ေထြးအိ ထိုင္ေနတာက ေခ်ာင္းစပ္ရွိ တရုတ္စကားပင္ႀကီး၏ ေျခရင္းေရစပ္ရွိ သစ္ျမစ္ဆုံႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္သည္..။ စိမ္းျမၾကည္လင္ေနေသာ ေခ်ာင္းေရျပင္ကို ေထြးအိ ငုံ႕ၾကည္႕လိုက္သည္..။ ထိုအခိုက္ ေၾကြက်လာေသာ စကားပြင့္ေၾကာင့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္လႈပ္ခါသြားၿပီး ၾကည္လင္ေသာေရ၌ ထင္ဟပ္ေနေသာ ေထြးအိရဲ႕ ရုပ္ပုံလႊာမွာ တြန္႕လိမ္ေကာက္ေကြး၍ လႈပ္ခါသြားရသည္..။ သူမ၏ ရုပ္လႊာမွာ ခုလို တကယ္ပဲ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနၿပီလား…ေထြးအိ ေတြးလိုက္မိသည္..။ ေၾကြက်လာေသာ တရုတ္စကားပြင့္ ျဖဴျဖဴေလးက ေခ်ာင္းေရျပင္တြင္ အခိုက္အတန္႕ေလးသာ ရပ္တန္႕သြားၿပီးေနာက္ ေရစီးႏွင့္အတူ ေမ်ာပါသြားသည္ကို ေထြးအိ လိုက္ၿပီး ၾကည္႕ေနမိသည္..။ တရုတ္စကားပန္းပြင့္ျဖဴျဖဴေလးက ေရစီးအတိုင္း လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ေမ်ာပါသြားရသည္ မဟုတ္..။ ေရစပ္တြင္ရွိေသာ သစ္ျမစ္ဆုံမ်ား ၊ ေက်ာက္တုံးမ်ားကို ေကြ႕ပတ္ကာ ေမ်ာပါသြားရသည္..။ ပန္းပြင့္ေလးက အရာဝတၳဳတို႕ကို လြယ္လြယ္ကူကူေတာ့ ေကြ႕ပတ္သြားႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါ..။ ဆုံေတြ႕ေသာ အရာတို႕ကို ေရစီးအရွိန္ႏွင့္အတူ တိုးတိုက္ထိခိုက္မိၿပီးမွသာ ေရစီးႏွင့္ ပါသြားရျခင္း ျဖစ္သည္..။ ေထြးအိဘဝကေရာ တရုတ္စကားပန္းပြင့္ျဖဴျဖဴေလးလို ေၾကြက်သြားခဲ႕ၿပီး အခု ေရစုန္ေမ်ာရေတာ့မွာလား…။ ေမ်ာခ်င္တိုင္းေမ်ာ ဆိုၿပီး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေမ်ာခ်လိုုက္ရင္လည္း လမ္းခုလတ္မွာ ႀကဳံေတြ႕ရမည္႕ အပိတ္အပင္ အတားအဆီးမ်ားႏွင့္ ဘယ္လို ရင္ဆိုင္ရလိမ္႕ဦးမလဲ မသိ..။ ေထြးအိရင္မွာ တင္းၾကပ္လွသည္..။
ဒီလိုအေတြး ဒီလိုခံစားခ်က္ေတြႏွင့္ ေထြးအိရင္ထဲ မြန္းၾကပ္ေနခဲ႕ရတာ ၾကာခဲ႕ၿပီ ျဖစ္သည္..။ အမွန္ေတာ့ အျပစ္ရွိသူက ေထြးအိရယ္ပါ..။ ေထြးအိက ဆတ္ေဆာ့ မိတာကိုး..။ သူ႕ကိုေရာ အျပစ္မရွိဘူးလို႕ ေျပာလို႕ရမလား..။ တကယ္ဆို သူက ကိုယ္႕ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ႀကီးတဲ႕သူပဲ..။ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္တာပဲ..။ ေထြးအိက ဆတ္ေဆာ့အုံးေတာ့ သူက ဆင္ျခင္ႏိုင္တာပဲ..။ အို…ဒါမ်ဳိးဆိုတာကလဲ အခက္သားကလား..။ စဥ္းစားဉာဏ္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတတ္တာမ်ဳိး မဟုတ္လား..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေထြးအိ သူ႕ကို အျပစ္ရွိတယ္လို႕ေတာ့ မရိုးစြပ္ခ်င္တာ အမွန္ပါ..။ ေတာ္ေသးသည္..တစ္ေန႕မွ စိတ္မေအးခဲ႕ရ..။ ေတြး၍ ပူေနခဲ႕ရေသာ ကိစၥက အခု ၃ လေက်ာ္လာတဲ႕အထိ ဘာမွ ထူးျခားမႈ ရွိမလာေတာ့ ေထြးအိ ပူပန္ရတာ တစ္မ်ဳိး သက္သာသြားသည္..။ ဒါေပမယ္႕ အရိပ္မည္းႀကီးက ေထြးအိေနာက္ ကပ္ၿပီးလိုက္ပါေနေသးသည္..။ ဒီအရိပ္မည္းႀကီးကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ကင္းကြာသြားမလဲ မသိေတာ့ပါ..။ ေထြးအိ အၿမဲေတြးေနမိတာက ငါဟာ ဟိုတုံးကလို သန္႕သန္႕စင္စင္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး..ဆိုတဲ႕ ခံစားခ်က္ႀကီးက ေထြးအိရင္မွာ ဘယ္လိုမွ ေပ်ာက္၍ မသြား…။ “ဟင္း………..“ ေထြးအိ သက္ျပင္းကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲႀကီး ခ်လိုက္သည္..။ၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္းေရျပင္ထက္သို႕ ငုံ႕ၾကည္႕လိုက္မိျပန္သည္..။ ေရျပင္တြင္ ထင္ဟပ္ေနေသာ သူမ၏ ပုံရိပ္က ပကတိ ၾကည္လင္သန္႕စင္လို႕ ေနသည္..။ က်စ္ဆံျမီးေလးႏွစ္ေခ်ာင္း ဘယ္ညာခ်၍ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္း ႏွာတံေပၚေပၚ မ်က္ဆံႀကီးႀကီး ေလးႏွင့္ သူမ၏ ရုပ္လႊာက ဘာမွ ေျပာင္းလဲ မသြား ။
ပါးေလးႏွစ္ဖက္ေတာင္ မသိမသာေလး ပို၍ ေဖာင္းလာၿပီး အရင္ကထက္ပင္ ပိုၿပီး လွလာသေယာင္ ထင္မွတ္ရသည္..။ ဒါေပမယ္႕ ေထြးအိရင္ထဲမွာေတာ့ သူမကိုယ္ သူမ ညစ္ႏြမ္းေနၿပီ ဆိုသည္႕ အစြဲအလန္းႀကီးက ရင္ထဲမွာ အၿမဲ မြန္းၾကပ္ေနရသည္ မဟုတ္ပါလား..။ အဲဒီေန႕ အဲဒီအျဖစ္ပ်က္ကိုလည္း ေထြးအိ တစ္သက္လုံး ေမ႕လို႕ရလိမ္႕မည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ..။ မွတ္မွတ္ရရ ေထြးအိ ၁၈ ႏွစ္ တင္းတင္းျပည္႕တဲ႕ ၿပီးခဲ႕တဲ႕ ဝါေခါင္လဆန္း (၁၀) ရက္ေန႕ကေပါ႕..။ ေမြးေန႕ေရာက္တိုင္း ေထြးအိ အၿမဲ လုပ္ေနက် အလုပ္တစ္ခု ရွိသည္..။ ညေနေစာင္းတြင္ ရြာဦးေစတီသို႕ သြား၍ ပန္းႏွင့္ ဆီမီး ကပ္လွဴသည္႕ အေလ႕အထေလးပင္ ျဖစ္သည္..။ ရြာဦးေစတီက ရြာႏွင့္ တဆက္တစပ္တည္း ရွိသည္မဟုတ္ပါ..။ ရြာတန္းရဲ႕ ထိပ္တြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းဝန္းႀကီးရွိသည္..။ ေက်ာင္းဝန္း အလြန္တြင္ ေရကန္ႀကီး သုံးကန္ရွိသည္..။ ထိုေရကန္ႀကီးမ်ားကို လြန္၍ ဆယ္မိနစ္ ဆယ္႕ငါးမိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္သြားပါမွ ရြာဦးေစတီသို႕ ေရာက္သည္..။ ရြာဦးေစတီ၏ ပရဝုဏ္ေဘးတြင္ ရြာဦးနတ္စင္မ်ား ရွိသည္..။ အခါႀကီးရက္ႀကီးေန႕မ်ားတြင္ ရြာဦးေစတီတြင္ လူစည္ကားၿပီး ေနတတ္ေပမယ္႕ က်န္ရက္ေတြမွာေတာ့ လူသူ ကင္းရွင္း၍ ေနတတ္သည္..။ ေထြးအိ ရြာဦးေစတီကို ေရာက္၍ ပန္း ၊ ဆီမီးမ်ား လွဴဒါန္းကာ ဆုေတာင္းသည္..။ ၿပီးေတာ့ ညေနဆည္းဆာခ်ိန္တြင္ ရြာဦးေစတီမွ ၾကည္႕လ်င္ လယ္ကြင္းမ်ား ၊ ရြာမွ အိမ္တန္းမ်ား ၊ လယ္ကြင္းေတြ အလြန္ ျခံမ်ားႏွင့္ ရႈခင္းမွာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းလွသျဖင့္ ေထြးအိ ခ်က္ခ်င္း မျပန္ေသးပဲ ရြာဦးေစတီ၏ တံတိုင္းမုခ္ဝ တြင္ရွိေသာ အုတ္ခုံႀကီးေပၚသို႕ တက္ကာ ခဏထိုင္ေနလိုက္သည္..။
ေထြးအိ ပတ္ဝန္းက်င္ ရႈခင္းေတြကို ၾကည္႕၍ မဆုံးမီမွာပင္ မိုးစက္မိုးေပါက္ေတြက က်ေရာက္လာေတာ့သည္..။ ေထြးအိ အုတ္ခုံေပၚမွ ခုန္ဆင္းၿပီး လွမ္းအထြက္လိုက္ မိုးက ပိုသည္းလာသည္..။ ေထြးအိတြင္ ခေမာက္လည္း မပါ.၊ ထီးလည္း မပါေခ်..။ ရြာဘက္သို႕ ေထြးအိ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး ေလွ်ာက္ျပန္လာခဲ႕သည္..။ မိုးက မစဲဘဲ သည္းၿမဲ သည္းလို႕ေနသည္..။ ေထြးအိတစ္ကိုယ္လုံး စိုရႊဲ၍ ေနၿပီ..။ ေရကန္ႀကီးမ်ားနား အေရာက္ ေထြးအိ ခ်မ္း၍ တုန္လာသည္..။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တုိက္လိုက္ေသာ ေလက ခ်မ္းေအးလွသည္..။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းႀကီးကို လြန္၍လာသည္..။ ေနာက္ထပ္ ဆယ္မိနစ္ခန္႕ ေလွ်ာက္လ်င္ အိမ္သို႕ ေရာက္ေတာ့မည္..။ အားတင္း၍ ဆက္ေလွ်ာက္ပါက ေလွ်ာက္ႏိုင္သည္..။ ဒါေပမယ္႕ ေထြးအိ မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့..။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝန္းအလြန္နားတြင္ ေထြးအိတို႕ အစ္မ မေအးမိတို႕ ၿခံရွိသည္..။ ေထြးအိအစ္မျဖစ္သူ၏ ၿခံထဲသို႕ ေျပးဝင္ခဲ႕သည္..။ “ဟာ…ေထြးအိ..ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ…မိုးရြာထဲႀကီး…သြား သြား..အိမ္ေပၚတက္..နင့္အစ္မ အဝတ္ေတြနဲ႕ လဲထားလိုက္…“ “ဟို….ဟို ..ရြာဦးေစတီက…ျပန္လာတာ….“ ေထြးအိ အိမ္ေရွ႕သို႕ ေရာက္လ်င္ အိမ္ေရွ႕ကုန္းထဲ၌ အက်ႌမပါ ေက်ာေျပာင္ႀကီးျဖင့္ ႏြားစာစဥ္းေနေသာ သူမ၏ ခဲအို ကိုလွဦးက လွမ္း၍ ေျပာသည္..။ လွဦး ညေနတိုင္း ေသာက္တတ္သည္..။ လွဦးကို ျပန္ေျပာေသာ ေထြးအိအသံက ခ်မ္းလြန္းသျဖင့္ ေလက သိပ္ၿပီး မဆက္ခ်င္..။ ေထြးအိ ေရစိုႀကီးနဲ႕ပင္ အိမ္ေပၚသို႕ တက္လာခဲ႕သည္..။ “နင့္အစ္မ နဲ႕ သံေခ်ာင္းေတာ့ နင္တို႕အိမ္ကို သြားတယ္..၊ မိုးတိတ္မွ ျပန္လာမယ္နဲ႕ တူတယ္..“ အိမ္ေရွ႕မွ လွမ္းေျပာလိုက္ေသာ လွဦးအား ေထြးအိဘာမွ ျပန္၍ မေျပာမိ..။
သံေခ်ာင္းဆိုတာက ၄ ႏွစ္သာရွိေသာ သူမ၏ တူေလးျဖစ္သည္..။ မီးဖိုေခ်ာင္ ေနာက္ဘက္ နံရံတြင္ ဝါးထရံၾကား၌ ညွပ္၍ လွန္းထားေသာ အစ္မျဖစ္သူ၏ ထဘီတစ္ထည္ကို ဆြဲယူ၍ ေရစိုအဝတ္ႏွင့္ လဲကာ ဝတ္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ သူမရဲ႕ ေရစိုေနတဲ႕ ထဘီကို ညွစ္ကာ နံရံရွိ ဝါးတန္းၾကား၌ ညွပ္၍ ျပန္လွန္းလိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ သူမ၏ ကိုယ္အေပၚပိုင္းမွ အက်ႌမ်ားကို ခၽြတ္၍ ထဘီကို ရင္လ်ားၿပီး အခန္းထဲသို႕ ဝင္လာခဲ႕သည္..။ အခန္းထဲရွိ ႀကိဳးတန္းေပၚမွ အစ္မျဖစ္သူ၏ အက်ႌမ်ားထဲမွ တစ္ထည္ကို ဆြဲယူလိုက္သည္..။ ေဘာ္လီေတာ့ မဝတ္ေတာ့..။ အက်ႌ ခပ္ထူထူ ေလးပဲ ဝတ္ၿပီး ျပန္မည္ဟု ေတြးကာ ေထြးအိ အခန္းေပါက္ကို ေက်ာေပးၿပီး ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကို ခါးသို႕ ေလွ်ာ၍ ဝတ္လိုက္သည္..။ ေထြးအိရဲ႕ ခႏၶကိုယ္ အေပၚပိုင္း တစ္ခုလုံး ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိပဲ ဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္သြားသည္..။ ေထြးအိ လက္ထဲမွ အက်ႌကို ဝတ္ရန္ လက္ႏွစ္ဖက္ ပင့္ေျမွာက္ကာ ဘယ္ဖက္လက္ျဖင့္ အက်ႌလက္ေပါက္ကို အစြပ္…… “အမ..ေလး…..ဟင္..အစ္ကို လွဦး….လႊတ္…လႊတ္ပါ…..“ သူမ၏ ေနာက္မွ ေန၍ တစုံတေယာက္က သိုင္းဖက္လိုက္သျဖင့္ ေထြးအိ ေၾကာက္အားလန္႕အား လွည္႕ၾကည္႕လိုက္ေတာ့ လွဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ေၾကာက္လန္႕စြာျဖင့္ ေထြးအိက ရုန္းလိုက္ေပမဲ႕ ၿမဲၿမံလွတဲ႕ လွဦးရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္က သူမကို အတင္းညွစ္၍ ဖက္ထားသလို လွဦး လက္ဖဝါးတစ္ဖက္ကလည္း သူမ၏ ႏို႕ေလးတစ္ဖက္ကို အုပ္ကိုင္ကာ ဖြဖြေလး ဆုပ္နယ္ေနသည္..။ လွဦးထံမွ အရက္နံ႕က ေထြးအိ ေခါင္းပင္ ကိုက္ခ်င္လာသည္..။ ေထြးအိ အတင္းရုန္းသည္..။
သူမခႏၶကိုယ္က လႈပ္၍ပင္ မရေခ်..။ “လႊတ္ပါ….အစ္ကိုလွဦး…ရွင္…ေခြးက်င့္ေခြးႀကံ …မႀကံ နဲ႕…အစ္မ နဲ႕ ျပန္တိုင္ေျပာမွာ….ေနာ္…“ “ေထြးအိကလဲ ဟာ..ခုဟာက ဘယ္သူမွ သိတာမွ မဟုတ္တာ…နင့္အစ္မ ျပန္တိုင္လိုက္လို႕ ေအးမိ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္မွ….နင္ပဲ..အရွက္ကြဲလိမ္႕မယ္….“ “အို..အို….မသိဘူး….လႊတ္…လႊတ္….ဟင့္…..အဟင့္..အီး…ဟီး….“ ေထြးအိ ငိုခ်လိုက္သည္… ။. လွဦးကေတာ့ တျပားသားမွ မေလွ်ာ့ပါ..။ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေထြးအိကိ ေနာက္မွ ႀကဳံး၍ ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ေထြးအိ၏ ႏို႕ႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ပင္ ကိုင္၍ ဆုပ္နယ္ေနပါေသးသည္..။ ေထြးအိတစ္ကိုယ္လုံး အပူလိႈ္င္းတို႕က တေျဖးေျဖး ရစ္ပတ္လို႕ လာသည္..။ ေထြးအိ သူ႕ကို ဘာမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့…။ ငိုၿမဲ ငိုလ်က္သာ ရွိသည္..။ “အီး..ဟီး ဟီး…ဟီး…ဟင့္….အီး….ဟီး……“ ၿပီးေတာ့ လွဦးက ေထြးအိရဲ႕ ေမႊးညွင္းႏုႏုေလးေတြ ေပါက္ေနေသာ ဂုတ္ပိုးသား ႏုႏုေဖြးေဖြးေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ဖိစုပ္၍ ဒလစပ္ပင္ နမ္းေနသည္..။ ထိုသို႕ နမ္းရင္း သူ႕လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ဂုတ္ပိုးသားေလးေတြကို ထိုးထိုးၿပီး ယက္လိုက္ေသးသည္..။ ေထြးအိ ဒူးေတြ မခိုင္ေတာ့ ၊ ညႊတ္၍ က်ခ်င္လာသည္..။ ေထြးအိ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့.. ။ လြတ္ရာလြတ္ေၾကာင္း ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာကိုလဲ မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့..။ တစ္ကိုယ္လုံး ရစ္သိုင္း၍လာေသာ ဖိန္းရွိန္းလို႕ လာေသာ အပူလိႈင္း ခံစားခ်က္တို႕သာ အာရုံက ေရာက္၍ေရာက္၍ လာသည္..။ တဟီးဟီး ငိုသံေလးက တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္၍ သြားၿပီး တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ရိႈက္သံေလးမ်ားႏွင့္ အတူ မ်က္ရည္မ်ားကေတာ့ တစိမ္႕စိမ္႕ ထြက္ေနဆဲ..ျဖစ္သည္..။
“ဟင္…မလုပ္နဲ႕…..မလုပ္နဲ႕…..လို႕….“ ေထြးအိ လွမ္းဆြဲလိုက္ေပမယ္႕ ေနာက္က်သြားၿပီ..။ ခါးတြင္ ျဖစ္သလို ပတ္ထားေသာ ထဘီေလးက ကြင္းလုံးကၽြတ္က်သြားသည္..။ ဒီမွာတင္ ေထြးအိ ႏို႕ေလးေတြေပၚမွ သူ႕လက္ႀကီးက ေထြးအိရဲ႕ တင္သားေဖြးေဖြးကားကားႀကီးမ်ား အေပၚ ေရာက္သြားၿပီး ညွစ္နယ္ပါေတာ့သည္..။ “အိ…အိ…မလုပ္ပါနဲ႕….ဟင့္ ဟင့္……“ သူ႕လက္ဖဝါးၾကမ္းၾကမ္းႀကီးက ေထြးအိရဲ႕ တင္သား ေဖြးႏုႏုႀကီးေတြကိ အားရပါးရ ဆုပ္နယ္ေနလိုက္တာ ေထြးအိကိုယ္ေလးပင္ ေရွ႕သို႕ ငိုက္ငိုက္က် သြားရသည္..။ ေထြးအိကို ၿမဲၿမံစြာ ထိန္ခ်ဳပ္ဖက္တြယ္ထားေသာ သူ႕လက္ႀကီးတစ္ဖက္ကေတာ့ ေထြးအိကိုယ္ေလးကို မလႊတ္…။ တင္းတင္းႀကီး ဖက္ထားၿမဲ….။ ခက္တာက ေထြးအိ ဖင္ကိုင္ မခံႏိုင္ ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္…။ ေနာက္မွ တင္သားႀကီးေတြကို အကိုင္ခံရလ်င္ အေရွ႕က ဟာေလးက တရြရြျဖစ္လာကာ ေဖာင္းထလာတတ္သည္..။ “အို အို….မလုပ္နဲ႕…ေတာ္ေတာ့….ေတာ္ပါ ေတာ့ဆို….ဘာေတြမွန္းလဲ… မသိဘူး….ေတာ္….ေတာ္…….ေတာ့…အို႕..အို႕…“ ေထြးအိ ေတာင္စဥ္ေရမရ ဘာေတြ ေျပာလို႕ ေျပာမိမွန္း မသိေတာ့…။ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနေသာ ေထြးအိ ရုန္းၾကည္႕ျပန္သည္..။ သူမ၏ အဝတ္မဲ႕ ခႏၶကိုယ္ေလးက လႈပ္၍ပင္ မရေအာင္ သူ႕လက္ႀကီးက ခိုင္ၿမဲ သန္စြမး္လွသည္..။ “ေထြးအိကလဲ ဟာ..အလကား အပင္ပန္းခံၿပီး ရုန္းေနေသးတယ္..ဘယ္သူ သိတာမွတ္လို႕..“ “အစ္မတို႕ ..ျပန္…လာရင္ ခက္မယ္…..“ “ဟဲ..ဟဲ…နင့္အစ္မနဲ႕ နင့္တူက ငါသြားေခၚမွ ျပန္လာမွာဟ… ကဲ..လာပါ ဟာ..“ လွဦးက ေထြးအိကိုယ္ေပၚမွ ဖက္ထားေသာ သူ႕လက္ႀကီးကို ဖယ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာထဲ ဆြဲ၍ ေခၚသည္..။ ေျခတစ္လွမ္းစာမွ် ေဝးေသာ အိပ္ယာဆီသို႕ ေထြးအိ ကိုယ္လုံးေလး ေရာက္၍အသြား လွဦးက လက္တစ္ဖက္မွ ေထြးအိကို ကိုင္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္က သူ႕ကိုယ္ေပၚမွ ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္..။
“ဟာ….“ ေထြးအိျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ရေသးသည္..။ တစ္မိုက္ေလာက္ ရွိေသာ သူ႕ဟာႀကီးက အေၾကာေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္ တန္းမတ္ေနသည္..။ ထိပ္ႀကီးက အိမ္ေရွ႕မန္က်ည္းပင္ႀကီးတြင္ ေတြ႕ရေသာ ပုတ္သင္ညိဳအေကာင္ႀကီး၏ ေခါင္းႀကီးေလာက္ ရွိသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပုတ္သင္ညိဳေခါင္းလို တဆတ္ဆတ္ ၿငိမ္ကလ်က္ ေထြးအိကို ဖ်ားေယာင္းေခၚေဆာင္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္..။ ေထြးအိ သူ႕ဟာႀကီးကို ၾကည္႕မိရင္း ခဏမွ် ငိုင္က်သြားသည္..။ ထိုခဏမွာပင္ လွဦးက အိပ္ယာေပၚထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူမကိုပါ ဆြဲထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ေထြးအိတစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္ေလး ျဖစ္အသြား ေထြးအိကို ဖက္၍ လွဲခ်လိုက္ေတာ့မည္ အလုပ္ ေထြးအိတစ္ေယာက္ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္မခံပဲ လက္တစ္ကမ္းအကြာမွာ ရွိေသာ ထဘီကို လွမ္းဆြဲကာ ဆတ္ခနဲ ထ၍ ေျပးသည္..။ “ဖုန္း….အ..မေလး.ေသ ပါၿပီ….“ ဘယ္ရမလဲ..လွဦးကလဲ နပ္ၿပီးသား..၊ ေရွ႕ေရာက္မွေတာ့ လက္လြတ္မခံႏိုင္ေပ..။ ေထြးအိထ၍ အေျပး သူ႕ေျခေထာက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ထိုး၍ ေျခဂလန္႕ ထိုးခံလိုက္ေတာ့ ေထြးအိ ဝုန္းခနဲ ပစ္လဲက်သြားေတာ့သည္..။ “အား….အီး…အ…..နာလိုက္တာ….“ ေထြးအိ ခါးေလးကို လက္ျဖင့္ ႏွိပ္ရင္း ၿငီးတြားေနရာမွ ထ၍ထိုင္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည္..။ “ေထြးအိကလဲဟာ…နင္က အသားနာခံခ်င္တာကိုး…အလကား အခ်ိန္ေတြ ၾကာေနတယ္… အသားလဲ နာတယ္…ၿငိမ္ၿငိမ္ သက္သက္ ေနလိုက္ရင္ ခုေလာက္ဆို နင္ အိမ္ျပန္လို႕ရသြားၿပီ…“ ေထြးအိ ထထိုင္ရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ္႕ ခါးက အေတာ္နာေနသျဖင့္ မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ပါ..။ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ႕ရင္းသာ လက္တစ္ဖက္က ခါးကို ႏွိပ္ေနရသည္..။ ေထြးအိ ပုံစံေလးက တေစာင္း မက်တက် ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနၿပီး ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးတစ္ဖက္က ၾကြ၍ ေနသည္..။
ေပါင္ၾကားမွ အုပ္ဆိုင္းေနေသာ မဟူရာေတာေလးက သူမ၏ ရတနာသိုက္တံခါးကို စိုးစိမွ် မျမင္ရေလေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားသည္..။ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ပုဂံသာသာမွ် သူမ၏ ႏို႕တင္းတင္းေလး ႏွစ္လုံးက မူလက ေဖြးအုေနေပမယ္႕ လွဦးရဲ႕ ကိုင္တြယ္ညွစ္နယ္မႈေၾကာင့္ နီရဲ၍ ေနသည္..။ အပ်ဳိႏို႕သီးေသးေသးေလးေတြက ျမင္ရုံျဖင့္ သိသာေလာက္ေအာင္ ေထာင္ထ၍ ေနေခ်ၿပီ…။ ေပါင္ၾကားမွ အဂၤါစပ္ကိ စမ္းၾကည္႕စရာ မလို..။ ႏို႕သီးေတြ မာ၍ ေထာင္လာလ်င္ ထိုိမိန္းမ စပ္ယွက္ခံရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီဆိုတာ လွဦး သိၿပီးသာ…။ အိပ္ယာေျခရင္းတြင္ လဲက်ေနေသာ ေထြးအိအား လွဦးက ဖက္၍ အိပ္ယာေပၚ ဆြဲတင္လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဖက္ထားလ်က္က ေထြးအိရဲ႕ ႏို႕ကို ကုန္း၍ စို႕ေပးလိုက္သည္..။ “အ….အ..ဟ….ကၽြတ္ ကၽြတ္…“ ေကာင္မေလး နာသြားတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္..။ ႏို႕သီးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ထိုးယက္ရင္း ဖြဖြေလး ကိုက္စို႕ေပးလိုက္တာျဖစ္သည္..။ နာတာမဟုတ္ရင္ ေထြးအိ ခံရခက္သြားတာ ျဖစ္ေပလိမ္႕မည္..။ လွဦးရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ ေပါင္ၾကားကို လွမ္းလိုက္ေတာ့ ေထြးအိက ေပါင္ႏွစ္လုံးကို တင္းေနေအာင္ ေစ႕ထားလိုက္သည္..။ ေစာက္ေမႊးထူထူေလးေတြကို လက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ရင္း ေစာက္ဖုတ္အေပၚပိုင္း အသားခုံႏုႏုေလးကို သူ႕လက္ဖဝါး ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ဆုတ္၍ဆုတ္၍ ညွစ္ညွစ္ေပးသည္..။ ႏို႕ေလးႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ဇိမ္ဆြဲ၍ စို႕ေပးရင္း လွဦး ေထြးအိမ်က္ႏွာကို လွမ္း၍ ၾကည္႕သည္..။ အပ်ဳိမေလး မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို တင္းတင္းေစ႕ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္..။ လွဦးက သူ႕လက္ကို ေပါင္ၾကားသို႕ မသိမသာ ထိုးသြင္းၾကည္႕သည္..။ ေပါင္ႏွစ္လုံးက ေစ႕ထားေသာ္လည္း ေစာေစာကလို တင္းတင္းႀကီး မဟုတ္..။
ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ေလးထဲ လက္ကို ဆတ္ခနဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ သတိ၇သြားေသာ ေထြးအိက ေပါင္ကို တင္းတင္းႀကီး ျပန္ေစ႕လိုက္သည္..။ လွဦး၏ လက္တစ္ခုလုံး ေပါင္ၾကားသို႕ ဝင္မသြားေသာ္လည္း လက္ညိွဳးႏွင့္ လက္ခလယ္ကေတာ့ ေပါင္ၾကားတြင္ တိတိပပႀကီး ညွပ္၍ သြားသည္..။ ညွပ္သြားတာမွ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းႏွင့္ ကပ္လ်က္ျဖစ္သည္..။ ေစာက္ေစ႕ငုတ္ေလးထြက္ေနတာကိုေတာင္ ထိမိေနရသည္..။ ႏို႕စို႕ေနရက္က ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ညွပ္ေနေသာ သူ႕လက္ညိွဳး လက္ခလယ္တို႕ကို ျဖည္းျဖညး္ခ်င္း ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေပးသည္..။ ထိုအခါ အျပင္သို႕ထြက္ေပၚေနေသာ ေစာက္ေစ႕ငုတ္ကေလးကို ဆြဲဆြဲပြတ္သလို ျဖစ္၍ ေနသည္..။ မၾကာလိုက္…. “အင္း…ဟင့္……“ ေထြးအိႏႈတ္ဖ်ားမွ အသံေလးထြက္သြားၿပီး ေထြးအိေပါင္ႏွစ္ဖက္မွာ ဟတယ္ဆိုရုံေလး ဟသြားသည္..။ လွဦး၏ လက္ဖဝါးတစ္ခုလုံး ေပါင္ၾကားသို႕ ေရာက္သြားသည္..။ ေစာက္ဖုတ္မ်က္ႏွာစာကို လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ အကိုင္လိုက္ ရႊဲ၍ေနေသာ အရည္ေတြကို စမ္းမိလိုက္သည္..။ လွဦးလက္ညွိဳး ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ တေျဖးေျဖး တိုးဝင္သြားသည္..။ ၿပီးေတာ့ ႏို႕သီးေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိႀကိတ္ရင္း လက္ညိွဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ ထိုးသြင္းလိုက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္ လုပ္ေပးသည္..။ ေထြးအိ မခံႏိုင္….။ “အ..အ…အင္း…..က်မျပန္ပါရေစေတာ့…အဟင္း…..မဟုတ္ရင္လဲ အေသသာ…သတ္လိုက္ပါေတာ့….ရွင္…ဟင့္…ဟင့္…..“ ေထြးအိ၏ အသံက ေစာေစာကလို ေဒါသသံ မဟုတ္.၊ ေမာသံျဖင့္ စကားကို မနဲ အားယူ ေျပာေနရၿပီး ေတာင္းပန္ခယသံ ျဖစ္သည္..။ လွဦး ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေထြးအိရဲ႕ ကိုယ္ေပၚလွိမ္႕တက္လိုက္ရာမွ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဆြဲၿဖဲလိုက္သည္..။
ေထြးအိ မ်က္လုံးအစုံကို မွိတ္ထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို တင္းေနေအာင္ ေစ႕ထားသည္..။ လွဦးက သူ႕လီးကို လက္တစ္ဖက္မွ ကိုင္၍ ေစာက္ပတ္ဝကို ေတ႕ၿပီး ဆတ္ခနဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္..။ “ ျဗစ္…..အေမ႕…..အင့္……“ ေထြးအိမ်က္ႏွာေလး ေမာ့ၿပီး ေသြးေၾကာေလးေတြ ေထာင္သြားသည္..။ လီးထိပ္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ဝင္သြားၿပီ..။ ေခါင္းဝင္မွေတာ့ ကိုယ္ဆန္႕ၿပီေပါ႕…။ လီးကို ထပ္၍ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဖိဖိသြင္းသည္..။ “ျဗစ္…အိုး….ျပြတ္…ဖြတ္……အား…အီး…..ျဗစ္ ျဗစ္…အား..အား…“ လွဦး ေအာက္သို႕ ငုံ႕ၾကည္႕သည္..။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုက သူ႕လီးႀကီးကို မဆန္႕မၿပဲ ငုံကာ လက္ခံေနသည္..။ လီးက တစ္ဝက္သာသာေတာ့ ဝင္သြားၿပီ..။ လွဦး ေထြးအိရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို လွမ္း၍ ၾကည္႕လိုက္သည္..။ မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ႕ကာ ခံႏိုင္ေအာင္ ခံမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားသည္႕ ပုံေပါက္ေနပါသည္..။ လွဦး တဖန္ ေဆာင့္၍ လီးကို ဆတ္ခနဲ သြင္းလိုက္ျပန္သည္.။ “ျဗစ္….ျဗစ္…..ဘြတ္……အီး…..အင့္…….အင္း………………“ ေထြးအိ သံရွည္ေလးျဖင့္ ၿငီးလိုက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္က အစြမ္းကုန္ကား၍ ထြက္သြားသည္..။ အထဲမွာ အရည္ေတြက အေတာ္ႀကီး ရႊဲ၍ ထြက္ေနသည္..။ လွဦး သူမ၏ ႏို႕ႏွစ္လုံးကို ကုန္း၍ စို႕လိုက္ၿပီး က်န္ေနေသာ လီးကို ဖိဖိၿပီး သြင္းလိုက္သည္..။ “ျပြတ္….ျပြတ္….ျဗစ္….ဒုတ္…..အင့္……အီး……“ ေထြးအိ ခါးေလး ေကာ့တက္သြားသည္..။ သူ႕လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွာ မဆန္႕မၿပဲႀကီး ျပည္႕သိပ္၍ ေနသည္..။ ေထြးအိ ခါးနာေသာ ေဝဒနာ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ေတာ့..။ အထဲတြင္ ျပည္႕သိပ္ၾကပ္ညွပ္စြာ ေရာက္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို အားမလိုအားမရျဖင့္ ဆြဲဆြဲၿပီး ညွစ္ေနမိသည္..။
သူမကို သူမေတာ့ ဘာေတြ လုပ္မိေနမွန္း မသိ….။ “ေကာင္းလိုက္တာ….ေထြးအိ…ရယ္….“ တစ္ကိုယ္လုံး ဆိမ္႕တက္သြားေသာ လွဦးက တိုးတိုးေလး ၿငီးလိုက္ရင္း ေထြးအိ ၏ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႕ မခ်ိမဆန္႕ တဆုံးတိုင္ ဝင္ေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကို ထပ္၍ ဖိသြင္းသည္..။ “အို႕……အစ္ကိုကလဲ…ဟင္း……အ….အို…….“ တဆုံးဝင္၍ေနေသာ လီးကို ထပ္၍ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ လီးက ထပ္၍ မဝင္ေတာ့ပဲ လီးအရင္းႏွင့္ ေစာက္ပတ္ဝ ဖိလိုက္မိသည္႕ ဒဏ္က ေယာက္်ားအားႏွင့္ဆိုေတာ့ ေထြးအိ အေတာ္ေလး ခံစားသြားရသည္..။ “ခ်စ္လြန္းလို႕ပါကြယ္……အားမရဘူး….ေတြးအိရယ္….“ “ဟြန္း…..ဘာမွန္းလဲ ..မသိဘူး…….“ ေတြးအိက ႏႈတ္ခမ္းေလး စူ၍ အမူပိုပိုေလးေျပာလိုက္သည္..။ လွဦးက သူ႕လီးကို ဆြဲထုတ္၍ ဖင္ႀကီးကို ၾကြကာ ၾကြကာနဲ႕ လိုးသည္..။ “ျဗစ္…အား….အင္း….ဟင္း…ဟင္း…………..“ ေထြးအိ မ်က္လုံးေလးေတြ မဖြင့္ေတာ့ပဲ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးက ဘယ္ညာ ခါယမ္းေနေတာ့သည္..။ ဒါတင္မက ေထြးအိ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးေတြက လည္း လုံးခနဲ လုံးခနဲ ျဖစ္လို႕လာသည္..။ “ျဗစ္….ျဗစ္….ပလြတ္…..ျပစ္….“ “အင္း…အစ္ကိုရယ္ ခုမွ ေထြးအိတို႕ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ….အင္း….ဟင္း…..“ ေထြးအိ အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္႕ၾကားက သူမသိခ်င္ေသာ အရာကို အားယူ၍ ေမးသည္.. ။ “ျဗစ္….….ျဗစ္….ပလြတ္…အင္း…အီး…..အား……“ “အစ္ကို ေအးမိနဲ႕ မရခင္ကတည္းက ေထြးအိကို သေဘာက်ေနတာ…တစ္ေန႕ေတာ့ မျဖစ္ ျဖစ္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႕ ဆုံးျဖတ္ထားတာ…. “အစ္ကိုရယ္…..“ “ဒါေပမယ္႕ အစ္ကို ေထြးအိရဲ႕ စိတ္ကို နားလည္တယ္…. ဒီတစ္ခါ ပဲ ခ်စ္ လိုက္ရရင္ ေတာ္ပါၿပီ……..“ “ဟင္……….“ ေထြးအိက ဟင္ခနဲ ျဖစ္ကာ သူ႕ကို အလန္႕တၾကား မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည္႕လိုက္မိသည္..။
ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ေခါင္းကို ရမ္းကာ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ျပန္၍ ပိတ္ထားလိုက္သည္..။ ခဏအတြင္း မ်က္လုံးေဒါင့္စြန္းမွ မ်က္ရည္စေလးမ်ား စို႕၍ ထြက္လာသည္..။ လွဦးက ဒူးေထာင္၍ လိုးေနရာမွ သူမ၏ ကို္ယ္ေပၚသို႕ေမွာက္ခ်ကာ ႏို႕ေလးႏွစ္လုံးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ စို႕ရင္း ဖင္ကို ၾကြၾကြၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္..။ ေထြးအိမွာ ေဆာင့္လိုးသည္႕ဒဏ္ေရာ လွဦး၏ ကိုယ္လုံးႀကီး ဖိထားသည္႕ဒဏ္ကိုပါ ႏွစ္ခုစလုံး ခံစားေနရသည္..။ ဒါေပမယ္႕ ေထြးအိ ေက်နပ္ေနသည္..။ သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသို႕ ေမွာက္ခ်ထားေသာ လွဦးကိုယ္လုံးႀကီးကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ မိမိရရ ျပန္ဖက္ထားသည္..။ “ျဗစ္ ….အိုး… အစ္ကို႕…….အီး..အား……“ ေထြးအိ သူမကိုယ္ သူမ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိ…၊ လွဦး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းႀကဳံးဖက္ၿပီး အေပၚမွ ဖိထားသည္႕ၾကားက သူမ၏ ခါးေလး အတင္းေကာ့တက္လာကာ တစ္ကုိယ္လုံး ခါဆင္းသြားသည္..။ ေထြးအိ ၿပီးသြားၿပီဆိုသည္ကို သိလိုက္ေသာ လွဦးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ အခ်က္ ၂၀ ခန္႕ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ၿပီး သုတ္ေရေတြကို ပန္းထည္႕လိုက္ေလသည္..။ အတန္ၾကာေအာင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဖက္၍ ၿငိမ္ေနၾကၿပီးေတာ့မွ လွဦးက ေဘးသို႕ ပက္လက္လွန္၍ ခ်လိုက္သည္..။ ေထြးအိ သူမေဘးတြင္ ပက္လက္ျဖစ္သြားေသာ လွဦးကို တစ္ခ်က္ငဲ႕ေစာင္း၍ ၾကည္႕လိုက္ၿပီးမွ ထ၍ ထိုင္လိုက္သည္..။ ထို႕ေနာက္ လွဦးကို ေက်ာေပး၍ အဝတ္အစားမ်ားကို ျပန္၍ ဝတ္သည္..။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စကားမေျပာျဖစ္ၾကေခ်…။ လွဦးက သူ႕ကို ေက်ာေပး၍ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္ေနေသာ ေထြးအိကို မ်က္ေတာင္မခတ္ ေနာက္မွ ၾကည္႕ေနမိသည္..။
အက်ႌေတြ ဝတ္ၿပီးသြားေတာ့ ေထြးအိက ေနာက္ဆုံး ထဘီကို ေျခေထာက္မွ စြတ္လိုက္ၿပီး မတ္တတ္ထ၍ ရပ္ကာ ဝတ္လိုက္သည္..။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့မွ အခန္းဝဖက္သို႕ လွည္႕၍ အျပင္သို႕ ထြက္သြားသည္..။ ေထြးအိ လွဦးကို တစ္ခ်က္ေလးမွ လွည္႕မၾကည္႕ေပ…။ အခန္းဝဖက္သို႕ လွမ္း၍ထြက္သြားေသာ ေထြးအိ၏ မ်က္ဝန္းတို႕တြင္ေတာ့ မ်က္ရည္မ်ား ဝိုင္းလ်က္ ရွိသည္ကို လွဦး အထင္းသား ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ေထြးအိ အိ္မ္ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ သူမဖိနပ္ကို စီးၿပီး အိမ္ေအာက္သို႕ ဆင္းလိုက္သည္..။ အျပင္တြင္ မိုးက မသည္းေတာ့ေပမယ္႕ စဲေတာ့ မစဲေသးေခ်…။ ေထြးအိ ဟိုဟိုသည္သည္ ရွာၾကည္႕လိုက္ေတာ့ ခေမာက္တစ္ခုကို ေတြ႕သျဖင့္ ဆြဲ၍ ေဆာင္းကာ မိုးဖြဲဖြဲၾကားသို႕ ထြက္လာခဲ႕သည္..။ ေထြးအိ ေျခလွမ္း၍ ေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း အထဲမွ အရည္ေတြက ျပန္၍ ထြက္က်လာေနသည္..။ ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕ ေပါင္ၾကားတစ္ခုလုံး ေစးထန္းထန္း ျဖစ္လာကာ ေလွ်ာက္ရတာ ခက္ခဲလာသည္..။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေထြးအိ ေဘးဘီၾကည္႕၍ လူလစ္တာႏွင့္ ေပါင္ၾကားထဲ လက္ႏိႈက္ကာ ဝတ္ထားေသာ ထဘီႏွင့္သုတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ထဘီတြင္ အကြက္လိုက္ စြန္းထင္း၍ သြားသည္..။ ဒါေပမယ္႕ ကိစၥမရွိ..။ ေခါင္းေပၚတြင္ ေဆာင္းထားေသာ ခေမာက္က ခႏၶကိုယ္အေပၚပိုင္း ေလာက္သာ မိုးေရကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ၿပီး မၾကာမီမွာပင္ သူမ၏ ထဘီေလးတစ္ခုလုံး မိုးေရတို႕ျဖင့္ စိုစိုရႊဲသြားမွာ ေသခ်ာေလသည္.။ လွဦးႏွင့္ ေထြးအိ တို႕ ကိစၥကို အစ္မျဖစ္သူ မေအးမိ ပင္ မသိလိုက္ ။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ သိထားၾကသည္..။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လွဦးႏွင့္ ေထြးအိတို႕ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနၾကသည္.. ။
မလႊဲသာလို႕ ႏွစ္ေယာက္သား ဆုံမိၾကလ်င္ လည္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ထိန္းကာ ပုံမွန္အတိုင္း ေျပာဆိုဆက္ဆံ ၾကသည္..။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထြးအိက လွဦးကို အကဲခတ္ ဆန္းစစ္ၾကည္႕သည္..။ လွဦးက သူမအေပၚ မရိုးသားေသာ အရိပ္အေယာင္မ်ား ဘာကိုမွ မေတြ႕ရသျဖင့္ ေထြးအိ တစ္မ်ဳိး စိတ္ေအးရသည္..။ ဒါေပမယ္႕လည္း ခက္သည္က ေထြးအိျဖစ္သည္..။ သူမလိပ္ျပာ သူမ မလုံ ။ ပတ္ဝန္းက်င္က မသိ၍ ရိုက္ခတ္မႈ မရွိေသာ္လညး္ သူမကိုယ္ သူမေတာ့ သိေနတာက ခက္လွသည္..။ ဒီအရိပ္မည္းႀကီးကို သူမစိတ္ထဲက ဘယ္လိုမ်ား ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ရပါ႕မလဲ ဆိုေသာ ေမးခြန္းက ေထြးအိ သူမကိုယ္ကို ျပန္ေမးမိေနသည္မွာ အႀကိမ္ေပါင္း မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ…။ သူမ၏ ခႏၶကိုယ္က ညစ္ႏြမ္းေနၿပီလားဆိုသည္႕ အေတြးက ေထြးအိရင္ထဲတြင္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ကိန္းေအာင္း၍ ေနသည္..။ ယခုလည္း ေခ်ာင္းစပ္ရွိ တရုတ္စကားပင္ သစ္ျမစ္ဆုံႀကီးေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း သူမ၏ အရိပ္မည္းႀကီးကို ျပန္ေျပာင္း စဥ္းစားမိေနကာ သက္ျပင္းေတြ အခါခါ ခ်ေနမိသည္..။ စဥ္းစားၿပီးသြားျပန္ေတာ့ ေပါင္ေလးတစ္ဖက္ကို ဟ၍ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ေပါင္ၾကားထဲ သြင္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွ စမ္းလိုက္မိသည္..။ ဒီအရာက ဘာႏွင့္မွ ထိ၍ ရေသာ အရာ မဟုတ္ပါ..။ လက္ျဖင့္ ထိကိုင္ၿပီ ဆိုကတည္းက ထိုလက္ကင္းကြာသြားမွာကို ေစာက္ဖုတ္ေလးက မလိုလားသည္႕အျပင္ ထိထားေသာ ခုအေနအထားထက္ ပိုၿပီး ဖိကပ္ပြတ္သပ္လာမွာကို လိုလား၍ ေနသည္..။ ေထြးအိ သူမလက္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာေလး ဖိ၍ ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္..။ ပြတ္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ပို၍ ကားသြားရသည္..။
ေထြးအိထိုင္ေနေသာ ေနရာက ေရကန္ႀကီး သုံးကန္၏ ေရွ႕ဖက္ ေခ်ာင္းကမ္းစပ္တြင္ ျဖစ္သည္..။ သူတို႕ရြာက ဒီေခ်ာင္းေလး ကမ္းပါးတစ္ေလွ်ာက္ တည္ထားေသာ ရြာကေလး ျဖစ္သည္..။ ကမ္းစပ္တြင္ လူသူကင္းရွင္းမွန္း သိေတာ့ ေထြးအိ ပို၍ ကဲလာသည္..။ ထဘီေအာက္နားစေလးကို အသာေလး ဆြဲတင္လိုက္ၿပီး ထဘီၾကားထဲ လက္ကို သြင္းကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို စမ္းလိုက္ျပန္သည္..။ သူမ၏ ခဲအို လွဦးလုပ္တာ ခံလိုက္ရၿပီးကထဲက ရိပ္ထားေသာ ေစာက္ေမႊးေလးေတြက လက္တစ္ဆစ္ခန္႕ပင္ ျပန္၍ ထြက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္..။ ပထမဆုံး လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ ေစာက္ေမႊးေလးေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီးမွ အကြဲေၾကာင္းမွ ေငါက္ေတာက္ေလးထြက္ေနေသာ ေစာက္ေစ႕ေလးကို လက္မထိပ္ျဖင့္ တို႕ထိ ကာ ပြတ္ေပးရင္း ေထြးအိ မ်က္လုံးေလးမ်ား စင္း၍ က်လာရသည္..။ ရြာလမ္းမႀကီးေပၚမွ ေခ်ာင္းဖက္သို႕ ဆင္းလာၿပီး လူတစ္ရပ္ေလာက္ ေပါက္ေနေသာ ဗ်ဳိက္ေတာပင္ မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္မည္ ဆိုပါက ေထြးအိကိ အတိုင္းသား ျမင္ရမည္ ျဖစ္သည္..။ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ စိုစိစိေလး ျဖစ္ေနေသာ အရည္ေလးေတြက ေစာက္ေစ႕ကေလးကိုလည္း ထိလိုက္ေရာ အျပင္သို႕ စို႕၍ ထြက္လာသည္..။ ေထြးအိ စင္းက်ေနေသာ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို မဖြင့္ေတာ့ေပ..။ လက္ညိွဳးေလးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ အသာေလး ထိုးထည္႕လိုက္သည္..။ ထြက္ေနေသာ အရည္ေလးေတြေၾကာင့္ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ တစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္သြားသည္..။ ဒီေတာ့ ေထြးအိက သူမ၏ လက္ညိွဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႕ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးသည္..။ လက္ကလႈပ္ေနေတာ့ ေထြးအိရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလးမွာ တသိမ္႕သိမ္႕ လႈပ္၍ ေနသည္.. ။ ခဏအတြင္းမွာပင္ ေျဖးေျဖးေလး လႈပ္ရွားေနေသာ သူမ၏ လက္က သြက္သြက္လက္လက္ ႀကီး လႈပ္ရွား၍ လာသည္..။
ေထြးအိ မ်က္လုံးေလးေတြ မွိတ္ထားရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးက ဟ၍လာသည္..။ “ေထြးအိ…“ “အမေလး…………..“ ေခၚလိုက္ေသာ အသံက တိုးတိုးေလး ျဖစ္ေပမယ္႕ ေထြးအိ နားထဲတြင္ မိုးႀကိဳးပစ္လိုက္ သည္ဟုပင္ ထင္လိုက္ရသည္..။ ထဘီးၾကားထဲ ထိုးသြင္းထားေသာ လက္ ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး တၿပိဳင္နက္ထဲမွာပင္ ေထြးအိ မ်က္လုံး ဖြင့္၍ ၾကည္႕လိုက္သည္..။ “ဟင္……ဆရာေလး……“ ရြာမူလတန္းေက်ာင္းမွ ဆရာေလး ဝင္းကိုအား ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ ေထြးအိ မ်က္လႊာေလး ခ်ကာ ေခါင္းေလး ငုံ႕သြားသည္..။ သူနဲ႕မွ ပက္ပင္းတိုးရသတဲ႕လား….။ ေထြးအိ ရွက္လိုက္တာ…မေျပာပါနဲ႕…။ ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ ဒီေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းထ၍ ေျပးသြားလိုက္ခ်င္သည္..။ အမွန္ေတာ့ ေထြးအိႏွင့္ ဆရာေလး ဝင္းကိုတို႕က ေရွ႕လထဲတြင္ လက္ထပ္ၾကရန္ လူႀကီးေတြက သေဘာတူၿပီးၾကတဲ႕သူေတြ ျဖစ္သည္..။ ဆရာေလး ဝင္းကို ႏွင့္ ေထြးအိတို႕ ႀကိဳက္ေနၾကတာလည္း တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ႕ၿပီ ျဖစ္သည္..။ ဒီေနရာက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ ေတြ႕ေနက် ေနရာေလး ျဖစ္သည္..။ ဝင္းကို ေထြးအိ အျဖစ္အား ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ သူ႕ကိုသတိရၿပီး ေထြးအိ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနသည္ဟု ေတြးမိၿပီး သနားသြားသည္..။ ဝင္းကို ေထြးအိရဲ႕ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ညင္သာစြာ ကိုင္၍ သူမကို ဆြဲထူလိုက္သည္..။
ၿပီးေတာ့ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္း ၍ ဖြဖြေလး နမ္းသည္..။ ျမတ္ႏိုးယုယစြာ ညင္ညင္သာသာနမ္းလိုက္တာျဖစ္ေပမယ္႕ ေထြးအိက ဒီလို နမ္းတာကို အားမရႏိုင္..။ သူမ ပါးကို ထိုး၍ တိုးကပ္ေပးသည္..။ “ေထြးအိ …အိမ္ကိုလိုက္ခဲ့ေနာ္..အိမ္မွာဘယ္သူမွမ႐ွိပါဘူး… “ဟင့္အင္း…မလိုက္ခ်င္ဘူး..“ေထြးအိ သူ႕ခါးကို ဖက္ထားလ်က္က သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွ ေခါင္းေလး ခါရမ္း၍ ေျပာသည္..။“လိုက္ခဲ႕ပါလား ေထြးအိရာ… လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႕ရတာေပါ႕…“ဟင့္အင္း…ေရွ႕လထဲဘဲ….လက္ထပ္ေတာ့မယ္႕ဟာ……“ဒါေတာ့..ဒါေပါ႕…..ဒါေပမဲ႕….“ဘာလဲ..ေထြးအိကို အထင္ေသးသြားၿပီလား..။ အဲဒါ ေထြးအိ တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး..ရွင့္…မွတ္ထား….“ၿပီးေတာ့မွ ေထြးအိက တိုးတိုးေလး…“မိန္းမေတြက ဒီလိုပဲ….“ ဟု ေျပာလိုက္သည္..။ “ေအာ္….ေထြးအိရယ္……….“ဝင္းကို ေထြးအိရဲ႕ နဖူးေလးအား တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး ခါးကိုဖက္ကာ ရြာလမ္းမႀကီးေပၚသို႕ အတိုင္း ေလွ်ာက္သြားေလေတာ့သည္.. ၿပီးပါၿပီ…။
