ခံစားမှုအရသာ

ကုတငပွေါမွှာ နှဈကိုယကွှားစကားလေးတှပှေော ဟိုဒီလူးလှိမ့နွကှရငွေးက သဇငွဦးနှင့မွမိုးတို့ လူမသိသူမသိ အနမွးခငွှး ဖလှယမွိ ကှပှနသွညွ။ နို့ကိုငဘွာညာလုပကွှသညွ။ “သဇငပွှနရွငွ အဈမပါ အိမလွိုကခွဲ့နောွ သဇငရွဲ့နရောကိုသိမှ နောကကွို အဈမ အခှိနမွရှေးလာလို့ရမှာပေါ့ ဟုတဖွူးလား” “လိုကခွဲ့မယလွေ ဒီည တဈညတော့ သဇငွ အဈမနဲ့အိပလွိုကွဦး” “သူ့လူကှီး ရှိနတောကို ဘာမှ မမေးမှနွးဘူးလား” “အဈမပှောခငှတွာ အဲဒါပဲ သဇငွ အဈမ တဈခုမေးလို့ရမလား” “မေးလေ ဘာမေးမှာလဲ” “သဇငွ သူနဲ့ရော မလုပခွငှဘွူးလား” “အို အဲ အဲဒါ .. အဈမ ယောကွှားကှီး ဥဈစာ ဟင့ဟွင့ွ ဘ ဘယ့နွဲ့လုပပွှီး ..” “ရပါတယွ အေးဆေး စောကဖွုတမွကှိုကတွဲ့ယောကွှား ညညွးတှေ့ဖူးလားလို့” “ဒါ ဒါကတော့ .. ဟငွးဟငွး” “အေး သူက အဈမနဲ့သာ လိုးရတာ ရိုးလာသလိုဘာလိုလိုနဲ့ တမငသွကသွကွ ညကိုအတူမအိပဘွဲ အရကအွိုးထဲခေါငွးနှဈထားတာလေ သဇငကွို အဈမနဲညီအဈမလိုခငတွဲ့သူ အိမထွောငရွှိပမယေ့ွ လငနွဲအတူမနရလေို့ အလိုမပှည့တွဲ့အကှောငွး နောငလွညွး မကှာမကှာ အဈမအိမကွိုလာမယွ။

ရှငဆွနဒြရှိရငွ လိုးနိုငတွယလွို့သာ ပှောကှည့ွ ဒငွးဘယလွိုမှားနလေိုကမွလဲလို့ သူက လကရွှိ အဈမအလုပအွကိုငွ နဲ့ တခှို့ကောငတွှနေဲ့ ပတသွကတွဲ့ကိဈစတှေ တောတွောမွှားမှား သိထားတာဆိုတော့ နှုတပွိတအွောငလွုပခွငှတွယွ ညကှ သူ ပုံမှနွ သောကစွားနကအှခှေိနွ အဈမနဲ့အတူ သဇငပွါ အတူဝငထွိုငလွိုကွ ကနှတွာ အဈမကှည့စွီစဉမွယွ” “အဈမ သဘောပါ ကှိုကသွလိုစီမံနိုငပွါတယွ သဇငနွဲ့အဈမနဲ့က ပှောရမယ့သွူတှလညွေး မဟုတကွှတော့ဘူး ပှီးတော့ သဇငရွဲ့ အဖှဈကလညွး ခုအဈမပှောတာတှနေဲ့ တဈထပတွညွးနီးပါးပဲလေ အဟငွး ဟငွး ဟငွး” “ဘာလဲ လငရွှိပမယေ့ွ အဲဒီလို လီးနဲ့မတှေ့ရတော့ လီးငတတွယပွေါ့ ဟုတလွား အဲဒီလိုပဲမဟုတလွား .. အဟငွး ဟငွး” “ဟငွးဟငွး ခိခိခိ သိပွ သိပမွှနတွာပေါ့ အဈမရယွ လီးတဈခှောငွးလုံးပိုငပွှီး အဲဒီလီးက အနားနားမရှိတော့ သဇငမွှ မထမရှရငွ ဘယမွိနွးမ ထရှပါတော့မလဲ ဟငွးဟငွး ဟငွး ခဈခဈခဈ” သဇငွ အားရပါးရ ကိုယကွလေးသိမ့ခွနဲသိမ့ခွနဲ လှုပခွါသှားအောငပွဲ ဟကဟွကပွကပွကကွှီး ရယခွလှိုကမွိတော့သညွ။

ပှီးတော့ နှဈယောကသွား ကုတငပွေါမွှာ ခနဓြာကိုယခွငွှး နီးနီးကပကွပွ ပူးကပလွူးလှိမ့ွ သှားမိကှလကွှ။ အတနကွှာတော့ ရယသွံတှေ တိတဆွိတသွှားပှီး ရယသွံအစား သူမတို့နှဈယောကရွဲ့နှုတဖွှားဆီမှ တအင့အွင့တွဟင့ဟွင့ွ ညညွးတှားရရှတသွေံ ကလေးတှသော အစားထိုး ထှကပွေါလွာကှလသညွေ။ ကုတငကွှီးက သူမတို့နှဈယောကရွဲ့ ပှတသွပလွူးလှိမ့ွ လှုပရွှားမှုမှားကှောင့လွားတော့ မသိ။ တကှှီကှှီ တအီအီ အသံထှကကွာ အခကှမွှနမွှနကွှီး ယိမွးထိုးလှုပခွါလကွှ ရှိခှပှေီ။ ညဖကရွောကတွော့ မမိုးပှောသည့အွတိုငွး တကယပွဲ ဖှဈလာသညွ။ သူ့ယောကွှားနာမညကွ စိနကွုလားတဲ့။ အသားမညွးမညွးမို့ စိနကွုလားလို့ ခေါတွာဖှဈသညွ။ လူနံပိနပွမယေ့ွ လီးကတှော့ နံပိနလွေး မဟုတဘွဲ သာမနထွကွ ကှီးလညွးကှီး ရှညလွညွးရှညတွဲ့အစားမှိုး။ အောငမွောငွးတို့မှတစွိုးတို့လို လီးဆိုဒကွှီးသူတှနှငေ့ွ သူမသာ ကိုယမွသာလို့ပဲ ပှောရမယ့သွူပါ။ ခှသလေုံးပုလှရေိုး အသလေိုးမည့အွစားမှိုး ဆိုတာ သူ့လိုလူပဲ ဖှဈသညွ။ အရကသွစောကို သူတကာထကွ ပိုပှီး နှဈခှိုကစွှာ မကမွကစွကစွကအွသောကလွှနွး၍သာ ထငသွလောကအွထိ မစှမွးဆောငနွိုငတွာဖှဈသညွ။

“ယောကွှား ကှှနမွကဘှငွးဘှငွးပဲ ရှငနွဲ့လညွးမနတောကှာပှီ ရှင့လွုပခွလညွး တဈပှားမှမရတော့ အပှငမွှာ ကိုယ့ဖွာသာ အဆငပွှေ သလို ရှာဖှစေားသောကရွငွး ကှုံရာကရှာလူနဲ့ လှှောကအွိပဖွှဈတာ ရှငလွညွးအသိပဲ ပှောရရငွ ဖာမဖှဈရုံတဈမယွ ကှိုကကွုနွးမှ တကယ့ကွှိုကကွုနွးပဲ ဒီကသဇငလွညွး ကှှနမွအတိုငွး လငရွှိပမယေ့ွ အနားမှာမနဘေဲ သူ့ဖာသာအလုပအွကှောငွးပှပှီး လှှောကပွှေ နတော ဘဝတူတှမေို့ အခငွှးခငွှးပေါငွးမိတာပါ .. ရှငကွှိုကတွာရှငလွုပွ သောကပွဲသောကသွောကွ သပေဲသသေေ ဖာခခှငှခွှ ကှှနမွလညွး ကှှနမွလမွးအတိုငွး ဆကလွှှောကနွေဦးမှာပဲ တဈနေ့စာ အလငှမွီဖို့နဲ့ ဟောဒီအရညတွှေ နေ့နေ့ညည ရှငမွှိုဆို့ဖို့ ကှှနမွ ကိုယတွိုငွ မယားတဈယောကအွနနေဲ့ ဆကပွှီးတာဝနယွူရဦးမယွ နှဈလုံးထီရောငွးပှီးငှရှောမယွ ဖာခံခငှခွံမယွ ဘယသွူနဲ့လိုးလိုး ရှင့အွပူ တဈပှားသားမပါဘူး ..တဈခုတော့ရှိတယွ ရှငကွသာ လိမလွိမမွာမာနဲ့ ပါးစပတွဈပေါကွ အသာပိတပွှီး အေးဆေးသောကစွား ရငွး နနေိုငမွယဆွိုရငွ ရှင့အွတှကွ ဟောဒီက သဇငလွေးကိုပါ ကှှနမွ လိုးခှင့ပွေးတယွ ..သဇငကွို ရှငလွိုးခငှလွား ခုခကှခွငွှးဖှဈတယွ .. ။

ကှှနမွလညွး ရှငနွဲ့မလိုးရကှာတော့ ခုည အရမွးလိုခငှတွယွ နှဈယောကလွုံးကို ရှငလွိုးပေးနိုငမွလား ရှငွးရှငွးပှော .. အဲဒါဆို ဒီတဈညအတှကွ ဘာမဆို ရှင့စွိတတွိုငွးကှ ဖှဈစရမယွေ ကတိပဲ” “မမိုး နငွ အတညွ အတညပွှောနတောလား” မကှထွောင့နွီကှီးနှင့ွ သူတိူ့နှဈယောကရွှိရာကို စေ့စေ့ကှည့ကွာ မေးလိုကသွည့ွ စိနကွုလားလသေံက ထုံးစံအတိုငွး ယမကာထှထှနှငေေ့ွ ဗလုံးဗထှေးကှီးပငွ ဖှဈနသညွေ။ မမိုး လငဖွှဈသူကို နညွးနညွးလေးမှ စိတရွှညပွုံမရ။ တမငပွဲ လငဖွှဈသူကို လသေံမာမာတငွးတငွး ဆောင့ဆွောင့အွောင့အွောင့လွေးလုပပွှီး .. “အာ ဖလေိုးမသား ငမူးကောငရွဲ့ ကှုပကွ အတညမွပှောလို့ ဒီစကားကို အပှောအွပကှပွှောတယမွှား မှတနွသလေား ရှငမွလိုးရငွ လိုးမယ့ကွောငမွှ အပုံကှီး ..ပေါပေါလှနွးလို့ .. ဒါပဲ လိုးမယမွလိုးဘူးသာ တဈခှနွးပဲပှော ကှာတယွ.. ပှီးရငွ ရှင့ဖွာသာအိမစွောင့နွခေဲ့ စိတကွှိုကသွောကွ သောကပွှီးအိပွ ကှှနမွတို့ အပှငသွှားစရာကိဈစ ရှိသေးတယွ အခှိနဆွှဲမနနေဲ့ ဟှငွး” “လိုးမယကွှာ သူ့ရောနင့ရွော နှဈယောကလွုံးလိုးမယွ ယောကွှားစကားပဲ လီးပါရငမွလိုးခငှတွာ ဘယသွူရှိမလဲ” “အေး ဒါမှိုးမှကှိုကတွာ ဒါမှငါ့လငွ အရကကွိုသာ နီနီဖှူဖှူ အမူးအကှဲသောကတွာ လီးက ပနွးမသသေေးဘူးဘဲ ဟငွးဟငွး သဇငွ ကှားလားဟေ့ ငါ့လငရွီးပှောတာ”။

“ကှား ကှားပါတယွ အဈမရဲ့ အဟငွးဟငွး” “လုပွ လုပလွိုကတွော့ သှေးပူအောငတွော့ အရကနွဲနဲသောကရွမယွ မိနွးမနှဈယောကွ မကှနွှာခငွှးဆိုငပွှီး လငတွဈယောကတွညွးနဲ့ လိုးတာ တဈခါမှ ငါမလုပဖွူးဘူး ..သဇငွ နင့ကွိုယပွေါကွ အဝတတွှအကေုနခွှှတွ .. ဟိုမသာကှီး .. ဘာလုပနွလေဲ ကာလနာ မှှပှေေးကိုကကွှီး အိမတွံခါး ထပိတလွိုကပွါတော့လား အလကားနေ စောကရွညလွေးဝငရွုံနဲ့ မကှဖွှူလေးလနွ ဇိမခွံပှီး သတေောမွူဖို့ပဲ စဉွးစားနေ ဒါနဲ့မှား စောကပွတနွှဈပှားစလုံး ဒငွးက လိုးဦးမတဲ့ ဟှနွး ငါတော့မှငယွောငသွေး” ဒီတော့မှ စိနကွုလားလညွး ထပေါကတွော့သညွ။ “ပိတမွှာပေါ့ဟ မသာမရဲ့ နငတွို့ စောကရွှကမွရှိဖငဖွှဲအလိုးခံတာ ငါက လူအမှငခွံမယမွှားထငလွို့လား ကိုငွး ပိတပွှီ ခှှတကွှ ထမီရော အငွကြှီရော အကုနခွှှတထွားကှ ဟောဒီလီးကှည့လွိုကွ လီးမတောငရွငွ ငါဆိုတဲ့ကောငကွို ပါးနားသာပိတရွိုကလွိုကစွမွး ဟားဟား ဟား” စိနကွုလား တံခါးထပိတပွှီး ပှနလွှည့လွာကာ သူ့ခါးမှပုဆိုးကိုပါ တဈလကစွတညွး အသင့ဆွှဲခှှတပွဈလိုကပွှီ။ သူ့ခါးလယမွှာ လီးကှီးတယမွးယမွးနှင့ွ ဘယကွတညွးက သဇငကွို လိုးခငှနွမှနွေးမသိသည့ပွုံမှိုး။

သူ့ယောကွှား လီးတောငတွာ မကှုံစဖူး ထူးဆနွးစှာမှငလွိုကရွတော့ မမိုးတောငပွါးစပအွဟောကွးသားဖှဈကာ အံ့အားသင့သွှားမိလသညွေ။ “ဟဲ့ဟဲ့ ဘုရားစူး မိုးကှိုးပဈပါတောွ ဒီလီးကှီး မတောငစွဖူးတောငတွာ ငါ့မကှစွိတပအွပမွှငတွာ ခုတဈခါပဲရှိသေးတယွ” ဆိုပှီး မမိုး သဇငွဦးအနားကပလွာပှီး သူမခါးလေးပှေ့ဖကကွာဖှင့ွ .. “တကယပွှောတာ အသောကမွကလွှနွးလို့ ဒီမအလေိုးက လီးတောငမွတောငတွာကှာပှီ သဇငွ ညညွး ခပမွှနမွှနထွမီခှှတပွှီး စောကဖွုတကွှီး ဒငွးဖကလွှနဖွှဲပှလိုကစွမွးပါ မယားတောငွ လိုးဖို့သတိမရတဲ့လီးပငွှးတှဲကှီး ဘယလွောကွ ထပတွောငလွာဦးမလဲ ကှည့ကွှတာပေါ့” “အဈမရော ခှှတလွေ” မိနွးမသားနှဈယောကွ တဈနညွးပှောရလှှငွ (ဒီနေ့ညအဖို့ လငညွီအဈမလို့သာ ဆိုပါတော့) ကိုယပွေါကွ အငွကြှီနှင့ဘွရာစီယာရော ခါးဝတထွမီကိုပါ ဗှုနွးစားကှီး ကှမွးပှငပွေါွ ပုံခနဲကအှောငွ ဆှဲခှှတခွပှဈလိုကပွှီး ဗလာကိုယလွုံးတီး မိမှေးတိုငွးဖမှေးတိုငွး အနအထေား နှင့ွ အောကပွိုငွးမှ အကာအကှယမွဲ့စှာ ပုဆိုးတဈကှငွးလုံး ပေါတွငကွှီးခှှတခွထှားသည့ွ။

မမိုးရဲ့လငဖွှဈသူ စိနကွုလားရဲ့အနားကို နှဈယောကသွား တရှေ့ရှေ့ခဉွှးကပလွာကှလသညွေ။ “ဟား နင့စွောကဖွုတကွ အလနွး ငါ့မိနွးမမိုးနဲ့မှား တခှားစီပဲ” “အောွ ကှုပစွောကဖွုတကွ ဘာမှားဖှဈနလေို့တုနွး ပှီးတော့ သဇငစွောကဖွုတကွ ပိုလှတယလွို့ပှောရအောငွ သူ့အဖုတမွှာ ရှှမှေား ထှကနွလေို့လား ဟှငွး” “ဟဲ့ ဗိုငွးတာမရဲ့ နင့အွဖုတကွ တဈသကလွုံး ငါလိုးလာလို့ ဘတလွဘိုငတွောငလွိုကနွပှေီ သူ့စဖုတကွအသဈလေး ပှီးတော့ ဖောငကွ လညွး တောင့လွိုကသွမှ နင့ထွကတွောငွ အပုံကှီးအယပွှီး ကားတဈနသေေး” “တယွ ဒီ ဖလေိုး ငါ ပှောလိုကရွ” “ခိခိခိ ဟိုးဟိုး တောပွါပှီ အဈမရယွ တောကွှာ လိုးဖို့လုပနွရောက လငမွယား နောငဂွှိနပွလေးပှီး ထသတနွမှဖှငေ့ွ ခိခိခိ ကဲ ကဲ အဈမ ဘေးဖယလွိုကွ သူ့လီးကှီး ကှှနမွစုပပွေးမယွ” သဇငွဦးပဲ သူတို့လငမွယားကှားက ဝငရွောကဖွနှဖွှပေေးရသညွ။ မမိုး ပါးစပကွစူပှစူပှလုပရွငွး လငဖွှဈသူလီးကိုမစုပဘွဲ ဘေးကို အသာဖယနွလေိုကရွာ သဇငွဦး သူ့ရှေ့မှာထိုငခွရှငွး တနွးလနွးကှီးမတတွောငမွတတရွှိနသေော စိနကွုလားလီးကှီး လကနွှင့ွ ကကှနှနဆှဲကိုငကွာ ပါးစပကွလေးအသာဖှင့ဟွ၍ လဒဈထိပလွုံးကှီးအား စုပငွုံပေးလိုကရွသညွ။ စိနကွုလား ဟားခနဲအောပွှီး ဖီးလတွှေ အတောကွှီး တကသွှားပုံရသညွ။

လှလညွးလှ ခှောလညွးခှော လီးအစုပလွညွးကောငွး အငွး စောကဖွုတနွဲ့ဖငနွဲ့ အလိုးခံရငလွညွး တောတွောကွှီး ကောငွးဦးမယ့ပွုံပဲဆိုပှီး သဇငွဦးမကှနွှာလေး တစိမ့စွိမ့ကွှည့ွ၍ သူမလီးစုပတွာကို အရသာရှိရှိ အပှတဇွိမယွူနေ လသညွေ။ မမိုး ဘာလုပတွယထွငသွနညွး။ လငရွဲ့လီးကတှော့မစုပဘွဲ လငလွီးကိုစုပနွသညေ့သွဇငွဦးကို နို့ကိုငနွို့ဆှဲ နို့သီးနှဈခုလှိမ့ခွှကော ဆှပေးနသညွေ။ လကတွဈဖကွ ကလညွး သဇငွဦးရဲ့ပေါငခွှကှားရှိ စောကပွတရွှိရာကို အသာလှှိုနှိုကပွှီး စောကခွေါငွးဝတဈဝိုကကွို စကဝွိုငွးလှည့ပွတွ ပှတဆွှပေး နသညွေ။ သဇငွဦးလညွး ဂှငွးထုလိုကွ လီးကိုစုပလွိုကဆွှဲလိုကနွှင့ွ တဖှညွးဖှညွး လီးကှီးမာတောငလွာရာ ရှညလွမှောဖှဈနသေော လီးကှီးနှင့ွ တုတတွုတဖွီးဖီး ရှိလှသည့ွ လီးကိုယထွညလွုံးပတကွှီး ကှည့ွ၍ အူတယားယားဖှဈနမေိသညွ။ ဒီကှားထဲ မမိုးရဲ့ အနှူးအဆှနှင့ဆွိုတော့ သူမစောကပွတမွှ စောကရွညတွှကေ တမုဟုတခွငွှးပဲ ရှှဲအိုငထွှကကွလှာရလသညွေ။ “နငလွှဲအိပလွိုကွ ကုလား ငါ သဇငစွောကပွတကွို အပှတမွှုတမွယွ” “အေး ကောငွးသားပဲ” စိနကွုလား ဒီတဈခါ မယားစကားကို မှဝယမွေကနှားထောငပွှီး ကှမွးပေါပွကလွကအွိပခွကှာ သူ့လီးကို လှနထွောငပွေးလိုကသွညွ။

“သဇငွ နငသွူ့အပေါမွတကနွဲ့ဦး ငါအရငတွကမွယွ သူငါ့စပတမွှုတပွစေ နင့ဖွငကွှီး ခပမွှင့မွှင့လွေး အပေါကွုနွးထောငပွေးထား ဒါမှ နောကကွနေ ငါစိတကွှိုကမွှုတလွို့ရမှာ ကှားလား” “ဟုတွ အဈမ” လီးကို အစုပမွပှတစွဘေဲ ပါးစပထွဲထည့ငွုံထားရငွး ဖငသွားအိအိနှဈဖကကွို လေးဘကထွောငကွုနွးသည့ပွုံစံ လုပပွေးလိုကရွာ မမိုး အနောကကွနေ သူမဖငသွားနှဈဖကကွှားထဲဝငရွောကပွှီး သဇငွဦးစပတနွှင့ွ သူ့မကှနွှာကို ဖိကပွ၍ မှုတလွတေော့သညွ။ တဈဆကတွညွး သူမဖငသွားဖှိုးဖှိုးကှီး နှဈဖကကွိုလညွး လငသွားစိနကွုလားရဲ့မကှနွှာပေါွ ဖိကပထွိုငခွလှိုကရွာ ကာလအတနကွှာ မယားစပတွ ငတကွှီးကနှသေော စိနကွုလားလညွး နညွးနညွးလေးမှဟနမွဆောငနွိုငတွော့ဘဲ မယားလုပသွူ မမိုးရဲ့ အမှေးအမှှငွ ထူပှောလှသည့ွ အဖုတအွုံကှီးကို အောကကွနေ ပါးစပနွှင့ကွုနွးဟပစွုပနွမွးကာ လှှာနှင့ပွါ တပှပပွှပွ အသံထှကအွောငွ အားရပါးရ မှုတယွကဆွှပေး နလတေေော့သညွ။ သုံးယောကသွား အတနကွှာ နှူးကှနှပကွှဆှကှပှီးမှ ..”ကဲ လိုးတော့ ကိုစိနကွုလား”ဆိုပှီး သဇငွဦးလညွး မမိုးနှူးနှပဆွှထား၍ အရညရွှှဲအိုငကွာ အသင့ဖွှဈနသေောစောကပွတကွှီးကို ကှမွးပှငပွေါွ ပကလွကအွိပွ ခှထေောကနွှဈဖကကွို တဈဖကတွဈခကှစွီ မှှောကထွောငွ၍ ပေါတွငဖွှဲကားပှီး။

လိုးရနအွသင့ွ ဖှင့ပွေးလိုကရွာ သူကိုယတွိုငွ အကှာကှီး ပုလှအကေိုငခွံလိုကရွ၍ လီးကှီးမာတောငွ တောင့တွငွးပှီး လိုးခငှတွာမှ တဈပိုငွးသလေုမတတွ ဖှဈနသညေ့ွ စိနကွုလားလညွး လီးတနွးလနွးနှင့ွ သူမပေါငကွှားထဲကို အမှနွ လာရောကပွှီး လဒဈထိပကွို သဇငွဦးရဲ့ စောကခွေါငွးအဝမှာ တေ့လကွှ စှိဇှတခွနဲ အားပါပါကှီး နှားသိုးကှိုးပှတသွည့နွှယွ တရှိနထွိုးကှီး ဖိဆောင့လွိုးခလှိုကလွသညွေ။ “အား အအ ဖှေး ဖှေး လီးကှီး အဲလောကလွိုးထည့တွော့ သပှေီပေါ့ လို့ ဟှန့ွ ကို ကို ကုလား အ အာ့ ဖှေးဖှေး ဖှေးဖှေး တဈခကှခွငွှး လိုးပေး ဒါရိုကကွှီးကှမွးဖို့မဟုတဘွူး သခှောလေးဇိမနွဲ့လိုးပေး ဒါမှ နှဈယောကလွုံးကောငွးမှာ” “ငါ ဒီလိုပဲ လိုးတတတွာ ဒါမှိုးမှ အားရတယွ” “ဟင့ွ အဲလိုကှီးလား ဒါဖှင့လွညွး လိုး လိုး ရှင့အွကှိုကပွဲလိုး နှားလိုးဝကလွိုး လိုးပဈ ဟှငွး မယားအကှိုကမွှမလိုကတွော့ မယားက ရှင့နွားကနေ ထှကပွှေးတာဆနွးသလား ဟငွးဟငွး” စိနကွုလား သူမ မခံခငှအွောငွ ဘယလွောကပွှောပှော မမှု၊ ဂရုလညွး မစိုကခွှေ။ အရကသွစောကို တရားလှနသွောကစွားခဲ့သူလညွးဖှဈ၍ သူ့ဦးနှောကကွ အမှားနှင့အွမှနကွို ဆငခွှငသွုံးသပကွာ အကောငွးအဆိုး နှဈတနကွို ဝဖနပွေိုငွးခှားနိုငစွှမွးလညွး မရှိတော့ပှီ။ တဈဖကသွား အပေါွ စာနာနားလညမွှုပေးဖို့ ဝေးစှ။

ကိုယကွောငွးဖို့အရေးကိုသာ အလေးပေးပှီး တဈဖကစွောငွးနငွး မှိနရွညယွှကရွညကွှီးလိုးဆောင့ဖွို့ တဈခုတညွးသာသူ့ခေါငွးထဲမှာတှေးမိတော့သညွ။ လိုးသညွ။ တရစပကွှီး ဖိလိုးသညွ။ စောကဖွုတထွဲကို တဈဝကကွှောဝွငရွောကပွှီးဖှဈသော သူ့လီးမဲကှီးကို လုံးဝပှနနွှုတဖွို့ မစဉွးစား တော့ဘဲ သဇငွဦးပေါငတွနနွှဈဖကကွို သူ့ကိုယလွုံးအားနှင့ွ နောကလွှနဖွှဲကာဖှင့ွ စောကဖွုတထွဲသို့ လီးအရငွးဆိုကမွိသညအွထိ သဲကှီးမဲကှီး ဖိကာဖိကာ တရစပပွငွ အားရှိပါးရှိ ဆောင့ဆွောင့လွိုးနပသညွေေ။ သူ့ဖငကွို တဆတဆွတတွှနွးညှောင့ွ၍ ခှေးလိုးသလို တရစပွ ညှောင့လွိုးခှငွး ဟုလညွးဆိုနိုငသွညွ။ အရကကွလညွး ရခှေိနကွိုကပွှီးမူးနေ လီးကလညွး အပီအမှုတခွံကာ အပှတတွောငမွာ နခှေိနွ ဖှဈ၍ လိုးအားအထူးကောငွးပှီး သူ့လီးသရမွးကှီးနှင့ွ ပယပွယနွယနွယွ လိုးဆောင့မွှုဒဏကွို သဇငွဦးတဈယောကွ အီဆိမ့ွ ကော့ပှံနအေောငွ ထိထိမိမိကှီး ခံစားရလသညွေ။ သူအားနှင့ဖွိဖိလိုးလေ သဇငွဦးလညွး အောကကွနပှေီး သူမရဲ့ဖငသွားကှီး နှဈဖကကွို ပင့ပွင့မွှှောကွ၍ ခကှကွလှကကွှ ပှနလွညကွော့ညှောင့အွလိုးခံရငွး စောကဖွုတလွညွး အခှိနနွှင့အွမှှ ပိုပိုရှလာကာ ကာမအရသာ ပိုကောငွးလာလပေဲ ဖှဈသညွ။ ဆယမွိနဈဆယ့ငွါးမိနဈခန့ွ လီးနှင့စွောကပွတပွူထူအောငွ မနားစတမွးလိုးခပှှီးမှ ခတြတေခဏ သဇငွဦးဗိုကပွေါမွှာ ငှိမသွကအွနားယူပှီး နို့ကိုငနွို့စို့လုပလွာသညွ။

နို့စို့ပုံကလညွး အနှဈနှဈအလလ အမေ့နို့ပှတနွသညေ့ွ ကလေးတဈယောကွ နို့စို့တာထကပွငွ ပိုဆိုးသေးသညွ။ နို့အုံနှဈမှှှာကို လကဖွဝါးကှမွးကှီးနှဈဖကနွှင့ွ အခှကနေေ အားပါးတရ ညှဈဆုပဖွစှနွယကွာ နို့သီးခေါငွးနှဈခုကို သူ့နှုတခွမွးထူကှီး နှဈခပှဖွှင့ွ ပှတထွှကလွုမတတွ ခပပွှငွးပှငွးစုပဆွှဲပှီး သှားနှင့ပွါ တကှိကှိကိုကခွဲ ငုံဆှပေးခှငွးဖှဈသညွ။ ထိုအပှုအမူမှာ မိနွးမသား တဈယောကအွတှကွ အလှနအွမငွး မခံခှိခံသာဖှဈရသော အခှအနပေငဖွှေဈသညွ။ နို့နှင့ွစွောကဖွုတွ အကှောခငွှးမှား ဆကသွှယနွေ သလားတော့ မသိ။ နို့အစို့ခံရရုံနှင့ပွငွ လီးကှီးတနွးလနွးဖှဈနသညေ့ွ စောကဖွုတကွ အရညတွှေ စဈခနဲစဈခနဲစိမ့ထွှကလွာသညွ။ စိနကွုလားကို အခကှပွှသည့အွနနှငေ့ွ အောကကွနေ ဖငကွှီးထှန့လွူးပှီး လီးခှောငွးကှီးအားဖစှညွှဈကာ တဈခကှနွှဈခကွှ ကော့ကော့ ညှောင့ပွေးလိုကတွော့ ခကှခွငွှးပငွ သူလညွး လိုးဖို့ သတိရသှားပုံရသညွ။ စိနကွုလား သူ့ဖငပွိနကွို မှှောကမွှှောကပွှီး ဖောကခွနဲ ဖောကခွနဲ အရညသွံ ထှကအွောငပွဲ သူမစောကဖွုတထွဲကို လီးပှဲကှီးနှင့ွ လေးငါးခကှဆွင့ကွာဆင့ကွာ အပေါစွီးကနေ ဆောင့လွိုးခှ သညွ။ လီးဝငသွည့အွရှိနနွှင့မွို့ သဇငွဦးရဲ့စောကဖွုတနွှုတခွမွးသားကလေး နှဈခပှမွှာ ပှဲခနဲပှဲခနဲပငဖွှဈသှားသညွ။

“အားပါးပါး ကှှတွ ကှှတွ ကောငွးလှခညှလွား ကိုကုလားရဲ့ လိုး လိုးစမွးကှာ စောကဖွုတကွှီးပါ တဈခါတညွး အောကကွနကှှတကေပွှီး လီးရီးနဲ့ကှှတပွါထှကလွာအောငွ လိုးပဈလိုကွ သဇငွ အ အရမွး ကောငွးနပေီ လိုးပေး နာနာလေးလိုးပေး အဲလိုရီးကှမွးတာ သိပကွှိုကတွယွ အိ အင့အွင့ွ” “တ တကယလွား နငွ စောစောကပှောတော့ တအားလိုးတာမကောငွးဘူးဆို” “အို အဲလိုလိုးတော့ တခှို့လရညအွထှကမွှနပွှီး အစောရီး ပှီးပှီးသှားလို့ပှောတာ သဇငကွကှမွးမှကှိုကတွာ အဈမမိုးလိုပဲ” “ဟုတတွယွ အဲ့ စောကကွနွးမ ကှမွးမှကှိုကတွာ လူကိုဇောခှှေးပှံအောငလွိုးခိုငွးပှီး ဒငွးက အောကကွနကေော့ကော့ပှီး ဇိမယွူတာ အမှဲတမွးပဲ” “ရှင့မွယား ရှငသွိမှာပေါ့ ကှှနမွကိုလညွး အဲလိုလိုးပေး ဆောင့ွ ယောကွှားဆောင့ွ အသကထွှကပွစေ တအားဆောင့ွ လိုး လိုးပေး စဖုတပွှဲတဲ့အထိ လီးအရငွးဆိုကအွောငလွိုး ရတယွ ရှင့လွီးရော လိုးတာကှီးရောကှိုကတွယွ လိုး ယောကွှား လိုး ယောကွ ယောကွှား လို့ ခေါတွာ စိတွ ဆိုးလား” “ဟ ဆိုးစရာလား ငါ့မယားလေး ခစွှ ခစှမွယားလေး ဟဲဟဲ နင့ွ စောကဖွုတကွှဲအောငွ အပှတလွိုးပေးမယွ ကော့ပေး တအားကော့ထိုးပဈ နငကွကော့ရငွ ငါကဟောဒီလိုလိုးမယွ ကိုငွး ကှိုကွ ကှိုကလွား ငါ့လီးကှိုကလွား” “ကှိုကွ တအားကှိုကွ ရှငတွဈခှီလိုးပှီးရငွ လီးပှနစွုပပွေးမယွ လရညတွှေ ကှှနမွပါးစပထွဲ အကုနထွည့ပွဈ ကှားလား ဘဲရီး” ” ” လိုးတာမှ ဝီခေါနွတောပဲ။

အသကထွှကမွတတွ မီးကုနယွမွးကုနွ ဆောင့ရွငွးလိုးရငွး သူရောသဇငွဦးပါ ရာဂအရှိနတွရွိပရွိပတွကကွာ တဏှာအကှှကှီး ကှှလာကှသညွ။ သဇငွဦးလညွး သူ့ဆောင့လွိုးခကှအွတိုငွး အောကကွနေ နားလညမွှုရှိရှိ အပေးအယူမှှမှှ ထကသွနစွှာ ပှနကွော့ကော့ပေးရငွး ဆောင့ခွကှတွှေ တဖုနွးဖုနွးတဖှမွးဖှမွး အခကှပွေါငွးရာခှီလာကာ စောကဖွုတထွဲက တဆဈဆဈတရှရှ ဖှဈလာရပှီး အခှိနကွှာမှင့စွှာအောင့မွထားနိုငတွော့ဘဲ ဖငသွားကှီးမှားရှုံ့ခညှပွှခညွှ စောကဖွုတအွတှငွးနှုတခွမွး သားမှားက လီးကှီးအားဖှိုးဖှိုးဖစှဖွစှနွှင့ွ အငမွးမရစုပဆွှဲလာကာ စောကရွညတွှေ ဖှောခနဲဖှောခနဲ မထိနွးနိုငမွသိမွးနိုငွ ပနွးထှကသွှား ရတော့သညွ။ မမိုး သိလိုကပွှီ။ အနားကနေ အခှအနကေေို မကှခွှမပှတေစွောင့ကွှည့နွတောပဲ မသိဘဲနမလေား။ “ကုလား နငွ ငါ့ရော မလိုးပေးဘူးလား” “သူ့လိုးပှီး လိုးမှာပေါ့ဟ” “ရဘူး ငါလညွး စပတတွအားရှနပှေီ နှဈယောကတွူတူလိုး လာခဲ့” “ကှှနမွ ပှီးပါပှီ ကိုကုလား လီးခှှတပွှီး အဈမမိုးကို တဈလှည့လွိုးပေးလိုကွ” “ဟာ ကှှတွ!! တောကွ !! လိုးလို့ ကောငွးတုနွးမှ” “စောကပွိုမပှောနဲ့ ခှေးကုလား လီးထုတစွမွး ငါ့စပတထွဲထည့ွ လိုးစမွး နင့စွိတရွှိလိုး”  “စပတမွလိုးဘူးဟေ့ နင့ွ ဖငဖွှဲလိုးမယွ” “အော ရတယွ လာလေ လုပလွိုကွ နငဘွယလွောကလွိုးမလဲ ကှည့တွာပေါ့” ငါ ဖငကွုနွးပေးမယွ ပါးစပကွပှောပှီး လူကိုယတွိုငလွညွး စိနကွုလားရှေ့မှောကမွှာ နသေားတကှ လေးဘကထွောကလွကှသွား ဖငကွှီးကုနွးထောငွ ပေးလိုကသွညွ။

စိနကွုလားလညွ လိုးလကစွ တဏှာပိုးကှှပှီး အသညွးအသနထွနနွပှေီဖှဈရာ အခှိနမွဆိုငွးတော့ဘဲ မယားလုပသွူမမိုးရဲ့ တငပွဆုံအိုးကားကှီးနှဈဖကကွို သူ့လကနွှဈဖကနွှင့ွ ကကှနှနဆုပကွိုငဆွှဲဖှဲပှီး ဖငစွအိုဝလေးထဲကို လီးဒဈကှီးသခှောခှိနတွေ့ကာ ဗှိဇှတခွနဲ နအေောငွ အားပါပါနှင့ွ အပေါစွီးကနေ တအားဖိဆောင့လွိုးခလှိုကပွါသညွ။ လီးကှီး ဝငရွောကမွှုက အရှိနနွှုနွး ပှငွးထနလွှနွး သည့တွိုငွ မမိုး မကှစွိစုံမှိတအွံတငွးတငွးကှိတပွှီး အောင့အွညွးခါးစညွးခံသညွ။ “ဗှှတွ ဇှတွ ဘှတွ ဖတွ ဘုတွ စှိ စှတွ ဗှပွ ဗလပလွပွ ဘုတွ ဘတွ ဗလှတလွှတွ ဇှိ ဖှတွ ဇှတွ ဘှတွ ဖတွ ပှှတွ ဗှဝပွတဈ ဘလဈ ဇှတွ” “အ ယောကွှား ယောကွှား လိုး အပှတလွိုး ရပွ မ မရပနွဲ့ ဆကလွိုး အ အာ့ ကောငွး ကောငွးလှနွးတယွ နငွ အဲလိုလိုးလေ ငါ ငါ ကှိုကလွပေဲ အ အ အား ငါ့အပေါကွ ဘာလို့ နေ့တိုငွးမလိုးတာလဲ နငလွိုးတိုငွးငါပေးနတောပဲ မဟုတလွား စောကဖွုတရွော ဖငပွေါကရွော လိုးခငှတွိုငွး ပေးလိုးနတေဲ့ဥဈစာ” မမိုး မကှမခမွှေးပှောသညွ။ “နငကွမှ ငါ့ကို စောကထွငမွကှီးတာ ငါအရကကွှိုကတွာ အကှောငွးပှပှီး တခှားလီးကတှော့ ကုနွးခငှတွိုငွးကုနွးတာ ငါမသိဘူး မှတလွို့လား ” “ဟဲ့ ယောကွှား အဲကိဈစ ခု ကိုယတွိုငဝွနခွံနတောပဲ မကှနပရွေငွ နငရွောပဲ လိုးခငှတွဲ့အခှိနပွှောလေ ငါဖာခေါပွေးရမလား ခုလို ငါပါ ဝငပွှီး တူးအငနွဝွမွး အလိုးခံပေးရမလား နင့စွိတတွိုငွးကလှုပွ ငါခှင့ပွှုတယွ။

ခုဆို သဇငပွါ တို့ဖကပွါလာပှီ နငအွသောကလွှှော့ရငွ ဒီထကွ ဆယဆွမက ပှောစွရမယွေ ငါကတိပေးတယွ” “လုပလွိုကွ နငွ ဘယလွောကအွထိ လိုကလွှောနိုငမွလဲ ကှည့စွမွးမယွ ဒီည နငတွို့အပှငသွှားမယဆွို လမွးမှာ ဖာတှေ့ဖာခေါလွာခဲ့ နငတွို့နှဈယောကရွော သူ့ပါ လိုးမယွ စိနလွိုကမွမိုး” “အေး နင့စွကားနငမွှတထွား တို့ပှနလွာတဲ့အခှိနွ နငဖွာသာနငွ အမူးလှနပွီး သတေောမွူနလေို့ကတော့ နင့ထွိုကနွင့ကွံပဲ ငါ့စောကဆွံနဲ့ ငါ အိမတွိုငယွာရောကွ ဖာခေါလွာပေးမယွ နေ့တိုငွးခေါပွေးမှာ လိုးနိုငသွလောကလွိုး ငါနဲ့သဇငအွတှကွ မပူနဲ့ နငလွိုးခငွှ အဆငသွင့ွ ထမီလှနပွေးလိုကရွုံပဲ ကှားလား ယောကွှား” “ကှိုကပွှီ ဟောဒီမယကွှည့ထွား ငါ့လီး ဘယလွောကအွလိုးသနသွလဲ ဒီညကစ နငတွှေ့ရစေ့မယွ ဟားဟား မမိုး ငါ့တော့ လှှော့မတှကနွဲ့ ဟှငွး ဟှငွး” “အေးပါ နငမွလိုးနိုငလွညွး ငါနဲ့သဇငွ လီးတုနဲ့ တဈလှည့စွီလိုးရငလွိုး ဒါမှမဟုတွ ငါတို့ဖာသာ အပှငထွှကပွှီး တှေ့တဲ့လူ ကုနွးပဈ လိုကရွုံပဲ နငွ အဆငပွှဖေို့သာ အရေးကှီးတယွ ဒါပဲ” လငမွယားနှဈယောကွ စကားအပှနအွလှနပွှောရငွး မမိုးရဲ့ကုနွးထားသောဖငပွေါကထွဲကို စိနကွုလားရဲ့လီးကှီးက အခကှမွှနမွှနွ ဝငလွိုကထွှကလွိုကွ လိုးရငွးဖှင့ွ။ လီးကှီးနှင့ဖွငပွေါကကွ အိမထွောငွဦးအစကတညွးက လိုးသားကပှှီးဖှဈပမယေ့ွ ခုနောကပွိုငွး လငနွှင့မွယား သိပအွစေးမကပကွှဘဲ မလိုးရတာကှာပှီမို့ နှဈယောကသွား အသဈလိုဖှဈကာ အရသာ အတှေ့ကှီးတှေ့နပသညွေေ။

စိနကွုလားလညွး အစိမွးသကသွကလွိုးရသလိုဖှဈနသညေ့ွ မယားဖငစွအိုပေါကကွလေးထဲသို့ သူ့လီးငပဲကှီး ဝငလွိုကထွှကလွိုကွ ဖှဈနပေုံကို အနောကကွနေ သခှောအရသာခံကှည့နွပှေီး ညိုတိုတိုစူပှပှကလေးဖှဈနသညေ့ွ ဖငဝွနှုတခွမွးသားမှားက လီးခှောငွးကှီး တိုးအဝငမွှာ အာတာကှဲလေး ပှဲဟစှာ အတှငွးဖကကွို စုပှုံတိုးဝငသွှားလိုကွ လီးပှနအွကှှမှာ စအိုနှုတခွမွးသားတှေ တဈပှုံလုံး သူ့လီး နှင့အွတူ ပှနလွညလွိုကပွါ ကှှတကလွာလိုကွ ဖှဈနတောမှငရွပှီး မယားဖှဈသူအပေါွ အနညွးငယွ ကရုဏာသကလွာဟနနွှင့ွ .. “ငါလိုးတာ ကောငွးရဲ့လား မမိုး ဖငမွလိုးတာကှာပှီ တဈခုခုအဆငမွပှဖှဈရေငွ ငါ့ကိုပှော” “မလိုဘူး ကောငွးလို့ကုနွးပေးနတေဲ့ဥဈစာ စောကပွတလွိုးတာထကတွောငွ ပိုကောငွးသေးတယွ နင့လွီးနဲ့ငါ့နောကပွေါကကွ အံကိုကွ ကှကတွိပဲ လငမွယားခငွှးမို့လားမသိဘူး မလိုးတာကှာတာတောငွ လီးကရှောခနဲရှောခနဲ အပေါကထွဲ ဝငဝွငခွလှာတာ သဇငဖွငပွေါကရွော ဒီတဈခှီ လိုးကှည့မွလား” “နင့လွိုးပှီးတာနဲ့ သူ့ဖငလွိုးမယလွေ သူရောဖငခွံဖူးတယမွဟုတလွား” “နငမွသိဘူးလား သူ့ဖငဝွအသားထဈလေး ပှူတဈတဈကလေးဖှဈနတော လီးဝငထွားလို့ပေါ့ လီးနဲ့မလိုးဖူးရငွ ဖငဝွက တအားကှီး ကှုံ့ရှုံ့ပှီး စေ့ကပနွမှောပေါ့ ဖငမွလိုးဖူးတာမှားကလှို့ ဟှနွး” သဇငွဦးလညွး သူတို့လငမွယားပှောဆိုနသညေ့ွ စကားကိုကှားပှီး သူမပါအနားကပလွာကာ .. ။

“ကှှနမွက အလိုးခံဖူးတာ တဈခါနှဈခါပါ ကိုစိနကွုလားရဲ့ အဈမမိုးလောကတွော့ ဝါမရင့သွေးပါဘူး ကိုစိနကွုလားလိုးခငှရွငွ ကှှနမွခံပေးပါ့မယွ သူ ဘာလုပခွငှလွဲ ပှောပါ အကုနလွုပနွိုငတွယွ သဇငွ အဆငသွင့ပွဲ အဟငွး ဟငွးဟငွး” “ဒါဆိုရငွ သူခိုငွးတာနောကထွားဦး ခုလောလောဆယွ ငါ့နို့ကှီး အရငစွို့ပေး သဇငွ .. စောကပွတပွါမှုတပွေး ငါ့ယောကွှားက ဖငခွညှ့မွဲပှီး တဈလိုးတညွးခှလိုးနတော နို့ဆှဲမလိုးတော့ တဈခုခုလိုနသလေိုပဲ ဟာတာတာနဲ့ အနခကတွေယွ သဇငရွဲ့” မမိုးပှောတော့ သဇငွဦးလညွး ပှာပှာသလဲဖှဈသှားရပှီး .. “အဟငွးဟငွး ဟုတသွား ကှ ကှှနမွမေ့လို့ အဈမရေ သူအဈမဖငလွိုးတာ ကှည့ကွောငွးကောငွးနဲ့ ဖိမယွူပှီးကှည့နွတော ကိုယ့ဖွာသာ အဖုတပွှတရွငွး အဈမဟာလေးမှုတပွေးဖို့တောငွ မေ့နတော .. ခိခိခိ” သဇငွဦး ဝငပွါရပှနသွညွ။ သူတို့နှဈယောကွ လိုးနတေဲ့အကှား တိုးဝငပွှီး သုံးယောကသွား ခဲရာခဲဆဈလုံးလားထှေးလားနှင့ွ သဇငွဦး တဈယောကွ မမိုးရဲ့ကိုယလွုံးအောကကွနေ အတငွးတိုးလှှိုဝငရွောကွ၍ သူမစောကဖွုတကွို မမီမကမွးလှမွးဟပွ စုပယွကပွေး လိုကခွှိနမွှာ သူမကိုယကွလေး ပကလွကလွှနလွကွှ ကားရယားကှီး ဟဖှဲပှလိုကသွလိုဖှဈသှားသည့ွ သူမပေါငခွှကှားရှိစောကဖွုတကွို စိနကွုလားရဲ့ လကတွဈဖကကွ အဆငသွင့ပွငွ ဝငရွောကကွာ စောကဖွုတနွှုတခွမွးသားလှနဖွှဲပှီး စောကခွေါငွးလေးထဲ လကစွုံပူး၍ တဇပဇွပနွှင့ွ ထိုးသှငွးနှိုကဆွှပေးလာတော့သညွ။

“ဟာ အ အာ့ အား အူးဟူး အှငွး ဟှငွးဟှငွး အ အအုဝု အုဝု ဝူး အူးဟူးး” သဇငွဦးထံမှ ဗလုံးဗထှေးအောသွံနှင့အွတူ .. “ဘှတွ ဇှတွ စှိ ဖှတွ ဘှတွ ဗလှတွ ဘုတွ ဇှတွ ဗှှတွ ဘှပဖွလပလွပွ ဘှတွ ဖတွ ဗှပွ” “အိ အိ လိုး လိုး ကှမွးကှမွးလိုး ယောကွ ယောကွှား နင့လွီး တဈဆုံးထည့လွိုး အ အာ့ ထိ ထိတယွ လဒဈကှီး အထဲထိမှှေ့လိုးပေး အ အိအိ အီး ကှှတကွှှတွ လိုးထည့ွ မရပနွဲ့ ဆကလွိုး လိုးဦး အသလေိုး ဆောင့ဆွောငအွ အာ့ ဟာ အာ့ ဟား ဟား အား ငါ ပှီး ပှီး တော့မယွ အူး ဟူး ပှီး ပှီး အ အာ့ အာ့ အားးးး” လီးဝငလွီးထှကွ သှကသွှကမွှိုငမွှိုငလွိုးဆောင့သွံတှရေော မမိုးရဲ့ တဏှာနတဖွမွးနသလေို သှေးရူးသှေးတနွး အောဟွဈ ညညွးညူသံမှားအဆုံး သုံးယောကသွား ကိုယ့အွရှိနနွှင့ကွိုယွ ရမမြကဇွောတှေ ငယထွိပအွထိ တကကွပနွကှပှေီနောကွ .. မမိုးလညွး ကုနွးကုနွးကှကှ ခါးလေးကှေးညှှတွ၍ ဖငကွိုဇယဆွကသွလို ပယပွယနွယနွယကွှီး ပိတအွလိုးခံရငွး ဖငဆွုံကှီးနှဈဖကွ ကော့ထောငကွှှကာ ဆန့ငွငဆွန့ငွငနွှင့ွ စောကရွညွ အဆကမွပှတွ ပနွးညှဈထုတပွှီး တဈကိုယလွုံး ဝမွးလှားထိုးကုနွးမှောကွ၍ ဝုနွးခနဲ လဲပှိုကသှှားလသညွေ။ သဇငွဦးလညွး အောကမွှနေ၍ ကော့လနကွော့လနနွှင့ွ စောကဖွုတတွရှရှ ကော့ကာပှံကာ အထိုးအနှိုကွ နှူးဆှမှုခံရငွး စောကပွတမွှ စောကရွညတွှတှကှေေီး စီးယိုကဆှငွးလာရလကွှ ..။

“အ ကိုကုလား လိုး လိုးပေး ရှင့လွရညထွှကသွေးဘူး မဟုတလွား လိုးပေး ကှှနမွအဖုတထွဲမှာ ပှီး ပှီးလိုကွ အ လာ လိုး လိုးလေ အင့ွ အင့ွ” “လိုးပေးလိုကွ ကုလား ငါ ငါပှီးပှီ ဖငလွညွး တောတွောကွှိနွးနပှေီ နင့လွီးက လိုးမယ့လွိုး တဈခှီအပှည့ွ အောတိုကကွှီး လိုးခလှိုကတွာ လူလညွးကော့သှားရောပဲ ဟငွးဟငွး” မယားလုပသွူထံမှ ခှင့ပွှုခကှရွပှီး စိနကွုလားလညွး မမိုးဖငပွေါကထွဲမှ လီးကိုခှှတကွာ အောကမွှ ပကလွကကွော့ပေးထားသလို ဖှဈနသညေ့ွ သဇငွဦးရဲ့ စောကဖွုတထွဲကို လီးထိပကွှီး ဇှတခွနဲထိုးထည့ွ၍ ဆိုငွးမပါဗုံမဆင့ွ အပီအပှငကွှီး ပဈလိုးခလှိုကွ ပှနလွသညွေ။ “ဟာ အ အား အုအူး ကောငွး ကောငွးတယွ လိုး နာနာလိုးစမွး ကိုကုလား ကှိုကတွယွ လီးကှီးအီဆိမ့နွတောပဲ လိုး အပှတလွိုးပေး တဈဆုံးဆောင့ွ ဆောင့လွိုးပဈလိုကွ လီးကှီးက အားရှိပါးရှိလိုးလိုကတွာ ပကခွနဲပကခွနဲ လူပါကှှကှှတကလွာတာ အ အရမွး မိုကတွယွ မှနမွှနွ မှနမွှနလွိုး လိုးဦး ဆကလွိုးဦး အှန့ွ အှနွး အှနွးဟှနွး ဟုတွ ဟုတပွီ ဟုတပွီ” သဇငွဦး သူ့ခါးကို သူမလကနွှဈဖကနွှင့ွ တငွးတငွးကှပကွှပကွှီးပှေ့ဖကကွာ အောကကွနေ ခါးလေး ကော့ကာကော့ကာဖှင့ွ သူ့ လိုးခကွှ ဆောင့ခွကွှ မှနသွမှှကို အပေးအယူမှှစှာ အငတွိုကအွားတိုကွ လိုကပွါခံဆောငွ ညှောင့ပွေးနမေိသညွ။

စိနကွုလားလညွး သူ့ထုံးစံအတိုငွး သဇငွဦးစောကပွတကွို သဲကှီးမဲကှီး ဖိလိုကကွှှလိုကလွုပပွှီး တအားဖိဖိလိုးသညွ။ လိုးခကှပွကစွကလွှသို ထိခကှကွပှောစရာမရှိ။ အရကကွှေးကှှနဖွှဈနတောတောငွ ခုလို သကလွုံကောငွးကောငွး မောငွးအားသနသွနနွှင့ွ အဆကမွပှတွ တဖုနွးဖုနွးတဖနွးဖနွး ပဈဆောင့လွိုးနိုငတွာကို သဇငွဦးအံ့သှမိသညွ။ လီးအဝငအွထှကကွှမွးကှမွးသှကသွှကွ စောကပွတတွဈခုလုံး ပူထအောငွ တရစပလွိုးဆောင့မွှုက သူမရဲ့ရငထွဲက တအုံနှေးနှေးနိုးထဖှဈပေါနွသေော ကာမစိတကွို အဆမတနွ ဆူပှကအွုံကှှ လာအောငွ ထပမွံ၍ မီးပေါငမွှှင့တွငပွေးလိုကသွလိုပငွ ဖှဈနပှနသွေညွ။ သူ သိပကွှာကှာတော့ မလိုးနိုငမွဆောင့နွိုငတွော့။ မမိုးရဲ့ ဖငပွေါကကွို သာမနထွကွ အားအငနွှဈဆမက စိုကထွုတကွာ အကှိတအွနယွ လိုးထားရတာမို့ ဆယမွိနဈဆယ့ငွါးမိနဈသာသာလောကွ တဗှပဗွှပလွိုးပှီးခှိနမွှာပငွ သူ့လီးကှီးအတှငွးမှ တဆဈဆဈ ကိုကခွဲသလိုဖှဈလာပှီး ဘယလွိုမှဆကမွထိနွးနိုငတွော့သည့အွဆုံး လရညပွူပူတှကေို လီးထိပကွနေ ဖှောခနဲဖှောခနဲ သဇငွဦးရဲ့ စောကခွေါငွးလေးအတှငွးသို့ အဆကမွပှတွ ပနွးလှှတထွုတပွဈလိုကရွလသညွေ။ သဇငွဦး ဆတတွငံ့ငံ့ဖှဈမိပမယေ့ွ ဘာမှမတတနွိုငရွှာပါ။

သူ့ကိဈစပှီးဖို့အတှကွ နဘေးမှာရှိနသညေ့ွ အဈမ မမိုးကိုသာ မဖှဈမနေ အားကိုးရတော့မညဖွှဈကှောငွး သူမတှေးမိလိုကပွှီ။ မမိုးတို့ လငမွယားနှဈယောကနွှင့အွတူ နောကတွဈနာရီခန့ကွှာအောငွ လီးစုပလွိုကွ စောကပွတအွယကခွံလိုကွ နှူးလိုကွ နှပလွိုကွ ဆှလိုကွ မိနမွသားနှဈယောကကွို တဈယောကတွဈပှနစွီလိုးလိုကနွှင့ွ နောကဆွုံး သဇငွဦးကိုယတွိုငပွဲ ဈိနကွုလားရဲ့ကိုယပွေါွ တကခွှကာ သူ့လီးကှီးကို မှငွးထိုငခွှစီးလိုးဆောင့ပွှီး တဈညဉ့တွာ သုံးပငလွိမဇွာတဝွငခွနွးလေးကို ခပမွှနမွှနပွဲ အဆုံးသတပွေး လိုကရွသညွ။ မမိုး ဖငပွေါကကွိုခညွှး နှဈခှီဆကတွိုကအွလိုးခံရကာ သဇငွဦးကိုတော့ သူကစောကပွတကွို နှဈခှီလိုးပှီး နောကဆွုံးအခှီမှာ အထကပွါအတိုငွး သူမကဦးဆောငွ၍ လိုးပေးလိုကခွှငွးပဲဖှဈသညွ။ ဖငလွိုးခငှလွိုးဖို့ ခှင့ပွှုပမယေ့ွ သူ့မယားဖငပွေါကကွို စိတရွှိလကရွှိ တဝကှီးလိုးပှီး ဖှဈ၍ စိနကွုလားက “သခှောပေါကွ နင့ဖွငကွိုလိုးပေးမယွ အခုမဟုတဘွူး နငတွို့နှဈယောကွ အပှငကွပှနလွာမှလိုးမှာ ခုက နင့စွပတကွအသဈမို့ ရတုနွးရခိုကွ အပီလိုးထားရတာ”ဆိုပှီး သူကပဲဈေးကိုငကွာ စောကဖွုတကွိုခညွှးမဲလိုးပှီး ဖငမွလိုးသေးဘဲ အိုကတွငခွံနလေိုကတွာ ဖှဈသညွ။ “ရှငနွခေဲ့တော့ သောကစွားပှီး အိပရွငလွညွး တံခါးအသအခှောပိတွဦး ဒိုငဆွီအပရွမယ့ငွှနေဲ့ အရောငွးစာရငွးတှေ ခှဲဘောကခွှာ စာရှကတွှေ ဒီအတိုငွးထားခဲ့မယွ။

အပှငလွူဝငလွို့မဖှဈဘူး ကှှနမွတို့ပှနလွာရငတွော့ ကိုယ့ဖွာသာ နောကပွေါကကွပဲ ဝငခွဲ့မယွ ကှားလား ယောကွှား” “အေး စိတခွှ သှား ငါ အရကသွောကတွာကလှဲပှီး နင့ဟွာတှေ ဘာမှမတို့မထိဘူး သိပတွော့နောကမွကစှနေဲ့” “နောကကွဘှာဖှဈလဲ ရှင့အွပူလား ဟှငွး” မမိုး လငဖွှဈသူကိုတဈခှနွးမခံ ပှနပွကပွှီး နှဈယောကသွား အဝတစွားမှားလဲလှယဝွတဆွငွ၍ အပှငကွိုထှကလွာခဲ့သညွ။ မမိုးက အခှိနွးအခကှလွုပထွားတာ ရှိပှီးသား။ သူတို့ရပကွှကထွဲက မီးသတရွုံးရှေ့အရောကမွှာ ခဏရပပွှီး သဇငွဦးကို လမွးရဲ့တဈဖကခွှမွးမှာ အေးဆေးရပစွောင့ခွိုငွးကာ သူမကိုယတွိုငကွ ရုံးရှေ့အပေါကဝွမှာရှိနသညေ့ွ မီးသတအွဖှဲ့ထဲက တာဝနကွှ ရဲဘောတွဈယောကနွှင့ွ အတနကွှာ စကားရပပွှော နသညွေ။ ထိုသူက သူမပှောသမှှ ခေါငွးတညိတညွိတနွှင့ွ နောကတွော့ ရုံးခနွး အနောကဖွကရွှိ လူနတနွေးလှား ဖကဆွီကို ခပသွုတသွုတပွငွ ဝငရွောကပွှောကကွှယသွှားပှီး အခှိနအွနညွးငယအွကှာမှာ သူပှနထွှကလွာကာ သူ့နောကမွှနေ၍ သကလွတပွိုငွး အရှယခွန့ွ အရပဝွတအွရပစွားနှင့ွ အမှိုးသားနှဈယောကွ လိုကပွါလာတာကို တှေ့လိုကရွသညွ။ “မမိုး ရောကနွတော ကှာပှီလား” “ဟင့အွငွး ခုလေးတငပွဲရောကတွာ ကိုရဲ အိမမွှာစာရငွးတှေ မနိုငမွနငွးလုပနွရတောနဲ့ ခုမှအခှိနအွားရလို့ ထှကလွာခဲ့တာ ကိုရဲတို့ရော အခုအားရဲ့လား ဂှုတီရှိသေးလား” ကိုရဲဆိုသူက အသာပှုံးပှီး .. “ဒီည မရှိဘူးအဈမရဲ့ ရှိလညွးအရေးမကှီးပါဘူး ။

ကဲ လာလေ တဈနရောရာသှားရအောငွ အဈမတဈယောကတွညွးလား အဖောပွါတယနွဲ့ တူထယွ” “အောွ အငွး ညီမပါ ရပါတယွ သူက အဟငွးဟငွး လာ သှားမယလွေ လမွးကမှှ ကိုရဲတို့နဲ့ မိတဆွကပွေးမယွ” မမိုး ခပတွညတွညပွဲ မီးသတစွခနွးရှေ့ကနေ လှည့ထွှကလွာရာ သူတို့နှဈယောကကွ သူမအနောကကွနေ မသိမသာခှာပှီး လိုကပွါလာခဲ့သညွ။ လမွးတဈဖကကွိုကူးပှီး ဟိုဖကကွိုရောကတွော့ သူမပှောထားသည့အွတိုငွး သူတို့နှဈယောကကွို သဇငွဦးနှင့ွ အသအခှောမိတဆွကွ ပေးလိုကသွညွ။ တဈယောကကွ ကိုရဲ သူက ကိုယလွုံးခပတွောင့တွောင့ရွှိသူဖှဈပှီး နောကတွဈယောကကွ အရပမွှင့မွှင့ွ ခပပွိနပွိနနွှင့ွ သူ့နာမညကွ စိုးနိုငတွဲ့။ နှဈယောကလွုံးက မမိုးနှင့ွ လူပုဂဂြိုလခွငွှး ပတသွကရွာပတသွကကွှောငွး ရှိသူတှပေဲ ဖှဈသညွ။ တဈနညွးပှောရလှှငွ သူမကို အမှဲ မကှာမကှာစားနကှေ လူတှပငွေ။ “ဟိုကို တနွးသှားမလား တဈခုခုစားခငှသွေးလား အဈမ” “ကိုရဲသဘောပဲ တဈခုခုသောကစွရာပါရငတွော့ ပိုကောငွးမှာပေါ့ အဟငွးဟငွး” ကိုရဲနှင့စွိုးနိုငွ တဈယောကမွကှနွှာတဈယောကကွှည့ပွှီး သူ့နဘေးမှ စိုးနိုငဆွိုသူက .. “ဒီလိုလုပွ မမိုး အဈမတို့နှဈယောကကွို ကိုရဲနဲ့ကှှနတွောွ ဆိုငတွဈဆိုငခွေါသွှားမယွ အဲမှာ ကှိုကတွာတဈခုခု မှာစားရငွး ထိုငစွောင့နွေ ကှှနတွောကွ ငှနညွေးနညွးထပဖွနခွငှလွို့ ငမဲဖှဈဖှဈ စိနလွှနဲ့အောငသွောငွး တဈယောကယွောကဆွီ လှမွးခှိတွ လိုကမွယွ အဲဒါတော့ ဖှဈတယမွဟုတလွား” မမိုး သူ့ဆိုလိုရငွးကို သိလိုကသွညွ။

“အငွးလေ လကုနရွကနွီးလို့ လကခြဏာပါးနတောနဲ့တူတယွ ရပါတယွ ဘယသွူ့ဖှဈဖှဈ ခေါခွငှခွေါလွိုကွ ကိုရဲ ရှင့ကွို ကှှနမွလာမယလွို့ ကှိုပှောထားသားနဲ့ ဘာအစီအစဉမွှလုပမွထားဘူးလား” ငရဲ ရယကွှဲကှဲနှင့ွ သူ့ခေါငွးသူကုပပွှီး .. “အဈမပှောလညွးခံရမှာ အမှနကွ မနေ့ကတညွးက အဈမနဲ့တှေ့ဖို့စီစဉထွားပှီးသား နှဈယောကသွား ညဝိုငွးမှာ ရှုံးမဲမဲရငွး အခှအနကေေ တောတွောလွေး မကောငွးတာနဲ့ ဟဲဟဲ” “ဘာလဲ ကိုးမီးလား ဘူကှီးလား ဒါမှမဟုတွ ပိုကာဒေါငွးတာလား” “အုနွးသီးခှဲတာ ဟီး ရနိုးရနိုးနဲ့ ရှိသမှှပှောငရွုံမက ကှှေးတှဘောတှတေောငွ တငကွုနတွယွ ဟီးဟီး” “ဒါဖှင့ွ ဒီတဈညတော့ ကှှနမွကပဲ ဒကာခံရမှာပေါ့ ဟုတလွား” “အိုး မ မဟုတပွါဘူး အဲလောကကွတော့ ရှိုထားကစှထွားတာလေး သကစွောင့ခွနှထွားတဲ့အထဲက ရှိတာပေါ့ လုံးဝ အငတတွော့ ဘယခွံပါ့မလဲ ဟဲဟဲဟဲ” “ကဲ လာပါ ကိုရဲ ဟိုရောကမွှကှည့စွီစဉရွရအောငွ အခှိနနွာရီဝကွ တဈနာရီလောကွ ထပစွောင့ရွ ဘာဖှဈသေးလဲ” ပှောလကစွ စကားကိုရပပွှီး သူတို့ခှလှမွေးမှားက မီးသတနွှင့မွနီးမဝေးမှာရှိသည့ွ လမွးဆုံကားဂိတဆွီ ဦးတညထွှကလွာခဲ့ကှသညွ။ ဂိတမွှာအသင့ရွှိနသညေ့ွ တကကြစီတဈစီးပေါတွကပွှီး သှားနကဆှေိုငဆွီ အမှနမွောငွးခိုငွး လိုကသွညွ။ လမွးမှာ အခှိနသွိပကွှာနလေို့ မဖှဈသေး။ လူစောင့ရွမှာနဲ့ စားကှသောကကွှမယ့အွခှိနတွှကေ ရှိသေးသညွ။

ဆငခွှဖေုံး ရပကွှကတွဈခုအတှငွးရှိ မှနမွာအစားအစာနှင့ွ အရကသွစောပါတှဲပှီးရောငွးသည့ွ ဆိုငတွဈဆိုငမွှာ ဝငရွောကစွတညွးခကှာ သူတို့လာတိုငွး အမှဲထိုငနွကှေ မီးရောငခွပမွှိနမွှိနွ ထှနွးညှိထားသည့ွ ခှံဝနွးထောင့နွရောလေးမှာ ရှေးပှီး ထိုငလွိုကကွှသညွ။ “မှာခငှတွာမှာ အမူးသောကလွို့စိတမွဆိုးဘူးနောွ အဈမ ဟဲဟဲဟဲ” “နင့အွကှောငွးသိတယွ ကိုရဲ ဟငွး လူကို အမူးတိုကပွှီး မဟုတကွဟုတကွ ဗငွှးတော့မှာ သိနတယွေ ” မမိုး သူ့ဖကကွို မကှစွောငွးကလေးလှည့ထွိုးကာ ပှောရငွးက တဈဆကတွညွး .. “ငမဲခေါလွိုကလွေ ကိုရဲတို့နှဈယောကနွဲ့ ငမဲနဲ့က တကယ့တွှဲဖကတွှမဟေုတလွား စိနလွှနဲ့ဟိုတဈယောကွ ခေါမွနနေဲ့တော့ လူမှားရငွ အလုပရွှုပတွာနဲ့ ရဈနပှေုနကှတောနဲ့ပဲ အပှနခွကနွမှော ဒီည အိမမွပှနမွဖှဈပှနရွမယွ ကိုရဲကိုလညွး အကူအညီတဈခု တောငွးရမယွ” “ကောငွးသားပဲ ဘာပှောမလို့လဲ အဈမ ပှောပါ” မမိုး သူ့ယောကွှားကို စီစဉပွေးရမည့ကွိဈစအတှကွ ကိုရဲနှင့ွ နှဈကိုယကွှား တိုးတိုးတိတတွိတွ ပှောဆိုညှိနှိုငွးနသညွေ။ ကိုရဲက ခေါငွးတညိတညွိတနွှင့ွ သူတာဝနယွူကာ ခေါပွေးမည့အွကှောငွး သခှောကတိပေးသညွ။ သူတို့စကားပှောနခှေိနွ စိုးနိုငွ ဝိုငွးအပှငကွို ထှကသွှားပှီး အိပကွပထွဲက သူ့ဖုနွးထုတကွာ တဈနရောကို လှမွးဆကနွသညွေ။

မကှာပါ စိုးနိုငပွှနလွာပှီး .. “အိုကေ သူလာမယတွဲ့ ဒီနရောနဲ့သိပမွဝေးဘူး ဆယမွိနဈ ဆယ့ငွါးမိနဈလောကပွဲ စောင့လွို့ပှောတယွ” “ဘယသွူလဲ စိုးကှီး ငမဲလား” “အငွးလေ အဈမပှောလို့ သူ့ကိုပဲ ခှိတလွိုကတွာ ဟိုကောငတွှမခေေါတွော့ဘူး” ကွုရဲ ခေါငွးညိတသွညွ။ “ကောငွးတယွ ကဲ လိုတာထပမွှာလိုကွ ခပသွုတသွုတလွေး စားလိုကသွောကလွိုကရွအောငွ” “မှာပါ့မယွ သောကတွာတော့ အေးဆေးလေး သောကပွါရစကှော မမိုးနဲ့ဒီက ညီမ (ခငွ သဇငွ)လညွး ရှိတာပဲ မငွးလုပတွာနဲ့ သူတို့ပါ သကသွကွ ဇိမပွကှနွပေါ့မယွ ဟဲဟဲ” ကိုရဲ တဟဲဟဲနှင့ွ အရှကပွှရယသွေညွ။ မကှာမီ မှာကှားထားသည့ွ စားသောကစွရာတှေ စားပှဲံထိုးနှဈယောကွ သယလွာပှီး ဇှနွးခကရွငွးတှပှငကွှေ အရကပွုလငွးဇှင့ဖွောကွ ဖနခွှကထွဲ ထည့ငွှဲ့ကှနှင့ွ လေးယောကသွား အလုပရွှုပသွှားကှသညွ။ သဇငွဦးလညွး အောငမွောငွးနှင့မွှတစွိုးတို့ မမိုးတို့လူစုတှနှငေ့ပွေါငွးပှီးမှ မသောကစွဖူး တောတွောလွေး အသောကထွူးနခေဲ့ပှီ။ စကားပှောကောငွးကောငွး အောကပွိုငွးပှကလွုံးတှေ စုံအောငပွှောပှီး ရယလွိုကဟွားလိုကွ ပှီလိုကခွရာလိုကနွှင့ွ ဟီလာတိုကကွာ သူမအရှေ့မှ ဖနခွှကထွဲသို့ လောငွးထည့ပွေးသမှှ အရကတွှကေို တဈခှကပွှီးတဈခှကွ ကုနအွောငမွော့သောကဖွှဈသှားသညွ။

မမိုးနှင့ကွိုရဲကတဈတှဲ သူမနှင့ကွပလွကှမွှာ ကိုရဲသူငယခွငွှးစိုးနိုငွ အတူတူထိုငနွကှပှေီး သူတို့ရဲ့လကမွှားက အနားမှာ အသီးသီးယှဉတွှဲထိုငနွကှသညေ့ွ အမှိူးသမီးနှဈယောကရွဲ့ခနဓြာကိုယပွေါမွှာ တဖှညွးဖှညွးခငွှး ကှူးကှောရွောကရွှိကာ သှေးတိုးစမွး ကိုငတွှယပွှတသွပလွကွှ ရှိကှပှီ။ သိပမွကှာလိုကပွါ။ အပှငကွနေ ကားတဈစီးဆိုကရွောကသွံနှင့အွတူ သူတိူ့လူစုစောင့မွှှောနွကှသညေ့ွ ငမဲဆိုသူက တကကြစီကားတဈစီး ပေါကွနေ ဆငွးလာတာကို တှေ့လိုကရွသညွ။ ကိုရဲလကထွောငပွှလိုကတွော့ သူမှငတွှေ့သှားဟနနွှင့ွ ခေါငွးတဈခကှဆွတညွိတပွှီး သူတို့ထိုငနွရော ဝိုငွးဆီ တည့တွည့မွတမွတကွှီး လှှောကဝွငလွာလသညွေ။ အသားမဲမဲ ကိုယလွုံးခပဖွိုင့ဖွိုင့ွ သကလွတပွိုငွးမရှိတရှိ ဆှဲကှိုးဟမွးခှိနွးစသည့ွ တနဆွာပလာအစုံအလငွ ဆငမွှနွးထားသော သူ့ပုံစံက ပီဘိဘူဇှာကှီးတဈယောကအွလား ထငရွသညွ။ သူက ငှထေောသည့ွ သူဋဌြေးသားတဈယောကဖွှဈဟနတွူသညွ။ မမိုးနှင့လွညွး ရငွးနှီးနပှေီး ဖကလွှဲတကငွးနှုတဆွကသွညွ။ “ငမဲ နင့မွှှောနွတောနဲ့ လညပွငွးကိုရှညနွပှေီ ပှောစရာရှိတယွ” “ပှော အဈမ ဘာလဲ သောကမွဝလို့လား ထပမွှာခငှသွေးလား” “အို အို တောပွါပှီ ဒီလောကကွလေးလုပတွာတောငွ နင့ကွောငနွှဈကောငကွ ခိုလိုညညွးနပှေီ။

စောသွာခေါခွငှတွာ ဘိုငကွဖှင့ွ ပှတနွသတေဲ့ ဟငွးဟငွး သူတို့ဘောစိက နောကကွတှော့ မကှစွိမကှနွှာတှတေောငပွကှနွတော မတှေ့လား ဟငွးဟငွး” “အာ မဟုတတွာ အဈမကလဲ ရှိစုမဲ့စုသိကခြာလေးတော့ ကုနပွါပှီ ဟားဟား ဟား ဟေ့ရောငွ ငမဲ မမိုးပှောသလိုပဲ ဒီတဈညတော့ မငွးညလုပလွိုကွ ဟုတပွလား နောကရွကတွှကှေ တို့နှဈယောကွ တာဝနထွား” ကိုရဲတို့နှဈယောကွ တဟားဟားရယရွငွးက စိုးနိုငွ သူ့လူကိုကှည့ကွာ ပှောလိုကသွညွ။ ငမဲ ကှမစွားထားသော သူ့ပါးစပပွှဲကှီးနှင့ွ အားရပါးရရယခွလှိုကရွငွး .. “ဟုတပွါပှီတဲ့ ကိုယ့လွူရယွ ကဲ တဈထှကထွည့ကွှာ ငါ့ညဆိုတော့ ဟိုရောကရွငွ ပှဲခံမယ့ကွိဈစ ငါ့အရငနွောွ ဟဲဟဲ” “အငွး ဟငွးဟငွး ဖှဈရမယွ စိတခွှ နင့ကွို ဟောဒီက အလှလေး အရငပွေးပဈမှာ ဟုတတွယနွောွ သဇငွ” သဇငွဦး ရှကသွှေးဖှာနဟနနွှေင့ွ ခေါငွးလေးအောကစွိုကကွာ ငုံ့လို့နသညွေ။ “သဇငတွဲ့လား နာမညလွေးက””နာမညအွပှည့အွစုံက သဇငွဦး နောငလွညွးမှတထွားပေါ့ အမှဲမှငရွတှေ့ရဦးမှာ သဇငကွ ငါ့အခစှဆွုံးညီမလေး ဟငွးဟငွး သဇငွ သးက ငမဲ သူ့နာမညရွငွးက ဥကကြာဖှိုးလား ဘာလား ငါတောငွ ခပမွေ့မေ့ရယွ ..အသားကမဲ ဟိုဟာကမဲ တဈကိုယလွုံးရှိသမှှ အကုနမွဲလို့ ငမဲလို့ပဲ အားလုံးက တဈညီတဈညှတတွညွးခေါကွှတာ ဟငွးဟငွးဟငွး” သဇငွဦး မအောင့နွိုငတွော့ဘဲ ပါးစပကွိုလကဖွဝါးကလေးနှင့ပွိတကွာ တခိခိရယလွိုကမွိသညွ။

“စိုးကှီး မင့ရွှေ့ကပုလငွးကှီး ဒီဖကလွှမွးလိုကကွှာ ရော့ ငမဲ မငွးအတှကွ ဒကာတောွ ရမှေေ့ရှငသွူတောကွောငွးကှီးအတှကွ ဟားဟား” ကိုရဲ အရကခွှကကွမွးပေးလိုကရွာ ငမဲ ဂှပခွနဲမော့ခလှိုကသွညွ။ သူရောကလွာတာနှင့ပွှဲစညပွှီး အားလုံးစကှနောကကွှ သောကကွှစားကှနှင့ွ နောကထွပနွှဈနာရီခန့ွ အခှိနတွှကေုနဆွုံးသှားသညွ။ ခုဆိုလှှငွ သဇငွဦးတဈယောကွ သူမနဘေးမှာ ငမဲကတဈဖကွ စိုးနိုငကွတဈဖကွ ယောကွှားသားကှီးနှဈယောကွ သူမနဘေးကနေ အခန့သွား ဝနွးရံထားလကွှ။ သူတို့လကတွဈဖကစွီက သဇငွဦးရဲ့ ခါးလေးကို နှဈယောကသွား အလုအယကရွဈသိုငွးပှေ့ဖကကွာ သူမရဲ့ပေါငတွနွ တဈဖကစွီကိုပါ ပိုငစွိုးပိုငနွငွး ဆုပလွိုကနွယလွိုကွ ပှတသွီးပှတသွပပွှုလိုကနွှင့ွ ရသမှှအခှင့အွရေးကို ပေါတွငပွဲ အသုံးခှ နကှလသေညွေ။ မမိုးနှင့ကွိုရဲကတော့ သူတို့အရှေ့မှာ ယိုသူမရှကမွှငသွူရှကလွို့ ပှောရမည့အွလား နှဈယောကသွား အပှတအွလှနွ ကယုကယငထွိတှေ့ပှတသွပကွာ သူတို့ခငွှး ကိုငလွိုကတွှယလွိုကွ နှုတခွမွးခငွှးဖိကပနွမွးစုပလွိုကနွှင့ွ အပှတကွို ကဲပှသညွးပှ နကှသညွေ။ “ကဲ အခှိနမွရှိဘူး ဒီကနလေိမ့ရွအောငွ ” “ဟေ့ ခှာတိတွ ဒီဝိုငွးရှငွးမယဟွေ့” “လာပှီ အဈကိုရေ လာပှီ” မထငမွှတဘွဲ ဘောစိက သူ့အိပကွပထွဲကစိုကပွှီး ငှထေုတရွှငွးလိုကတွော့ ကိုရဲတို့နှဈယောကွ ဟူးကနဲ သကပွှငွးကိုယစွီ မှုတထွုတမွိကှလကွှ။

ခုမှပဲ သူတို့ရငဘွတထွဲက အလုံးကှီးကသှှားပုံရသညွ။ ထိုငရွာကနေ ဒယီးဒယိုငနွှင့ထွပှီး ဆိုငဝွငပွေါကရွှေ့ကိုရောကအွောငပွငွ မနညွးကှီး ကှိုးစား လှမွးလှှောကလွိုကရွသညွ။ သဇငွဦးရာ မမိုးပါ ထှနကှပှေေီ။ ကားပေါရွောကတွော့ သူမတို့ နှဈယောကလွုံး ကိုရဲနှင့ငွမဲ ယောကွှားသားနှဈယောကရွဲ့ရငခွှငမွှာ လုံးဝကှီး ဖလကပွှလို့။ စိုးနိုငကွ ရှေ့ခနွးရှိ ဒရိုငဘွာရဲ့နဘေးကနထေိုငလွိုကလွာပှီး သှားရမည့နွရောနှင့လွမွးကို နတလွမွးညှှနကွာ ပှောပှလာသညွ။ “ကဲ အားလုံးပဲ ရောကပွှီ ဆငွးကှရအောငွ” “မမိုး သဇငွ ထထ ငိုကမွနနေဲ့ လမွးနဲနဲလှှောကလွိုကရွအောငွ” မိနွးမသားနှဈယောကွ ပုံပကှပွနွးပကှမွဖှဈရုံတဈမယွ။ ကိဈစတော့မရှိ။ သူတို့လာရောကသွည့နွရောက ခါတိုငွး မမိုးနှင့တွှေ့နကှေ သီးသန့တွညွးခိုခနွးမဟုတဘွဲ ဖာဘိတဈခု ဖှဈနေ တာမို့ ဒီလို မူးမူးရူးရူးသောကစွားပှီးမှ ရောကရွှိလာသော ယောကွှားမိနွးမ စုံတှဲတှဆေိုတာ မကှည့ခွငှမွမှငခွငှမွှအဆုံး အားလုံး ရိုးအီနအေောငကွို နေ့တဓူဝ တှေ့ဖူးမှငဖွူးနကှပပှေေီ။ ဧည့ကွှိုနရောက မိနွးမကှီးကို တဈစုံတဈရာနားဝငအွောငပွှောဆိုပှီး စိုးနိုငသွူမလကထွဲကို ငှစအနေညွးငယကွမွးပေးလိုကရွာ သူမကိုယတွိုငပွဲ စိုးနိုငတွို့လူစုကို အတှငွးခနွးထဲသို့ ဦးဆောငခွေါသွှားလိုကသွညွ။ အနောကဖွကကွ အခနွးတဈခုကိုပှပှီး .. “ဒီနရောပဲ ခဏနကှပေေါ့ ညဉ့နွကပွိုငွးလောကမွှ ရှေ့အခနွးတှအေားလိမ့မွယွ နလေို့ဖှဈတယမွဟုတလွား” “ရပါတယွ ကှေးဇူးအဈမ” ပှောပှီး စိုးနိုငရွယကွိုရဲရယကွ တဈဖကွ ငမဲကတဈဖကွ မမိုးနှင့သွဇငွဦးကို အခနွးထဲကို တှဲခေါလွာခဲ့ကှသညွ။

“ကဲ စလိုကကွှစို့ သူငယခွငွှး” သုံးယောကသွားထံမှ တဟီးဟီးနှင့ွ အသံခပအွုပအွုပလွေး ရယလွိုကသွံမှားနှင့အွတူ မမိုးရောသဇငွဦးရော အခနွးထဲသို့ ရောကရွှိပှီးဖှဈသည့ွ မိနွးမသားနှဈယောကရွဲ့ကံကှမမြာက သူတို့သုံးယောကရွဲ့လကထွဲကို အလိုအလှောကွ ကရှောကသွှားခဲ့ရပှီ။ “ဘယသွူ အရငစွမယွ” “ပှောထားပှီးသား ငါအရငစွမှာနောွ” “အဲလို တဈကိုယကွောငွးမဆနရွဘူး သုံးယောကတွူတူလာတာ အားလုံး အညီအမှှပေါ့ ဟဲဟဲ” “ဒီဟာမကှီးက အကှောငွးမဟုတဘွူးနော မင့စွကီလေး အခှအနေေ ရှိုးလိုကွဦး တောကွှာ စောကပွှူနာတှေ တကနွမှေ ဟုတပွေ့ဖှဈနမယွေ” “ငမဲ ခှှတပွဈလိုကကွှာ အပေါကမွှနသွမှှဖှဲကှည့ွ ရှေ့ပေါကနွောကပွေါကွ အစုံရနိုငမွလားလို့ ကဲ ကဲ လုပွ လုပတွော့ လဒရဲ့ မငွးလီးကှီး အရငဖွှဲခိုငွးတာ မှုတဘွူး လီးမို့ကှည့ရွမလား” “ဟ တကယ့ကွှိုငပွဲ မငွးကှည့ခွငှကွှည့ွ မကှည့အွသာနေ လီးဖှဲတာ ကှည့ခွိုငွးဖို့မဟုတဘွူး လိုးဖို့ဟ လိုးဖို့ ဒီရောကပွှီးမှတော့ တဈလကစွတညွး လိုးခှဲပလိုကွ အေးရော အပေါကမွပှင့လွညွး တဈခါတညွးဖှင့ပွှီးသားဖှဈတာပေါ့ အူလိုကနွလိုကတွဲ့ ငါ့ကောငွ” “ဟားဟားဟား ဟုတသွား ငါကိုက အူတာ အေးဟ မငွးခညှ့ွ မရှော့နဲ့ ငါ့လညွးအတူတူပေးရှော့လိုကွဦး ရှေ့နောကွ အပေါငွး(+)၂ ဆိုတော့ ၃ ဦး ၃ ဖလှယွ ကှကတွိပဲ အဟေးဟေး” ကနှနွတေဲ့တဈယောကကွ မခံ။

ထဖောကပွှနသွညွ။ “ငါက လီးလိုတေ ထိုငနွရမလေား မငွးတို့ ဖငနွဲ့စပတလွိုးရငွ ငါက ဟောဒီစောကပွေါကွ လိုးတယကွှာ ရသေောကထွမငွးစားတဲ့ အပေါကလွေး ရလညွေးမသောကွ ထမငွးလညွးမစားနဲ့ လီးစား ငါ့လီးကှီးစား .. ရော့အင့ွ အ ဟီးဟီးဟီး” “ဟီးဟီး အဟေးဟေး ဟေး”  “စှတဖွှပွ ဘှတွ စှတဖွတွ ဗှပွ ဘှတွ ဗလပွ ဘုတစွှိ ဇှတွ ဘှတွ ဗှှတွ ဗှိ ဗလဈလဈ ဘှတွ ရှူးဘု ဘှတွ ဘလှတွ ဘုတဘွောကွ” လှုပလွှုပရွှားရှားဖှဈကုနကွှသညွ။ ဖုတပွူမီးတိုကွ ကသောကမှောကှီးတှေ တဘုတတွဘှပဘွှပွ အားရပါးရ ပယပွယနွယနွယကွှီး လိုးကှဆောင့ကွှနှင့ွ။ လိုးပှဲကလေးကနပှေီး တဖှညွးဖှညွး တဈစတဈစ လိုးပှဲအကှီးကှီး ဖှဈသှားကှပှီ။ ငမဲနှင့အွတူ သူ့လူနှဈယောကဖွှဈသော ကိုရဲနှင့စွိုးနိုငပွါ ပှောပွှောပွါးပါး တပှောတွပါးကှီး စုပကွှနမွးကှ ကိုငကွှဖစှကွှ ထငရွာ လိုးခှဲံကှနှင့ွ မမိုးရယွ သဇငွဦးရယွ အခနွးထဲကကှမွးပှငထွကမွှာ မိမှေးတိုငွးဖမှေးတိုငွး ကော့ကာပှံကာ လူးကာလိမ့ကွာ သူမတို့ရဲ့တဈကိုယလွုံး သှကသွှကယွမွးခါလကွှ ရှိကှပှီး ငမဲလညွး သဇငွဦးစောကဖွုတထွဲ သူ့လီးကှီးထည့လွိုးလိုကွ ပှီးတော့ တဈခါ ဖငပွေါကထွဲကို လီးကှီး နရောပှောငွး ထည့သွှငွးကာ တဈခှီအပှည့ွ အပီအပှငလွိုးခှဲလိုကွ သူ့နောကကွ ကိုရဲက စောကဖွုတတွဈခှီလိုး ဖငပွေါကကွိုတဈခှီလိုးပှီး သူတို့လိုးနခှေိနမွှာ သူငယခွငွှးဖှဈသူစိုးနိငကွ လှတနွသညေ့မွမိုးကို လေးဘကကွကှ ဖငကွှီးကုနွးကုနွးကှကှလုပစွပှေီး။

အနောကကွနေ စောကပွတလွိုးလိုကွ ဖငပွေါကလွိုးလိုကနွှင့ွ ကာမခရီးကို တကသွုတနွှငနွကှကော မိနွးမနှဈယောကကွလညွး အမူးလှနပွှီး ခှမသယေနွိုငလွကမွသယနွိုငွ ခေါငွးပငမွတမွတမွထောငနွိုငသွေးဘဲ ပါးစပကွနေ တအူးအူးတအဲအဲ ရောကရွာပေါကရွာ ညညွးညူရငွးဖှင့ွ သူတို့သုံးယောကွ ထငတွိုငွးကှဲသမှှ ပကပွကစွကစွကအွလိုးခံနမေိကှရာက သူမတို့ရဲ့သားအိမနွှင့ဝွမွးဗိုကထွဲကို လရညတွှေ တောတွောမွှားမှား ပနွးဝငရွောကရွှိ သှားခဲ့ကှပှီဖှဈသညွ။ နောကထွပွ တဈနာရီနီးနီးလောကကွှာမှ မမိုးနှင့သွဇငွဦးတို့နှဈယောကွ ရှေ့ဆင့နွောကဆွင့ွ မကှလွုံးပှင့လွာနိုငကွှသညွ။ “အော ဟော နငွ နငတွို့က ငါ ငါတို့ မူးနတေုနွး စိတတွိုငွးကှ အပီအပှငွ လိုးနကှတောပေါ့လေ ဟလား” “ဟငွးဟငွး ဘာ ဘာရယွ အဈမက အခုမှ သတိရလာတာလား စောစောကရော ဖငကွှီးကုနွးပေး ခံပေးနတေဲ့ဥဈစာ” “အို ဟဲ့ ငါက မူးကှဲနတော ဟငွး ဘယွ သိ သိမလဲလို့” “ကှ ကှှနမွ ရောပဲ အ အာ.. ကို မဲ ကိုမဲ လ လီးကှီး အ တုတွ ဖီးလိုကတွာ ကှောကစွရာကှီး.. ဟင့ဟွင့ွ ဟိုနှဈယောကွ ကိုရဲနဲ့ ကိုနိုငရွောပဲ အင့ဟွင့ွ” “အေး နင့ဖွငတွောငွ ဟောဒီလိုထောငပွှီး အပီလိုးခှဲပလိုကတွာလေ ကှှနမွဖငကွှဲပါပှီလို့ မအောမွိဖူးလား ပှောစမွး သဇငွ” ။

” မ မ အောွ အို ..ဘယွ သိ သိ မှာ တုနွးလို့ အှနွး ဟှန့ဟွှန့ွ အ အဈမမိုးရယွ ကှည့ပွါဦး ဘယအွခှိနွ သူ သူတို့ ထလိုးနကှမှနွေး မသိဘူး စောကရွှကတွကှေဲပါပှီနောွ ဟင့ဟွင့ဟွင့ွ” “ကိုငွး လီးစုပွ လီးစုပွဦး တဈနာရီကှောလွောကွ လိုးခှဲထားတာ တဈခါမှ လီးစုပမွခံရသေးဘူး နှဈယောကလွုံးက လရညတွှေ ဇိမနွဲ့ မှှငွးမှှငွးစုပပွှီး အောကကွနေ စိမပွှနပှကေေော့ကော့ခံနကှတော ကဲ ထ ထကှတော့ ဘယလွီးနဲ့ အလိုးခံခငှလွဲ သခှောပှောကှဦး ဟငွးဟငွးဟငွး” သဇငွဦး ကှမွးပေါွ ပကလွကကွားယားကှီးဖှဈနရောက လူးလဲကုနွးထလိုကသွညွ။ မမိုးလညွး ကိုရဲနှင့စွိုးနိုငွ လကတွဈဖကစွီ ဆှဲကိုငကွာ အသာခှလှေဲနရောက ထရပလွိုကရွငွး .. “ငါ အပှငွ ခဏသှားခငှလွို့ ရနေဲ့ဆေးခငှတွယွ” “ကှှနမွရောပဲ” “လာ နငနွဲ့ငါ အတူသှားမယွ ဒီလောကဖွငလွိုးခငှတွဲ့ကောငတွှေ အဲမှာပဲ ထိုငစွောင့နွလေိုကွ ကှားလား ဟှငွး ဟှငွး” သူမတို့နှဈယောကွ အခနွးပှငထွှကလွာပှီး ရအေိမဆွီအသှားမှာ ကနှနွသညေ့ွ သုံးယောကသွား စိုးနိုငခွါးကှားဝှကယွူလာသည့ွ အရကပွုလငွးကို အလုအယကကွောကမွော့ပှီး ကုနခွမွးသှားသမှှ အားအငတွှကေို ပှနလွညဖွှည့ဆွီးလကှရွှိကှပှီ။ ၁၁။ အပှငမွှာ သခှောဆေးကှောသန့စွငပွှီး အခနွးထဲကို ပှနရွောကလွာခှိနကွစလို့ မမိုးရော သဇငွဦးပါ နှဈယောကစွလုံး တဈခကှကွလေးတောငမွှ အနားမရကှတော့။ ငမဲရယွ ကိုရဲရယွ စိုးနိုငရွယကွ သူတို့ခါးကှားကအမှောကကွှီးတှေ အသင့ခွှိနပွှီး သူတို့အမှိုးသမီးနှဈယောကွ ရောကအွလာကို စိတရွှညလွကရွှညွ စောင့နွကှသညွေ။

“ကဲ လီးစုပပွေး ဘယသွူ့လီးကှိုကလွဲ ကှိုကတွဲ့လီးနဲ့ အပီအပှငွ အလိုးခံနိုငတွယွ ဟဲဟဲ” “ဟှနွး သိပနွဈနာသှားပါဦးမယွ ကိုရဲရယွ လီးကှီးတှကလညွေး အသညွးယားစရာကှီး သဇငွ သူတို့ဟာကှီးတှကှညေ့ပွှီး လန့မွသှားနဲ့ဦးနောွ” သဇငွဦး တခိခိရယမွိသညွ။ ဟုတသွညွ။ ဒီလူုသုံးယောကရွဲ့လီးငပဲကှီးတှကလညွေး ကှည့စွမွးပါဦးတော့။ တောရွုံတနရွုံ အပှိုမလေး လောကသွာဆိုလှှငွ သားကောငနွှင့လွကနွကွ မမှှ၍ အမလေေးအဘလေး အောပွှေးရမည့အွဖှဈပါ။ ကိုရဲနှင့စွိုးနိုငလွီးကှီးတှကေ သူတို့ရဲ့ပိနလွလှခှနဓြာကိုယနွှင့မွလိုကအွောငွ တုတပွှီးရှညသွညွ။ လူထကလွီးက ပိုကှီးနသလေို လူပိနွ ဒုတကွှီး ဖှဈနသညွေ။ ရှညတွှဲကနှသေောလီးနှဈခှောငွးက လီးအရှညွ ၈ လကမွစီခန့ွ အနညွးဆုံးတော့ရှိမညွ။ စံခှိနမွီဆိုဒပွငွ။ သူမမကှစွိထဲမှာ လောလောလတလွတွ အလိုးခံခဲ့ရသည့ွ အောငမွောငွးနှင့မွှတစွိုးတို့ရဲ့လီးတှကေို ပှနမွှငယွောငပွှီး ကိုယ့ဖွာသာ ကှိတပွှုံးလိုကမွိသညွ။ ငမဲကတော့ ပှောမနနှငေ့တွော့။ သဇငွဦးမှငဖွူးသလောကွ လီးကှီးဆေးတှဘောတှမှေား ထိုးနှံထားသလား မသိပါခှေ။ လီးကိုယထွညတွုတဖွီးဖီး လီးအရငွးပိုငွးက ဝါးရငွးတုတတွိုကှီးသဖှယွ ကှီးမားဖှံ့ထှားနကော လီးထိပဒွဈဖူးလုံးက သီးခှားလို ဖှဈပှီး ရမမြကတွဏှာသညွးထနစွှာ စိတရွှိလကရွှိ သံကုနဟွဈ၍ အောညွညွးပဈလိုကသွော မမိုးရဲ့ညညွးသံကှီးက အခနွးလေးထဲမှာ ညံစီလို့သှားသညွ။

အငွး သူမပှီးလှှငွ မိမိအလှည့ကွို မလှဲမသှရေောကတွော့မှာပါလားလို့ တှေးရငွး သဇငွဦးလညွး ရငထွဲက ရမမြကဆွနဒြဇောတှေ ငယထွိပထွိတကဆွောင့ကွာ ဏှာအပှတထွနပွှီး မဲလီးပှဲကှီးကို အသားကုနပွငွ ဖစှညွှဈကုနွးဆောင့ခွလှိုကွ မိတော့၏။ လိုးသံတှေ တဈခနွးလုံး ပှကလွောရိုကလွကွှ ရှိသမှှလူအားလုံး ကာမဂုဏရွမမြကဇွောအဟုနတွို့ ကိုယစွီကိုယငွှ ပှကပွှကဆွူမှှ ဆူဝအေုံကှှလကွှ ရှိနကှပှေီဖှဈသညွ။ သဇငွဦးလညွး သူမ တကယွ သဘောတှေ့နှဈခှိုကလွှနွးလှသည့ွ ငမဲရဲ့လီးကှီးကို တမငတွကာ အသားအနာခံပှီး ဖိလိုကကွှှလိုကွ လိုးခနှရော လီးကှီးတဝကလွောကကွနေ အရငွးဆိုကလွုအခှကေိုပငွ ရောကရွှိလာပှီ။ လီးပှဲကှီးက မတနတွဆကှီးဖှဈနေ၍ တဖှတဖွှတွ တဇှတဇွှတွ ဝငလွိုကထွှကလွိုကနွှင့ွ သူမရဲ့အရညရွှှဲနပှေီဖှဈသော ပေါငခွှကှားရှိစောကဖွုတပွငွ ကှည့မွကောငွးအောငွ ကှဲပှဲနလေောကပွှီလို့ စိတထွဲကတှေးမိကာ အောကကွိုပငွ ပှနငွုံ့မကှည့ရွဲအောငဖွှဈနသညွေ။ မာမာတုတတွုတရွှိလှသော အခှောငွးတနကွှီး၏ အဆကမွပှတွ ပှတတွိုကလွိုးဆောင့မွှုအားကှောင့ွ မိမိ၏ စောကဖွုတနွှုတခွမွးသား နုနုကလေးမှားမှာ နီရဲယောငကွိုငွး ပှထကာ လီးတနတွုတတွုတကွှီးကို အပှငကွနေ တဈကှပစွှာ ရဈပတဆွှဲညှဈထားသည့နွှယွ ဖှဈနပသညွေေ။

ငမဲလညွး သူမစောကဖွုတထွဲ သူ့လီးဝငလွိုကထွှကလွိုကွ လုပနွခှေိနမွှာ အခှားဖာသညမွတှေ လိုးသလို အရညမွှားရှှဲအိုငပွှီး ခှောငခွှိ လပဟွာနခှငွေးမှိုး မရှိဘဲ အပှိုပါကငဖွှင့လွိုးရသည့အွတိုငွး တဈတဈကှပကွှပွ တထုတထွုတနွှင့နွအေောငွ လီးနှင့စွောကပွတွ အထိအတှေ့အရသာကို စီးပိုးစှာ ခံစားရသဖှင့ွ သူ့စိတထွဲကနေ တောတွောကွှီး ကှနပပွေီတိဖှဈနပသညွေေ။ “ဟုတပွှီ ဆောင့ဆွောင့ွ ခပကွှမွးကှမွးလေးလုပွ သဇငွ နင့စွောကပွတကွရှယပွဲ ငါလိုးသမှှစောကပွတတွှထေဲမှာ အကောငွးဆုံး အထိအတှေ့နူးညံ့ပှီး ကှပကွှပဆွို့ဆို့လေး လိုးနရတော ပါကငလွိုးရတဲ့အတိုငွးပဲ အရမွးမိုကတွယွ နငလွီးအမှားကှီးနဲ့ မလိုးဖူးလို့ ဖှဈမယွ” “အငွး ကိုမဲ ထငခွငှသွလိုထငပွါ သဇငတွော့ သူနဲ့လိုးရတာ တအားကောငွးနတောပဲသိတယွ ကောငွးလှနွးလို့ ဟိုမှာဖကကွိုတောငွ လှနနွပှေီ ပှီးတာလညွး နှဈခါလောကတွောငရွှိပှီ ကိုယဖွာသာကိုယွ အပေါကွဆောင့ရွငွး အ အရညတွှေ တအားထှကွ လာတာ ကိုမဲရယွ လူတောငွ နညွးနညွးကလေးမှ မလှုပရွဲသလောကပွဲ အဟင့ဟွင့ွ” “ဘာလဲ အသံတှေ တအားဆူမှာကှောကလွို့လား ဟုတလွား ဟိုမှာမမိုးတို့လိုးတာ နင့ထွကအွပုံကှီးဆိုးသေးတာ စောကရွညွ ထှကနွတောမှား တဖှတဖွှတတွရှှတရွှှတနွဲ့ တောရွုံလီးလောကွ သူ့ဖငလွိုးတာတောငမွဖှုံဘူး တှေ့လား”။

သဇငွဦး သူတို့ဖကကွို အသာလှည့ကွှည့မွိပါသညွ။ ဒီလိုလှည့ကွှည့မွိတော့လညွး တဈကိုယလွုံး ရှိသမှှသှေးတှေ ဆူကှှလာရ ပှနတွာပါပဲ။ လိုးနလေိုကကွှတာ ပကပွကစွကစွကကွှီး ဝကဝွကကွှဲအောငလွိုးခှဲတယဆွိုတာ ဒါမှိုးကိုခေါသွလားမသိပါ။ ကိုရဲရော စိုးနိုငရွော မမိုးရဲ့ဖငနွှင့စွောကပွတကွို နှဈယောကညွှပလွိုးပှီး အရှိနရွလာခှိနမွှာ သူတို့နှဈယောကွ တဈမှိုးတဈဖုံ အဆနွးထှငွ၍ မမိုးအား ဖငကွှီးကုနွးခိုငွးကာ အနောကကွနေ ဖငပွေါကတွဈခုတညွးကို နှဈယောကသွား တဈလှည့စွီ လိုးကှပှနတွာ တှေ့ရသညွ။ မမိုးလညွး သူမရဲ့ဖငပွေါကကွဉွှးလေးထဲကို စိုးနိုငကွ အပီဖှုတအွပီခှလိုးလိုကွ နောကတွဈဖနွ ကိုရဲအလှည့မွှာ သူကလညွး အနောကကွနေ မမိုးစောကဖွုတထွဲကို လီးမထည့ဘွဲ စိုးနိုငလွိုးလကစွဖှဈသော ဟဟပှဲပှဲကလေး ဖှဈနသညေ့ွ ဖငစွအိုထဲကိုသာ ထပမွံ၍ လီးဒဈထည့သွှငွးပှီး လှိမ့နွအေောငလွိုးပေးပှနရွာ ဖငကွိုခညွှးသကသွကွ အခှီခှီဆကကွာ ထပတွလဲလဲ လိုးဆောင့ခွှငွးခံရ၍ သူမခမှာ အသံပငမွထှကနွိုငရွှာတော့ပေ။ ကိုရဲကဖငလွိုးရငွး သူမစောကပွတကွိုပါ လကထွိုးနှိုကွ၍ အပေါကနွှဈပေါကစွုံအလိုးခံသလိုဖှဈအောငွ လုပပွေးနသညွေ။ စိုးနွိုငလွညွး ကိုရဲဖငလွိုးနခှေိနမွှာ သူကရှေ့ကနေ မမိုးရဲ့ပါးစပဝွမှာ လီးတေ့ပှီး အစုပခွိုငွးပှနသွညွ။

မမိုး လီးကို ဘယလွောကကွှိုကသွလဲတော့ မသိ ကော့ပှံနအေောငွ အလီလီအခှီခှီဆကပွှီး အလိုးခံရသည့တွိုငွ စိုးနိုငလွီးကှီးကို တပှှတပွှှတွ အသံထှကအွောငွ သူမပါးစပထွဲသှငွးလိုကထွုတလွိုကနွှင့ွ မကမွကမွောမောကှီး စုပပွေးနတော တှေ့ရလသညွေ။ စိုးနိုငရွဲ့လီးမှာ သူမရဲ့တံတှေးရညမွှားနှင့ွ နီရဲဝငွးပှောငလွကွှ သဇငွဦးရဲ့ မကှလွုံးထဲမှာ အရမွးကို ဆှဲဆောငမွှုရှိလှနွးနသညွေ။ ကိုရဲကတော့ တဖုတဖွုတတွဖတဖွတွ လီးဝငသွံမှားနှင့ွ မမိုးရဲ့ဖငပွေါကကွို အဆကမွပှတွ မနားတမွးလိုးလကှပွငွ။ “ဟငွး ကိုမဲရယွ ကို့လီးကှီးနဲ့ရော သူတို့နှဈယောကလွီးကှီးတှနေဲ့ပါ လူကို အဲဒီလို ကော့ပှံနအေောငွ လိုးကှဦးမယမွဟုတလွား သဇငတွော့ ဒီညသဖေို့သာ ရှိတော့တယွ အဈမမိုးလောကွ ခံနိုငရွညရွှိမယမွထငဘွူး ကိုမဲရဲ့ အဟငွးဟငွး” “လီးဝငမွဆန့တွဲ့ အပေါကဆွိုတာမှမရှိတာ ညီမရဲ့ လိုးရငွးလိုးရငွးနဲ့ ဖငဇွိမတွှေ့ပှီး အိုကသှေားမှာပဲ စိတမွပူနဲ့” လာပှနပွှီတဈယောကွ။ ဖငဇွိမတွှေ့ဦးမတဲ့။ ပှောတတလွိုကတွာ။ အောငမွောငွးနှင့မွှတစွိုးတုနွးကလညွး ဒီလိုအပှောမှိုးနှင့ပွဲ ဖငကွိုကော့နအေောငွ အလိုးခံခဲ့ရတာ ပှနလွညွ သတိရမိသေးတော့သညွ။သဇငွဦးလညွး ဘာစကားမှဆကမွပှောတော့ဘဲ သူမှှောကပွေးသည့အွတိုငွး သူမစောကဖွုတထွဲဝငပွှီးသားလီးကှီးကို စောကရွညတွှေ ဒလဟော ထှကနွသညေ့ကွှားက မရမက အားတငွးပှီး ဖစှညွှဈလိုးပေးရပှနသွညွ။

လီးကှီး ဒဈလုံးကှီးက အီလိုကဆွိမ့လွိုကတွာ လှနရွောပဲ။ အမှနကွ လီးဒဈမဟုတွ လီးဒဈထကကွှီးသည့ွ သူ့လီးကိုယထွညွ တုတတွုတကွှီးရဲ့ ကှပညွှပပွှှတသွိပစွှာ အတငွးကာရော ထိုးဖောကတွိုးဝငနွမှေုက သဇငွဦးရဲ့ရမမြကစွိတကွို ပိုမိုနိုးကှှစတောအမှနပွဲဖှဈသညွ။ စောကဖွုတတွဈခုလုံး အပှည့အွကှပွ ပှည့ပွှည့ဝွဝကှီး ဖှဈနတောမို့လညွး အရသာရှိလှနွးလှပါသညွ။ အခကှလွေးငါးဆယအွထိ ဖငကွှီးနှိမ့လွိုကကွှှလိုကွ ဖငကွို တအိအိ စကောဝိုငွးမှှေ့လိုကနွှင့ွ တရစပဖွိလိုးပှီး တောတွောကွလေးပနွးသှားတာနှင့ွ သူ့ရငဘွတပွေါကွိုမှောကအွိပခွကှာ ခဏတာ အမောဖှရငွေး ငမဲနှင့သွူမ နှုတခွမွးခငွှးဖိစုပနွမွးမိကှပှနသွညွ။ ငမဲရဲ့လကနွှဈဖကကွ သူမရဲ့ရငသွားဆိုငအွိအိကှီးနှဈမှှှာကို ပယပွယနွယနွယွ ညှဈဆုပကွိုငလွို့။ နို့ကိုငနွို့နယလွို့မဝသလို ဖစှလွိုကွ နယလွိုကွ လုပနွပှေီး နို့သီးနှဈခုကိုပါ လှိမ့ခွှပေေးသညွ။ ပါးစပနွှင့လွညွး ဆှဲဆှဲစို့ပေးသညွ။ နို့အစို့ခံရတာနှင့ွ စောကပွတကွ စဈခနဲစဈခနဲဖှဈပှီး စောကရွညတွှေ ပနွးညှဈခမှိပှနသွညွ။ “အား အ အ ထှကွ ထှကပွှနပွှီ အ အ ကိုမဲ စို့စို့ နာနာလေးစို့ နို့ကို ခုလို တအားညှဈခှပှေီးစို့တာ အရမွး ထိ ထိတယွ သဇငမွခံနိုငဘွူး ခုလညွး ပှီးပှနပွှီ အရညတွှတေောငပွနွးထှကကွုနပွှီ” “ငါ အောကကွလိုးရတာ အားမရဘူး နင့အွပေါကွို တကခွှလိုးမှှဖဈမယွ သဇငွ အားရပါးရလိုးခငှတွယွ” “လိုးလေ သူလိုးခငွှ စောစောကပှောရောပေါ့ သဇငွ တောတွောလွညွးမောနပှေီ လီးကှီးက ကှီးလှနွးလို့ အပေါကွနေ တကလွိုးရတာ စိတထွဲသိပမွရဲဘူး။

ကိုယ့ဟွာကိုယွ စပတကွှဲအောငပွဲလိုးလိုး စိတကွှိုကလွိုးပါ သဇငွ ကှိုးစားပှီးခံပေးမယွ” “ကောငွးပှီ နငွ ခဏပှနဆွငွးလိုကွ ငါလိုးမယွ” ပှောလညွးပှော သူမကိုယလွေးကိုပါ အောကကွိုဆှဲခပှှီး စိတကွှိုကအွနအထေားပှငလွိုကသွညွ။ သဇငကွ သူမခှထေောကနွှဈဖကကွို နဘေးတဈဖကစွီ ကားရယား ဖှဲထောငကွားပေးလိုကရွာ သူ သဇငပွေါငကွှားထဲဝငပွှီး ဆောင့ကွှောင့ထွိုငွ၍ စောကဖွုတထွဲ လီးကှီး စိုကသွှငွးလိုကသွညွ။ တရစပွ လိုးသညွ။ မညှာစတမွးပါပဲ။ လီးကှီးက ကှပထွုတစွှာ စောကပွတထွဲပှေးဆောင့ဝွငလွာသညွ။ “အ အီး အိ အိ ကောငွး ကောငွးတယွ ကိုရယွ လိုး လိုး အားရပါးရလိုး စောကဖွုတကွှဲမှာမပူနဲ့ ကှဲသှားရငဆွေးထည့လွိုကမွယွ လိုးမှာသာလိုး အပှတလွိုး ကှမွးကှမွးဆောင့ွ သဇငွ တအားကောငွးနပှေီ” ဘယလွောကလွိုးလိုး အားရတယရွယလွို့လညွး မရှိပါ။ ယောကွှားလီးနှင့ွ မိနမွစောကပွတဟွာ ကမဘြာဦးအစ လူရယလွို့ဖှဈလာ ကတညွးက တကယ့ွ မဟာမိတစွဈစဈတှပေဲ ဖှဈကှသညွ မဟုတလွား။ မိနဈနှဈဆယခွန့ွ တရစပဆွှဲလိုးပှီး အပှီးသတလွိုးခှိနမွှာ ငမဲက သူမကို ပကလွကကွားယားပုံစံအတိုငွး ပေါငတွနနွှဈဖကဆွှဲဖှဲ၍ ပေါငနွှဈခှောငွးကို တဈခှောငွးထောငတွဈခှောငွးခှ အနအထေားမှို သူ့ပုခုံးတဈဖကမွှာတငထွမွးပှီး စိတရွှိလကရွှိ အားပါးတရ ပဈပဈဆောင့ကွာ ကှုံးလိုးလသညွေ။

လိုးခကှတွှကပကေပွကစွကစွကွ ထိခကှပွှငွးသလောကွ လိုးအားသနသွနနွှင့ွ တရစပွ ပဈဆောင့လွိုးသှငွးမှုက သဇငွဦးကို စကားတဈခှနွးမှတောငွ ဟဟမပှောနိုငအွောငွ မရှူနိုငမွကယနွိုငဖွှဈရသည့အွခှထေိ ရောကရွှိသှားစသညွေ။ ဘယလွောကပွငွ နာပစကငှပွေစေ အံကိုတငွးတငွးကှိတပွှီး ကော့ခံသညွ။ ခကှကွလှကကွှ သူမဖငကွှီး မှှောကကွာမှှောကကွာဖှင့ွ တဈခကှခွငွှးပှနပွှီး ညှောင့ဆွောင့ပွေးသညွ။ ငမဲလီးတဈဆုံးလိုးရငွး အခှိနသွိပကွှာကှာတောငွ မဆောင့လွိုကရွဘဲ ကှပသွိပစွှာလိုးသှငွးနရသေော စောကပွတွ၏ တငွးညှဈစုပဆွှဲ အားကို တောင့မွခံနိုငဘွဲဖှဈလာကာ လီးထိပကွတဆဈဆဈတရှရှ မခံမရပနွိုငအွောငယွားယံလာပှီး လရညတွှေ တဗှှတဗွှှတွ အဆကမွပှတွ ပနွးညှဈထုတကွာ တဈခှီပှီးသှားသညွ။ သဇငွဦးအဖို့တော့ ပှောမနနှငေ့တွော့။ ကောငွးလှနလွှနွး၍ နတပွှညရွောကသွည့ွ အလားပငွ။ “ကဲ ဒီနားလာ သဇငွ ငါ့လီးလာစုပပွေး ငါလညွးနင့ကွို အပှတရွှနအေောငမွှုတပွေးမယွ ဒီတဈခှီ တို့နှဈယောကခွဏနားပှီး ငါက မမိုးကို တဈခှီသှားလိုးမယွ နငလွညွး အဆငသွင့ဖွှဈတာနဲ့ ဟိုဖကကွ နှဈကောငဆွီ တဈလှည့သွှားလိုကွ သူတို့ဖငလွိုးခငှလွား မေးလိုကွဦး” “ဟာ ဖငလွိုးမှာတော့ ကှောကပွါတယဆွို ရိုးရိုးပဲလိုးခိုငွးမယွ” “ကှိုကသွလိုလုပွ အဆငပွှရငပွှေီးရော။

ကဲလာ လောလောဆယွ နင့စွောကပွတလွေး ရှနဖေို့လိုတယွ” ဖငပွှနခွေါငွးပှနနွပှေီး သဇငွဦး သူ့ဟာကှီးစုပခွှိနမွှာ သူက သဇငွဦးစောကပွတကွို အပှတမွှုတယွကဆွှပေးသညွ။ လီးစုပရွငွး စောကပွတအွမှုတခွံရတော့ သိပမွကှာပါဘူး။ သဇငွဦး ရှစိစိဖှဈကာ ဆေးသမားရငွးထသလိုဖှဈလာလသညွေ။ အလိုးခံခငှလွာသညွ။ “သဇငွ သှားတော့ သူတို့လီးတှစေုပပွေးလိုကွဦး” “အငွးပါ ကိုမဲ ပှီးရငွ ကှှနမွကိုလိုးပေးဦးနောွ သိလား” “အေးပါ နင့ကွို ခုညတငမွဟုတဘွူး အမှဲ မရရအောငလွိုးပေးမယွ စိတခွှ” သဇငွဦး ကှနပသွှေားပှီး သူ့ကို သခှောအနမွးပေးလိုကသွညွ။ သူမက ငမဲလီးကှီကို စှဲလမွးမိနပှေီ။ နောကတွဈကှိမွ သူလိုးလှှငွ စောကပွတရွော ဖငပွါ နှဈပေါကစွလုံး အပီအပှငကွှီး အလိုးခံဖို့ သူမစိတထွဲက ဆုံးဖှတပွှီးဖှဈသညွ။ ကိုနိုငရွောကိုရဲပါ သူမကိုလကကွမွးကှိုပှီး မမိုးကိုပါ မလှှတပွေးသေးဘဲ မိနွးမနှဈယောကွ စောကဖွုတွ အပှတအွလှနယွကကွှဖို့ တောငွးဆိုသညွ။ သဇငွဦး သူတို့အလိုကှ ခေါငွးညိတလွိုကပွမယေ့ွ .. ‘ဟ ငါက ဒီအတိုငွး ထိုငမွစောင့နွိုငဘွူး မမိုးဖငကွှီး အပီလိုးဖို့စောင့နွတော မငွးတို့နှဈယောကရွဈနတောနဲ့ ..” ငမဲ လာပှီး ဂှီကတှော့ အစီအစဉပွကှသွှားပှီး စိုးနိုငနွှင့ကွိုရဲလညွး မမိုးကို ငမဲလကထွဲထည့ပွေးလိုကရွသညွ။

“ကိဈစမရှိဘူး သဇငွ နင့ကွိုတော့ အေးဆေးဇိမယွူပှီးလိုးဖို့ စဉွးစားထားတာ ဟိုကောငငွမဲ အဈမနဲ့နှဈပါးသှားကနတေုနွး ငါတို့သုံးယောကွ တူးအငနွဝွမွးလေးဆှဲကှရအောငွ ကဲ လာ လီး အရငစွုပပွေးဦး” “ကှှနမွကိုရော ရှနအေောငမွဆှပေးတော့ဘူးလား လီးကှီးနှဈခှောငွးနဲ့ လူကို အစိမွးကှီးလိုးမလို့လား” “ဟာ မဟုတတွာ ကဲ ဒါဖှင့ွ နငဟွိုဖကလွှည့ပွှီး ဖငကွုနွးလိုကွ ငါနဲ့ကိုရဲ အပီမှုတပွေးမယွ” “အို ရပါတယွ ကှှနမွက စကားအဖှဈပှောတာပါ ဟငွးဟငွး ကိုနိုငတွို့လီးကို အရငစွုပပွေးမယွ ပှီးမှ ကှှနမွအလှည့ပွေါ့ ဟုတပွီလား” သဘောတူညီမှုရပှီး သဇငွဦး သူတို့နှဈယောကရွဲ့လီးတှကေို အရငဆွုံးစုပပွေးလိုကသွညွ။ လီးကှီးတှကကှေောကစွရာ ကှောခမွှးစရာ မဲမဲသဲသဲ ပှဲပှဲတှဲတှဲကှီးတှေ။ မမိုးဖငစွအိုကို အားပါးတရ လိုးပှီးကာစ ဖှဈ၍ လီးကှီးနှဈခှောငွးလုံး လရညတွှပရှေေှဲနရော သူမကပဲ သခှောပှောငစွငအွောငွ စိတရွှညလွကရွှညွ စုပပွေးယကပွေးရသညွ။ ပှီး သူမလကနွှင့ွ လီးနှဈခှောငွးစုံကိုငွ ဂှငွးတိုကပွှီး လီးတောငအွောငွ လုပပွေးသညွ။ လဥတှဲတှဲကှီးတှကေိုပါ ဖှဖှညှဈခှကော အသာစုပဆွှဲပေးရာ နှဈယောကလွုံး အထူးပငွ ကှနပွေ သဘောကသှှားသညွ။ “မိုကတွယွ ခုလိုလုပတွာ လီးပိုတောငတွယွ စုပွ စုပွ အားရအောငစွုပွ သဇငွ ငါတို့လီးနဲ့ နင့ဖွငနွဲ့အနတေောပွဲမို့လား စောကပွတကွိုပါ အပီမှုပနွအေောငလွိုးဦးမှာ စောစောက လိုးလို့မဝသေးဘူး”။

“သဇငလွညွး အားရတယမွရှိပါဘူး လိုးပါ စပတရွောဖငပွါ လိုး သူတို့အကှိုကလွိုး ကှိုကသွလိုလုပပွါ လီးတှကကှေီးတော့ ဖငကွှဲရငကွှဲပစေ အောင့ပွှီးအလိုးခံပေးမယွ ဒါမှ သဇငွ လီးဘယလွောကမွကတွယွ ဆိုတာ သူတို့နှဈယောကလွုံးသိရမယွ” “သိတယွ နငွ လီးမကလွို့ ခုလိုအလိုးခံတာပေါ့ မမိုးလညွး နင့လွိုပဲ ပိုကဆွံရရမရရ ဂရုမစိုကဘွူး ကှိုကတွဲ့အခှိနွ ခေါလွိုးလို့ရတယွ ဖာသညတွှကေ အဲလိုမဟုတဘွူး စောကကွှောတငွးပှီး ခေါငွးမာလှနွးတယွ ငါတို့ နောကလွညွး လိုးဦးမှာနောွ သဇငွ ဒီတဈညတညွး တှေ့ပှီး လုကိုပတမွပှေးနဲ့ ကှားလား” “အို ခုပဲ တဝကှီးလိုးပါဦးလားလို့ လိုးတာတောငွ တဈခှီလားပဲရှိသေးတာ သဇငပွတမွပှေးဘူး စိတခွှ ခုညက အရကတွှေ မသောကွ စဖူးသောကမွိလို့ ကှဲပှဲပှီး ခေါငွးမထူနိုငဘွဲဖှဈသှားတာ သဇငွ အားလညွးနာတယွ တောငွးလညွးတောငွးပနတွယွ ကိုရဲ အဟငွးဟငွး” “မလိုဘူး တောငွးပနမွနနေဲ့ ခုရော ထပသွောကွဦးမလား” “အငွ ပှီးမှ နားရငွးသောကမွယလွေ” သူမစိတဓွာတကွို ကှိုကသွှားသညွ။ နှဈယောကလွုံး လီးတောငပွှီဆိုတာနှင့ွ သူမအလှည့မွှာ လေးဘကကွကှ မှောကခွုံအိပရွကသွား ဖငကွှီးကှတတလုပွ၍ ကုနွးထောငစွပှေီး အနောကကွနေ သူမရဲ့ဖငပွေါကရွောစောကပွတကွိုပါ နှဈယောကသွား အလုအယကွ စုပယွကွ နှူးဆှပေးကှသညွ။ ဖငစွအိုကို လှှာနှင့ဆွှဆှပေးကှတာမှား လကဖွှားပငခွါရလောကသွညွ။ ကှှမွးမှကှှမွး ဆရာ့ဆရာကှီးတှေ ပါပဲ။ ဖငလွိုးနကလှေူတှမှနွေး သိသာလှသညွ။

“အ အား အိအိ အောင့မွေ့လေး ကိုနိုငရွယွ အ ဟင့ဟွင့ွ ဒီ ဒီတဈခှီပဲ လိုးနောွ မ မရဘူး အီးဟီး ဖငထွဲဝငရွဲ့လား လီးကှီးက ဒါလောကတွဈကှပနွတော ကိုရဲ ဖှေးဖှေးလိုး လိုးပါ အနောကကွရော ရှေ့ကရောညှပလွိုးရငွ သရေောပေါ့လို့ သူလိုးတဲ့အခှိနွ ခဏနားပေး ကိုနိုငလွီးဝငမွှ ကိုရဲကော့လိုးပေး အင့ွ အင့ွ ဝငွ ဝငွ ရ ရတယွ ကွုနိုငွ ဆောင့ွ ဖိလိုးထည့လွိုကွ လီးတဝကဝွငတွာနဲ့ ဆကဆွောင့ပွေး အငွး အင့အွငွး ရ ရပှီ လိုး တအားလိုးတော့ ကို ကွုရဲ သူ့လီး ဝငဝွငပွှီ လိုး အောကကွကော့လိုးပေး အင့အွဈအဈ ဟင့ွ အိ အ အာ့ ဝငဝွငတွယွ ရ ရလား ကိုရဲ” ကိုရဲ အောကကွ လီးကှီး ဒဈဝငရွုံထည့ကွာ ကော့လိုးသညွ။ နောကကွလိုးခလှိုကသွည့ွ ကိုနိုင့လွီးက တဈဝကလွောကထွိ ဖငစွအိုဝ ထဲသို့ ဆောင့ဝွငလွာရာ သဇငွဦး ရှေ့မှ ကိုရဲ ရငဘွတကွှီး လကနွှင့ထွောကကွနရွငွး ဟနခွကှမွပကှအွောငွ ထိနွးလိုကရွသညွ။ ဆောင့အွား ပှငွးပှငွးနှင့ွ ကိုနိုင့လွီးက ဖငပွေါကထွဲကို တဇှတဇွှတလွိုးခလှာရာ အီဆိမ့ပွှီး အရသာ တောတွောရွှိသှားသညွ။ တောတွောကွှီးတဲ့လီး ကှည့တွော့သာ ဒီလောကွ မကှီးဘူးထငရွပမယေ့ွ အောငမွောငွးလီးထကွ သာသညွ။ မှတစွိုးလီးထကလွညွး အပုံကှီး သာသညွ။ ကိုရဲလီးက သူ့ထကွ ယောငယွောငလွေး သေးသလိုတောငွ ထငရွသညွ။ ငမဲကသာ သူ့လီးကို ဆေးမထိုးဘူးဆိုလှှငွ ကိုနိုင့လွီးက ဒီလူတှထေဲမှာ အကှီးဆုံးလို့တောငပွှောရမညွ။ လုံးပတရွောအလှားရော လုံးခှောဖှောင့စွငွးစှာဖှင့ွ အခှိုးအစားညီညီ ကှည့ကွောငွးပှီး မကှစွိပသာဒရှိရှိ ဆှဲဆောငမွှုရှိလှသော လီးကှီးပါပေ။

ယခု ဒီလီးကှီးက သူမဖငထွဲကို ဝငလွိုကထွှကလွိုကွ လိုးနပှေီ။အနောကကွနေ ဒလကှမွး ဖိဆောင့လွိုးလိုကွ အောကမွှလူ (ကိုရဲ)ကလညွး သူ့လီးကှီးကို ကော့ကော့ကာနှင့ွ ညှောင့လွိုးလိုးရငွး ထိခကှပွှငွးပှငွး အရသာလညွးအလှနရွှိလှပှီး မိနဈနှဈဆယလွောကွ ခရီးတှငလွာခှိနမွှာ သဇငွဦးတဈယောကွ စောကရွညသွုံးကှိမွ လောကွ ထှကခွဲ့ပှီးပှီ။ စောကပွတွ အလိုးခံရုံသကသွကသွာ ဆိုလှှငွ နှဈခှီလောကွ ကသောကမှောပှီးနိုငပွမယေ့ွ ဖငစွအိုပါ အလိုးခံ ရတာမို့ ရာဂဆနဒြ နဂိုရှိရငွးစှဲထကွ သုံးဆလေးဆမက ပိုမိုမှင့မွားစှာ နိုးကှှဖှဈပေါကွာ ယခုလို ခဏခဏ အပှီးမှနရွခှငွးပဲဖှဈသညွ။ သဇငွဦး ဖတဖွတမွောသှားသညွ။ တဈကိုယလွုံးလညွး ဖှတဖွှတညွကညွကကွှမတတွေ ကွိုငကွှနယကွှ နို့ကှီးတှဖစှလွှေိမ့ဆွှဲကှ ဖငပွေါကထွဲ ပယပွယနွယနွယကွှီး လိုးလညွးလိုး နို့သီးကိုလညွး ဖစှလွှိမ့ခွှကော တဈယောကကွတော့ အောကကွနေ သူမရငသွား တဈဖကကွိုကိုငွ နို့သီးတဈဖကွ ခှမှေ၍ သူမခါးလေးကိုပါ တအားဖကဆွှဲပှီး နှုတခွမွးကိုတပှှတပွှှတွ ဇိမဆွှဲ စုပနွမွးလိုကသွေးရာ မှနွးမှနွးကှပကွှပွ အခံခကလွှစှာနှင့ွ လီးနှဈခှောငွးပဈစတငကွဲ့သို့ တဈခှောငွးဝငလွိုကွ တဈခှောငွးထှကလွိုကွ တဈတဈကှပကွှပွ သှငွးခညှထွုတခွညှလွိုးလိုကွ ရူးလောကအွောငွ တရစပွ အနှူးအဆှခံလိုကနွှင့မွို့ ။

သဇငွဦးခမှာ တဈကိုယလွုံးလှုပနွိုငအွောငဖွှဈပှီး သူမပေါငခွှကှားရှိစောကပွတမွှ စောကရွညတွှသော တဖှဈဖှဈနအေောငွ အဆကမွပှတပွနွးညှဈလကွှ မောမောလလှ ပှော့ခှကလှော ရသည့အွဖှဈ။ မမိုးလညွး ငမဲရဲ့ဆေးလီးကှီးနှင့ွ သူမစောကပွတကွိုတဈခှီ ဖငကွိုပါတဈခှီ အလဲအကှဲလိုးခလှိုကရွာ စောကပွတရွောဖငပွါ အာတာကှဲ ဟောငွးလောငွးကှီးပှင့အွောငွ ဖှင့ဟွအလိုးခံပှီး လရညအွဝကှီးဝ၍ ခှပဈလေကပွဈဖှဈသှားသညွ။ သဇငွဦးလညွး ကှိတစွကကွ ထှကကွလှာသည့ွ ကှံတဈဖတနွှယွ ခှယေိုငပွှော့ဖတကွာ ကှမွးပှငထွကမွှာ ပုံ့ပုံ့ရုံ့ရုံ့ ခှခှလေေေး လှောငွးစကလွို့။ ကုနခွမွးသှားသည့အွားအငတွှေ ပှနလွညဖွှည့ဆွီးသည့အွနနှငေ့ွ ခတြတေခဏအနားယူကှပှီး အရကပွုလငွးဖှင့သွောကကွှ စီးကရကွ သောကကွှ အမှိုးသမီးနှဈယောကကွိုပါ အရကနွှဈပကစွီလောကထွပတွိုကကွာ အေးအေးလူလူ ထှရောလေးပါးစကားတှေ ထိုငပွှော ကှသညွ။ နမွးကှစုပကွှ ပှတကွှကိုငကွှ လုပရွငွး သဇငွဦးနှင့မွမိုးတို့နှဈယောကွ အလှည့ကွိုရောကလွာသညွ။ ဒီတဈခါတော့ အေးအေးဆေးဆေးပငွ နှဈယောကသွား နို့သီးတှကေိုငွ နှုတခွမွးခငွှးဖိကပတွေ့ဆကွ စုပနွမွးပှီး အပှနအွလှနွ ပှတကွှနယကွှ အငွဂြါစပခွငွှး အပှားခငွှး ဖိပှတရွိုကကွာ အပှတနွှူးကှဆှကှသညွ။

စောကစွိခငွှး မထိခလုတထွိခလုတွ ထိတှေ့လှုတခွတွ ပှတကွစားကှရာ နှဈယောကလွုံး ဏှာအပှတထွနလွာကှပှနသွညွ။ ဖငအွပှောငသွားကှီးတှနှငေ့ွ တအိအိလှုပခွါပှီး ဘယလွူးညာလှိမ့ွ လူးလှိမ့ပွှတဆွှ ခှော့နှူးကှတာကိုကှည့ရွငွး သူတို့လီးတှေ မနနေိုငမွထိုငနွိုငွ တောငမွတထွကှှကာ အကှော အပှိုငွးပှိုငွးထနသေော လီးကှီးတှကေို တဈယောကနွှင့တွဈယောကွ အပှိုငအွဆိုငွ ဂှငွးထုနကှပေုံမှာ ကှည့ရွသူအဖို့ ရယခွငှစွရာ ကောငွးလှသလို အုံကှှဖှဈပေါနွသေော ရမမြကဇွောတှေ တရိပရွိပွ ပိုထနပွိုကှှလာရတာကိုလညွး မဖှဈမနဝနခွေံရပမညွေ။ ဖိုရောမရော ထလာကှှာကှသည့နွောကဝွယွ အဘယသွို့သောအမှုကိဈစကို ပှုကှမညထွငသွနညွး။ သငတွို့ရဲ့အထငနွှင့အွမှငွ မမှားနိုငပွါပှီ။ တဈညတာလုံး မဟုတတွောငွ အခှိနတွောတွောကွှာသညအွထိ သူမတို့နှဈယောကနွှင့ွ ကိုရဲ ကိုနိုငွ(စိုးနိုငွ) ငမဲတို့ ပှောပွှောပွါးပါးကှီး လိုးကှ မှိုငမွှိုငဆွိုငဆွိုငကွှီး ဏှာစခနွးဖှင့ကွှပှီး ကိုရဲလညွး မမိုးရဲ့သတိပေးခကှအွရ သူနှင့တွောတွောကွလေးရငွးနှီးနသညေ့ွ “ခှိုမာလှငွ”ဆိုသော စားနကှေ ဖာမတဈယောကကွို လှမွးခေါကွာ အကှိုးအကှောငွး ပှလညအွေောငွ ပှောဆိုညှိနှိုငွးပှီး သူမကလညွး ခေါငွးညိတလွကခွံသဖှင့ွ ဘောစိတဈဖှဈလဲ ငမဲက သူ့စကားကတိရှိသည့အွတိုငွး အခနွးခကသှင့ငွှကေို တှကခွကှရွှငွးလငွးကာ သူတို့လူစု “ထှကတွောမွူ နနွးကခှာ”လာခဲ့ကှသညွ။ မိုးသောကခွှိနပွငွ ရောကလွုနီးပှီ။

အိမပွှနရွောကတွော့ အိမနွောကဖွေးပေါကကွနေ တံခါးဖှင့ဝွငလွာကာ မမိုး လငဖွှဈသူကိုနှိုးပှီး သူတို့နှင့အွတူလိုကလွာသည့ွ ခှိုမာလှငကွို လငလွုပသွူ စိနကွုလားလကထွဲ အပနွှံပေးလိုကသွညွ။ စိနကွုလား အိပခွငှမွူးတူးထပှီး မိနွးမမှငတွော့ သူ့မကှလွုံးတှကေ တောကပွှောငလွာသညွ။ “ညီမ သူတို့ခငွှးအလုပဖွှဈအောငွ နဲနဲပါးပါး ‘ကှောငွး’ပေးလိုကွဦး အဈမသောကတွာမှားပှီး ခေါငွးတှအေုံနလေို့ အခနွးထဲ ခဏဝငလွှဲ လိုကွဦးမယွ” “သှားလေ ရတယွ သဇငလွညွး မကှလွုံးတှေ ကှောငပွှီး အိပလွို့မရတော့မယ့အွတူ အဈကိုနဲ့ မခှိုမာတို့နဲ့ပဲ အခှိနဖွှုနွးလိုကတွော့မယွ” မမိုး လဈထှကသွှားတော့ စိနကွုလားနှင့အွတူ သူမရယွ မခှိုမာ(ခှိုမာလှငွ)ရယွ နှဈယောကသွာကနှခွဲ့သညွ။ “သဇငွ နငသွောကွဦးမလား ငါမှာလကကွနှရွှိတယွ” စိနကွလား အရကသွမားပီပီ သောကဖွို့အဖောညွှိတော့ သဇငွဦးလညွး ခေါငွးညိတပွှီး .. “အငွး နဲနဲပဲတတနွိုငမွယွ သောကတွာလညွး မှားနပှေီ” “နငတွို့ အပှငမွှာ အလုပဖွှဈကှတယွ မဟုတလွား ငါမယားအကှောငွး ငါသိတယွ” သဇငွဦး ဝနခွံတယလွညွးမဟုတွ ငှငွးလညမွငှငွး။”အို ကိုယ့ဖွာသာသိခငွှ မေးကှည့လွိုကပွေါ့ ခု ဘယအွခှိနရွှိနပှေီလဲ သှားရလာရ မကှလွုံးတှကှေောငလွို့ ဒီည အိပလွို့လညွးဖှဈတော့မယွ မထငပွါဘူး အရမွးစိတညွဈတယွ” ပှောလိုကတွော့ ။

သူ အာရုံပှောငွးသှားပှီး .. “အိပမွပှောဘွူး ဟုတလွား လာ ဘာလုပရွမလဲ ငါပှောပှမယွ” သူတို့သုံးယောကွ စိနကွုလားအနားမှာသဇငွဦး သဇငွဦးရဲ့နဘေးမှာ ခှိုမာလှငကွပနွသညွေ။ သူမအဖို့က ခုမှှမငဖွူးသူဖှဈသော စိနကွုလားနှင့ွ စိမွးနသေေးသညွ။ စိနကွုလားအရကပွုလငွးဖှင့နွခှေိနမွှာ သဇငွဦး ရောသောဖောသောနှင့ွ ခှိုမာလှငရွဲ့အနားကပကွာ သူမခါးလေးကို လကတွဈဖကနွှင့သွိုငွးဖကပွှီး .. “မခှိုမာ ပှောပွှောနွောွ ဒီမှာက အေးဆေးအငှိမွးပဲ ဘာပှူနာမှမရှိဘူး သူတို့လငမွယားလောကွ နားလညမွှုရှိတာ ကှှနမွတောငွ တဈခါမှမတှေ့ဖူးဘူး ဟငွးဟငွးဟငွး” “အောွ အငွး ဟုတတွယနွောွ ခှို ခှိုမာ က အခုမှ ဒီရောကဖွူးတာ အကှောငွးမသိသေးဘူး အဟငွး” “ပှောသွှားမှာ မမိုးက သူ့ဘဲရီးအတှကွ အပှငကွစောခွေါပွေးတာ ဒါပထမဆုံးအကှိမထွငတွယွ သဇငွ ကတော့ သူနဲ့တဈနရောမှာ ဆုံပှီး ရောယောငပွါလာခဲ့တာ ခုအခှအနကေေ မှငတွဲ့အတိုငွးပဲ ဟငွးဟငွး” ခှိုမာလှငွ ပှုံးလိုကသွညွ။ ဒီအခှိနွ စိနကွုလား ဖနခွှကထွဲကိုအရကထွည့ပွှီး၍ သဇငွဦးဖကကွမွးပေးရငွး သူပါ ပုလငွးလိုကွ ပါးစပတွေ့ပှီး တဈကှိုကွ နိဈမော့ခကှာ ခှိုမာလှငကွိုပါ ကှည့ရွငွး .. “အိမကွဟာကှီးတော့ အိပပွှီနဲ့တူတယွ ဒီမှာ ညညွားမညွ ဘယသွူ .. “။

“မခှိုမာပါ နာမညရွငွးကခှိုမာလှငတွဲ့ ဘယ့နွဲ့လဲ လှလား ဟငွးဟငွး” သဇငွဦး ဖနခွှကကွို လကတွဈဖကကွကိုငရွငွး တောရွုံနှင့မွသောကဖွှဈသေးဘဲ သူ့ကို ကှီစယသွလိုပှောလိုကရွာ .. “လှမလှ ခုဘယသွိနိုငမွလဲ အကုနခွှှတပွှီးမှသိမှာပေါ့” “ကှ ကှှနမွ ခု ခှှတပွေးရမလား အဈကို ဖှဈခငှတွာပှောပါ” “နေဦး အရငဆွုံး အရကတွဈခှကနွှဈခှကွ သောကလွိုကွဦး ငါ့အိမရွောကရွငွ ငါသောကခွိုငွးရငသွောကမွှကှိုကတွယွ ရော့ နင့အွတှကွ ရခှေိနကွိုကအွောငသွောကပွှီးမှ ငါခှှတဆွိုခှှတွ” “ကောငွးပါပှီရှငွ ” ခှိုမာလှငွ အရကခွှကကွမွးယူပှီး သူ့ရှေ့မှာ ရှုံ့ကာမဲ့ကာနှင့ွ သောကပွှရသညွ။ ဖနခွှကကွ နှဈခှကသွာယူလာပှီး သဇငွဦးရယခွှိုမာရယွ တဈခှကစွီ သူကတော့ပုလငွးလိုကကွှီး မော့လို့။ တဈညလုံး ဘယလွောကသွောကသွောကွ မူးပဲမမူးတော့မယ့ပွုံ။ အမှိုးသမီးနှဈယောကခွမှာလညွး တဈခှကွ .. ပှီးတော့ နောကတွဈခှကွ ပှီး နောကထွပတွဈခှကွ .. ရီတီတီ ရိပတွိတတွိတွ စောစောပိုငွးက အခံကိုယစွီနှင့မွို့ အယလွကွိုဟောတှေ ခနဓြာကိုယထွဲက သှေးကှောမှားထဲလှည့ပွတပွှီး အမူးဒီဂရီတကခွငှတွိုငွး တကလွာသညွ။

ခှိုမာလှငလွညွး ဒီလိုယောကွှားသားတှရေဲ့လောကထဲမှာ ကာလအပိုငွးအခှားတဈခုထိ ကငှလွညလွာသူပီပီ အရကွ ဘီယာ ဝိုငစွသညွ အမှိုးစုံသောကတွတစွားတတပွှီး ယခုလို အပှငအွောကဒွိုးထှကသွည့ညွမှိုးမှားမှာ တိုကကွှှေးသူရှိသလောကွ စိတလွှတကွိုယလွှတွ သောကစွားတတသွူပဲဖှဈသညွ။ သဇငွဦး သူတို့ရှေ့မှာ မခုတတွတတွဲ့ ကှောငမွလေးတဈကောငလွို ရိုးသားခငှယွောငွ ဆောငမွနခငှတွေော့ပါ။ သှေးဆူလှယသွူ ဖှဈသည့အွလှောကွ ထူထူပူပူခေါငွးထဲမှှနထွူပှီး တဈစုံတဈရာကို ပှင့လွငလွှတလွပစွှာ စိတထွငတွိုငွးကှဲခငွှ လုပခွငှလွာသညွ။ ခှိုမာလှငကွိုကှည့လွိုကတွော့လညွး သူမမကှနွှာလေးက ရဲတှတနွီမှနွးနပှေီ။ “မခှို ခှှတကွှာ သူကအသောကတွဈလိုငွး အရကပွုလငွးတှေ့ရငွ လကမွလှှတခွငှတွဲ့သူ လုပမွနနေဲ့ ဂရုမစိုကနွဲ့ ကိုယ့ဖွာသာ ခှှတစွရာရှိခှှတွ ပှတရွာရှိပှတွ ဟငွးဟငွးဟငွး သဇငကွ ခှှတမွှာ အကုနနွိကကွ ပှီးမှ အဟငွးဟငွး” သူမ ပှောလညွးပှော အငွကြှီကှယသွီးတှှဖေုတနွပှေီ။ အငွကြှီခှှတပွှီး ဘရာစီယာကှိုးကလဖှလှေေော့ကာ ခါးမှထမီကိုပါ လှှောခှှတွ ခသှညွ။ ခှိုမာလှငလွညွး အိုကဆေိုပှီး သူမကိုယပွေါကွအဝတလွှှာတှကေို စိနကွုလားရှေ့မှာပငွ တဈလှှာခငွှးတဈလှှာခငွှး ခှှတလွှှောခှ လိုကလွသညွေ။

စိနကွုလား သူ့ရှေ့က မိနွးမနှဈယောကကွိုကှည့ရွငွး နောကဆွုံးအနနှငေ့ွ ပုလငွးထဲက အရကလွကကွနှတွှေ တဂှပဂွှပနွှင့ွ မော့ခလှိုကကွာ .. “ကောငွးတယွ သဇငွ နငပွဲစလိုကတွော့ နငတွို့ခငွှးရှနအေောငပွှတကွှ ပှီးမှငါစိတကွှိုကလွိုးမယွ” “ဟှငွး တောတွောွ တရားကဖှို့ကောငွးတဲ့လူကှီး လာခဲ့ ထိုငငွေးမနနေဲ့ လိုးခငှတွယဆွိုရငွ နှဈယောကလွုံးစောကပွတွ အရငယွကွ ပေးဦး” ခှိုမာလွှရဲ့ ခါးလေးပှေ့ဖကရွငွးက သူ့ရှေ့မှာ မတတွပရွပပွှသညွ။ သဇငွဦး ခှိုမာလှငရွဲ့ပှည့ပွှညဖွှိုးဖှိုးရှိသော ကိုယလွုံးအလှကို စူးစိုကကွှည့ရွငွး သူမလကတွှကလညွေး ဟိုပှတငွဒြိကိုငွ ထိလိုကကွိုငလွိုကွ ညှဈဆုပနွယလွိုကလွုပွ၍ .. “ကဲ ပှော ကှှနမွလှလား ဒီက မခှိုမာလှလား ကှည့ကွောငွးရဲ့လား ပှောပါဦး” စိနကွုလား အရကပွုလငွး အသာခလှိုကပွှီ။ ပုလငွးအစား သူ့ပေါငကွှားကလီးကို သူကိုငပွှီး တဈခကှနွှဈခကှဆွှဆှပဈလိုကကွာ .. “မိုကတွယွ နှဈယောကလွုံး တဈမှိုးစီပဲ ခှိုမာ အဲလေ ခှိုမာပဲခေါမွယနွောွ” “ဟုတွ ခေါပွါ ရပါတယွ” “အေး နငွ ငါ့ဖကလွှည့ွ ခှထေောကကွလေး နဲနဲထောကကွှှပီးမှှောကလွိုကွ ဖငကွှောလေးအသာရှုံ့ပှီး ငါ့ဖကကွို ခါးလေးကော့ထိုး လိုကစွမွး နငစွပတကွှည့မွလို့” “အိုး မှငဖွူးဘူးလား ” “တခှားစောကပွတမွှငဖွူးတယွ နင့ဟွာကှီးမမှငဖွူးတာ လာ ဒီနားတိုး ငါ့ရှေ့ကပထွိုးပေး”  “ဟင့ွ မှုတွ မှုတမွို့လား ဟင့ဟွင့ွ” ။

“အေး မှုတမွယွ မမှုတခွငွ တဝကှီးဖှဲကှည့ွ ကိုငကွှည့မွယွ ရလား နငွ ဒါကှီးပှပှပှီး လုပစွားနကမှဟေုတလွား” “ကိုစိနရွယွ ကောငွးကောငွးပှောလညွး ဒီစကားပါပဲ သူမှား စိတမွကောငွးဖှဈအောငွ” ခှိုမာ ခပမွဲ့မဲ့လေးပှုံးပှီး သဇငွဦးကို အသာခေါငွးလေးယမွးပှကာ .. “ရတယွ သဇငရွယွ ခှိုမာက ဖာဟာဖာပဲမဟုတလွား သူပှောသလိုစောကပွတပွှပှီး လုပစွားရတာအမှနပွဲလေ ဒါမှစားဖို့သောကဖွို့ အဆငပွှမှောပေါ့ ပိုကဆွံမှားမှားရဖို့ တဈနေ့တဈနေ့ မှားမှားကှီးအလိုးခံရတာ အသိသာကှီးပဲလေ နောွ အဟငွးဟငွးဟငွး” သူမအသံက နာကညွှးမှုတဈစှနွးတဈစ ပါဝငနွမှနွေးသိသာသညွ။ သဇငွဦး စိတထွဲမကာငွး။ စိနကွုလား မူးမူးရူးရူးနှင့ွ ယခုလို ပါးစပကွထှကရွာ ပေါကပွနွးဈေး မှိုခှိုးမှှဈဖဲ့လှှောကပွှောတာကိုလညွး စိတထွဲက အတောကွလေး တငွးမိပါသညွ။ မိနွးမသားခငွှးမို့ ကိုယခွငွှးစာမိတာပဲဖှဈသညွ။ ခှေးသားငမူး ပညာတော့ပေးရမယွ ဆိုပှီး သူ ခှိုမာလှင့ခွါးလေးကို ရှေ့ကနဆှေဲဖကကွာ စောကပွတကွို နီးနီးကပကွပွ ငုံ့စိုကပွှီး ကိုငကွှည့ဖွှဲကှည့လွုပနွခေိုကမွှာပငွ သဇငွဦး သူ့နဘေးနား သခှောကပထွိုငခွလှိုကရွာက သူ့ပေါငခွှကှားရှိ ပုဆိုးကှားထဲ လကလွှှိုနှိုကွ၍ သူ့လီးခှောငွးကှီး တအားဖစှကွိုငခွလှိုကရွငွး .. “ဲကဲ စကားမရှညနွဲ့ ကိုယတွောခွှော လိုးခငှရွငရွှင့လွီးထုတလွိုကွ။

သဇငမွှုတပွေးမယွ ရှင့ကွိုတော့ ရှငကွှိုကတွဲ့စောကပွတနွှဈခုလုံး လှှာညောငွးအောငွ မှုတခွိုငွးယကခွိုငွးရမယွ ဟုတပွလား ဟငွး” “ရော့ ငါ့လီးက တောငနွပှေီ လိုးဖို့အသင့ပွဲ ဟဲဟဲ စိတခွှ နငတွို့နှဈယောကလွုံးရဲ့စပတတွှေ ငါမှုတမွှာ သူ့အရငစွလိုကမွယွ ဟဲ့ ခှိုမာ လာ ငါ့မကှနွှာပေါတွကခွှလိုကွ ဟတခွလှောငွး စလောငွးဖုံး လာထားပဲ ဟားဟားဟား နဲတဲ့စောကပွတကွှီးမဟုတဘွူး အမှေးလညွး ထူတယွ သဇငလွညွးစောကမွှေးထူပဲ အထနမွတှေ အပှတလွိုးမယွ ကှားလား” “အငွးပါ လိုး လိုး ရှငမွလိုးနိုငွ ရှင့ပွှနလွိုးမှာ ပေါကတွယနွောွ သဇငအွကှောငွး ဟှငွးဟှငွး” “သိတယပွေါကတွယွ ဒါပမယေ့ွ ငါဖငလွိုးမှာနောွ သဇငွ နင့ဆွီမှာ ငါရစရာအကှှေးကနှနွတယွေ” “လိုးပါ စကားအရဈရှညလွိုကတွာ ဖငပွဲလိုးလိုးစပတပွဲလိုးလိုး လီးဝငရွငကွိုကှနပတွေယွ အမှဲလိုး လိုးခငှရွငွ ဟောဒီစောကရွညွ သောကတွာလေး လှှော့ ဒါမှ သကလွုံကောငွးကောငွးနဲ့ လိုးနိုငမွှာနော့ ဟှငွး” “စမွးကှည့လွိုကွ သဇငွ ကဲ ခှိုမာ တကလွေ ဘာလုပနွတောလဲ ငါ့မကှနွှာပေါတွကွ ငါ့မကှနွှာ စပတနွဲ့ပှတပွေးစမွး အပှတဂွှာပေးမယွ သဇငွ နငွ အဲဒီက အသာကှည့နွလေိုကွ ဟားဟား” သူတို့သုံးယောကွ .. ပါးစပတွှသရမွေးလာသညွ။ စကားတှကှမွေးလာသညွ။ စကေးတှေ ကှမွးပှ ရမွးပှနိုငဖွို့သာ လိုတော့သညွ။

စိတကွ ပေါကပွေါကနွှင့မွို့ သဇငွဦး သူ့လီးကှီးအပှတစွုပသွညွ။ အပှတမွှုတယွကပွဈလိုကသွညွ။ စိနကွုလားရဲ့ကိုယခွနဓြာက မွိနမွသားနှဈယောကရွဲ့အောကမွှာ ပကလွကကွှီးဖှဈလို့။ တဈယောကကွ ခှရငွေးဖကကွနေ သူ့လီးကှီးကို ငုံ့ကိုငွးပှီး အားရပါးရ စုပသွညွ။ တဈယောကကွ သူ့မကှနွှာထကတွကခွှကာ စပတနွှင့မွကှနွှာကို နာနာလေးဖိဖိပှတပွဈသညွ။ စိနကွုလား အောကကွနေ ပါးစပကွှီးဖှဲ လှှာကိုအရှညကွှီးထုတပွှီး မို့ဖောငွးကှှရှကာ အမှှေးအမှှငထွူထပလွှသည့ွ ခှိုမာလှင့စွောကပွတကွှီးကို တရှှပရွှှပတွပှပပွှပွ ယကပွေးသပပွေးသညွ။ ရာဂသှေးကှှလာခဲ့လို့လား မသိ။ စောကပွတနွှုတခွမွးသား ထူအိအိနှဈခပှရွဲ့အပေါထွိပနွားက ခပပွှူးပှုးလေး ပှူတဈထှကနွသေော စောကစွိကှီးက တမုဟုတခွငွှး ငေါ့ထောငကွှှတကလွာတာ တှေ့လိုကရွသညွ။ ဖာသညမွပီပီ ရမမြကအွကှှ မှနလွှနွးသညလွို့ သူတှေးမိသညွ။ ခှိုမာ တအားကောငွးနပှေီ။ သူလညွး တအားကောငွးပဲ။ သဇငွဦး သူ့လီးကှီးကို စိတရွှိလကရွှိ ငုံလိုကစွုပလွိုကွ လဒဈပတလွညတွဝိုကွ လှှာစောငွးလေး လှည့ပွတရွဈဝိုကကွာ ယကဆွှလိုကွ လီးတနတွဈခှောငွးလုံး အာခေါငထွဲသှငွးပှီး ခေါငွးလေးနှိမ့လွိုကကွှှလိုကလွုပွ၍ ပါးစပနွှင့လွိုးသကဲ့သို့ စုပငွုံပေးလိုကွ လဥနှဈလုံးအား လကနွှင့ညွှဈခှလေိုကွ။

လီးတနရွော လဥတှဲတှဲနှဈလုံးပါ သှားဖုံးမှုပအွောငွ တပှှတပွှှတွ စုပဆွှဲလိုကနွှင့ွ လီးပါးပဉွှးကှီး ထောငထွနိုးကှှပှီး တဆတဆွတွ တုနခွါနရော ပါးစပနွှင့စွုပတွာကို ခဏနား၍ သူမလကနွှင့ွ ခပပွှငွးပှငွးလေး ဂှငွးထုပေးလိုကသွညွ။ “အ အား အား ထု ထု ခပကွှမွးကှမွးထု သဇငွ ငါ့လရညတွှေ တဗှဈဗှဈထှကကွုနမွှာနော နငလွရညမွှိုခငှလွို့လား” “မှိုမှာပေါ့ လရညမွှိုတာက သဇငအွကှိုကွ ရှင့လွရညွ ဘယလွောကထွိ ထောငပွနွးနိုငမွလဲ စမွးကှည့မွယွ လရညသွောကဖွို့တော့မပူနဲ့ ရှငရွော ကှှနမွတို့စောကရွညွ သောကခွငှလွား” “ိအိုး စိနလွိုကွ ကုလားတဲ့ မယားစောကရွညွ တဈသကလွုံးသောကလွာတာ ပနွးပဈလိုကွ ငါ့ပါးစပထွဲသာ ထည့ပွနွးပဈလိုကွ ကှားလား” “ကောငွးတယွ ကှိုကပွှီ ဒီနေ့ပှောသမှှ ဒီစကားအကှိုကဆွုံးပဲ စောကရွညအွပှတသွောကပွေး လရညမွှိုဖို့က ကှှနမွတာဝနွ” “ခှိုမာရောပဲ ကိုကုလားလရညွ အကုနမွှိုပေးမယွ လရညသွောကခွငှတွယွ” ခှိုမာလှငလွညွး ခပထွနထွနပွှောလာသညွ။ မထနခွံနိုငရွိုးလား စောကပွတတွဈခုလုံး သူ့ပါးစပပွှဲကှီးနှင့ွ တပှပပွှပစွုပငွုံဆှဲပှီး မနားစတမွး နငွးကနကွှုံးမှုတနွတောလေ။ အစိထိပကွလေးပါ တငွးမာငေါ့ထောငကွာ စူပှပှလေး ဖူးယောငလွာသလို ထငရွသညွ။”ကှိုကပွှီကှာ လုပလွိုကွ သဇငွ ခှိုမာ နငရွောပဲ ဆငွး ငါ့အပေါကွ ဆငွးလိုကွ သူနဲ့နှဈယောကွ ငါ့လီးပှိုငစွုပပွေး သှား သှားမှနမွှနွ”။

“ဟငွး ပှောရုံရှိသေး လရညကွ ထှကခွငှလွာပှီမဟုတလွား သိတယွ ဟှနွး” ခှိုမာလှငလွညွး မကှမနပေပွှောပှီး သူ့အပေါမွှာ ခှထိုငထွားရာကနေ ခပမွှနမွှနကွလေး အောကဆွငွးလာပှီး သဇငကွိုဝိုငွးကူ၍ နှဈယောကအွတူတူ သူ့လီးကှီးကို ငုံစုပပွေးလိုကသွညွ။ လီးကှီးက မတတွောငနွတောမှ အကှောအပှိုငွးပှိုငွးထောငထွပှီး ပေါကကွှဲပှင့ထွှကမွတတပွငွ။ တဈယောကတွဈလှည့ွ စိနကွလားရဲ့ လီးစုပရွငွး အခှိနသွိပမွကှာလိုကွ။ လီးကှီး တဆတဆွတနွှင့ွ ရုနွးသလိုဖှဈလာပှီး .. “ဟား စုပစွုပွ တအား ဖိစုပပွဈ ခှိုမာ အဲ ထား သဇငွ နငတွို့ပါးစပတွှေ ဖှင့ထွားလိုကွ ငါ ငါ ပှီးခငှပွှီ ပှီးတော့မယွ လရညတွှေ တဈခါတညွး ပနွးထုတလွိုကမွှာနောွ ပါးစပွ အသင့ပွှငထွား ကိုငွး ကိုငွးဟာ” ပှှတွ ပှှတွ ပှှတွ ဗှိ ဖှဈ ဖှဈ ဗလဈ လရညတွှေ လီးထိပကွနေ ထှကကွလှာလိုကတွာ တဈပှုံတဈမကှီး တပှှတပွှှတကွို ပစှတွှဲခှှဲကှိစှာ ပနွးထှကလွို့။ သဇငွဦးရော ခှိုမာပါ နှဈယောကလွုံး ပါးစပတွှဖှေဲဟ လှှာကိုတဈလဈထုတပွှိး လရညတွှကေို အလုအယကွ ဖှန့ခွံနကှတောလေ။ သဇငွဦးလကကွ သူ့လီး ကိုယထွညကွှီးရဲ့ အလယတွဈဝကလွောကကွနေ တငွးတငွးကှီးဆုပကွိုငပွှီး မရပမွနား အထကအွောကွ လှှောထိုးဂှငွးတိုကွ ခလှိုကရွာ လီးကှီးဆီက လရညအွကုနနွီးပါး တဗှဈဗှဈပနွးညှဈထှကလွာပှီးနောကွ လီးတုတတွုတမွာမာကှီး ခကှခွငွှးပဲ ပှော့ကသှှားသညွ။

သဇငွဦးရော ခှိုမာပါ သူမတို့ပါးစပထွဲ ပနွးဝငလွာသောလရညတွှကေို အကုနအွစငမွှိုခပှဈသညွ။ အကှှငွးအကနှအွစအနတှကေို တဈစကမွကနွှ မှငမွှငသွမှှ လှှာနှင့ရွဈဝိုကွ သိမွးယကပွဈသညွ။ ထပမွှိုခသှညွ။ ကှကွဥအနှဈခညွှးသကသွကွ နှဈလုံးသုံးလုံး ဖောကသွောကလွိုကရွသလို လရညတွှနှငေ့ွ ဗိုကပွှည့သွှားသလိုပဲ။ တဈယောကနွှတခွမွးမှာ ကပတွှဲကနှနွသေော လရညအွခှှဲအကှိ တှကေို တဈယောကကွဝိုငွးကူပှီး တယုတယ ယကပွေးသပပွေး သုတသွငပွေးသညွ။ အလိုအလှောကပွငွ နှုတခွမွးခငွှး ဂဟဆကမွေိ ကှသည့အွဖှဈ။ နမွးမိတော့လညွး မခှာနိုငတွော့။ သဇငွဦး ခှိုမာ့ကိုယလွုံးလေး တငွးတငွးပှေ့ဖကပွှီး သူမနှုတခွမွးတှဲတှဲလေးနှဈခပှကွို နှုတခွမွးခငွှးဖိထပွ၍ အတနကွှာအောငဖွစှစွုပဆွှဲနမေိသညွ။ ခှိုမာ့လှှာကလေးက သူမအာခေါငထွဲထိ မှှတဈကေောငလွို လိနကွောကတွိုးဝငလွာပှီး လှှာကိုလှှာနှင့ရွဈလိမ့ဆွှဲယူကာ လှှာနှင့လွှှာခငွှး လုံးထှေးယှကလွိမွ စုပဆွှဲမိကှပှနသွညွ။ ဝါသနာရှငအွဆင့မွဟုတဘွဲ ပညာသညအွဆင့မွို့ အထိအတှေ့အရသာက ပှည့စွုံထညဝွါစှာ နူးညံ့မှုအတိ လိုအငဆွနဒြ သှေးသားခဉှခွှငွး ရမမြကတွို့ အပှည့အွဝစီးမှောသကဝွငပွှီး ဒီကမဘြာဆီကနေ အဝေးကမဘြာတဈခုဆီ တဖှညွးဖှညွး သိမွးသှငွးညှို့ငငဆွှဲခေါသွှားသလိုမှိုး သူမတို့နှဈယောကွ လကရွှိတှေ့ကှုံနရသညေ့ွ ပှကတေ့အခှအနကေေိုပငွ တဒငွဂြခဏတာမှှ မေ့လှော့သှားစသညွေ။

နို့အုံခငွှး နို့သီးခငွှး မထိတထိ ထိတှေ့လှုပခွတွ၍ တဈယောကရွဲ့ရှှရငထွှေားထှားနှဈမှှှာကို တဈယောကကွ အားမလိုအားမရ ဖစှဆွုပခွှနယကွေစားရငွး နှုတခွမွးခငွှးလညွးအစုပမွပကွှ ရငသွားအစုံတို့ အခငွှးခငွှး ပူးကပထွိတှေ့ပှတတွိုကလွကွှ သူမတို့ရဲ့လကတွှကေ တဈယောကရွဲ့ ပေါငခွှကှားဆီ တဈယောကကွ တိုးလှှိုဝငရွောကကွာ စောကဖွုတကွို ပှတကွာသပကွာ ထိုးသှငွးနှိုကဆွှမိကှလသညွေ။ “အို အ အား မ မခှို အင့ွ အငွး အငွး” “မ ထား အငွး ကောငွးကောငွးတယွ ပှတွ တအားပှတွ လိုးပေး လကနွဲ့လိုးပေး အဲ အဲလို အင့ွ အိ အိ အင့ွ” “ကှိုကွ ကှိုကလွား ဒီ ဒီလို အထဲထိထိုးထည့ပွှီး ဆောင့လွိုးပေးမယွ ရ လား မခှိုမာ” “ကောငွးတယွ သဇငွ ခှိုမာ မ မ သဇငကွို ပှနွ လိုးပေးမယွ ဖှဈ ဖှဈတယမွဟုတလွား ကှိုကလွား” “လိုး လိုးပေး ကှမွးကှမွးလိုး ခှိုရယွ အာ့ အ အ ထိ ထိတယွ ဆောင့ွ နာနာလေးဆောင့ွ လိုးပဈ အားရှိပါးရှိလိုး အ အ” “ဖှတွ ပှှတွ ပလှတွ ဇှိ ဇှိ ဇှတွ ဖှတွ ဘလှတွ ဘှတွ ဖလှတွ ဖတဘွတွ ပှပွ ဇှိ စှပွ စှပွ ဗှပွ ပလပွ ဘှတွ ဖတဘွှပွ” “အိ အီး လိုး လိုးဦး ကှမွးကှမွးလိုးပေးဦး ခှို ခှိုရယွ အီး ဟီး ကောငွး ကောငွး အှင့ွ အှနွး အှနွး ကောငွးတယွ ခှိုရယွ ကဲ အငွး အငွး” “အ ထိ ထိတယွ ထား ထား ဆောင့ွ တ တအားဆောင့လွိုးပေး လီးရီးနဲ့လိုးသလိုလိုး စပတလွိုးပှီးရငဖွငလွိုးမယွ ကှိုကွ ကှိုကလွား” “လိုးလေ ခုလညွးလိုး ရှေ့ရောနောကရွော အစုံလိုး ခှို့လညွးလုပပွေးမယွ နေ နေဦး ကုနွးလိုကွ ခါးလေးကှေးပှီးနလွေိုကွ လကွ လကကွ မမီဘူး” ။

“သဇငွ ခှိုနဲ့ ပှောငွးပှနဆွှဲရအောငွ ခှောကဆွယ့ကွုး လေ သိတယမွဟုတလွား အကှိုကလွုပပွေါ့ ” “အငွး သိ သိတယွ ရ ရလား ဒီလို အငွး ဖငကွှီးနဲ့ ဖိ ဖိမယနွောွ ခှို စိတမွဆိုးနဲ့” “ဆိုးပါဘူး ခှိုရောပဲ ထားမကှနွှာနဲ့ ခှို့စပတကွပပွေးမယွ စပတရွောဖငရွောလိုး အပှတဆွောင့ွ ဆောင့လွိုးပေး အကှိုကလွိုး” “အငွး ခှိုလညွးလုပွ ဆောင့ွ လိုးကှာ စပတပွှဲပစေ အားမနာနဲ့ လိုး လိုးပဈ ဆောင့ွ ဆောင့ွ တအားဆောင့လွိုးပေး အင့ွ အင့ွ ဟငွးဟငွး” နှဈယောကသွား စိတကွှိုကွ ဆှဲနှိုကဆွှဲလိုးပဈကှသညွ။ စိနကွုလားကို မေ့နသညွေ။ စိနကွုလားက မမေ့။ သူတို့ကို တစိမ့စွိမ့ကွှည့ရွငွး လီးကှီးကိုငမွကာ မပှတဂွှငွးတိုကရွငွး လီးလညွး မဟားဒယားပှနတွောငလွာပှီ။  သူ လိုးခငှလွာပှီ။  သူ ပထမဆုံး စလိုးသူက ခှိုမာလှငဖွှဈသညွ။ တဈခါမှ မလိုးဖူးသေးသော စောကပွတဖွှဈ၍ အီဆိမ့နွအေောငကွောငွးသညလွို့ သူ ထငသွညွ။ တဈကိုယလွုံးခှှတပွှီးသားဖှဈသည့ွ ခှိုမာလှငကွို ကှမွးပေါမွှာ သညအွတိုငွး ပကလွကလွှနကွာ ပေါငနွှဈဖကဖွှဲထောငကွား စပှေီး ပှဲဟဟရှိနသညေ့ွ သူမစောကပွတလွေးထဲသို့ သူ့လီးကှီး ထိုးထည့ကွာ တအုံးအုံးလိုးသညွ။

ခှိုမာလှငလွညွး ကှေးစားမပီပီ အောကကွနေ စိတပွါလကပွါကှီး ကော့၍ကော့၍ညှောင့ခွံပေးသညွ။ စောကပွတလွိုးရငွး နှုတခွမွးအစုံကိုဖိစုပနွမွးလိုကွ နို့နှဈလုံးကို ဆှဲဆှဲစို့လိုကွ ခါးကိုနှိမ့လွိုကကွှှလိုကလွုပကွာ ဖိဖိလိုးလိုကလွုပရွငွး သူ့လကတွဈဖကကွ ခှိုမာလှင့နွောကပွေါကွ(ဖငပွေါကွ) လေးထဲကို လကညွှိုးလကခွလယွ နှဈခှောငွးပူးထည့သွှငွးကာ အပေါကခွှဲ့သလို လှည့ပွတထွိုးမှှပေေးပှနရွာ ခှိုမာလှငလွညွး အတောကွှီး ကောငွးသှားပှီး စောကရွညတွှေ နငွးကနလွှိမ့ထွှကလွာရသညွ။ သူမတဈခှီပှီးပမယေ့ွ စိနကွုလား အသညွးအသနဖွိလိုးတုနွးပငွ။ စောင့နွရသေူဖှဈသည့ွ သဇငွဦးတဈယောကွ စိတမွရှညတွော့။ သူ့ကှောနောကကွနေ အမှနလွာရောကသွိုငွးဖကရွငွး .. “ကိုကုလား တောပွှီ သူကောငွးလှနွးလို့ တဈခှီပှီးတောငနွပှေီပဲ ဥဈစာ ခု သဇငအွလှည့ွ သဇငစွောကပွတကွို လာလိုးတော့” “အေး လာမယွ ခဏလေး ဟောဒီဖငပွေါကထွဲ လီးထည့လွိုးရငဘွယလွိုနမလေဲ စမွးကှည့ခွငှတွယွ” “ပှီးရော ဒါဖှင့ွ ကှှနမွစောကပွတဖွှဲပှီး စောင့မွယွ ရှငလွိုးရငလွာလိုး မလိုးရငမွမိုးဆီသှားပှီး အတုနဲ့လိုးခိုငွးမှာ” “မကှာပါဘူး ခဏပါဆို” စိနကွုလား ဖာသညမွစောကပွတကွို လိုးပှီး၍ ဒီတဈခှီ သူမဖငပွေါကကွိုလိုးဖို့ ကှိုးစားပှနသွညွ။

“ခှိုမာ နင့ဖွငကွှီး အပေါမွှှောကထွောငပွေးစမွး ငါ ထောငခွှဲလိုးခငှတွယွ” “လိုးလေ ရတယွ ကှှနမွခညွှးမလိုးနဲ့ သဇငကွိုလိုးဖို့လညွး ခနှထွားဦး” သူခေါငွးညိတပွှီး စောကပွတထွဲကလီးထုတကွာ ဖငပွေါကထွဲသို့ လီးကှီးတေ့ထည့သွညွ။ တဈခကှနွှဈခကှလွှည့မွှှကော ရုတတွရကွ မပှောမဆွု ဆောင့ခွလှိုကရွာ လီးကှီးတဝကနွီးနီးအထဲဝငသွှားသညွ။ “အ အိ အိ အငွ ကိုကုလား ရ ရလား လီး ဝငွ ဝငွ လား ” “ဟား ရတယွ လီးဝငတွယွ နင့နွောကပွေါကကွ ပှင့ပွှီးသားပဲ ပါကငအွပိတမွဟုတဘွူး ငါ အဲဒါသိခငှတွာ ကှိုကတွယွ အပှင့ကွ လိုးလို့သိပကွောငွးတယွ အစုပအွညှဈသနရွငပွှဲပှတပွှီ ကဲ ခှိုမာ ငါလီးပှနထွုတမွယွ ပှီးမှဆကလွိုးမယွ နင့ဖွငရွော မိထားဖငရွော တဈလှည့စွီလိုးမှာ ကှားလား” “လာတော့ နှဈခါခေါမွနဘေူးနော” သဇငွဦးလညွး တငွးလှနွးနပှေီ။ သူလာပှီး ဖငနွှဈခှမွးဗှမွးကနဲဖှဲကာ ဖငပွေါကထွဲလကညွှိုးထည့မွှှလေိုးရငွး လီးကှီးကို အပေါကွနေ ဟပှဲပှဲဖှဈနသညေ့ွ သူမစောကခွေါငွးပေါကဝွထဲတေ့ပှီး ဗှုနွးကနဲ အားပါပါကှီး အပှည့အွသိပွ လိုးသှငွးဆောင့ခွလှိုကတွော့ သဇငွဦး အားခနဲ စုပသွပအွောညွညွးပှီး .. “ဟ အား အ ကောငွး ကောငွးလိုကတွာ လိုး လိုး စပတထွဲတော့အပှည့ပွဲ ရှငွ ကှှနမွဖငပွေါကွ လိုးမယထွငထွားတာ။

ခုလိုဆိုပိုကှိုကွ ဟင့ဟွင့ွ” “မပူနဲ တဈခှီပှီးမှဖငလွိုးမှာ ခဏလေးပဲစောင့ွ သဇငွ” အသားကုနကွှုံးလိုးခတှော့ နှဈယောကလွုံး ရမမြကထွနကွာ စိတမွာနတွှေ ကှှသထကကွှှလာကှပှီး အကှာကှီးပငွ မထိနွးနိုငကွှတော့ပါ။ ဘှတွ ဘှပွ ဘှတွ ဖှတွ ဘှပွ ဖလပဘွတွ ဘှပွ ဘှတွ ဖှတွ ဘုတဘွှပွ လိုးသံဆောင့သွံတှဆေူညံပှီး အသညွးအသနကွှီး မနားတမွး ကှုံးလိုးကှုံးဆောင့ကွှရငွး သဇငွဦးလညွး ဖငဘွူးတောငွးထောငမွတတွ ခှနှဈဖေကမွှှောကထွောငဖွှဲကား၍ ကော့ကာပှံကာ အောကမွှနေ၍ အဆကမွပှတွ ဆန့ငွငတွှနွးထိုး ညှောင့ဆွောင့ပွေးရငွးဖှင့ွ တကညွီလကညွီစခနွးသှားကှပှီး အခှိနမွိနဈနှဈဆယခွန့အွရောကမွှာ စိနကွုလားလရညတွှေ တဗှှတဗွှှတပွနွးညှဈထုတလွာသဘလို သဇငွဦးလညွး စောကခွေါငွးအတှငွးမှ စောကရွညတွှေ ဖှောခနဲဖှောခနဲ အပှငကွို ထှကလွှှံစိမ့ပွနွးထုတလွိုကကွာ နှဈယောကပွှိုငတွူ ခရီးဆုံး ရောကရွှိသှားကှသညွ။ “ကိုငွး ဖငထွောငကွုနွးကှစမွး” သူ့အပှောကမှ နောကကွနှသေေးသညွ။ အထားနပပွှီးသား မိနွးမနှဈယောကအွဖို့ ဘယအွခှိနဘွယလွို အလိုးခံရမလဲဆိုတာသိပှီး ကှမွးပှငထွကမွှာ ဘေးခငွှးကပွ နှဈယောကယွှဉတွှဲ၍လှးဘကကွကှဖှငကွှီးမှား ကုနွးထောငကွာစောင့ဆွိုငွးနကှရော စိနကွုလား လညွး သူ့လိုးလကစွဖှဈသော သဇငွဦးရဲ့ဖငပွေါကထွဲကို လီးထိပတွေ့စိုကသွှငွးလကွှ အဖှင့လွိုးခလှိုကလွသညွေ။

သဇငွဦးဖငပွေါကွ ထဲသို့ လီးကှီးအံဝငခွှငကွှ တိုးဝငကွာ ရှေ့တိုးနောကဆွုတွ သှငွးလိုကထွုတလွိုကွ တဗှပဗွှပလွိုးသှငွးလကှရွှိသညွ။ အခကှနွှဈဆယအွစိတခွန့လွိုးပှီး တဈဖနွ ခှိုမာလှငရွဲ့ ဖငစွအိုပေါကကွို လီးထည့လွိုးပှနသွညွ။ မိနွးမနှဈယောကွ တဈပှနစွီဖှဈသညွ။ လေးငါးပှနစွီ အမှောကမွှောကအွလှနလွှနလွိုးပှီး သူ့လီးထိပမွှလရညမွှားကို ဖငပွေါကနွှဈပေါကထွဲသို့ တဇှတဇွှတွ ညှဈပနွးထည့သွှငွး ပေးလိုကသွညွ။ ဖငပွေါကထွဲမှာရော ဖငသွားဆိုငအွိအိကှီးမှားပေါမွှာပါ လရညတွှေ အတှဲလိုကကွှဲပှန့လွို့။ သဇငွဦးတို့ နှဈယောကွ လညွး သူနှင့တွဈပှိုငတွညွးလိုလို သူတို့ရဲ့အငွဂြါဇပမွှားဆီမှ တဆဈဆဈတရှရှဖှဈလာပှီး စောကရွညတွှေ အလုအယကပွနွးရငွး တဈယောကနွှင့တွဈယောကွ စဈစတီနိငွးလုပကွာ စောကပွတွ အပှနအွလှနစွုပနွမွး စောကရွညတွှေ အငမွးမရ စုပကွှယကကွှ သောကကွှနှင့ွ  ရှိကှလသညွေ။ သညတွဈခါတော့ စိနကွုလားလီးပှနတွောငလွာအောငွ နှဈယောကလွုံး စိတရွှညရွှညနွှင့ွ လီးစုပပွေးရသညွ။ လီးဒဈကှီးကိုငုံကာ လီးတဈခှောငွးလုံး အာခေါငထွဲထိအရောကထွည့သွှငွး၍ အားရပါးရစုပဆွှဲပေးရငွး သူ့ဟာ ကိုယကွလိ ကိုယ့ဟွာသူကလိ လုပကွာ အပှနပွှနအွလှနလွှနွ နှူးရငွးဆှရငွး စောကပွတနွှဈခုစလုံးဆီမှ အရညတွှေ စိမ့ထွှကလွာကှပှနသွညွ။ လီးတောငလွာတော့ တဈခှီစီလိုးသညွ။ ဖငတွဝကွ စောကပွတတွဝကွ လိုးခှငွးဖှဈသညွ။

တဈယောကကွိုလိုးစဉွ အလိုးခံရသူက ကနှတွဈယောကရွဲ့ စောကပွတကွို စုပယွကဆွှပေးသညွ။ လကထွိုးနှိုကွ၍ တဇပဇွပွ ထိုးဆောင့လွိုးပေးကှသညွ။ ဤနညွးက ခရီးဆုံး အရောကမွှနသွလို လိုးခှီမှားပှီး တဖှညဖွှညွး အားအငကွုနခွမွးကာ လိုးအားကလှာသည့ွ စိနကွုလားအတှကလွညွး တဈဖကတွဈလမွးကနေ တဈတပတွဈအား ဖေးကူပေးသလိုပငဖွှဈသညွ။ သဇငွဦးကို ခှေးကုနွးနခေိုငွးပှီး အနောကကွနေ သူမစောကပွတထွဲ လီးကှီးထိုးထည့ကွာ တဘောကဘွောကတွဘှပဘွှပနွှင့ွ အသံထှကအွောငွ တရစပလွိုးရငွး သူမဖငပွေါကလွေးထဲကိုပါ လကနွှဈခှောငွးစုံပူးထည့ွ၍ နှိုကလွိုးဆောင့ပွေးရာ အရသာရှိလှသညွ။ ခှိုမာလှငကွ လေးဘကကွုနွးထားသည့ွ သဇငွဦးရဲ့အရှေ့မှာ ဆောင့ကွှောင့ထွိုငပွုံစံ ခှနှဈဒေူးထောငဖွှဲကားပှီး တငပွါးနှဈဖကအွား လကထွောကကွာ သူမခါးလေးကိုပင့မွှှောကွ၍ စောကပွတကွို အပီဖှဲယကခွိုငွးရာ သဇငွဦးလညွး တဈဖကကွ စိနကွုလားရဲ့ လိုးဆောင့မွှုကို ကုနွးခံရငွး အရှေ့မှခှိုမာလှင့စွောကပွတကွို သူမပါးစပနွှင့တွအားဖိကပွ၍ ပှှပပွှှပအွသံမှညအွောငွ ဖိစုပနွမွးလိုကွ အစိထိပနွှင့ွ စောကပွတနွှုတခွမွးသား အတှငအွပှငတွဝိုကဆွီ လှှာထိုးယကကွာ လှုပနွှူးဆှလိုကွ လုပပွေးရလသညွေ။ သူမအမှုတသွနွ တာကှောင့လွားမသိ ခှိုမာ့စောကပွတကွ စောကရွညတွှေ ရုတခွှညွး ရှှဲယိုကလှာသညွ။

တအိအိညညွးရငွး ကော့ကာကော့ကာ အပီအပှငအွမှုတခွံနရောက မဟနနွိုငတွော့လို့လားမသိ ကှမွးပှငပွေါွ ပကလွကကွှီးပဈလှဲအိပခွလှိုကကွာ ပေါငနွှဈဖကထွောငကွား ဟဖှဲပေးရငွး ပကပွကစွကစွကအွမှုတခွံလာသညွ။ သဇငွဦးလညွး စိနကွုလားလီးကှီးနှင့အွလိုးခံရငွး ကာမစိတတွှပှငေ့အွံ၍ အတောကွလေးထနနွပှေီဖှဈရာ ခှိုမာလှင့စွောကပွတကွိုမှုတဆွှရငွး လကနွှင့ပွါ တဇပဇွပဆွောင့လွိုး စောကပွတလွိုးရငွး သူမဖငပွေါကကွိုပါ ဆှပေးနှင့ွ ဇယဆွကသွလိုအလုပမွှားသှားသညွ။ စောကပွတလွိုးရငွး အရှိနတွအားတကလွာခိုကမွှာ သူ့လီးကဖငပွေါကထွဲသို့ ပှောငွးထည့ကွာ အပီဖိလိုးပှနသွညွ။ သဇငွဦး မတတနွိုငပွါ။ မလိုးနဲ့လို့ မပှောခငှပွမယေ့ွ ဖငခွံတာထကွ စောကပွတကွို လီးကှီးကှီးနှင့ွ အပီထည့အွလိုးခံခငှနွသညွေ။ ယခုလို ဖငထွဲလီးဝငပွှနတွော့လညွး ခံစားမှုအရသာတဈမှိုးပှောငွးပှီး ကာမရသအသဈတဈခု ထပမွံရရှိလာပှနသွညွ။ တဖှညွးဖှညွး ကောငွးလာအောငွ စိတရွှညရွှညနွှင့ွ အခှိနတွဈခုယူပှီး စောင့ဆွိုငွးရသညွ။ “ဟာ အား အ အား ထိ ထိတယွ ကောငွးတယကွှာ ဖငကွိုလိုး နာနာလေးလိုး ဖငပွှဲမှာမပူနဲ့ ရှင့လွီးနဲ့မပှဲဘူး လိုး ဆကတွိုကလွိုး ကိုကုလား မ မရပနွဲ့ သဇငွ ပှီး ပှီးတော့မှာ ခုလို ဖငလွိုးတာ ခုနကထကနွှဈဆအပှီးမှနတွယွ မှနမွှနလွိုး တအားဆောင့ပွေး အ အိအင့ွ အ ကောငွးကောငွးတယွ ဆောင့ွ ဆောင့ွ မှနမွှနလွိုး ဆကလွိုးဦး လိုးထား အဈကို” မကှမီ သူရော စိနကွုလားပါ လရညနွှင့ွစွောကရွညွ ပှိုငတွူပနွးထှကလွာကှပှီ။

စိနကွုလားမနားတော့ ဟုဆိုပှီး ဖငထွဲကလီးဆှဲထုတကွာ သူမတို့နှဈယောကကွို အပီစုပခွိုငွးသညွ။ လီးတောငလွာတော့ ခှိုမာလှငကွို ခုနက သဇငွဦးကိုလိုးသည့ပွုံစံအတိုငွး တရစပလွိုးသညွ။ ဒီတဈခှီတော့ ခှိုမာလှငဖွငအွလိုးခံပှီး သဇငွဦး အပီအပှငအွမှုတခွံရသည့ွ အလှည့ပွေါ့။ တောကလွှှောကွ တဈခှီပှီးတဈခှီ လီးနှင့အွလိုးခံလိုကွ လကနွှင့ပွါ အလိုးခံအဆှခံလိုကွ အခှီခှီမဆုံးနိုငအွောငွ ပှီးလိုကရွ၍ သဇငွဦးလညွး ပှော့ခှသှေားသညွ။ ခှိုမာလှငရွော ဘာသားနှင့ထွုထားပါသနညွး။ သူမနညွးနှငနွှငသွာ။ တောတွောကွှာကှာလိုးပှီး သုကရွညတွှေ ဒလဟောပနွးညှဈထုတလွိုကကွှကာ နှဈခှီလိုးအပှီးမှာ မိုးစငစွငလွငွးလုပှီဖှဈတာကှောင့ွ သုံးယောကသွား အပနွးဖှအနေားယူရငွး နရောတှငပွဲ ပူးပူးကပကွပွ ခှလှေဲအိပစွကလွိုကကွှသညွ။ မိနွးမသားတို့၏ ရမမြကစွိတမွှာ အလှနတွရာဆနွးကှယလွှသညွ။ သဇငွဦးနှင့ခွှိုမာလှငတွို့ ရငွးနှီးမှုက ဒီမှာတငအွစပှုခဲ့ကှပှီး အိပခွနွးထဲကနေ မမိုး အပှငပွှနထွှကမွလာခငအွခှိနအွထိ တဈယောကနွှင့တွဈယောကွ ကှမွးပေါဖွကတွှယလွူးလှိမ့ကွာ နှူးလိုကဆွှလိုကွ ကလူကှီစယလွိုကလွုပရွငွး စောကပွတခွငွှးပှတကွှ လငကွှငွးရိုကကွှ နို့အုံခငွှးထိတိုကလွှုပဆွှ၍ နို့သီးကလေးဖစှလွှိမ့ကွိုငရွငွး စို့ရငွး မကှလွုံးတှကှေောငပွှီး အိပလွညွးမအိပစွကနွိုငွ ရမမြကအွာသာလညွး ပှပှေောကနွိုငခွှငွးမရှိဘဲ စောကဖွုတတွရှရှနှင့ပွငွ တဈညဉ့တွာအခှိနတွှေ ကုနမွှနွးမသိကုနဆွုံးရလသညွေ။

သဇငွဦး နောကတွဈနေ့ညနေ သူမနအေိမရွှိရာဆီ ပှနလွာခှိနအွထိ ခှိုမာလှငွ မမိုးတို့လငမွယားထံမှာ ငုပတွုပကွနှခွဲ့တုနွးပဲ ဖှဈသညွ။ လငဖွှဈသူစိနကွုလားအလိုကှ ကှေးစားမလေးကို နှဈညတိတိအွိပခွိုငွးပှီးမှ ညကှေးအလုံအလောကပွေး၍ သူ့ဘိဆီ ပှနလွှှတွ လိုကရွသညွ ဟုသိရသညွ။ဖငလွှည့ခွေါငွးလှည့နွှင့ပွငွ ရကသွတတြပတတွဈပတခွန့ွ ကှာမှင့သွှားသညွ။ လငလွုပသွူထှနွးကှိုငွ အောငပွနွးမှကုနတွှတငလွောပှီး ရနကွုနရွှိပှဲရုံမှာ ကုနခွရှာက အိမပွှနလွာမညဆွို၍ စောင့နွသေောလွညွး နှဈရကသွုံးရကကွှာသညအွထိ ရောကရွှိမလာသဖှင့ွ သူမကတိရှိသည့အွတိုငွး မမိုးရဲ့အိမကွို တဈခေါကပွှနရွောကဖွှဈခဲ့သညွ။ မမိုးရော သူ့လငပွါရှိနသညွေ။ လငမွယားနှဈယောကကွထုံးစံအတိုငွး နီးတကကှကွကှပွငွ။ “အကှောငွးထူးရှိလား အရီ” မမိုးက ခုတော့ သူမကို အရီလို့သာ တရငွးတနှီးခေါလွာပှီ။ “မရှိပါဘူး အဈမသတိရလို့ ပှီးတော့ သဇငအွိမွ အလညခွေါခွငှလွို့လာတာ ” “တဈညနေဦး ငါတို့နဲ့တဈည အိပပွှီးမှသှား” “ဒီလူရီးနဲ့လား ဟတလွား” “အေး ညညွးပှနပွှီးကတညွးက ခှိုမာခညှ့နွှဈခေါကွ အသနွးဆိုတဲ့ဟာမက တဈခါ ဖာတှခေေါခွေါလွိုးနတော ကှာရငွ ငါ့လငွ ဖာကှိုးလိမ့မွယွ” ။

“ခှိုမာ လာသေးတယွ ဟုတလွား” “နငလွညွး တမေးမေးနဲ့ပဲ ငါလညွး နငလွာနိုးစောင့နွတော ခုမှပေါလွာတော့တယွ” “ကိဈစလေးတှရှေိသေးလို့ အဈမရယွ သူနဲ့တော့ တှေ့ခငှပွါတယွ” သူ့ယောကွှား ဘယအွခှိနပွှနရွောကမွညမွသိ၍ တောရွုံနှင့ွ ရောကမွလာတာဖှဈကှောငွး ရှငွးပှရသညွ။ သူတို့သဘောကှ နပှတေော့လညွး လငမွယားနှဈယောကလွုံး သူမကိုအလိုလိုကကွှပါသညွ။ စိနကွုလားကတော့ သူ့မယားငယကွလေးရောကလွာ၍ (သဇငွဦးလညွး အလိုလိုနရငွေး သူ့မယားတဈပိုငွးလိုဖှဈနပေါပှီ။) ကိုယတွိုငွ ကှကတွဈကောငလွညလွှီးပှီး ညစာခကှပွှုတကွှှေး အရကတွဈလုံးပှေးဝယကွာ တကတွကကွှှကှှဖှဈနသညွေ။ ညရောကတွော့ ထုံးစံအတိုငွး နှဈယောကသွား စောကပွတလွိုး ဖငလွိုးကှပှနသွညွ။ မမိုးတဈယောကွ ငှစောရငွးရှငွးရနကွိဈစရှိ၍ အပှငထွှကသွှားပှီး ည ၁၀ နာရီလောကမွှပှနရွောကသွညွ။ သဇငွဦးလညွး ဖငကွိုတဈခှီ စောကပွတကွိုနှဈခှီ ပှိုငွးနအေောငွ အလိုးခံပှီးပှီ။ “အဈမလငကွှိး အရငအွခေါကနွဲ့မတူဘူး လိုးအား တောတွောလွေးတကလွာတယွ လူကိုခှိနအေောငွ ကုနွးခံရတယွ ဘာဆေးတှေ ကှှေးထားသလဲ” “အမလေးတောွ ဘာဆေးမှမကှှေးရပါလား သဇငရွဲ့။

ညညွးမှမသိတာ ဒငွးက အဖုတနွံ့လေးရလာတော့ အရငကွလိုမဟုတတွော့ဘုး လိုးသမှ လူကိုမှော့မှော့လေး ကနှတွဲ့အထိ တဈလိုးတညွးလိုးနတော ဒီရကပွိုငွး အသောကအွစားလညွး သိသိသာသာလှော့လာတယွ အသောကလွှှော့လေ ဒငွးလီးကှီးတောငလွေ စောကပွတကွ အနားမရလပေဲ ငါ့မှာ အပှငကွလေးတဈခါထှကဖွို့တောငွ ဒငွးလီးကှီး စပတထွဲက တောရွုံနဲ့မခှှတလွို့ ကိုယ့ဖွားသာ ဖာခေါခွအနိုငနွိုငွ ကှိတစွုနရတောဟေ့ ဟငွးဟငွးဟငွး” “ဟုတမွှာ ဟငွး လူကှီး တဈသကလွုံး အောငွးထားလှှိုထားသမှှ ခုမှ တဈခှီတညွးဖှင့ဖွောကခွနှတော ဟောဒီလီးကှီး ကှည့လွိုကွဦး ပှောရငွးဆိုရငွးနဲ့ကို တောငခွငှလွာပှနပွှီ” သဇငွဦး ခစှစွနိုးနှင့ွ သူ့လီးကှီးဆှဲကိုငသွညွ။ ပေါငကွှားမှ သူ့လီးတုတတွုတကွှီး မတတွောငလွာရာ လူနှင့ဘွယလွိုမှမလိုကသွော လီးကှီးက ခေါငွးတယမွးယမွးနှင့ရွယစွရာလညွးကောငွး ရမမြကကွှှခငှစွရာလညွးကောငွးနပသညွေေ။ လိုကခွဲ့မလား ကှှနမွပှနရွငွ အဈမမိုးနဲ့အတူ အဈကိုပါလိုကခွဲ့” လီးပှတရွငွး ကယုကယငပွှောလိုကတွော့ သူခေါငွးခါပှီး .. “မလိုကပွါဘူး နငတွို့ဖာသာ လှတလွှတလွပလွပလွှုပရွှား ကှိုကတွာလုပွ ငါ့မှာ ရိကခြာအပှည့ွ အိမမွှာပဲ အေးဆေးနှပမွှာ” ။

သူက ပှတပွှတပွငွ ပှောသညွ။ သုံးယောကသွား အေးအေးလူလူသောကစွားရငွး ထှရောလေးပါးစကားတပှောပှောနှင့ွ စိနကွုလားက သူမနှင့မွမိုးကို အခငွှးခငွှးပှတခွိုငွးဆှခိုငွးပှီး မမိုးကို အရငွဦးစှာ တဈခှီထဆှဲသညွ။ ဖငပွေါကမွလိုးဘဲ စောကပွတကွိုသာ အပှငွးလိုးခှငွး ဖှဈသညွ။ ဒီည သူ့အဖို့ စောကပွတလွိုးခငှသွည့ွ အာသီသ ပိုမှားသညဆွိုပှီး မမိုးကို လိုးအပှီးမှာ နှဈယောကလွုံးကို သူ့လီးအစုပခွိုငွးပှီး လီးတောငလွာတော့ သဇငွဦးရဲ့အလှည့မွှာ သူမကို လေးဘကထွောကွ မှောကခွုံရကသွား ခှေးကုနွးပုံစံနှင့ွ အနောကကွနေ အားပါးတရ လိုးပှနသွညွ။ တဈခှီစီထပလွိုးပှီးတော့ သူလညွး အားကုနပွှီး ဖလကပွှသှားသညွ။ “ရှငနွခေဲ့တော့ ကှှနမွတို့နှဈယောကွ အခနွးထဲဝငနွားမယွ” ပှောပှီး အိပခွနွးထဲဝငခွဲ့ကာ မမိုးနှင့ွ တဈညလုံးနီးပါးနှဈပါးသှားကှသညွ။ ယောကွှားတှအကှေောငွး လီးအကှောငွး လိုးကှပုံ အကှောငွးပှောရငွး ဏှာထနထွနနွှင့ွ လီးတုသုံး၍ အပှိုငအွဆိုငွ စခနွးသှားကှတာဖှဈသညွ တဈသှေးတညွးတဈသားတညွး တဈစိတတွညွး လူလှနမွသား တဏှာကှေးကှှနတွှရေဲ့အသုံးတောခွံအဖှဈ သူမတို့ထံကရှောကလွာသမှှ အမှုတောကွို ကှပှနစွှော ထမွးဆောငပွှလိုကွဦးမညွ ဟူ၍သာ။ နားပါမညွ။ စာရှုသူအပေါငွးကို လေးစားလကွှ…..ပှီး။