လိုမှ ကိုကို တခုခု သွားဝယ်လိုက်မယ် ” အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဖန်ခွက်များ အမြည်းအတွက် မနက်က ကျန်သော ဟင်းများနွေးကာ ပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်။စိုးနိုင်မှာ ရွှမ်သောက်လိုက် ဘီယာသောက်လိုက်နှင့် ရီဝေဝေလေး ဖြစ်လာရာ စကားပြောရာ သွက်နေလျက်ရှိသည်။ ” မိုး ဒီရက်ပိုင်း အဆင်ပြေရဲ့လား ” ” ဟင် ဘာကိုလဲ ကိုနိုင်ရဲ့ အဆင်ပြေပါတယ် ” ” ဒီလိုကွာ ဟို ဟို ကိုနိုင်က ကောင်းကောင်း လိုးမပေးနိုင်လို့လေ ” ” ဟောတော် မူးလာရင် ကိုနိုင်ကလေ စကားပြောတာ ကြမ်းတာ ” လင်ဖြစ်သူက ဒဲ့ဒိုးပြောချလိုက်သဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ရုတ်တရက်မို့ ပါးလေးရဲတက်လာကာ ရင်ခုန်နေတော့သည်။

ထိုနောက် ကိုနိုင်မှ ဦးအေးမောင်နှင့် ဆက်ဆံတာတွေ သိပြီးသားဖြစ်ကြောင်း ခွင့်လွတ်ကြောင်း ဒီညလည်း ချစ်ဇနီးလေးအား ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝစေရန် သူငယ်ချင်းဖြစ်သူကို အကူညီတောင်းထားကြောင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်လေသည်။ခင်မိုးဝေ မှာ အံ့သြ ရှက်ရွံ့နေရင်း လက်ဖဝါးချင်းပွတ်ကာ လင်ဖြစ်သူကို မျက်နာမကြည့်ရဲတော့ပေ။ထိုစဉ် ကိုမင်း ရောက်ရှိလာသည်။ ” ကိုနိုင် ကိုနိင် ရှိလား ကျနော်ရောက်ပြီ ” မေးသံနှင့် အတူ အသားညိုညို အရပ် မနိမ့်မမြင့် ဘော်ဒိကျစ်ကျစ်လစ်လစ် လူတစ်ယောက် ဝင်လာလေသည်။ခင်မိုးဝေ မှာ အသံလာရာဆီသို့ လှမ်းကြည့်ကာ တကိုယ်လုံး ဖိန်းဖိန်းရှိန်းရှိန်း ဖြစ်လာရသည်။မိမိအား လိုးမည့်သူမို့ အမှတ်တမဲ့ သူစိမ်းယောင်္ကျားအား ပေါင်ကြားသို့ ကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးမှ ဆစ်ကနဲ့ဖြစ်ကာ ရင်ခုန်သွားရသည်။ ” လာဗျာ ကိုမင်း ကျနော်တော့ ကောင်းနေပြီ – မိတ်ဆက်ပေးရမယ် ဒါ ကျနော်မိန်းမ ခင်မိုးဝေပါ ” ” ဟုတ် ကိုစိုးနိင်  ကျနော့်နာမည် မင်းမင်းပါ မမိုး ” စိုးနိုင်အား နုတ်ဆက်လိုက်ရင်း ခင်မိုးဝေကိုပါ မိတ်ဆက်လိုက်သည်။ခင်မိုးဝေမှာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြရင်း ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးနေမိသည်။ထို့နောက် စားရင်းသောက်ရင်း စိုးနိုင်တစ်ယောက် မူးလာလေသည်။အာပေါင်အာရင်း သန်သန်ပြောရင်း ခုန်ပေါ်တွင် လက်နောက်ပြန်ထောက်ကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။ ” ကိုစိုးနိုင်တော့ ရေချိန်လွန်ပြီ နေမှာ မမိုးရေ ” ” ဟုတ်ပ ကိုမင်းကို အားနာလိုက်တာ သူက သောက်မိရင် မရဘူး အဟင်းးး ” ” အားနာစရာ မလိုပါဘူး မမိုးရဲ့ မမိုးတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ နော့ ” အထာကျကျလေး ပြန်ပြောလိုက်သည်။ခဏငြိမ်သက်သွားကြသည်။ကိုမင်းမှ ထိုင်ခုန်မှ ထလာ၍ ခင်မိုးဝေ ဘေးနား ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ ခုန်က နှစ်ယောက်ထိုင် ဖြစ်နေသဖြင့် လင်ဖြစ်သူ၏ ကိုယ်လုံးအား ခပ်မတ်မတ်လေးရွေ့ပေးလိုက်ရာ ပြန်အထိုင်တွင် ရမ္မက်ခိုးများတောက်လောင်နေပြီး ရီဝေဝေမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်နေသော ကိုမင်းအား တွေ့လိုက်ရတော့သည်။မျက်စိအောက်တွင် လင်ဖြစ်သူအား မနိုင်တနိုင်လေးမှရွေ့ရာ ဖင်လေးကုန်ပေးသလိုဖြစ်နေသော ခင်မိုးဝေ၏ အလှတရားများကြောင့် ပြန်အထိုင်တွင် နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

ခင်မိုးဝေမှာလည်း လင်ဖြစ်သူဘေးထား၍ သူစိမ်းယောင်္ကျားအား အနမ်းခံရင်း ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွလာရသည်။ကိုမင်း၏ပါးစပ်အား နူတ်ခမ်းရဲရဲလေးဖြင့် ပြန်လည်စုပ်ယူပေးရင်း ကိုယ်လုံးလေးမှာ မရိုးမရွ ဖြစ်နေတော့သည်။ထိုနောက် ကိုမင်းက ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ စားပွဲခုန်အစွန်းဘက်သို့ ပို့ကာ ခင်မိုးဝေအား ခုန်ပေါ်မတင်လိုက်ပြန်သည်။ခင်မိုးဝေမှာ ခုန်ပေါ်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေး နေပေးရာ ထမိန်အား ချက်ပေါ်ထိဆွဲတင်လိုက်၏။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူလေးကြားမှ အောက်ခံဘောင်ဘီ အနီရောင်လေးနှင့်ဖုံးကွယ်ထားသော စောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွနေကာ စောက်မွှေးလေးများက ဘေးတဖက်တချက်ဆီသို့ ထွက်ပေါ်နေသည်။လက်ဖြင့် ဘောင်းဘီလေးအားဘေးသို့ဆွဲကာ ပေါ်ထွက်လာသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မျက်နာအပ်ကာ ယက်ပေးပြန်သည်။စောက်ရည်လေးများ စို့နေသဖြင့် ၁၀ချက်ခန့် အထက်အောက် ဖိယက်ပေးကာ စောက်စိလေးအား ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ” အားးး အမေ့ အို့ ကျွတ်ကျွတ် ” ခင်မိုးဝေမှာ အသံတုန်တုန်ရီရီလေး ညည်းငြူရင်း စောက်ပတ်လေးအား ရှေ့သိုကော့ပေးမိသည်။ထို့နောက် ထမိန်နှင့် ဘောင်ဘီကို ကိုမင်းမှ ဆွဲချွတ်ရာတွင် ဖင်လေးအား အလိုက်သင့်ကြွပေးလိုက်သည်။အင်္ကျ ီနှင့် ဘော်လီအား မိမိဘာသာ ဆွဲချွတ်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးလေး အယက်ခံနေတော့သည်။တချက်တချက် လင်ဖြစ်သူများနိုးလာမလားဟု တွေးရင်း ရင်တဖိုဖိုလေး ဖြစ်နေရပြန်သည်။ထိုစဉ် ကိုမင်းမှာ စောက်ပတ်ယက်နေရင်း ခုန်ပေါ်လက်ထောက်ပြီး အကြောစိမ်းလေးများထနေသော နို့အုံလေးပေါ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးများအား တလှည့်စီ စို့ပေးပြန်သည်။ခင်မိုးဝေမှာ တကိုယ်လုံး တွန့်သွားလျက် ရင်ဘတ်အားကော့ပေးကာ ” အားးး ရှီးးး းးး ဟုတ်တယ် စို့စို့ ကိုနိုင် ထိပ်လေးတွေ ကိုက်ကိုက် အင်းးး အာကွာ ဟင်းးး ” ခင်မိုးဝေမှာ ကာမစိတ်များထကြွနေကာ အသံကျယ်ကျယ် ညည်းနေတော့သည်။

ထိုစဉ် ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေ၏ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဒုတိယ အကြိမ်ဆွဲစုပ်လိုက်ရင်း ဖေါင်းကားနေသော စောက်ပတ်လေးထဲ လီးအား ခပ်ပြင်းပြင်း စောင့်လိုးလိုက်သည်။ခင်မိုးဝေ မှာ ” အင့် ” ကနဲ့ ရှိုက်လိုက်ရင်း အောက်ပိုင်းသို့ကြည့်မိရာ ကိုမင်းပုဆိုး ဘယ်ချိန်က ချွတ်လိုက်မှန်း မသိရပေ။မိမိအဖုတ်လေးထဲဝင်လာသောလီးမှာ တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေတော့ရာ ခုန်ပေါ်တွင် လှဲချပစ်လိုက်ရသည်။ ” ဖြည်းဖြည်း လိုးနော် ကိုမင်း အထဲက ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး ” ကိုမင်းမှာ လီးတဝက်လောက်သာထုတ်ရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေသည်။ ” အားးး ရှီးးး ကောင်းးသလိုလို နာသလိုလိုကြီး ကိုမင်းရယ် အင်းးး အီးးး ” ကိုမင်းလီးမှ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်သပ်ဆွဲနေသဖြင့် ခင်မိုးဝေမှာ ဂေါ်လီဒဏ်ကို ခံစားနေရသည်။ဒစ်ဖူးကြီးက ဂျီစပေါ့အား ထိထိမိမိလေး ထောက်မိနေသဖြင့် ကောင်းသလိုလို ဂေါ်လီကြောင့် နာသလိုလို ခံစားနေရသည်။ခင်မိုးဝေမှာ အလိုးခံရင်း သိပ်မကြာလိုက်ပေ အရသာထူးများကြောင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ရင်ဘတ်လေးကော့ စောက်ရည်များပန်းကာ နူတ်ခမ်းလေးဟပြီး ” အိုးးး ကောင်းး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် ဘယ်လိုများ လိုးလိုက်တာလဲ မိုးဖြင့် ခံရတာ မဝသေးပါဘူး ” ” မမိုးအားရအောင် ကျနော်လိုးပေးမှာပါ စိတ်ချ ” ပြောရင်း လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးအောက်က မိမိလီးဒဏ်ကြောင့် ပြန်မစိသေးသော စောက်ပတ်နီတာရဲလေးအား မက်မက်မောမော ယက်ပေးလိုက်တော့သည်။သေချာကြည့်မိတော့မှ ဆီးခုံးမို့မို့လေးပေါ် စောက်မွှေးလေးများတွန့်လိမ်နေကာ စောက်စိထိပ်လေးက ထောင်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။အတော်ထန်သည့်မိန်းမဟု အတတ်သိလိုက်ရသည်။သူငယ်ချင်ဖြစ်သူ အကူညီတောင်းသဖြင့် လိုးပေးရသော်လည်း မိမိကိုယ်တိုင် နှစ်ချိုက်လာရသည်။အနားမပေးပဲ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားများအား ယက်ရင်း ဖင်ဝလေးသို့ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးကလိလိုက်ရာ ခင်မိုးဝေ တစ်ယောက် အံလေးကြိတ်ကာ ဒုတိယအကြိမ် စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်လာပြန်သည်။

” အီးးး အားးး ရှီးးး အ အအ ထွက် ထွက် ထွက်ပြန်ပြီ ကိုမင်းရယ် အိုးးး အမလေးးး ကောင်းလိုက်တာရှင် ” ခင်မိုးဝေမှာ ကော့ပျံညည်းငြူနေရရှာတော့သည်။ထို့နောက် ကိုမင်းမှ ” မမိုး ခဏနားပြီး လီးစုပ်ပေးဦးနော် ” ” ဟုတ် ကိုမင်း အခန်းထဲ သွားမလား ဒီမှာက ကိုနိုင်နိုးလာရင် မကောင်းဘူးထင်တယ် ” ” ဒီမှာပဲစုတ် မမိုး ကိုနိုင် ကိုယ်တိုင်က မမိုးကို လိုးပေးဖို့ တောင်ဆိုခဲ့တာပါ – မစုပ်ပေးလဲ ရပါတယ်ဗျာ ” ခင်မိုးဝေမှာ မျက်နာတချက်ပျက်ကာ နောက်ထပ် အလိုးမခံရမှာ စိုးရိမ်လာတော့သည်။ချက်ချင်း ခုန်ပေါ်မှ ဆင်းကာ စောက်ရည်များဖြင့် တင်းပြောင်နေသော နီညိုရောင် လီးကြီးအား နှာခေါင်းဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက် ဂေါ်လီများဖြင့် လီးကြီးအား အရင်းမှ ကိုင်ကာ သူမ မျက်နာအနှံ ပွတ်သပ်နေတော့သည်။လီးကြီးအား ယုယပြနေရင်း နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား ဟကာ အဖျားမှ ရသလောက် ငုံစုပ်ပေးနေသည်။သူမ၏ စောက်ရည်နံ့များက သူမအား ကာမစိတ်များ ပြန်လည်တောက်လောင်လာစေသည်။လီးကြီးအား ဒစ်ဖျားမှ အရင်းထိ ဘေးတိုက်ယက်ရင်း အငမ်းမရ စုပ်ပေးနေရာ ကိုနိုင်မှာ ကာမစည်းစိမ်အား ခံစားနေတော့သည်။ဒစ်ဖူးကြီးမား ပါးခွက်လာအောင် စုပ်ပေးနေသဖြင့် ပြီးချင်သလိုမို့ ” အားးး တော်ပြီ မမိုး ခဏရပ်ဦး ကျနော် လိုးပါရစေဦး ” ခင်မိုးဝေမှာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးအားထုတ်ပေးကာ ခုန်ပေါ်တွင် ပြန်တက်ကာ စောက်ပတ်လေးအား ဖြဲပေးထားလိုက်လေသည်။ကိုမင်းမှ ခင်မိုးဝေ ပေါင်နှလုံးထမ်းကာ စောက်ခေါင်းဝလေးအား ဒစ်ဖူးတေ့ပြီး စောင့်လိုးလိုက်သည်။ပထမတခါ လိုးထားပေမယ့် ခင်မိုးဝေစောက်ဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်ထုပ်ထုပ်လေးရှိနေဆဲ။ပေါင်လေးများအား ဖိကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးအား စုပ်ယူလိုက်ရင်း လီးအား အဆုံးထိဖိချပြစ်လိုက်သည်။ ” ဗျစ် ဘွတ် ဖွပ် ဗျစ်ဗျစ် ” လီးကြီးမှ ဆီးခုံးခြင်းကပ်သည်အထိ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ ညည်းသံလေးနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ လီးအား ဆွဲပြီးညှစ်ပေးမိသလို ဖြစ်သွားရသည်။

ကိုမင်းမှ ကပ်ထားရင်း လီးအား မွှေပစ်လိုက်ရာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ဂေါ်လီများနှင့် ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ခင်မိုးဝေတစ်ယောက် ကော့ပျံနေကာ ကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက် တုန်နေတော့သည်။ ” အားးး အမေ့ အို့ ကောင်းလိုက်တာ ကိုမင်းရယ် လိုးတတ်လိုက်တာ ဟုတ်တယ် ဖိထားပေး နာနာလေးမွှေပေးနော် အူးး ဟူးး ” ခပ်တင်းတင်းလေးမွှေပေးနေရင်း စောက်ရည်လေးများလျှံထွက်လာရာ ကိုမင်းက လီးအား ဒစ်ဖျားထိဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ စောင့်စောင့်လိုးတော့သည်။ခင်မိုးဝေမှာ လီးကြီးဝင်လာတိုင်း စောက်ပတ်အုံတခုလုံးကျင်တက်လာကာ လိုးချက်များကို မက်မက်မောမော ခံပေးနေသည်။ထို့နောက် ကိုမင်းမှ ဖိထားသော ပေါင်နှစ်လုံးအား ဘေးသို့ ခွဲကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်လိုးလိုက်ပြန်သည်။ဒစ်ဖူးကြီးက ခင်မိုးဝေ သားအိမ်ဝသို့ စောင့်မိကာ ကျင်တက်နေသဖြင့် ပေါင်နှဖက်ကို စုကွေးလိုက်ရင်း စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းနေတော့သည်။ကာမစိတ်များတောက်လောင်လာသော ကိုမင်းက တအားအားအော်ကာ မျက်လုံးလေးစင်းလျက်ရှိသော ခင်မိုးဝေ မျက်နာလေးအားကြည့်ရင်း စားပွဲခုန်တခုလုံး ခါရမ်းနေအောင် စောင့်လိုးတော့သည်။ ဘီယာပုလင်းများ ဖန်ခွက်များ ကျကွဲကုန်ရာ လိုးသံများ ညည်းသံများ ဖန်ခွက်ကွဲသံများ ဆူညံ့နေတော့သည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် ပြွတ် ဒုတ် အားးး ရှီးး ကောင်းလိုက်တာကွာ ” ” ချလွမ် ချလွမ် ခွပ် ခွလွမ်လွမ် ” ” အိုးးး ကိုမင်းးရယ် လိုးလိုးးး အမလေးးး အားး ရှီးးး အားးး ဟုတ်တယ် အင့်အင့် ” ” ကောင်းလိုက်တာ မမိုးရာ စောက်ပတ်လေးက စီးပိုင်နေတာ လိုးလို့ မဝနိုင်ပါဘူးးး အီးးး ရှီးးး ” ” ဗျစ် ဒုတ် အ အအ ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် ” မီးကုန်ရမ်းကုန်စောင့်လိုးရင်း ကိုမင်းတစ်ယောက် မေးကြောများထောင်လာကာ လရည်များ ပျစ်ကနဲ့ ပျစ်ကနဲ့ ခင်မိုးဝေ စောက်ပတ်လေးထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ဖန်ခွက်ကွဲသံ ပုလင်းကျကွဲသံများကြောင့် မူးအိပ်နေရာမှ စိုးနိုင်တစ်ယောက် လန့်နိုးလာခဲ့ရသည်။မျက်စိဖွင့်ဖွင့်ချင်း မျက်လုံးလေးစင်းကာ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် မှေးနေသော ဇနီးဖြစ်သူ၏ ဖေါင်းကားနေသော စောင်ပတ်လေးထဲ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကိုမင်း၏ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲ စိုက်ဝင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့သည်။