အင်းကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင်က အသက်ကြီးလေ ပျက်ဆီးလေလေ ဆိုတဲ့ကောင်ဘဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ အခုဆိုဘာလိုလိုနဲ့ လေးဆယ့်ငါးတောင်ရောက်ပေါ့။ အခုထိမာန်ကမကျချင်သေးဘူး မာန်ထက် ဝါသနာဆိုရင် ပိုမှန်မလား အခုထိ ချောင်းရတာကို ဝါသနာက အပါသား တခါကလည်း အချောင်းကောင်းပြီးသေတော့မလို့ ထားပါ အဲ့ဒါကနောက်မှပြောမယ်။ အခုလောလောဆယ်ပြောချင်တာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် မနေ့ကဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စ ကျုပ်ကမီးပြင်တဲ့သူ အဲ့ဒီတော့ အိမ်တကာဝင်ထွက်ခွင့် ပါမစ်ရှိတယ်ဘဲ ပြောရမှာပေါ့။ ကျုပ်နဲ့တအားရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရှိတယ်။ သူ့မိန်းမနဲ့ခလေးတယောက် အပြင် တခြားခေါ်တင်ထားတဲ့ ဦလေးတယေက်ရှိတယ်။ နေတာကသုံးထပ်ခွဲတိုက်တန်း သူငယ်ချင်းအခန်းက အလယ်တည့်တည့်က တိုက်ခန်းကငါးခန်းတွဲ အလယ်သုံးခန်းက အောက်ခြေရော အပေါ်လေဟာပြင်ချင်း ဆက်နေတယ်။ ဒီတော့ သူငယ်ချင်းအိမ်ကို သွားပါများတော့ ဘေးတဖက်တချက်မှာရှိတဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေနဲ့ မျက်မှန်းတန်း ရင်းနှီးမိတယ် ဆိုပါတော့။ ဘယ်ဖက်ဘေးကအိမ်မှာက အိမ်စောင့်တဲ့ သူတယောက်လွှဲပြီး သူဋ္ဌေးတွေကတလနှစ်လလောက်နေမှတခါလာတာ။ ဒါဆိုရင်ခင်ဗျားတို့ သိပြီပေါ့နော် ဇာတ်လမ်းက ညာဖက်အခန်းနဲ့ ဆိုတာ။ ညာဖက်အခန်းမှာက မိသားတစုနေတယ်။ ရှမ်းတရုတ်ဘဲ။ လင်မယားနှစ်ယောက်နှင့်သားနှစ်ယောက်အပြင် အိမ်ဖေါ်ကောင်မလေးတယောက်ရှိတယ်။ ် ဲ ဒီတရုတ်မ ယောကျာ်ားက အဖိုးကြီးတယောက် တရုတ်ဘဲ ။ ဒါကနောက်မိန်းမ သူလည်းဒီအိမ်ကိုတနှစ်နေမှတခါလောက်လာတာ ကြာပြီဆိုတော့ မဝါးနိုင်တော့တာ ဖြစ်မှာပေါ့။ တရုတ်မက အကိတ်ကြီး ဝတ်စားတာကလည်း ဟော့မှဟော့။ နို့ကလည်းအယ် တင်ကလည်းအယ်အယ် အားလုံးကိုအယ်နေတာ။ အသက်ကတော့ ကျုပ်ထက် သုံးလေးနှစ်လောက်ကြီးတာ။ ် ဒီတရုတ်မ အကြောင်းက ပြောလို့ပြီးမှာမဟုတ်ဘူး။
ရှမ်းစကား တရုတ်စကား မြန်မာစကား အားလုံးတတ်တာ အမယ်မယ် မြန်မာစကားစသင်တာလည်း ပြောရအုံးမယ် ဆဲတာကနေစတင်တာ ဒီတရုတ်မကတော့ကြောက်စရာကြီး ဟီးဟီး ကျုပ်ကတော့ အဲ့ဒီလို အသက်ကြီးကြီး မကြိုက်ပါဘူး ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ဆိုရင် ဂလုတာတော့မပြောနဲ့ ဒါဆိုဘာလို့ပြောနေတာလဲဆိုရင် သူကအဓိကဖြစ်လို့ပါဘဲ။ ကျုပ်နဲ့ သူက ဆေးလိပ်သောက်ဖက်တွေ ဆေးလိပ်လေးသောက် အခါးရည်လေးသောက် နှစ်ယောက်သား စဟယ်နောက်ဟယ်နဲ့ ရီစရာတွေပြောရင်း တော်တော်လေးကို ရင်းနှီးသွားတယ်ဆိုပါတော့ ။ ဒီတရုတ်မက အပေါ်ဆုံးအထပ်မှာနေတာ။ သူ့အိမ်ဖေါ်မလေးနဲ့ကျုပ်ကိုခေါ်ခိုင်း လိုက် ဖုန်းဆက်ပြီးခေါ်လိုက် ခဏခဏသူ့ဆီကိုရောက်တာ။ ဟိုဟာပြင်ဖရီး ဒီဟာပြင်ဖရီးနဲ့ ရင်းနီးသွားတော့လည်းငွေရေးကြေးရေးက သိပ်ပြီးအဓိကမကျတော့သလိုဘဲ။ ခင်ဗျားတို့ ယုံလားတော့မသိဘူး။ သူ့ဆီသွားတိုင်းဘာစိတ်မှမရှိတာ ရိုးရိုးသားသား အဖြူစင်သက်သက်ဘဲ။ အရောင်ဆိုးမိတဲ့နေ့အကြောင်း ပြောပြမယ်။ အဲ့ဒီနေ့က ကျုပ်တဲ့နေတဲ့မြို့ကို သြစတေးလျက ဆရာဝန်တွေလာပြီး ဆေးဒါနလာလုပ်တာ ကျုပ်လည်း ခါးနာတတ်တော့သွားပြတာ နိူင်ငံခြားဆေးဝါးတွေ အလကားရနဲလားဆိုပြီး သွားယူတာပေါ့။ အဲ့ဒီကပြန်လာပြီး သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုသွားပြီးပြောမယ်ဆိုပြီး သူငယ်ချင်းအိမ်ကို သွားတာပေါ့။ အိမ်ရှေ့မှာအိမ်ဖေါ်ကောင်မလေးက အိမ်ရှေ့မှန်တွေသုတ်နေတာ။ ကျုပ်လည်း စေတနာနဲ့ ကောင်မလေးကို ပြောတာပေါ့ နိုင်ငံခြားက ဆရာဝန်တွေ ရောဂါပေါင်းစုံကို ဖရီးကုပေးနေတဲ့အကြောင်းပြောတော့ ကောင်းမလေးက ကျုပ်ကိုဘာပြောတယ်မှတ်လဲ သမီးကဘာရောဂါမှမရှိတာတဲ့ သမီးကတခုဘဲ လိုချင်တာ ယောကျာ်း တဲ့။ တေချင်းဆိုးမလေး လူကိုလာပြီး ရင်ခုန်အောင်လုပ်တယ်။ ရင်တင်မဟုတ်ဘူး အောက်ကကောင်တောင် ဆတ်ခနဲ လှုပ်လာတယ်။ ဒီကောင်မလေး လိုနေပြီဆိုတာကျူပ်ချက်ချင်းသိလိုက်တယ်။ သူတင်ဘဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူးကျူပ်လည်း လိုတာဘဲလေ။ ဒါမျိုးလေးတွေရဖို့အတွက် ရှာနေတာ ကြာပေါ့ဗျာ။ ဒီတော့ ကျူပ်သူ့ကို အမှန်အကန် ကျူံးသွင်းဖို့ဘဲလိုတယ်။
ကျူပ်လည်းချက်ချင်းဆိုသလိုနူတ်ကနေထွက်သွားတယ်။ ငါတယောက်လုံးရှိတာကို နင်ကဘာလိုချင်သေးလို့လည်း လို့ပြောလိုက်တော့ ကောင်မလေးက ဟာဦးလေးကလည်းဆ်ုပြီးရှက်ရှက်နဲ့ အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားတော့ ထမိန်တင်းတင်းဝတ်ထားတဲ့အောက်က ဖင်နှစ်လုံးစည်းချက်ညီညီ လုပ်ရှားသွားတော့ ကျူပ်စိတ်ထဲမှာတေးထားလိုက်တယ်။ နေဦးပေါ့ကွာချရလို့ကတော့ ဖင်ထောင်ပြီး အသေဆော်ပလိုက်မယ်လို့။ ကျူပ်လည်းဒီကောင်မလေးကိုလုံးဖို့ အချိန်ပေးရတော့တယ်။ မနက်ဆိုအောက်မှာရှိတဲ့မးီဖိုခန်းမှာ ဝင်လုံး ပြီး စကားမရှိ စကားရှာပြော ညနေဆို လေးထပ်မှာရှိတဲ့ ဝရန်တာမှာ ပန်းပင်ရေလောင်းချိန်ဆို သွားပြီးစကားပြောနဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ ဝင်ဝင်ပြီးပူးတော့တယ်။ များသောအားဖြင့် သူ့သူဌေးမ မရှိတာများတယ်။ တခါတလေဆို အိမ်ပြန်မအိပ်ဘူး။ တခါတလေ မနက်မိုးလင်းက ကတည်းက ထွက်သွားတာ ညမိုးချုပ်မှပြန်လာတာ။ သူ့ခလေးတွေကလည်း မနက်ဆိုကျောင်းသွား ညနေ မိုးချုပ်မှဘဲ ပြန်လာလေ့ရှိပြီး တနေ့လုံးကောင်မလေး တယောက်တည်း ရှိနေတာ များတယ်။ သူဌေးမ ယောကျာၤးကလည်း တနှစ်နေမှတခါနှစ်ခါလောက်ဘဲပြန်လာတော့ သူဌေးမလည်းလွတ်နေတာ။ ကောင်မလေးအကြောင်းလည်းနည်းနည်းတော့ ပြောရအုံးမယ်။ ကောင်မလေးက ရှမ်းစပ်ဆိုတော့ အသားတော့ဖြူတယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်အဖြူကြီးတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့အောက်ပိုင်းက အရွယ်နဲ့ မလိုက်အောင်ကို ထွားတာ။ တခါတလေ ဘောင်းဘီကြပ်ကြပ် ဝတ်ထားပြီးအပြင်တွေသွားတဲ့အခါတွေဆို သိသိသာသာကြီး တင်ကတင်းပြီးကားနေတာ။ ရုပ်ရည်ကတော့ သာမာန်ဘဲ။ ဒါပေမယ့် သိပါတယ် အရေးကြီးတာကတော့ အရေးကြီးတာဘဲ။ ဟဲ ဟဲ ဒီတော့ ဒီလောက်အထာပေးနေတဲ့ ကောင်မလေးကိုလုံးဖို့ ကြိုးပမ်းရတော့တာပေါ့။ တရက်မနက်ပိုင်းမှာ ကောင်မလေးတယောက်ထဲ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ရှိတော့ ကျူပ်ကခါတိုင်းလိုဘဲ စကားဝင်ပြောတော့တာပေါ့။ ကျူပ်လည်း ကောင်မလေးကို စမ်းပြီး ဖုန်းနံပါတ်တောင်းကြည့်တော့ ဦးလေးမှာမိန်းမရှိတာဘဲ ဘာလုပ်ဖို့လည်းလို့ပြောတော့ ကျူပ်လည်း မိန်းမနဲ့ အခန်းခွဲပြီးအိပ်တာ သုံးလေးနှစ်ရှိသွားပြီလို့ပြောတော့ ချက်ချင်းဘဲ ဖုန်းနံပါတ်ပေးတော့တာဘဲ။ ကျူပ်လည်းဖုန်းနံပါတ်ရတော့ ဘယ်သူမှမရှိတဲ့ အချိန်ဆို တောက်လျှောက်ကို ဆက်တော့တာဘဲ။
ပထမတော့ ရိုးရိုးသားသားတွေပြောရင်း ကောင်မလေးကို ဆွယ်တော့ သူလည်း စကားလက်ခံပြောတယ်။ တခါတလေ ဖုန်းမကိုင်ရင်ကျူပ်လည်း သဘောပေါက်တယ်။ သူမအားဘူးဆိုတာကို။ ဒါပေမယ့်သူ့ဖုန်းက တော်တော်လေးညံ့တာ အော်အော်ပြီပြောနေရတာ သိပ်ပြီး အဆင်မပြေဘူး။ နောက်ပြီးကောင်မလေးက ဖုန်းနဲ့လူနဲ့မကပ်တာများတယ်။ ဒီတော့ လူချင်းဘဲ တွေ့ရတာပေါ့။ တနေ့မနက်ဆယ်နာရီလောက်မှာ သူပန်းပင်ရေလောင်းတတ်တဲ့ လေးထပ်ပေါ် ကောင်မလေးနဲ့ စကားပြောမယ်ဆိုကာ တက်သွားတော့ ကောင်မလေး ရေချိုးနေတာဗျာ။ ဘေးမှာ သူ့ သူဌေးမက ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲနေတာ။ ကျူပ်လည်း အသာလေးငုံ့ပြီး အပီချောင်းတော့တာဘဲ။ ဝါသနာကလည်းသိပ်မပါရှာဘူး ။ ခွီခွီခွီသူတို့ရေချိုးတဲ့နေရာက အပြင်ကကြည့်ရင် မမြင်ရဘူး။ ခါးလောက်မြင့်တဲ့ အုပ်နံရံက ထိုင်ပြီးချိုးလိုက်ရင် ဘယ်လိုမှမမြင်ရဘူး။ နောက်ပြီးဘေးပတ်ဝန်းကျင် ပတ်ပတ်လည်က တိုက်ပိတ်တွေဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ချိုးလို့ရတယ်။ ကျူပ်သူငယ်ချင်းတို့ကလည်း တော်ရုံတန်ရုံ အပေါ်မတက်တော့ အားလုံးကို အဆင်ပြေနေတာပေါ့။ သူ့မိန်းမရှိတုန်းကတော့ အဝတ်တက်လှမ်းတာတို့ဘာတို့ရှိတာပေါ့။ အခုသူ့မိန်းမက ဗမာပြည်ပြန်တော့ သူနဲ့ ဦးလေးကြီးတယောက်ဘဲရှိတာ။ ဦးလေးကလည်း နေ့ရောညပါ အစောင့်သွားလုပ်တော့ အိမ်မှာက များသောအားဖြင့် တယောက်မှမရှိတတ်ဘူး။ ကောင်မလေးရေချိုးတဲ့နေ့ကလည်း ကျူပ်တယောက်ဘဲ အိမ်မှာရှိတာ။ ဒီတော့ကျူပ်လည်း ခါးလောက်အမြင့်ကာထား နံရံနားသွားပြီး အစီအရီထားတဲ့ ပန်းအိုးတွေကြားကနေ အပီကိုချောင်းတော့တာ။ ကျူပ်စချောင်းတဲ့အချိန် ကောင်မလေးက ပထမတရေချိုးပြီးလို့ ဆပ္ပျာတိုက်တဲ့အချိန်ရောက်ပြီ။ ရေချိုးဝတ်ထားတာကတော့ စကပ်အရှည်နဲ့ စကပ်ကိုရင်ညွှန့်အထိတင်ပြီး ဒူးလောက်အထိဖုံးနေတယ်။ ကျူပ်လည်းအာခေါင်တွေခြောက်ပြီး ကိုယ့်တံတွေးမျိုချသံကို ကိုယ်ပြန်ကြားပြီး ကောင်မလေးများကြားသွားမလားလို့တောင်ထင်မိရဲ့။ ဟိုကသိတောင်မသိဘူး။ ပထမဦးဆုံးဆပ္ပျာဗူးထဲကဆပ်ပြာရေကို လက်ထဲမှာညှစ်ထည့်ပြီးမျက်နှာကို အရင်သစ်တယ်။ မျက်နာကိုသေသေချာချာကိုပွတ်သပ်ပြီးသစ်နေတာ။ နောက်တခေါက် ဆပ်ပြာရေကိုလက်ထဲမှာထည့်ပြီး ကျောကိုပွတ်နေမှဘဲ ကြည့်မိတယ် ။ ကောင်မလေးကျောက တော်တော်လေးညိုတယ်ဆိုတာ။ နောက်တခေါက်ဆို နို့နှစ်လုံးကို ပွတ်ပြီးဆေးတော့မယ်လို့ထင်ထားတာ မဟုတ်ဘူးဗျ အောက်ပိုင်းကိုဆေးနေတာ။ ဆေးတာများဗျာ အသေအချာကို စကပ်ကို ဖင်အပေါ်ထိတင် ဖင်အပြောင်ကြီးကို ကျူပ်မျက်စိနဲ့ အတိုင်းသားတွေ့လိုက်ရတော့ ပြေးပြီးနောက်ကနေ အုပ်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။
နောက်ကျောကညိုသလောက် ဖင်ကတော့ ဖွေးအုနေတာဘဲ။ ဒူးတချောင်းချပြီး ညာဒူးထောင်လို့ အကျအနထိုင်ပြီး ရေရေလည်လည်ပွတ်သပ်ပြီးဆေးနေတာကိုတွေ့တော့ ကျူပ်လေ ဟင်း ဟင်း ပြောရင်းစိတ်ကြီးလာတယ်။ ပြီးတာနဲ့ရေလောင်းပြီး နောက်တခေါက်ဒီအတိုင်းထပ်လုပ်တယ်။ နောက်တခါရေလောင်း ပြီးပြန်တော့ နောက်တခေါက်ထပ်လုပ်တယ်ဗျာ။ သုံးခေါက်တောင်မှဗျာ သူ့အဖုတ်ကို ဆေးတာ ။ ကျူပ်အခုမှသတိရတယ် ကျူပ်မှာဖုန်းပါလာတယ်ဆိုတာ။ ဖုန်းက ဟာဝေးနောက်ဆုံးပေါ် ဗမာပြည်ကနေ ဝယ်လာတာ ကင်မရာကလည်း ရှစ်သန်းအားဆိုလားဘဲ ။ ဒီတော့ ဖုန်းကိုအသာထုပ်ပြီး ဗွီဒီယိုရိုက်တော့တာပေါ့။ ကျူပ်လည်းကင်မရာဖွင့်ပြီးလည်းရိုက်တော့ သူလည်းရေချိုးပြီး ကွက်တိဖြစ်သွားတယ်။ ကျူပ်လေ စိတ်တိုလိုက်တာ မပြောပါနဲ့တော့ဗျာ။ ကျူပ်လည်း အသာအယာနောက်ဆုတ်ပြီး တပ်ဆုတ်ပြီးပြန်လာခဲ့ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ တေးထားတယ် မနက်ဖြန်တော့ အပီကိုရိုက်ပြီးချောင်းမယ်ပေါ့ဗျာကျူပ်လည်း အိမ်ထဲ ကိုဝင် တံခါးကို အသံမမည်အောင်ပိတ်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်ကာ တကြောင်းလောက်ဆွဲလိုက်တယ်။ မြင်ခဲ့ရတဲ့ကောင်မလေးဖင်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲကနေမျက်စိကနေမြင်အောင်ကြည့်ပြီးကာ စောစောကရိုက်ထားတဲ့ ကောင်မလေး အဝတ်လဲနေတာကိုကြည့်လိုက်နဲ့ တယောက်တည်း လက်နှစ်ဖက်လုံး အလုပ်ရှူပ်နေတာ။ တဖက်ကလည်းထု တဖက်ကလည်း ဖုန်းကိုကိုင်ပြီးထုရတာက ဖူးကားကြည့်ပြီးထုတာထက်တောင် ပိုပြီးကောင်းနေတယ်။ ကိုယ်တိုင်ရိုက်ပြီးကြည့်တော့ ဘာမှမြင်ရတာ မမြင်ရတာ အသာထား တော်တော်လေး ဖိးရှိတာဗျ။ ကောင်မလေးဖင်ကို ဆပ်ပြာတွေ နဲ့ ပွတ်သပ်ဆေးကျောတဲ့အချိန်မှာ လျှပ်တပျက်ပေါ်လာတဲ့ အမွေးတွေပြည့်နေတဲ့ အဖုတ်ကို စိတ်ထဲမှာပြန်ပြီး တရေးရေးပေါ်လာတာ။ အမြုတ်တွေကြားက ဖင်ဖြူဖြူ ကြီးကလည်း တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးဆိုတော့ လက်တဖက်က မြန်မြန်လေးထုနေတော့ကာ သိပ်မကြာခင် ကျူပ်ကောင်ထွေးပြီးအန်ပါလေရောဗျာ။
အခုမှဘဲစိတ်ထဲကပေါ့သွားပြီး နေသာထိုင်သာရှိတော့တယ်။ ကျူပ်လည်း သူငယ်ချင်းပေးထားတဲ့ ဲ့သော့နဲ့ သူ့အခန်းတံခါးခတ်နေတုန်း ဘေးအိမ်က သူဌေးမနဲ့ ကောင်မလေး ထွက်လာတာတွေ့တော့ အကျဲဘယ်သွားမလို့လည်း ဆိုတော့ ဈေးသွားမလို့ ဆိုပြီး နှစ်ယောက်သား ရှေ့ကဖြတ်လျှောက်သွားတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ဘောင်းဘီဖင်ကြပ်နဲ့ ဘာပြောကောင်းမလဲ ကျူပ်လည်းနောက်ကနေ အသေငန်းတော့တာ။ နည်းနည်းလှမ်းမှသတိရပြီး ကင်မရာထုတ်ပြီးရိုက်မယ်လုပ်တော့ တော်တော်ဝေးသွားပြီဖြစ်လို့ ကင်မရာမှာက ဘာမှမတွေ့ရတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ကျူပ်လည်း အိမ်ပြန်ရေမိုးချိုးပြီး လုပ်စရာ ကိုင်စရာရှိတာတွေ သွားလုပ်တော့တယ်။ နောက်တရက်ရောက်တော့ ခါတိုင်းထက် စောစောလေးသွားပြီး အသင့်နေရာယူတော့တာဘဲ။ ညကတည်းက အားအပြည့်သွင်းထားတဲ့ ဖုန်းကို အသံကို သေချာအောင်ပိတ် တုန်တဲ့ ကရိယာလည်းပိတ် ပြီးအဆင်သင့်စောင့်နေတော့တယ်။ ဒီနေ့တော့ ခါတိုင်းထက်စောလို့လားမသိ ဘေးအိမ်က တယောက်မှ မထွက်လာသေးဘူး။ ကျူပ်လည်းအိပ်ထဲက စီးကရက် တလိပ်ထုတ်ဖွာပြီးစောင့်နေတော့တယ်။ ကောင်မလေးတွေထွက်မလာခင် ကျူပ်အကြောင်းလည်း နဲနဲပြောပြရအုံးမယ်။ ကျူပ်က အညာသား ဆယ်တန်းနဲ့ ကျောင်းပြီးထားတာ။ လူကတော့ ခပ်တောင့်တောင့်နဲ့ အသားညိုညို အရပ်ကတော့ ခြောက်ပေနီးနီးရှည်တယ်။ မျက်နာမှာ ဒါဏ်ရာအကြီးကြီးက ကောင်မလေးတွေ ကျူပ်နားကပ်ဖို့ကြောက်တယ်။ ငယ်တုန်းကဆင်းရဲလို့ ထမင်းတောင်နပ်မမှန်ဘူး။ ဖာချဖို့ဆို ဝေလာဝေးပေါ့။ တရာနှစ်ရာတန်တောင်မချနိုင်ဘူး။ သူငယ်ချင်းတယောက်ကောင်းမှုနဲ့ အခုလို နိုင်ငံခြားထွက်လာခွင့်ရတာ။ အခုတော့ တော်တော်လေး အဆင်ပြေတယ်။ ဗမာပြည်ပြန်တော့ တပါတ်တောင်မှ နေလို့မရဘူး ကြီးကျယ်တယ်လို့တော့ မထင်နဲ့။ ဗမာပြည်နဲ့ နှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ဝေးသွားတော့ သိပ်ပြီး သဟဇာတ မတည့်တော့သလိုဘဲ။ ဘယ်လိုမှကိုနေမရတော့တာ။ ခင်ညားတို့ပျင်းနေပြီ မဟုတ်လား ကျူပ်အကြောင်းက သူများလို စာဖွဲ့စရာ ဘာမှမရှိတာ။ ဟိုဖက်ခန်းက တံခါးဖွင့်သံ စကားပြောသံတွေ ကြားတော့ကာ ကျူပ်နံရံနားကနေပြီး ချောင်းကြည့်တော့ ကောင်မလေးက အဝတ်ဇလုံ ယူလာပြီး အဝတ်လျှော်မလို့ လုပ်နေတယ်။ သူဌေးမကတော့ ရေချိုးမလို့လုပ်နေတယ်။
ကောင်မလေးရေချိုးဖို့က နောက်ထပ်နာရီဝက်လောက်စောင့်ရမှာဆိုတော့ မထူးပါဘူး ရတာဘဲချောင်းမယ်ဆိုပြီး သူဌေးမ ရေချိုးတာ ချောင်းပါလေရောဗျာ။ သူလည်းကောင်မလေးလိုဘဲ စကပ်နဲ့ဘဲ ချိုးတာ သေချာကျကျနနထိုင်ပြီးချိုးတော့ ကျုပ်ချောင်းနေကျ ပန်းအိုးတွေနားကနေ ချောင်းရင် ကျောပေးနေသလို ဖြစ်နေတော့ ဘာမှမမြင်ရဘူး။ ကျူပ်လည်း အရဲစွန့်ပြီး နံရံဘေးကနေ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ချောင်းပါလေရောဗျာ။ သူဌေးမကတော့ တရုပ်မပီပီ အသားလေးတွေဖြူစွတ်နေပြီး ဖွေးဖွေးအုနေတာများ ဂလုစရာကြီးဗျ။ ကောင်မလေးထက် အဆတရာမက ဖြူတယ်ဗျ။ သူကတော့ အအိုပီပီ ရင်ညွန့်မှာဖုန်းထားတဲ့ စကပ်ကို အောက်ဆွဲချပြီးနို့နှစ်လုံးကိုရေလောင်းတာတွေ့လိုက်ရတော့ ကျူပ်တယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ဖြစ်နေတာပေါ့။ နို့နှစ်လုံးက နေရောင်တောင်မထိဘူးသလိုမျိုးကို ဖြူပြီးဖွေးနေတာ နောက်ပြီး တော်တော်လေးကြီးတာဗျ။ အောက်ကိုနဲနဲတွဲပြီးကျနေတာ။ တော်တော်မိုက်တာ နို့ညစ်ပြီးတောင်ရောင်းလို့ရတဲ့ပုံစံမျိုး။ ဒီနေ့တော့မနေ့ကလိုမမေ့တော့ဘူး အသင့်ရှိတဲ့ဖုန်းနဲ့ နံရံကနေ ကွယ်ပြီးရိုက်တော့တာပေါ့။ ကျူပ်ချောင်းတာခဏရပ်ပြီးဖုန်းကိုနေရာပေးလိုက်တယ်လေ။ သူဌေးမကိုရေလောင်းလို့အပြီး ဆပ်ပြာလှမ်းအယူ ကျူပ်ရဲ့ ဖုန်းကို သတိထားမိသွားတယ်။ ကျူပ်ကတော့မသိဘူး ဆက်ရိုက်နေတာပေါ့။ မှန်သားပြင်က နေရောင်နဲ့တည့်နေတော့ ကျူပ်ကဘာမှမမြင်ရဘူးလေ။ သူဌေးမက ကောင်မလေးကို လှမ်းပြီအော်ပြောလိုက်တယ် မီးငယ်ရေဒီမှာလာကြည့်စမ်းဆိုတော့ ကျူပ်လည်း ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ဖုန်းကိုနောက်ပြန်ဆုတိလိုက်တော့ သူဌေးမက ဒါဘယ်သူလဲ သူများတွေရေချိုးတာကိုလာချောင်းတာဆိုတော့ ကျူပ်လည်းကြောက်ပြီး အခန်းထဲအမြန်ပြေးဝင် တံခါးကို အသံမမည်အောက်ပိတ်ပြီး အောက်ထပ်ကို တန်းပြီးဆင်းပြေးတော့တာဘဲ။ ဆိုင်ကယ်ယူပြီးချက်ချင်း အိမ်ကိုပြန်တော့တာပေါ့။ ကျူပ်လည်းတော်တော်ကြောက်သွားတာ။ ရိုက်ထားတဲ့ ဖုန်းထဲကဗွီဒီယိုဖိုင်တွေကို ကြည့်တောင်မကြည့်တော့ဘဲ ချက်ချင်းကိုဖျက်ပစ်တော့တာဘဲ။
တလောက သတင်းမှာဖတ်လိုက်ရတယ် စင်င်္ကာပူမှာ ဗမာတယောက် ထောက်လှမ်ူရေးလုပ်လို့ ပြန်ပို့လိုက်တယ်ဆိုတာ ကြားဖူးတော့ ကျူပ်လည်းပြန်ပို့ခံရမှာ တော်တော်လေးကြောက်နေပြီ။ ကျူပ်ကလည်းကျူပ်ဘဲ ဒီလောက်အသက်ကြီးတာတောင်မှနှာထနေသေးတယ်။ အခုမှသောက်ရှက်တွေ လုံးလုံးကိုကွဲတော့တာဘဲ။ နောက်ပြီးကျူပ်ဖုန်းနံပါတ်ကလည်း သူဌေးမမှာ ရှိနေတော့ မတော်ရဲတိုင်လိုက်ရင် ငါးပါးကိုမှောက်ရော။ ကယ်ကြပါဦးဗျာ ကျူပ်ဗမာပြည် မပြန်ချင်ဘူး။ ကျူပ်ဒီမှာ အခြေကျနေပြီအခုကျူပ်တအားကြောက်နေတယ်။ ဖျားတောင်ဖျားတယ်ဗျာ။ နေမကောင်းဖြစ်ချင်သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့။ ညနေရောက်တော့ သူငယ်ချင်းက သူ့အိမ် ရောက်မလာတော့ ဖုန်းဆက်လာတယ် ။ ကျူပ်လည်း နေမကောင်းဖြစ်ချင်လို့မလာတော့ဘူး ပြောလိုက်ရတယ် ။ အမှန်ကတော့ ကိုယ့်ဖာသာကြောက်တာကို ကြောက်တာလို့ ဝန်မခံဘူး။ သူငယ်ချင်းကလည်း ဒါဆိုဆေးလေးဘာလေးသောက်ဖို့ အားပေးတယ်။ နောက်ပြီးဘေးအိမ်က သူဌေးမက ခေါ်နေတယ်လည်းပြောရော ပိုပြီးဖျားလာသလိုဘဲ ။ နေမကောင်းလို့ နောက်ရက်မှလာခဲ့မယ်လို့ဘဲ ပြောခိုင်းလိုက်ရတယ်။ ချောင်းကြည့်တာကလည်း ကျူပ်ကလွှဲလို့ တခြားလူဘယ်သူမှ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာကောင်မလေးသိတော့ သူဘဲပြောလိုက်တာနေမှာ။ ဖုန်းကိုလည်း မသိတဲ့ နံပါတ်တို့ နံပါတ်အသစ်တို့ဆိုရင် လုံးဝကိုမကိုင်တာ။ ကောင်မလေးဆက်ရင်လည်း မကိုင်ရဲဘူး။ ကောင်မလေးလည်း မဆက်လာဘူး။ မသိတဲ့နံပါတ်တွေတော့ဝင်လာတယ်။ ဒါပေမယ့် လုံးဝကိုမကိုင်တာ။ နောက်ရက်မနက်ရောက်တော့ ကျူပ်သူဌေးက ဖုန်းဆက်ပြးီခေါ်တယ်။ တောင်ပေါ်မြို့တမြို့မှာ အော်ဒါရလို့ မီးသွားပြင်ပြီး မီးသွယ်ရမယ်ဆိုတော့ ကျူပ်ဖြင့်ပျော်လိုက်တာဗျာ။ မပြောပါနဲ့တော့ တပါတ်ဆယ်ရက်လောက်ကြာမှာဆိုတော့ကာ အဝတ်အစားတွေထည့် လက်နက်ကရိယာတွေယူ ချက်ချင်းဘဲ ထွက်သွားတော့တယ်။ တောင်ပေါ်မြို့ကိုရောက်တော့ အလုပ်တွေဆက်တိုက်လုပ်ပြီး အရာရာကိုမေ့ထားလိုက်တယ်။ တပါတ်လောက်ကြာတော့ နေ့လည်ခင်း ထမင်းစားနေတုန်း ဖုန်းတကော ဝင်လာတယ်။ ကျူပ်နဲ့ အလုပ်အတူတူလုပ်တဲ့ကောင်က ဖုန်းအားသွင်းတဲ့နေရာနဲ့ နီးတော့ သူလှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ဟိုဖက်က မိန်းမတယောက်ရဲ့အသံ အကိုကြီးရှိလားတဲ့ ဟိုကောင်က ဘာမှမသိဘူး အကိုကြီးဆိုတာဘယ်သူ့ကို ပြောမှန်းမသိဘူး။ ကျူပ်တို့ ထမင်းစားတဲ့ဖက်ကို လှမ်းပြီးအော်ပြောတယ်။
ဒါဘယ်သူ့ဖုန်းလဲ အကိုကြီးရှိသလားလို့ မေးနေတယ်။ ကျူပ်ချက်ချင်းသိလိုက်တယ် ဒါ သူဌေးမ ကျူပ်ကိုဆက်တာ ဒီအချိန်မှာမရှိဘူးဆိုရင် လိမ်မှန်းသိသာတယ်။ ကျူပ်လည်း ထမင်းစားတာ ရပ်ပြီး ဖုန်းကိုယူပြီး ဟဲလိုလုပ်တော့ အကိုကြီးလားလို့ ဟိုဖက်ကမေးတော့ ကျူပ်လည်း ဟုတ်ပါတယ် အကျဲပြောပါ ဆိုတော့ မနက်ဖြန်မနက် သူ့အိမ်ကို ခဏလာခဲ့ပါဆိုတော့ တာဘဲ။ အသံကပျားရည်ထက်တောင်ချိုသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အဆိပ်လူးထားမှန်းအသိတာကြီး။ ကျူပ်လည်း တောင်ပေါ်မှာ အလုပ်လုပ်နေကြောင်းပြောတော့ မလိုချင်ဘူး လာဖြစ်အောင်လာခဲ့ မလာရင် ဘာဖြစ်မယ် ညာဖြစ်မယ် ဆိုပြီး ခြိမ်းခြောက်တော့ ကျူပ်လည်း လာပါ့မယ်ဆိုတာပြောလိုက်ရတာပေါ့။ တပါတ်လုံးသိမ်းထားတဲ့ ကြောက်စိတ်တွေ စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ တကယ်ကိုရောက်ရှိလာခဲ့ပြီလေ။ တကယ်တမ်း အလုပ်ကလည်းပြီးပြီဖြစ်လို့ မနက်ဖြန်ဘဲ ပြန်တော့မှာမို့ ကျူပ်လည်း ဒီနေ့ဘဲ ရသည့်ကားနဲ့ ပြန်ဆင်းလာခဲ့တယ်။ ကျူပ်လည်း အမှတ်မထင် ဆက်လာခဲ့တဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကိုကြည့်ရင်းအမှတ်မထင် ဖဲသမားပီပီ နောက်ဆုံးနံပါတ်သုံးလုံးကို ကြည့်မိတယ်။ ဖုန်းနံပါတ်ရဲ့ နောက်ဆုံးသုံးလုံးက 578တဲ့။ ရှမ်းကိုးမီးဆိုရင်ဘူပေါ့ ဒါပေမယ့် 21ဆိုရင်တော့ ဆရာကြီးဘဲ ။ ရှမ်းကိုးမီးဆိုတာ ကိုးမီးလိုဘဲ ။ ကိုးမီးက ဖဲသုံးချပ်ဝေပြီး ဆွဲလို့မရဘဲ ဖဲထဲပါတဲ့ အပေါက်အားလုံးပေါင်းတာ။ ကိုးက အကြီးဆုံး ဘူက အငယ်ဆုံး။ ရှမ်းကိုးမီးကတော့ နှစ်ချပ်ဘဲဝေပြီး နှစ်ချပ်ပေါင်း ငါးမကျော်ဘူးဆိုရင် နောက်တချပ်ထပ်ဆွဲရတယ် မဆွဲမနေရပေါ့။သူက21လိုဘဲ ငါးရှိမှအသ်က်ပြည့်တာ။ ဒီဖက်မှာပေါက်လတ်လို့ခေါ်တယ်။ နှစ်ချပ်ပေါင်း ရှစ်တို့ကိုးတို့ဖြစ်နေရင် လှန်ပြရတယ်။ နှစ်ချပ်ပေါင်းငါးကျော်ရင်ဆွဲလည်းရတယ် မဆွဲလည်းရတယ်။ ကိုယ့်သဘောပေါ့။ သူလည်းဘူက အငယ်ဆုံး ကိုးကအကြီးဆုံးဘဲ။ 21ကတော့သိကြပါတယ်။ နှစ်ချပ်ဝေပြီး 21 မဖြစ်မချင်းဆွဲတဲ့ကစားနည်းလေ။၁၆ မှအသက်ပြည့်ပြီး အသက်မပြည့်ရင်တော့ မသေမချင်းဆွဲပေါ့။ နှစ်ဆယ်ဆိုရင် သူ့အထက်မှာ21တခုဘဲ ကျန်တော့တာဆိုတော့ သူကဒီဂိမ်းမှာဆရာကြီးဘဲ။ အခုဒီဖုန်းနံပါတ်က ကျူပ်အတွက်ရှမ်းကိုးမီးလား ဒါမှမဟုတ် 21လား ကံဆိုးမှုလား ကံကောင်းမှုလား ဆိုတာကို အတိတ်ကောက်ရင်း မနက်ဖြန်အတွက် ရင်မောနေမိတယ်ဗျာ။
ကျူပ်လည်းမနက်ပိုင်းဘဲ သူဌေးမတို့အိမ်ကိုသွားလိုက်တယ်။ ဒီအချိန်ဆိုရင် အိမ်ကခလေးတွေအားလုံး ကျောင်းသွားပြီး အိမ်မှာ သူဌေးမရယ် ကောင်မလေးရယ်ဘဲကျန်တာ ကျူပ်သိတာပေါ့။ ကျူပ်လည်း အမြဲသော့မခတ်ဘဲ မှန်တံခါးစိထားတဲ့ တံခါးကို ဖွင့်ပြီးဝင်လိုက်တယ်။ ဒီအိမ်ထဲကို အပြင်ကလူတွေတော်ရုံတန်ရုံလည်း မလာဘူး။ လာသာလာရတာ ကြောက်တာကတော့ မပြောနဲ့ ။ ချက်ချင်းကို ပြန်ပြေးချင်တာ။ ဒါပေမယ့်လည်း ရှောင်ပြေးလို့မှ မရတာ ။ လုပ်ရဲရင်ခံရဲရမှာပေါ့ဗျာ ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ အားတင်းပြီးလာရတာ။ ဘယ်သူမပြုမိမိမှု ဆိုတဲ့စကားလိုဘဲလေ။ ။ နောက်ဆုံးမတတ်သာတဲ့အဆုံး ဘယ်လိုဘဲ တောင်းပန်ရတောင်းပန်ရ သူဌေးမကျေနပ်အောင်တောင်းပန်မယ် သို့မဟုတ် အပြစ်ပေးရင်လည်းခံမယ်ဆိုပြီး နှေးကွေးတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လေးထပ်ကိုတက်လိုက်တော့တယ်။ လေးထပ်လည်းရောက်ရော လှေကားတည့်တည့်မှာရှိနေတဲ့ သူဌေးမအခန်းက ခါတိုင်းလိုတံခါးပွင့်နေပြီး သူဌေးမကကြမ်းပြင်မှာခင်းထားတဲ့ သူ့အိပ်ယာပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတယ် ။ ကောင်မလေးကတော့ဘေးမှာထိုင်ပြီး အစာစားရင်း ရုပ်ရှင်ကြည့်နေကာ ကျူပ်ကိုမြင်တော့ သူဌေးမကို လှမ်းပြီးပြောလိုက်တယ်။ ဟိုမှာ ဦးလေးလာပြီဆိုတော့ သူဌေးမက ကျူပ်ကို မီးတောက်နေတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ကြည့်ပြီး လာပါဦးဒီနားကိုလို့ခေါ်တော့ ကျူပ်လည်း မရဲတရဲ သူဌေးမရှေ့နားမှာ သွားပြီးရပ်လိုက်တယ်။ သူဌေးမက ဘာမပြောညာမပြော ကျူပ် ဂွေးကိုဆွဲပြီးညှစ်လိုက်တာ တော်တော်လေးလီးတောင်နေတယ်ပေါ့ဟုတ်လားဆိုပြီး အားနဲ့ ဆွဲညှစ်တော့ ကျူပ်ဂွေးတခုလုံးပြုတ်မတတ်ခံစားလိုက်ရတယ်။ မြန်လိုက်တဲ့လက်ဗျာ ဘယ်လိုမှရှောင်တိမ်းချိန်တောင်မရလိုက်ဘူး။ ဂွေးစိတအုံလုံး သူ့လက်ထဲမှာဗျာ ဘယ်လိုခံစားရမလဲဆိုတာ စဉ်းစားသာကြည့်တော့။ ဘယ်လိုမှထင်မှတ်မထားတဲ့ ဲ့အချိန်ဖတ်ကနဲလုပ်လိုက်တာ။ အမွှေးတောင်ကျွတ်ပါသွားလာမသိဘူး တကယ့်ချက်ကောင်းဘဲ လတန်ရော ဥရောတပြိုင်တည်း ဆွဲညှစ်ခံလိုက်ရတာ။ မျက်ရည်တွေဆို အတောင့်လိုက်ကျလာပြီး သေမတတ်ခံစားလိုက်ရတယ်။ နောက်ပြီးဝတ်ထားတာကလည်း ဂျင်းမဟုတ်ဘဲ အားကစားဘောင်းဘီဆိုတော့ သေပြီပေါ့ ဆရာရယ်။ နာလိုက်တာကတော့ပြောမနေပါနဲ့တော့ ဒူးတွေညွှတ်လာပြီး သူဌေးမဘေးမှာ ခွေပြီးတော့လဲသွားပြီး အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ ဘေးကနေ ကောင်မလေးကလည်း တခွီးခွီးနဲ့ရီပါလေရော။ တေညင်းဆိုးမ သူအစိတောင်လို့ဖြစ်ရတာလို့ စိတ်ထဲမှာကျိန်ဆဲရင်း ကျူပ်တယောက် အလူးအလဲဘဲ ခံနေရတာ။
သူဌေးမက လုံးဝကိုမလွှတ်တာ ။ ဒီလောက်တောင် ငါလို အဖွားကြီးနို့ကို ကြည့်ချင်တယ်ပေါ့ နှာဘူးကောင် လူကသေတော့မယ် သင်းချိုင်းကုန်းတောင်တဖက်လှမ်းနေပြီ ဒါတောင် လီးကတောင်ချင်တုန်း ဆိုပြီး တခွန်းမေးလိုက်တခါညှစ်လိုက်နဲ့ ဘယ်နှစ်ခါမှန်းတောင်မမှတ်မိတော့ပါဘူး။ ။ နောက်ပြီးတော့ ဆဲတာကလည်း စုံနေတာဘဲ ဘာတွေမှန်းလည်း မသိဘူး တချို့ဆဲနည်းတွေဆိုရင် ကြားတောင်မကြားဖူးဘူး။ ကျူပ်တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေပြန်လာပြီး မျက်နာတခုလုံးလည်း ချွေးတဒီးဒီးနဲ့ကိုဖြစ်နေတာ။ မျက်ရည်တွေလည်းအပြည့် နှပ်ချေးတွေလည်းထွက်လာတာ မျက်နှာတခုလုံး ညစ်ပတ်နေတာပေါ့။ ဘယ်လိုမှကို အခြေအနေ မကောင်းတာ။ တော်တော်လေးကြာမှဘဲလွှတ်တော့တယ်။ တော်သေးတာပေါ့ဗျာ ဂွေးတက်ပြီးမသေလို့။ သူဌေးမကသာလွှတ်လိုက်တာ လူကဖြင့် နဲနဲလေးတောင်မထောင်နိုင်တော့ဘဲ သူဌေးမဘေးမှာခွေခွေလေးကိုလှဲနေတာများ ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတယ်။ စကားတောင်မှ နဲနဲလေးတောင်မပြောနိုင်တော့ဘဲ လေသံယဲ့ယဲ့လေးဘဲ ကျန်တော့တယ်။ မသိရင် သေခါနီး အသက်ထွက်သလိုဘဲ ကျူပ်အဖြစ်ကတော့ဗျာ။ ကျူပ်ဟာကြီးဆိုရင် ဟိုမိန်းမ ဆွဲညှစ်ထားတာများ အတွင်းကိုဝင်သွားပြီး ကုတ်နဲ့ ကလော်ထုတ်ရမလိုတောင်ဖြစ်နေတယ်။ အဲ့ဒီသောက်သူဌေးမက နဲနဲတောင်မညှာဘူးဗျာ။နောက်ထပ်ဆယ်မိနစ်ခန့်ကြာတော့ နင်အမောပြေပြီလားတဲ့ ဆိုပြီးမေးပါလေရော လူကတော့အမောပြေပါရဲ့ စိတ်ကတော့ ကြောက်နေတုန်းဘဲ ကျူပ်ကောင်ကြီးလည်း နာလွန်းလို့နဲ့တူတယ် ဘောင်းဘီထဲမှာ ဝတ်နေလေတယ် ကျူပ်ကဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ ခွေပြီးလှဲနေတော့ သူဌေးမက ကျူပ်ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ဆိုင်ကယ်သော့နဲ့ဖုန်းကိုထုပ်ယူပြီးသော့ကို ကောင်မလေးအားပစ်ပေးကာ နင်သူ့ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ထဲမှာသွားသွင်းလိုက်လို့ပြောပြီးဖုန်းကိုလည်း ဓါတ်ခဲဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။
ကျူပ်ကတော့ သူလုပ်သမျှ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ရင်း အားနွဲ့တဲ့ယောကျာ်းသားဖြစ်နေလေတော့တယ်။ အခုကျူပ်လဲ နဲနဲအမောပြေတော့လှဲနေရာထပြီး အုပ်နံရံမှာမှီပြီးထိုင်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူဌေးမ မျက်နှာတော့ ရဲရဲတောင် မကြည့်ရဲဘူး။ သူဌေးမလည်း သူ့စီးကရက်ဘူးထဲက စီးကရက် တလိပ်ကိုထုပ်ပြီးမီးညှိကာ တချက်ပြင်းပြင်းလေး ဖွာလိုက်ပြီးကျူပ်လက်ထဲကို ထိုးပေးလာတော့ ကျူပ်လည်း ယူပြီးဖွာလိုက်တယ်။ သူဌေးမလည်း ဘာမှမပြောဘဲ သူကြည့်နေတဲ့ ရုပ်ရှင်ဆက်ကြည့်နေတယ်။ ကျူပ်လည်း စီးကရက်သောက်ရင်း သူဌေးမနဲ့အတူ ရုပ်ရှင်လိုက်ကြည့်နေတယ်။ ခဏနေတော့ ကောင်မလေးလည်း အပေါ်တက်လာကာ သူဌေးမကို ကျူပ်ရဲ့ ဆိုင်ကယ်သော့ပေးလိုက်တယ်။ သူဌေးမက ကျူပ်အတွက်ရေတခွက်ယူပြီးပေးဖို့ပြောလိုက်တော့ အသင့်ရှိနေတဲ့ရေဘူးထဲကနေ ရေတခွက်ထည့်ပြီး ကျူပ်ကိုပေးတယ်။ ကျူပ်လည်း ကမ်းပေးလာတဲ့ရေကိုယူပြီး တချက်တည်းမော့သောက်လိုက်တယ်။ အခုမှဘဲ ရင်ထဲမှာအေးသွားပြီး စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်တယ်။ ခဏနေတော့ ကြည့်နေတဲ့ တရုတ်ကားလည်းပြီးရော တီဗွီကို ရီမုတ်နဲ့ပိတ်ပြီး ကျူပ်ဖက်လှည့်လာပါလေရော။ ပြီးတော့ နင်ကဘာကိစ္စ ငါ့ကိုချောင်းကြည့်ရတာလဲ ဆိုပြီး မေးပါလေရော။ ကျူပ်ကမဖြေတော့ နင်ကငါ့နို့တွေကိုကြိုက်လို့ချောင်းကြည့်တာလား ဆိုပြီဆက်မေးတော့ ကျူပ်လည်း ပေါက်တဲ့နဖူး မထူးပါဘူးဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ နင်က ငါ့နို့ကိုစို့ကြည့်ချင်လို့လားဆိုပြီး မေးပြန်လေရော ကျူပ်လည်း ဟုတ်ကဲ့စို့ချင်ပါတယ်လို့ အြောတော့ သူဌေးမက သူ့အပေါ်အကျီၤ ကိုချွတ်လိုက်တော့ အထဲကဘော်လီဖုန်းထားတဲ့နို့နှစ်လုံးက ဘောလီကနေရုန်းထွက်သလို တွေ့မြင်လိုက်ရတယ်။ ဘော်လီပါဖြုတ်လိုက်တော့ နို့နှစ်လုံးက လွတ်လပ်သွားပြီး တွဲကနဲကျလာတော့တယ်။ ကျူပ်ချောင်းကြည့်တုန်းကထက်တောင် ပိုပြီးဖွေးသလိုမျိုးတွေ့မြင်လိုက်ရတဟ်။ နေရောင်နဲ့ အထိအတွေ့နည်းလို့လားမသိ ဖြူဖွေးနုဖတ်နေပြီး နို့ရောင်ပေါက်နေကာ စပြစ်ခြောက်လေးနှစ်လုံးက နို့အုံပေါ်တင်ထားသလိုဘဲ နို့သီးခေါင်းက အနည်းငယ်ညိုမည်းနေတယ်။ သူဌေးမက ကျူပ်လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့နို့ပေါ်တင်လိုက်တော့ နူးညံ့အိစက်မှုက ဘာနဲ့မှ မတူဘဲ ရှိနေပြီး ကြီးမားဝိုင်းဝန်းလှတဲ့ ဒီလိုနို့အုံကြီးကို လက်တွေ့ကိုင်ခွင့်ရတဲ့အပေါ် ကျူပ်လည်းကျေနပ်သွားတယ် စောစောကခံစားရတဲ့ ဝေဒနာတွေ ပျောက်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုတွေ အစားဝင်လာတယ်။
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ နို့အုံတခုလုံးကို ဆုတ်ချေလိုက် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ချေလိုက်လုပ်တော့ သူဌေးမလည်း မျက်စိလေးပိတ်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ငြီးရင်း အရသာခံနေတယ်။ ဘေးကနေ ကောင်မလေးကတော့ ငုတ်တုတ်ကလေး ထိုင်ပြီး ကြည့်နေတယ်။ ကျူပ်လည်းနို့နှစ်လုံးစလုံးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အားပါးတရကို စုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ နို့တော့မထွက်လာပေမယ့် သူ့ရဲ့ နို့သီခေါင်းထဲက အရည်ကြည် အနည်းငယ်တော့ ထွက်လာတယ်။ သူဌေးမလည်း ကျူပ်ပေါင်ကို ဆွဲပြီး ကျူပ်အောက်ပိုင်း တခုလုံးကို သူ့လက်နဲ့ ကစားတော့တာဘဲ။ သူ့တော်တော်လေးခံနိုင်ရည်ရှိတယ်။ သူ့ရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ပြတ်လုမတတ်ကျူပ်ကိုက်တာကို ဘာမှမပြောဘဲ ကျူပ်ခေါင်းကို လက်ချောင်းနဲ့ထိုးပြီ သူ့နို့နဲ့ အတင်းကိုကပ်တော့တာ။ ကျူပ်လည်း ဘယ်လောက်တောင် စုတ်လိုက်သလဲဆိုရင် နို့နှစ်လုံးစလုံး ရဲရဲတွတ်နီရဲသွားတော့တယ်။ ကောင်းလိုက်တာဗျာဘာနဲ့မှမလဲနိုင်လောက်အောင်ကို ကောင်းတာ။ ကျူပ်ကိုချမလား နို့စို့မလားလို့မေးရင် နို့ဘဲသို့မယ်လို့ မဆိုင်းမတွ ချက်ချင်းဖြေမှာ။ သူဌေးမလည်း မရတော့ဘူး နော်တော်လေး ဖိးလ်တွေတက်နေတာ။ သူ့လက်က ကျူပ်ရဲ့ ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ အတွင်းထဲကို စည်းကျော်လာတယ်။ လက်ကိုဘောင်းဘီထဲထည့်ပြီး ကျူပ်ရဲ့ လတန်ကို ကစားတော့တာဘဲ။သူဌေးမလက်က ဘောင်းဘီထဲ တိုးဝင်လာတော့ လတန်က ချက်ချင်းဘဲ တောင်လာပါရော။ ခုနက သူမဟုတ်သလိုဘဲ။ သူဌေးမလည်း ကျူပ်ဟာကို ကိုင်ရတာ အားမရလို့လား မသ်ဘူး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျူပ်ရဲ့ လတန်ပေါ် သူ့စကပ်ကိုပင့်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ အတွင်းကဘာမှဝတ်မထားတဲ့ အတွက်ကြောင့် သူ့အဖုတ်က ကျူပ်လတန်နဲ့ တိုက်ရိုက်ကို ထိတွေ့တော့တာဘဲ။ ကျူပ်လတန်ကို ကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲကို ထည့်ပြီး အပေါ်ကနေ ညှောင့်တော့ ကျူပ်လည်း မျက်နှာနားမှာ တရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့နို့ကို တဖက်ကစုတ် တဖက်ကနေ ကောင်းကောင်းကြီးကို နယ်တော့တာပေါ့။ သိပ်မကြာပါဘူး သူဌေးမလည်း ဆောင့်ချက်တွေမြန်လာပြီး သူ့ရဲ့အရည်တွေက သေးပေါက်သလို စီးကျလာပြီး ပြီးသွားတော့ကာ ကျူပ်ပေါ်မှာဘဲမှောက်သွားတော့တယ်။ သူလည်းတော်တော်လေးမောသွားတယ်။ အသက်ကကြီးလာတာကတကြောင်း ဝတာလည်းပါတော့ သိပ်ပြီးမလုပ်နိုင်ဘူး။
သူကကောင်မလေးကို လှမ်းပြီးပြောလိုက်တယ် နင်လည်းလာလုပ်ဆိုပြီး ကျူပ်ပေါ်က ဆင်းပြီး ဖယ်ပေးတော့ ကောင်မလေးကလည်း ဝါသမာနာမပါရှာဘူး ချက်ချင်းဘဲ ဝတ်ထားတဲ့ စကဒ်ကို ခါးထိတင်ပြီး ခါးမှာပတ်ကာ ဖင်ပြောင်ပြောင်နဲ့ ကျူပ်ပေါ်တက်လာတော့တာဘဲ။ သူလည်းကျူပ်ဟာလေးကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းခြင်း စထည့်တော့တာဘဲ။ အဝမှာတေ့ပြီး နဲနဲခြင်းထိုင်ထလုပ်လုပ်တယ် မျက်နှာကတော့ ရှုံ့မဲ့ပြီး တကျွတ်ကျွတ်နဲ့ အဆုံးထိဝင်အောင်သွင်းတယ်။ တော်တော်လေးကြပ်တာဗျာ ကျူပ်လတန်တောင်နာလာတယ်။ တော်သေးတာပေါ့ ခဏနေက သူဌေးမနဲ့လုပ်ထားတဲ့ အရည်တွေက ချောဆီလိုဖြစ်နေလို့ ကျူပ်ကတော့ဇိမ်ဘဲ ဘာမှကို မမောဘဲ အေးအေးဆေးဆေး သက်သက်သာသာနဲ့ လုပ်ရတာ။ ကြိုက်မှကြိုက်ဘဲ။ ကျူပ်လည်းကောင်မလေးနို့တွေကို လှန်ပြီး တလုံးပြီးတလုံး စုတ်တော့တာဘဲ။ သူ့ရဲ့ နို့တွေက တော်တော်လေးသေးပြီး လုံးဝတွဲကျခြင်းမရှိဘဲ တင်းတင်းရင်းရင်းလေးရယ်။ နောက်ပြီးသေးသေးလေး နို့သီးခေါင်းဆိုရင် တကယ့်သေးတာ။ နို့စို့လိုက်သူမျက်နှာကိုနမ်းလိုက် သူ့နုတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုတ်လိုက် ကျူပ်လည်း အစုံကိုလုပ်တာ။ သူလည်း တော်တော်လေး ခံနိုင်ရည်ရှိတယ်။ နာတာကို အံကြိတ်ပြီးခံတယ်။ သူ့မျက်နှာကြည့်ရင် သိတာတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်အထွက်ကောင်းလာပြီး ချောချောရှူရှူ ဖြစ်လာတာတော့ ကောင်မလေး တင်ပါးကိုကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်ပင့်ပြီးချတော့တာဘဲ။ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အသံတွေတောင်ထွက်လာတယ်။ ကောင်းမလေးလည်း တအင်းအင်းတကျွတ်ကျွတ်နဲ့ ကျူပ်လည်း တအီးအီးတရှူးရှူးနဲ့ အသားကုန်ကို လှော်တော့တာဘဲ။ သိတ်မကြာပါဘူး ကောင်မလေး အဖုတ်လည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာပြီး ကျူပ်လတန် တခုလုံးကို ဆွဲညှစ်တော့ ကျူပ်လည်းစိတ်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး သု့နဲ့အတူပြီးလိုက်တော့တယ်ကောင်မလေးလည်း ပြီးသွားတော့ ကျူပ်အပေါ် အရုပ်ကြိုးပြတ်သလို လဲကျလာတယ်။ ကျူပ်လည်း အခုမှ ကောင်မလေးကို သေသေချာချာကြည့်မိတော့ကာ အာဘွားတွေ ပေးတော့တာဘဲ။ ကောင်မလေးလည်း အလိုက်သင့် ကျူပ်နဲ့အတူ ကစားတော့တယ်။ သူဌေးမ ဘေးမှာ အနားယူနေတယ်။
ကျူပ်ရဲ့လက်တဖက်က သူဌေးမကို လှမ်းဖက်ပြီး ကောင်မလေးကတော့ ရင်ခွင်ထဲမှာပေါ့။ အခုတော့ ဘယ်တယောက် ညာတယောက်နဲ့ ကျူပ်တယောက် အလွန်ဇိမ်ကျနေတော့တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးကို လိုးသာပြီးသွားတယ် အဖုတ်က ဘယ်လိုပုံစံလည်း ဆိုတာ မြင်ဖို့ဝေးစွ လက်ဖျားလေးနဲ့တောင် မထိရသေးဘူး။ ကျူပ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ အဖုတ်ကိုတွေ့မြင်ချင်တဲ့ စိတ်အာသီသတွေ ဝင်လာတယ်။ သူဌေးမလည်းထိုင်ရာက ထပြီး ကျူပ်ရဲ့နံဘေးမှာ လာပြီးတော့ ထိုင်တော့ သူ့ရဲ့ ပုခုံးကို အသာဘဲဖက်ထားရင်း ကောင်မလေးကို အာဘွားတွေ ဆက်ပေးနေလေတယ်။ ကျူပ်ရဲ့လက်က သူဌေးမ ပုခုံးပေါ်ကနေ အောက်ကိုဆင်းပြီး သူ့နို့ကို လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ချေတော့ သူဌေးမလည်း ကျူပ်လပြွတ်ကိုလာဆွဲတော့တယ်။ လပြွတ်မှာက အရည်တွေနဲ့ပေပွကာ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်နေတာကိုတွေ့တော့ အဝတ်တခုယူပြီး ကျူပ်လပြွတ်ကို သေချာသုတ်လိုက်တယ်။ အရည်တွေက ပေါင်ခြံတခုလုံးပေပွကာ တချို့မှာကပ်နေတာကိုတွေ့တော့ ကောင်မလေးကို အဝတ်ရေသွားဆွတ်ခိုင်းပြီး သေသေချာချာကိုသုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စပြီးလွေတော့တာဘဲ။ ကျူပ်လည်း ကောင်မလေးရဲ့ နို့တွေကို စို့တော့တာပေါ့။ သူဌေးမက စုတ်တာတော်တော်လေး ကျွမ်းတယ်။ လျှာဖျားနဲ့လျှက်လိုက် ထိပ်ကအပေါက်ကိုဖြဲပြီး လျှာနဲ့ထိုးလိုက် လဥတွေကိုလည်းစုတ်လိုက် လပြွတ်တခုလုံး ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး ဒုတ်ချိုချဉ်စုတ်သလို စုတ်တော့တာဘဲ။ ကျူပ်လည်းအရသာတွေတွေ့ ကောင်မလေးနို့စို့ရင်း လက်ကအဖုတ်ကိုနိုက်တော့တာပေါ့။ ကောင်မလေး အမွေးတွေကနုနုလေးရယ် အဖုတ်ကလည်း သိပ်မကျယ်သေးဘူး။ လကချောင်းထည့်ရင်နှစ်ချောင်းဆို တော်တော်လေးကြပ်နေတာ။ ကျူပ်လည်းလက်ချောင်းနဲ့ ကောင်မလေး အဖုတ်ထဲကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တော့ ကောင်မလေးလည်း ခါးတွေကော့လိုက် ပေါက်တွေကားပေးလိုက်နဲ့ တအီးအီး နဲ့ ကော့လန်နေတော့တာဘဲ။ ကျူပ်လည်းဘာထူးလည်း သူဌေးမမှုတ်ကြောင့် ဖင်တကြွကြွနဲ့ ဖိးလ်တွေတက်နေတော့တာဘဲ။ ခဏကြာတော့ သူဌေးမက မှုတ်နေရာမှရပ်လိုက်ပြီး ကျူပ်ကိုအိပ်ခိုင်းထယ် ပြီးမှသူ့ရဲ့ စကပ်ကိုလှန်ပြီး ကျူပ်မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်လိုက်တယ်။
ကျူပ်လည်းမျက်နှာနားမှာဝဲနေတဲ့ သူဌေးမအဖုတ်ကို တပြတ်ပြတ်နဲ့ လျှက်ပါလေရော။ သူဌေးမအဖုတ်က အမွေးတွေရိတ်ထားပြီး မုန့်ပေါင်းအကြီးကြီးတခုလိုဘဲ ။ သူကတော့ ခလေးတွေမွေးထားတာကြောင့် အဖုတ်ကပြဲပြဲအာအာကြီးပေါ့။ ကျူပ်လည်းလျှာကို ဝင်နိုင်သလောက်ထိုးထိုးပြီး ထည့်ကာလျှက်တော့တာဘဲ။ နောက်ပြီးသူ့အစိကလည်း တော်တော်လေးရှည်တာ။ အစိကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ်နဲ့စုတ်လိုက် လျှက်လိုက်လုပ်တော့ သူဌေးမလည်း ဖိးလ်တွေစွတ်တက်ပြီး ကျူပ်မျက်နှာမှာ ပွတ်တော့တာဘဲ အသက်တောင်မနဲရှူရတယ်။ ကောင်မလေးကတော့ ကျူပ်လပြွတ်ကို စုတ်ဖို့ ရှက်နေလားမသိဘူး လက်နဲ့ဘဲ ကစားနေတယ်။ လက်ချောင်းလေးနဲ့ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်နေတာလည်း တော်တော်လေး အရသာရှိတာ။ သိပ်မကြာခင်မှာ မရဲတရဲနဲ့ လတန်ကို စုတ်တော့တာဘဲ သူစုတ်တာက သူဌေးမလောက်မကောင်းပေမယ့် ဒီလိုမစုတ်တတ်စုတ်တတ်နဲ့ စုတ်တော့လည်း အရသာတမျိုးဘဲ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ လုပ်တော့တာဘဲ။ ကျူပ်လည်း အောက်ကလည်းကောင်း အပေါ်ကလည်းမိုက်နဲ့ သူဌေးမလည်း ကျူပ်မျက်နှာတခုလုံး သူ့အဖုတ်နဲ့ပွတ်နေတာများ အရည်တွေမျက်နှာတခုလုံး ဘရပွကိုဖြစ်နေတာ သူဌေးမပြီတော့ ကောင်မလေး အလှည့် ကောင်မလေးလည်းသူ့သူဌေးမလိုဘဲကျူပ်မျက်နှာပေါ်လာထိုင်တယ် သူအဖုတ်က အမွေးတွေနဲ့ဖုံးနေတော့ အမွေးတွေကိုဖယ်ပြီး လျှက်လိုက်စုတ်လိုက် လုပ်ရတာဆိုတော့ နဂိုပေနေတဲ့အရည်တွေအပြင် အမွေးတွေလည်းကျွတ်နဲ့ သူ့အရည်က သူဌေးမအရည်လောက်မညှီဘူး ဒါပေမယ့်ကျူပ်ကတော့ ဘာလာလာအောင်ပြီသားလေ နှစ်ယောက်စလုံးကျေနပ်အောင် ကျူပ်ကလည်းလုပ်ပေး အောက်ကနေ သူဌေးမလည်း ဆက်လွေနဲ့ကျူပ်လည်း စိတ်တွေတအားတင်းလာတယ်။ ဒီတခါတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို မြင်းပေးမစီးတော့ဘဲ ကျူပ်စိတ်တိုင်းကျ လိုးဖို့အခွင့်တောင်းတော့ မောင့်သဘောဘဲဆိုပြီး မီစိမ်းပြတော့ ကျူပ်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးကို လေးဖက်ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနဲအသားကုန် တယောက်ပြီးတယောက်တွယ်တော့တာဘဲ။
ဖင်တုန်းကြီးကြီးတွေဘဲမို့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်တွေတုန်တုန်လာတာတယ် ဒါကိုကြည့်လိုက် ကျူံးလိုက်နဲ့ပေါ့ ။ တယောက်ကိုတွယ်တဲ့အချိန်တယောက်ကို အဖုတ်ထဲလက်ထည့်ပြီး လက်နဲ့လိုးပေးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အဆင်ပြေသွားတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်တော့ မသိဘူး ကျူပ်လတန်တောင် မီးထွက်မတတ် ပူလာတော့တဲ့အထိ အသားကုန်ကိုတွယ်တော့တာဘဲ။ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း အကြိမ်ကြိမ်ပြီး သွားကျတယ် ကျူပ်ကဒုတိယအချီဆိုရင် စိတ်ကပြီးချင်မှပြီးတာ စိတ်ကမပြီးချင်သေးဘူးဆိုရင် တနာရီလည်းလာထားဘဲ။ နောက်ဆုံးနှစ်ယောက်စလုံးတောင်းပန်မှဘဲကျူပ်ရဲ့စိတ်ကိုလွှတ်လိုက်တော့မှ ပြီးဆုံးခြင်းကို ရောက်တော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့နားလိုက် ဆော်လိုက်နဲ့ တညလုံး မိုးလင်းပေါက်တဲ့အထိဘဲ။ နောက်ရက်နေ့လည်လောက်မှဘဲအိပ်ယာထကာ ကျူပ်လည်း အိမ်ကိုပြန်လာတော့တယ်။ နောက်တော့လား ဘယ်နေမလဲ အားရင်အားသလို ဆာရင်ဆာသလို အမြဲတန်းကိုသွားတာ သူတို့ဆာရင်လည်း ကျူပ်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးခေါ်နေတာဘဲ….ပြီး။
